Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας αναμένεται να πραγματοποιηθούν οι φετινές πανηγυρικές εκδηλώσεις στην Παναγία Σουμελά στην Καστανιά του Βερμίου, τον Δεκαπενταύγουστο (ερχόμενη Πέμπτη) με κυρίαρχο στοιχείο την επέτειο των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και το μήνυμα της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας.

Στις ιερές ακολουθίες θα χοροστατήσει ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων, παρουσία 10 Αρχιερέων και το πρόγραμμα περιλαμβάνει, από την παραμονή, εσπερινό και λιτάνευση των τριών ιερών εικόνων, καθώς και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και τις δύο ημέρες, από την Ποντιακή Νεολαία με δρώμενα για την γενοκτονία.

Ανήμερα της Παναγίας, θα τελεστεί πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο, λιτανεία της εικόνας και κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ενώ και φέτος θα δοθούν δύο υποτροφίες σε αριστεύσαντες μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου, στη μνήμη των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους τον Απρίλιο του 2003, στο δυστύχημα των Τεμπών.

Στις εκδηλώσεις την κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος, που κατάγεται από την Ημαθία. Θα παραστούν επίσης
ο Αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Καμπάς, εκπρόσωποι της Βουλής, των κομμάτων, της Αυτοδιοίκησης, τοπικών πολιτικών, στρατιωτικών, αστυνομικών αρχών και σωμάτων ασφαλείας, ποντιακών σωματείων και φορέων κ.α.

Το πρόγραμμα του ΠτΔ
10.00 Άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος.
Απόδοση Τιμών
Υποδοχή από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του Πανελληνίου Ιδρύματος «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» και τις Τοπικές Αρχές.
· Θεία Λειτουργία
· Ομιλία Μητροπολίτη
· Επίδοση τιμητικής διάκρισης θεσμοθετημένης εις μνήμην μαθητών-θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών, σε αριστούχο μαθητή του Λυκείου Μακροχωρίου από τον Προέδρο της Δημοκρατίας.
11.00 · Λιτάνευση Αγίας Εικόνας Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
· Κατάθεση στεφάνου από την Α.Ε. τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Απόδοση Τιμών
11.50 Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας από την εκκλησία για το Αρχονταρίκι του Ιερού Προσκυνήματος.
11.55 Άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αρχονταρίκι του Ιερού Προσκυνήματος.
13.30 Μετάβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο χώρο Κειμηλιοφυλακίου του Ιερού Προσκυνήματος – γεύμα παρατιθέμενο από την Διοικούσα Επιτροπή του Πανελληνίου Ιδρύματος ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ, προς τιμήν της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας.
15.55 Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για Αθήνα από τον Κρατικό Αερολιμένα Θεσσαλονίκης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Για την ασφαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας και κίνησης πεζών προσκυνητών, την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων, την εξυπηρέτηση και ασφάλεια του κοινού κατά τη θρησκευτική πανήγυρη στην Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, στην Καστανιά Ημαθίας στις 13, 14 και 15 Αυγούστου 2019η Διεύθυνση Αστυνομίας Ημαθίας έλαβε τα παρακάτω μέτρα:

-Από τις 12:00΄ της Τρίτης 13-08-2019 έως τις 22:00 της Πέμπτης 15 Αυγούστου, το τμήμα της Δημοτικής οδού, από διασταύρωση «Γκέκα» – Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά – χωριό Καστανιά – διασταύρωση «Γρα-Γρου», ορίζεται ως μοναδική οδός κατεύθυνσης (μονόδρομος) απαγορευμένης της αντιθέτου κυκλοφορίας (ανόδου) από το χωριό Καστανιά προς την Ιερά Μονή.

– Απαγόρευση εισόδου και κίνησης των οχημάτων, στην Πλατεία-Περίβολο της Ιερά Μονής, καθώς και στο τμήμα που περιλαμβάνεται μεταξύ της διασταύρωσης της Δημοτικής οδού προς Καστανιά (έμπροσθεν ξενώνων) και της Ιερά Μονής, πλην οχημάτων ανεφοδιασμού, προσκεκλημένων και υπηρεσιακών.

-Απαγόρευση στάσης και στάθμευσης όλων των οχημάτων, σε όλο το μήκος του οδοστρώματος της Δημοτικής οδού που συνδέει την ΕΠ.Ο.4 Βέροιας-Κοζάνης (από διασταύρωση «Γκέκα»), με το χωριό Καστανιά (διασταύρωση «Γρα-Γρου»), καθώς και στο τμήμα της οδού από διασταύρωση έμπροσθεν ξενώνων έως την Πλατεία που βρίσκεται εντός του κυρίως χώρου της Ιεράς Μονής.

Ο Σύλλογος Ποντίων Αλεξάνδρειας σας προσκαλεί την Πέμπτη 23/5/2019 και ώρα 11:15 π.μ στο «Μνημείο του Ακρίτα» (στο Σύλλογο Ποντίων Αλεξάνδρειας και περιχώρων ) για την τέλεση επιμνημόσυνης δέησης -Τρισάγιο- στη μνήμη των 353.000 Ποντίων Ελλήνων που χάθηκαν από την έναρξη της εθνοκάθαρσης που κήρυξε ο Κεμάλ.
Θα ακολουθήσει ομιλία από τον κ. Γιοβανόπουλο Γρηγόριο, Δάσκαλο- Διευθυντή του 7ου Σχολείου Αλεξάνδρειας και Ιστορικό- Ερευνητή.
Η εκδήλωση θα κλείσει με «Σέρρα».
Παρουσίαση της εκδήλωσης η κ. Αμαραντίδου Δέσποινα (εκπαιδευτικός του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας).

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού.Η γενοκτονία των Ποντίων με 353.000 νεκρούς είναι μία από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Το κίνημα των Νεότουρκων έφερε σε πέρας ένα προμελετημένο έγκλημα που περιελάμβανε εκτοπισμούς, βασανιστήρια κάθε είδους, σφαγές και πορείες θανάτου στην έρημο .

Την μνήμη των θυμάτων του τουρκικού εθνικισμού τιμούμε την 19η Μαΐου .

Είναι χρέος όλων μας ο αγώνας για τη δικαίωση του ποντιακού ελληνισμού με σεβασμό στην ιστορία μας, χωρίς μισαλλοδοξίες και πάθη με στόχο την αποφυγή της επανάληψης των εγκλημάτων και των λαθών του παρελθόντος.

Η αναγνώριση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων από την Τουρκία αποτελεί υποχρέωσή της όχι για να ανοίξουμε μέτωπο εκδίκησης αλλά για να πορευτούμε σε ένα ειρηνικό μέλλον.

19 Μαΐου 1919 – 19 Μαΐου 2019. 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. 100 χρόνια από την δεύτερη μεγαλύτερη γενοκτονία του 20ου αιώνα. 100 χρόνια από την ημέρα που χιλιάδες Πόντιοι βρήκαν τον θάνατο και αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τον τόπο τους. Η ημέρα αυτή θα πρέπει να μείνει για πάντα στις μνήμες μας και να μας υπενθυμίζει την φρικαλεότητα, τον πόνο και τις οδυνηρές συνέπειες του εθνικισμού. Είναι καθήκον μας να μην ξεχνάμε τους νεκρούς μας και να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την διεθνή αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Οι νεκροί ζητούν δικαίωση και δικαιοσύνη.

Η γενοκτονία των Ποντίων με τους 353.000 νεκρούς είναι γεγονός ότι αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Η Γενοκτονία αυτή αποτελεί ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Μία μελανή σελίδα στην Ιστορία του Παγκόσμιου Πολιτισμού.

Η Γενοκτονία και ο Ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 3.000 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου, ενώ έμειναν πίσω στον Πόντο εκατό χιλιάδες εξισλαμισμένοι Έλληνες. Ο ξεριζωμός ήταν η αρχή μιας δύσκολης, αλλά και συνάμα δημιουργικής πορείας για τον ποντιακό ελληνισμό.
Ήρθαν στη μάνα Ελλάδα, κουβαλώντας μαζί τους εκτός από εικόνες σφαγιασμού και εξόντωσης και λίγο πατρώο χώμα, μια χριστιανική εικόνα και πολλές αναμνήσεις.
Βαθιά μέσα στην καρδιά τους όμως κράτησαν άσβεστη την αγάπη τους για τις «Χαμένες Πατρίδες».

Η 19η Μαΐου δεν αποτελεί μόνο ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου . Αποτελεί ξεχωριστή σελίδα και αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας και την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού . Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι λαοί την ιστορία τους και η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής διαδρομής των Ελλήνων.

Οι Έλληνες του Πόντου, κατάφεραν, για αιώνες, να κρατήσουν ζωντανό τον πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα και να μεγαλουργήσουν όπου και αν έζησαν, στον Πόντο και τη Μικρά Ασία.
Αποτελεί ιστορικό καθήκον και το επιβάλλει το ιστορικό χρέος και η μνήμη όλων εκείνων που έμειναν στα ιερά χώματα των «Αλησμόνητων Πατρίδων» να πιεστούν όλα τα κράτη ώστε να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία του Πόντου.
Συγχρόνως όλοι οι Έλληνες έχουμε ιστορικό χρέος να στείλουμε ένα δυνατό μήνυμα στη γειτονική Τουρκία, ότι οφείλει να αναγνωρίσει και να παραδεχτεί τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου .Έχει ιστορικό χρέος να ζητήσει συγνώμη για το μεγάλο πόνο και ξεριζωμό που προκάλεσε σε έναν υπερήφανο ,εργατικό και προοδευτικό Λαό.

Η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στέλνει μηνύματα εναντίον κάθε εθνοκάθαρσης κατά των μειονοτήτων.

Με ευλάβεια στρέφουμε σήμερα τη σκέψη μας σε όλους εκείνους που για το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα προσέφεραν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους.

Ένας περήφανος λαός ξεριζώθηκε βίαια από τις πατρογονικές του εστίες, πήρε μαζί του μόνο τα ιερά κειμήλια και τα οστά των προγόνων του και πέρασε στην αιωνιότητα για την δύναμη ψυχής, να ξαναρχίσει να ζει, να μεγαλουργεί, να πρωτοπορεί, να θυμάται.

Χρέος όλων μας η σταθερή και αδιάλλακτη στάση περί αναγνώρισης της ιστορικής αλήθειας του εγκλήματος που έγινε σε βάρος των Ποντίων.

Ειρήνη και φιλία δεν σημαίνουν λησμονιά. Η ύπαρξή τους απαιτεί την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων. Για να ησυχάσουν οι ψυχές των προγόνων μας.

Μέχρι τελικής δικαίωσης.

Μιχάλης Χαλκίδης 

Υποψήφιος Δήμαρχος 

Δήμου Αλεξάνδρειας.

Η 19^η Μαΐου, ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι πάντα χαραγμένη βαθιά στη συνείδηση κάθε ανθρώπου με αξίες και αναφορές στους αγώνες ενάντια στην μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και τον φανατισμό, που έχει κοστίσει εκατομμύρια ζωές σε όλο τον πλανήτη.

Κρατάμε δυνατά στη μνήμη μας τον τραγικό Ξεριζωμό και την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού ως αποτέλεσμα του Κεμαλικού επεκτατισμού, για να την μεταλαμπαδεύουμε στις νεώτερες γενιές ως σύμβολο για έναν κόσμο δίχως πολέμους, μίση και διχασμούς.

Ενώνουμε τη φωνή μας με όλους όσους επιζητούν την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού απ όλα τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς, ώστε να μην ζήσουν οι επόμενες γενιές πουθενά στον πλανήτη, ποτέ ξανά, τέτοια απάνθρωπη τραγωδία κτηνώδους εθνοτικής μισαλλοδοξίας.

Κώστας Ναλμπάντης

Υποψήφιος Δήμαρχος Αλεξάνδρειας

Οι υποψήφιοι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι

Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε το Τουρνουά του Αστέρα Αλεξάνδρειας που πραγματοποιήθηκε

Το 2019 συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τότε που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην μαρτυρική Αμισό και με συγκεκριμένο σχέδιο και ενέργειες, συνέχισε ή μάλλον αποτελείωσε το «έργο» που είχε αρχίσει η εγκληματική τριάδα των Νεοτούρκων, Ταλαάτ, Τζεμάλ και Ενβέρ, το 1914, που ήταν η εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας. Ο Μουσταφά Κεμάλ επικέντρωσε τις προσπάθειές του στον Πόντο, γιατί εκεί είχε αναπτυχθεί ένοπλη αντίσταση, το ποντιακό αντάρτικο, που έγινε κυρίως από φυγόστρατους από τη μια ως ασπίδα στα θανατηφόρα «τάγματα εργασίας», όπου εξολοθρευόταν με πρόγραμμα ο ανδρικός πληθυσμός και από την άλλη για να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από την οργανωμένη από το «βαθύ κράτος» δράση των συμμοριών εναντίον των ελληνικών χωριών. Ο Κεμάλ επικέντρωσε στον Πόντο γιατί θεωρούσε ότι η κατάσταση στον Πόντο ήταν δυνατόν να επηρεάσει αρνητικά τις επιχειρήσεις του κεμαλικού στρατού εναντίον του ελληνικού στρατού, στο μέτωπο της Μικράς Ασίας.

Γράφει ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ για το PONTOS NEWS

Το έγκλημα που τελέστηκε εναντίον όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας, Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, ήταν η πρώτη γενοκτονία της ανθρωπότητας στη σύγχρονη ιστορία.

Άσχετα με τις δικαιολογίες που επικαλέστηκαν τότε και συνεχίζουν να επικαλούνται μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι, ήταν σχεδιασμένο με διαβολικό τρόπο και λεπτομέρειες, από το Κίνημα των Νεοτούρκων και την τριανδρία Ταλαάτ, Τζεμάλ και Ενβέρ.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του εγκλήματος, αρκεί αναλογιστεί το εξής: Ότι η ηγεσία των Νεοτούρκων αποφάσισε να βγάλει από τις φυλακές βαρυποινίτες, με τους οποίους συγκρότησε τις ομάδες των παραστρατιωτικών της Τεσκιλάτι-ι-Μαχσούσα που ανέλαβαν το έργο της εξόντωσης των χριστιανών με επιθέσεις σε πόλεις και χωριά. Μάλιστα, ο αρμόδιος εισαγγελέας εξέτασε τον φάκελο του καθενός εγκληματία και τελικά αποφυλάκισε μόνο εκείνους που είχαν διαπράξει τέτοια εγκλήματα, που «ταίριαζαν» στη νέα τους αποστολή.

Το δόγμα πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η απόφαση και το σχέδιο για τη Γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολίας, ήταν το εξής: Με δεδομένη και επερχόμενη τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα έπρεπε να εκκαθαριστεί η Ανατολία από τους χριστιανικούς πληθυσμούς, που αποτελούσαν το ένα τρίτο του συνόλου, και στη θέση τους να μεταφερθούν μουσουλμάνοι από τα Βαλκάνια, έτσι ούτως ώστε να ιδρυθεί η «νέα Τουρκία» η οποία θα στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες: Ένα κράτος, ένα έθνος, μια γλώσσα μια θρησκεία.

Έτσι, άρχισαν να εφαρμόζουν το σχέδιο από τα Χριστούγεννα του 1913, εναντίον των Ελλήνων της ανατολικής Θράκης, για να επεκταθεί σταδιακά εναντίον όλων των Ελλήνων της Ανατολίας, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Τι έκαναν οι Αρμένιοι

Οι Αρμένιοι, αμέσως μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και τη φυγή της ηγεσίας των Νεοτούρκων από την Κωνσταντινούπολη στο εξωτερικό, παρότι δεν είχαν δικό τους κράτος, κατέστρωσαν ένα σχέδιο, μια στρατηγική για τη δικαίωσή του.

Η στρατηγική είναι γνωστή ως «Η Στρατηγική των Τεσσάρων Τ», από τέσσερις τουρκικές λέξεις: Tanitim-Tanima-Tazminat-Toprak.

Δηλαδή, «Ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης – Αναγνώριση της γενοκτονίας από ξένα κράτη – Διεκδίκηση αποζημιώσεων από το τουρκικό κράτος – Διεκδίκηση των πατροπαράδοτων αρμενικών εδαφών από την Τουρκία».

Μάλιστα, πριν αρχίσουν να εφαρμόζουν αυτήν την στρατηγική, επεξεργάστηκαν και εφάρμοσαν το «Σχέδιο Νέμεσις» τα πρώτα χρόνια μετά την τέλεση των εγκλημάτων, με βάση το οποίο «απέδωσαν δικαιοσύνη», εκτελώντας την εγκληματική τριάδα Ταλαάτ, Τζεμάλ και Ενβέρ και άλλους 22 υψηλόβαθμους αξιωματούχους των Νεοτούρκων, που είχαν κεντρικό ρόλο στη γενοκτονία των Αρμενίων.

Αυτή ήταν και παραμένει σε γενικές γραμμές η στρατηγική των Αρμενίων για την δικαίωση, οι οποίοι, σημειωτέον, δεν χωρίστηκαν σε Αρμενίους του Πόντου, της Γαλατίας, της Κιλικίας και της Παφλαγονίας, για να τιμά ο καθένας ξεχωριστά τους νεκρούς του, σε άλλες ημερομηνίες και να επιδιώκει ξεχωριστά την αναγνώριση από τις ξένες χώρες. Και μετρώντας τις επιτυχίες τους μέχρι σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι και λίγες, λαμβανομένου υπόψη ότι δεν διέθεταν δικό τους κράτος και από το 1991 που απέκτησαν, αυτό δεν είναι και τόσο ισχυρό πολιτικά, διπλωματικά και οικονομικά. Πάντως, παρόλα αυτά, το κράτος της Αρμενίας είναι στην υπηρεσία εκείνων που μάχονται μέρα και νύχτα για τη δικαίωση των θυμάτων της γενοκτονίας 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων.

Οι Έλληνες και η στρατηγική της υπονόμευσης

Αν από την άλλη πλευρά αναζητήσει κανείς ένα σχέδιο, μια στρατηγική από πλευράς των Ελλήνων και του ελληνικού κράτους, εκεί το μόνο που θα μπορέσει να διακρίνει κανείς τη στρατηγική της υπονόμευσης από το ελληνικό κράτος και τις αθηναϊκές ελίτ αυτής της μείζονος εθνικής σημασίας υπόθεσης.

Ενώ οι Αρμένιοι την επόμενη της κατάρρευσης των Νεοτούρκων έθεσαν σε εφαρμογή το «Σχέδιο Νέμεσις», το ελληνικό κράτος, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ακολούθησε στην ουσία το δόγμα του «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω», χαρίζοντας στους Τούρκους τις περιουσίες των γενοκτονηθέντων και ανταλλαγέντων Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της λοιπής Μικράς Ασίας και υπογράφοντας «συμφωνίες ελληνοτουρκικής φιλίας» που εμπεριείχαν το πνεύμα του προαναφερθέντος δόγματος.

Με τον τρόπο αυτό δώσαμε ξεκάθαρα το μήνυμα στην Άγκυρα ότι μπορεί να συνεχίσει την πολιτική της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων και ότι αυτό θα γίνει χωρίς κόστος, δεδομένης της στάσης της Αθήνας.

Γι’ αυτό, επειδή η Ελλάδα δεν είχε στρατηγική αναγνώρισης και δικαίωσης των θυμάτων της Γενοκτονίας, ούτε αποτροπής νέων ανάλογων εγκλημάτων, τα Χριστούγεννα του 1942, μόλις δώδεκα χρόνια μετά την υπογραφή του Ελληνοτουρκικού Συμφώνου Φιλίας (1930), ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης έφαγε πισώπλατη μαχαιριά με το Βαρλίκ Βεργκισί, με το οποίο οι Τούρκοι άρπαξαν τις περιουσίες των Ελλήνων, ενώ η Ελλάδα ήταν υπό τριπλή κατοχή, γερμανική, ιταλική, βουλγαρική.

Επειδή η Ελλάδα συνέχισε να δίνει μηνύματα ότι στην πολιτική της απέναντι στην Τουρκία εφαρμόζει το δόγμα «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω», ακολούθησαν τα Σεπτεμβριανά του 1955, οι απελάσεις των Ελλήνων της Πόλης, το 1964, η εισβολή στην Κύπρο…

Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, όταν τη δεκαετία του 1990 αποφασίσαμε να αποκτήσουμε στρατηγική δικαίωσης, τότε δεν μπορέσαμε να δούμε ότι τιμώντας σε ξεχωριστές ημερομηνίες τα θύματα και διεκδικώντας δικαίωση και αναγνωρίσεις από ξένα κράτη ξεχωριστά Πόντιοι, Μικρασιάτες και Θρακιώτες, τότε στην ουσία υπονομεύουμε το στόχο της δικαίωσης.

Το 2019 θα είναι έτος δράσεων και εκδηλώσεων, γιατί συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την αποβίβαση του Κεμάλ στην Αμισό. Ας ελπίσουμε οι απλοί Έλληνες, όλοι, ανεξαρτήτως καταγωγής, να συστρατευτούν με συλλόγους και ομοσπονδίες στην Ελλάδα και τον κόσμο, και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός σχεδίου, με βάση το οποίο οι δράσεις και οι εκδηλώσεις για τα εκατόχρονα, να έχουν το μέγιστο αποτέλεσμα.

Οι νεκροί και οι ζωντανοί ζητούν δικαίωση.

ΠΗΓΗ: PONTOS NEWS

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την πρόταση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Νότη Μαριά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, με ισχυρή πλειοψηφία μάλιστα (199 κατά, 79 υπέρ και 18 λευκά).Ο Έλληνας ευρωβουλευτής υπέβαλε το αίτημα εκ μέρους της πολιτικής του ομάδας του ECR.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μεταξύ των ευρωβουλευτών που απέρριψαν το δίκαιο ιστορικά και ηθικά ψήφισμα, είναι και πολλοί Έλληνες.

Συγκεκριμένα το απέρριψαν η ευρωομάδα της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΙΝ.ΑΛ. και του Ποταμιού, ενώ στη συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας απείχαν οι 20 από τους 27 Έλληνες ευρωβουλευτές.

Το κοινοβούλιο αρνήθηκε και το ενδεχόμενο να προστεθεί στην ημερήσια διάταξη η συζήτηση για το θέμα «Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, που έλαβε χώρα το διάστημα 1914-1923».

Υπέρ της πρότασης ψήφισαν οι Νίκος Χουντής, Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γιώργος Επιτήδειος, Λάμπρος Φουντούλης και Ελευθέριος Συναδινός.

Η εξέλιξη αυτή εξόργισε ποντιακά σωματεία, με την Εύξεινο Λέσχη Ευρωπαίων Πολιτών να αναφέρει:

«Οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές, την ώρα μάλιστα που ένθεν κακείθεν έσκιζαν τα ιμάτιά τους στα ΜΜΕ για τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα θεώρησαν μάλλον ότι το θέμα της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, (...) δεν πρέπει ή δεν μπορεί να είναι ακόμη ενταγμένο στην ατζέντα των πολιτικών και εθνικών υποχρεώσεών τους».

Η πρόταση του Νότη Μαριά για το ψήφισμα:

«Η αναγνώριση εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί πλέον μια ιστορική αναγκαιότητα, πολύ δε περισσότερο φέτος, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Το 1919, μετά την απόφαση του Κεμάλ Πασά στη Σαμψούντα του Πόντου, οι Νεότουρκοι προχώρησαν σε μαζικές σφαγές και δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου· πάνω από 350.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά ήταν τα θύματα της γενοκτονίας. Εκτελέσεις, βιασμοί και καταναγκαστικά έργα στα τάγματα εργασίας οδήγησαν στον θάνατο τους Πόντιους αδελφούς μας και πρόκειται για γενοκτονία, διότι οι Έλληνες του Πόντου δολοφονήθηκαν επειδή ήταν Έλληνες και χριστιανοί.

Ζητούμε λοιπόν σήμερα, κύριε Πρόεδρε, ημέρα Δευτέρα, να προστεθεί στην ημερήσια διάταξη δήλωση της Επιτροπής με θέμα «Αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου που έλαβε χώρα το διάστημα 1914-1923» και να εκδοθεί ψήφισμα. Επιπλέον, ζητούμε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία για το αίτημά μας αυτό και καλούμε τους συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να στηρίξουν αυτήν την πρότασή μας ως ένα ιστορικό χρέος, ιδίως φέτος, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου».