Η ανεργία, η μερική απασχόληση και ο περιορισμός των κοινωνικών παροχών που έφερε η κρίση, πλήττουν τις γυναίκες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας είναι κλειδί για την ανάκαμψη, όμως πώς μπορεί να στηριχθεί;

Σε επίπεδο μισθών, εργασιακής ασφάλειας αλλά και παροχών, οι γυναίκες στην Ευρώπη είναι σε χειρότερη θέση από τους άνδρες, έχει επισημάνει σε έκθεσή της το 2013 η Γαλλίδα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ Elisabeth Morin-Chartier. Επίσης, έχει επισημάνει πως "όταν άρχισε η κρίση, οι άνδρες αντιμετώπισαν πρώτοι σοβαρά προβλήματα, όμως τώρα είναι η σειρά των γυναικών να βρεθούν στη δίνη μιας σιωπηλής κρίσης που επιδεινώνει τη θέση τους".

Γενικά οι γυναίκες εργάζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης πολύ περισσότερο από ότι οι άνδρες, ενώ ακόμα και για ισοδύναμες θέσεις, οι μισθοί τους είναι γενικά χαμηλότεροι από εκείνους των ανδρών συναδέλφων τους.

Επιπλέον, οι περικοπές στις κοινωνικές παροχές τις πλήττουν βαρύτερα, κυρίως επειδή εκείνες είναι που παραδοσιακά αναλαμβάνουν ρόλους στήριξης μέσα στην οικογένεια. Πολλές αναγκάζονται έτσι μέχρι και να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους για να φροντίσουν για τα παιδιά και τους γονείς τους, κάτι που όπως είναι φυσικό πλήττει ιδιαίτερα τις ανύπαντρες μητέρες.

Η κ Morin-Chartier στην ίδια έκθεσή της, η οποία εγκρίθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2013 από την Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών, πρότεινε σειρά μέτρων που θα μπορούσε να πάρει η ΕΕ. Από την στήριξη της εισόδου των γυναικών στην αγορά εργασίας μέσω του Κοινωνικού Ταμείου και άλλων προγραμμάτων, μέχρι την πλήρη ενσωμάτωση της ισότητας σε όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές.

Τα δε κράτη μέλη, οφείλουν, να φροντίσουν για την φροντίδα των παιδιών των υπαλλήλων, για παράδειγμα λειτουργώντας βρεφονηπιακούς σταθμούς, ή και λαμβάνοντας μέτρα για την ενθάρρυνση της γυναικείας επιχειρηματικότητας.

"Δυστυχώς για την κοινή γνώμη η ανεργία των ανδρών έχει προτεραιότητα έναντι εκείνης των γυναικών, έστω κι οι συνέπειες της κρίσης είναι βαρύτερες για τις γυναίκες και θα διαρκέσουν περισσότερο", σημειώνει η εισηγήτρια.
"Ήδη πριν από την κρίση, η ανεργία, η ανασφάλεια, η μερική απασχόληση, οι μικρές αμοιβές, η βραδύτερη πρόοδος, έπλητταν περισσότερο τις γυναίκες, και η λιτότητα τώρα έχει προστεθεί σαν διπλή τιμωρία".

Βασίλης Τσιλιόπουλος

Σύμβουλος Ανάπτυξης, Επιχειρήσεων και

Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού - INFO-PLAN A.E

Πηγές

Elisabeth Morin-Chartier Ευρωβουλευτής στο ΕΚ 

Η έκθεση της κ. Morin-Chartier 

http://www.europarl.europa.eu

Στοιχεία της Eurostat για την απασχόληση και την ανεργία στην Ευρώπη 

Το ζήτημα της αύξησης της συμμετοχής των γυναικών στη λήψη οικονομικών αποφάσεων είναι όλο και περισσότερο επίκαιρο σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Η αρχή της ισότητας των φύλων προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 2 του Συντάγματος της Ελλάδος του 1975, ενώ, στο δεύτερο εδάφιο της παρ.1 του άρθρου 22 του Συντάγµατος του 1975, θεσπίζεται το δικαίωµα ίσης αµοιβής για παρεχόµενη εργασία ίσης αξίας ανεξαρτήτως φύλου ή άλλης διάκρισης. Πρόσθετα, στην παρ. 1 του άρθρου 21 του Συντάγµατος του 1975 προστατεύεται, µεταξύ άλλων, και η μητρότητα. Εν συνεχεία, µε τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, συντελέστηκε η τροποποίηση του άρθρου 116 του Συντάγµατος του 1975 µε την συμπερίληψη στο περιεχόµενό του της πρόβλεψης ότι «Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών µέτρων για την προώθηση της ισότητας µεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος µεριµνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών».

Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης και τους βασικούς στόχους βάσει των άρθρων 2 και 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΣΛΕΕ, (Ενοποιημένη απόδοση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) η Ένωση αποσκοπεί στην εξάλειψη των ανισοτήτων και την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλες τις δραστηριότητές της.

Στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων 2011-2020, που εγκρίθηκε στις 7 Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο παραδέχτηκε ότι οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων έχουν ζωτική σημασία για την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και την ανταγωνιστικότητα και ζήτησε να ληφθούν μέτρα για την προώθηση της ισότιμης συμμετοχής των γυναικών και των ανδρών στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς, με στόχο την πλήρη αξιοποίηση όλων των προσόντων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καλέσει επανειλημμένα τις εταιρείες και τα κράτη μέλη να αυξήσουν την εκπροσώπηση των γυναικών στα όργανα λήψης αποφάσεων και κάλεσε την Επιτροπή να προτείνει νομοθετικές ποσοστώσεις για να επιτευχθεί το κρίσιμο όριο του 30% γυναικών μελών στα όργανα διαχείρισης έως το 2015 και 40% έως το 2020.

Από καιρό εις καιρό, έχουν τεθεί σε ισχύ διάφορα σημαντικά νομικά μέτρα για την προώθηση της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών μεταξύ των ανδρών και των γυναικών σε θέματα απασχόλησης και επαγγέλματος, περιλαμβανομένης της αυτοαπασχόλησης.

Στο ανωτέρω πλαίσια, εντάσσεται η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής ποσόστωσης 40% για τη συµµετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτια των αυτοδιοικητικών και εθνικών εκλογών. Παρόλο αυτά, ο φαλλοκρατισμός στη χώρα μας καλά κρατεί. Το διαπιστώνει κανείς από τα αποτελέσματα των δημοτικών και βουλευτικών εκλογών. Στις δημοτικές εκλογές μόλις το 18% των υποψηφίων γυναικών εκλέχτηκε. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στις βουλευτικές εκλογές.

Στον κόσμο των επιχειρήσεων απαιτείται ένα θαύμα, μια γυναίκα για να ανέβει στην κορυφή της ιεραρχίας στις περισσότερες επιχειρήσεις.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, η ισότητα των φύλων στον κόσμο των επιχειρήσεων θα ήταν δεδομένη, όμως στην πραγματικότητα, άλλο επικρατεί. Οι άνδρες κυριαρχούν και οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι αντιμέτωπες με ένα αόρατο φράγμα που σταματά τη σταδιοδρομία τους.

Έρευνα της Βιβλιοθήκης του ΕΚ σε 27 χώρες της Ε.Ε, επιβεβαιώνει τις διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες. Το έτος 2012 οι γυναίκες διευθύνοντες σύμβουλοι ανέρχονται μόλις το 2,4% σε σχέση με το 97,6% των ανδρών, γυναίκες μέλη διοικητικών συμβουλίων 8,9% σε σχέση με 91,1% των ανδρών.

Άξιο προσοχής, αποτελεί το γεγονός πως το 2007 ενώ το 60% των γυναικών είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έναντι του 40% των ανδρών, μόλις το 2,4% κατέχει υψηλόβαθμες θέσεις(2012). Επιπλέον, είναι αυτές που υφίστανται το βάρος της φροντίδας των παιδιών, αν λάβει κανείς υπόψη τη συσχέτιση των ποσοστών των εργαζομένων με παιδιά κάτω των 12 ετών και των εργαζομένων μερικής απασχόλησης. Στη πρώτη περίπτωση, οι άνδρες ανέρχονται στο 90,3 % σε σχέση με τις γυναίκες 65,5% (2008), ενώ στη περίπτωση των εργαζομένων μερικής απασχόλησης, οι γυναίκες ανέρχονται στο 75% σε σχέση με το 25% των ανδρών (2008) – Βλέπε σχετικό γράφημα.

Για να διασφαλίσει ίση πρόσβαση στις κορυφαίες θέσεις, το ΕΚ προώθησε νομοθεσία που επιβάλλει υποχρεωτική ποσόστωση γυναικών το 40% μέχρι το 2020 στην κατάληψη των μη εκτελεστικών θέσεων στα διοικητικά συμβούλια.

Απαιτείται να κατανοηθεί η ανάγκη για προώθηση των διεκδικήσεων των γυναικών σε θέματα ισότητας στην πυραμίδα των επιχειρήσεων. Να ενδυναμωθούν οι διεκδικήσεις των γυναικών όσον αφορά τη θέση τους στον επιχειρηματικό κόσμο και το επαγγελματικό περιβάλλον.

Πρέπει να δίνεται η ευκαιρία στις γυναίκες επαγγελματίες, επιχειρηματίες και στελέχη.

Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια ανεπίσημη ανδρική ποσόστωση: οι άνδρες επιλέγουν άνδρες που με τη σειρά τους επιλέγουν άλλους άνδρες και ούτω καθεξής

Mikael Gustafsson.

Βασίλης Τσιλιόπουλος

Σύμβουλος Ανάπτυξης, Επιχειρήσεων και

Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού INFO-PLAN A.E