Στο αποκορύφωμα του φαινομένου, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται έως και 20 «πεφταστέρια» την ώρα, κινούμενα με ταχύτητα περίπου 50 χιλιομέτρων ανά ώρα.
Οι Λυρίδες είναι ιδιαιτέρως φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές, ορατές επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές μάλιστα, τα μετέωρά τους έφθασαν μέχρι και τα 100 χλμ/ώρα.
Η συγκεκριμένη βροχή μετεώρων, καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους και φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.
Η εν λόγω βροχή μετεώρων προέρχεται από τον κομήτη «Θάτσερ», που ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ και ο οποίος αφήνει στο πέρασμά του μια ουρά σκόνης και σωματιδίων, που διασταυρώνεται ετησίως με την τροχιά της Γης.
Τα απομεινάρια από την ουρά του, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων.
Η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων αναμένεται το 2040-41.
