ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο των Ιερών Ναών
Αγ. Δημητρίου και Αγ. Φανουρίου Καψόχωρας σας κάνει γνωστό τις παρακάτω Θ. Λειτουργίες

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024 και ώρα 18:00 Πανηγυρικός Εσπερινός προς τιμήν του Αγ. Δημητρίου

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2024 και ώρα 07:30π.μ Πανηγυρική Θ. Λειτουργία προς τιμήν του Αγ. Δημητρίου

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 07:30π.μ Θ. Λειτουργία προς τιμήν των Αγίων

Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων και Οσίου Δαβίδ εν Ευβοία (Εκκλησάκι Αγ. Φανουρίου)

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 07:30π.μ Θ. Λειτουργία προς τιμήν Σύναξις των Αρχαγγέλων και Αγγέλων (Εκκλησάκι Αγ. Φανουρίου)

Την Τρίτη 22 Οκτωβρίου το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε, όπως κάθε Τρίτη, ο Αρχιερατικός Εσπερινός και η Ιερά Παράκληση του Θαυματουργού Αγίου.

Στην Ιερά Ακολουθία χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ενώ πλήθος πιστών κατέκλυσε τον υπό ανέγερση Ιερό Ναό για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά και του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου, που τέθηκε σε προσκύνηση με την ευκαιρία της επικείμενης εορτής του.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Ψάλαμε ἀπόψε, ὅπως κάθε Τρίτη, τήν Παράκληση τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, ἐνώ­­πιον τοῦ ἱεροῦ καί χαριτο­βρύ­του λειψάνου του, ἀλλά καί ἐνώ­πιον τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυ­ροβλύτου, τοῦ ὁποίου τήν ἔν­δο­ξο μνήμη ἑορτάζει σέ λίγες ἡμέρες ἡ Ἐκ­κλη­­­σία μας.

Εἴχαμε, λοιπόν, διπλῆ τή χάρη καί ἡ εὐλογία, γιατί καί οἱ δύο ἅγιοι εἶ­ναι μεγάλοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί εἶχαν πλούσια τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἄπειρα θαύματα, τά ὁποῖα ἐπιτε­λοῦν καί οἱ δύο πρός χάρη τῶν πιστῶν.

Διότι δέν ἔχει σημασία ἄν οἱ δύο ἅγιοι, ὁ ἅγιος Δημήτριος καί ὁ ἅγι­ος Λουκᾶς, ἔζησαν σέ ἐντελῶς δια­φο­ρε­τικό τόπο καί χρόνο, ὁ ἕνας στή Θεσσαλονίκη τόν 3ο αἰώνα καί ὁ ἄλλος στή Ρωσία τόν 20ο αἰώνα. Καί οἱ δύο ἔδωσαν τήν ἴδια μαρ­τυ­ρία, τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χρι­στοῦ, σέ ἕναν κόσμο ἄπιστο καί ἄθεο, καί ὑπέμειναν ὁ κάθε ἕνας τό δικό του μαρτύριο γιά χάρη τοῦ Χρι­στοῦ.

Καί ἡ ἀπόδειξη ὅτι δέν ὑπάρχει διαφορά ἐξαιτίας τοῦ τόπου καί τοῦ χρόνου εἶναι ἡ χάρη τήν ὁποία ἔλαβαν καί οἱ δύο ἀπό τόν Χριστό καί κυρίως ἡ χάρη τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰαμάτων, τά ὁποῖα ἐπιτε­λοῦν μέχρι σήμερα διά τῶν ἱερῶν τους λειψάνων.

Ποιό εἶναι ὅμως τό κοινό στοιχεῖο πού συνδέει τούς δύο ἁγίους μας, τόν ἅγιο Λουκᾶ καί τόν ἅγιο Δη­μή­τριο;

Ἄς ἀκούσουμε τί λέγει σχετικά σέ μία ὁμιλία του ὁ ἅγιος Λουκᾶς γιά τούς ἁγίους.

«Ὅλοι οἱ μάρτυρες, οἱ ὅσιοι, οἱ ἅγιοι καί οἱ ὁμολογητές, ὅπως ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, ἀτένιζαν τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί συσταυρω­νόταν μαζί του. Στίς καρδιές τους ἦταν χαραγμένα τά λόγια τοῦ πρω­τοκορυφαίου ἀποστόλου: “τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς. ἀπε­θά­νετε γάρ, καί ἡ ζωή ὑμῶν κέ­κρυ­πται σύν τῷ Χριστῷ”.

Οἱ ἅγιοι», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λου­κᾶς, «εἶχαν πάντοτε κατά νοῦν καί τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου: “εἴπερ συμ­πάσχομεν ἵνα καί συνδοξασθῶ­μεν”, καί ἐπεδίωκαν μέ ὅλη τους τήν καρδιά νά ὑποφέρουν γιά τόν Χριστό, γιά τήν ὕψιστη ἀλήθεια, γιά τήν ἀγάπη, γιά τό οὐράνιο φῶς. Σκοπός τους ἦταν νά ἀκολουθοῦν τόν Χριστό καί νά εἶναι πάντοτε μαζί του. Γι᾽ αὐτό καί ὅλοι οἱ λογι­σμοί, ὅλες οἱ ἐπιδιώ­ξεις τοῦ μυα­λοῦ καί τῆς καρδιᾶς τους στρεφό­ταν στό πῶς νά ἀκο­λου­θήσουν τόν Χριστό, διότι μπρο­στά στά μάτια τους βρισκόταν ἡ ἀσυνήθιστη ὑπό­σχε­ση τοῦ Χριστοῦ ὅτι: “ὅπου εἰμί ἐγώ, ἐκεῖ καί ὁ διά­κονος ὁ ἐμός ἔσται”, ἀνώτερη τῆς ὁποίας δέν ὑπάρχει.

Γι᾽ αὐτούς ὁ κόσμος ἔγινε μισητός. Δέν εἶχαν ἀνάγκη κανενός εἴδους ψυχαγωγίας, κινηματογράφους, θέα­τρα, κονσέρτα, συζητήσεις», συνε­χίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς. «Ὅλα αὐτά τούς φαινόταν ξένα καί ρηχά. Ἄρχισαν νά παρατηροῦν ὄχι τόν κόσμο καί τήν ὀμορφιά του ἀλλά τό βάθος τῆς ψυχῆς τους. Καταπιά­στηκαν ὄχι μέ τήν ἀπόκτηση τῶν ἐγκοσμίων ἀγαθῶν, οὔτε μέ τήν τακτοποίηση τῆς ἐπίγειας ζωῆς τους ἀλλά μέ τήν κάθαρση τῆς καρ­διᾶς τους», καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἔγιναν ἄξιοι τῆς χάριτος τοῦ Χρι­στοῦ. Ἔγιναν διάκονοί του καί εὑ­ρί­σκονται ἐκεῖ, ὅπου εὑρίσκεται καί ὁ Χριστός. Εὑρίσκονται στή βα­σιλεία τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί μετα­ξύ τῶν ἀνθρώπων, ὅπως καί ὁ Χρι­στός, καί θεραπεύουν μέ τή χάρη τους τίς ἀσθένειές μας, παρα­κι­νώ­ντας μας μέ τόν τρόπο αὐτό νά μι­μηθοῦμε τό παρά­δειγ­μά τους καί νά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς τόν Χριστό, ὅπως καί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιβεβαιώνουν μέ τή ζωή, μέ τό μαρτύριο καί μέ τά θαύματά τους ὅτι “Ἰησοῦς χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας­”.

Καθώς σέ λίγες ἡμέρες θά ἑορ­τά­σουμε τή μνή­μη τοῦ ἁγίου μεγαλο­μάρτυρος Δη­μη­τρίου τοῦ μυροβλύ­του, ἀντί γιά κάποιο θαῦμα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τό ὁποῖο διαβάζουμε συνήθως κάθε Τρίτη, θά ἤθελα νά σᾶς ἀναφέρω ἀπόψε ἕνα ἀπό τά πολλά θαύματα τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου, τό ὁποῖο διασώζει ὁ Ἰωάν­νης Σταυράκιος, χαρτοφύλακας τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης τόν 13ο αἰώ­να.

Ἕνας ἄνθρωπος πού κατοικοῦσε στήν Ἀδριανούπολη ἔχασε ἀπό κά­ποια ἀσθένεια τό φῶς του. Ἔχο­ντας ἀκούσει γιά τά θαύματα τοῦ ἁγίου Δημητρίου ἀποφάσισε νά τα­ξιδεύσει στή Θεσσαλονίκη γιά νά προσκυνήσει στόν ναό τοῦ ἁγίου καί νά τοῦ ζητήσει νά τόν θερα­πεύ­σει.

Ὅταν εἶπε τή σκέψη του στούς δι­κούς του, ἐκεῖνοι ἀντέδρασαν καί προσπάθησαν νά τόν πείσουν ὅτι ἦταν ἀδύνατο ἕνας ἄνθρωπος τυ­φλός, ὅπως ἐκεῖνος, νά κάνει μία τόσο μεγάλη ὁδοιπορία, πού ἦταν δύσκολη ἀκόμη καί γιά κάποιον πού ἔβλεπε.

Ὁ ἄνδρας ἐπέμενε καί τελικά ξε­κίνησε. Ὅπως ἦταν φυσικό δυσκο­λευόταν πολύ, σκόνταφτε, ἔπεφτε, ἀλλά δέν ὑποχωροῦσε καί συνέχιζε παρά τίς ταλαιπωρίες.

Ἀφοῦ περ­πά­τησε δύο ἡμέρες ὁ ἅγιος Δημή­τριος, πού ἔβλεπε τήν προσπάθειά του, τόν λυπήθηκε, καί τοῦ ἐμφα­νίσθηκε ἔφιπ­πος καί πρό­θυμος νά τόν συνοδεύσει στήν πορεία του.

Καθ᾽ ὁδόν τόν ρώτησε, σάν νά μήν ἤξερε, ποῦ πηγαίνει μόνος, καί ὁ τυφλός τοῦ ἀπήντησε ὅτι πηγαίνει στόν τάφο τοῦ μεγάλου Δημητρίου γιά νά θεραπευθεῖ. «Εἶναι πολύς καί δύσκολος ὁ δρόμος πού ἔχεις νά κάνεις», τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Δημή­τριος, γιά νά ἀκούσει τήν ἀπά­ντη­ση τοῦ τυφλοῦ ὅτι, ἀκόμη καί ἄν χρειαζόταν δύο χρόνια νά περ­πατᾶ μέχρι νά φθάσει, θά τό ἔκανε.

Τότε ὁ ἅγιος τοῦ εἶπε νά ἀνέβει στό ἄλογό του γιά νά ξεκουρασθεῖ λίγο καί μέ θαυμαστό τρόπο μέσα στήν ἴδια ἡμέρα τόν ἔφερε στόν ναό του στή Θεσσαλονίκη.

Ἡ ἡμέρα ἐκείνη ἦταν ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Δημητρίου, καί στό ναό του ὑπῆρχαν πολλοί οἱ προ­­σκυνητές πού συνω­θοῦντο καί δημιουργοῦσαν θόρυ­βο. Ἔτσι ὁ τυ­φλός νόμισε ὅτι ὁ ἄν­θρωπος πού τόν συνόδευσε μέ τό ἄλο­γο, καί δέν ἤξερε ὅτι εἶναι ὁ ἅγιος Δημήτριος, τόν ἐξαπάτησε, καί ἀντί νά τόν φέ­ρει στήν Θεσσα­λονίκη, τόν γύρισε πίσω στήν ἀγο­ρά τῆς Ἀδριανου­πό­λεως. Γι᾽ αὐτό καί ἄρχισε νά φω­νάζει διαμαρτυ­ρό­μενος γιατί δῆ­θεν τόν ἐξαπά­τη­σε.

Καί ὅταν κάποιος τόν ρώτησε τί ἔπαθε καί φωνάζει καί ὁ τυφλός τοῦ ἐξήγησε τήν αἰτία, ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «Τρε­λάθηκες, ἄνθρωπέ μου; Βρίσκεσαι μέσα στόν ναό τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου στή Θεσσαλονίκη καί ἐσύ λές ὅτι εἶσαι στήν ἀγορά τῆς Ἀδρια­νου­πόλεως καί κάποιος ἔφιπ­πος σέ ἐξαπάτησε;»

Ἔκπληκτος ὁ τυφλός ἔμεινε ὧρες σιωπηλός. Ὅταν συνῆλθε, μέ δά­κρυα στά μάτια ἀλλά καί χαρά ζη­τοῦσε ἀπό τόν ἅγιο Δημήτριο τή θεραπεία, ἔχοντας τή βεβαιότητα, ἀπό ὅσα εἶχαν προηγηθεῖ, ὅτι θά ἀποκτήσει τό φῶς του.

Ἐνῶ, λοιπόν, προσευ­χόταν, τόν πῆρε ὁ ὕπνος καί τότε εἶδε τόν μάρ­τυρα πού τοῦ εἶπε: «Δέν θά γνω­ρί­σεις αὐτόν τόν ναό μου μόνο ψη­λα­­φώντας τον μέ τά χέρια σου, ἀλλά θά τόν δεῖς καί μέ τά μάτια σου».

Ἀμέσως, ἄνοιξε ὁ τυφλός τά βλέ­φαρά του καί θαύμα­σε τό μεγαλεῖο τοῦ ναοῦ, δοξάζοντας τόν Θεό καί τόν μάρτυρά του Δημήτριο.

Θά μπορούσαμε νά ποῦμε πάρα πολλά θαύματα τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου, καί γιά τό μύρο, τό ὁποῖο μέχρι σήμερα πλημμυρίζει τόν ναό του, ἀλλά καί γιά τίς πολλές ἐπεμ­βάσεις καί θεραπεῖες πού ἐπιτελεῖ.

Ἄς ἐπικαλούμεθα τή βοήθειά του καί ἄς ἔχουμε τή χάρη καί τῶν δύο ἁγίων καί τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ καί θαυ­ματουργοῦ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο των Ιερών Ναών Αγ. Δημητρίου και Αγ. Φανουρίου Καψόχωρας σας κάνει γνωστό τα εξής:

1)Τετάρτη 25 Οκτωβρίου  Πανηγυρικός Εσπερινός του Αγ. Δημητρίου στις 18:30

2)Πέμπτη 26 Οκτωβρίου  Όρθος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία δια την Εορτή Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου στις 07:30πμ

3)Τετάρτη 1 Νοεμβρίου  Όρθος, Θεία Λειτουργία και Αγιασμός δια την Εορτή Αγίων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων και Οσίου Δαβίδ του Γέροντος εν Ευβοία στο εκκλησάκι του Αγ. Φανουρίου στις 07:30π.μ

Ξεκίνησαν σήμερα Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2023 οι εορταστικές εκδηλώσεις της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, για τον πολιούχο της πόλης, Άγιο Δημήτριο.

Σήμερα στις 18:00 μπροστά από το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης πραγματοποιήθηκε υποδοχή της ιεράς εικόνας της Παναγίας της «ΚΟΡΩΝΙΩΤΙΣΣΗΣ» από την Ιερά Μονή Κορώνης (Άγραφα Θεσσαλίας) της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων.

Την ιερή εικόνα υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Βαρνάβας.

Η ιερά εικόνα της Παναγίας της «ΚΟΡΩΝΙΩΤΙΣΣΗΣ» μεταφέρθηκε με λιτανευτική πομπή προς τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου
όπου τελέσθηκε η επίσημη Δοξολογία, οι ακολουθίες του Εσπερινού και της Παρακλήσεως προς την Παναγία την «ΚΟΡΩΝΙΩΤΙΣΣΑ» και ιερὰ Αγρυπνία.

Την Τρίτη 26 Οκτωβρίου στις 6:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας θα τελεστεί,

όπως κάθε Τρίτη, ο Αρχιερατικός Εσπερινός και η Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος.

Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου θα τεθεί

σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του, καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά.

Η Ιερά Ακολουθία θα μεταδοθεί απευθείας από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως,

την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε τα Θυρανοίξια του ιστορικού Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Παλατιτσίων-Αιγών.

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την πρώτη θεία λειτουργία μετά από τις πρόσφατες εργασίες της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας και κήρυξε το θείο λόγο.

Στο τέλος τελέστηκε μνημόσυνο για τον αείμνηστο αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο και ακολούθησε ξενάγηση από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, κ. Αγγελική Κοτταρίδη.

Σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας, ο Ιερός Ναός είναι του 16^ου αιώνα με αρχιτεκτονικά μέλη που προέρχονται από το Ανάκτορο του Φιλίππου B’ στον τόπο ενός Βυζαντινού κοιμητηρίου. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου είναι μια μεγαλοπρεπής τρίκλιτη βασιλική, με έναν βαθύ νάρθηκα. Δυο κιονοστοιχίες μοιράζουν τον κυρίως ναό, αλλά και τον νάρθηκα σε τρία κλίτη με πολύ φροντισμένη κατασκευή και πλούσιες τοιχογραφίες.

Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Δημητρίου.

Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, όπως αρμόζει στην αγιοτόκο Θεσσαλονίκη, κορυφώθηκαν οι λατρευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις του Πολιούχου της, Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη, απόψε Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019, με την τελετή του καθαγιασμού του Αγίου Μύρου.

Η αθρόα προσέλευση των πιστών, επιβεβαίωσε την ανάγκη των ανθρώπων για την εναπόθεση των προβληματισμών τους και την ενίσχυση του αγώνα τους στον θαυματουργό στρατιώτη και Μάρτυρα του Χριστού, Άγιο Δημήτριο.

Σύσσωμη η Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, Ιερός Κλήρος και Λαός έλαβαν μέρος στη μοναδική αυτή στιγμή κατά την οποία τελείται η μυστηριακή αυτή Ακολουθία, γεμάτη ιστορικά βιώματα, συμβολισμούς, αγώνες, θυσίες και εναπόθεση ελπίδων.

Ο Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος λαμβάνοντας τις ικεσίες των προστρεχόντων σε αυτόν, δίνει τη δική του ευλογία με την από αιώνες προσφορά του θαυματουργού του Μύρου.

Ένα ζωντανό θαύμα του Θεού και μία μεγάλη ευλογία του Μεγαλομάρτυρος προς τους πιστούς Χριστιανούς που επικαλούνται τις ακοίμητες πρεσβείες του.

Της Ακολουθίας προεξήρχε ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ο Σεβ. Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων και ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, συμπαραστατούμενοι από Ιερείς της Ι. Μητροπόλεως.

Συγκινητική ήταν η στιγμή όταν ο Παναγιώτατος κ. Άνθιμος ξεκλείδωσε την Λάρνακα του Μεγαλομάρτυρος και το μύρο του Αγίου πλημμύρισε τον ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο Ιερό Ναό με τους πιστούς να παρακολουθούν με δέος και ευλάβεια την Τελετή και να περιμένουν με υπομονή για να λάβουν το μύρο, με τον Μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης να εύχεται ο Άγιος να σκέπει και να βοηθά το Έθνος των Ελλήνων και την Θεσσαλονίκη.

Νωρίτερα, Κλήρος και Λαός, αποχειρέτησαν την Ιερή Εικόνα της Παναγίας Σουμελά από την ομώνυμη Ιερά Μονή του Βερμίου, παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, οποίος δεν έκρυψε τη συγκίνησή του ενθυμούμενος το προσκύνημα της ιστορικής Εικόνας προ τριαντακονταετίας στον εμβληματικό Ιερό Ναό, με τον ίδιο ως Προϊστάμενο του. Μαζί με το Θεομητορικό σέβασμα ανεχώρησαν και οι Ιερές Εικόνες του Αγ. Γεωργίου του Περιστερεώτα και του Αγ. Ιωάννου του Βαζελώνος, οι οποίες λάμπρυναν με την ευλογημένη παρουσία τους τον φετινό λαμπρό εορτασμό υπό τη μέριμνα και φροντίδα του Προϊσταμένου του Ιστορικού Ναού Παν. Αρχ. π. Δαμασκηνού Πέτικα και των συνεργατών του.

Στο τέλος οι Ιερείς διένειμαν το μύρο σε όλους τους συμμετέχοντες της Ακολουθίας του Καθαγιασμού του Μύρου του Αγίου Δημητρίου, μέσα και έξω από τον Ναό.

Χρήστος Καναρόπουλος-romfea.gr

Λίγες πόλεις έχουν τόσο στενή σχέση με τον προστάτη Άγιο τους όπως έχει η Θεσσαλονίκη με τον Άγιο Δημήτριο. Ο Άγιος Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλύτης, καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη από αριστοκρατική οικογένεια και θεωρείται ο προστάτης και πολιούχος της Θεσσαλονίκης.

Με τη βοήθεια του Αγίου η πόλη σώθηκε πολλές φορές από τις επιδρομές των Αβάρων, των Σλάβων και των Βουλγάρων. Οι υπερασπιστές της διηγούνταν πολλές φορές ότι έβλεπαν έναν πολεμιστή πάνω στο άλογο του να προχωρεί μπροστά στα πλήθη και να καταδιώκει με το ξίφος του τους εχθρούς. Με αυτή την μορφή παρουσιάζεται και από τη βυζαντινή αγιογραφία.

Οι μαρτυρίες λένε ότι δεν τον έβλεπαν σε όνειρο, αλλά τον έβλεπαν στην πραγματικότητα να μάχεται μεταξύ των στρατιωτών, να προηγείται και να οδηγεί αυτούς στην νίκη και στην σωτηρία αναφέρει το dogma.gr.

«Άλλοτε τον έβλεπαν επάνω στα τείχη όμοιον προς οπλίτη πλήττοντα με το ξίφος του τους βαρβάρους. Άλλοτε τον έβλεπαν ενδεδυμένο με χλαίναν επί του πολεμικού του ίππου και κραδαίνοντα την αήττητον λόγχην του να προηγείται στις εξόδους εναντίον των πολιορκητών. Άλλοτε πάλιν φορών λευκή χλαμύδα διατρέχει το τείχος και έπειτα τρέχει επί της θαλάσσης δρομαίως περιπατών ως επί στερεού εδάφους και διασκορπίζει τον στόλο των βαρβαρικών μονοξύλων.

Και δεν τον έβλεπαν τον Αθλοφόρο μόνο οι πιστοί αλλά και αυτοί οι εχθροί. Όταν, μάλιστα, τους ρωτούσαν μετά τη νίκη γιατί έφυγαν εκείνοι έλεγαν: «Είδομεν ένα άνδρα ξανθόν και λαμπρόν, ο οποίος εκάθητο επί λευκού ίππου και εφόρει ιμάτιον λευκόν» αναφέρουν οι μαρτυρίες.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι την ημέρα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, στις 26 Οκτωβρίου 1912, ο ελληνικός στρατός μπήκε νικητής στη Θεσσαλονίκη ελευθερώνοντας την από τους Τούρκους.

Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 19 Ιουνίου, στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στα Καβάσιλα Ημαθίας Πανηγυρικός Εσπερινός ματ ΄αρτοκλασίας επί τη εορτή του