για τα φυσικά πρόσωπα.
Και αυτό διότι, όπως επισημαίνουν στην εφημερίδα «Καθημερινή», κύκλοι του υπουργείου Ανάπτυξης, ο «νόμος Κατσέλη», αν και συνέβαλε σημαντικά στην απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών που θα προκαλούσαν οι μαζικές κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, είχε εξαρχής πολλά δομικά προβλήματα και απέβη επιζήμιος για την αγορά ακινήτων. Επιπλέον, και η προωθούμενη ρύθμιση για τη διαχείριση του χρέους των επιχειρήσεων θεωρείται εμβαλωματική λύση που θεσπίστηκε ακριβώς για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, όπως ήταν αυτές που προκάλεσε η οικονομική κρίση
Την ίδια ώρα το εάν θα δοθεί παράταση ή όχι στη ρύθμιση που προβλέπει αναστολή των πλειστηριασμών και πόσης διάρκειας θα είναι αυτή, θα εξαρτηθεί πιθανότατα από τις πολιτικές εξελίξεις και από την πορεία της συνολικής διαπραγμάτευσης με την τρόικα.
Ο νόμος 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, γνωστός και ως «νόμος Κατσέλη», θα έχει αναδρομικότητα ισχύος, ακόμη και μετά την κατάργησή του. Με άλλα λόγια, οι αιτήσεις που θα έχουν υποβληθεί στα Ειρηνοδικεία πριν από την κατάργησή του θα αντιμετωπισθούν με βάση τα όσα προβλέπει, προφανώς για λόγους συνταγματικής τάξης.
Πώς εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι τα «παραθυράκια» του «νόμου Κατσέλη»
Μέχρι την κατάργησή του, ωστόσο, δεν αποκλείεται να υπάρξουν νομοτεχνικές βελτιώσεις, προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα καταχρηστικότητας του νόμου. Ηδη, τα συναρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση και εντοπίζουν τα αδύνατα σημεία του νόμου. Συνήθης πρακτική, ειδικά στην Αττική, όπως επισημαίνουν στην «Καθημερινή» αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Ανάπτυξης, είναι η εσκεμμένη επιλογή για την κατάθεση αίτησης δικαστικής ρύθμισης των χρεών σε Ειρηνοδικεία επιβαρυμένα με όγκο υποθέσεων.
Στόχος είναι η εκδίκαση της υπόθεσης όσο πιο αργά γίνεται και δη την επόμενη δεκαετία. Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που, αν και γνωρίζουν εξαρχής ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της πτωχευτικής διαδικασίας, καταθέτουν αίτηση προκειμένου να επωφεληθούν της δίμηνης αναστολής των διωκτικών μέτρων. Ο νόμος 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε από τον 4161/2013, προβλέπει αναστολή των διωκτικών μέτρων από τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης για διάστημα δύο μηνών, χρόνος που παρέχεται για τη διερεύνηση προδικαστικού συμβιβασμού. Εντός του διμήνου θα πρέπει να επικυρωθεί η αίτηση και εντός εξαμήνου, εάν στο μεταξύ δεν έχει επέλθει συμβιβασμός, να συζητηθεί. Ωστόσο, η δίμηνη προθεσμία τηρείται από τα Ειρηνοδικεία της Αττικής μόλις στο 0,63% των περιπτώσεων (βλ. φύλλο 7/9/2014) και η εξάμηνη μόλις στο 1,95% των περιπτώσεων. Τα ποσοστά στην υπόλοιπη χώρα είναι 4,83% και 8% αντιστοίχως.
Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι τελικά η αναστολή της κατάσχεσης να παρατείνεται για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμη και στις περιπτώσεις που ο δανειολήπτης δεν πληροί τις προϋποθέσεις για υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου. Στις σκέψεις της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παραπάνω δυσλειτουργίας περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η δημιουργία ειδικών Ειρηνοδικείων, που θα ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό το αντικείμενο, ή ακόμη και η ενοποίηση Ειρηνοδικείων
