στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με το Έθνος, από τους πέντε τάφους, τρεις κιβωτιόσχημους και δύο μακεδονικούς, ξεχωρίζει ένας από την πρώτη ομάδα, που έχει μια μεγάλη υπόγεια αίθουσα με λευκούς τοίχους, διακοσμημένους με μια ζωγραφιστή γιρλάντα, με βλαστάρια, λουλούδια και φύλλα κισσού -το παλαιότερο και γι' αυτό ιδιαίτερα σημαντικό δείγμα τοιχογραφίας που ξέρουμε για τη Μακεδονία.
Επίσης φέρει ένα κτιστό λίθινο θρανίο που περιτρέχει τους τοίχους και ξύλινη κλίνη διακοσμημένη με ελεφαντόδοντο και κεχριμπάρια από την οποία σώθηκαν αρκετά ίχνη.
Σύμφωνα με την κ. Κοτταρίδη, η άφθονη κεραμική, κυρίως οι κομψές λευκές λήκυθοι -χαρακτηριστικά ελαιοδοχεία των νεκρικών τελετών-, χρονολογούν το σύνολο στο 420/410 π.Χ., ενώ ένα σιδερένιο ξίφος που ξέφυγε από τους τυμβωρύχους μαρτυρά ότι ο τάφος ανήκει σε έναν πολεμιστή, ίσως τον βασιλιά Περδίκκα Β' (454-413 π.Χ.).Η βασιλική ταφική συστάδα που η Αγγελική Κοτταρίδη ονομάζει «συστάδα των Τημενιδών» βρίσκεται σε μια άκρη του νεκροταφείου των Αιγών και παρότι τα μνημεία της είναι βάναυσα λεηλατημένα, παρουσιάζουν εντυπωσιακά στοιχεία για την ιστορία της ταφικής αρχιτεκτονικής και την προσωπογραφία της βασιλικής οικογένειας.
