Την Δευτέρα 6 Ιουλίου στις 10:00 π.μ. τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία της Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίας Κυριακής Λουτρού, Γερόντισσας Φιλοθέης.

Το πρωί στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, όπου το σκήνωμα της μεταστάσης είχε τεθεί σε προσκύνηση, τελέσθηκαν ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.

Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων,

με τη συμμετοχή κληρικών και μοναζουσών της Ιεράς Μητροπόλεως μας αλλά και άλλων ομόρων Ιερών Μητροπόλεων.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μακαρία ἡ ὁδός, ᾗ πορεύει σή­μερον, ὅτι ἡτοιμάσθη σοι τόπος ἀναπαύσεως». Οἱ λόγοι αὐτοί εὑρίσκουν τήν ἀπό­λυτη ἐφαρμογή τους στή Γε­ρόντισσα Φιλοθέη, τήν ὁποία μέ συγκίνηση προπέμπουμε αὐτήν τήν ὥρα.

Καί εἶναι ὄντως μακαρία ἡ ὁδός τήν ὁποία πορεύεται σήμερα, διότι πορεύεται ἀνταποκρινόμενη στήν κλήση Αὐτοῦ, τόν ὁποῖο ἀγάπησε ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος της ἀπό νεότητός της, Αὐτοῦ τόν ὁποῖο ἐπόθησε ἡ ψυχή της περισσότερο ἀπό κάθε τι ἄλλο στόν κόσμο, ὥστε νά ἀποφασίσει νά ἀφιερωθεῖ στόν Θεοῦ μέ τήν παρότρυνση καί τοῦ πνευματικοῦ της πατρός, μα­κα­ριστοῦ π. Πολυκάρπου.

Γι᾽ Aὐτόn ἐγκατέλειψε τήν πατρί­δα της, τή Χαλάστρα, καί ἀφιέ­ρω­σε τόν ἑαυτό της στήν ἀγάπη του, στή διακονία του καί στήν ἀένναη λατρεία του, ἀρχικά στή Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Πανοράμα­τος Θεσσαλονίκης, καί στή συνέ­χεια στόν ἱερό αὐτό τόπο, ὅπου τήν κάλεσε ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Κυριακή.

Καί ἡ Γερόντισσα Φιλοθέη, πού ἔλαβε μέ τή μοναχική της κουρά τό ὄνομα μιᾶς μεγάλης ὁσίας καί μάρτυρος, τῆς ἁγίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, ἀγωνίσθηκε μέ ζῆλο καί αὐταπάρνηση νά δημιουργήσει τό μοναστήρι αὐτό, τό ὁποῖο ὅλοι θαυμάζουμε, ἀπό ἕνα μικρό προ­σκύνημα πού προϋπῆρχε, καί νά στηρίξει μέ τήν ἀγάπη καί τή φρο­ντίδα της καί τίς ἄλλες μονα­χές, οἱ ὁποῖες προσῆλθαν στήν Ἀδελ­φότητα, τίς ὁποῖες καί διακό­νη­σε θυσιαστικά μέχρι τήν κοίμη­σή τους.

Οἱ δύο ἁγίες μέ τίς ὁποῖες συνέ­δεσε τή ζωή της ἡ μακαριστή Γερό­ντισσα Φιλοθέη ἦταν τό πρότυπο της, ἦταν οἱ ὁδηγοί της στή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς ἰσαγγέλου πολιτείας, ἦταν ἡ παρηγορία καί ἡ καταφυγή της στίς δυσκολίες, οἱ συντροφοί της στήν προσευχή καί στήν ἀγρυπνία, οἱ πρέσβεις της στόν θρόνο τῆς Χάριτος.

Καί ἐκείνη ἔγινε συμμέτοχος καί κοινωνός τοῦ μαρτυρίου τους μέ τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή της, πού γιά τόν μοναχό λογί­ζο­νται ὡς ἀναίμακτο μαρτύριο. Ἔγι­νε συμμέτοχος καί κοινωνός στήν ἀγάπη τους πρός τούς ἀνθρώπους, ἀγκαλιάζοντας μέ στοργή ὅλους ἐκείνους πού προσέτρεχαν ἐδῶ στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Κυρια­κῆς, γιά νά προσκυνήσουν τή χάρη τῆς θαυματουργοῦ Ἁγίας καί νά ζη­τήσουν τή χάρη της. Ἔγινε συμμέτοχός τους στή φρόνηση καί τή σύνεση, μέ τίς ὁποῖες ἐπί πολλά χρόνια κατηύ­θυνε τήν Ἱερά αὐτή Μονή καί τήν Ἀδελφότητα ὡς Ἡγουμένη. Ἁπλῆ στούς τρόπους καί γλυκύφωνη ἀνέπαυε τούς πάντες μέ τόν λόγο καί τήν ψαλμωδία της.

Μιμούμενη τήν ἀγάπη τῆς ἁγίας Φιλοθέης, τῆς ὁποίας ἔφερε τό ὄνομα, καί ἡ ὁποία ἄνοιγε τίς θύ­ρες τοῦ μοναστηριοῦ της γιά νά δεχθεῖ τίς νεαρές ἐκεῖνες ψυχές πού στά δύσκολα χρόνια τῆς Τουρ­κοκρατίας ζητοῦσαν καταφύγιο στό μοναστήρι της καί στή γαλήνη τῆς μοναχικῆς πολιτείας, ἄνοιξε καί ἡ Γερόντισσα Φιλοθέη τίς θύ­ρες τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς γιά νά δεχθεῖ μέ πολλή ἀγάπη τίς ἐμπε­ρίστατες ἀδελφές ἀπό τό Χαλέπι, πού σέ μία δύσκολη ἐποχή γιά τήν πατρίδα τους, ἦρθαν ἐδῶ γιά νά βροῦν καταφύγιο καί ἀσφάλεια κάτω ἀπό τή σκέπη τῆς ἁγίας Κυ­ριακῆς.

Πλήρης ἡμερῶν καί ἔργων ἀγα­θῶν ἀπέρχεται σήμερα ἀκο­λου­θώ­ντας τή μόνιμη κλήση τοῦ Κυρίου καί Νυμφίου τῆς ψυχῆς της γιά νά ἀπολαύσει στόν οὐράνιο νυμφώνα του ἦχο καθαρό ἑορταζόντων καί τήν ἀνέκφραστη ἡδονή τοῦ κάλ­λους τοῦ θείου προσώπου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν ὁποῖο ἀφιέρωσε τήν ὕπαρξή της καί τή ζωή της.

Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα στόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θα­νά­του νά κατατάξει τή μακαρία ψυχή της ἐν σκηναῖς δικαίων καί νά τήν ἀναπαύσει ἀπό τῶν κόπων τῆς ἀσθενείας καί τῆς παρούσης ζωῆς στήν ἀτελεύτητη χαρά τῆς βασιλείας του, ἀπό ὅπου νά εὔ­χε­ται καί γιά τήν Ἱερά αὐτή Μονή τῆς Ἁγίας Κυριακῆς πού μέ ἀγάπη διακόνησε ἐπί τόσα ἔτη.