Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Τέτοιες βδομάδες σαν αυτή που πέρασε τις γουστάρω πολύ. Τι θες και δεν είχε. Ίντριγκα, σεξάκι, επέτειο, δεινόσαυρους, συναντήσεις που ούτε να φανταστείς δεν μπορείς. Ότι και να πω είναι λίγο. Θα ξεκινήσω με ένα παράπονο. Στο δήμο Μενεμένης είχαμε σεξουαλική παρενόχληση μεταξύ υπαλλήλων. Το ίδιο και στον δήμο Μοσχάτου. Στον δικό μας τον δήμο έχουμε μόνο αμάζευτα σκουπίδια. Δεν είναι κρίμα; Μόνο σκουπίδια; Αλήθεια, αν γινόταν κάτι τέτοιο και στον δικό μας δήμο, θα μας το έλεγαν ή θα το κουκούλωναν;Αναρωτιέμαι...Ένα θα πω μόνο... Η τσίπα δεν αποκτιέται, γεννιέσαι με αυτήν. Αίσχος λοιπόν….. στους άλλους δήμους.

Ολόκληρος ντόρος έγινε την προηγούμενη εβδομάδα με αυτά που έγραψε το Καρπουζάκι για τις δηλώσεις Καλαϊτζίδη. Επίσης με πολύ σκληρή γλώσσα του απάντησε και η ΠΟΕ. Δε νομίζω να μετάνιωσε αλλά ελπίζω να κατάλαβε ότι αυτό που είναι σήμερα το οφείλει σε όλους εμάς και από εδώ και πέρα θα πρέπει να φιλτράρει δύο φορές αυτά που λέει. Βέβαια έγραψα ότι η πόλη μας διαθέτει και ένα από τα ωραιότερα ποντιακά μνημεία και ότι θα έπρεπε να κοιτάξουν και προς τα εδώ καμιά φορά. Αλλά τι να δούνε; Ότι και να δουν θα τους μπερδέψει. Σε αυτό το μνημείο όλες οι επέτειοι και οι γιορτές γίνονται διπλές. Ναι, καλά διαβάσατε, διπλές. Ένα στεφάνι για την γενοκτονία και ένα τριαντάφυλλο για…. του Αγίου Βαλεντίνου που πέρασε να φανταστώ;

Και πάμε στο θέμα των νεκροταφείων. Από όπου και να το πιάσεις θα λερωθείς. Σφαγή γίνεται για το ποιος θα αναλάβει νεκροθάφτης. Ο Κούγκας προωθεί άλλον και ο Γκυρίνης άλλον. Όποιος όμως και να αναλάβει θα είναι… σύννομος; Ο λόγος;

Πολύ καλά διαβάσατε. Τα νεκροταφεία της πόλης δεν έχουν άδεια. Γι΄ αυτό και δεν υπάρχει πρόσληψη νεκροθάφτη. Τι σημαίνει αυτό; Δεν κόβεις παράβολο ταφής στο δήμο άρα δεν έχει ο δήμος έσοδα και τα λεφτά τα κονομάει καθαρά ο εκάστοτε νεκροθάφτης. Και μάλιστα χωρίς να κόβει δελτίο(;), που συνεπάγεται αφορολόγητα(;). Επίσης, τα γραφεία τελετών, μέσα στα έξοδα ταφής χρεώνουν και τη ¨γούρνα¨ με αποτέλεσμα να φορολογούνται, ενώ δίνουν ολόκληρο το ποσό στον νεκροθάφτη χωρίς να του αφαιρούν τίποτα. Τι γίνεται ρε παιδιά εκεί στον δήμο; Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να γίνει κάτι νόμιμο σε αυτόν τον τόπο;

Αλλάζω θέμα και πάω σε μία κόντρα που ανοίχτηκε πρόσφατα. Δηλαδή, δεν είναι μία αλλά πολλές μαζεμένες. Ο Θέμης Σιδηρόπουλος μπήκε σα ταύρος σε υαλοπωλείο και τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά. Δεν προλαβαίνει να ανέβει μια είδηση, κατευθείαν να ασκήσει αντιπολιτευτική κριτική. Προχθές ¨σκοτώθηκε¨ με τον Κιρκιλιανίδη. Τα έβαλε με την αστυνομία, με τον δήμο, τους είπε χαραμοφάηδες, τα έβαλε με ότι κινείται και ανασαίνει. Και μέσα σε όλο αυτό το τουρλουμπούκι μας είπε και ότι δεν έχει ανάγκη προβολής και ότι αποτελεί πρότυπο. Δείτε και μόνοι σας.

Όποιος ξαναπεί ότι ο αστυνόμος Θεοχάρης από την Λάμψη είναι το σωστό παράδειγμα θα τον αλείψω πίσσα και πούπουλα και θα τον κάψω στην πλατεία. Εγώ Θέμη μου δεν έχω λόγο να διαφωνήσω μαζί σου αφού αυτά είναι τα πιστεύω σου. Απλά θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Αν αυτό το σώμα αιρετών σε εξέλεγε συνήγορο του πολίτη (ήσουν στους υποψηφίους) θα είχες την ίδια άποψη; Αν δεν κάνω λάθος είναι μια έμμισθη θέση. Μήπως ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούν από την μουρμούρα σου τελικά είναι να σου τη δώσουν; Δεν θα μου φανεί και παράξενο να γίνει, έχουμε συνηθίσει σε τέτοια. Τα άλλα, τα σωστά θα μας ξαφνιάσουν.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την δεύτερη Κυριακή των εκλογών που έδωσε τη νίκη στην παράταξη Γκυρίνη (2 Ιουνίου). Δεν ξέρω γιατί αλλά οι μόνοι που τους πήρε η χαρά από τα μούτρα ήταν ο Στέφανος Δελιόπουλος και η Κική Γλυκού (σύζυγος Δριστά). Και να τα post, και να οι υποσχέσεις.

Ένα χρόνο λοιπόν μετά αγαπητέ Στέφανε και λατρεμένη Κική ούτε «αντάξιοι των προσδοκιών μας» φανήκατε αλλά ούτε και «ο Δήμος Αλεξάνδρειας άλλαξε». Μακάρι να κάνω λάθος αλλά δυστυχώς δεν κάνω. Θα περίμενα Στέφανε μου να γράψεις ποιες προσδοκίες μας κάνατε πράξη και όχι τι έχετε ονειρευτεί. Η Κική τουλάχιστον έπεσε πιο κοντά. Ο δήμος άλλαξε. Σίγουρα όμως όχι προς το καλύτερο. Ένα χρόνο μετά, εγώ συνεχίζω να μετανιώνω που ψήφισα Ναλμπάντη και σεις δυστυχώς συνεχίζετε να λέτε ψέματα και μεγάλα λόγια.

Και όπως ήταν φυσικό, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως διοικητής στη δομή φιλοξενίας προσφύγων στην Αλεξάνδρεια, ο Κίμωνας Παράσχου πήρε και ευχές. Πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να του ευχηθούν καλή σταδιοδρομία. Καλά έκαναν οι άνθρωποι αλλά εμένα κάτι άλλο με προβληματίζει. Μέσα σε όλες τις ευχές βρήκα και δύο που σου εύχονται στα ιταλικά. Και οι δύο σου γράφουν κάτι για …. Αγγούρι.

Auguri στα ιταλικά είναι οι ευχές. Σκέψου όμως όταν διαβάσει η θειάτσα το post, που θα πάει το μυαλό της. Πες λοιπόν στους φίλους σου τους έλληνες που γράφουν ιταλικά, ότι το post δεν θα το διαβάσει ο Τζουζέπε Κόντε αλλά η θειάτσα από την Κυδωνιά. Άμα θέλουν να στα πούνε ιταλικά (οι έλληνες φίλοι σου) ας σε πάρουν τηλέφωνο και ας ξεράσουν όλο το Καμπιονάτο. Τον Λιολιόπουλο λέγαμε πολύγλωσσο, άλλος μας βγήκε τώρα.

Η Περιφέρεια προχωρά στη δημιουργία Πράσινων Σημείων στους 38 Δήμους της Κεντρικής Μακεδονίας, με τη χρηματοδότησή τους μέσω ευρωπαϊκών πόρων. Η Αλεξάνδρεια δεν είναι μέσα στη λίστα γιατί ήδη αποτελεί πρότυπο πρασίνου. Και μάλιστα όχι οποιουδήποτε πρασίνου αλλά αυτού, του γνήσιου που φυτρώνει μόνο του. Τα παρατημένα οικόπεδα μέσα στην πόλη αποτελούν πλέον εστία μόλυνσης. Ερπετά και τρωκτικά κάνουν την εμφάνιση τους καθημερινά. Βέβαια, μπορεί ο δήμος να βγάζει μεγαλεπήβολες ανακοινώσεις για υποχρεωτικούς καθαρισμούς οικοπέδων, με πρόστιμα και βάλε αλλά γελάει και το παρδαλό κατσίκι με αυτές. Ποια οικόπεδα καθαρίσατε; Ποια; Να σας δείξω ένα εγώ κεντρικότατο; Τι; To αφήσατε έτσι γιατί έχετε σκοπό να το κάνετε πάρκο αναψυχής; Ε, πέστε έτσι ρε παιδιά και με αφήνετε τόση ώρα να σας βρίζω. Τα παίρνω όλα πίσω. Ένας ο Σπίλμπεργκ και ένας ο Κούγκας.

Στο προηγούμενο άρθρο έγραψα για το 3^ο δημοτικό σχολείο και για τις απαιτήσεις που είχε ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων να τους καθαρίσει ο δήμος τον αύλειο χώρο. Ο πρόεδρος του συλλόγου, πολύ ευγενικά, μου διαμαρτυρήθηκε λέγοντας μου ότι πρώτα απ΄ όλα λειτουργούν εθελοντικά και μετά ζητάνε τη βοήθεια του δήμου. Εγώ θα ζητήσω συγνώμη από τον σύλλογο για όσα έγραψα και επίσης θα ζητήσω συγνώμη που την επόμενη κιόλας μέρα το σχολείο καθαρίστηκε. Είμαι σίγουρος ότι το δημοσίευμα δεν έπαιξε κανένα ρόλο... Καλή συνέχεια στο έργο σας.

Στη ζωή μας είδαμε πολλά ανατρεπτικά ντουέτα. Την Ελένη Φουρέιρα με τις Melisses. Την Έλενα Παπαρίζου με τον Βασίλη Καρρά. Την Έφη Θώδη με τον Tus και άλλα πολλά. Όλα όμως αυτά ωχριούν μπροστά στο παρακάτω ντουέτο. Μία δεν πιάνουν. Σοφία Κωταϊδου και Νίκος Λιολιόπουλος. Μαύρο και άσπρο. Βρυκόλακας και σκόρδο. Από τις αίθουσες των δικαστηρίων για καφέ στο κέντρο της πόλης. Η συνάντηση αυτή έγινε με σκοπό να τεθεί μια ερώτηση προς….. εμένα. Μια ερώτηση που θα απαντήσω στο τέλος της σαιζόν στις ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ. Μετά από αυτό θα με κάνετε να πιστέψω ότι μπορώ να κάνω τη νύχτα μέρα. Αφού ένωσα εσάς, ίσως σπρώξω και τον Όλυμπο καμιά δεκαριά μέτρα πιο πίσω.

Τις στάσεις στο σεξ που «ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο μετάδοσης κορωνοϊού» γνωστοποίησε στις υπαλλήλους του ένας οίκος ανοχής στην Ελβετία. Ο οργανισμός που κατάρτισε τη λίστα προτείνει δύο στάσεις κατά τις οποίες υπάρχει απόσταση μεταξύ των σεξουαλικών συντρόφων και έτσι μειώνεται ο κίνδυνος μετάδοσης του κορωνοϊού μέσω σταγονιδίων. Πρόκειται για τις στάσεις: «doggy style» και «reverse cowgirl».

Συνιστάται επίσης στους εργαζόμενους στους οίκους ανοχής να φορούν πάντα μάσκα. Γάντια, προφυλακτικά και απολυμαντικά θα προσφέρονται στους πελάτες και κάθε επίσκεψη πρέπει να διαρκεί μέχρι 15 λεπτά. Ελπίζω να σας κατατόπισα και να μη πάτε και να κάνετε φασαρίες. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε, μόνο δύο στάσεις. Έχεις μεγάλη κοιλιά, κάνεις την πρώτη. Είσαι πτώμα κουρασμένος, κάνεις τη δεύτερη. Τις θες και τις δύο, έχεις μόνο 15 λεπτά. Μη μιλάς άλλο, βάρα.

Ουφ κουράστηκα...ένα coctail ρε παιδιά!

Άνοιξε και πάλι τις πόρτες του το Traffic, το αδιαμφισβήτητο στέκι της νεολαίας και για μια ακόμη φορά προκαλεί χαμό αφού οι ¨πιστοί φίλοι¨ του είναι πολλοί και διαχρονικοί!

Τα καλύτερα και πιο δημιουργικά coctails -ακόμη και με χυμό καρπούζι- σερβίρονται στον πεζόδρομο της Αλεξάνδρειας,

μια διαφορετική νότα γεύσης που μένει χαραγμένη στον ουρανίσκο του κάθε θαμώνα του Τraffic που κερδίζει καθημερινά

τις εντυπώσεις και σας περιμένει για υπέροχες καλοκαιρινές μέρες και νύχτες αφού είναι η απόλυτη ανάσα δροσιάς και ξεγνοιασιάς που αποζητάς το καλοκαίρι στο κέντρο της πόλης.

Η σημερινή συνέντευξη είναι πολύ διαφορετική από όλες τις άλλες. Ο Γιάννης Κιρκιλιανίδης έκατσε απέναντι μου, ελαφρώς κουμπωμένος μπορώ να πω, αλλά δεν μου πήρε πάνω από 2 λεπτά για να τον κάνω να νιώσει άνετα. Και όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο δεν τηρήσαμε κανέναν κανόνα. Ο Γιάννης αυτά που έχει να σου πει, θα στα πει χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Γι΄ αυτό και τα 12 λεπτά της συνέντευξης έγιναν…. 34. Μέσα λοιπόν σε αυτό το μισάωρο ο Γιάννης αυτοσαρκάστηκε, δήλωσε ότι υπάρχουν σύμβουλοι «μερικής απασχόλησης», μίλησε για «διακοσμητικούς» και «εγωιστές» και παραδέχτηκε λάθη, του χθες και του σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι θέλησα να κόψω κάποια για να μικρύνω τη συνέντευξη αλλά, πιστέψτε με, θα ήταν μεγάλο λάθος. Αξίζει να ακούσετε από την αρχή ως το τέλος τα όσα λέει και ας με κατηγόρησε ανοιχτά ότι «κάνω αγώνα για να βγάλω νέο δήμαρχο». Δική σας.

Αυτά για σήμερα. Σας κούρασα λιγάκι αλλά αυτή η εβδομάδα είχε πολύ ζουμί. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλησπέρα σας. Η συνέντευξη που θα δείτε το Σάββατο είναι πολύ διαφορετική από όλες τις άλλες.

Ο Γιάννης Κιρκιλιανίδης έκατσε απέναντι μου, ελαφρώς κουμπωμένος μπορώ να πω,

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Δεν ξέρω αν η καραντίνα σας γύρισε τα μυαλά αλλά αυτά που γίνονται μετά τη λήξη της, εμένα μου γύρισαν τα έντερα. Δύο μέτρα το ένα τραπέζι με το άλλο, καμία αλλαγή με πριν… στην πράξη. Μάσκες παντού να φοράμε και τελικά μόνο οι χεσμεντέν φοράνε ακόμα και στο κατούρημα. Ανοίγουν οι λαϊκές και οι εμποροπανηγύρεις αλλά με μέτρα (να δω πως θα τα εφαρμόσουν). Θα πας δηλαδή στο πανηγύρι στο Αιγίνιο και όλοι θα περπατάνε με τη μεζούρα. Φέρτε μου έναν κουβά ΤΩ-ΡΑ. Τελικά μόνο λένε για να λένε μου φαίνεται. Το μόνο που τους κουράζει είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι απ΄ ότι φαίνεται. Στις εκδηλώσεις κολλάς ενώ στον πάγκο με τα σπανάκια δεν έχεις φόβο.

Κάποιες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έχω είναι ότι θα λυθεί και το θέμα με τους χορούς και τα πανηγύρια. Βέβαια, δεν ξέρω αν όλοι διαθέτουν τους κατάλληλους χώρους για να απλωθούν (να βάλουν τα ίδια τραπέζια με πριν) για να μην μπουν μέσα. Και δεν μιλάω για συλλόγους που κάνουν απλές εκδηλώσεις. Οι σύλλογοι που φιλοξενούσαν κάποια «ακριβά» ονόματα, όπως οι ποντιακοί, είναι σε χάλια κατάσταση γιατί οι καλλιτέχνες δεν πτοήθηκαν και δεν έριξαν ούτε ένα ευρώ το μεροκάματό τους. Τι γίνεται παιδιά; Τόσο καιρό τους καλομάθατε και τώρα; Δεν θα επεκταθώ γιατί θα γίνω πολύ κακός και είναι κρίμα.

Και μιας και μιλάω για πόντιους. Φέτος το μνημόσυνο για την γενοκτονία των ποντίων έγινε στη Νάουσα από τον αντίστοιχο σύλλογο. Πλην 4 Συλλόγων Ποντίων δεν παραβρέθηκε κανένας άλλος ποντιακός σύλλογος. Αυτό τσάτισε ιδιαίτερα τον αντιπεριφερειάρχη μας που βγήκε στο προφίλ του και έγραψε: «Ιδιαίτερα άσχημη εντύπωση προκάλεσε, η απουσία εκπροσώπων των Ποντιακών Συλλόγων της Ημαθίας, από την επίσημη εκδήλωση για να τιμηθεί η Μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, που διοργανώσαμε χθες Κυριακή στη Νάουσα. Υπήρξε πλήρης απαξίωση από όλους τους υπόλοιπους που δεν μπήκαν καν στον κόπο να στείλουν έστω κι έναν εκπρόσωπο, έστω ένα ποντιακό λάβαρό τους, σε μια περίοδο που είναι αναγκαία όσο ποτέ, η ενότητα και η συμπόρευση. Προσωπικά, ως Κώστα Καλαίτζίδη και ως Πόντιο, αυτό με προσβάλει και κυρίως με θυμώνει. Πως είναι δυνατόν να διεκδικούμε διεθνή προβολή και αναγνώριση δικαίων αιτημάτων μας, όταν εμείς οι ίδιοι, ως Ποντιακές οργανώσεις, εμφανιζόμαστε ασυνεπείς, χωρισμένοι και κατακερματισμένοι;... Όταν κάποιοι τρέχουν πρώτοι για τα πανηγύρια αλλά αδιαφορούν για μια επίσημη και συλλογική εκδήλωση που γίνεται για τιμήσουμε τη Μνήμη των σφαγιασθέντων προγόνων μας, επιμένοντας σε άγονους τοπικισμούς ή βάζοντας τους κυριακάτικους «ωχαδελφισμούς» πάνω από την Τιμή του Πόντου και τη Μνήμη των χαμένων Πατρίδων μας. Αυτό είναι ντροπή.

Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της Π.Ε. Ημαθίας τόνισα εξ αρχής ότι Ημαθία δεν είναι μόνο η Βέροια, αντιμετωπίζοντας εξίσου και σύμφωνα με το μέγεθος και την ανάγκη που αναλογεί, κάθε πόλη και κάθε γωνιά του τόπου μας».

Να πω στον ¨θιγμένο¨ αντιπεριφερειάρχη μας τα εξής. Εκείνη τη μέρα όλοι οι σύλλογοι είχαν το δικό τους μνημόσυνο. Η πρόσκληση ήρθε από τον σύλλογο της Νάουσας και όχι από την περιφέρεια. Η συνδιοργάνωση με την περιφέρεια που αναγράφονταν επάνω δεν μας λέει τίποτα γιατί μόνο σε συλλόγους της Βέροιας και της Νάουσας βλέπουμε την περιφέρεια ως συνδιοργανωτή ή ως χορηγό και πολύ σπάνια έως καθόλου στους υπόλοιπους συλλόγους. Οπότε γιατί οι ποντιακοί σύλλογοι άλλων περιοχών του νομού μας να συμμετέχουν; Πότε η Νάουσα άφησε το δικό της δρώμενο για να τρέχει στους άλλους;

Τάξατε πολλά σε συλλόγους προεκλογικά (πηγαίνοντας ο ίδιος και όχι να σας ψάξουν τα σωματεία) που αφορούσαν τη «Μνήμη των σφαγιασθέντων προγόνων μας» που μετά τις εκλογές, ως δια μαγείας τα ξεχάσατε. Για ποιο λόγο θα έπρεπε οι σύλλογοι να παραστούν στο κάλεσμα σας; Επειδή το ζήτησε ο αντιπεριφερειάρχης; Κύριε Καλαιτζίδη μου, το φρόνημα του ποντιακού λαού το κρατάνε ψιλά οι μικροί, κατ΄ εσάς ποντιακοί σύλλογοι που κοπιάζουν, με ζήλο και προσωπικό κόπο και όχι με οικονομικές ενισχύσεις που κάποιοι άλλοι σύλλογοι παίρνουν κατά κόρον τα περισσότερα. Όταν θα καταλάβετε τότε...θα εκτιμήσετε την προσπάθεια των «μικρών συλλόγων» και τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όσο για το αν οι σύλλογοι φαίνονται «χωρισμένοι και κατακερματισμένοι» να σας πω πολύ απλά ότι η διχόνοια σκορπίζεται με επιστολές σαν τη δική σας. Ενωμένα δεν ήταν τα σωματεία στο Αντάμωμα και στον Ανθό του Πόντου; Νομίζετε επειδή ήταν χοροί και τραγούδια; Κάνετε λάθος. Σκεφτείτε το, έξυπνος είστε, θα καταλάβετε το γιατί.

Ααααα, κύριε Καλαιτζίδη να μη το ξεχάσω. Και η Αλεξάνδρεια έχει μνημείο για τη γενοκτονία και μάλιστα αριστούργημα (αν εξαιρέσω τα κολωνάκια). Το θυμάστε ή να σας το στείλω καμιά φωτογραφία για να φρεσκάρω τη μνήμη σας;

O Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του 3ου δημοτικού σχολείου Αλεξάνδρειας ανακοίνωσε στα social media : ¨Αυτές είναι σημερινές εικόνες από την αυλή του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας. Σπασμένα γυαλιά, σκουπίδια, χαλασμένα παγκάκια. Ελπίζουμε ο Δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του και μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία να πράξει δεόντως.¨

Εγώ θα πω μονάχα ότι λυπάμαι. Δεν δικαιολογώ καθόλου τον δήμο που άφησε τα σχολικά ιδρύματα σε κακό χάλι αλλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω και τους γονείς.

Δεν ξέρω αν πηγαίνατε σε ιδιωτικά σχολεία, δεν ξέρω αν οι δικοί σας γονείς, σας τα είχαν όλα δοσμένα στο χέρι αλλά δεν μπορεί να μη καταλαβαίνεται τι γίνεται γύρω σας.

Την αδιαφορία που υπάρχει. Η λέξη εθελοντισμός σας λέει κάτι; Θα μου πείτε «αν το κάνω μία φορά μετά θα ησυχάσουν και δεν πρόκειται να ασχοληθούν ποτέ».

Ο Δήμος Ναλμπάντης πήρε και έβαψε το παρτέρι και το παγκάκι στο πάρκο.... το έκανε γι΄ αυτόν και όχι για να βγάλει ασπροπρόσωπο τον Γκυρίνη.

Το έκανε για αυτόν και για την κόρη του. Θα του πω μονάχα ότι χαίρομαι που υπάρχουν άτομα σαν και αυτόν στον δήμο μας.

Ααααα, κι αν καθαρίσετε ως Δήμος το σχολείο, το σύνθημα στον τοίχο μη το σβήσετε. Έχει μεγάλο νταλκά ο τύπος.

Το βράδυ της 26ης προς 27 Μαΐου, ανήμερα της απόδοσης της εορτής του Πάσχα τελέστηκε σε όλες τις εκκλησίες της Ελλάδας η πανηγυρική αναστάσιμη ακολουθία που τελείται κανονικά τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, την τελευταία δηλαδή ημέρα που ψάλλετε το «Χριστός Ανέστη». Πολύς κόσμος αλλά…. ένας εδώ….. ένας εκεί….. και ένας παραπέρα. Η πρώτη φορά στην ιστορία που η Ανάσταση του Κυρίου δεν μας «ένωσε» ως είθισται. Φήμες λένε ότι πολλές φορές ο κόσμος ξεχνιόταν και προσπαθούσε ή να έρθει πιο κοντά ή να δημιουργήσει πηγαδάκια. Ευτυχώς όμως αυτό δεν κατάφερε να πραγματοποιηθεί γιατί η όλη τελετή τελούνταν υπό το άγρυπνο μάτι του «υπέρ υγείας» παρατηρητή.

Λες και έκανε αμυγδαλές εγχείρηση και μόλις τον έβγαλαν από το χειρουργείο, λίγο πριν του δώσουν το παγωτό. Δεν τον γνώρισα , έτσι φασκιωμένο. Ο παπάς και οι πιστοί χωρίς μάσκα και αυτός…. Γιακούμπ. Δεν κατάλαβα αν ήταν εκεί για να βγάλει το δίσκο ή περίμενε να λιποθυμήσει καμιά γριά για να την πάει στα επείγοντα. Μάθε τέχνη κι άστηνε.

Με χαρά υποδέχομαι στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ τον άνθρωπο που κάποιοι υποστηρίζουν ότι άλλαξε την πολιτιστική εικόνα του δήμου μας.

Από την καρέκλα του Αντιδημάρχου Διοίκησης σήμερα, ο Στέφανος Δελιόπουλος μιλάει για όλους και για όλα.

Αν και περίμενα ότι θα έπαιρνα μόνο διπλωματικές απαντήσεις, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ο μοναδικός

μέχρι σήμερα που μίλησε ανοιχτά και με ονόματα. Του έθεσα διλήμματα, τόσο προσωπικά όσο και για το μέλλον του

στην πολιτική σκηνή του τόπου μας. Οι απαντήσεις που πήρα ήταν ξεκάθαρες και χωρίς τρίπλες. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πολλοί από εσάς με ρωτάτε γιατί τα άτομα που επιλέγω για τις ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ δεν είναι τα «συνήθη» που βλέπουμε παντού. Η απάντηση είναι γιατί πιστεύω ότι δεν έχουν να πουν και πολλά. Επίσης γιατί πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να απαντήσουν σε τέτοιου είδους ερωτήσεις.

Δεν με ενδιαφέρουν οι σοβαροφανείς αλλά αυτοί που δεν μασάνε τα λόγια τους και έχουν και χιούμορ.

Εξάλλου, τα πιο ωραία έχουν να μας τα πούνε οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι και όχι οι δήθεν.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Με χαρά υποδέχομαι στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ τον άνθρωπο που άλλαξε την πολιτιστική εικόνα του δήμου μας.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Η φετινή άνοιξη θα μας τρελάνει. Από τη μία η σκόνη και ο καύσωνας από την Αφρική και από την άλλη οι αγρότες που θέλουν βροχή για να μη ξεραθούν τα βαμβάκια τους. Πάρτε όλοι να έχετε. Με ένα μαγικό τρόπο έγιναν όλα. Και ζέστη για να πάνε οι Αθηναίοι θάλασσα αλλά και βροχή για να δροσιστούν τα σπαρτά. Εμένα πάντως σαν εποχή ποτέ δεν μου έλεγε κάτι. Κάποιοι άλλοι χαίρονταν σα χαζοί. Τι χαίρεστε βρε, οι μελισσούλες θα γ@μ.... όχι εσείς.

Καρπουζάκια μου πολύ καλησπέρα σας. Η επόμενη που κάθισε στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ είναι μια γυναίκα που εγώ προσωπικά συμπαθώ πολύ. Μια γυναίκα με όχι ιδιαίτερες συμπάθειες, ίσως γιατί ο λόγος της είναι

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Προχθές διάβασα μια έρευνα από μεγάλο πανεπιστήμιο της Αμερικής που έλεγε ότι η καλύτερη ώρα για sex είναι στις 5 και 30 το πρωί. Δεν ξέρω πόσα λεφτά πληρώνουν οι φοιτητές για να σπουδάσουν εκεί αλλά όσα και να δίνουν, να τα παρατήσουν και να σηκωθούν να φύγουν. Δε χρειάζεται να κάνεις έρευνα για να καταλάβεις ότι η καλύτερη ώρα για σεξ είναι στις πεντέμισι. Και μένα αν θα έρθεις να με ξυπνήσεις εκείνη την ώρα θα σε γαμ…., δεν την γλυτώνεις. Λένε ότι, τάχα μου, μια ουσία που ούτε που θυμάμαι πως τη λένε, εκείνη την ώρα είναι ανεβασμένη με αποτέλεσμα η επιθυμία για σεξ να είναι μεγαλύτερη. Άρα, τις καλύτερες ώρες μας τις κοιμόμαστε, αυτό λένε τα παιδιά. Τι κάνουμε λοιπόν, βάζουμε ξυπνητήρι στις πεντέμισι, ρίχνουμε ένα πατιρντί και ξανά τούμπα ή το πάμε σερί όλο το βράδυ και το πρωί πάμε στη δουλειά σα κλαμένο….. (να μη το πω καλύτερα);

Αν από εδώ και πέρα τα πανεπιστήμια βγάζουν τέτοιου είδους επιστήμονες προβλέπω η νέες γενιές να κοιμούνται σε παλούκια για να τα προλάβουν όλα.

Τα μάθατε τα νέα, θα μπούνε κάμερες στα σχολεία. Άλλοι λένε για να παρακολουθούν τα πάντα. Άλλοι λένε για να μπορούν να παρακολουθούν όσοι μαθητές δεν μπορούνε να πάνε σχολείο λόγο του covid 19. Και οι μόνοι που φέρουν αντίρρηση είναι οι καθηγητές. Γιατί καλοί μου άνθρωποι δεν τις θέλετε; Μέχρι και η επιτροπή για τα προσωπικά δεδομένα τις επέτρεψε. Εσείς τι πρόβλημα έχετε; Να σας πω εγώ τι σας ενοχλεί. Σας ενοχλεί ότι αυτό που θα δούμε δεν είναι μάθημα. Σας ενοχλεί που δεν θα μπορείτε να σηκώνεται το κινητό σας εν ώρα παράδοσης. Που δεν θα μπορείτε να κάνετε οποιαδήποτε άλλη δουλειά που έχετε την ώρα των τεστ ή να πίνετε καφέ... Και ίσως κάποιοι να ενοχλούνται γιατί μπορεί να φανεί η ανικανότητα τους να κατέχουν μία τέτοια θέση. Δεν μιλάω για όλο το σύνολο των εκπαιδευτικών - υπάρχουν και πραγματικά ¨λαμπροί δάσκαλοι¨ που κυρίως τώρα εν μέσω τηλεκπαίδευσης έδωσαν και δίνουν τον καλύτρερό τους εαυτό και αμέτρητες ώρες για να δώσουν ό, τι καλύτερο στους μαθητές τους και μάλιστα ενώ αυτό είναι προαιρετικό -  αλλά για έναν σημαντικό αριθμό που θεωρούν ότι βολεύτηκαν και βολεύονται... Big Brother School λοιπόν από τον Ιούνιο στους δέκτες σας.(;)

Εμένα δεν με ανησυχούν οι κάμερες. Δεν με ανησυχεί που τα παιδιά θα κάνουν μάθημα και θα περιμένουν να πεταχτεί ο Τσάκας από κάποια γωνία. Αυτό που με ανησυχεί είναι να μην τους γίνει βίωμα αυτό το «μας βλέπουν τώρα» και δούμε τα σχολεία να γίνονται οικογένεια Καρντάσιανς. Αλήθεια, θα έχει αποχώρηση κάθε βδομάδα ή μόνο μαθήματα και θα ξενερώσουμε;

Ο Δήμαρχος κάλεσε τον Πρόεδρο της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για να ενημερωθεί και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες, σε ότι αφορά, τον σχολαστικό καθαρισμό όλων των σχολικών μονάδων μετά την απολύμανση τους που έγινε από ειδικό συνεργείο και τη διάθεση μέσων ατομικής προστασίας σε κάθε σχολική μονάδα. Μετά τη συνάντηση, ο Δήμαρχος τόνισε ότι: “Κάνουμε ότι πρέπει ώστε να διασφαλιστούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την επαναλειτουργία των σχολείων με ασφάλεια για τους μαθητές, το εκπαιδευτικό προσωπικό και τις οικογένειες τους, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των αρμόδιων επιστημόνων. Για εμάς η παιδεία είναι ζήτημα υψίστης προτεραιότητας“.

Αχ δήμαρχε μου, τι να σου πω. Από πού να το πιάσω το ρημάδι. Το ότι απολυμάνθηκαν τα σχολεία δεν έχει να κάνει με την παιδεία αλλά με την υγεία των μαθητών. Κάτι που πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και όχι μόνο σε περίοδο «πανδημίας». Πριν λίγους μήνες υπήρχαν μάνες που διαμαρτύρονταν για κρούσματα ψωρίασης. Υπήρχαν γονείς που εθελοντικά έβαφαν σχολεία για να τα ξεβρωμίσουν. Δύο μήνες τώρα τα χόρτα στα σχολεία έφτασαν και πέρασαν την περίφραξη. Γλυτώσαμε από τον ιό, να φύγουμε από τα φίδια; Η παιδεία σε μία χώρα είναι το Α και το Ω. Αλλά για να την προσφέρεις σωστά πρέπει πρώτα να την έχεις. Και μεις σαν χώρα αποδείξαμε ότι, και παιδεία δεν έχουμε αλλά και δεν μας νοιάζει να αποκτήσουμε. Μπερδεύουμε το πολλή με το πολύ, το είμαστε με το ήμαστε και το μ@λ@κ@ με το καλό παιδί. Ακόμα.

Και σα να μη μας έφταναν όλα αυτά ήρθε και ο καιρός να κάνουμε φορολογικές δηλώσεις. Εγώ φέτος λέω να μη κάνω, ντρέπομαι. Τι να δηλώσω για να χαρώ; Μπήκα και είδα τα πόθεν έσχες των πολιτικών του τόπου μας και φρίκαρα. Ο Κικίλιας έχει 67 ακίνητα δηλωμένα. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 67. Η Καρασαρλίδου καταθέσεις ένα σωρό, ο Τσαβδαρίδης από μετοχές και ομόλογα άλλο τίποτα. Ο μόνος που έχει δάνεια είναι ο Βεσυρόπουλος που είναι και υπουργός. Τι γίνεται ρε παιδιά;

Με τι μούτρα να πάω στο λογιστή και να του πω κάνε μου τη δήλωση; Να δηλώσω ως κύριο εισόδημα τα ψιλά που πέφτουν από την τσέπη ανάμεσα στα καθίσματα του αυτοκινήτου; Αρνούμαι. Φέτος θα κλέψω για πρώτη φορά το κράτος. Στη φορολογικά δήλωση εκεί που λέει έσοδα θα γράψω «χαχαχαχαχα» και τέλος. Όπως θέλουν ας το πάρουν.

Την αγανάκτησή του για την απόφαση της ΕΠΟ να αναδειχτούν οι κυπελλούχοι των Ενώσεων μέσω κλήρωσης, εξέφρασε με ανακοίνωσή του ο Μέγας Αλέξανδρος Τρικάλων. «Κύριοι της ΕΠΟ, δεν είμαστε διατεθειμένοι να κερδίσουμε ή να χάσουμε κανένα τίτλο στην κλήρωση του «τζόκερ» ή να ρίξουμε στα ζάρια τις προσπάθειες και τους κόπους των παικτών μιας ολόκληρης χρονιάς, γιατί εσείς δεν είστε ικανοί να διεξάγετε τα παιχνίδια τον Σεπτέμβριο και άμεσα στους αγωνιστικούς χώρους όπως αρμόζει». Από τη μία θα συμφωνήσω και από την άλλη θα διαφωνήσω. 7000 χιλιάρικα είναι αυτά που θα πάρει ο νικητής, αν δεν κάνω λάθος. Θα συμφωνήσω γιατί δεν μπορείς να βάλεις μια ομάδα απέναντι σε μια σχεδόν διαλυμένη ομάδα ως ίση (χωρίς αγώνα) και από την άλλη θα διαφωνήσω, αν και βρίσκω έξυπνη τη δήλωση διαμαρτυρίας των Τρικάλων για να πιέσει την κατάσταση. Δε νομίζω ότι ο Αγροτικός Αστέρας Πλατέος έχει τέτοια επιρροή ώστε να στείλει το παιχνίδι στην κλήρωση. Από αθλητικά δεν γνωρίζω αλλά σας βάζω από τώρα ένα στοίχημα ποιος θα τα πάρει τα λεφτά.

Επισφραγίστηκε η ανάληψη της θέσης του Αλεξανδρινού Γιάννη Γκιουρτζή ως τακτικό μέλος στο Δ.Σ. του Νοσοκομείου Βέροιας μετά από τη συνάντησή του με τον Διοικητή του Νοσοκομείου Ημαθίας, Ηλία Πλιόγκα. Συγκεκριμένα μετά την παραίτηση του ιατρού Γιώργου Μηνά από τακτικό μέλος του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Ημαθίας, ο Γιάννης Γκιουρτζής και μέχρι πρότινος αναπληρωτής του στο Δ.Σ., παίρνει τη θέση του.

Γιάννη μου συγχαρητήρια. Αν και κάποιοι φρόντισαν να σε κάνουν υποδιοικητή (που θα το άξιζες ούτως ή άλλως αλλά τέτοια θέση δυστυχώς δεν υπάρχει στο Νοσοκομείο Βέροιας) εγώ θεωρώ ότι η παρουσία σου και μόνο στη διοίκηση είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τους υπόλοιπους. Σιδερένιος και….. γιατί όχι, να σε δούμε και στη θέση του εκπροσώπου του Υπουργείου Υγείας σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας Κορονοιού στην Ελλάδα. Τι παραπάνω έχει ο γυαλαμπούκας με τα 7 παιδιά;

Από σήμερα στις 8 το πρωί, οι οργανωμένες παραλίες λειτουργούν ξανά. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων είναι 40 άτομα ανά 1.000 τετραγωνικά μέτρα. Δύο άτομα σε κάθε ομπρέλα. Αν είστε 4 άτομα δύσκολο να βρείτε δίπλα δίπλα. Έβαλες δηλαδή κατά λάθος το αντηλιακό σου στην τσάντα του άλλου που κάθεται πέρα, θες αστικό για να το πάρεις πίσω. Χωρίς μουσική τα μπιτσόμπαρα και μόνο με Take away. Κάτι μου λέει ότι θα γυρίσουμε στην εποχή που ανοίγαμε μέσα στην κάψα το τάπερ με τους κεφτέδες και σε χτυπούσε η αναμίλα τις μύτες από τη μυρωδιά.

Κάτι μου λέει ότι θα πάρουν φωτιά τα ποστάβια (για τους νεότερους, το ποστάβι είναι η δεξαμενή μπροστά από την τουλούμπα. Τι είναι τουλούμπα; Καλά, άστο, πάνε θάλασσα). Αν είναι να πάμε 3 άτομα θάλασσα και ο ένας να κάτσει στα 400 μέτρα, δεν πάω. Τον παίρνω τηλέφωνο και τα λέμε από το σπίτι. Έλεος πια με αυτή την αηδία. Πανηγύρια γιοκ, θάλασσα γιοκ, εκδηλώσεις γιοκ, συναυλίες γιοκ (Η Ομόνοια όμως γεμάτη με κόσμο). Αν δεν βγούμε και λίγο έξω να πάρουμε κανένα βακτήριο για να δουλέψει το ανοσοποιητικό θα γίνουμε τελείως αποστειρωμένοι και θέλουμε δεν θέλουμε θα μας βρει και η γρίπη και όλα τα κακά μαζί.

Μα έτσι και αλλιώς και Κορονοϊό να κολλήσω η μάνα μου θα πει ότι επειδή λούζομαι και βγαίνω έξω, γι΄ αυτό καλά να πάθω. Και να σας πω κάτι, άμα πεθάνουμε, πεθάναμε. Δεν θα πεθάνουμε κιόλας (χαχαχα). Τι την θέλω την υγεία μου αν είμαι εγώ Πλαταμώνα και η παρέα μου Λεπτοκαριά; Τρίκλινο δωμάτιο μπορώ να κλείσω ή θα πρέπει να είμαστε και σε άλλο όροφο;

Ο σημερινός ομιλητής που κάθεται στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ έχει πολλά χαρίσματα. Δημιουργεί καινούριες λέξεις όπως «μυαλοκορμί». Μιλάει για την πολιτική με ικανοποίηση και γελάει με την καρδιά του. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μοναδικό. Μιλάω για τον Αντώνη Σταμάτη ο οποίος, ούτε λίγο, ούτε πολύ δηλώνει «ετοιμοπόλεμος» για το 2023. Το ραντεβού μας κλείστηκε στη βεράντα του σπιτιού μου. Αν και δεν ήρθε με το διάσημο πλέον καρό πουκάμισο παρόλα αυτά ήρθε και…. με κέρασε καφέ. Το σίγουρο είναι ότι γελάσαμε πολύ.

Η μάνα μου χθες έκανε μουσακά και τον έκανε λύσσα. Δεν ξέρω που είχε το νου της όταν το έριχνε. Ήταν λίγο λιγότερο από το αλάτι που ρίχνει ο δήμος όταν κλείνει ο δρόμος από χιόνια στη Μαλακάσα. Νομίζω ότι πρέπει να τη βγάλω από το σπίτι και ας φάω και πρόστιμο. Δεν την παλεύει άλλο. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο επόμενος που θα καθίσει στην καρέκλα των ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ έχει πολλά χαρίσματα. Δημιουργεί καινούριες λέξεις όπως «μυαλοκορμί».

Ελεύθερα Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Μετά από περίπου 2 μήνες σκλαβιάς αποκτήσαμε ξανά την ελευθερία μας. Και πολύ ελευθερία δεν το λες βέβαια αλλά σαφώς είναι καλύτερα από πριν. Βέβαια όλος αυτός ο εγκλεισμός έχει αφήσει και κατάλοιπα. Οι μισοί θέλουν να δείρουν «πολύ σχολαστικά» τον Σπύρο Παπαδόπουλο και οι άλλοι μισοί διερωτώνται αν έβαλαν τον Μάρτη στο χέρι για να μη τους κάψει το φωτιστικό του σαλονιού. Ζήσαμε τραγικές καταστάσεις. Δίναμε μάχη ποιος θα κατεβάσει τα σκουπίδια για να ξεσκάσει λίγο. Τα χέρια μας κατανάλωσαν για πρώτη φορά περισσότερο αλκοόλ από εμάς. Κάναμε μαθήματα μέσω skype και ο καθηγητής φορούσε πιτζάμες με τον Σκούμπι Ντου.

Το κακό είναι ότι υπάρχει περίπτωση ο ρημαδοϊός να επανέλθει από Οκτώβρη. Το καλό είναι ότι τότε θα είμαστε πιο έτοιμοι. Μάθαμε πια. Δεν μπαίνει εύκολα ο Έλληνας σε καραντίνα πατριώτη αν δεν έχει τις ανέσεις του. Για να κάτσει ο Έλληνας 14 μέρες σε καραντίνα θέλει 18 κιλά κιμά, 12 κοτόπουλα, 68 παντσέτες, 10 μέτρα λουκάνικο χωριάτικο, 2 κιβώτια μπύρες και σύνδεση Netflix. Αλλιώς θα την κάνει την κουτσουκέλα του. Ένα ακόμα καλό είναι ότι όλη αυτή την περίοδο δεν κινδυνεύαμε από κλεψιές. Αν καταλαβαίναμε ότι μπήκαν κλέφτες στο σπίτι το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να… βήξουμε. Άφαντος ο φουκαριάρης.

Αναγνώστης της στήλης μου έστειλε και την απάντηση στην απορία που είχα στο προηγούμενο άρθρο για το πώς θα πίνουμε καφέ έξω.

Και όλα αυτά γιατί κάποιοι Κινέζοι έφαγαν φίδια και νυχτερίδες και ανάγκασαν όλο τον πλανήτη να τρέχει με τον ιό. 3000 χρόνια τρώμε κοκορέτσι και κανένας ιός. Αυτό είναι πολιτισμός μικρά κίτρινα ανθρωπάκια, ξυπνάτε.

Αλλάζω θέμα και πάω στα εκκλησιαστικά. O όρθρος της Κυριακής μαζί με τον Εσπερινό θα τελείται στις 18.30 το απόγευμα του Σαββάτου ενώ την Κυριακή θα τελείται η πρώτη Θεία Λειτουργία από τις 8.00π.μ. μέχρι τις 9.30π.μ. και η δεύτερη από τις 10.00 μέχρι τις 11.30 γιατί οι πιστοί υπερβαίνουν τους 50. Κυριάκο, θέατρο την κατάντησες την εκκλησία. Κάθε μέρα μία παράσταση και την Κυριακή διπλή. Η μαρκίζα λείπει και οι ταξιθέτριες. Αλήθεια πρωθυπουργέ μου, όταν τελειώνει η λειτουργία θα πρέπει να πηγαίνουμε και για αυτόγραφο ή δεν είναι υποχρεωτικό;

O χώρος μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο Αλεξάνδρειας γέμισε άδειες καρέκλες με την αγωνία των επιχειρηματιών εστίασης έκδηλη για το μέλλον των καταστημάτων τους την επόμενη μέρα να παραμένει. Πάνω στις καρέκλες διάβασα πολλά. Πόσους βουλευτές έχουν τα κόμματα, τι ζητάνε οι επιχειρηματίες, να πέσει ο ΦΠΑ και άλλα τέτοια σημαντικά και βαρύγδουπα. Δεν διάβασα όμως (πρέπει να το ξέχασαν) τίποτα που να αφορά τους εργαζόμενους και γι΄ αυτό είπα να προσθέσω και γω άλλες δύο καρέκλες.

Εργαζόμενος χωρίς επιχείρηση δεν υπάρχει αλλά και επιχείρηση χωρίς εργαζόμενο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Μη κοιτάτε μόνο τον εαυτό σας αγαπητοί μου επιχειρηματίες. Το ότι έχουμε όλοι μας ανάγκη για δουλειά δεν συνεπάγεται ότι έχουμε και ανάγκη για… sex. Όχι από εκείνο το καλό που μας αρέσει αλλά από εκείνο που μας προσφέρουν κάποιοι λόγω της ανάγκης μας για δουλειά. Να θυμάστε, κάποια μέρα όλα εδώ πληρώνονται...

Ένα όνειρο πολλών δεκαετιών και πολλών προσπαθειών γίνεται πραγματικότητα. Υπογράφηκε η σύμβαση για την υλοποίηση του έργου «ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ ΤΑΠΗΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ» μεταξύ του Δημάρχου Παναγιώτη Γκυρίνη και του προέδρου της εταιρείας “ΜΑΝΔΡΟΥΚΑΣ ΑΤΕ”. Το έργο έχει προϋπολογισμό 605.060,26 ευρώ. Δεν θα γκρινιάξω καθόλου (αν και πρέπει αλλά δεν θα το κάνω). Μακάρι τέτοια να γίνονται. Πάντως δήμαρχε δεν ξέρω τι έκανες τόσο καιρό (ίσως λόγω κορονοϊού να μη σε βλέπαμε) αλλά τώρα τελευταία ξεπατώθηκες στις φωτογραφίες. Μια από αυτές είναι ωδή στο Ισλάμ. Σα να είσαι δήμαρχος στο Αφγανιστάν και μάζεψες τη διοίκηση για αναμνηστική ένα πράμα.

Τον κοντό μόνο να μην είχες δίπλα σου γιατί μου χαλάει το σύνολο. Ειλικρινά απορώ πως κάποιοι άνθρωποι μπορούν και επιβιώνουν. Πως κάποιοι άνθρωποι μπορούν να πείσουν κάποιους άλλους και να αναλαμβάνουν καίριες θέσεις που αλλιώς δεν θα μπορούσαν καν να ονειρευτούν. Για τον συγκεκριμένο κύριο θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή. Θα σας πω για ένα «άγαλμα», για κάποιες  υποσχέσεις και γενικά για μια «αμνησία» που αιωρείται πάνω από τις πολιτικές καρέκλες. «Κοντός» ψαλμός.

Τώρα που βγήκαμε από τα σπίτια μας πρέπει να εφαρμόζουμε κάποιους κανόνες. Αλλού φοράμε και αλλού δεν φοράμε μάσκα. Shit high and watch. Ο κόσμος τα έχει παίξει. Φόρα, βγάλε. Από την άλλη οι νεκροθάφτες είναι να τους κλαις. Περισσότερο μοιάζουν με χειρούργοι παρά για κοράκια. Τους βλέπεις και δεν ξέρεις αν θα τον παραχώσουν ή αν θα του βγάλουν τη χολή. Ο παρακάτω νεκροθάφτης όμως νομίζω ότι το παράκανε. Είπαμε άνθρωπε μου να βάλεις μάσκα για να τον θάψεις…. αλλά στα νεκροταφεία, όχι στις 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα.

Με τη Σοφία την Κωταϊδου την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε μια συζήτηση στις ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ που πραγματικά έκανε πολλούς να διερωτηθούν για πολλά. Πως την έπεισα και μίλησε, ποια είναι αυτή που έχει άποψη για τον δήμο και πολλά άλλα. Η Σοφία μίλησε ως Σοφία γιατί μπορεί και δεν φοβάται. Ούτε παθιασμένες νύχτες τις έταξα, ούτε τίποτα. Απεναντίας, από αυτή τη συνέντευξη βγήκε κάτι πολύ καλό. Στην ερώτηση για «πράσινο δήμο» η απάντηση ήρθε…. δύο μέρες μετά.

Την επόμενη φορά Σοφία μου θα σε ρωτήσω για την ποιότητα του νερού. Κάτι μου λέει πως θα χάσει τον ύπνο του ο Τόκας. Τα πάνω κάτω ήρθανε με όλα αυτά σε έναν Δήμο που ήδη είναι άνω κάτω.

Το Καρπούζι βάζει «απέναντι» στην καρέκλα ενδιαφέροντες ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν και κυρίως που έχουν χιούμορ. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, που δεν μασάει τα λόγια του και που ήθελα τρελά να καθίσει απέναντι μου είναι ο Νίκος Λιολιόπουλος. Το ραντεβού μας κλείστηκε στα γραφεία του alexandriamou. Καταιγιστικός όπως πάντα, ειλικρινής, δίνει απαντήσεις που θα αφήσουν κάποιους με το στόμα ανοιχτό. Το σίγουρο είναι ότι γελάσαμε πολύ. Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί.

Πριν ένα χρόνο ακριβώς είχα αφιερώσει το Καρπούζι σε έναν άνθρωπο που σαν σήμερα, 9 Μαΐου έφυγε για πάντα από κοντά μας. Το σημερινό Καρπούζι είναι και πάλι αφιερωμένο στον ίδιο άνθρωπο γιατί έναν χρόνο μετά συνεχίζει να μας λείπει. Σάκης Τζίκας. Είμαι σίγουρος ότι στη γειτονιά των αγγέλων περνάνε καλύτερα αφού σε έχουν στην παρέα τους. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Οι ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ με την Σοφία Κωταϊδου δημιούργησαν έντονες συζητήσεις και ερωτήσεις του τύπου «πως την κατάφερες;».