Το δρόμο της δικαιοσύνης αποφάσισαν να ακολουθήσουν ομόφωνα τευτλοπαραγωγοί της χώρας, διεκδικώντας την επαναλειτουργία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ΑΕ, όπως επισήμανε σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών του δήμου Αλεξάνδρειας, Γιώργος Διαμαντόπουλος.

Σε σημερινή τους συνάντηση στο Πλατύ Ημαθίας, περισσότεροι από 80 τευτλοπαραγωγοί από τους νομούς Πέλλας, Ημαθίας, Σερρών, Θεσσαλίας, Ροδόπης και Έβρου, αφού ενημερώθηκαν από νομικό σχετικά με τα περιθώρια ενεργειών που έχουν, όπως δήλωσε ο κ. Παπαδόπουλος, αποφασίσανε να προχωρήσουν με δικά τους έξοδα «στην κατάθεση αγωγής κατά των διοικήσεων της ΕΒΖ από το 2016, ζητώντας την ανάκληση της απόφασης του 2020 με βάση την οποία θα υλοποιούνταν εντός τριετίας το σχέδιο εξυγίανσης της βιομηχανίας το οποίο είχε εκπονήσει η Τράπεζα Πειραιώς και την έξοδο της εταιρείας από το άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα, οι τευτλοπαραγωγοί θα συστήσουν ολιγομελή συντονιστική επιτροπή που θα «τρέχει» τα προαναφερόμενα θέματα και θα ενημερώνει το σύνολο των παραγωγών.

Το σχέδιο εξυγίανσης της ΕΒΖ, κατά τον κ. Παπαδόπουλο, αφορούσε μεταξύ άλλων τη διατήρηση της τευτλοκαλλιέργειας και τη συνέχιση της παραγωγικής λειτουργίας της βιομηχανίας. «Με βάση την απόφαση για την εξυγίανση της βιομηχανίας, το 2022 θα έπρεπε να έχουν σπαρθεί πανελλαδικά 60.000 στρέμματα με τεύτλα και το 2023 τουλάχιστον 80.000 στρέμματα και δεν υπάρχει τίποτα», τόνισε χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε ότι «οι ευθύνες που υπάρχουν για τον μαρασμό και την απαξία της ΕΒΖ ΑΕ, θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νεκροθάφτης αποδείχθηκε ο εκλεκτός των Μητσοτάκη-Άδωνι για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2019 μέσα στην επιχείρηση του Πλατέος ως σωτήρας και μέσα σε λίγο καιρό αποδείχθηκε δήμιος των εργαζομένων και των τευτλοκαλλιεργητών.

Οι πομπώδεις δηλώσεις κυβέρνησης και επενδυτή για το ιστορικό εργοστάσιο αποδείχθηκαν πομφόλυγες, με την αυτοψία να δείχνει ένα πρωτοφανές πλιάτσικο, αφού «σηκώθηκαν» τα 3/4 του εργοστασίου, γεγονός που μεταφράζεται σε απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Το έγκλημα συνετελέσθη! Το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στο Πλατύ έγινε έρμαιο στα χέρια της κυβέρνησης και των κολλητών της. Συνέπεια αυτής της καταστροφικής πολιτικής, ο θάνατος της τευτλοκαλλιέργειας, αφού εδώ και τρία χρόνια δεν έχει φυτευτεί τεύτλο.

Την ίδια ώρα, ο επενδυτής κάνει εισαγωγή ζάχαρης και παρουσιάζει άνοδο στον τζίρο και στα κέρδη του, δεδομένου ότι η τιμή της ζάχαρης έχει ανέλθει σε υψηλό 11 ετών, η ζήτηση ανεβαίνει και η παραγωγή πέφτει παγκοσμίως λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών για τις καλλιέργειες.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο τοπικός Υπουργός και οι βουλευτές είναι υπόλογοι ενώπιον των εργαζομένων, των τευτλοπαραγωγών και του λαού της Ημαθίας. Κατέστρεψαν ένα ιστορικό εργοστάσιο στο Πλατύ, έναν πραγματικό κολοσσό. Η χώρα μας από παραγωγός ζάχαρης κάνει πλέον εισαγωγές 250.000 τόνων, κι ο επενδυτής κολλητός τους τρίβει τα χέρια του.

Κι όλα αυτά στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, σε μια δημόσια περιουσία και όχι ιδιωτική επιχείρηση. Κάποιοι πρέπει να απολογηθούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Φρόσω Καρασαρλίδου

ΥποψήφιαΒουλευτής Ημαθίας

 Μητροπόλεως 32, Βέροια | Θεοφίλου 1, Νάουσα | Αλ. Παπάγου 17, Αλεξάνδρεια

 6972441202 / 2331071851

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 froso.karasarlidou

 froso.karasarlidou

 FKarasarlidou

Οι φωτογραφίες είναι από το ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών.

Στα κουφάρια της πάλαι ποτέ βιομηχανικής ανάπτυξης ήρθε να προστεθεί κι αυτό της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) στο Πλατύ Ημαθίας.

Μια από τις σημαντικότερες βιομηχανίες στη χώρα, η ΕΒΖ, ήταν η ναυαρχίδα της μεταποιητικής βιομηχανίας της χώρας. Εκτός από τους άμεσα εργαζόμενους έδινε στη χώρα περίπου 25.000 θέσεις εργασίας συν τις επενδύσεις εκατομμυρίων των τευτλοπαραγωγών.

Τώρα πλέον έχει καταρρεύσει κι από κοντά και η τευτλοκαλλιέργεια, αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες στρέμματα ακαλλιέργητα και τους αγρότες στα χρέη και την φτώχεια.

Σήμερα το αποτέλεσμα είναι να εισάγεται το σύνολο της ζάχαρης που καταναλώνεται στη χώρα, με τεράστιο κόστος για το κράτος και κέρδη για τους ημέτερους.

Ο άνθρωπος που παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση και τον υπουργό Ανάπτυξης ως σωτήρας της ΕΒΖ πριν από τριάμισι χρόνια, αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό έρευνα από τη Δίωξη Οργανωμένου Εγκλήματος κι επιπλέον ελέγχεται για το πλιάτσικο μηχανημάτων αξίας δεκάδων εκατομμυρίων.

Για μια ακόμη φορά η Ημαθία βρίσκεται στη δύνη των επιπτώσεων μιας ΑχΡΙΣΤΗΣ κυβέρνησης.

Οι τοπικοί βουλευτές της με προεξάρχοντα τον υφυπουργό Οικονομικών-Φορολογικής Πολιτικής και Δημόσιας Περιουσίας κ. Απόστολο Βεσυρόπουλο, σιωπούν. Μια ένοχη σιωπή, που απλά έρχεται να επιβεβαιώσει την αδιαφορία (στην καλύτερη περίπτωση), εάν όχι την συμβολή τους στην κατάντια της τοπικής οικονομίας στο Νομό Ημαθίας, με τραγικές επιπτώσεις φυσικά και στην Εθνική οικονομία.

Ο καιρός όμως έφτασε και στις επερχόμενες εκλογές ο ελληνικός λαός αποφασιστικά και δυναμικά, θα δώσει την απάντηση του στις κάλπες.

- Για Δίκαιη Οικονομία – Δίκαιο Κράτος – Δίκαιη Κοινωνία

- Για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ.

Γραφείο Τύπου

Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ημαθίας

Ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την κατάρρευση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, μιας από τις ελάχιστες βιομηχανίες που συνέδεσαν τον πρωτογενή τομέα με τη μεταποίηση, παρασύροντας μαζί της σε εξαφάνιση την εγχώρια τευτλοπαραγωγή και οδηγώντας τη χώρα στην ανάγκη εισαγωγής ζάχαρης για την κάλυψη των αναγκών της;

Γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε να σώσει ένα περιουσιακό στοιχείο, το οποίο πριν από κάποια χρόνια διεκδικούσαν ακόμη και μεγάλοι διεθνείς όμιλοι να αποκτήσουν και τι γίνεται, αν γίνεται, από εδώ και πέρα; Τι δεν έκανε η Ελλάδα σε αντίθεση με τη Φινλανδία, για να σώσει τη ζαχαρουργία της και τι κρύβεται πίσω από τη μηνυτήρια αναφορά κατά των πρώην διοικήσεων της ΕΒΖ;

Απαντήσεις, για τον προδιαγεγραμμένο "θάνατο" της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, δίνει στο Capital.gr ο Νίκος Κέζος, ο οποίος ξεκίνησε να ασχολείται με την εταιρεία το 1984, αρχικά ως υπάλληλος στο Τμήμα της Αγροτικής Τράπεζας που επόπτευε τις θυγατρικές της εταιρείες και από το 1994 μέχρι το τέλος του 2010 ως Προϊστάμενος της αρμόδιας Υπηρεσίας (Τμήματος, Υποδιεύθυνσης και Διεύθυνσης).

Ακόμη όμως και μετά την αφυπηρέτησή του συνέχισε να ενδιαφέρεται για την εταιρεία (δημοσιεύοντας μάλιστα αρκετά άρθρα για την ΕΒΖ), γιατί έβλεπε, όπως λέει στο Capital.gr, "τα σύννεφα που συγκεντρώνονταν πάνω από την εταιρεία και ταυτόχρονα την αδιαφορία ή τους ορθολογικούς χειρισμούς των εκάστοτε κυβερνώντων".

Σημαντική βιομηχανία, αλλά πολύς κρατικισμός

Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ιδρύθηκε το 1960, δηλαδή πριν από 80 χρόνια, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Το πρώτο εργοστάσιο στη Λάρισα λειτούργησε το 1961, το δεύτερο το 1962 στο Πλατύ, το τρίτο το 1963 στις Σέρρες, το τέταρτο το 1972 στην Ξάνθη και το 1975 άνοιξε το πέμπτο στην Ορεστιάδα.

Πρόκειται δηλαδή για μια βιομηχανία η οποία συνέβαλε ουσιαστικά στο εισόδημα των 20.000 αγροτών της Θράκης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας που ασχολούνταν με την τευτλοκαλλιέργεια (όχι βέβαια ως μονοκαλλιέργεια). Κι όμως, αυτή η βιομηχανία η οποία στήριξε και στηρίχθηκε από την εγχώρια αγορά, από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής της, είχε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα.

Ποια ήταν αυτά; Για τον κ. Νίκο Κέζο, αυτά ήταν τέσσερα:

1. Ο μικρός κλήρος, που δεν ενθάρρυνε την τευτλοκαλλιέργεια και που εμπόδιζε τη μηχανοποίηση των εργασιών, μεγάλες θερμοκρασίες το καλοκαίρι (η καλλιέργεια τεύτλων στην Ελλάδα, από άποψη κλιματολογικών συνθηκών, είναι οριακή), με αποτέλεσμα να χρειάζονται πολλά ποτίσματα, άρα και ψεκασμοί, με αποτέλεσμα την παραγωγή τεύτλων με υψηλό κόστος, αλλά και με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

2. Ο κρατικός χαρακτήρας της ΕΒΖ (βασικός μέτοχος η ΑΤΕ), που οδήγησε σε υπεράριθμο προσωπικό, υψηλούς μισθούς, και εξαιρετικά μεγάλο αριθμό εποχιακού προσωπικού που απασχολούνταν 6-8 μήνες ενώ χρειάζονταν για 2-3 μήνες το πολύ. Την ίδια ώρα η σύνθεση του διοικητικού της συμβουλίου άλλαζε ανάλογα με το ποιος ή ποιοι ήταν υπουργοί. Μόνο την περίοδο 1.8.2013 - 24.7.2018, η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου άλλαξε 13 φορές, ενώ για τη "διάσωσή” της ασχολήθηκαν, τα τελευταία χρόνια, περί τους δέκα υπουργούς.

3. Η κρατική "ανάγκη" για λειτουργία, έστω και με ζημιά και των 5 εργοστασίων της για ποσόστωση 317.500 τόνων όταν στην Αυστρία και τη Δανία, με 500.000 τόνους ζάχαρης, λειτουργούσαν μόλις 3 εργοστάσια. Ο ελάχιστος χρόνος λειτουργίας ενός ζαχαρουργείου (της καμπάνιας) για να βγαίνει οικονομικά είναι 90 μέρες, ενώ "εμείς φτάσαμε να πανηγυρίζουμε ότι λειτούργησε εργοστάσιο για μια εβδομάδα, γιατί "κάπνισε η καμινάδα", σημειώνει.

4. Και φυσικά η υψηλή τιμή αγοράς τεύτλων, που έφτασε ακόμη και τα € 53/τόνο.

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή

Παρ’ όλα τα προβλήματα και το γεγονός ότι η ΕΒΖ δεν ήταν ανταγωνιστική, για τους λόγους που προανέφερε ο κ. Κέζος, η εταιρεία άντεξε, και μάλιστα αρκετά χρόνια.

Πώς συνέβη αυτό; Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στην προστασία της ευρωπαϊκής ζάχαρης από τις Βρυξέλλες αλλά και στο γεγονός ότι η εταιρεία μπήκε στο Χρηματιστήριο το 1990, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις ακόμη και των τότε διοικούντων την εταιρεία. Σχηματίστηκε ένα ισχυρό "μαξιλάρι" που βοήθησε την εταιρεία όταν ήρθαν τα δύσκολα.

Μέχρι την ψήφιση των Κανονισμών 318, 319 και 320/2006, η τιμή της ζάχαρης στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαμορφωνόταν σύμφωνα με την τιμή βάσης, η οποία οριζόταν μία φορά τον χρόνο και σε υψηλό επίπεδο για να προστατεύεται η ευρωπαϊκή ζάχαρη από τις εισαγωγές φθηνότερης από τρίτες χώρες.

"Ο προστατευτισμός αυτός σε συνδυασμό με την απόσταση που χώριζε την Ελλάδα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης, δημιούργησε κλίμα εφησυχασμού στις διοικήσεις της εταιρείας επί σειρά ετών -πάντοτε με την ευλογία των κυβερνήσεων-, με αποτέλεσμα", όπως λέει ο κ. Κέζος, "να μην αντιμετωπιστούν έγκαιρα τα μειονεκτήματα της ΕΒΖ και να καταστεί ανταγωνιστική".

Όμως, όπως είναι γνωστό τα θαύματα κρατάνε πολύ λίγο. Στην περίπτωση της ΕΒΖ το θαύμα διήρκεσε λίγο περισσότερο. Αυτό έληξε στις 20 Φεβρουαρίου του 2006, με την καθιέρωση της Νέας Κοινής Οργάνωσης Αγοράς της Ζάχαρης (Νέα ΚΟΑ Ζάχαρης), που ψηφίστηκε από το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, κατά πλειοψηφία. Αρνητικά ψήφισαν η Ελλάδα, η Πολωνία και η Λετονία. Όμως ο Κανονισμός δεν απαιτεί ομοφωνία και η εφαρμογή του ήταν υποχρεωτική.

Η νέα ΚΟΑ Ζάχαρης, η οποία αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την ΕΒΖ, προέβλεπε τη μείωση της τιμής προστασίας της ζάχαρης από €632/τόνο (2006) σε €404,4/τόνο, σε διάστημα 4 ετών και της κατώτατης τιμής των τεύτλων από €43,63/τόνο σε €26,3/τόνο, στο ίδιο διάστημα. Αυτόματα λοιπόν η ΕΒΖ βγήκε εκτός ανταγωνισμού. Σε όσους θα απέσυραν ολόκληρη την ποσόστωση, θα λάμβαναν αποζημίωση €730 ανά τόνο απόσυρσης. Όσοι θα απέσυραν 50+% της ποσόστωσης, θα λάμβαναν κάποια αποζημίωση, αλλά ταυτόχρονα θα κατέβαλλαν στο Ταμείο Αναδιάρθρωσης €113-174 (σε διάστημα τριών ετών) ανά τόνο ποσόστωσης που διατηρούσαν. Οι ιδιώτες βιομήχανοι, κυρίως του Νότου, απέσυραν ολόκληρη τη ποσόστωση.

Τι έκανε η Ελλάδα; Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε την απόσυρση του 50,01% της ποσόστωσης, κλείνοντας τα εργοστάσια σε Λάρισα και Ξάνθη, γιατί, όπως λέει ο κ. Κέζος, "λόγω πολιτικού κόστους δεν μπορούσε να αποσύρει ολόκληρη τη ποσόστωση, ενώ αν διατηρούσε ολόκληρη τη ποσόστωση, η εταιρεία θα χρεοκοπούσε σε ένα χρόνο".

"Το σωσίβιο" της Σερβίας

Σύμφωνα με τον κ. Κέζο, η απόσυρση της μισής ποσόστωσης ήταν απόφαση του κράτους -η κατάθεση του σχετικού φακέλου στην Ε.Ε. έγινε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων- και όχι της ΕΒΖ.

Με τη λύση που προκρίθηκε, δηλαδή με την απόσυρση του 50,01% της ποσόστωσης, η εταιρεία κατέβαλε 85,696 εκατ. ευρώ και εισέπραξε 72 εκατ. ευρώ. Οι αγρότες και οι ιδιοκτήτες μηχανημάτων εξαγωγής τεύτλων εισέπραξαν 14 εκατ. ευρώ και το ΥΑΑΤ 25 εκατ. ευρώ για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.

Τι θα γινόταν όμως αν η εταιρεία δεν είχε αποποιηθεί τη μισή ποσόστωση; "Θα έπρεπε", όπως λέει ο κ. Κέζος, "να καταβάλει συνολικά 131,287 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Αναδιάρθρωσης, χωρίς η ΕΒΖ, οι αγρότες και το ΥΑΑΤ να εισπράξουν 1 ευρώ. Και φυσικά, με τις νέες τιμές τεύτλων δεν θα παράγονταν ποτέ 317.502 τόνοι ζάχαρης".

"Η σύγκριση είναι ξεκάθαρη. Ήταν μονόδρομος", τονίζει ο κ. Νίκος Κέζος.

Λόγω της απόσυρσης του 50,01%, η ποσόστωση μειώθηκε στους 158.000 τόνους, η παραγωγή ζάχαρης μειώθηκε, για παράδειγμα στη χρήση 2007-2008, στους 78.000 τόνους, λόγω απροθυμίας των αγροτών, όπως λέει ο κ. Κέζος, να καλλιεργήσουν επειδή μειώθηκε η τιμή που προσέφερε η ΕΒΖ για τα τεύτλα και άρχισαν οι εισαγωγές ζάχαρης από την Ευρώπη. "Το κόστος παραγωγής της ζάχαρης ήταν πλέον μεγαλύτερο από την τιμή της εισαγόμενης ζάχαρης. Η οποία τιμή ζάχαρης, με βάση τους Κανονισμούς, κάθε χρόνο μειωνόταν και θα έπρεπε προτού μπει στην αγορά η νέα παραγωγή, με μικρότερη τιμή, να ξεφορτωθείς την παλιά. Με τη διαδικασία αυτή η εταιρεία μπήκε στον αστερισμό των ζημιών", αναφέρει ο κ. Κέζος.

Για μερικά χρόνια πάντως η ΕΒΖ κατάφερε να κρατηθεί ζωντανή από τα εργοστάσια της Σερβίας, που τα εξαγόρασε το 2002-2003, μετά από προσπάθειες του τότε προέδρου Βασίλη Παπαγιάννη, παλαιού Βουλευτή και πρώην υπουργού, με πολύ μικρό κόστος. Ήταν κερδοφόρα και η ΕΒΖ αγόραζε από τις θυγατρικές της φθηνότερη ζάχαρη, μειώνοντας έτσι το μέσο κόστος και διατηρούσε μια στοιχειώδη ανταγωνιστικότητα έναντι της εισαγόμενης ζάχαρης.

Ενός κακού μύρια έπονται

Εκτός από τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ΕΒΖ, ένας άλλος λόγος που οδηγήθηκε η ΕΒΖ στον μαρασμό, είναι, σύμφωνα με τον κ. Κέζο, "οι μακροχρόνιες και αναποτελεσματικές προσπάθειες αποκρατικοποίησής της".

Αρχές του 2011, το διοικητικό συμβούλιο της ΑΤΕ λαμβάνει την απόφαση για πώληση της ΕΒΖ, προσλαμβάνοντας δύο συμβούλους πώλησης, ενώ αργότερα προσελήφθη και τρίτος σύμβουλος. "Αυτή η μακρόσυρτη διαδικασία εκτός του ότι μείωνε την αξία του πωλούμενου στοιχείου, δυσκόλεψε και την τότε διοίκηση της εταιρείας για τον προγραμματισμό των εργασιών της”, σημειώνει ο κ. Κέζος.

"Τι να καλλιεργηθεί, ποιες συμφωνίες να κάνεις, τι τιμές να διαπραγματευθείς, πώς και πού να πουλήσεις, πώς να διαχειριστείς το προσωπικό το οποίο πάντοτε αντιδρά στις αποκρατικοποιήσεις", αναφέρει ο κ. Κέζος και συμπληρώνει "οι πολιτικοί, κατά κανόνα, δεν ήθελαν ποτέ την ιδιωτικοποίηση της ΕΒΖ".

Όπως πάντα, στον κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις. "Μια φωτεινή εξαίρεση, που εγώ γνώρισα", λέει ο κ. Κέζος, "ήταν ο Αλέξανδρος Κοντός. Αν και βουλευτής της Ξάνθης και Υπουργός Γεωργίας, συναίνεσε να κλείσει πρώτο το εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ξάνθη και αργότερα να ιδιωτικοποιηθούν –και έτσι να σωθούν- η ΣΕΚΑΠ και η ΡΟΔΟΠΗ. Δυστυχώς οι συνδικαλιστές δεν τον άφησαν να σώσει τη ΣΕΒΑΘ και τη ΣΕΠΕΚ".

Σύμφωνα τον κ. Κέζο, η χαριστική βολή στην εταιρεία δόθηκε στις 27 Ιουλίου του 2012, όταν μέσα σε μια μέρα ελήφθησαν αλλεπάλληλες αποφάσεις για την ΑΤΕ και την πώληση του υγιούς τμήματός της στην Τράπεζα Πειραιώς. Στο ΦΕΚ 2209/27.7.2012 (σελ. 30211) αναφέρεται ότι δεν μεταβιβάζονται στην Τρ. Πειραιώς, οι μετοχές της ΕΒΖ και μερικών άλλων εταιρειών. Όπως είχε δηλώσει ο τότε Διοικητής της ΤτΕ, οι μετοχές θα πήγαιναν στο δημόσιο. "Το πώς εισηγμένες μετοχές θα πήγαιναν από την ΑΤΕ στο Δημόσιο είναι ένα άλλο ερώτημα”, αναφέρει. Οι μετοχές της ΕΒΖ δεν πήγαν τελικά στο δημόσιο, αλλά παρέμειναν στο εκκαθαριστικό κομμάτι της ΑΤΕ.

"Δεν είναι γνωστό σε ποιον ανήκει η απόφαση, αν είναι της ΤτΕ ή του ΤΧΣ ή κάποιου άλλου οργάνου. Ήταν όμως μια κακή απόφαση, που μπορούσε να διορθωθεί, αλλά δεν διορθώθηκε”, αναφέρει.

Δηλαδή άλλος είχε τις μετοχές (εκκαθαριστής) και άλλος τα δάνεια (τράπεζα Πειραιώς). "Αυτός ο διαμελισμός οδήγησε σε αδιέξοδο και τους επόμενους διαγωνισμούς πώλησης της εταιρείας και αρκετούς ενδιαφερόμενους επενδυτές, μεταξύ των οποίων και την Γαλλική Cristal Union να αποχωρήσει από την κούρσα διεκδίκησης”, τονίζει ο ίδιος.

Το φινλαδικό μοντέλο, που τελικά δεν αξιοποιήθηκε

Μπορούσε όμως η ΕΒΖ, και μαζί με αυτήν και η τευτλοπαραγωγή στην Ελλάδα, να σωθεί; Σύμφωνα με τον κ. Κέζο, υπό προϋποθέσεις, ναι. Ποιες ήταν αυτές οι προϋποθέσεις και ποια η πρότασή του, που υποβλήθηκε το 2015; "Η πρότασή μου αφορούσε το ιδιοκτησιακό καθεστώς και το λειτουργικό πλαίσιο", λέει. Σε ό,τι αφορά το λειτουργικό πλαίσιο, η πρόταση προέβλεπε:

1. Πολιτική για επαναφορά της τευτλοκαλλιέργειας, ει δυνατόν, στα επίπεδα προ του 2006, ιδιαίτερα μετά την, εκ των προτέρων γνωστή, κατάργηση των ποσοστώσεων το 2017. Λειτουργία ακόμη και τριών εργοστασίων (Πλατύ, Σέρρες, Ορεστιάδα) για την παραγωγή 250.000 τόνων ζάχαρης.

2. Προσδιορισμός δύο βασικών τιμών των τεύτλων. Της τιμής που αποδέχονταν οι αγρότες για να καλλιεργούν τεύτλα (π.χ. €40/τόνο), έχοντας κατά νου τις ανταγωνιστικές καλλιέργειες και της τιμής που ένας ιδιώτης βιομήχανος δέχονταν να καταβάλει για τα τεύτλα, ώστε η βιομηχανία να είναι βιώσιμη (π.χ. €28/τόνο).

3. Η διαφορά θα καλύπτονταν από νόμιμες κρατικές και ευρωπαϊκές ενισχύσεις.

4. Οι νόμιμες κρατικές και ευρωπαϊκές ενισχύσεις συνίστανται σε συγκεκριμένο ύψος συνδεδεμένης ενίσχυσης, κατά παραγόμενο τόνο τεύτλων, και σε συγκεκριμένο ύψος ενίσχυσης για την ολοκληρωμένη διαχείριση της καλλιέργειας, ανά στρέμμα. Επίσης, η πρόταση προέβλεπε ότι η Πολιτεία θα επιχειρούσε την τροποποίηση του Κανονισμού 1308/2013 (άρθρο 214) για επιδότηση των τεύτλων (κρατική ενίσχυση), κατ΄ αναλογία των ισχυόντων για τη Φινλανδία (ακραίες καιρικές συνθήκες λόγω κρύου στη Φινλανδία, ακραίες καιρικές συνθήκες λόγω ζέστης στην Ελλάδα).

Ο κ. Κέζος, πρότεινε να ζητηθεί από τον Επίτροπο Γεωργίας η τροποποίηση του Κανονισμού, στη βάση της αρχής της αναλογικότητας. Είναι όμως λύση η κρατική ενίσχυση; "Βεβαίως", λέει ο κ. Κέζος, γιατί όπως σημειώνει "πρώτον θα ήταν νόμιμη και δεύτερον γιατί το κράτος θα δαπανούσε μεν 15 εκατ. ευρώ περίπου ετησίως, αλλά θα εισέπραττε πολλαπλάσια και επιπλέον θα ενίσχυε ουσιαστικά 10.000-12.000 τευτλοπαραγωγούς.

"Και δεν θα έκλεινε η μεγαλύτερη γεωργική βιομηχανία της χώρας", τονίζει, "σε μια περίοδο που αναζητούνται επενδύσεις". Είναι δυνατόν να παρακαλείς για επενδύσεις και την ίδια στιγμή να αφήνεις να κλείνει η μεγαλύτερη γεωργική βιομηχανία της χώρας;

Σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς η πρόταση προέβλεπε, η υπό εκκαθάριση ΑΤΕ (σήμερα PQH) να αποκτήσει όλες τις μετοχές (από τους λοιπούς μετόχους) και να τις μεταβιβάσει στην Τράπεζα Πειραιώς, ώστε η Τράπεζα να έχει και τις μετοχές και τα δάνεια. Στη συνέχεια θα αποκτούσε όλα τα ακίνητα της ΕΒΖ, εκτός των εργοστασίων Πλατέως, Σερρών και Ορεστιάδας, με ισόποση μείωση του δανεισμού. Επίσης θα πωλούσε τα εργοστάσια της Σερβίας με επίσης ισόποση μείωση του δανεισμού. Στη συνέχεια η Τράπεζα θα πωλούσε το 100% των μετοχών σε ιδιώτη, με τις διαδικασίες που εκείνη (η Τράπεζα) θα επέλεγε, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η Πολιτεία θα εξασφάλιζε προηγουμένως και τις τρεις προαναφερθείσες ενισχύσεις.

Η πρόταση δεν πέρασε, αντιθέτως το "θέμα ΕΒΖ" μεταβιβάζονταν από υπουργό σε υπουργό, ο κάθε Υπουργός προωθούσε και μια λύση, αλλά καμιά λύση δεν οδήγησε στη "διάσωση" της ΕΒΖ. Ούτε τα €30 εκατ. που δόθηκαν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, από την εκκαθαρίστρια ΑΤΕ, με πρόταση του τότε Υπουργού κ. Π. Λαφαζάνη, έδωσαν λύση.

Γιατί όμως δεν εξετάσθηκε η συγκεκριμένη πρόταση; "Γιατί –όπως πληροφορήθηκα - κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξαν ότι ο προτείνων, δηλαδή εγώ, "είναι υπέρ των αποκρατικοποιήσεων", λέει ο ίδιος. "Η πρόταση είχε κατατεθεί στην Τράπεζα Πειραιώς, στον Υπουργό και Υφυπουργό Ανάπτυξης, στον τότε πρόεδρο της ΕΒΖ και προφανώς κρίθηκε ότι η πρότασή μου δεν ήταν εφικτή. Δεν είδα όμως και μια εναλλακτική πρόταση που να εφαρμόστηκε και να σώθηκε η εταιρεία", αναφέρει ο ίδιος. "Τελικά επικράτησε ο άκρατος κρατικισμός: Καλύτερη νεκρή, παρά ιδιωτική!”, σημειώνει.

Ολίγον από Δικαστήρια

Μέσα σε όλα αυτά, τον Φεβρουάριο του 2016 κατατέθηκε μηνυτήρια αναφορά από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΒΖ, κατά πρώην μελών του διοικητικού συμβουλίου και άλλων προσώπων, για ενδεχόμενες ατασθαλίες.

Ο κ. Κέζος δεν αποκλείει "η μηνυτήρια αναφορά να έγινε από κάποια περιφερειακά στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος, βασιλικότερα του βασιλέως".

Ας πιάσουμε όμως το νήμα από την αρχή. Στις 12 Φεβρουαρίου του 2015, σε σύσκεψη στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την ΕΒΖ, "σε ερώτηση συνδικαλιστή για την προηγούμενη διοίκηση της εταιρείας, ο τότε υφυπουργός κ. Π. Σγουρίδης δήλωσε ότι οι προηγούμενες διοικήσεις θα παραπεμφθούν στον Εισαγγελέα. Κάτι ανάλογο επανέλαβε στην ίδια σύσκεψη και ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κ. Π. Λαφαζάνης”, λέει ο κ. Κέζος.

Η μηνυτήρια αναφορά κατατέθηκε στις 15.2.2016 από το διοικητικό συμβούλιο που είχε συγκροτηθεί και αναλάβει την τύχη της εταιρείας στις 29.1.2016. "Πρόλαβαν και διάβασαν όλες τις μελέτες και κατέθεσαν τη μηνυτήρια αναφορά μέσα σε 17 μέρες;", διερωτάται ο κ. Κέζος. Σύμφωνα με τον ίδιο "εκείνο το διοικητικό συμβούλιο, μάλλον ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με τη μηνυτήρια αναφορά αφού δεν κατάφερε να συντάξει τις οικονομικές καταστάσεις της 31.12.2015, με αποτέλεσμα την αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής την 1.3.2016".

Την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς είχε προαναγγείλει ήδη από τις 23 Σεπτεμβρίου του 2015, δηλαδή κοντά 4 μήνες νωρίτερα από την κατάθεσή της και δύο πριν από την ολοκλήρωση της μελέτης της MAZARS (η μελέτη παραδόθηκε το Νοέμβριο του 2015), ο τότε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Στοιχεία της μελέτης της MAZARS χρησιμοποιήθηκαν επιλεκτικά για τη μηνυτήρια αναφορά, σημειώνει.

Για την ιστορία επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε πως της μηνυτήριας αναφοράς είχε προηγηθεί η διενέργεια κατά τα έτη 2014-2015 προκαταρκτικής εξέτασης από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, ύστερα από μηνυτήρια αναφορά Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία κλήθηκαν να παράσχουν εξηγήσεις τα ίδια άτομα ως ύποπτοι, η οποία τελικά αρχειοθετήθηκε, με την έγκριση-σύμφωνη γνώμη του κ. Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, αφού άνοιξαν και διερευνήθηκαν οι λογαριασμοί των εμπλεκομένων.

Και άλλα αναπάντητα ερωτήματα

Πέρα από τα παραπάνω, υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα, που παραμένουν, σύμφωνα με τον κ. Κέζο, αναπάντητα όπως:

1. Γιατί και ποιους σκοπούς εξυπηρέτησε η μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΒΖ, με θητεία μόλις 2-3 μήνες ή και 17 μέρες; Τα μέλη αυτά ενδιαφέρονταν για την ΕΒΖ πιο πολύ από την ΑΤΕ και την ΤτΕ που την επόπτευε; Θα μπορούσαν οι μέτοχοι να καταθέσουν εταιρική αγωγή. Δεν το έπραξαν. Εποπτεύοντας 50-70 εταιρίες, επί 20 χρόνια, δεν θυμάται να ξανάγινε τέτοιο πράγμα (μηνυτήρια αναφορά δ.σ. κατά προηγούμενων δ.σ.)

2. Γιατί στη μηνυτήρια αναφορά αναφέρεται ότι οι κατηγορούμενοι (και συγκεκριμένα οι Πρόεδροι και οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι της ΕΒΖ) τέλεσαν κατά συναυτουργία το αδίκημα της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος. Δηλαδή η διοίκηση του 2008 (Πρόεδρος και Διευθύνων) συναντήθηκε (το 2008) με τους μετέπειτα Πρόεδρο και Διευθύνοντα σύμβουλο και επειδή και οι 4 γνώριζαν ότι θα γίνονταν εκλογές το 2009 και οι δύο τελευταίοι θα αναλάμβαναν τις αντίστοιχες θέσεις, αποφάσισαν να τελέσουν με κοινή δράση αξιόποινες πράξεις. Απλά οι καταθέσαντες τη μηνυτήρια αναφορά ήθελαν, όπως λέει ο κ. Κέζος, τη δίωξη συλλήβδην όλων των προηγούμενων και "ας αθωωθούν στο Δικαστήριο". Δυστυχώς η συναυτουργία πέρασε και στο βούλευμα, όπως σημειώνει.

Και το διά ταύτα

Τα πρώην στελέχη της ΕΒΖ παραπέμπονται σε δίκη γιατί, σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά, συνεργάστηκαν με εμπορικές εταιρείες για να πουλούν τη ζάχαρη, χωρίς να διασφαλίσουν πλήρως τα συμφέροντα της ΕΒΖ και χωρίς να παρακολουθούν με τη δέουσα επιμέλεια τα υπόλοιπα των εμπορικών εταιριών και την εξόφλησή τους.

Ποιος όμως ευθύνεται για τις ανείσπρακτες απαιτήσεις; Όπως λέει ο κ. Κέζος, "η ΕΒΖ όπως και οι άλλες θυγατρικές της ΑΤΕ (ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ κλπ.) δεν είχαν ποτέ δικό τους δίκτυο διανομής. Η εταιρεία συνεργαζόταν απευθείας με μεγάλους πελάτες αλλά και με εμπορικές εταιρείες. Το 2008, η διοίκηση της ΕΒΖ, γνωρίζοντας ότι κάθε χρόνο θα μειώνεται η τιμή της ζάχαρης και θα αυξάνονται οι εισαγωγές, διενήργησε ανοικτό διαγωνισμό ώστε ενδιαφερόμενες εμπορικές εταιρείες να συνεργαστούν και να διασφαλίζουν τη διάθεση των αποθεμάτων, προτού μπει στην αγορά η ζάχαρη της νέας εσοδείας με μικρότερη τιμή. Προσήλθαν 2-3 εταιρείες και υπογράφηκαν συμβάσεις που διασφάλιζαν την ΕΒΖ (εγγυητικές επιστολές, επιταγές των εμπορικών εταιριών, επιταγές πελατών τους κλπ.). Θα μπορούσε να συνεχίσει το ίδιο, παλαιό, καθεστώς, όμως κρίθηκε ότι θα διασφάλιζε καλύτερα την εταιρεία και κυρίως γιατί θα εξασφαλίζονταν οι πωλήσεις και μάλιστα σε καλύτερες τιμές. Γι’ αυτό και η επόμενη διοίκηση, που προέκυψε από τις εκλογές του 2009, διατήρησε τις συμβάσεις και δούλεψαν πολύ ικανοποιητικά. Βέβαια, προϊούσης της κρίσης, άρχισαν τα προβλήματα στην αγορά. Ποια Τράπεζα έδινε εγγυητικές επιστολές μέσα στην κρίση;".

Αυτά συνέβαιναν ερήμην του βασικού μετόχου; "Αυτός ο τρόπος εμπορικής λειτουργίας τόσο της ΕΒΖ, όσο και των άλλων εταιρειών ήταν σε γνώση και με έγκριση του βασικού μετόχου", σημειώνει ο κ. Κέζος. "Τώρα γιατί τα "εποχιακά" μέλη του Δ.Σ. κατέθεσαν τη μηνυτήρια αναφορά, ενώ ο μέτοχος τελούσε σε γνώση της πρακτικής που εφάρμοζαν τα προηγούμενα συμβούλια και συμφωνούσε, δεν μπορώ να απαντήσω", σημειώνει.

"Τόσο η διοίκηση της ΕΒΖ που ήταν μέχρι το Νοέμβριο του 2009 όσο και η διοίκηση που ακολούθησε, λειτούργησαν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αν ληφθεί υπόψη το βάθος και η διάρκεια της οικονομικής κρίσης”, υποστηρίζει ο κ. Κέζος. "Όση ζάχαρη πουλήθηκε από την εταιρεία επί της παλαιάς διοίκησης (μέχρι το Νοέμβριο του 2009) εξοφλήθηκε ολοσχερώς. Δεν σφραγίστηκε ούτε μία επιταγή", σημειώνει.

Γιατί όμως η μηνυτήρια αναφορά; Απάντηση σε αυτή την ερώτηση ο κ. Κέζος δεν μπορεί να δώσει. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος παρακολουθούσε την ΕΒΖ μέχρι που έφυγε από την ΑΤΕ στις 31.12.2010 και εκπροσώπησε την ΑΤΕ στη Γ.Σ. της ΕΒΖ το Δεκέμβριο του 2010, "ήταν ξεκάθαρο ότι οι σχέσεις της ΕΒΖ με τους πελάτες της, μέχρι και το Δεκέμβριο του 2010, ήταν ικανοποιητικές. Δεν υπήρχε ούτε μια παρατήρηση ορκωτού ελεγκτή στο πιστοποιητικό του. Από το 2011 τα πράγματα στην αγορά εξελίσσονταν δραματικά, όμως οι Τράπεζες δανειοδοτούσαν την ΕΒΖ έναντι επιταγών μέχρι το 2013-2014, γεγονός που πιστοποιεί την καλή πορεία των πραγμάτων", αναφέρει.

Ο κ. Κέζος αναφέρεται και στις εκθέσεις του διοικητικού συμβουλίου της ΕΒΖ της 30ης.6.2015 και της 31ης.12.2015, οι οποίες όπως λέει βρίσκονται σε πλήρη αντίφαση με αυτή καθ’ αυτή τη λογική της κατάθεσης της μηνυτήριας αναφοράς.

Στις 29.2.2016, η διοίκηση της ΕΒΖ ενέκρινε την Έκθεση του Δ.Σ. για τις οικονομικές καταστάσεις της εταιρίας του εξαμήνου 1.7.2015-31.12.2015 στις οποίες αναφέρεται μεταξύ άλλων: "Η εταιρεία αντιμετωπίζει χρηματοοικονομικά, λειτουργικά και διαρθρωτικά προβλήματα, ζημιογόνες χρήσεις, προβλήματα ρευστότητας ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης των τιμών ζάχαρης στην αγορά και της συνακόλουθης μείωσης των πωλήσεων, του τζίρου και του περιθωρίου κέρδους λόγω του υψηλού παραγωγικού, βιομηχανικού και λειτουργικού κόστους καθώς και του σκληρού ανταγωνισμού στην εγχώρια αγορά."

Λίγες μέρες νωρίτερα πάντως και συγκεκριμένα στις 15.2.2016, είχε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά, "όχι μόνο αποκρύβοντας τους καταστροφικούς αυτούς παράγοντες αλλά αποδίδοντας ευθύνες και δόλο", σημειώνει ο κ. Κέζος.

Επίσης, στην έκθεση του Δ.Σ. της 30.6.2015, που υπογράφηκε στις 30.9.2015, αναφέρεται: "Η αύξηση των ημερών ενηλικίωσης των εμπορικών απαιτήσεων αντανακλά τις γενικότερες εξελίξεις που σημειώνονται τα τελευταία χρόνια στην ελληνική οικονομία και κυρίως τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας της πραγματικής οικονομίας, που χαρακτηρίζονται από σημαντικά προβλήματα ρευστότητας στην ελληνική αγορά."

"Δηλαδή ο πιστωτικός κίνδυνος οφείλεται στην οικονομική κρίση μόνο για τη θητεία του Δ.Σ. – διώκτη; Για τις Διοικήσεις τις οποίες παρέπεμψαν στο Δικαστήριο δεν υπήρξε οικονομική κρίση; Τότε γιατί η μηνυτήρια αναφορά;" διερωτάται ο κ. Κέζος.

Στη μηνυτήρια αναφορά αναφέρεται ότι τα καταγγελλόμενα συμβούλια "αποφάσισαν η ΕΒΖ να μη πουλάει σε νέους πελάτες αλλά να τους παραπέμπει σε ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ. Δηλαδή η ΕΒΖ στερεί από τον εαυτό της το δικαίωμα να πωλεί σε νέους πελάτες και ουσιαστικά δουλεύει για την ΓΑΙΑ και την ΒΕΛΠΑΖ". Όμως, στην από 15.7.2013 έκθεση ελέγχου της Grant Thornton, στην οποία βασίστηκε η μηνυτήρια αναφορά, αναφέρεται ότι "δεν δύναται να προσδιοριστεί η εξέλιξη της ρευστότητας και της κερδοφορίας της ΕΒΖ εάν αυτή ακολουθούσε την απευθείας πώληση ζάχαρης προς πελάτες και δεν τους παρέπεμπε στις εταιρίες ΓΑΙΑ και ΒΕΛΠΑΖ. Ως εκ τούτου δεν προκύπτει ότι εάν ο όρος αποκλειστικής συνεργασίας με τις ανωτέρω εταιρίες προκάλεσε ζημία στην εταιρία που θα είχε αποφευχθεί σε άλλη περίπτωση".

Στις 13 Ιανουαρίου του 2020, με την απόφαση 2200/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, επικυρώθηκε η συμφωνία εξυγίανσης της χειμαζόμενης εταιρείας, βάσει της απόφασης προβλέπεται η μεταβίβαση και μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους του ενεργητικού της σε 8 εταιρείες ειδικού σκοπού (SPV’s) με στόχο τη συνέχιση της εμπορικής και παραγωγικής δραστηριότητάς της, από το 2023. Σύμφωνα με τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της EBZ -πρόκειται για την οικονομική χρήση που έληξε στις 30 Ιουνίου του 2019- η εταιρεία εμφάνισε πτώση 64,80% στις πωλήσεις της οι οποίες υποχώρησαν στα 6,741 εκατ. ευρώ, καθαρές ζημιές 30,339 εκατ. ευρώ και συνολικές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις 264,412 εκατ. ευρώ.

capital.gr  Aλεξάνδρα Γκίτση

Ανοικτή επιστολή προς τον κύριο Πρωθυπουργό της Ελλάδος. Πλατύ 14/09/2020

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Είμαστε το ΔΣ του Σωματείου που αριθμεί 813 μέλη και επονομάζεται «Σωματείο Εκτάκτων Εργατοτεχνιτών & Υπαλλήλων του Εργοστασίου Ζάχαρης Πλατέος».

Με την ευκαιρία της παρουσίας στη ΔΕΘ θέλουμε να σας πληροφορήσουμε για το δράμα που ζούμε εδώ και ένα χρόνο εμείς και οι οικογένειές μας.

Το Σωματείο μας από τον Ιανουάριο είχε προειδοποιήσει για το τι έμελλε να συμβεί στο πολύπαθο Εργοστάσιο Ζάχαρης Πλατέος στο οποίο εδώ και δεκάδες χρόνια βγάζουμε το ψωμί μας και είναι μοχλός ανάπτυξης όλου του Νομού μας. Δυστυχώς οι φωνές μας αποδείχτηκαν φωνές βοώντων εν τῃ ερήμῳ, αφού σύσσωμοι οι εδώ τρεις Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, εκ των οποίων ο ένας και υφυπουργός της Κυβέρνησής σας, συνεπικουρούμενοι από τους τοπικούς άρχοντες και οργανώσεις προσποιούνταν ότι δεν έβλεπαν και δεν άκουγαν συμμετέχοντας με τον στρουθοκαμηλισμό τους στο διαδραματιζόμενο μπροστά στα μάτια τους έγκλημα.

Πιστέψτε μας, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι όλοι αυτοί δε σας προσφέρουν καλές υπηρεσίες, γιατί, ενώ το καθήκον τους απέναντι στο Λαό της Ημαθίας είναι να αναδεικνύουν και να λύνουν τα προβλήματα εν τη γενέσει τους, αυτοί εδώ και ένα χρόνο αποκρύπτουν από εσάς τι συμβαίνει στην Ημαθία , για λόγους που μόνο αυτοί γνωρίζουν.

Εδώ και ένα χρόνο κύριε Πρωθυπουργέ φωνάζουμε με όλες μας τις δυνάμεις ότι ο επονομαζόμενος «επενδυτής» στον οποίο εμπιστεύτηκε η Κυβέρνησή σας την εκμίσθωση των εγκαταστάσεων της ΕΒΖ όπου βγάζουμε το ψωμί μας, μόνο επενδυτής δεν είναι.

Πριν από ένα χρόνο, με τις ευλογίες γνωστών και μη εξαιρετέων υπουργών και υφυπουργών της Κυβέρνησής σας, εκμισθώθηκε για 28 μήνες, έναντι πινακίου φακής, το εργοστάσιο ζάχαρης στο Πλατύ υπό την προϋπόθεση παραλαβής των τεύτλων της χρονιάς 2019, αποζημίωσης των τευτλοπαραγωγών και συνέχισης της παραγωγής ζάχαρης στη χώρα μας. Το εργοστάσιο με συνοπτικές διαδικασίες, υπό τις ευλογίες των ιδίων υπουργών, παραδόθηκε στον εκλεκτό «επενδυτή» χωρίς να γίνει απογραφή των αξίας πολλών εκατομμυρίων «ασημικών του», όπως προβλέπει το συμφωνητικό μίσθωσης.

Είναι σα να λέμε ότι θα νοικιάζατε εσείς το σπίτι σας επιπλωμένο με ένα ανοιχτό χρηματοκιβώτιο γεμάτο χρήματα μέσα χωρίς να εξασφαλίζεται ότι κάποτε αυτό μαζί με τα έπιπλα και τα τιμαλφή του θα επιστρέψουν πίσω άθικτα. Στη συνέχεια ο εκλεκτός «επενδυτής» κατέλαβε όλους τους χώρους του εργοστασίου και άρχισε να εκποιεί όλα τα «ασημικά του» συνεχίζοντας το έργο του μέχρι και σήμερα. Εμείς που πονάμε αυτά «τα ασημικά» κύριε Πρωθυπουργέ σας βεβαιώνουμε ότι έχουμε καταγεγραμμένα και φωτογραφημένα τα πάντα όπως τα αφήσαμε πριν την είσοδο των «επενδυτών»

Εν συνεχεία ο «επενδυτής» ανακοίνωσε με δόξα και τιμή ότι δεν πρόκειται να παράξει ζάχαρη στο Πλατύ ενώ χρησιμοποίησε τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου για να προάγει τα δικά του εμπορικά συμφέροντα, σε βάρος του υγιούς ανταγωνισμού, συσκευάζοντας ζάχαρη άγνωστης προέλευσης σε συσκευασίες (σακουλάκια) που οικειοποιήθηκε από τα αποθέματα του εργοστασίου που δεν του ανήκαν και ανέγραφαν Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, έδρα Μητροπόλεως 34 τα οποία πωλούσε 35% ακριβότερα από άλλα του ανταγωνισμού που περιείχαν την ίδια ή και καλύτερη εισαγόμενη ζάχαρη δημιουργώντας πλάνη στον καλόπιστο καταναλωτή που πλήρωνε επιπλέον τίμημα νομίζοντας ότι αγοράζει ζάχαρη της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης.

Επιπλέον ανακοίνωσε ότι ούτε τους τευτλοπαραγωγούς προτίθεται να αποζημιώσει για τη σοδειά του 2019 οπότε, ω του θαύματος, άλλοι υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησής σας για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις των τευτλοπαραγωγών έσπευσαν να τους καταβάλουν, υπό μορφή ενισχύσεων πρωτοφανούς ύψους, από τα χρήματα των φορολογούμενων, την αποζημίωση που σύμφωνα με το συμφωνητικό ενοικίασης που δημοσιεύτηκε στον τύπο είχε υποχρέωση να καταβάλει ο «επενδυτής».

Κύριε Πρωθυπουργέ, υποθέτουμε ότι σε ανάλογες περιπτώσεις, οι υπηρεσίες που εποπτεύει ο συντοπίτης μας υφυπουργός θα προέβαιναν σε ένα στοιχειώδη τουλάχιστον έλεγχο του τι περιέχουν αυτά τα φορτηγά αυτοκίνητα με τις δαγκάνες που μπαινοβγαίνουν στο Εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ή ακόμα ο αρμόδιος φορέας ελέγχου θα ήλεγχε την αλήθεια των αναγραφομένων στις συσκευασίες (σακουλάκια) ζάχαρης που υποτίθεται παράγεται από την πάλαι ποτέ Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Τίποτα όμως από αυτά δεν κίνησε το ενδιαφέρον των αρμόδιων.

Κύριε Πρωθυπουργέ, αν όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν πρωτοφανή περίπτωση συντήρησης κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας στην πλάτη του μισού υπουργικού συμβουλίου μιας επονομαζόμενης φιλελεύθερης κυβέρνησης που θα ζήλευαν ακόμα και τα πιο σκληρά σοβιέτ τότε τι αποτελούν; Πόσοι άραγε άλλοι επιχειρηματίες δε θα διεκδικούσαν με τους ίδιους σκανδαλώδεις όρους την μίσθωση του εργοστασίου που βγάζουμε το ψωμί μας;

Πρόσφατα, φήμες αναφέρουν ότι ο «επενδυτής» με πρόσχημα διάφορες δικαιολογίες δεν προτίθεται να παραλάβει ούτε τη φετινή παραγωγή παρόλο που στο διαδίκτυο εμφανιζόταν μέχρι πρότινος ότι έχει συνάψει συμβόλαια με τους τευτλοπαραγωγούς και μάλιστα ανακοίνωσε και τιμολόγιο αγοράς των τεύτλων. Μήπως οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησής σας προτίθενται και πάλι με χρήματα των φορολογούμενων, να αποζημιώσουν με τη μορφή υπερενισχύσεων και την παραγωγή του 2020 αντί αυτού;

Ζητούμε από σας να πράξετε το αυτονόητο που θα περίμενε κανείς από μια φιλελεύθερη κυβέρνηση που δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους με αξιοκρατικό τρόπο. Αφού είναι στα πιστεύω σας η οικονομία της αγοράς και δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε πέντε άξιους ανθρώπους να διοικήσουν και να μεγαλουργήσουν αυτό το εργοστάσιο τότε, με διαφανείς διαδικασίες, να προχωρήσετε σε διεθνή διαγωνισμό για ανεύρεση σοβαρού επενδυτή. Αν οι διαδικασίες γίνουν σωστά και με διαφάνεια τότε σίγουρα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον σε μια εποχή ανοδικής πορείας της τιμής της ζάχαρης. Αρκεί να δείτε μόνο το παράδειγμα της γειτονικής Αιγύπτου όπου αυτή τη στιγμή χτίζεται το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ζάχαρης από τεύτλα στον κόσμο.

Κύριε Πρωθυπουργέ, είμαστε αρκετά υπερήφανοι ώστε να μην επαιτούμε από κανέναν , κυρίως δε από τον φτωχό Ελληνικό Λαό να επιχορηγεί την εργασία μας. Δεν ανεχόμαστε όμως και από κανένα να μας στερεί το ιερό δικαίωμα της εργασίας επειδή δεν δίνει τις ίδιες ευκαιρίες σε άξιους επιχειρηματίες να αναπτύξουν την καθόλα επικερδή δραστηριότητα της παραγωγής ζάχαρης στη χώρα μας. Να είστε δε σίγουρος πως θα κάνουμε το παν για να υπερασπίσουμε αυτό το δικαίωμά μας που πηγάζει από τις βασικές αρχές του Συντάγματος.

Προς απόδειξη των ισχυρισμών μας θέτουμε στη διάθεσή σας το καλύτερο και καθόλα εφαρμόσιμο επιχειρηματικό σχέδιο που εκπονήθηκε ποτέ για την παραγωγή ζάχαρης στη χώρα μας στου οποίου τη σύνταξη το σωματείο μας συμμετείχε ενεργά με αίσθηση ευθύνης. Στη διάθεσή σας είναι πολυάριθμα ντοκουμέντα και δημοσιεύματα που αποδεικνύουν όλους τους ισχυρισμούς της παρούσας επιστολής.

Με εκτίμηση για το Δ.Σ.

-Ο- ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΦΥΛΑΚΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Ερώτηση προς τους  Υπουργούς Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κατέθεσε η βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ, Φρόσω Καρασαρλίδου, ζητώντας  διευκρινίσεις για τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας, Την ερώτηση συνυπογράφουν 29 ακόμη βουλευτές, επισημαίνοντας την επείγουσα ανάγκη να δοθούν εγγυήσεις για τη λειτουργία της Βιομηχανίας.

Η κα Καρασαρλίδου, αφού αναφέρεται στο ιστορικό της Εταιρίας και στους όρους του σχεδίου  εξυγίανσης της ΕΒΖ επισημαίνει ότι προκύπτουν ζητήματα αθέτησης ουσιωδών όρων και υποχρεώσεων του εν λόγω μισθωτηρίου, ( μεταξύ ΕΒΖ και Royal Sugar) όπως η  μη απορρόφηση και μη πληρωμή της παραγωγής των τεύτλων του 2019, η μη υπογραφή από τους συμβαλλόμενους, πρωτοκόλλου παράδοσης-παραλαβής για την παράδοση των μισθίων και του μηχανολογικού εξοπλισμού αλλά και λοιπών αναλώσιμων υλικών της Βιομηχανίας, και η απομάκρυνση σκραπ, μηχανημάτων και  χρήσιμων υλικών, προς άγνωστη κατεύθυνση, χωρίς να μεσολαβήσει οποιαδήποτε απογραφή, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι Royal Sugar ιδιοποιήθηκε υλικά συσκευασίας μεγάλης αξίας με λογότυπο της ΕΒΖ στα οποία συσκεύαζε ζάχαρη άγνωστης προέλευσης, που διακινούσε και εξακολουθεί να διακινεί στην αγορά πριν από την επίσημη ημερομηνία παράδοσης-παραλαβής του εργοστασίου που  ήταν η 18.12.2019.

Μάλιστα, σύμφωνα με  δημοσιεύματα, στις 17.12.2019 σε σύσκεψη στο γραφείο του κ. Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων αποφασίστηκε να γίνει «με κάθε επιφύλαξη» η παράδοση-παραλαβή των εργοστασίων της ΕΒΖ στη Royal Sugar

Στην Ερώτησή της η βουλευτής Ημαθίας, επισημαίνει μεταξύ άλλων, ότι η  παράνομη απομάκρυνση των παραπάνω υλικών μειώνει την αξία του ενεργητικού της παλιάς ΕΒΖ, με συνέπεια, οι φορείς που έχουν προσφύγει κατά της συμφωνίας εξυγίανσης και διεκδικούν χρήματα από την ΕΒΖ (Ελληνικό Δημόσιο, Ασφαλιστικοί Φορείς ΔΕΠΑ, ΤΟΕΒ, απολυθέντες εργαζόμενοι) να λάβουν πενιχρές αποζημιώσεις.

.Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, θέτουν ερωτήματα για τη νομιμότητα της όλης διαδικασίας, τονίζοντας ότι επιδεινώνεται μια ήδη προβληματική κατάσταση στην Ημαθία, αλλά και τις  υπόλοιπες  τευτλοπαραγωγές περιοχές  της χώρας, η οποία πλήττεται από την αποβιομηχάνισή της, καθώς σε σύντομο χρόνο διέκοψε τη λειτουργία του και άλλο εργοστάσιο και εκτιμούν ότι αυτό  δεν αποτελεί ορθολογική αλλά μονοπωλιακή επιλογή, ενώ η διάτρητη συμφωνία μίσθωσης την καθιστά ευάλωτη σε πιθανή καταστρατήγησή της.

Για όλα αυτά, οι 30 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καλούν τους συναρμόδιους υπουργούς της Κυβέρνησης να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεσαν, όπως:

-Νομιμοποιείται ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων να αναλαμβάνει την ευθύνη  του διεκδικούμενου χρέους του εκλεκτού της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμου εκπροσώπου της Royal Sugar, έναντι της ΕΒΖ;

-Νομιμοποιείται  να αποφασίζει τη «με επιφύλαξη» διαδικασία παράδοσης-παραλαβής υλικών αξίας εκατομμυρίων ευρώ και την εν λευκώ παράδοση εργοστασίων στον εκλεκτό της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμο εκπρόσωπο της Royal Sugar, και εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ;

-Γιατί συνεχίζεται η μεταφορά χρήσιμων μηχανημάτων, σπόρων και σκραπ εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ και επ’ ωφελεία του μισθωτή; Γιατί δεν αναζητούνται οι ευθύνες από τη διοίκηση της ΕΒΖ η οποία, αν και είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής, δεν προστατεύει το ενεργητικό της εταιρίας;

-Σκοπεύετε να προβείτε άμεσα στην παραβολή των εναπομεινάντων υλικών του εργοστασίου Πλατέος σε σχέση με αυτά που περιγράφονται στους πίνακες των παραρτημάτων της σύμβασης και στην άμεση κοστολόγηση στην Συνεταιριστική Τράπεζα των αφαιρεθέντων υλικών; Στην περίπτωση αυτή πως θα κοστολογηθεί το αφαιρεθέν σκραπ που δεν περιγράφεται στα παραρτήματα και δεν μπορεί να αποτιμηθεί;

-Είναι σύμφωνο με την πολιτική σας το να καταστεί το εργοστάσιο μη λειτουργικό με την  αφαίρεση των χρήσιμων μηχανημάτων από την μισθώτρια εταιρεία; Εφόσον δεν είναι σύμφωνες με την πολιτική σας οι παραπάνω ενέργειες θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες;

-Νομιμοποιείται η μισθώτρια εταιρία να μην  υπογράψει με τους παραγωγούς τεύτλων τα συμβόλαια αγοράς για την απορρόφηση της παραγωγής του 2019; Γιατί δεν πλήρωσε την παραπάνω παραγωγή ζημιώνοντας έτσι τους παραγωγούς κατά 3,7 εκατομμύρια ευρώ;

-Περιλαμβάνεται το εργοστάσιο σπόρων στο Μίσθιο; Αν ναι, για ποιον λόγο υπεκμισθώθηκε και αυτό στην Royal Sugar στην τιμή του ενός, αφού ως γνωστό δεν πρόκειται να παράγει σπόρο. Αν όχι, τότε για ποιον λόγο η Royal Sugar εγκαταστάθηκε και σε αυτό το εργοστάσιο;

-Γιατί δεν έγινε καταγγελία  της συμφωνίας μίσθωσης και δεν ακολούθησε απομάκρυνση της Royal Sugar και αναζήτηση νέου ενδιαφερόμενου, αφού δεν τηρήθηκε η Συμφωνία μίσθωσης και σε τίποτα δεν εξυπηρετήθηκαν οι κοινωφελείς σκοποί της;

-Πως εξηγείτε το κλείσιμο ενός λειτουργούντος εργοστασίου και η ενεργοποίηση ενός παροπλισμένου εδώ και επτά χρόνια;

-Πότε προβλέπετε να εξοφληθούν οι οφειλές δεδουλευμένων προς τους εναπομείναντες εργαζόμενους της ΕΒΖ;

-Για ποιον λόγο χρησιμοποιείται από την Royal Sugar το brandname της ΕΒΖ αλλά χωρίς το προϊόν, με συνέπεια να προκαλείται σύγχυση και πιθανή πλάνη στο καταναλωτικό κοινό; Για ποιον λόγο -και παρά το γεγονός ότι είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής-  η διοίκηση της ΕΒΖ κωφεύει και αδρανεί και δεν προστατεύει το ενεργητικό της σε βάρος των συμφερόντων των πιστωτών της αλλά και της ίδιας;

-Αναφορικά με την πρόσφατη επικυρωτική του σχεδίου εξυγίανσης της ΕΒΖ κρίση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που είχε καταθέσει η Τράπεζα Πειραιώς, πως είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο για την επαναφορά της ΕΒΖ σε κερδοφορία, όταν ήδη αυτό έχει εγκαταλειφθεί συνεπεία της ενοικίασης των δύο εργοστασίων;

Αναλυτικά η ερώτηση έχει ως εξής:

Προς τους κ.κ Υπουργούς

Ανάπτυξης και Επενδύσεων

Οικονομικών

Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Θέμα: Αναγκαία και επείγουσα η παροχή διευκρινήσεων και εγγυήσεων σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας.

Στο σχέδιο εξυγίανσης της ΕΒΖ που υποβλήθηκε προς επικύρωση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, προβλεπόταν η σύσταση 8 εταιριών ειδικού σκοπού στις οποίες θα μεταβιβαζόταν το μεγαλύτερο μέρος του ενεργητικού της ΕΒΖ, ενώ στη μητρική εταιρία που πλέον θα ονομάζεται παλαιά εταιρία ΕΒΖ -Old Co- θα παρέμενε το υπόλοιπο ενεργητικό.

Στις 5.11.2019, η ΕΒΖ εκμίσθωσε με συνοπτική διαδικασία δύο εργοστάσιά της στο Πλατύ και στις Σέρρες στη Συνεταιριστική Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας η οποία τα υπεκμισθώνει στη Royal Sugar του κ. Καραθανάση. Όμως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του σχεδίου εξυγίανσης, η ΕΒΖ έχει κατά της Royal Sugar απαιτήσεις λογιστικής αξίας 1.722.806 ευρώ.

Πρόσφατα, δημοσιεύτηκε στον Τύπο το μισθωτήριο συμβόλαιο μεταξύ ΕΒΖ, Τράπεζας Πειραιώς και Συνεταιριστικής Τράπεζας Κεντρικής Μακεδονίας. Με βάση όσα γνωρίζουμε σήμερα, προκύπτουν ζητήματα αθέτησης ουσιωδών όρων του εν λόγω μισθωτηρίου αναφορικά:

1. Με τη μη απορρόφηση και μη πληρωμή της παραγωγής των τεύτλων του 2019, υποχρέωση που απορρέει από το μισθωτήριο και την οποία μάλιστα η Royal Sugar αναφέρει στο από 6.11.2019 Δελτίο Τύπου της, αναρτημένο στον ιστότοπό της. Η μη εκπληρωθείσα εισέτι υποχρέωση της μισθώτριας υπολογίζεται στα 3.7 εκ. ευρώ.

2. Με τη μη υπογραφή από τους συμβαλλόμενους πρωτοκόλλου παράδοσης-παραλαβής για την παράδοση των μισθίων και του εντός αυτών μηχανολογικού εξοπλισμού αλλά και λοιπών αναλώσιμων υλικών. Αντιθέτως, σύμφωνα με δημοσιεύματα στις 17.12.2019 σε σύσκεψη στο γραφείο του κ. Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων αποφασίστηκε να γίνει «με κάθε επιφύλαξη» η παράδοση-παραλαβή των εργοστασίων της ΕΒΖ στη Royal Sugar. Συνεπώς, δεν έγινε απογραφή και παράδοση-παραλαβή για τα αναλώσιμα υλικά, σπόρους κ.λπ. τα οποία παραμένουν στο ενεργητικό της παλιάς ΕΒΖ και η εκποίηση των οποίων προβλεπόταν να καλύψει μέρος του χρέους των πιστωτών της ΕΒΖ. Η λογιστική αξία των παραπάνω αποτιμάται σε 14.415.422 ευρώ, ενώ η πραγματική τους αξία αποτιμάται ακόμα μεγαλύτερη. Προκαλεί ερωτηματικά ότι εκπρόσωποι της Royal Sugar δήλωναν στον Τύπο στις 3.12.2019 ότι «η αποθήκη στο Πλατύ ήταν σχεδόν άδεια από εμπόρευμα». Επιβεβαιώνεται έτσι έμμεσα ότι η Royal Sugar είχε ήδη εγκατασταθείστους χώρους της ΕΒΖ πριν την διαδικασία παράδοσης-παραλαβής που έγινε επισήμως στις 18.12.2019.

3. Με το γεγονός ότι η Royal Sugar ήδη από την επομένη της υπογραφής του μισθωτηρίου και χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε διαδικασία παράδοσης-παραλαβής, εγκαταστάθηκε σε όλους τους χώρους του εργοστασίου συμπεριλαμβανομένου και του χώρου του εργοστασίου σπόρων (ξεχωριστή μονάδα από αυτή του εργοστασίου Πλατέος). Από τις πρώτες μέρες της εγκατάστασής της, και χωρίς να μεσολαβήσει οποιαδήποτε απογραφή, υπάρχουν μαρτυρίες ότι άρχισε να απομακρύνει από τις εγκαταστάσεις και με άγνωστη κατεύθυνση σκραπ, μηχανήματα και χρήσιμα υλικά. Επιπλέον, με την εγκατάστασή της, υπάρχουν μαρτυρίες ότι ιδιοποιήθηκε υλικά συσκευασίας μεγάλης αξίας με λογότυπο της ΕΒΖ στα οποία συσκεύαζε ζάχαρη άγνωστης προέλευσης, την οποία διακινούσε και εξακολουθεί να διακινεί στην αγορά ήδη από τις 02.12.2019, μολονότι η επίσημη ημερομηνία παράδοσης-παραλαβής του εργοστασίου ήταν η 18.12.2019. Επίσης, υπάρχουν τέλος μαρτυρίες ότι ιδιοποιήθηκε σπόρο μεγάλης αξίας τον οποίο μετέφερε σε δικές της αποθήκες και με τον οποίο εφοδιάζει τευτλοπαραγωγούς του νομού Σερρών. Η παράνομη απομάκρυνση των παραπάνω υλικών μειώνει την αξία του ενεργητικού της παλιάς ΕΒΖ που, όπως είναι φυσικό, θα έπρεπε να προορίζεται για κάλυψη μέρους των απαιτήσεων πιστωτών της. Συνέπεια αυτής της μείωσης είναι ότι οι φορείς που έχουν προσφύγει κατά της συμφωνίας εξυγίανσης και διεκδικούν χρήματα από την ΕΒΖ (Ελληνικό Δημόσιο, Ασφαλιστικοί Φορείς ΔΕΠΑ, ΤΟΕΒ, απολυθέντες εργαζόμενοι) θα λάβουν πενιχρές αποζημιώσεις.

4. Με το ότι γίνεται χρήση, όπως προαναφέρθηκε, από τη Royal Sugar των υλικών συσκευασίας της ΕΒΖ αλλά κυρίως του brand name αυτής όμως όχι και του προϊόντος, με συνέπεια να προκαλείται στον καταναλωτή η πλάνη ότι δήθεν αγοράζει ελληνική ζάχαρη παραγωγής της ΕΒΖ η οποία εξ αντικειμένου και λόγω της ποιότητάς της και της φήμης της διατίθεται σε αυξημένη τιμή μολονότι αυτή είναι αγνώστου προελεύσεως και πιθανόν αμφιβόλου ποιότητας.

Επειδή είναι προφανές ότι:

Προκαλούνται -από τα ως άνω τεκταινόμενα- ερωτήματα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους για τη νομιμότητα της όλης διαδικασίας παραχώρησης της χρήσης των εγκαταστάσεων της ΕΒΖ.

Επιδεινώνεται μια ήδη προβληματική κατάσταση στην Ημαθία και των υπολοίπων περιοχών τευτλοπαραγωγης της χώρας, η οποία πλήττεται από την αποβιομηχάνισή της, καθώς σε σύντομο χρόνο διέκοψε τη λειτουργία του και άλλο εργοστάσιο.

Η μετατροπή ενός -μέχρι πρόσφατα- λειτουργούντος εργοστασίου σε αποθηκευτικό χώρο -χωρίς μάλιστα αποθηκευτικό υλικό, καθώς αυτό αφαιρείται- που δεν προβλεπόταν στη Συμφωνία και δεν περιεχόταν στις εξαγγελίες της Royal Sugar (του κ. Καραθανάση) δεν αποτελεί ορθολογική αλλά μονοπωλιακή επιλογή.

Δεν υλοποιείται ούτε κατ’ ελάχιστον η πολυδιαφημιζόμενη «λύση» για την ΕΒΖ, η δε διάτρητη συμφωνία μίσθωσης την καθιστά ευάλωτη σε πιθανή καταστρατήγησή της.

Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί

1.    Νομιμοποιείται ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων να αναλαμβάνει την ευθύνη  του διεκδικούμενου χρέους του εκλεκτού της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμου εκπροσώπου της Royal Sugar, έναντι της ΕΒΖ;

2.    Νομιμοποιείται ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων να αποφασίζει τη «με επιφύλαξη» διαδικασία παράδοσης-παραλαβής υλικών αξίας εκατομμυρίων ευρώ και την εν λευκώ παράδοση εργοστασίων στον εκλεκτό της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμο εκπρόσωπο της Royal Sugar, και εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ;

3.    Γιατί συνεχίζεται η μεταφορά χρήσιμων μηχανημάτων, σπόρων και σκραπ εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ και επ’ ωφελεία του μισθωτή; Γιατί δεν αναζητούνται οι ευθύνες από τη διοίκηση της ΕΒΖ η οποία, αν και είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής, δεν προστατεύει το ενεργητικό της εταιρίας;

4.    Σκοπεύετε να προβείτε άμεσα στην παραβολή των εναπομεινάντων υλικών του εργοστασίου Πλατέος σε σχέση με αυτά που περιγράφονται στους πίνακες των παραρτημάτων της σύμβασης και στην άμεση κοστολόγηση στην Συνεταιριστική Τράπεζα των αφαιρεθέντων υλικών; Στην περίπτωση αυτή πως θα κοστολογηθεί το αφαιρεθέν σκραπ που δεν περιγράφεται στα παραρτήματα και δεν μπορεί να αποτιμηθεί;

5.    Είναι σύμφωνο με την πολιτική σας το να καταστεί το εργοστάσιο μη λειτουργικό με την  αφαίρεση των χρήσιμων μηχανημάτων από την μισθώτρια εταιρεία; Εφόσον δεν είναι σύμφωνες με την πολιτική σας οι παραπάνω ενέργειες θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες;

6.    Νομιμοποιείται η μισθώτρια εταιρία να μην  υπογράψει με τους παραγωγούς τεύτλων τα συμβόλαια αγοράς για την απορρόφηση της παραγωγής του 2019; Γιατί δεν πλήρωσε την παραπάνω παραγωγή ζημιώνοντας έτσι τους παραγωγούς κατά 3,7 εκατομμύρια ευρώ;

7.    Περιλαμβάνεται το εργοστάσιο σπόρων στο Μίσθιο; Αν ναι, για ποιον λόγο υπεκμισθώθηκε και αυτό στην Royal Sugar στην τιμή του ενός, αφού ως γνωστό δεν πρόκειται να παράγει σπόρο. Αν όχι, τότε για ποιον λόγο η Royal Sugar εγκαταστάθηκε και σε αυτό το εργοστάσιο;

8.    Γιατί δεν έγινε καταγγελία  της συμφωνίας μίσθωσης και δεν ακολούθησε απομάκρυνση της Royal Sugar και αναζήτηση νέου ενδιαφερόμενου, αφού δεν τηρήθηκε η Συμφωνία μίσθωσης και σε τίποτα δεν εξυπηρετήθηκαν οι κοινωφελείς σκοποί της;

9.    Πως εξηγείτε το κλείσιμο ενός λειτουργούντος εργοστασίου και η ενεργοποίηση ενός παροπλισμένου εδώ και επτά χρόνια;

10. Πότε προβλέπετε να εξοφληθούν οι οφειλές δεδουλευμένων προς τους εναπομείναντες εργαζόμενους της ΕΒΖ;

11. Για ποιον λόγο χρησιμοποιείται από την Royal Sugar το brandname της ΕΒΖ αλλά χωρίς το προϊόν, με συνέπεια να προκαλείται σύγχυση και πιθανή πλάνη στο καταναλωτικό κοινό; Για ποιον λόγο -και παρά το γεγονός ότι είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής-  η διοίκηση της ΕΒΖ κωφεύει και αδρανεί και δεν προστατεύει το ενεργητικό της σε βάρος των συμφερόντων των πιστωτών της αλλά και της ίδιας;

12. Αναφορικά με την πρόσφατη επικυρωτική του σχεδίου εξυγίανσης της ΕΒΖ κρίση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που είχε καταθέσει η Τράπεζα Πειραιώς, πως είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο για την επαναφορά της ΕΒΖ σε κερδοφορία, όταν ήδη αυτό έχει εγκαταλειφθεί συνεπεία της ενοικίασης των δύο εργοστασίων;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Καρασαρλίδου Ευφροσύνη

Αβραμάκης Ελευθέριος

Αποστόλου Ευάγγελος

Βαρδάκης Σωκράτης

Βερναρδάκης Χριστόφορος

Βέττα Καλλιόπη

Γιαννούλης Χρήστος

Γκαρά Αναστασία

Γκιόλας Ιωάννης

Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος

Ζεϊμπέκ Χουσεΐν

Κασιμάτη Ειρήνη (Νίνα)

Καφαντάρη Χαρά

Μάλαμα Κυριακή

Μάρκου Κωνσταντίνος

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος

Μιχαηλίδης Ανδρέας

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα

Παππάς Νικόλαος

Παπανάτσιου Αικατερίνη

Πολάκης Παύλος

Πούλου Παναγιού (Γιώτα)

Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέτυ)

Συρμαλένιος Νικόλαος

Τζάκρη Θεοδώρα

Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος

Τσίπρας Γεώργιος

Φάμελλος Σωκράτης

Χρηστίδου Ραλλία

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ & ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΖΑΧΑΡΕΩΣ ΠΛΑΤΕΟΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Οι ανίκανοι πολιτικοί τυχοδιώκτες της Ημαθίας που δεν ήθελαν να ακούσουν τους εργαζόμενους καθώς και τη γνώμη της αντιπολίτευσης και προσέφυγαν σε μια σύσκεψη κομματική της Ν.Δ στο Δημαρχείο της Αλεξάνδρειας για το ξεπούλημα της Ε.Β.Ζ για να κερδίσουν εντυπώσεις και όχι να καταγγείλουν το πλιάτσικο που γίνετε γιατί τους ενδιαφέρει μόνο το ''ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ'' και ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ της Ανάπτυξης της ΗΜΑΘΙΑΣ τους πληροφορούμε ότι απέτυχαν παταγωδώς να συγκαλύψουν πολιτικές ευθύνες των Υπουργών τους .
Μετά τους αγώνες που κάναμε για την αποκατάσταση της αλήθειας και την κατανομή πολιτικών και ποινικών ευθυνών καταφέραμε έκτακτοι εργαζόμενοι μαζί με την Βουλευτή Ημαθίας κυρία Καρασαρλίδου Φρόσω να γίνει η παρακάτω επερώτηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο:

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς
Ανάπτυξης και Επενδύσεων
Οικονομικών
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΘΕΜΑ: «Αναγκαία και επείγουσα η παροχή διευκρινήσεων και εγγυήσεων σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας».
Στο σχέδιο εξυγίανσης της ΕΒΖ που υποβλήθηκε προς επικύρωση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, προβλεπόταν η σύσταση 8 εταιριών ειδικού σκοπού στις οποίες θα μεταβιβαζόταν το μεγαλύτερο μέρος του ενεργητικού της ΕΒΖ, ενώ στη μητρική εταιρία που πλέον θα ονομάζεται παλαιά εταιρία ΕΒΖ -Old Co- θα παρέμενε το υπόλοιπο ενεργητικό.
Στις 5.11.2019, η ΕΒΖ εκμίσθωσε με συνοπτική διαδικασία δύο εργοστάσιά της στο Πλατύ και στις Σέρρες στη Συνεταιριστική Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας η οποία τα υπεκμισθώνει στη Royal Sugar του κ. Καραθανάση. Όμως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του σχεδίου εξυγίανσης, η ΕΒΖ έχει κατά της Royal Sugar απαιτήσεις λογιστικής αξίας 1.722.806 ευρώ.
Πρόσφατα, δημοσιεύτηκε στον Τύπο το μισθωτήριο συμβόλαιο μεταξύ ΕΒΖ, Τράπεζας Πειραιώς και Συνεταιριστικής Τράπεζας Κεντρικής Μακεδονίας. Με βάση όσα γνωρίζουμε σήμερα, προκύπτουν ζητήματα αθέτησης ουσιωδών όρων του εν λόγω μισθωτηρίου αναφορικά:
1. Με τη μη απορρόφηση και μη πληρωμή της παραγωγής των τεύτλων του 2019, υποχρέωση που απορρέει από το μισθωτήριο και την οποία μάλιστα η Royal Sugar αναφέρει στο από 6.11.2019 Δελτίο Τύπου της, αναρτημένο στον ιστότοπό της. Η μη εκπληρωθείσα εισέτι υποχρέωση της μισθώτριας υπολογίζεται στα 3.7 εκ. ευρώ.
2. Με τη μη υπογραφή από τους συμβαλλόμενους πρωτοκόλλου παράδοσης-παραλαβής για την παράδοση των μισθίων και του εντός αυτών μηχανολογικού εξοπλισμού αλλά και λοιπών αναλώσιμων υλικών. Αντιθέτως, σύμφωνα με δημοσιεύματα στις 17.12.2019 σε σύσκεψη στο γραφείο του κ. Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων αποφασίστηκε να γίνει «με κάθε επιφύλαξη» η παράδοση-παραλαβή των εργοστασίων της ΕΒΖ στη Royal Sugar. Συνεπώς, δεν έγινε απογραφή και παράδοση-παραλαβή για τα αναλώσιμα υλικά, σπόρους κ.λπ. τα οποία παραμένουν στο ενεργητικό της παλιάς ΕΒΖ και η εκποίηση των οποίων προβλεπόταν να καλύψει μέρος του χρέους των πιστωτών της ΕΒΖ. Η λογιστική αξία των παραπάνω αποτιμάται σε 14.415.422 ευρώ, ενώ η πραγματική τους αξία αποτιμάται ακόμα μεγαλύτερη. Προκαλεί ερωτηματικά ότι εκπρόσωποι της Royal Sugar δήλωναν στον Τύπο στις 3.12.2019 ότι «η αποθήκη στο Πλατύ ήταν σχεδόν άδεια από εμπόρευμα». Επιβεβαιώνεται έτσι έμμεσα ότι η Royal Sugar είχε ήδη εγκατασταθείστους χώρους της ΕΒΖ πριν την διαδικασία παράδοσης-παραλαβής που έγινε επισήμως στις 18.12.2019.
3. Με το γεγονός ότι η Royal Sugar ήδη από την επομένη της υπογραφής του μισθωτηρίου και χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε διαδικασία παράδοσης-παραλαβής, εγκαταστάθηκε σε όλους τους χώρους του εργοστασίου συμπεριλαμβανομένου και του χώρου του εργοστασίου σπόρων (ξεχωριστή μονάδα από αυτή του εργοστασίου Πλατέος). Από τις πρώτες μέρες της εγκατάστασής της, και χωρίς να μεσολαβήσει οποιαδήποτε απογραφή, υπάρχουν μαρτυρίες ότι άρχισε να απομακρύνει από τις εγκαταστάσεις και με άγνωστη κατεύθυνση σκραπ, μηχανήματα και χρήσιμα υλικά. Επιπλέον, με την εγκατάστασή της, υπάρχουν μαρτυρίες ότι ιδιοποιήθηκε υλικά συσκευασίας μεγάλης αξίας με λογότυπο της ΕΒΖ στα οποία συσκεύαζε ζάχαρη άγνωστης προέλευσης, την οποία διακινούσε και εξακολουθεί να διακινεί στην αγορά ήδη από τις 02.12.2019, μολονότι η επίσημη ημερομηνία παράδοσης-παραλαβής του εργοστασίου ήταν η 18.12.2019. Επίσης, υπάρχουν τέλος μαρτυρίες ότι ιδιοποιήθηκε σπόρο μεγάλης αξίας τον οποίο μετέφερε σε δικές της αποθήκες και με τον οποίο εφοδιάζει τευτλοπαραγωγούς του νομού Σερρών. Η παράνομη απομάκρυνση των παραπάνω υλικών μειώνει την αξία του ενεργητικού της παλιάς ΕΒΖ που, όπως είναι φυσικό, θα έπρεπε να προορίζεται για κάλυψη μέρους των απαιτήσεων πιστωτών της. Συνέπεια αυτής της μείωσης είναι ότι οι φορείς που έχουν προσφύγει κατά της συμφωνίας εξυγίανσης και διεκδικούν χρήματα από την ΕΒΖ (Ελληνικό Δημόσιο, Ασφαλιστικοί Φορείς ΔΕΠΑ, ΤΟΕΒ, απολυθέντες εργαζόμενοι) θα λάβουν πενιχρές αποζημιώσεις.
4. Με το ότι γίνεται χρήση, όπως προαναφέρθηκε, από τη Royal Sugar των υλικών συσκευασίας της ΕΒΖ αλλά κυρίως του brand name αυτής όμως όχι και του προϊόντος, με συνέπεια να προκαλείται στον καταναλωτή η πλάνη ότι δήθεν αγοράζει ελληνική ζάχαρη παραγωγής της ΕΒΖ η οποία εξ αντικειμένου και λόγω της ποιότητάς της και της φήμης της διατίθεται σε αυξημένη τιμή μολονότι αυτή είναι αγνώστου προελεύσεως και πιθανόν αμφιβόλου ποιότητας.
Επειδή είναι προφανές ότι:
Προκαλούνται -από τα ως άνω τεκταινόμενα- ερωτήματα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους για τη νομιμότητα της όλης διαδικασίας παραχώρησης της χρήσης των εγκαταστάσεων της ΕΒΖ.
Επιδεινώνεται μια ήδη προβληματική κατάσταση στην Ημαθία και των υπολοίπων περιοχών τευτλοπαραγωγης της χώρας, η οποία πλήττεται από την αποβιομηχάνισή της, καθώς σε σύντομο χρόνο διέκοψε τη λειτουργία του και άλλο εργοστάσιο.
Η μετατροπή ενός -μέχρι πρόσφατα- λειτουργούντος εργοστασίου σε αποθηκευτικό χώρο -χωρίς μάλιστα αποθηκευτικό υλικό, καθώς αυτό αφαιρείται- που δεν προβλεπόταν στη Συμφωνία και δεν περιεχόταν στις εξαγγελίες της Royal Sugar (του κ. Καραθανάση) δεν αποτελεί ορθολογική αλλά μονοπωλιακή επιλογή.
Δεν υλοποιείται ούτε κατ’ ελάχιστον η πολυδιαφημιζόμενη «λύση» για την ΕΒΖ, η δε διάτρητη συμφωνία μίσθωσης την καθιστά ευάλωτη σε πιθανή καταστρατήγησή της.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Νομιμοποιείται ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων να αναλαμβάνει την ευθύνη του διεκδικούμενου χρέους του εκλεκτού της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμου εκπροσώπου της Royal Sugar, έναντι της ΕΒΖ;
2. Νομιμοποιείται ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων να αποφασίζει τη «με επιφύλαξη» διαδικασία παράδοσης-παραλαβής υλικών αξίας εκατομμυρίων ευρώ και την εν λευκώ παράδοση εργοστασίων στον εκλεκτό της ΝΔ κ. Καραθανάση, νόμιμο εκπρόσωπο της Royal Sugar, και εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ;
3. Γιατί συνεχίζεται η μεταφορά χρήσιμων μηχανημάτων, σπόρων και σκραπ εις βάρος των πιστωτών της ΕΒΖ και επ’ ωφελεία του μισθωτή; Γιατί δεν αναζητούνται οι ευθύνες από τη διοίκηση της ΕΒΖ η οποία, αν και είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής, δεν προστατεύει το ενεργητικό της εταιρίας;
4. Σκοπεύετε να προβείτε άμεσα στην παραβολή των εναπομεινάντων υλικών του εργοστασίου Πλατέος σε σχέση με αυτά που περιγράφονται στους πίνακες των παραρτημάτων της σύμβασης και στην άμεση κοστολόγηση στην Συνεταιριστική Τράπεζα των αφαιρεθέντων υλικών; Στην περίπτωση αυτή πως θα κοστολογηθεί το αφαιρεθέν σκραπ που δεν περιγράφεται στα παραρτήματα και δεν μπορεί να αποτιμηθεί;
5. Είναι σύμφωνο με την πολιτική σας το να καταστεί το εργοστάσιο μη λειτουργικό με την αφαίρεση των χρήσιμων μηχανημάτων από την μισθώτρια εταιρεία; Εφόσον δεν είναι σύμφωνες με την πολιτική σας οι παραπάνω ενέργειες θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες;
6. Νομιμοποιείται η μισθώτρια εταιρία να μην υπογράψει με τους παραγωγούς τεύτλων τα συμβόλαια αγοράς για την απορρόφηση της παραγωγής του 2019; Γιατί δεν πλήρωσε την παραπάνω παραγωγή ζημιώνοντας έτσι τους παραγωγούς κατά 3,7 εκατομμύρια ευρώ;
7. Περιλαμβάνεται το εργοστάσιο σπόρων στο Μίσθιο; Αν ναι, για ποιον λόγο υπεκμισθώθηκε και αυτό στην Royal Sugar στην τιμή του ενός, αφού ως γνωστό δεν πρόκειται να παράγει σπόρο. Αν όχι, τότε για ποιον λόγο η Royal Sugar εγκαταστάθηκε και σε αυτό το εργοστάσιο;
8. Γιατί δεν έγινε καταγγελία της συμφωνίας μίσθωσης και δεν ακολούθησε απομάκρυνση της Royal Sugar και αναζήτηση νέου ενδιαφερόμενου, αφού δεν τηρήθηκε η Συμφωνία μίσθωσης και σε τίποτα δεν εξυπηρετήθηκαν οι κοινωφελείς σκοποί της;
9. Πως εξηγείτε το κλείσιμο ενός λειτουργούντος εργοστασίου και η ενεργοποίηση ενός παροπλισμένου εδώ και επτά χρόνια;
10. Πότε προβλέπετε να εξοφληθούν οι οφειλές δεδουλευμένων προς τους εναπομείναντες εργαζόμενους της ΕΒΖ;
11. Για ποιον λόγο χρησιμοποιείται από την Royal Sugar το brandname της ΕΒΖ αλλά χωρίς το προϊόν, με συνέπεια να προκαλείται σύγχυση και πιθανή πλάνη στο καταναλωτικό κοινό; Για ποιον λόγο -και παρά το γεγονός ότι είναι γνώστης της κατάστασης εξ αρχής- η διοίκηση της ΕΒΖ κωφεύει και αδρανεί και δεν προστατεύει το ενεργητικό της σε βάρος των συμφερόντων των πιστωτών της αλλά και της ίδιας;
12. Αναφορικά με την πρόσφατη επικυρωτική του σχεδίου εξυγίανσης της ΕΒΖ κρίση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που είχε καταθέσει η Τράπεζα Πειραιώς, πως είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο για την επαναφορά της ΕΒΖ σε κερδοφορία, όταν ήδη αυτό έχει εγκαταλειφθεί συνεπεία της ενοικίασης των δύο εργοστασίων;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Καρασαρλίδου Ευφροσύνη
Αβραμάκης Ελευθέριος
Αποστόλου Ευάγγελος
Βαρδάκης Σωκράτης
Βερναρδάκης Χριστόφορος
Βέττα Καλλιόπη
Γιαννούλης Χρήστος
Γκαρά Αναστασία
Γκιόλας Ιωάννης
Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Κασιμάτη Ειρήνη (Νίνα)
Καφαντάρη Χαρά
Μάλαμα Κυριακή
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μιχαηλίδης Ανδρέας
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
Παππάς Νικόλαος
Παπανάτσιου Αικατερίνη
Πολάκης Παύλος
Πούλου Παναγιού (Γιώτα)
Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέτυ)
Συρμαλένιος Νικόλαος
Τζάκρη Θεοδώρα
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Τσίπρας Γεώργιος
Φάμελλος Σωκράτης
Χρηστίδου Ραλλία

Με εκτίμηση για το Δ.Σ
-ο-
ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΦΥΛΑΚΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξάνδρειας πραγματοποιήθηκε τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου

τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 19:00 για συζήτηση και λήψη απόφασης σε θέματα ημερήσιας διάταξης.
Το θέμα της ΕΒΖ γενικότερα καθώς και της σύσκεψης με θέμα την Επαναλειτουργία του Εργοστασίου της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στο Πλατύ,

που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Αλεξάνδρειας όπως και το θέμα των ειδοποιητηρίων-κατασχετηρίων από την ΑΑΔΕ του πρώην Δήμου Μελίκης

μονοπώλησαν τις εισηγήσεις τόσο του Δημάρχου Αλεξάνδρειας όσο και των υπολοίπων αρχηγών των δημοτικών παρατάξεων.

Δείτε στο σχετικό βίντεο τις τοποθετήσεις:

Με εκπροσώπους του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών Δήμου Αλεξάνδρειας, της Ομάδας τευτλοπαραγωγών «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και του Συλλόγου εποχιακών εργαζομένων στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (EBZ), συναντήθηκε η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας κα Φρόσω Καρασαρλίδου, το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου, στην Αλεξάνδρεια.

Στην συνάντηση οι εκπρόσωποι των φορέων επιβεβαίωσαν την αδιέξοδη και καταστροφική κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί, όχι μόνο η τευτλοκαλλιέργεια και οι παραγωγοί, αλλά και το ίδιο το εργοστάσιο Πλατέως, για το οποίο αθετήθηκαν μονομερώς οι όροι της σύμβασης επαναλειτουργίας του, προτείνοντας μέχρι και την περιφρούρησή  του, για να διασωθεί ότι απέμεινε.

Οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τεράστια προβλήματα με την μη παραλαβή των τεύτλων τους, (σοδειάς 2019), τα οποία σάπισαν στα χωράφια, την μη λειτουργία του εργοστασίου στο Πλατύ, το οποίο προορίζεται για αποθήκη καθώς και την μη υπογραφή συμβολαίου για την τευτλοπαραγωγή των ετών 2020 – 2021.

 Παραγωγοί και εργαζόμενοι αντιδρούν έντονα και στην πρόθεση εκχώρησης ή μερικής ενοικίασης του brand name και των συσκευασιών της ΕΒΖ, στον επιχειρηματία, που έχει τα κλειδιά από τον Νοέμβριο του 2019, ενώ το πρωτόκολλο παραλαβής υπογράφηκε δυο μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2019, χωρίς να γίνει καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων της Βιομηχανίας, που αποτελεί δημόσια περιουσία.

Απέναντι σε αυτές τις δυσοίωνες εξελίξεις και σε ότι προβλέπεται να ακολουθήσει εις βάρος των εμπλεκόμενων με τη Ζάχαρη και της οικονομίας του Νομού, η  βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου, δήλωσε την αμέριστη συμπαράστασή της, υποσχέθηκε να προωθήσει το θέμα και κοινοβουλευτικά και ανανέωσε το ραντεβού στην Αθήνα, όταν θα κατέβουν οι φορείς για συνάντηση με πολιτικούς παράγοντες, στα αρμόδια Υπουργεία.

Η «Εφ.Συν.» αποκαλύπτει το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των τραπεζών, της διοίκησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και της Royal Sugar ΑΒΕΕ του Χρήστου Καραθανάση, που υπεγράφη τον Νοέμβριο 2019 με τυμπανοκρουσίες του υπουργού Ανάπτυξης Αδώνιδος Γεωργιάδη ● Οι όροι του εγγράφου παραβιάστηκαν εξ αρχής, οι τευτλοπαραγωγοί «κρεμάστηκαν» και οι πληροφορίες θέλουν την κυβέρνηση να εξωθεί τη διοίκηση της ΕΒΖ να εκχωρήσει το brand name στον ίδιο επιχειρηματία.

Παραβιασμένο είναι με το καλημέρα το -με πολλά ερωτηματικά για τους όρους και τη σκοπιμότητά του- ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης των δύο εργοστασίων (Πλατύ, Σέρρες) της υπό εξυγίανση Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), που υπεγράφη στις 5 Νοεμβρίου 2019 από τη διοίκηση της ΕΒΖ, τη Συνεταιριστική Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας και την Τράπεζα Πειραιώς «υπό την ιδιότητα του επενδυτή» (;) και το οποίο υποτίθεται ότι θα έσωζε την ΕΒΖ και την τευτλοκαλλιέργεια στη χώρα.

Η «Εφ.Συν.» αποκαλύπτει σήμερα το επίμαχο μισθωτήριο (δημοσιεύεται ολόκληρο στην ηλεκτρονική μας έκδοση) με σχολιασμό των κύριων σημείων του κυρίως σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τη σοδειά του 2019 και την παράδοση εν λευκώ ουσιαστικά των εγκαταστάσεων στον υπομισθωτή, την εταιρεία Royal Sugar ΑΒΕΕ του Χρήστου Καραθανάση.

Με δεδομένο ότι ήδη υπάρχουν δημοσιευμένες καταγγελίες για τα συμβαίνοντα στο εργοστάσιο Πλατέος, μια πληροφορία της τελευταίας στιγμής θέτει νέα ζητήματα και αναμένεται να σηκώσει θύελλα αντιδράσεων, καθώς μετά το ενοικιαστήριο στα δυο εργοστάσια υπάρχει κυβερνητική πρόθεση να σπρώξει τη διοίκηση της εταιρείας στην υπογραφή εκχώρησης ή μερικής ενοικίασης ακόμη και του brand name της ΕΒΖ στον ίδιο επιχειρηματία, τη στιγμή που συσκευασίες της ΕΒΖ κυκλοφορούν σε σουπερμάρκετ -από ποιον;- με εισαγόμενη ζάχαρη!

Οι επίμαχοι όροι

Στο κεφάλαιο «Εισαγωγή - Ειδικοί όροι της παρούσας» αναφέρεται ότι η συμφωνία ενοικίασης υπήρξε «υπό την αίρεση της επικύρωσης της συμφωνίας από το αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης της μεταβίβασης της επιχείρησης (Εκμισθώτριας) σε εταιρείες ειδικού σκοπού συμφερόντων του Επενδυτή. Μεταξύ των προς μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων της Εκμισθώτριας προς τον Επενδυτή, δυνάμει της ως άνω συμφωνίας, είναι και το παρόν Μίσθιο-Εργοστάσιο Πλατέος και Σερρών. Η, δυνάμει της ως άνω συμφωνίας εξυγίανσης-μεταβίβασης επιχείρησης, αίτηση συζητήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, κατά τη δικάσιμο της 22ας Ιουλίου 2019 και αναμένεται απόφαση επί αυτής».

Περίεργο μεν, αλλά μοιάζει να προκαταβάλλεται η απόφαση του δικαστηρίου υπέρ της συμφωνίας, οπότε οι φορείς που έχουν προσφύγει κατά αυτής διεκδικώντας χρήματα από την ΕΒΖ (ελληνικό δημόσιο, ασφαλιστικοί φορείς, ΔΕΠΑ, ΤΟΕΒ, απολυθέντες εργαζόμενοι) θα δεχτούν πενιχρές αποζημιώσεις για να μεταβιβαστεί ελεύθερη βαρών και προσωπικού η ΕΒΖ (οικόπεδα, εξοπλισμός, εργοστάσια στη Σερβία) στην Τράπεζα Πειραιώς, η οποία και δύναται να τα ρευστοποιήσει.

Νομικοί που ρωτήθηκαν λένε στην «Εφ.Συν.» πως είναι να απορεί κανείς ποιος λογικός άνθρωπος θα δεχόταν ότι αποτελεί διάσωση ο τεμαχισμός μιας μεγάλης εταιρείας και η εκδίωξη όλου του έμπειρου προσωπικού της.

Περαιτέρω, το ενδεχόμενο έστω απόρριψης του αιτήματος για υπαγωγή στο άρθρο 106 δ σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε αγοραστής ή μισθωτής θα φορτωθεί και τα χρέη της ΕΒΖ (160-180 εκατομμύρια) ή, διαφορετικά, η εταιρεία θα πάει σε κανονική διαδικασία πτώχευσης όπου προβλέπονται η σειρά προτεραιότητας και τα ποσοστά αποζημίωσης όλων των πιστωτών - και η Πειραιώς θα πάρει ελάχιστα. Η δικαστική απόφαση αναμενόταν από τον Οκτώβριο του 2019, αλλά φτάσαμε Φεβρουάριο 2020 και «καπνός δεν έχει βγει». Νομικοί κύκλοι αναρωτιούνται επίσης πώς η Πειραιώς εμφανίζεται στο συμφωνητικό ενοικίασης, αφού είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της ΕΒΖ και μέχρι να βγει η απόφαση η ΕΒΖ είναι σε καθεστώς προστασίας από... τους πιστωτές.

Λίγο παρακάτω το συμφωνητικό αναφέρει ότι «...άπαντα τα εδώ συμβαλλόμενα μέρη συνομολογούν και συναποδέχονται ότι, σε περίπτωση επικύρωσης της ως άνω συμφωνίας εξυγίανσης-μεταβίβασης από το αρμόδιο δικαστήριο, η παρούσα μισθωτική σύμβαση θα συνεχίσει να ισχύει, άνευ άλλου τινός, μεταξύ της Μισθώτριας και του νέου φορέα, ήτοι είτε του Επενδυτή, ως νέου κυρίου του ακινήτου, ή Εταιρείας Ειδικού Σκοπού συμφερόντων του Επενδυτή». Μόνο που υποτίθεται ότι η Πειραιώς είχε έτοιμο business plan για επαναφορά της ΕΒΖ σε κερδοφορία, πράγμα που θα της επέτρεπε με «κούρεμα» στους πιστωτές να επιστρέψει στην κερδοφορία. Τώρα όλο το σχέδιο έχει αντικατασταθεί με ενοικίαση δυο εργοστασίων για 28 μήνες έναντι 490 χιλιάδων ευρώ...

Μπορεί το μισθωτήριο να αναφέρει ότι «πριν την υπογραφή του παρόντος, η εκμισθώτρια παρέδωσε στη Μισθώτρια όλα τα παραρτήματα και τις άδειες σχετικά με το μίσθιο και τη λειτουργία του, προκειμένου η μισθώτρια να αντιπαραβάλει αυτά με τα ήδη υπάρχοντα ακίνητα και λοιπό εν γένει εξοπλισμό εντός 10 ημερών από την υπογραφή της παρούσας μίσθωσης και να πιστοποιήσει τα ως άνω παραρτήματα», ωστόσο αυτό δεν τηρήθηκε αφού η μισθώτρια έστειλε αρχικά ένα άτομο να παραλάβει, αλλά όταν διαπίστωσε ότι η διαδικασία απαιτούσε εργασία πολλών ατόμων επί τετράμηνο, έφυγε και επανήλθε μετά από 28 μέρες.

Κι όμως, από τις 8/11/2019 παραδόθηκαν τα κλειδιά από όλους τους χώρους του εργοστασίου, η μισθώτρια εισήλθε στο συσκευαστήριο και με υλικά συσκευασίας του παραρτήματος και ιδιοκτησίας της εκμισθώτριας συσκεύαζε ζάχαρη προέλευσης από άλλες χώρες και τη διέθεσε κιόλας στην αγορά με το brand name της ΕΒΖ επί του οποίου δεν έχει κανένα δικαίωμα.

Μπορεί επίσης το μισθωτήριο να λέει ότι «η Εκμισθώτρια και η Μισθώτρια θα συντάξουν και θα υπογράψουν πρωτόκολλα παράδοσης-παραλαβής για την παράδοση των Μισθίων, η υπογραφή των οποίων θα αποτελέσει την απόδειξη παράδοσης του μισθίου και του εξοπλισμού στην πραγματική τους κατάσταση, αντιπαραβάλλοντας όσα περιγράφονται στα Παραρτήματα», αλλά αυτό δεν τηρήθηκε και αντικαταστάθηκε από ένα πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής... «με επιφύλαξη»(!!!) μετά από σύσκεψη 17.12.2020 στο γραφείο του Αδώνιδος Γεωργιάδη (δηλαδή τα εργοστάσια παραδόθηκαν εν λευκώ, και δεν τινάζονται άραγε στον αέρα και όλες οι προβλέψεις του μισθωτηρίου για τον χρόνο αποχώρησης του μισθωτή;).

Στο έλεος του ενοικιαστή

Το τι συνέβη, πώς ανατέθηκε το έργο καταγραφής σε ιδιωτική εταιρεία, πώς αυτή δήλωσε αδυναμία, πώς επανεμφανίστηκε (εκπροσωπώντας ποιον;) μισθώνοντας υπαλλήλους της ΕΒΖ, πώς απαγορεύτηκε η είσοδος σε άλλους υπαλλήλους της ΕΒΖ, είναι υπόθεση ειδικού ρεπορτάζ. Αληθεύει, άραγε, και ποιος θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει ότι στις αποθήκες του εργοστασίου στο Πλατύ υπήρχαν εμπορεύματα 3 εκατομμυρίων ευρώ;

Οσο για το επίμαχο θέμα των ημερών, τι συμβαίνει δηλαδή στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου στο Πλατύ, αν απομακρύνονται και για ποιον σκοπό μηχανήματα και άλλα αντικείμενα, η σύμβαση ορίζει πως «κατά τη διάρκεια της μίσθωσης δεν επιτρέπεται στην Μισθώτρια παρά μόνον μετά από έγγραφη γνωστοποίηση προς την Εκμισθώτρια ή στο νέο φορέα και αντίστοιχα έγγραφη συναίνεση αυτής ή του νέου φορέα να προβαίνει σε οποιαδήποτε οικοδόμηση, κατασκευή, ανέγερση, έστω και αναγκαία ή τροποποίηση, παρά μόνο σε διαρρύθμιση του χώρου του Μισθίου βασισμένη στις ανάγκες της». Υπάρχει άραγε έγγραφη συναίνεση της διοίκησης για μεταφορά εξοπλισμού ή και σπόρου τεύτλων και ποιας αξίας;

Το μεγάλο ερώτημα που έθεταν οι τευτλοπαραγωγοί εξαρχής ήταν αν ο κ. Καραθανάσης ήταν υποχρεωμένος να αγοράσει τη σοδειά του 2019. Πέρα λοιπόν από τους «θρύλους» και τα μισόλογα, το ενοικιαστήριο σαφώς ορίζει ότι «το Μίσθιο θα χρησιμοποιηθεί από την Μισθώτρια για τον σκοπό της παραγωγής, τυποποίησης και αποθήκευσης ζάχαρης από ελληνικά τεύτλα που θα καλλιεργηθούν κατά τη διάρκεια της καμπάνιας των ετών 2020 και 2021 και την εξυπηρέτηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας της Μισθώτριας, που σχετίζεται με τα τεύτλα, τη ζάχαρη (ακόμα και ραφινάρισμα ακατέργαστης ζάχαρης) και υποπροϊόντα παραγωγής.

»Εντός 20 ημερών από την υπογραφή της παρούσης μίσθωσης η μισθώτρια ή η υπομισθώτρια θα συνάψει συμβόλαια αγοράς για την απορρόφηση της παραγωγής του τρέχοντος έτους (δηλαδή του 2019), από όποιους παραγωγούς (τευτλοπαραγωγούς) επιθυμούν να πράξουν τούτο».

Είναι γνωστό πλέον ότι το τελευταίο μέρος δεν τηρήθηκε. Δεν υπογράφηκαν συμβόλαια εντός 20 ημερών και τα τεύτλα της προηγούμενης χρονιάς έμειναν στα χωράφια, ενώ οι αγρότες «αποζημιώθηκαν» με τη συνδεδεμένη υποστήριξη.
Σφοδρές αντιδράσεις

Οσο για την τρέχουσα χρονιά, ήδη με την ανακοίνωση του τιμολογίου από τον κ. Καραθανάση υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις στην Ημαθία και το Πλατύ δεν θα λειτουργήσει, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των αγροτών που θα προστρέξουν στις Σέρρες. Πρόχειροι υπολογισμοί για το κόστος της σοδειάς του 2019 (18.000 στρέμματα, 6 τόνοι ανά στρέμμα και 35 ευρώ/τόνο) είναι περί τα 3,7 εκατομμύρια ευρώ - εννοείται ότι ο μισθωτής δεν τα κατέβαλε. Πλήθος ερωτημάτων επίσης προκύπτουν σε ό,τι αφορά τους σπόρους τεύτλων, τα υλικά συσκευασίας και την πιθανή χρήση τους από τον ενοικιαστή, αφού η συνολική τιμή τους αποτιμάται περίπου σε 300.000 ευρώ.

Παρεμπιπτόντως, τέλος, από το μισθωτήριο πληροφορούμαστε ότι στο «κτίριο υπ’ αριθ. 2 αποθήκη των εκμισθούμενων εγκαταστάσεων Σερρών υπάρχει ποσότητα περίπου 133,15 τόνων καστανής ζάχαρης»! Πληροφορίες θέλουν η ποσότητα αυτή να έχει αγοραστεί το 2016 από τον... κ. Καραθανάση και αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές πράξεις αποτυχημένου σχεδιασμού των διοικήσεων της ΕΒΖ, αφού, αντί να αξιοποιηθεί σήμερα, πληροφορίες θέλουν αυτή την τεράστια ποσότητα να... έχει πετρώσει.