Οι πινακίδες απαγόρευσης στάθμευσης κρύβουν... τσουχτερά πρόστιμα
Αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των αυτοκινήτων αλλά δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο και για τις θέσεις στάθμευσης.
Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τις πινακίδες ή τις χειρόγραφες... προτροπές No Parking σε τοίχους και γκαραζόπορτες. Πόσοι όμως ξέρουν ότι οι πινακίδες αυτές κρύβουν πρόστιμα;
Αρκετοί οδηγοί πάνω στην απελπισία τους καταλήγουν να κρατούν θέση στάθμευσης με διάφορα μέσα, αφού στην Ελλάδα έχουμε διαδώσει και το ρεζερβέ της... καρέκλας ή τησ γλάστρας, ωστόσο είναι πολύ πιθανό όποιος το κάνει να καταλήξει μπλεγμένος με τον νόμο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας η προσωρινή ή διαρκής κατάληψη τμήματος του οδοστρώματος με εγκαταστάσεις ή εμπόδια απαγορεύεται, ιδιαίτερα αν με αυτά παρεμποδίζεται η κυκλοφορία, η επιτρεπόμενη στάση ή στάθμευση οχημάτων στον δημόσιο δρόμο ή περιορίζεται η ορατότητα αυτών που χρησιμοποιούν τις οδούς.
Κατ΄εξαίρεση, μπορεί να επιτραπεί σε έκτακτες περιπτώσεις ή ζώνες μικρής κυκλοφορίας, αν υπάρχει αρκετός χώρος γι' αυτό, η κατάληψη τμήματος οδού με προσωρινές εγκαταστάσεις ή εμπόδια ύστερα από άδεια των Δημοτικών ή Κοινοτικών Αρχών μετά από την γνώμη των αρμοδίων Αστυνομικών Αρχών.
Επομένως, ο δρόμος μπροστά από την ιδιοκτησία μας είναι δημόσιος και όποιος δεν συμμορφώνεται με την παραπάνω διάταξη τιμωρείται με πρόστιμο 400 ευρώ.
Το ίδιο ισχύει και για εκείνον που βάζει παράνομα πινακίδα «No Parking» χωρίς να τη δικαιούται ή να μην έχει πάρει άδεια από τον Δήμο και την Τροχαία.
Προκειμένου να πάρει άδεια ένας πολίτης πρέπει να καταθέσει το αρχιτεκτονικό σχέδιο της οικοδομής, να επιβεβαιωθεί από την υπηρεσία η νομιμότητα του αιτήματος, να πάρει αριθμό αδείας και να εγκριθεί από την τροχαία. Σε αντίθετη περίπτωση η τοποθέτησή της είναι παράνομη.
Δίκαιη χαρακτηρίζει την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών σχετικά με τη χρήση των χώρων στάθμευσης ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτήτων Ακινήτων, Στράτος Παραδιάς, που μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όπως λέει ο κ. Παραδιάς πρόκειται για μια απόφαση που δεν φέρνει κάποια επανάσταση στην ισχύουσα κατάσταση σχετικά με τη χρήση των χώρων στις πυλωτές αλλά αποδίδει την ισχύουσα νομολογία.
Η απόφαση αφορά ιδιοκτήτες που είχαν κάνει αγοραπωλησίες που έγιναν προ του 1981 καθώς στη συνέχεια, αυτού του τύπου οι αγοραπωλησίες απαγορεύτηκαν με νόμο. Παράλληλα, η απόφαση σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τους ενοικιαστές μιας πολυκατοικίας, που έχουν θέσεις στάθμευσης.
«Αφορά το νομικό πρόβλημα που έχουν ορισμένες θέσεις στάθμευσης, λίγες, σε πολύ παλιές πολυκατοικίες, κυρίως πολυκατοικίες που χτίστηκαν προ του 1981, οπότε για πρώτη φορά απαγορεύτηκε νομοθετικά μέσα στον ανοικτό χώρο της πυλωτής να κατασκευάζονται ανοικτές θέσεις στάθμευσης στον κοινόχρηστο χώρο στις οποίες νομικά να αποδίδεται η ιδιότητα της χωριστής ιδιοκτησίας με χιλιοστά επί του οικοπέδου», εξηγεί ο κ. Παραδιάς.
Και συνεχίζει λέγοντας ότι με το παλιότερο καθεστώς, μπορούσε κάποιος να είναι ιδιοκτήτης μιας θέσης στάθμευσης σε μια πυλωτή, χωρίς να είναι ιδιοκτήτης χώρου κύριας χρήσης στο ίδιο κτίριο όπως είναι μια κατοικία και να διαμένει για παράδειγμα σε απέναντι πολυκατοικία. «Αυτό που συστηματοποίησε η νομολογία είναι ότι οι θέσεις στάθμευσης που υπάρχουν στην πυλωτή πρέπει να ανήκουν και να εξυπηρετούν τους ενοίκους του κτιρίου, μόνο και αποκλειστικά», εξηγεί ο κ. Παραδιάς.
Με λίγα λόγια, αυτό που ξεκαθαρίζει τώρα η απόφαση του Πρωτοδικείου είναι ότι η ανοικτή θέση στάθμευσης σε μια πυλωτή δεν αποτελεί αυτοτελές περιουσιακό στοιχείο.
«Αυτές οι θέσεις δεν αποτελούν πια ξεχωριστά περιουσιακά στοιχεία αλλά είναι παρακολουθήματα διαμερισμάτων της πολυκατοικίας. Το 95% των θέσεων στάθμευσης που βλέπουμε στις πυλωτές, ανήκουν σε κάποιο διαμέρισμα και δεν μεταβιβάζονται σαν ξεχωριστό περιουσιακό στοιχείο. Μεταβιβάζονται ως «πακέτο» με το αντίστοιχο διαμέρισμα. Δηλαδή, αυτός που αγοράζει ένα διαμέρισμα, παίρνει μαζί και μια ανοιχτή θέση στάθμευσης στην πυλωτή όχι ως ξεχωριστό περιουσιακό στοιχείο αλλά ως παρακολούθημα του διαμερίσματος», προσθέτει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ.
Καμία αλλαγή δεν προβλέπεται για τις θέσεις που είναι σε υπόγειο πάρκινγκ, αλλά και σε ισόγειο που είναι κλειστές όμως με γκαραζόπορτα.
«Έγκυρη είναι η αγορά όλων των θέσεων στάθμευσης στο υπόγειο μιας πολυκατοικίες, είτε είναι ανοικτές είτε είναι κλειστές. Όλες οι κλειστές θέσεις στάθμευσης στο ισόγειο, αυτές δηλαδή που από την κατασκευή του κτιρίου είναι δίπλα από την πυλωτή και είναι κλειστές με γκαραζόπορτα ή άλλο τρόπο αποτελούν ξεχωριστές ιδιοκτησίες νόμιμες με ξεχωριστά χιλιοστά. Ιδιοκτήτης τους μπορεί να είναι τόσο κάποιος που μένει μέσα στην πολυκατοικία, όσο και κάποιος που μένει σε ένα άλλο κτίριο», λέει ο κ. Παραδιάς και διευκρινίζει ότι σύμφωνα με απόφαση του Άρειου Πάγου είναι επίσης νόμιμες οι θέσεις που ναι μεν αρχικά πουλήθηκαν, αγοράστηκαν ή μεταβιβάστηκαν σαν ξεχωριστά περιουσιακά στοιχεία μέσα στην πυλωτή, αλλά ο ιδιοκτήτης τους είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτης ενός χώρου κύριας χρήσης μέσα στην ίδια οικοδομή. «Ο Άρειος Πάγος απεφάνθη ότι αν και η απόκτηση αυτής της θέσης είναι άκυρη νομικά καταρχήν, αλλά επειδή αν το γνώριζαν οι συμβαλλόμενοι ότι είναι άκυρη θα ήθελαν να την αποκτήσουν αυτή ως παράρτημα του διαμερίσματος που έχουν αγοράσει, θεωρείται ότι κατά μετατροπή ενέργειας, ισχύει».
Όσοι, ωστόσο, έχουν μια θέση στάθμευσης σε πολυκατοικία όπου δεν είναι ιδιοκτήτες χώρου κύριας χρήσης, έχουν έναν τρόπο μόνο για να την σώσουν: να αγοράσουν ένα διαμέρισμα έτσι ώστε να μην κριθεί άκυρη η ιδιοκτησία τους.
Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ- ΜΠΕ