Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2024, που ήδη κυκλοφορεί σε μια αισθητικά άρτια έκδοση να εκθέσει  φωτογραφικό υλικό ώστε να «περάσει» από μπροστά μας ένα οπτικό αποτύπωμα Δράσεων και Εκδηλώσεων του συλλόγου.

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2024» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα , τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο γραφείο του Συλλόγου , μια συμβολική κίνηση στήριξης για τη συνέχιση και ενίσχυση του σπουδαίου έργου που παράγει ο Σύλλογος.

Ο Λ.ΟΝ.Α.Π. αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2024, που ήδη κυκλοφορεί σε μια αισθητικά άρτια πολυτελή έκδοση,

με διακριτικό τίτλο ¨Ενθύμιον πανήγυρις ¨

και με όσο ιδιαίτερα παλιό φωτογραφικό υλικό ήταν δυνατό να συγκεντρωθεί, πρόλογο του κ. Γιώργου Παπαδήμα,

σχεδιασμό και εκτυπωτική επιμέλεια της κ. Έφης Στεφ. Καραγιάννη να μας παρουσιάσει τα πανηγύρια του Ρουμλουκιού,

ξακουστά στον Μακεδονικό κάμπο.

Ο ετήσιος κύκλος ανοίγει συνήθως τ' Άη-Γιωργιού και με ενδιάμεσους σταθμούς κλείνει τον Δεκαπενταύγουστο,

την "Πασχαλιά" του καλοκαιριού με την τιμή στην Κοίμηση της Παναγίας και Μάνας όλων των ' Ορθοδόξων.

Ξεκινά η άνοιξη με γλυκό καιρό που διευκολύνει την μετακίνηση ,ακόμα και
την διανυκτέρευση στο υπαίθριο πέριξ του Ναού, η λήξη των νηστειών επιτρέπει την οινοποσία και το φαγοπότι,
ο ξενιτεμένος το προγραμματίζει να έρθει για να ασπαστεί την Εικόνα του Αγίου, να φιλήσει τη μάνα του, να γλεντήσει
με συγγενείς και φίλους...

Πανηγύρι αλλά και εμποροπανήγυρη και ζωοπανήγυρη. Μπαγιάδες στήνονται με διάφορες πραμάτιες, ρουχισμό, είδη προικός,
τσουκάλια και άλλα χρειαζούμενα. Τζορμπατζήδες και χωρικοί κάνουν αλισβερίσι για άλογα, βόδια και άλλα οικόσιτα.
Κοπελιές αγοράζουν πλουμιστά κοσμήματα, τόπια υφασμάτων "κόβονται" για προίκες, παιδιά διαλέγουν παιχνίδια και γεύονται
γλυκίσματα και άλλες λιχουδιές, κιλίμια στρώνονται, "αγγειά" με προετοιμασμένα φαγώσιμα ανοίγονται, υπαίθρια καφενεία
στημένα επί τούτου προσφέρουν φαγοπότι αλλά και μουσική, ζωντανή ή γραμμοφώνον και φυσικά... οι νέοι φλερτάρουν.
Το πανηγύρι στο Ρουμλούκι είναι μια πανδαισία αισθήσεων και συναισθημάτων και συνάμα αγαθή μάζωξη...

Με τη μηχανή του φωτογράφου, υφάσματα τυπωμένα με ειδυλλιακά τόπια για φόντο,
διάφορα αξεσουάρ όπως πολυθρόνες βελούδινες, ομπρελίνα και τσαντάκια για τις κύριες, τρενάκια και κούκλες για τα
παιδιά... και μια ξύλινη περιποιημένη ανθοστήλη που κατά μήκος αναγράφει τόπο και χρονολογία ... "Ενθύμιον Πανήγυρης"!!!

Είναι λοιπόν το θέμα του φετινού ημερολογίου του ΛΟΝΑΠ το "Ενθύμιον Πανήγυρης"...με φωτογραφίες από τα πανηγύρια του
θα "ταξιδέψουμε" όλο το δωδεκάμηνο του 2024. Με καταγραφές που ξεκινούν από το 1909 μέχρι την δεκαετία του
1930 από Έλληνες περιηγητές, ανταποκριτές, άρθρα εφημερίδων καθώς και φωτογραφικό υλικό αντίστοιχης εποχής θα δούμε
Ρουμλουκιώτισσες να ποζάρουν περήφανα με το κατσούλι τους, οικογένειεs να στέκονται με το δέον ύφος της στιγμής,
εγκατεστημένους Έλληνες πρόσφυγες Μικρασιάτες και Θρακιώτες να κάνουν συνάξεις, αυτοκίνητα εποχής να καταφτάνουν στο
χώρο και τόσα άλλα. Εγείρονται όμορφα συναισθήματα και συγκινητικές μνήμες που μας πηγαίνουν σε χρόνια αλλοτινά...
τότε που το πανηγύρι ήταν χαρούμενη προσμονή και αυθεντικό βίωμα χαράς.

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2024» του Λ.Ο.Ν.Α.Π. ¨Το Ρουμλούκι¨

ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα, με «χρώμα» Ρουμλουκιού,

τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο γραφείο του Συλλόγου , μια συμβολική κίνηση στήριξης

για την συνέχιση και ενίσχυση του έργου που παράγει ο Σύλλογος στις δύσκολες συνθήκες που όλοι βιώνουμε.

τηλ. επικοινωνίας: 23330 24185

Ειρηνικό και ευλογημένο 2024!

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2023, που ήδη κυκλοφορεί σε μια αισθητικά άρτια έκδοση να εκθέσει παλιό και νεότερο φωτογραφικό υλικό ώστε να «περάσει» από μπροστά μας ένα οπτικό αποτύπωμα Εθίμων και Εκδηλώσεων του συλλόγου σε ένα συλλεκτικό τεύχος που περιλαμβάνει τις χρονιές από το 2008 έως το 2022.

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2023» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα , τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο γραφείο του Συλλόγου , μια συμβολική κίνηση στήριξης για την συνέχιση και ενίσχυση του σπουδαίου έργου που παράγει ο Σύλλογος.

Ο Λ.ΟΝ.Α.Π. αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2022, που ήδη κυκλοφορεί και σε μια αισθητικά άρτια έκδοση, με διακριτικό τίτλο ¨Το Ρουμλούκι...της Περιήγησης και της Λαογραφίας ¨ και με όσο ιδιαίτερα παλιό φωτογραφικό υλικό ήταν δυνατό να συγκεντρωθεί, πρόλογο του κ. Γιώργου Παπαδήμα και γραφιστική επιμέλεια της κ. Έφης Στεφ. Καραγιάννη να «περάσει» από μπροστά μας το γραπτό αποτύπωμα ενός περιηγητή και μιας λαογράφου.

Ο Γερμανός Dr. LeonhardSchulze-Jena,(1872-1955) εκδίδει το 1927 το έργο του «MAKEDONIEN» που αποτελεί την καταγραφή του για την περιοχή μέσα από την πολύμηνη παραμονή του και τις συνεχείς μετακινήσεις του. Στο Ρουμλούκι έμεινε αρκετά. Η διάθεσή του είναι να καταγράψει «σφαιρικά» τον ανθρώπινο αλλά και τον περιβαλλοντολογικό παράγοντα του τόπου. Αν και προσπαθεί να έχει «δημοσιογραφική» αφήγηση συχνά «παρασύρεται» σε λογοτεχνικά μονοπάτια και δίνει έτσι ένα κείμενο ελκυστικότατο.

Η Αγγελική Χατζημιχάλη (1895-1965) είναι μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες λαογράφους και συγγραφέας. Στο έργο της «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΉ ΤΕΧΝΗ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ-ΤΡΙΚΕΡΙ-ΙΚΑΡΙΑ» που εκδόθηκε το 1931 κάνει ίσως την πρώτη σχετική καταγραφή για τον τόπο μας που υπάρχει από ελληνική πένα. Το πόνημά της αυτό θεωρείται «πυξίδα» για τους μεταγενέστερους και αποτελεί την απαρχή για την αφύπνιση γύρω από τον λαϊκό μας πολιτισμό.

Ο ΛΟΝΑΠ στο ημερολόγιο του 2022 μας παρουσιάζει το Ρουμλούκι μέσα από αυτούς τους δύο σημαντικούς για τον τόπο μας καταγραφείς... τον Dr. LeonhardSchulze-Jena και την Αγγελική Χατζημιχάλη. Στο μέτρο του δυνατού φωτογραφίες και σχέδια, σε συνδιασμό με αποσπάσματα από τα έργα τους, «ζωντανεύουν» το Ρουμλούκι των αρχών του 20 αιώνα. Μας δίνεται έτσι το έναυσμα «για εμβάθυνση και γνωριμία με τον τόπο μας αλλά και τον εαυτό μας» όπως γράφει η Αγγελική Χατζημιχάλη.

Και επειδή όντως «όλα αλλάζουν», ο Schulze γράφει «μία απόπειρα περιγραφής της Χώρας, που βάζει τους ανθρώπους σε πρώτο πλάνο, μπορεί να περιγράψει μόνο τις φάσεις αυτής της αλλαγής».

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2022» του Λ.Ο.Ν.Α.Π. ¨Το Ρουμλούκι¨ ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα, με «χρώμα» Ρουμλουκιού, τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο γραφείο του Συλλόγου , μια συμβολική κίνηση στήριξης για την συνέχιση και ενίσχυση του έργου που παράγει ο Σύλλογος στις δύσκολες συνθήκες που όλοι βιώνουμε.

τηλ. επικοινωνίας: 23330 24185

Οι αγρότες από τη Σκοπιά Φαρσάλων “ξαναχτυπούν”!  Μετά από την απουσία ενός έτους, επανέρχονται με ένα νέο πιο “εκρηκτικό” ημερολόγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου, επιδιώκοντας να ταράξουν για ακόμη μια φορά τα νερά, συμπεριλαμβάνοντας φέτος και αγρότισσες στο νέο τους εγχείρημα.

Στην νέα σύλληψη για το έτος 2021, φιλοξενούνται και τα κορίτσια του χωρίου, στο νέο αγροτικό ημερολόγιο, πλαισιώνοντας τα αγόρια. Ποζάρουν και φωτογραφίζονται, στις καθημερινές δουλειές στα χωράφια, με διαφορετικές λήψεις και χρώματα ανάλογα την εποχή. Έτσι, εμφανίζονται ταΐζοντας τα ζώα στο στάβλο και στην ύπαιθρο, αρμέγοντας παραδοσιακά με τα χέρια αλλά και σύγχρονα με αρμεκτήριο, σκαλίζοντας τα βαμβάκια και τραβώντας τα λάστιχα για το πότισμα, φορτώνοντας μπάλες με άχυρο για τα ζώα, μαζεύοντας τις ρώγες από το αμπέλια τα καρύδια από τα δέντρα ή σπέρνοντας ξανά την γη για την νέα καλλιεργητική χρονιά.

Στο τιμόνι της ιδέας και της επιμέλειας του νέου εγχειρήματος, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκοπιάς Ηλίας Τσούτσος, ο οποίος αναφέρει ότι: “Πρόκειται για το νέο μας ημερολόγιο για το 2021,  το οποίο αποτελείται από παιδιά του χωριού μας, από 10 αγόρια και 4 κορίτσια, ποζάροντας σε καθημερινές εργασίες καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου, έτσι ώστε να στρέψουμε τον κόσμο πίσω στα χωριά μας, να αποκτήσουν ξανά την παλιά αίγλη που έχουν χάσει”. Ο Ηλίας εκτός από πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου είναι και πρόεδρος του κτηνοτροφικού, αλλά και της Κοινότητας του χωριού μετά από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και φιλοδοξεί με την παρέα του, να αναγεννήσει το χωριό.

Στο νέο ημερολόγιο διασταυρώνεται το παρελθόν με το παρόν και τη νέα γενιά να αναλαμβάνει ρόλο πρωταγωνιστή, σε μία δύσκολη εποχή και μία χρονιά που τελειώνει με όχι και τις καλύτερες αναμνήσεις, προσδοκώντας όμως από την νέα και την ελπίδα να φέρει πίσω ότι στέρησε η προηγούμενη.

*Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το παραγγείλουν από την σελίδα του συλλόγου στο Facebook με την ονομασία: Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοπιάς.

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία - ifarsala.gr

Καθημερινά όλο και περισσότερες ιστορίες έρχονται στη δημοσιότητα από συμπολίτες μας που κατάφεραν να βγουν νικητές μετά τη μάχη που έδωσαν με τον κορωνοϊό.

Ένας από αυτούς είναι και ο Δημήτρης Σιδηρόπουλος, ο οποίος με μια μακροσκελή ανάρτησή του στο Facebook περιέγραψε λεπτομερώς την εμφάνιση του πρώτου συμπτώματος, την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, τις δύσκολες ημέρες και τελικώς την επιστροφή του στο σπίτι. Μια περιπέτεια που κράτησε 18 ημέρες!

Όπως αναφέρει ο ίδιος στην ανάρτησή του, τώρα βρίσκεται στο στάδιο της αποκατάστασης, ενώ λέει το δικό του «ευχαριστώ» στους γιατρούς και νοσηλευτές, «τους ήρωες της εποχής μας» όπως τους αποκαλεί.

Η μάχη με τον κορωνοϊό για 18 ημέρες

Αναλυτικά η ανάρτηση του Δημήτρη Σιδηρόπουλου στο Facebook:

«Όλα ξεκίνησαν την Τρίτη, 10 Νοεμβρίου, με έντονο πονοκέφαλο για να εξελιχθεί στη συνέχεια σε πονοκέφαλο με πυρετό. Καθώς κάθε μέρα συνήθιζα να πηγαίνω για τρέξιμο δεν έδωσα αρχικά σημασία, θα μπορούσε να είναι ιγμορίτιδα ή κάποιο απλό κρύωμα, από τα πολλά που κυκλοφορούν.

Πέμπτη Παρασκευή 12-13 Νοεμβρίου

Πέμπτη ο πυρετός επέμενε, Παρασκευή έχασα γεύση και όσφρηση. Τα αντίστοιχα συμπτώματα του αδελφού μου έδωσαν το στίγμα, μάλλον επρόκειτο για κορωνοϊό.

Σαββατοκύριακο 14-15 Νοεμβρίου

ΟΚ, πυρετός, δεν έγινε κάτι, τα αντιπυρετικά είναι καλά, αντιβιώσεις, αλλά φτάνει το Σαββατοκύριακο 14-15.11 και δεν λέει να περάσει η κατάσταση, ούτε για λίγο.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου

Από Δευτέρα 16 Νοεμβρίου ξεκινάω δεξαμεθαζόνη, για να προλάβουμε την πνευμονία, παρότι ως τότε δεν έχει δώσει συμπτώματα. Δεν ένιωθα πόνο, βήχα ή κάτι άλλο.

Τετάρτη-Πέμπτη 18-19 Νοεμβρίου

Τετάρτη εμφανίζεται η δύσπνοια, πόνος στο διάφραγμα, το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ κι έτσι τα χαράματα της Πέμπτης 19.11 πήγα στα ΤΕΠ COVID του νοσοκομείου της Κατερίνης. Μου έκαναν ακτινογραφία, αιματολογικές και με έστειλαν για PCR. Η ακτινογραφία ήταν ένα σοκ, μιας και έδειξε πνευμονία και στους δύο πνεύμονες, με οξεία φλεγμονή στις αιματολογικές.

Οι γιατροί μου σύστησαν ξεκούραση, έδωσαν αγωγή και έτσι έφυγα για το σπίτι. So far so good. Όμως το βράδυ της Πέμπτης (χαράματα Παρασκευής) ξυπνάω για να πιω λίγο νερό και νιώθω την αναπνοή μου να με αφήνει. Πέρασα τις ώρες αγωνίας ως το πρωί σε μια πολυθρόνα προσπαθώντας να αναπνεύσω, με τον κορεσμό μου οριακά πάνω από το 90, να φλερτάρει με το 88-89.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου

Η Παρασκευή κύλησε κάπως καλύτερα, μέχρι που έφτασε το βράδυ (αλλά αυτή τη φορά από τις 22:00) με τα ίδια ακριβώς συμπτώματα και το οξυγόνο σπάνια να ανεβαίνει στο 90.

Δίχως να κοιμηθώ το βράδυ από το φόβο, την ταχύπνοια, το Σάββατο το πρωί ετοιμάστηκα να πάω στο νοσοκομείο, ενώ παράλληλα χτύπησε και το τηλέφωνο που με ενημέρωνε πως ήμουν θετικός στον κορωνοϊό. Φυσικά δεν ήταν έκπληξη, κι οι γιατροί μου το είχαν πει άλλωστε ότι αυτό ήταν 100% σίγουρο.

Με πολύ κόπο ντύθηκα με πήγα στο νοσοκομείο. Σχεδόν αμέσως με έβαλαν στα Επείγοντα-COVID, σύνδεση στο μόνιτορ, οξυγόνο, αίμα, ένεση Apotel και επιτήρηση. Με το που πέρασα την πόρτα τον Επειγόντων είδα ένα πρωτόγνωρο θέαμα, γεμάτα όλα τα κρεβάτια, νοσηλευτές και γιατροί να τρέχουν, χαμός. Δεν είναι ότι δεν είχα ξαναβρεθεί σε νοσοκομείο – τουλάχιστον όχι για μένα – όμως ήταν κάτι διαφορετικό, το ένιωθες με τις στολές, τις φωνές, την αγωνία. Το οξυγόνο μου ήταν κακό και το καταλάβαινα. Με το ζόρι μου έβαλαν φορητό για να με πάνε για ακτινογραφία, όπου έδειξε αυτά που γνώριζαν για την πνευμονία-COVID. Ως το μεσημέρι είχε τόσο ασφυκτικά γεμίσει ο χώρος των ΤΕΠ, ώστε έψαχναν εναγωνίως κρεβάτια, ήδη ήταν μεσημέρι και υπολόγιζαν για 12 εισαγωγές.

Σάββατο 21 Νοεμβρίου

Το Σάββατο 21 Νοεμβρίου ήταν μια πολυάσχολη μέρα... Τελικά, τα πολυπόθητα κρεβάτια βρέθηκαν κι έτσι πήγα στο επίπεδο-1, πρώην πτέρυγα AIDS.

Με το με βάζουν στο κρεβάτι το οξυγόνο πέφτει, αυξάνεται το άγχος, πια δεν μπορώ να κάνω βήμα ούτε ως το μπάνιο να πάω. Προσπαθώ να σκύψω να πιάσω το μαξιλάρι και η ανάσα μου κόβεται. Το απόγευμα και το βράδυ πέρασαν με μεγάλο φόβο, έσφιγγα στο χέρι μου το κουμπί του συναγερμού, το ρίγος ήταν απίστευτο.

Οι σκέψεις φυσικά ήταν όλες μαύρες, δεν ντρέπομαι να το γράψω, φοβήθηκα ότι δεν θα ξαναδώ το σπίτι μου, Αλήθεια. Σκεφτόμουν ότι τόσος κόπος διαβάζοντας, γράφοντας, όλα θα πήγαιναν χαμένο, προσωπικό χρόνος που επενδύθηκε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν ξέρω εάν είναι χαζό ή λογικό, νομίζω τίποτε λογικό δεν μπορεί να συμβεί όταν είσαι μόνος σε ένα θάλαμο συνδεδεμένος με ορούς, οξυγόνο και ενέσεις τη μία πίσω από την άλλη. Το Σάββατο βράδυ έφτασα κοντά στη διασωλήνωση.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου

Το πρωί της Κυριακής ένιωσα αρχικά λίγο καλύτερα, άυπνος και φοβισμένος, αλλά σύντομα το οξυγόνο κατέρρευσε, αναγκάζοντας τους γιατρούς να μου βάλουν την πιο ισχυρή μάσκα που είχαν και άρον άρον μου βρήκαν δωμάτιο στον 3ο όροφο και την πτέρυγα COVID. Για όλη την Κυριακή δεν είχα διαφύγει τη διασωλήνωση, εφόσον το οξυγόνο έμενε χαμηλά, αν και ήταν κάτι που φοβόμουν αλλά δεν ήξερα (το έμαθα μετά το εξιτήριο).

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου

Η Κυριακή ήταν μια αρκετά σκληρή μέρα, το ίδιο και η Δευτέρα.

Δίπλα μου γηραιός κύριος 76 ετών διασωληνώθηκε τα χαράματα της Δευτέρας προς Τρίτη, μια διαδικασία επίπονη να την ακούς, όλη η αγωνία των γιατρών και η προσπάθειά τους να τον κρατήσουν στη ζωή. Ο θάλαμος έμεινε με εμένα μόνο γύρω στις 03:00, αλλά στις 05:30 ήρθε νέος ασθενής, λίγο μεγαλύτερος ηλικιακά από μένα, αλλά σε κακή κατάσταση, ισχυρός πυρετός δύσπνοια και όλα τα συναφή. Πονούσε, δεν μπορούσε να αναπνεύσει, χάλια όλα, κι αυτό δεν βοηθούσε την ψυχολογία μου να ανέβει ιδιαίτερα.

Να σημειώσω εδώ ότι δεν μπορούσα ούτε να σηκωθώ στο κρεβάτι, ούτε να κινηθώ, δεν έτρωγα, δεν είχα διάθεση να πιω ούτε νερό, πονούσα αφόρητα και κάθε σκέψη και μόνο ήταν δύσκολη, ώστε οι γιατροί μου έβαλαν καθετήρα. Δεν υπήρχε άλλη λύση, ο πόνος του καθετήρα δεν ήταν τίποτε μπροστά στα υπόλοιπα σενάρια.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου

Μετά την Τρίτη η κατάσταση κάπως εξομαλύνθηκε. Τρίτη απόγευμα μου άλλαξαν μάσκα σε κάπως πιο ελαφριά, αφού σιγά σιγά το οξυγόνο πήγαινε καλύτερα. Ήμουν πια απύρετος, η όσφρηση και η γεύση επανήλθαν, είχα πια όρεξη να φάω ό,τι μου έφερναν οι νοσοκόμες. Προσπαθούσα να μην διαβάζω ειδήσεις, και σίγουρα όχι σχετικά με τον κορονοϊό αν και ήταν μάλλον αδύνατο να αποφύγει κανείς τέτοια πράγματα καθώς σκρολάρει το κινητό του.

Φόβος, θάνατος, αγωνία, διασωληνωμένοι, και τα πράγματα στην Πιερία δεν πήγαιναν (και εξακολουθούν να μην πηγαίνουν) καλά. Πρώτη φορά την Πέμπτη μάζεψα λίγες δυνάμεις και ανασηκώθηκα στο κρεβάτι, κατάφερα να δω έξω από το παράθυρο, ως τότε έβλεπα λίγο ψηλά τον ουρανό όπως ήμουν σε οριζόντια θέση. Έκανα λίγα βήματα με τον καθετήρα και το οξυγόνο.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου

Όταν οι γιατροί την Παρασκευή το μεσημέρι με εξέτασαν και μου είπαν ότι θα μπορούσα να πάω σπίτι μου, με συμπυκνωτή οξυγόνου, ήθελα να κλάψω από χαρά, αλλά παράλληλα σκεφτόμουν: μπορώ να σηκωθώ; μπορώ να περπατήσω; θα έχω οξυγόνο; Το απόγευμα, αφού έγιναν οι διαδικασίες που απαιτούνταν για τα χαρτιά, μου έβγαλαν τον καθετήρα, και έπρεπε να ντυθώ, να ετοιμαστώ, επιστράτευσα όλο το οξυγόνο που είχα για να τα καταφέρω, ενώ οι αρθρώσεις μου πονούσαν από την πολυήμερη κατάκλιση, κάθε κίνηση ήταν πολύ δύσκολη. Όμως ήμουν αποφασισμένος να φύγω όρθιος από εκεί μέσα, όχι σε καρέκλα, όχι υποβασταζόμενος. Και το κατάφερα. Όταν ανέπνευσα τον αέρα έξω από το κτίριο του νοσοκομείου ήταν σα να ξαναγεννήθηκα, τόση ήταν η χαρά.

Η αποκατάσταση

Όταν βρέθηκα στο σπίτι μου φυσικά δεν περιγράφεται το συναίσθημα, εντάξει μιλάμε έσπευσα να κάνω ένα μπάνιο να φύγει από πάνω μου η αίσθηση του νοσοκομείου. Κοιμήθηκα για πρώτη φορά δίχως να ακούω τον ήχο από τα μόνιτορ, όλα αυτά, και ήταν σχεδόν απίστευτο. Αφού ξυπνούσα μέσα στο βράδυ και κάθε τρεις και λίγο ξυπνούσα για να συνειδητοποιήσω ότι δεν ήμουν στο θάλαμο, αλλά στο σπίτι μου.

Τώρα υπάρχει ο μακρός δρόμος της αποκατάστασης, μέχρι να επανέλθουν τα πνευμόνια μου, αλλά είμαι σίγουρος ότι τα δύσκολα πέρασαν. Σύντομα (?) θα είναι μια κακή ανάμνηση, μια εμπειρία...

Το «ευχαριστώ»

Και λίγα λόγια για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό: οι άνθρωποι αυτοί είναι οι ήρωες της εποχής μας, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. 24/7 εκεί, στις επάλξεις, με μισθούς που σε μεγάλο βαθμό είναι κατώτεροι των υπηρεσιών του, με μόνο τους μέλημα το να κάνουν τη νοσηλεία των ασθενών όσο πιο άνετη γίνεται. Αντιμετωπίζοντας τους φόβους, τις ιδιαιτερότητες του κάθε ενός και της κάθε μιας, βλέποντας το θάνατο τριγύρω και να πρέπει κάθε βράδυ μετά από μια δύσκολη βάρδια να γυρίσουν σπίτια και στις οικογένειές τους. Υπόκλιση. Χρέος του κράτους είναι να στηρίξει και να ενισχύσει το ΕΣΥ, ασχέτως της διάρκειας της πανδημίας. Ο κόσμος πάντα θα υποφέρει από προβλήματα υγείας, όμως ένα κράτος που έχει στο επίκεντρο τον πολίτη του, οφείλει να του παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες δημόσιας υγείας, κι εγώ προσωπικά το ένιωσα στο νοσοκομείο μας.

Αυτές ήταν μερικές σκέψεις, ξέρω ότι είναι κουραστική η ανάγνωση αλλά σίγουρα σε κάποιους μπορεί να φανούν χρήσιμες. Υγεία, το πιο σημαντικό πράγμα, όλα τα άλλα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έρχονται».

iefimerida.gr

 Κυκλοφόρησε ένα ακόμη εντυπωσιακό Ημερολόγιο του δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ με αναφορά στις

δράσεις του συλλόγου και των μελών του που δυστυχώς λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών δεν ήταν πολυάριθμες και πολυποίκιλες όσο συνήθως .

Η Διοίκηση του συλλόγου αφιέρωσε το Ημερολόγιο της σε ένα σεργιάνισμα στις εκδηλώσεις του εν λόγω συλλόγου μέσα από φωτογραφικό υλικό που "ξεδιπλώνεται".

Το κάθε δρώμενο είναι αδιαμφισβήτητα συνδεδεμένο με συναισθήματα και μνήμες... είναι συγκινητικό γιατί μέσα από την παράθεση των φωτογραφιών έχουμε πάντα να θυμηθούμε πολλά......όμορφα, μικρά και περασμένα μα όχι μακρινά... Αξίζει λοιπόν να αφεθούμε νοσταλγικά έστω και για λίγο σε γλυκιές, νοσταλγικές αναμνήσεις...

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2021» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ ,ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Γραφιστική - εκτυπωτική επιμέλεια: Έφη Στεφ. Καραγιάννη

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Καμποχωρίου ¨Μέγας Αλέξανδρος¨ σας εύχεται καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία και χαμόγελο.

 Ο Λ.ΟΝ.Α.Π. αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2021, που ήδη κυκλοφορεί, να μας δώσει μια μικρή αναφορά στην καλαίθητη ντόπια γυναικεία φορεσιά του τόπου μας και το κομψότερο γυναικείο κοστούμι της Μακεδονίας όπως κατέγραψε ο Στρατής Μυριβήλης!

Σε μια αισθητικά άρτια έκδοση, με διακριτικό τίτλο ¨Βάλτε τα κατσούλια, βάλτε τους σαϊάδες¨ και με όσο ιδιαίτερα παλιό φωτογραφικό υλικό ήταν δυνατό να συγκεντρωθεί, πρόλογο του κ. Γιώργου Παπαδήμα και γραφιστική επιμέλεια της κ. Έφης Στεφ. Καραγιάννη θα «περάσουν» από μπροστά μας καταστάρια, τραχλιές, αντεριά, σαγιάδες, ζωνάρια, φούτες, σκουφούνια, ποδιές και πλείστα άλλα που πρωταγωνιστούσαν κάποτε στην καθημερινότητα και τις γιορτινές μέρες στο Ρουμλούκι.

Δεν είναι πάρα πολλά τα χρόνια που όλα αυτά ήταν ζώσα πραγματικότητα για τον τόπο μας. Είναι τα ρούχα των γιαγιάδων μας που τ' αγαπούσαν και τα φρόντιζαν, όχι μόνο για να τους καλύπτουν, αλλά και γιατί ήταν αυτά που παρέλαβαν από τους δικούς τους άμεσους προγόνους. Ρούχα που τους συντρόφευαν στην καθημερινή εργασία και τη χρονιάρα μέρα, κοινής ραφής για όλους σύμφωνα με τα «πρέπει» και τη μόδα της εποχής , αλλά που σίγουρα το καθένα είχε τη «σφραγίδα» του κατόχου ή την «πινελιά» της κάθε υφάντρας.

Δυστυχώς η αστικοποίηση των κοινωνιών και η συλλογικότητα στον τρόπο ένδυσης που ξεκινά από τις αρχές του 20ου αιώνα, αφάνισε ραγδαία και αυτό το κομμάτι της ταυτότητας κάθε τόπου...

Η όμορφη σχεδίαση, η άψογη εκτύπωση και η πλούσια φωτογραφική ύλη, συνιστούν το «Ημερολόγιο 2021» του Λ.Ο.Ν.Α.Π. ¨Το Ρουμλούκι¨ ένα σημαντικό δώρο για εμάς, τους φίλους μας και τις οικογένειές μας , που θα κοσμήσει όμορφα, με «χρώμα» Ρουμλουκιού, τον τοίχο του σπιτιού ή της επιχείρησής μας!

Τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο γραφείο του Συλλόγου , μια συμβολική κίνηση στήριξης για την συνέχιση και ενίσχυση του έργου που παράγει ο Σύλλογος στις δύσκολες συνθήκες που όλοι βιώνουμε.

τηλ. επικοινωνίας: 23330 24185

Κυκλοφόρησε και φέτος το Ημερολόγιο 2020 του Πολιτιστικού Συλλόγου Κλειδίου «Ο Φίλιππος» και είναι υπέροχο!

Είναι εύχρηστο, πρακτικό, όμορφο και καλαίσθητο αποτέλεσμα μίας πολύ προσεγμένης δουλειάς. Το φετινό ημερολόγιο είναι αφιερωμένο σε ένα ταξίδι αναμνήσεων της δραστήριας χρονιάς που διανύσαν, με φωτογραφικό υλικό από τις δράσεις και τις εκδηλώσεις του συλλόγου, που άφησαν κι αυτές το στίγμα τους στην ιστορία του.

Μια έκδοση γεμάτη αγάπη, γεμάτη αναμνήσεις, μια έκδοση που αποτελεί ένα ντοκουμέντο του σήμερα και προστίθενται στα πολύ σημαντικά στοιχεία του συλλόγου για το αύριο. Στοιχεία που αποτυπώνονται στο χαρτί μένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου έτσι και το φετινό ημερολόγιο όπως όλες οι άλλες εκδόσεις έως σήμερα, μένουν και για να θυμίσουν τις όμορφες στιγμές που μοιράστηκαν τα μέλη του συλλόγου και να γίνει το έναυσμα για το καινούργιο που έρχεται.

Για αυτό δεν πρέπει να το χάσετε.

Γραφιστική επιμέλεια: Έφη Στεφ. Καραγιάννη

Το Δ.Σ. του Συλλόγου σας εύχεται καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία και χαμόγελο.

Ο Λ.ΟΝ.Α.Π. αποφάσισε με το ετήσιο ημερολόγιο του 2019, που ήδη κυκλοφορεί, να μας δώσει μια μικρή αναφορά στην ντόπια ανδρική φορεσιά του τόπου μας! Σε μια καλαίσθητη έκδοση και με όσο φωτογραφικό υλικό