Την αντίθεσή της για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών εκφράζει εκ νέου η Eκκλησία στο κείμενο που θα διαβαστεί στους ιερούς ναούς την προσεχή Κυριακή.

Στο κείμενο, εκτός από αναφορές στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου, η Eκκλησία εξηγεί γιατί δεν μπορεί να σιωπήσει στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ υποστηρίζει ότι η υιοθεσία παιδιών τα καταδικάζει «νά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ἤ μητέρα σέ ἕνα περιβάλλον σύγχυσης τῶν γονεϊκῶν ρόλων».

Αναλυτικά το κείμενο της Εκκλησίας

Ὅπως ἔχετε ἐνημερωθῆ, μόλις πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, δηλαδή τήν 23η Ἰανουαρίου 2024, συνῆλθε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ἡ Ἀνωτάτη Ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά νά μελετήση τό θέμα πού ἀνέκυψε στίς ἡμέρες μας, δηλαδή τήν θέσπιση τοῦ «πολιτικοῦ γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων, μέ ὅλες τίς συνέπειες πού ἐπιφέρει αὐτό στό οἰκογενειακό δίκαιο.

Ἡ Ἱεραρχία συζήτησε ἐπαρκῶς τό θέμα αὐτό μέ ὑπευθυνότητα καί νηφαλιότητα, ἀποδεικνύοντας γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἑνότητά της, καί στήν συνέχεια ὁμόφωνα ἀποφάσισε τά δέοντα πού ἔχουν ἀνακοινωθῆ.

Μιά ἀπό τίς ἀποφάσεις πού ἔλαβε εἶναι νά ἐνημερώση τό πλήρωμά της, τό ὁποῖο θέλει νά ἀκούση τίς ἀποφάσεις της καί τίς θέσεις της. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό, ἡ Ἱεραρχία ἀπευθύνεται πρός ὅλους ἐσᾶς, γιά νά διατυπώση τήν ἀλήθεια γιά τό σοβαρό αὐτό θέμα.

Τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, διά μέσου τῶν αἰώνων, εἶναι διπλό, δηλαδή θεολογικό, μέ τό νά ὁμολογῆ τήν πίστη της, ὅπως τήν ἀποκάλυψε ὁ Χριστός καί τήν ἔζησαν οἱ Ἅγιοί της, καί ποιμαντικό, μέ τό νά ποιμαίνη τούς ἀνθρώπους στήν κατά Χριστόν ζωή.

Αὐτό τό ἔργο της φαίνεται στήν Ἁγία Γραφή καί στίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖες θέσπισαν ὅρους γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ἱερούς κανόνες, πού καθορίζουν τά ὅρια μέσα στά ὁποῖα πρέπει νά κινοῦνται ὅλα τά μέλη της, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί.

Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία ποιμαίνει, δηλαδή θεραπεύει τίς πνευματικές ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, ὥστε οἱ Χριστιανοί νά ζοῦν σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό καί τούς ἀδελφούς τους, νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν φιλαυτία καί νά ἀναπτυχθῆ ἡ φιλοθεΐα καί ἡ φιλανθρωπία, δηλαδή ἡ ἰδιοτελής, φίλαυτη ἀγάπη νά γίνη ἀνιδιοτελής ἀγάπη.

Ὁ Θεός ἀγαπᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους, δικαίους καί ἀδίκους, ἀγαθούς καί κακούς, ἁγίους καί ἁμαρτωλούς∙ αὐτό κάνει καί ἡ Ἐκκλησία. Ἄλλωστε, ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό Νοσοκομεῖο πού θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, χωρίς νά ἀποκλείη κανέναν, ὅπως δείχνει ἡ παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, τήν ὁποία εἶπε ὁ Χριστός (Λουκ. ι΄, 3037). Τό ἴδιο κάνουν καί τά νοσοκομεῖα καί οἱ ἰατροί γιά τίς σωματικές ἀσθένειες. Ὅταν οἱ ἰατροί κάνουν χειρουργικές ἐπεμβάσεις στούς ἀνθρώπους, κανείς δέν μπορεῖ νά ἰσχυρισθῆ ὅτι δέν ἔχουν ἀγάπη.

Ἀλλά οἱ ἄνθρωποι ἀνταποκρίνονται διαφορετικά σέ αὐτήν τήν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας∙ ἄλλοι τήν ἐπιθυμοῦν καί ἄλλοι ὄχι. Ὁ ἥλιος ἀποστέλλει τίς ἀκτῖνες του σέ ὅλη τήν κτίση, ἄλλοι ὅμως φωτίζονται καί ἄλλοι καίγονται, καί αὐτό ἐξαρτᾶται ἀπό τήν φύση αὐτῶν πού δέχονται τίς ἡλιακές ἀκτῖνες.

Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία ἀγαπᾶ ὅλα τά βαπτισθέντα παιδιά της καί ὅλους τούς ἀνθρώπους πού εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, μικρούς καί μεγάλους, ἀγάμους καί ἐγγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς καί Λαϊκούς, ἐπιστήμονες καί μή, ἄρχοντες καί ἀρχομένους, ἑτεροφύλους καί ὁμοφυλοφίλους, καί ἀσκεῖ τήν φιλάνθρωπη ἀγάπη της, ἀρκεῖ, βέβαια, νά τό θέλουν καί οἱ ἴδιοι καί νά ζοῦν πραγματικά στήν Ἐκκλησία.

Ἡ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν Γάμο ἀπορρέει ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τήν διάταξη τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου.

Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως γράφεται: «Καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. Καί εὐλόγησεν αὐτούς λέγων˙ αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε αὐτήν καί ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καί τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καί πάντων τῶν κτηνῶν καί πάσης τῆς γῆς καί πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπί τῆς γῆς» (Γεν., 1, 2728).

Αὐτό σημαίνει ὅτι «ἡ δυαδικότητα τῶν δύο φύσεων καί ἡ συμπληρωματικότητά τους δέν ἀποτελοῦν κοινωνικές ἐπινοήσεις, ἀλλά παρέχονται ἀπό τόν Θεό»∙ «ἡ ἱερότητα τῆς ἕνωσης ἄνδρα καί γυναίκας παραπέμπει στήν σχέση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας»∙ «ὁ χριστιανικός Γάμος δέν εἶναι ἁπλῆ συμφωνία συμβίωσης, ἀλλά ἱερό Μυστήριο, διά τοῦ ὁποίου ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα λαμβάνουν τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ γιά νά προχωρήσουν πρός τήν θέωσή τους»∙ «ὁ πατέρας καί ἡ μητέρα εἶναι συστατικά στοιχεῖα τῆς παιδικῆς καί τῆς ἐνήλικης ζωῆς».

Ὅλη ἡ θεολογία τοῦ Γάμου φαίνεται καθαρά στήν ἀκολουθία τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, στά τελούμενα καί τίς εὐχές. Σ’ αὐτό τό Μυστήριο ἡ ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός ἱερολογεῖται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, μέ τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις. Τά ἀποτελέσματα τοῦ ἐν Χριστῷ Γάμου εἶναι ἡ δημιουργία καλῆς συζυγίας καί οἰκογενείας, ἡ γέννηση παιδιῶν, ὡς καρποῦ τῆς ἀγάπης τῶν δύο συζύγων, ἄνδρα καί γυναίκας, καί ἡ σύνδεσή τους μέ τήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ἡ μή ὕπαρξη παιδιῶν χωρίς τήν εὐθύνη τῶν συζύγων, δέν διασπᾶ τήν ἐν Χριστῷ συζυγία.

Ἡ χριστιανική παραδοσιακή οἰκογένεια ἀποτελεῖται ἀπό πατέρα, μητέρα καί παιδιά, καί σέ αὐτήν τήν οἰκογένεια τά παιδιά ἀναπτύσσονται, γνωρίζοντας τήν μητρότητα καί τήν πατρότητα πού θά εἶναι ἀπαραίτητα στοιχεῖα στήν μετέπειτα ἐξέλιξή τους.

Ἐξ ἄλλου, ὅπως φαίνεται στό "Εὐχολόγιο" τῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχει σαφέστατη σύνδεση μεταξύ τῶν Μυστηρίων τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Χρίσματος, τοῦ Γάμου, τῆς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Κάθε διάσπαση αὐτῆς τῆς σύνδεσης δημιουργεῖ ἐκκλησιολογικά προβλήματα.

Ἑπομένως, βαπτιζόμαστε καί χριόμαστε γιά νά κοινωνήσουμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Γίνεται ὁ Γάμος ὥστε οἱ σύζυγοι καί ἡ οἰκογένεια νά συμμετέχουν στό Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί νά κοινωνοῦν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Κάθε διάσπαση τῆς σχέσεως αὐτῆς τῶν Μυστηρίων συνιστᾶ τήν ἐκκοσμίκευση.
Ἡ Ἐκκλησία βασίζεται σέ αὐτήν τήν Παράδοση, πού δόθηκε ἀπό τόν Θεό στούς Ἁγίους, καί δέν μπορεῖ νά ἀποδεχθῆ κάθε ἄλλη μορφή Γάμου, πολλῷ δέ μᾶλλον τόν λεγόμενο «ὁμοφυλοφιλικό γάμο».

Σέ ἕνα εὐνομούμενο Κράτος ἡ Πολιτεία μέ τά συντεταγμένα ὄργανά της ἔχει τήν ἁρμοδιότητα νά καταρτίζη νομοσχέδια καί νά ψηφίζη νόμους, ὥστε στήν κοινωνία νά ὑπάρχη ἑνότητα, εἰρήνη καί ἀγάπη.

Ἡ Ἐκκλησία, ὅμως, εἶναι θεσμός ἀρχαιότατος, ἔχει διαχρονικές παραδόσεις αἰώνων, συμμετέχει σέ ὅλες τίς κατά καιρούς δοκιμασίες τοῦ λαοῦ, συνετέλεσε ἀποφασιστικά στήν ἐλευθερία του, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν ἱστορία, τήν παλαιότερη καί τήν πρόσφατη, καί πρέπει ὅλοι νά στέκονται μέ σεβασμό, τόν ὁποῖο κατά καιρούς διακηρύσσουν. Ἄλλωστε καί ὅλοι οἱ ἄρχοντες, ἐκτός ἀπό μερικές ἐξαιρέσεις, εἶναι δυνάμει καί ἐνεργείᾳ μέλη της. Ἡ Ἐκκλησία οὔτε συμπολιτεύεται οὔτε ἀντιπολιτεύεται, ἀλλά πολιτεύεται κατά Θεόν καί ποιμαίνει ὅλους. Γι’ αὐτό καί ἔχει ἰδιαίτερο λόγο πού πρέπει νά γίνεται σεβαστός.

Στό θέμα τοῦ λεγομένου «πολιτικοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων», ἡ Ἱερά Σύνοδος ὄχι μόνον δέν μπορεῖ νά σιωπήση, ἀλλά πρέπει νά ὁμιλήση, ἀπό ἀγάπη καί φιλανθρωπία σέ ὅλους. Γι’ αὐτό ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν πρόσφατη ἀπόφασή της μέ ὁμόφωνο καί ἑνωτικό τρόπο, γιά λόγους τούς ὁποίους αἰτιολόγησε, δήλωσε ὅτι «εἶναι κάθετα ἀντίθετη πρός τό προωθούμενο νομοσχέδιο».

Καί αὐτή ἡ σαφής ἀπόφασή της στηρίζεται στό ὅτι «οἱ ἐμπνευστές τοῦ νομοσχεδίου καί οἱ συνευδοκοῦντες σέ αὐτό προωθοῦν τήν κατάργηση τῆς πατρότητας καί τῆς μητρότητας καί τήν μετατροπή τους σέ οὐδέτερη γονεϊκότητα, τήν ἐξαφάνιση τῶν ρόλων τῶν δύο φύλων μέσα στήν οἰκογένεια καί θέτουν πάνω ἀπό τά συμφέροντα τῶν μελλοντικῶν παιδιῶν τίς σεξουαλικές ἐπιλογές τῶν ὁμοφυλοφίλων ἐνηλίκων».

Ἐπί πλέον, ἡ θέσπιση τῆς «υἱοθεσίας παιδιῶν» «καταδικάζει τά μελλοντικά παιδιά νά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ἤ μητέρα σέ ἕνα περιβάλλον σύγχυσης τῶν γονεϊκῶν ρόλων», ἀφήνοντας δέ ἀνοικτό παράθυρο γιά τήν λεγόμενη «παρένθετη κύηση», πού θά δώση κίνητρα «γιά τήν ἐκμετάλλευση εὐάλωτων γυναικῶν» καί ἀλλοίωση τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.

Ὅλα αὐτά ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία πρέπει νά ἐκφράζη τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά καθοδηγῆ ὀρθόδοξα τά μέλη της, δέν μπορεῖ νά τά ἀποδεχθῆ, διότι διαφορετικά θά προδώση τήν ἀποστολή της. Καί τό κάνει αὐτό ὄχι μόνο ἀπό ἀγάπη στά μέλη της, ἀλλά ἀπό ἀγάπη καί στήν ἴδια τήν Πολιτεία καί τούς θεσμούς της, ὥστε νά προσφέρουν στήν κοινωνία καί νά συντελοῦν στήν ἑνότητά της.
Ἀποδεχόμαστε, βέβαια, τά δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων τά ὁποῖα κινοῦνται σέ ἐπιτρεπτά ὅρια, σέ συνδυασμό μέ τίς ὑποχρεώσεις τους, ἀλλά ἡ νομιμοποίηση τοῦ ἀπολύτου «δικαιωματισμοῦ», πού εἶναι θεοποίηση τῶν δικαιωμάτων, προκαλεῖ τήν ἴδια τήν κοινωνία.

Ἡ Ἐκκλησία ἐνδιαφέρεται γιά τήν οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό κύτταρο τῆς Ἐκκλησίας, τῆς κοινωνίας καί τοῦ Ἔθνους. Σέ αὐτό πρέπει νά συντείνη καί ἡ Πολιτεία, ὅπως διαλαμβάνεται στό ἰσχῦον Σύνταγμα ὅτι «ἡ οἰκογένεια ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθώς καί ὁ Γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική ἡλικία τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ Κράτους» (ἄρ. 21).

Σύμφωνα δέ μέ τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι νόμος τοῦ Κράτους (590/1977), «ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνεργάζεται μετά τῆς Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος ὡς... τῆς ἐξυψώσεως τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογενείας» (ἄρ. 2).

Ἔτσι, προτρέπουμε τήν Πολιτεία νά προβῆ στήν ἀντιμετώπιση τοῦ Δημογραφικοῦ προβλήματος «πού ἐξελίσσεται σέ βόμβα ἕτοιμη νά ἐκραγεῖ» καί εἶναι τό κατ’ ἐξοχήν ἐθνικό θέμα τῆς ἐποχῆς μας, τοῦ ὁποίου ἡ ἐπίλυση ὑπονομεύεται ἀπό τό πρός ψήφιση νομοσχέδιο, καί τήν καλοῦμε νά ὑποστηρίξη τίς πολύτεκνες οἰκογένειες πού προσφέρουν πολλά στήν κοινωνία καί τό Ἔθνος.

Ὅλα τά ἀνωτέρω ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνακοινώνει σέ ὅλα τά μέλη της «μέ αἴσθημα ποιμαντικῆς εὐθύνης καί ἀγάπης», διότι ὄχι μόνο ὁ λεγόμενος «γάμος τῶν ὁμοφυλοφίλων» εἶναι ἀνατροπή τοῦ Χριστιανικοῦ Γάμου καί τοῦ θεσμοῦ τῆς πατροπαράδοτης ἑλληνικῆς οἰκογένειας, ἀλλάζοντας τό πρότυπό της, ἀλλά καί διότι ἡ ὁμοφυλοφιλία ἔχει καταδικαστῆ ἀπό τήν σύνολη ἐκκλησιαστική παράδοση, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο (Ρωμ. α΄, 2432), καί ἀντιμετωπίζεται μέ τήν μετάνοια, ἡ ὁποία εἶναι ἀλλαγή τρόπου ζωῆς.

Ἐννοεῖται, βέβαια, ὅτι ὑφίσταται ἡ βασική ἀρχή ὅτι, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει τήν κάθε ἁμαρτία ὡς ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Φῶς καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, συγχρόνως ἀγαπᾶ τόν κάθε ἁμαρτωλό, διότι καί αὐτός ἔχει τό «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» καί μπορεῖ νά φθάση στό «καθ’ ὁμοίωσιν», ἐάν συνεργήση στήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Αὐτόν τόν ὑπεύθυνο λόγο ἀπευθύνει ἡ Ἱερά Σύνοδος σέ σᾶς, τούς εὐλογημένους Χριστιανούς, τά μέλη της, καί σέ ὅλους ὅσοι ἀναμένουν τόν λόγο της, διότι ἡ Ἐκκλησία «ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ» (Ἐφ. δ΄, 15) καί «ἀγαπᾶ ἐν ἀληθείᾳ» (Β΄ Ἰω. α΄, 1).

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Καρυστίας καί Σκύρου Σεραφείμ
† Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος
† Ὁ Νικαίας Ἀλέξιος
† Ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος
† Ὁ Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου Θεόκλητος
† Ὁ Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς Παντελεήμων
† Ὁ Κίτρους καί Κατερίνης Γεώργιος
† Ὁ Ἰωαννίνων Μάξιμος
† Ὁ Ἐλασσῶνος Χαρίτων
† Ὁ Θήρας, Ἀμοργοῦ καί Νήσων Ἀμφιλόχιος
† Ὁ Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος
† Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Δαμασκηνός»

Το πρωί της Δευτέρας, 29ης Ιανουαρίου, στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο στη Βέροια πραγματοποιήθηκε η πρώτη Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας για το νέο έτος 2024.

Στην αρχή της συνάξεως ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Δημήτριος Μπακλαγής ενημέρωσαν τους Ιερείς για θέματα υπηρεσιακής φύσεως και έδωσαν οδηγίες για διοικητικά και οργανωτικά θέματα.

Έπειτα ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, μετά την εναρκτήριο προσευχή ευχήθηκε στους κληρικούς εγκαρδίως και πατρικώς για το νέο έτος και επέδωσε διορισμό στον Πρωτοπρ. Νικόλαο Παπαθεοδώρου, ο οποίος αναλαμβάνει τη διακονία του νέου Γραφείου Γάμων και Βαπτίσεων της Ιεράς μας Μητροπόλεώς που θα λειτουργεί πλέον εκτός από τη Βέροια και στην ηρωική πόλη της Ναούσης.

Στη συνέχεια ο Ποιμενάρχης μας έκανε ειδική αναφορά στην οικογένεια και στα σύγχρονα προβλήματα της, ενημερώνοντας τους Ιερείς περί των θέσεων της Εκκλησίας μας, όπως αυτές εκφράσθηκαν κατά την έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, την παρελθούσα Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024, με μοναδικό θέμα της συνεδρίας: «Εκκλησία και θέσπιση γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου».

Παράλληλα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων αναφέρθηκε στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος περί της αναγνώσεως της σχετικής εγκυκλίου κατά την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου σε όλους τους Ιερούς Ναούς, στην οποία εκφράζεται η θέση της Εκκλησίας μας για το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.

Μετά την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου το σώμα των κληρικών πήρε την απόφαση να καταρτίσει ψήφισμα στο οποίο διατυπώνεται η αντίθεση τους για το εν λόγω νομοσχέδιο. Το ψήφισμα, το οποίο ανέγνωσε ο Γραμματέας της Ιεράς μας Μητροπόλεώς Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος, εγκρίθηκε ομόφωνα και θα αποσταλεί στους εκπροσώπους της επαρχίας μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ παράλληλα θα δημοσιευτεί προσεχώς και στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως.

Τέλος, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Καμπανίας Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής μίλησε για τα πεπραγμένα της «ΛΓ’ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας» με θέμα: «Παλαιά Διαθήκη: Αμφισβητήσεις, παρερμηνείες, πολεμική», στην οποία συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Ιεράς μας Μητροπόλεώς.

Ουδείς υποτιμά τη σημαίνουσα κοινωνική και ανθρωπιστική «σφραγίδα» που φέρει το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και την τεκνοθεσία. Προφανώς είναι ένα ζήτημα που θα ετίθετο-αργά ή γρήγορα- και στην ελληνική κοινωνία, όπως έχει συμβεί στις υπόλοιπες προηγμένες δυτικές ευρωπαϊκές χώρες. Η πολιτική διάσταση που έχει λάβει, όμως, σε βάρος άλλων μείζονων ζητημάτων που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες, ενδεχομένως και να φτάνει στα όρια της υπερβολής.

Με ευθύνη και των ΜΜΕ που εμφορούμενα από τις ανάγκες του μικρόκοσμού τους, πρωτοστατούν σε αναλύσεις επί αναλύσεων για την πολιτική διάσταση του επίμαχου νομοσχεδίου, τις ανακατατάξεις και τις  ρευστές ισορροπίες στο κυβερνών κόμμα αλλά και σε αυτές της αντιπολίτευσης. Μαθηματικές εξισώσεις για το αν και πως θα «βγουν τα κουκιά» για τη ψήφιση του νομοσχεδίου, παρασκηνιακές ζυμώσεις και «αποκαλύψεις» για τη στάση της Εκκλησίας, που εκτοξεύει στα ύψη την ίντριγκα και το ενδιαφέρον. Ετσι τουλάχιστον… νομίζουν, διότι στον πραγματικό κόσμο οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές όπως και τα ζητήματα που ιεραρχικά βρίσκονται στην κορυφή.

H ακρίβεια και οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη και προϊόντα είναι ο μόνιμος «πονοκέφαλος» για τους πολίτες, ενώ και το έλλειμμα ασφάλειας αποτελεί επίσης μια μόνιμη πηγή προβληματισμού για την κοινωνία. Στην προμετωπίδα των κορυφαίων ζητημάτων που τίθενται στο δημόσιο διάλογο είναι  το νομοσχέδιο για την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, που αλλάζει τον χάρτη στην ανώτατη εκπαίδευση και είναι δίχως αμφιβολία, μια κομβική μεταρρύθμιση με έντονο κοινωνικό και πολιτικό αποτύπωμα.

Η εμμονή και η ενασχόληση υπέρ το δέον και επί σειρά εβδομάδων με το ν/σ για τα ομόφυλα ζευγάρια, έχει κουράσει. Ενδεχομένως να λειτουργεί και ως αποπροσανατολιστικός παράγοντας, προκειμένου ο δημόσιος διάλογος να μην είναι εστιασμένος στα «καυτά» ζητήματα» της καθημερινότητας που απασχολούν τους πολίτες. Σ’ αυτό φέρει ευθύνη και η αντιπολίτευση, η οποία έχει παρασυρθεί στο πολιτικό γαϊτανάκι που σέρνει η κυβέρνηση, με φόντο τη ψήφιση του νομοσχεδίου, έχοντας αμελήσει τα άλλα καίρια τρέχοντα θέματα.

Μη γελιόμαστε, το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν διαθέτει τη δυναμική για να μεταβάλλει άρδην την πολιτική σκηνή. Ούτε η κυβέρνηση θα πέσει ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα κλονιστούν συθέμελα. Αναταράξεις σαφώς σημειώνονται, κυρίως στο κυβερνητικό στρατόπεδο, ωστόσο και αυτές φαίνεται πως μετριάζονται και είναι διαχειρίσιμες πλέον για τον μηχανισμό του Μαξίμου.

Πολύ… κακό για το τίποτα, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Ενόψει, μάλιστα, των ευρωεκλογών και με δεδομένο ότι θα έχουν μεσολαβήσει αρκετοί μήνες μέχρι τότε, ενδεχομένως το ν/σ να διαδραματίσει «μικρό» ρόλο στις επιλογές των ψηφοφόρων, κυρίως όσων ανήκουν στο συντηρητικό τμήμα του κυβερνώντος κόμματος.  Νωπές είναι οι μνήμες από την μικρή επιρροή που είχε η τραγωδία των Τεμπών στις εθνικές εκλογές για το κυβερνών κόμμα, χωρίς βεβαίως να υπάρχει πρόθεση -εκ μέρους μας-  για σύνδεση των δύο υποθέσεων.

Νώντας Βλάχος

Αποφάσισε ομόφωνα ότι διαφωνεί με το γάμο και την τεκνοθεσία, ενώ την Κυριακή, 4 Φεβρουαρίου, θα διαβαστεί σχετικό κείμενο στους ναούς.

«Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν φέρει ευθύνη για τους νόμους. Αν σιωπήσει, όμως, φέρει βαρύτατη ευθύνη και αυτοκαταργείται» αναφέρει σε ανακοίνωση, μετά τη σχεδόν πεντάωρη συνεδρίαση, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Η Εκκλησία εκφράζει ομόφωνα την αντίθεσή της στο νομοσχέδιο για τον το γάμο και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια και τονίζει πως «οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι συνευδοκούντες σε αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τις σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλόφιλων ενηλίκων».

Την εισήγηση έκανε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, ως πρόεδρος της ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, ο οποίος ανέπτυξε τις θεολογικές και επιστημονικές διαφωνίες της Εκκλησίας. «Κάθε ανατροπή της ηθικής αποδομεί την αξία του ανθρώπου», υπογράμμισε ατά την εισήγησή στην Ιερά Σύνοδο.

Η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να κάνει τα ακόλουθα τρία βήματα για να δηλώσει τις θέσεις της Εκκλησίας για το νομοσχέδιο:

α. Αποστολή επιστολής προς τους βουλευτές του κοινοβουλίου όπου θα παρουσιάζονται με νομικά επιχειρήματα οι θέσεις της Εκκλησίας.

β. Κείμενο «προς το Λαο» σε πιο απλή γλώσσα, που θα αποσταλεί προς ανάγνωση στις Μητροπόλεις στις 4 Φεβρουαρίου (μαζί με διανομή φυλλαδίων)

γ. Εξουσιοδότηση σε Μητροποίτες για ανάληψη πρωτοβουλιών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στις επαρχίες τους.

Το ανακοινωθέν:

1. Η θεολογία της Εκκλησίας για τον γάμο απορρέει από την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και τη διάταξη του Μυστηρίου του Γάμου και φαίνεται καθαρά στην Ακολουθία του Μυστηρίου αυτού.

Ο σκοπός του χριστιανικού γάμου είναι η δημιουργία καλής συζυγίας και οικογένειας, η ανάπτυξη παιδιών ως καρπών της εν Χριστώ αγάπης των δύο συζύγων και η σύνδεσή τους με την εκκλησιαστική ζωή.

Η Εκκλησία αποδέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:

α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό («… καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε…», Γένεσις 1, 27-28),

β) η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στη σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας («… ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ… τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν», Απ. Παύλου, Προς Εφεσίους 5, 28),

γ) ο χριστιανικός γάμος δεν είναι απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά Ιερό Μυστήριο, μέσω του οποίου παρέχεται η χάρη του Θεού στη σχέση κοινωνίας άνδρα και γυναίκας με στόχο την κοινή τους πορεία προς τη θέωση –και αυτή η ευλογημένη πορεία αφορά όλα τα ζεύγη με ή χωρίς παιδιά,

δ) ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής και της ενήλικης ζωής («Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου»,Έξοδος 20, 12).

2. Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία. Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν φέρει ευθύνη για τους νόμους. Αν σιωπήσει, όμως, φέρει βαρύτατη ευθύνη και αυτοκαταργείται.

3. Από το 2015 το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ζευγάρια του ιδίου φύλου όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες του γάμου με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών με υιοθεσία ή παρένθετη κύηση.

Το σύνθημα της «ισότητας στον γάμο» αποβλέπει σε ένα στόχο, στην απόκτηση παιδιών από «ομόφυλα ζευγάρια».

4. Ανακοινώθηκε ότι θα επιτρέπεται ο «ομόφυλος γάμος» και η «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας και (με διάφορες διόδους) μέσω παρένθετης κύησης.

Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι συνευδοκούντες σε αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τις σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλόφιλων ενηλίκων.

Με βάση το νομοσχέδιο, ομοφυλόφιλοι μονογονείς θα μπορούν να επιβάλουν στο παιδί τους τον σύντροφό τους ως «πατέρα 2» ή ως «μητέρα 2».

5. Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία καταδικάζει μελλοντικά παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων.

Η μονογονεϊκή οικογένεια είναι διαφορετική περίπτωση. Προκαλεί στέρηση του ενός γονέα, αλλά όχι σύγχυση των ρόλων των γονέων.

Αντίθετα, η ομοφυλοφιλική συμβίωση προξενεί και τα δύο. Επιπλέον, τα παιδιά αυτά συχνά δεν θα έχουν δυνατότητα γνωριμίας με τον άλλο βιολογικό γονέα τους.

Δεν θα έχουν επίσης το προσωπικό βίωμα της παρουσίας του άλλου φύλου (αντίθετου των «ομόφυλων γονέων» τους) μέσα σε μία ετερόφυλη σχέση.

Τα παιδιά με πατέρες 1 και 2 ή με μητέρες 1 και 2 (ή και παραπάνω) θα είναι τα θύματα ενός αφύσικου μηχανισμού τεκνοθεσιών.

6. Δημοσιοποιήθηκε ότι: α) θα επιτρέπεται στα «ομόφυλα ζευγάρια» η από κοινού υιοθεσία και η υιοθεσία από τον «ομόφυλο σύζυγο» του γονέα (θα ισχύσει και για τα σημερινά παιδιά από παρένθετη κύηση), β) δεν θα επιτρέπεται στην Ελλάδα η παρένθετη κύηση υπέρ «ομόφυλου ζευγαριού», αλλά αυτή θα αναγνωρίζεται, αν έγινε νόμιμα σε άλλο κράτος.

Οι ρυθμίσεις αυτές θα αποτελέσουν κίνητρα για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών.

Εάν τα προαναφερθέντα ισχύσουν, πρόκειται για ένα ναρκοθετημένο νομοσχέδιο με αντιφάσεις και τρόπους παράκαμψης των απαγορεύσεών του (μέσω κυήσεων στο εξωτερικό) και είναι πιθανή η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων λόγω διακρίσεων, οπότε η χώρα θα αναγκασθεί να νομοθετήσει και στο έδαφός της την παρένθετη κύηση.

7. Το νομοσχέδιο καταργεί όχι μόνο κανόνες βιοηθικής, χριστιανικές αξίες και την ελληνική οικογενειακή παράδοση, αλλά ανατρέπει τα δικαιώματα μελλοντικών παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχείων συνοχής της κοινωνίας –και αυτό αφορά τον καθένα, έστω και αν δεν αποδέχεται τη χριστιανική ηθική.

Το ερώτημα που αιωρείται αναπάντητο είναι τελικά: Ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος αυτής της απόφασης που αλλάζει συνολικά και άρδην τον θεσμό του γάμου και την ιδιότητα του γονέα και γιατί προωθείται με τόση επιμονή;

8. Η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει μόνο το Ιερό Μυστήριο του χριστιανικού γάμου και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο ασχέτως φύλου.

Εν προκειμένω τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου «ομόφυλων ζευγαριών» για τον πρόσθετο λόγο ότι αυτός οδηγεί αναπόδραστα σε «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης κύησης.

Η νομοθέτηση αυτή συγκρούεται τόσο με τη χριστιανική ανθρωπολογία, όσο και με το καθήκον της κοινωνίας να εξασφαλίζει στα παιδιά ευημερία και σωστή ανατροφή, αλλά και με το δικαίωμα των παιδιών να έχουν πατρική και μητρική παρουσία και φροντίδα.

Για όλους τους προηγούμενους λόγους και με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, η Αγία Εκκλησία μας είναι κάθετα αντίθετη προς το προωθούμενο νομοσχέδιο.

9. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε: α) τη σύνταξη σχετικής επιστολής με τις θέσεις της προς τα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, β) την ανακοίνωση των θέσεών της στους Ιερούς Ναούς την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 και τη διάθεση σχετικού φυλλαδίου «Προς τον Λαό» μέσω των Ιερών Ναών και της ιστοσελίδας της, γ) την παροχή εξουσιοδότησης προς κάθε Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη να προχωρήσει, εντός της επαρχίας του και κατά την έμφρονα ποιμαντική κρίση του, σε πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ως προς την επικείμενη νομοθέτηση και τον θεσμό της οικογένειας.

Η τριμελής επιτροπή που συστάθηκε για τη σύνταξη του κειμένου, όπου ανακοινώνονται οι θέσεις της Εκκλησίας για τα ομόφυλα ζευγάρια, αποτελείται από τους Μητροπολίτες Ναυπάκτου, Φθιώτιδος και Κομοτηνής.

19/9 -24/9

Παράλια Μικράς Ασίας - Σμύρνη

Γάμος Κρίστας και Γιαζ...!!!

Ένας ξεχωριστός γάμος, ένα μοναδικό ταξίδι, μία υπέροχη οικογένεια

Ένα ταξίδι με αφορμή έναν υπέροχο γάμο, σε μέρη μοναδικά.

Και που δεν πήγαμε...

Τροία, Αιβαλί, Σμύρνη, Βουρλά, Αλάτσατα, Τσεσμέ, Έφεσσο, Κιρκιντζέ, Κουσάντασι και πόσα ακόμα είδαμε...!!!

Το Pikefitravel ευχαριστεί θερμά τον Νάσο και την Καίτη Πλατσά, για την ξεχωριστή τιμή που μας έκαναν, να οργανώσουμε το ταξίδι της οικογένειας και των φίλων τους στις δικές τους μοναδικές στιγμές για τον γάμο της κόρης τους Κρίστας και του γαμπρού τους Γιαζ.

Ευχαριστούμε όλους εσάς που ταξίδεψαν μαζί μας και μας έδωσαν ξεχωριστές στιγμές. Είστε όλοι μία υπέροχη οικογένεια

Ευχόμαστε στην Κρίστα και τον Γιαζ, να είναι πάντα ευτυχισμένοι όπως την ημέρα του γάμου τους

-Η μόνη αξιόπιστη πολιτική διέξοδος για το Κίνημα Αλλαγής σήμερα είναι η φυγή προς τα εμπρός.

-Γιατί σήμερα είναι βέβαιο ότι έχει αλλάξει πρόσημο ο φόβος που έχουν τα μεσαία στρώματα – ή ότι έχει απομείνει από αυτά – και επειδή σήμερα η διάκριση μεταξύ δεξιάς και αριστεράς δεν σημαίνει τίποτα.

-Το τι είναι προοδευτικό και τι συντηρητικό κρίνεται κατά περίπτωση, μέσα σε οικονομικές, παραγωγικές και ιδεολογικές ζυμώσεις, παράλληλα με πολιτικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η οποία προσαρμόζεται στην έννοια του γενικού συμφέροντος.

-Ο νέος, λοιπόν, αιώνας πρέπει να είναι τόσο αριστερός, όσο θα μπορεί να διαφυλάξει την κοινωνική συνοχή με κοινωνικό ριζοσπαστισμό και ασφαλώς με διαχειριστική εμπειρία.

-Άρα, το εκλογικό ζητούμενο στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, που έρχονται, είναι ναυπάρξει ένα κόμμα πολυσυλλεκτικό, ευρύχωρο, συλλογικό, κοινωνικά αντιπροσωπευτικό, ιδεολογικά διακριτό, χωρίς εκπτώσεις πολιτικού λόγου και κυρίως δίχως κρίση αξιοπιστίας, τόσο στην κορυφή, όσο και στο λοιπό στελεχιακό δυναμικό.

-Τα χρόνια που πέρασαν έδειξαν ότι τα γεγονότα αλλάζουν, όμως η πραγματικότητα, καθώς ανανεώνεται διαρκώς, τείνει να ξεγελά αυτόν που την παρατηρεί.

-Γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει κλωνάρια που απλώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις, όλα όμως ξεκινούν από αυτό και γι’ αυτό δεν μπορεί να αποτελεί πολιτική νοσταλγία, αλλά καθημερινό παρόν.

-Συνεπώς, είναι βέβαιο πως όταν ένα ρεύμα περάσει στον κόσμο, όταν ένα πολιτικό κλίμα κυριαρχήσει δεν το ανακόπτουν ούτε τα σύνορα.

-Είναι επίσης, βέβαιο ότι η ελληνική κοινωνία είναι η μόνη κοινωνία που εδώ και είκοσι περίπου χρόνια συκοφαντεί την ιστορία της στις συνειδήσεις των παιδιών της.

-Φυσικά αθώοι υπάρχουν πολλών ειδών, όταν όμως το προνόμιο γίνεται προκατάληψη και η κληρονομική εξουσία γεννάει δίψα για περισσότερη εξουσία τότε δεν παραβρίσκεσαι στο γάμο της Κανά, όπου λείπει το κρασί, αλλά ορθώς ακούς το: «βασιλικόν, καλώς ποιούντα και κακώς ακούειν».

-Είναι δύσκολο συνεπώς, να βρεις ανθρώπους αξιολογώντας τι χρειάζεται· οι επόμενες τριάντα μέρες όμως, θα καταδείξουν αν το ΠΑΣΟΚ δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανάκτησης των ηνίων στον χώρο του πολιτικού δημοκρατικού κέντρου και τη δημιουργία πόλων εξουσίας.

-Μια αλλαγή ηγεσίας με στόχο τη ΦΥΓΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ συνδυασμένη με αλλαγή ματιάς που αγκαλιάζει κάθε ηλικία και κάθε αγωνία, που στοχεύει στην πολιτική αυτονομία, στην διαφάνεια και την αξιοκρατία, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και την αποφασιστικότητα για αναγκαίες συγκρούσεις, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, ίσως να είναι η απαραίτητη στάμνα που συμπληρώνει το έλλειμμα στο γάμο της Κανά.

-Γιατί ο υποχρεωμένος μόνον στη συνείδηση του και στις πολιτικές του πεποιθήσεις είναι νέας γενιάς πολιτικός και αξίζει να είναι επικεφαλής ενός κόμματος που έβγαλε κοινωνικές ρίζες, εξέφρασε ιστορικές παραδόσεις και ιδεολογικά ρεύματα, απέναντι στο χθεσινό χυδαίο λαϊκισμό και κόντρα στην σημερινή ασύνταχτη πολιτική και την απροσχημάτιστη χρήση των δημόσιων πόρων.

-Τι μένει λοιπόν;

-Στις 5 Δεκεμβρίου όλοι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ και στις 12 όλοι μαζί Νίκο

Τάσος Τασιόπουλος

 ΥΓ.Μια μέρα σε ένα αγροτικό αρχοντόσπιτο στήθηκε μια ποντικοπαγίδα την οποία παρακολούθησε ένας ποντικός με πολύ ενδιαφέρον και περισσότερη αγωνία.

Καταϊδρωμένος τρέχει στην αυλή για να το πει στους φίλους του.

Ανταμώνει τον κόκορα, το γουρούνι και την αγελάδα και τους λέει τα καθέκαστα.

Χαμογελούν όλοι και του λένε πως οι ποντικοπαγίδες είναι μόνον για τα ποντίκια και αυτά πρέπει να φυλάγονται.

Το ποντίκι κατάλαβε πως αυτοί οι φίλοι δεν είναι για τα δύσκολα και πως από τη φάρμα λείπει η συνείδηση της ομάδας, γυρνάει, λοιπόν, στην τρύπα του και παρατηρεί τα μελούμενα.

Κατά το ξημέρωμα το τακ της ποντικοπαγίδας, -καθώς ένα φαρμακερό φίδι πιάστηκε σ’ αυτήν-, ξυπνάει την αρχόντισσα, η οποία τρέχει να δει τι έγινε και χωρίς να καταλάβει δέχεται το θανατηφόρο δάγκωμα του φιδιού.

Έρχονται κοντινοί συγγενείς για να την δουν.

Το αφεντικό σφάζει τον κόκορα για να τους φιλέψει. Έρχονται μακρινοί συγγενείς και γείτονες και σφάζεται το γουρούνι. Έρχεται στο επιμνημόσυνο τραπέζι, όλο το χωριό και σφάζεται η αγελάδα.

Άρα, το τι με νοιάζει εμένα δεν είναι η σωστή απάντηση, γιατί η τύχη του ενός συνήθως τύχη όλων και άρα υπόθεση των πολλών.

Το σχεδίαζαν, το ονειρευόταν, το προγραμμάτιζαν και να που ήρθε ο καιρός να παντρευτούν.

Ένας γάμος σαν παραμύθι πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στους Παλαιούς Πόρους στις 5 το απόγευμα.
Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αγκαθιάς Ημαθίας Θωμάς Κοκοφτόπουλος ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου με την εκλεκτή της καρδιάς του, Αναστασία Μελέτη με καταγωγή από το Πλατύ.

Το μυστήριο του γάμου τελέστηκε σε ένα σκηνικό βγαλμένο από παραμύθι, δύο νέα, πανέμορφα παιδιά, που μοιάζουν πλασμένα το ένα για το άλλο, ένωσαν τις ζωές τους σε ένα ονειρικό σκηνικό που μεταμορφώθηκε σε έναν επίγειο παράδεισο.

Κουμπάρα η ιδιαιτέρα του Δημάρχου Αλεξάνδρειας κ. Αλεξία Μούρνου και ο σύζυγός της κ. Νίκος Κούτσιας.

Το alexandriamou.gr σας εύχεται από καρδιάς, ο κοινός σας βίος να είναι γεμάτος χαμόγελα και αγάπη, ευλογημένος με ευτυχία για πάντα...και καλούς απογόνους...
στους γονείς να σας χαίρονται πάντα ευτυχισμένους και στους κουμπάρους να είναι πάντα άξιοι!

Επιμέλεια άρθρου: Έφη Στεφ. Καραγιάννη

Με τα ιερά δεσμά του γάμου ενώθηκε η δικηγόρος της Φιλοπτώχου Γυναικών Αλεξάνδρειας, Βικτώρια Ζαρκάδα με τον εκλεκτό της καρδιάς της, Δαμιανό Παπαδόπουλο το απόγευμα του Σαββάτου 15 Αυγούστου 2020 σε μια λαμπρή τελετή στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών.

Τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και το επιτρεπτό όριο των 100 ατόμων πραγματοποιήθηκε και το γλέντι σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων της περιοχής μας.

To alexandriamou.gr εύχεται στο νιόπαντρο ζευγάρι βίον ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους.

AΓΓEΛIA ΓAMOY

O AΛEΞANΔPOΣ KITΣAΣ TOY ΘΩMA KITΣA, THΣ ΠAΣXAΛIAΣ BAΣIΛEIOY, TO ΓENOΣ BAΣIΛEIOY, ΠOY ΓENNHΘHKE ΣTHN ΛAPIΣA KAI KATOIKEI ΣTHN AΛEΞANΔPEIA HMAΘIAΣ

KAI H ΣOΦIA BAΣIΛEIOY TOY KΩNΣTANTINOY BAΣIΛEIOY, THΣ APΓYPΩΣ APAΠAKH, TO ΓENOΣ APAΠAKH, ΠOY ΓENNHΘHKE ΣTHN ΛAPIΣA KAI KATOIKEI ΣTHN AΛEΞANΔPEIA HMAΘIAΣ

ΘA EΛΘOYN ΣE ΓAMO ΠOY ΘA ΓINEI ΣTHN AΛEΞANΔPEIA HMAΘIAΣ ΣTIΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019 ΚΑΙ ΩΡΑ 21:00 ΣΤΗΝ ΟΔΟ Ρ. ΦΕΡΑΙΟΥ 23.