Την Παρασκευή 25 Ιουλίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στην Eνορία Aγίας Παρασκευής Βεροίας η υποδοχή της Aγίας Κάρας του Aγίου Νικολάου Πλανά, που μετέφερε ο Pανοσ. Aρχιμ. Ιερώνυμος Νικολόπουλος, Α´ Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και προϊστάμενος του Iερού Nαού Aγίου Ιωάννου Βουλιαγμένης, όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα του Aγίου Νικολάου Πλανά. Η υποδοχή εγινε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα, τον ιερό κλήρο και το λαό, στο προαύλιο τουΙ ερού Ναού και ακολούθησε ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής της Αγίας Παρασκευής, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Ακολούθησε ιερά λιτάνευση της εικόνας της Αγίας και της Αγίας Κάρας.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Καθαρότητα σώματος καί ψυχῆς τήν λαμπρότητα κτησαμένη πάντοτε ὤφθης ἄμωμος», ψάλαμε ἀπόψε γιά τήν ἑορταζομένη ἁγία τοῦ Χριστοῦ μεγαλομάρτυρα Παρασκευή, τήν καλλίνικο καί ἀθλοφόρο μάρτυρα, τήν εὐγενῆ καὶ γενναία ἀγωνίστρια τῆς πίστεως, πού μέ τήν καθαρότητα τοῦ σώματος καί τή λαμπρότητα τῆς ψυχῆς της, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἐπέτυχε νά λάβει διπλό τόν στέφανο τῆς νίκης καί τῆς δόξης.
Παρθένος καί μάρτυς, γνώρισε τόν Χριστό ἀπό τήν παιδική της ἡλικία καί τόν ἀγάπησε «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας» της, καί ἀφοσιώθηκε στήν πίστη καί τήν ἀγάπη του. Δέν περιορίσθηκε ὅμως μόνο στή μία αὐτή ἐντολή, τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης στόν Χριστό, ἀλλά ἀκολούθησε μέ χαρά καί τή δεύτερη, αὐτή τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, γνωρίζοντας ὅτι κατά τή διαβεβαίωση τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου «ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται».Γι᾽ αὐτό καί ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς της διένειμε ὁλόκληρη τήν περιουσία της στούς πτωχούς τῆς Ρώμης καί ἀφοσιώθηκε στό ἱεραποστολικό της ἔργο, κηρύσσοντας καί διδάσκοντας τήν πίστη στόν Χριστό στούς ἀνθρώπους.Ἡ δραστηριότητά της αὐτή ἐξόργισε τόν ρωμαῖο αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος τῆς προσέφερε κάθε εἴδους ἀνταλλάγματα γιά νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα.
Ὅμως τί θά μποροῦσε νά σταθεῖ ἱκανό γιά νά δελεάσει τήν ἁγία Παρασκευή, ὅταν αὐτή εἶχε θυσιάσει τά πάντα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἀδελφῶν της; Ἀσφαλῶς τίποτε. Ἔτσι ὁδηγήθηκε στό μαρτύριο. Μαρτύριο πού συνοδευόταν ἀπό πολυώδυνα βασανιστήρια, μέσα ἀπό τά ὁποῖα ἡ καθαρότητα καί ἡ ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός της ἔλαμψαν, καί ἔλαμψαν σέ τέτοιο βαθμό πού ἔκαναν τόν ἀσεβῆ αὐτοκράτορα νά χάσει τό φῶς του.Ἔλαμψαν, γιατί μέ τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς της καί τήν ἁγνότητα τῆς ζωῆς της εἶχε καταστεῖ δοχεῖο τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ναός τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.Αὐτή τήν ἁγία τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, καί αὐτήν ἑορτάζουμε καί ἐμεῖς ἐδῶ στόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό της.
Συγχρόνως ὅμως τιμοῦμε, ἀδελφοί μου, καί ἕναν ἄλλον ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἅγιο Νικόλαο Πλανᾶ, τοῦ ὁποίου τά ἱερά καί χαριτόβρυτα λείψανα ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο στόν ἱερό μας ναό.Καί παρότι οἱ δύο ἅγιοι, ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Παρασκευή καί ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, φαίνεται νά μήν ἔχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ἄν συγκρίνουμε τή ζωή τους, θά βροῦμε πολλές ὁμοιότητες.Μπορεῖ νά ἔζησαν σέ ἐντελῶς διαφορετικές ἐποχές, καθώς ἡ ἁγία Παρασκευή ἔζησε τόν 2ο αἰῶνα καί ὁ ἅγιος Νικόλαος ἔζησε στόν 19ο καί τίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰῶνα, ὅμως καί οἱ δύο γεννήθηκαν σέ εὐσεβεῖς οἰκογένειες καί ἀγάπησαν τόν Χριστό ἀπό τά παιδικά τους χρόνια.
Μπορεῖ ἡ ἁγία Παρασκευή νά κληρονόμησε πλοῦτο ὑλικό πολύ ἀπό τούς γονεῖς της, πλοῦτο πού δέν διέθετε ὁ ἅγιος Νικόλαος, ὅμως καί οἱ δύο ἔζησαν στήν πτωχεία καί ἀφιέρωσαν τή ζωή τους στήν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν τους καί τή διακονία τοῦ Θεοῦ.Μπορεῖ ἡ ἁγία Παρασκευή νά διαφύλαξε ἐξ ἀρχῆς τήν ἁγνότητα τοῦ σώματος καί ὁ ἅγιος Νικόλαος νά ἐπέλεξε στήν ἀρχή τόν ἔγγαμο βίο, ἀλλά καί οἱ δύο διακρινόταν γιά τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς τους καί τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς τους πού τούς ἔκανε προσφιλεῖς καί εὐάρεστους στόν Θεό, ὁ ὁποῖος τούς παρεῖχε ἄφθονη τή χάρη του.
Μπορεῖ, τέλος, ἡ ἁγία Παρασκευή νά ἔδωσε διά τοῦ μαρτυρικοῦ της θανάτου τήν μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο καί ὁ Χριστός νά ἐπιβεβαίωσε τήν προσφορά της, διατηρῶντας την σῶα μέσα στά πολυάριθμα βασανιστήρια πού ὑπέμεινε, ὅμως καί ὁ ἅγιος Νικόλαος ἔδωσε τήν δική του μαρτυρία μέ τήν ἀσκητική ζωή του ἀλλά καί μέ τή διαρκῆ τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας, μέσω τῆς ὁποίας ὁ Χριστός ἐπιβεβαίωσε τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του καί τήν χάρη τήν ὁποία εἶχε βρεῖ ὁ ἅγιος Νικόλαος ἐνώπιόν του, καθώς δέν ἦταν λίγοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι τόν ἔβλεπαν νά λειτουργεῖ μεταρσιωμένος καί μετέωρος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, καί ἀποτελεῖ μεγάλη εὐλογία γιά τήν πόλη καί τήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί ἰδιαιτέρως γιά τήν ἐνορία σας ἡ ἔλευση σήμερα τῶν ἱερῶν καί θαυματουργῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ, πού μετέφερε ἀνταποκρινόμενος στήν παράκλησή μας ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος, Γραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπό τόν ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου, τόν ναό στόν ὁποῖο γιά πολλά χρόνια ἦταν ἐφημέριος καί ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Νικόλαος.
Τόν εὐχαριστῶ θερμά γιά τόν κόπο καί τήν ἀγάπη του καί εὔχομαι διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Νικολάου καί διά πρεσβειῶν τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς νά μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός νά ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς καθαρότητα ψυχῆς καί σώματος, ὅπως οἱ ἅγιοί μας, γιά νά δίνουμε τήν καλή ὁμολογία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στό περιβάλλον πού ζοῦμε καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς ἐπουρανίου βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία καί ἐκεῖνοι ἀπολαμβάνουν περιμένοντας καί ἐμᾶς, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσι».
