ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΘΕΣΜΟΥ
Το 1983 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τα υγειονομικά δεδομένα της εποχής όταν το Κράτος με τον νόμο 1937 ανέλαβε την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών στο σύνολο των πολιτών παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της ΝΔ.
Αποφασίστηκε οι υπηρεσίες υγείας να παρέχονται ισότιμα σε κάθε πολίτη ανεξάρτητα από την κοινωνική και επαγγελματική του κατάσταση μέσα από ένα αποκεντρωμένο ΕΣΥ.
Για πρώτη φορά ο Ελληνας πολίτης είχε την δυνατότητα στις δύσκολες στιγμές της αρρώστιας να απευθύνεται στο κράτος χωρίς να πουλάει περουσιακά στοιχεία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας του.
Το ΕΣΥ εξελίχτηκε και στελεχώθηκε στην δεκαετία 80-90 με μόνιμο προσωπικό, δημιουργήθηκαν κέντρα υγείας σε αστικές και αγροτικές περιοχές και παρά την ύπαρξη προβλημάτων στην λειτουργία του κατάφερε να επιτελέσει σε μεγάλο βαθμό το έργο του.
Σε αντίθεση η ΠΦΥ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή και να αναδιαθρωθεί στα πρότυπα των Ευρωπαικών χωρών.
Οι αιτίες ήταν πολλές αλλά κυρίως η πολυδιάσπαση των ασφαλιστικών ταμείων που πολλά από αυτά παρείχαν και υγειονομικές υπηρεσίες καταργώντας ουσιαστικά στην πράξη την ενιαία και ισότιμη παροχή υπηρεσιών στους πολίτες.
Έτσι άλλη υγειονομική περίθαλψη είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αγρότες,οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ κλπ.
Η ενοποίηση των ταμείων το 2016 και η προσπάθεια δημιουργίας των ΤΟΜΥ με τον θεσμό του οικογενειακού γιατρού που υπονομεύτηκε από την ΝΔ, τους ιατρικούς συλλόγους και κατηγορήθηκε σαν <σοβιετοποίηση> του συστήματος υγείαςήταν μια πρώτη προσπάθεια ενιαίας παροχής υγειονομικών υπηρεσιών στην ΠΦΥ που όμως δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί.
Η 10της οικονομική κρίση και η πανδημία ανέδειξε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την αναγκαιότητα ύπαρξης του ΕΣΥπου όμως βρέθηκε γερασμένο και αποδεκατισμένο από μόνιμο προσωπικό και ΜΕΘ να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της πανδημίας.
Και ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ είχε την μοναδική ευκαιρία στην περίοδο της πανδημίας να στελεχώσει το ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό και να αναδιαρθρώσει την ΠΦΥ επέλεξε να κάνει μπαλώματα με προσλήψεις επικουρικού προσωπικού, να εξαντλήσει το υπάρχον μόνιμο προσωπικό στις υγειονομικές δομές, προστατεύοντας παράλληλα τον ιδιωτικό τομέα από την ανάληψη τμήματος του βάρους της πανδημίας.
Όλα αυτά τελικά αποδείχτηκαν κομμάτι ενός μεγαλύτερου σχεδίου απαξίωσης της Δημόσιας υγείας καθώς μετά το πέρας της πανδημίας αποκαλύφθηκαν οι προθέσεις της.
Η κυβέρνηση προχώρησε ταχύτατα στην ιδιωτικοποίηση κρίσιμων υγειονομικών υπηρεσιών [ απογευματινά χειρουργεία, αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των γιατρών, υπολειτουργία τμημάτων των νοσοκομείων με στροφή των πολιτών στα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα, σίτιση, καθαριότητα κλπ] , δεν ανανέωσε το προσωπικό με αποτέλεσμα ένα αποδυναμωμένο και υποστελεχωμένο ΕΣΥ με ασθενείς να περιμένουν να χειρουργηθούν αλλά και να εξεταστούν από κάποιο γιατρό για μήνες η και για χρόνια.
Οι μέρες θυμίζουν την προ ΕΣΥ εποχή που αναγκάζονταν οιασθενείς να βάλουν το χέριβαθειάμέσα στην τσέπη τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάκαμψη της δημόσιας υγείας και την δημιουργία ενός σύγχρονου ΕΣΥ που θα περιλαμβάνει
-την αύξηση των δαπανών για την υγεία στον μ.ο της ΕΕ
-την κατάργηση όλων των νόμων που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ
-την μονιμοποίηση των χιλιάδων συμβασιούχων που θέτει τέρμα στην ομηρία τους
-τις γενναίες μισθολογικές αυξήσεις σε όλο το υγειονομικό προσωπικό ώστε να πλησιάσουμε τον μ.ο της ΕΕ για να ανακοπεί η αιμορραγία των επιστημόνων μας στο εξωτερικό
-την προστασία των μικρών διαγνωστικών κέντρων και των εργαστηρίων [μικροβιολογικών, ακτινολογικών κλπ] από άδικους νόμους[clowback που σημαίνειεπιστροφή δεδουλευμένων στο κράτος]που οδηγούν τα μικρομεσαία εργαστήρια σε κλείσιμο. Νόμος που αποτέλεσε μνημονιακή επιταγή και έπρεπε να έχει τελειώσει από το 2021.
-την υλοποίηση του θεσμού του οικογενειακού γιατρού για όλους τους πολίτες με πλήρη στελέχωση των ΚΥ και ΤΟΜΥ σε όλη την επικράτεια.
-την στελέχωση και πλήρη ανάπτυξη αυτόνομων τμημάτων επειγόντων περιστατικών σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας.
-την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού δικτύου του ΕΚΑΒ το οποίο θα καλύπτει σαν ασπίδα την χώρα.
Η υγεία είναι ένα κοινωνικό αγαθό που η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να το εγγυάται, να το διασφαλίζει και να το παρέχει σε όλους τους πολίτες.
Η πρόσβαση στην υγεία πρέπει να είναι ισότιμη και αξιοπρεπής και δεν θα πρέπει να γίνεται με βάση τις οικονομικές δυνατότητες του πολίτη.
Αυτός που έχει χρήματα να μπορεί να αγοράζει υπηρεσίες ενώ αυτός που δεν έχει να απευθύνεται σε ένα προνοιακό, μίζερο και ελλειμματικό μοντέλο.
Θεματική υγείας
ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Ημαθίας
Την ώρα που η χώρα μας έχει μπει στο 4ο κύμα της πανδημίας και οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ καθώς και οι θάνατοι από covid αυξάνονται δραματικά εφαρμόζεται ο νόμος για την αναστολή εργασίας των μη εμβολιασμένου προσωπικού του ΕΣΥ.
Είναι μια άθλια κυβερνητική μεθόδευση,που παρά την συντριπτική πλειοψηφία των εμβολιασμένων υγειονομικών >90% από τα υψηλότερα ποσοστά της Ευρώπης, παρά τις προειδοποιήσεις για τεράστιο λειτουργικό πρόβλημα που θα δημιουργηθεί, η Κυβέρνηση προχωρεί σε μία κίνηση πολιτικού αυταρχισμού, κοινωνικής αναλγησίας και υπονόμευσης του ΕΣΥ.
Είναι προφανές ότι το κίνητρο δεν είναι η προστασία της Δημόσιας Υγείας αλλά η αναζήτηση "εξιλαστηρίων" θυμάτων για την αποτυχία ελέγχου της πανδημίας και και την αποτυχία της "επιχείρησης ελευθερίας".
Όλοι μπορεί να αντιληφθούν ότι η εξέλιξη της πανδημίας στη Χώρα μας δεν θα κριθεί από το ποσοστό του ανεμβολίαστου προσωπικού του ΕΣΥ αλλά από το σύνολο των μέτρων που θα ληφθούν για όλες τις κοινωνικές ομάδες για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η εμμονή της Κυβέρνησης στην εφαρμογή της ρύθμισης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκτός από την βαρβαρότητα της στέρησης του μισθού, στην απόλυση συμβασιούχων και στην αντικατάστασή τους μέσω πελατειακών μηχανισμών, στην είσοδο ιδιωτικών εταιρειών στο ΕΣΥ που θα προμηθεύουν εργαζόμενους στα Νοσοκομεία καθώς και στην υλοποίηση του σχεδίου των ΣΔΙΤ που θα σημάνει την αρχή των ιδιωτικοποιήσεων των νοσοκομείων με πρόσχημα την κάλυψη των κενών θέσεων.
Η μόνη λύση στην ύστατη στιγμή είναι η αναστολή της εφαρμογής του νόμου, η εκτόνωση της κρίσης και η έναρξη σοβαρού διαλόγου με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και τις πολιτικές δυνάμεις με στόχο τον καθολικό και εκούσιο εμβολιασμό, την ασφαλή φροντίδα των νοσηλευομένων ασθενών και την προετοιμασία του ΕΣΥ για την νέα φάση της πανδημίας.
Πολύ φοβόμαστε ότι η τοποθέτηση αυτήν την κρίσιμη στιγμή του κ. Πλεύρη σαν επικεφαλής του Υπουργείου Υγείας σηματοδοτεί το "ξήλωμα" του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ με αφορμή και ευκαιρία την αναστολή εργασίας του μη εμβολιασμένου προσωπικού των μονάδων υγείας.
Το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ κινδυνεύει!..
ΤΜΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ΗΜΑΘΙΑΣ
Στη φάση αυτή, της εθνικής πανδημίας, το ποσό αυτό επιβάλλεται να δοθεί στην πολιτεία ως δείγμα πολιτικής ευθύνης και αλληλεγγύης
Στις 24 Μαρτίου 2020, μαζί με άλλα, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ανακοινώθηκε η τακτική οικονομική επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων. Σιωπηλά, χωρίς θόρυβο, παραμονή της Εθνικής Επετείου, η Κυβέρνηση, σε συνεργασία με τα κοινοβουλευτικά κόμματα, επισφράγισε την γενναιόδωρη χορηγία του ελληνικού κράτους προς τους πολιτικούς σχηματισμούς. Η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει το ποσό των 5 εκατ. ευρώ, ο Σύριζα 4 και κάτι εκατ., το Κινάλ 1,300 εκατ., το ΚΚΕ 1 εκατ., ο Βελόπουλος 800.000, το Μέρα25 680.000, η Κωνσταντοπούλου 85.000, το Ποτάμι 85.000, και το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 13.500.000 ευρώ.
Στη φάση αυτή, της εθνικής πανδημίας, το ποσό αυτό επιβάλλεται να δοθεί στην πολιτεία για το δοκιμαζόμενο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ως δείγμα πολιτικής ευθύνης και αλληλεγγύης. Δεν μπορεί να περιμένει κανείς την ευαισθησία και ευεργεσία του ιδιωτικού παράγοντα για την αγορά αναγκαίων υλικών, και την ίδια στιγμή το δημόσιο χρήμα να καταναλώνεται (δεν λέω σπαταλιέται) για την υποστήριξη των κομματικών υποχρεώσεων. Δόξα τω θεώ στην Ελλάδα είναι αρκετά σεβαστός ο μισθός των βουλευτών, ώστε να επαρκεί για μια εφάπαξ ενίσχυση των κομμάτων τους, εάν αυτό χρειαστεί. Δεν μπορεί όμως τα κόμματα, να ισχυρίζονται ότι είναι δημοκρατικά, ομόψυχα, αλληλέγγυα, αλλά να θέλουν και την πίττα αφάγωτη και τον σκύλο χορτάτο. Δεν μπορεί, ο λαός, τον οποίο τόσο συχνά επικαλούνται, και μάλιστα με μεγαλοστομίες συμπαράστασης, (και για τον οποίο είναι σε μέγιστο βαθμό υπεύθυνοι), να υφίσταται τα πάνδεινα, αλλά τα ίδια να μη θέλουν να χάσουν τίποτε από όσα μπορούν να κερδίσουν προς όφελός τους.
Είναι πιθανό, ορισμένοι, για να υπονομεύσουν την πρόταση, να πουν ότι πρόκειται για «λαϊκισμό». Αν είναι έτσι, τότε όμως ποια «συνεννόηση και ομοψυχία του πολιτικού κόσμου» εννοούσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Διάγγελμά της την 24η Μαρτίου; Και ποιό το κίνητρο για την «ατομική ευθύνη» την οποία επικαλούνται όλοι, εάν δεν υπάρχει πρωτίστως η αναγκαία πολιτική ευθύνη; Μήπως πρέπει, μέσω της κίνησης αυτής, της επιχορήγησης του ΕΣΥ από τον - δημόσιο - οβολό των κομμάτων, να δείξει το πολιτικό σύστημα ότι, όντως, συνεννοείται, ομονοεί και τίθεται αλληλέγγυο στην εναγώνια προσπάθεια του συστήματος Υγείας να σταθεί στα πόδια του; Να αγοράσει τους απαραίτητους αναπνευστήρες, που θα καταστήσουν το μαρτύριο ηπιότερο; Να προσλάβει γιατρούς και προσωπικό, που θα οπλίσουν τα νοσοκομεία με έμψυχο υλικό; Να διορθώσει, να προσθέσει, να εξοπλίσει έστω και λίγα από εκείνα που δεν έκανε τόσα χρόνια;
Γιατί, δεν είναι η στιγμή να μιλήσει κανείς για τις τεράστιες ευθύνες ολόκληρου του πολιτικού κόσμου απέναντι στην μεγαλύτερη, την πρώτιστη ανάγκη του λαού που δήθεν εκπροσωπεί, την υγεία. Για τις ελλείψεις, τις σπαταλημένες κρατήσεις των εργαζομένων για την ασφάλεια, την αναξιοπρέπεια της δημόσιας περίθαλψης, τις τριτοκοσμικές και απάνθρωπες συνθήκες της δημόσιας υγείας. Δεν είναι η στιγμή να συγκρίνει κανείς το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας με άλλα συστήματα, όχι κατ’ ανάγκη μεγάλα, αλλά αξιοπρεπή, εξαιρετικά επαρκή, με ανθρώπινο πρόσωπο, όπως λ.χ. της Ταϊβάν. Είναι η ώρα, απλά, να αποδειχτεί έμπρακτα η «ομοψυχία του πολιτικού κόσμου», περιορίζοντας τα ψευτοσυγκινημένα, ανόητα παχιά, λόγια. Και όταν και αν επιβιώσουμε, θα έρθει η στιγμή που θα κάνουμε την κριτική μας.
Πηγή: ethnos.gr
