Οι Περσείδες, η πιο θεαματική ετήσια βροχή από «πεφταστέρια», αναμένεται να κορυφωθούν σήμερα το βράδυ (Σάββατο 12 Αυγούστου), προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα στον ουρανό. Φέτος η θέαση των Περσείδων είναι ιδανική, καθώς το φαινόμενο θα συμβεί μόλις τέσσερις ημέρες πριν από τη Νέα Σελήνη, οπότε το ελάχιστα φωτισμένο φεγγάρι δεν θα μας εμποδίζει να δούμε τα πεφταστέρια.

«Οι Περσείδες αποτελούν μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων αστέρων του έτους, καθώς η συχνότητά τους μπορεί να φτάσει έως και τα 100 μετέωρα ανά ώρα, όταν παρατηρούμε βέβαια από ένα σκοτεινό μέρος», επισημαίνει η αστροφυσικός στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Φιόρη- Αναστασία Μεταλληνού, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Μαζική έξοδος για τον Δεκαπενταύγουστο: Το αδιαχώρητο στα λιμάνια της Αττικής - Με 100% πληρότητα φεύγουν τα πλοία

Η κ. Μεταλληνού διευκρινίζει ότι για την παρατήρηση του φαινομένου δεν απαιτείται ειδικός εξοπλισμός: «Επιλέξτε μια σκοτεινή τοποθεσία, μακριά από τα φώτα των πόλεων και στρέψτε το βλέμμα στο νυχτερινό ουρανό τη νύχτα της 12ης Αυγούστου».

Οι διάττοντες αστέρες ή μετέωρα είναι το αποτέλεσμα της εισόδου μικρών σωματιδίων στη γήινη ατμόσφαιρα με μεγάλη ταχύτητα, συνήθως περίπου 60 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Τα κομμάτια των συντριμμιών θερμαίνονται λόγω της τριβής με τον αέρα και συνήθως καταστρέφονται σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, σε υψόμετρο άνω των 80 χιλιομέτρων. Ο υπέρθερμος αέρας γύρω από το μετέωρο λάμπει για λίγο και είναι ορατός από το έδαφος ως μια φωτεινή λωρίδα γνωστή και ως «πεφταστέρι».

Καθ' όλη τη διάρκεια του έτους είναι ορατά έως και έξι σποραδικά μετέωρα κάθε ώρα. Κατά τη διάρκεια μιας βροχής, όμως, η Γη περνά μέσα από ένα νέφος με συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους οι κομήτες και έτσι παρατηρούνται πολλά περισσότερα μετέωρα που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα. Κατά τη διάρκεια του έτους παρατηρούμε αρκετές βροχές διαττόντων αστέρων, οι ονομασίες των οποίων προκύπτουν από τον αστερισμό, από τον οποίο φαίνεται να προέρχονται. Οι Περσείδες αποτελούν μία από τις πλέον εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους.

Οι Περσείδες προέρχονται από υπολείμματα του κομήτη Σουίφτ-Τατλ. Η συγκεκριμένη βροχή μετεώρων πήρε το όνομά της από το σημείο του ουρανού, από το οποίο φαίνεται να προέρχονται τα μετέωρα, που βρίσκεται στον αστερισμό του Περσέα. Το φαινόμενο συμβαίνει κάθε χρόνο την ίδια περίοδο, αλλά ο ρυθμός της βροχής μπορεί να διαφέρει πολύ από χρόνο σε χρόνο.

Το φετινό μέγιστο του φαινομένου θα παρατηρήσουμε σήμερα το βράδυ και ως αύριο το πρωί, οπότε τα πεφταστέρια θα εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα, αν και συνολικά οι Περσείδες διαρκούν από τις 17 Ιουλίου ως τις 24 Αυγούστου.

Το φαινόμενο είναι καλύτερα ορατό από το βόρειο ημισφαίριο και χωρίς σύννεφα και καθώς η φετινή κορύφωση γίνεται μόλις τέσσερις ημέρες πριν από τη Νέα Σελήνη, οπότε το φως το φεγγαριού θα είναι μόλις στο 8%, η θέαση του φαινομένου αναμένεται εντυπωσιακή.

Ο σπουδαίος Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος διευθυντής του Πλανητάριου του Ευγενίδειου Ιδρύματος, έγραφε πέρυσι, λίγες μόλις ημέρες πριν από τον θάνατό του, σε άρθρο του για τη βροχή των Περσείδων, στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος:

«Από την εξοχή των καλοκαιρινών σας διακοπών, κάθε Αύγουστο, μην ξεχνάτε να κοιτάζετε πού και πού τον έναστρο ουρανό, όταν μετά την νυχτερινή σας έξοδο, ξαπλωμένοι στην παραλία ή στην αναπαυτική ξαπλώστρα του κήπου σας, ο ουρανός θα σας ανταμείψει με το υπέροχο θέαμα των λαμπερών του άστρων και τις αναλαμπές των δεκάδων διαττόντων που θα τον διασχίζουν από την μια του άκρη στην άλλη. Και παρ' όλο που η σύγχρονη γνώση δεν μας το επιτρέπει, εν τούτοις όταν δείτε την λαμπερή γραμμή που αφήνει πίσω του κάποιο "πεφταστέρι", μη ξεχάσετε να ακολουθήσετε την άποψη που εκφράζει ο λαός μας, και κάντε μιαν ευχή! Δεν έχετε άλλωστε να χάσετε και τίποτα!».

Οι διάττοντες Περσείδες, η πιο εντυπωσιακή καλοκαιρινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος μέσα στην καρδιά του Αυγούστου, συγκεκριμένα τα βράδια της Πέμπτης και κυρίως της Παρασκευής, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.

Μάλιστα φέτος η κορύφωση των εν λόγω μετεώρων θα συμπέσει σχεδόν με την τελευταία από τις φετινές υπερπανσελήνους (04:36 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή), κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει πιο δύσκολη η παρατήρηση των Περσείδων.

Το φεγγάρι θα βρίσκεται ξανά πιο κοντά στη Γη από ό,τι συνήθως (η πανσέληνος θα συμπέσει σχεδόν με το περίγειο της Σελήνης) και έτσι θα φαίνεται κάπως πιο μεγάλο και φωτεινό, «σβήνοντας» πολλά «πεφταστέρια», εκτός από τα πιο λαμπερά.

Οι Περσείδες είναι θεαματικές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Οι Περσείδες «δίνουν» περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος.

Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ συνήθως «δίνουν» 50 έως 60 την ώρα. Φέτος λόγω της πανσελήνου, σύμφωνα με τη NASA, αναμένεται να είναι ορατά το πολύ 10 έως 20 την ώρα.

Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους. Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου.

Το «σόου» αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

Οι Περσείδες -οι οποίες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.- προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης.

Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων.

Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το τελευταίο κοντινό πέρασμά του από τη Γη ήταν το 1992 και το επόμενο αναμένεται το 2125, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 130 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές.

Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), σε ύψος άνω των 80 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Η επόμενη πανσέληνος θα συμβεί στις 10 Σεπτεμβρίου 2022, ενώ η επόμενη υπερπανσέληνος στις 3 Αυγούστου 2023.

Οι Λυρίδες, η πρώτη σημαντική βροχή από «πεφταστέρια» της άνοιξης, θα κορυφωθούν φέτος στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, όπου ανήκει και η Ελλάδα, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής 22 Απριλίου προς χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου.

Οι διάττοντες Λυρίδες θεωρούνται μια μέση «βροχή» που συνήθως διαρκεί από τις 16 έως τις 25 Απριλίου. Στο αποκορύφωμά τους υπολογίζεται ότι εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται μέχρι 20 μετέωρα ανά ώρα με ταχύτητα έως 50 χιλιομέτρων. Μερικές φορές δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές που παραμένουν ορατές οπουδήποτε στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές, τα «πεφταστέρια» τους έφθασαν ακόμη και τα 100 ανά ώρα.

Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, η οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα ('Αλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης C/1861 G1 «Θάτσερ», τον οποίο ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α.Θάτσερ. Ο κομήτης αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας. Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.

Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων κάθε χρόνο.

Bροχή» από «πεφταστέρια» μέχρι το βράδυ της Παρασκευής (19/11), καθώς αναμένεται η κορύφωση της φετινής φθινοπωρινής «βροχής» των διαττόντων αστέρων Λεοντιδών.

Το φαινόμενο στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα, θα διαρκέσει μέχρι τα χαράματα της Πέμπτης. Επίσης, το βράδυ της Παρασκευής (19/11) πρόκειται να υπάρξει και μια μερική έκλειψη Σελήνης, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από στη χώρα μας.

Οι Λεοντίδες είναι μια μέσης έντασης βροχή διαττόντων, η οποία όμως κατά καιρούς φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Συνήθως δημιουργεί έως 15 «πεφταστέρια» ανά ώρα, αλλά κάθε περίπου 33 χρόνια εμφανίζει ένα περιοδικό αποκορύφωμα με εκατοντάδες ή και δεκάδες χιλιάδες μετέωρα την ώρα. Η πιο πρόσφατη θεαματική χρονιά τους ήταν το 2001.

Η εν λόγω βροχή διαττόντων διαρκεί από τις 6 έως τις 30 Νοεμβρίου και φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη 55Ρ/Τέμπλ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1865 και κάθε Νοέμβριο τα απομεινάρια του διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης θα πλησιάσει ξανά τη Γη το 2031.

Καθώς η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, τα απομεινάρια του κομήτη συναντούν το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας, αναφλέγονται λόγω της τριβής και σχηματίζουν φωτεινές σφαίρες, γνωστές ως «πεφταστέρια» ή διάττοντες. Δυστυχώς η πανσέληνος που ακολουθεί λίγο μετά, στις 19 Νοεμβρίου, θα φωτίζει εκ των προτέρων το νυχτερινό ουρανό, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολη η παρατήρηση των διαττόντων, η οποία είναι πάντα καλύτερη όταν γίνεται από κάποια σκοτεινή τοποθεσία.

Οι διάττοντες Περσείδες, η πιο εντυπωσιακή καλοκαιρινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος στην καρδιά του Αυγούστου, συγκεκριμένα το βράδυ της Τετάρτης 11/8, αλλά και της Πέμπτης 12/8, στον νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.

Οι Περσείδες είναι θεαματικές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες «δίνουν» περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος. Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ συνήθως «δίνουν» 50 έως 60 την ώρα. Φέτος, ο ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός και κατάλληλος για παρατήρηση.

Πότε αρχίζει το «σόου» των Περσείδων

Εμφανίζονται σχεδόν σε όλα τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους. Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά περίπου από τις 17 Ιουλίου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Το «σόου» αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

Οι Περσείδες -οι οποίες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. – προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει έναν τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων.

Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το τελευταίο κοντινό πέρασμά του από τη Γη ήταν το 1992 και το επόμενο αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 130 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), σε ύψος άνω των 80 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Εξάλλου, στις 19 Αυγούστου ο Δίας θα βρεθεί σε αντίθεση με τη Γη, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της τροχιάς του σε σχέση με τον πλανήτη μας, ενώ παράλληλα θα φωτίζεται πλήρως από τον Ήλιο. Έτσι, ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού συστήματός μας θα είναι φωτεινότερος από κάθε άλλη στιγμή του έτους και ορατός καθ’ όλη τη διάρεκια της νύχτας, συνεπώς θα είναι η καλύτερη συγκυρία για την παρατήρηση και τη φωτογράφηση του ίδιου και των φεγγαριών του.

Πηγή: ΑΠΕ

Οι Ωριωνίδες, η βροχή από «πεφταστέρια» του φθινοπώρου, κορυφώνονται τα βράδια της Τρίτης και της Τετάρτης στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Οι Ωριωνίδες, η βροχή από «πεφταστέρια» του φθινοπώρου, κορυφώνονται τα βράδια της Τρίτης και της Τετάρτης στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Οι Ωριωνίδες είναι μια μέτριας έντασης βροχή διαττόντων, που κάθε χρόνο εμφανίζονται από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου. Οι καλύτερες ώρες για παρατήρηση είναι με κατεύθυνση προς την Ανατολή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή.

Ονομάσθηκαν έτσι, επειδή φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ωρίωνα, ενώ δημιουργούνται από την «ουρά» που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης του Χάλεϊ. Δεκάδες μετέωρα -συνήθως γύρω στα 20 την ώρα- εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης.

Τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και συχνά κινούνται με μεγάλη ταχύτητα έως 67 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αφήνοντας έντονα ίχνη στον ουρανό.

Πώς δημιουργούνται οι Περσείδες και τι πρέπει να προσέξετε για να βγάλετε καλύτερες φωτογραφίες. Ορατή η βροχή από πεφταστέρια για δύο βράδια στην Ελλάδα.

Οι διάττοντες Περσείδες, η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος στην καρδιά του καλοκαιριού, συγκεκριμένα το βράδυ της Τρίτης και της Τετάρτης, στον νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.

Οι Περσείδες είναι εντυπωσιακές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες «δίνουν» περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος. Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα.

Εμφανίζονται σχεδόν σε όλα τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους. Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά περίπου από τις 17 Ιουλίου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Το «σόου» αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι Περσείδες -οι οποίες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.- προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων.

Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το επόμενο κοντινό πέρασμά του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μία βροχή διαττόντων, είναι -εκτός από την υπομονή- το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Οι διάττοντες είναι, επίσης, δυνατό -με λίγη τύχη- να φωτογραφηθούν με φωτογραφική μηχανή που διαθέτει ευρυγώνιο φακό και θα κάνει διαδοχικές προγραμματισμένες λήψεις μεγάλης διάρκειας.

Οι Λυρίδες, η πρώτη βροχή από «πεφταστέρια» της άνοιξης, θα κορυφωθούν στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, συνεπώς και της Ελλάδας, απόψε Τρίτη 21/4 και αύριο Τετάρτη 22/4 το βράδυ. Ο ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός καθώς υπάρχει Νέα Σελήνη και η προηγούμενη πανσέληνος είχε συμβεί στις 8 Απριλίου, γεγονός που θα διευκολύνει τις παρατηρήσεις, εφόσον όμως είναι και ο ουρανός ανέφελος, κάτι όχι βέβαιο.

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ – ΜΠΕ, οι Λυρίδες θεωρούνται μια μέση «βροχή» και στο αποκορύφωμά τους υπολογίζεται ότι εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται μέχρι 20 μετέωρα ανά ώρα με ταχύτητα έως 50 χιλιομέτρων. Μερικές φορές δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές που παραμένουν ορατές οπουδήποτε στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές, τα «πεφταστέρια» τους έφθασαν ακόμη και τα 100 ανά ώρα.

Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, η οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης C/1861 G1 «Θάτσερ», τον οποίο ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας.

Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια. Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων κάθε χρόνο.

Ένα όμορφο θέαμα στον ουρανό θα έχουμε και πάλι την ευκαιρία να απολαύσουμε, καθώς το βράδυ της Δευτέρας κορυφώνονται και στην Ελλάδα οι Περσείδες, η θεαματικότερη βροχή διαττόντων του καλοκαιριού.

Πιστές στο καλοκαιρινό ραντεβού τους, οι διάττοντες Περσείδες, η πιο εντυπωσιακή θερινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος στην καρδιά του καλοκαιριού, συγκεκριμένα το βράδυ της Δευτέρας 12 Αυγούστου προς τα χαράματα της Τρίτης, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.
Όσοι έχουν μείνει ξύπνιοι και εφόσον ο ουρανός δεν έχει σύννεφα, θα έχουν την ευκαιρία να δουν το φαινόμενο. Φέτος όμως ακολουθεί Πανσέληνος στις 15 Αυγούστου, με αποτέλεσμα η λάμψη από το μεγάλο φεγγάρι, που θα είναι αρκετά φωτεινό, να εμποδίσει σε ένα βαθμό την παρατήρηση των μετεώρων, έτσι θα γίνουν ορατά μόνο τα πιο φωτεινά από αυτά.
Τι είναι οι Περσείδες - Από πού πήραν το όνομά τους

Οι Περσείδες είναι εντυπωσιακές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα.

Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.

Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
Πότε καταγράφηκαν για πρώτη φορά οι Περσείδες και από ποιους

Οι Περσείδες -που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. - προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Σήμερα βρίσκεται σε απόσταση περίπου πέντε δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και το επόμενο κοντινό πέρασμα του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

Τα μετέωρα του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μια βροχή διαττόντων, είναι -εκτός από την υπομονή- το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Οι διάττοντες είναι επίσης δυνατό -με λίγη τύχη- να φωτογραφηθούν με φωτογραφική μηχανή που διαθέτει ευρυγώνιο φακό και θα κάνει διαδοχικές προγραμματισμένες λήψεις μεγάλης διάρκειας.

Πηγή: iefimerida.gr

Αυτά τα «πεφταστέρια» παρατηρούνται δύο φορές κάθε χρόνο στον ουρανό