Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπή Παραγωγής, που έγινε σήμερα στην Αίθουσα της Γερουσίας με θέμα: «Το νέο Επενδυτικό Σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι ερωτήσεις αφορούσαν τα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και τα φλέγοντα για την Ελλάδα θέματα της ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των δημοσίων επενδύσεων.
Στην συνεδρίαση παρέστησαν ο Υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, κ. Γιώργος Σταθάκης, βουλευτές και εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, έλληνες ευρωβουλευτές και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του Κ. Λαπαβίτσα
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ: Θα ήθελα και εγώ να καλωσορίσω τον κ. Καταϊνεν. Θα τονίσω ότι η Ευρώπη, όπως όλοι γνωρίζουμε, έχει τεράστιο πρόβλημα επενδύσεων. Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν υποχωρήσει περίπου 40% από το 2010 και έχει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα ιδιωτικών επενδύσεων που έχουν υποχωρήσει κατά 50% από το 2008. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το κενό είναι περίπου 300 δις. ευρώ κατ’ έτος. Στην Ελλάδα η υποχώρηση των επενδύσεων είναι απλώς τραγική και αυτός είναι ο κύριος λόγος για την κατάρρευση του ΑΕΠ την τελευταία εξαετία.
Το σχέδιο Γιούνγκερ προβλέπει 315 δις. για τρία χρόνια, επενδύσεις υποδομών κατά 2/3, επενδύσεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις κατά το 1/3. Οι μικρομεσαίες αυτές επιχειρήσεις είναι μικρομεσαίες με ευρωπαϊκά μέτρα, δηλαδή 3000 εργαζόμενοι κατά την πρόβλεψη.
Θέλω λοιπόν να τονίσω ότι δεν υπάρχει νέο χρήμα που δίνεται στο πακέτο. Προβλέπονται 21 δις. από υπάρχοντα κονδύλια, ένα συνδυασμό υπαρχόντων κονδυλίων, τα οποία θα μοχλευθούν σε δύο στάδια. Τα 21 δις. θα γίνουν 63 δις. και κατόπιν θα γίνουν 315 δις. Δηλαδή προβλέπεται μια μόχλευση, η οποία απλώς είναι τεράστια, 1/15. Η διαχείριση αυτή των χρημάτων θα γίνει με επιλογή νέων σχεδίων στη βάση τεχνικής αρτιότητας, αλλά χωρίς τονίζω τομεακή ή γεωγραφική κατανομή, πράγμα που έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη χώρα μας.
Έχω λοιπόν 4 ερωτήσεις προς τον κ. Κατάινεν και μια παρατήρηση.
Η πρώτη ερώτηση είναι η εξής: θα επιτευχθεί η μόχλευση με τις σημερινές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων; Διότι για το 2015 προβλέπεται περιορισμός των επενδυτικών σχεδίων στις τράπεζες. Θα επιτευχθεί η μόχλευση ιδίως εάν δεν έχει ξεκαθαριστεί η μορφή, με την οποία τα χρήματα θα κατατεθούν στην ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων; Αν δηλαδή θα γίνει μόνο με την μορφή εγγυήσεων. Αν υπάρχουν μόνο εγγυήσεις, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα επιτευχθεί η μόχλευση.
Δεύτερον, πώς θα γίνει η διαχείριση των χρημάτων προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που όλοι ξέρουμε, ότι είναι ο κύριος μοχλός και για τη χώρα μας για ανάπτυξη. Μπορεί η ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων να το κάνει; Υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τα χρήματα αυτά να κατατεθούν σε ιδιωτικές τράπεζες από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων, οι οποίες θα τα διαχειριστούν κατά το δοκούν. Αντί δηλαδή να φθάσουν τα χρήματα εκεί που θέλουμε, θα τα στέλνουν οι ιδιωτικές τράπεζες εκεί που θέλουν αυτές. Επίσης, πώς θα κινητοποιηθούν οι τράπεζες επενδύσεων εθνικά, διότι προβλέπεται κόμβος στο σχέδιο Γιούνκερ από συμβούλους επενδύσεων.
Τρίτο ερώτημα, ποια θα είναι ρεαλιστικά τα αποτελέσματα του σχεδίου, όταν η συνολική επένδυση στην Ευρώπη είναι 2,6 τρις ευρώ, 10% των οποίων είναι επενδύσεις δημόσιες, επενδύσεις υποδομών, δηλαδή 260 δις και το σχέδιο Γιούνκερ είναι 300 δις σε τρία χρόνια. Μιλάμε δηλαδή για πολύ μικρό ποσό, το οποίο είναι και προβληματικό στη σύνδεσή του.
Τέταρτο ερώτημα που έχει να κάνει με την Ελλάδα. Θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα για τη χώρα μας για το πακέτο αυτό, όταν πρώτον τα δημοσιονομικά της είναι τόσο άσχημα όσο όλοι γνωρίζουμε και δεν υπάρχει ευελιξία, η οποία τονίζεται ξεκάθαρα στο σχέδιο; Πώς θα επωφεληθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας μας που είναι τόσο μικρές και σαφώς μικρότερες απ’ αυτές που προβλέπει το πακέτο; Πώς θα κινητοποιηθούν οι επενδυτικοί μηχανισμοί στην χώρα μας όταν δεν υπάρχει τράπεζα Ανάπτυξης που προβλέπεται για τον κόμβο, τον οποίο περιλαμβάνει το σχέδιο Γιούνκερ;
Καταλήγω με την παρατήρηση σύντομα. Το πακέτο δείχνει κατά την άποψή μου, διστακτικότητα, δειλία στην ουσία και λάθος στόχευση. Υπάρχει τεράστια έμφαση σε ιδιωτικές επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα και τεράστια έμφαση στη μόχλευση 1/15 όπως σας είπα.
Η Ευρώπη δεν χρειάζεται τέτοιο σχέδιο τη στιγμή αυτή. Χρειάζεται καταρχήν νέα χρήματα που δεν θα είναι μοχλευμένα με τον τρόπο αυτό.
Χρειάζεται δημόσια επένδυση και όχι έμφαση στην ιδιωτική επένδυση που κάνει το σχέδιο αυτό.
Χρειάζεται δημόσια διαχείριση των χρημάτων αυτών και όχι διαχείριση που πιθανώς να καταλήξει στις ιδιωτικές τράπεζες.
Χωρίς αυτά δεν θα υπάρξει ουσιαστική αλλαγή σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σίγουρα δεν θα υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στη χώρα μας.
Δυστυχώς, δεν βλέπω ότι το πακέτο Γιούνγκερ θα προσφέρει ανάσα στη χώρα μας παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται από διάφορους τομείς.
