Το νέο νομοσχέδιο τα αλλάζει όλα στην αποζημίωση εργαζόμενων, μειώνει τη δοκιμαστική περίοδο στην εργασία και αυξάνει τις αποζημιώσεις σε περίπτωση απολύσεων.

Σημαντικές αλλαγές επέρχονται στην αποζημίωση όσων προσλαμβάνονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εργασίας που ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 στην εθνική νομοθεσία.

Ειδικότερα στο σχέδιο νόμου σύμφωνα με πληροφορίες ορίζεται ότι η δοκιμαστική περίοδος στην εργασία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους 6 μήνες από 12 μήνες που είναι σήμερα. Σύμφωνα με τους νομικούς αυτό σημαίνει ότι μειώνεται και ο χρόνος που ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωση απόλυσης.

Συγκεκριμένα σήμερα που η δοκιμαστική περίοδος είναι 12 μήνες ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωση το χρονικό διάστημα μετά τους 12 μήνες. Με το νέο καθεστώς η δοκιμαστική περίοδος θα μειωθεί στους 6 μήνες και ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση μετά τους 6 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξει γενικότερα ο χρόνος που θα καταβάλλεται η αποζημίωση απόλυσης καθώς σήμερα ισχύουν τα εξής:

1 έτος συμπλ. έως 2 έτη - αποζημίωση 1 μηνός

2 έτη συμπλ. έως 4 έτη- 2 μηνών

4 έτη συμπλ.έως 5 έτη- 3 μηνών

5 έτη συμπλ.έως 6 έτη- 3 μηνών

6 έτη συμπλ.έως 8 έτη- 4 μηνών

8 έτη συμπλ έως 10 έτη- 5 μηνών

10 έτη συμπληρωμένα- 6 μηνών

11 έτη συμπληρωμένα- 7 μηνών

12 έτη συμπληρωμένα- 8 μηνών

13 έτη συμπληρωμένα- 9 μηνών

14 έτη συμπληρωμένα- αποζημίωση 10 μηνών

15 έτη συμπληρωμένα- 11 μηνών

16 έτη συμπληρωμένα και άνω- 12 μηνών

Σήμερα η απόλυση των υπαλλήλων μπορεί να γίνει είτε με προειδοποίηση είτε αμέσως χωρίς προειδοποίηση. Έγκυρη καθίσταται και στις δύο περιπτώσεις εφόσον μαζί με το έγγραφο κοινοποίησης της καταγγελίας καταβληθεί και η νόμιμη αποζημίωση.

Εάν η καταγγελία γίνει χωρίς προειδοποίηση ο απολυόμενος δικαιούται αποζημίωση τόσων μηνιαίων μισθών, ανάλογα με το χρόνο υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη. Εάν η καταγγελία γίνει έπειτα από προειδοποίηση δικαιούται τη μισή από την παραπάνω αποζημίωση. Ο χρόνος προειδοποίησης είναι τόσοι μήνες, ανάλογα με το χρόνο υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη.

Εάν η απόλυση γίνει πριν ο μισθωτός κλείσει 1 έτος υπηρεσίας, δεν οφείλεται αποζημίωση λόγω καταγγελίας της συμβάσεως.

Παράλληλα στο νέο σχέδιο νόμου προβλέπεται οτι απαγορεύεται η απόλυση ή οποιοδήποτε ισοδύναμό της και κάθε προκαταρκτική ενέργεια για την απόλυση εργαζομένων, επειδή άσκησαν τα δικαιώματα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Οι εργαζόμενοι που θεωρούν ότι έχουν απολυθεί ή έχουν υποβληθεί σε μέτρα με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τον λόγο ότι έχουν ασκήσει τα δικαιώματα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία μπορούν να ζητούν από τον εργοδότη να τους γνωστοποιήσει τους λόγους της απόλυσης ή του ισοδυνάμου της, δεόντως τεκμηριωμένους. Ο εργοδότης γνωστοποιεί τους λόγους γραπτώς.

Η ΕΛΜΕ Ημαθίας καταγγέλλει την απαράδεκτη και εκδικητική απόλυση εργαζόμενης στο Νοσοκομείο Νάουσας.

Η εργαζόμενη εργαζόταν στο τομέα της σίτισης. Ήταν συνδικαλίστρια και υποψήφια για τις εκλογές του σωματείου της.

Απαιτούμε από την εργολαβική εταιρεία Ηπειρωτική facilities services στην οποία εργαζόταν, αλλά και από τη διοίκηση του νοσοκομείου την άμεση ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφισσας.

Η απόλυση αυτή έχει σαν στόχο να φοβίσει κάθε εργαζόμενο/η ώστε να μην συμμετέχει στη συλλογική και αγωνιστική δράση των σωματείων. Να είναι απόλυτα υποτακτικοί στις απαιτήσεις της εκάστοτε εργοδοσίας.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Η πρώτη απόλυση εργαζομένου που αρνήθηκε να υποβληθεί σε εμβολιασμό κατά τoυ κορονοϊού είναι γεγονός. Σύμφωνα με το δικηγορικό γραφείο του Γιάννη Καρούζου, που ανέλαβε τον χειρισμό της πρώτης απόλυσης εργαζόμενου επειδή αρνήθηκε -για δικούς του προσωπικούς λόγους- να εμβολιαστεί, πρόκειται για έναν φυσιοθεραπευτή, απασχολούμενο με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου στο γηροκομείο Παναγία η Καθολική, Γαστούνης, υπαγόμενο στην Ιερά Μητρόπολης Ηλείας.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει για το περιστατικό o κ. Καρούζος: «Eξαναγκάστηκε στη λήψη 15 ημερών άδειας- απουσίας από την εργασία του. Σημειώνω ότι, η άδεια αυτή αφαιρέθηκε από τις ημέρες της άδειας αναψυχής του, και του επιβλήθηκε. Ταυτόχρονα, και ενώ ευρισκόταν στην εν λόγω άδεια, του ανακοινώθηκε η απόλυσή του, η οποία και του κοινοποιήθηκε σήμερα (09/03), όταν και επέστρεψε στην εργασία του.

Η επίμαχη καταγγελία της σύμβασής του είναι πρόδηλα άκυρη και παράνομη. Ανεξαρτήτως της αναγκαιότητας, κυρίως ηθικής, οι εργαζόμενοι, που παρέχουν υπηρεσία έναντι ευπαθών ομάδων (ηλικιωμένοι, ασθενείς κ.τ.λ.) να εμβολιάζονται και να συμμετέχουν θετικά στο υπό εξέλιξη πρόγραμμα εμβολιασμού για τη νόσο covid-19, η διενέργεια του σχετικού εμβολιασμού δεν είναι υποχρεωτική νομοθετικά».

Τι ισχύει στην περίπτωση απόλυσης λόγω άρνησης εμβολιασμού

Το δικηγορικό γραφείο του Γιάννη Καρούζου αναφέρει τι ισχύει στην περίπτωση απόλυσης λόγω άρνησης εμβολιασμού. «Εφόσον δεν έχει νομοθετηθεί ο υποχρεωτικός χαρακτήρας του εμβολιασμού κατά της μετάδοσης του COVID-19, δεν μπορεί η άρνηση του εργαζόμενου, οποιασδήποτε ειδικότητας και κατηγορίας να καταλήγει αυτόματα στην απόλυσή του και μάλιστα, κατόπιν εκδικητικής, προειδοποιητικής, εξαναγκαστικής λήψης άδειας αναψυχής, χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου. Ο εργαζόμενος που δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα αρνείται τον εμβολιασμό, π.χ. επειδή ανήκει σε μία ευπαθή ομάδα, ή για δικούς ψυχολογικούς ή συνειδησιακούς λόγους, δεν μπορεί να τιμωρείται από τον εργοδότη του με την εσχάτη του μέτρων, δηλαδή την απόλυση.

Αν με αυτό τον τρόπο ξεκινήσει η πρακτική των εργοδοτών, προφανώς θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις εργασιακής ζούγκλας. Εν προκειμένω, θα μπορούσε να προταθεί από τον εργοδότη η αλλαγή καθηκόντων του εργαζόμενου, η τοποθέτηση του σε θέση μη επαφής με το κοινό ή ακόμα και η θέση σε αναστολή – διαθεσιμότητα του εργαζόμενου από την εργασιακή του σύμβαση, χωρίς την πλήρη καταβολή του μισθού του. Έστω αυτό».

Και καταλήγει μεταξύ άλλων: «Να επισημανθεί ότι το μέτρο του εμβολιασμού, καθ’ εαυτό, συνιστά σοβαρή μεν παρέμβαση στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην ιδιωτική ζωή του ατόμου και δη στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα αυτού, πλην όμως συνταγματικώς ανεκτή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

ότι προβλέπεται από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα πλήρως τα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα

ότι παρέχεται δυνατότητα εξαίρεσης από τον εμβολιασμό σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται».

ethnos.gr