Με τη δέουσα λαμπρότητα και κατάνυξη τελέστηκε την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024 ο Πανηγυρικός Εσπερινός καθώς και η Λιτάνευση της Εικόνας

επί τη εορτή της Αγίας Παρασκευής στον ομώνυμο Ιερό Ναό στην Κορυφή Ημαθίας παρουσία του ιερού κλήρου και πλήθους κόσμου.

Την Εικόνα συνόδευσαν μέλη του Πολιτιστικού συλλόγου Κορυφής με παραδοσιακές φορεσιές.

Το απόγευμα της Πέμπτης, 25ης Ιουλίου, o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Πλατάνου.

Νωρίτερα πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Δαμάστας από την Ιερά Μονή Γενεσίου Θεοτόκου Δαμάστας της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, η οποία μεταφέρθηκε για να συνεορτάσει μαζί με την Αγία Παρασκευή.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καθαρότητα σώμα­τος καί ψυχῆς τήν λαμ­πρότητα κτησαμένη πάν­τοτε ὤφθης ἄμω­μος», ψάλαμε μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο πρός τιμήν τῆς ἁγίας μεγα­λο­μάρτυρος Παρα­σκευῆς, τῆς προστάτιδος τῆς ἐνο­ρίας σας. Τήν ἐγκωμιάσαμε, γιατί μέ τήν καθα­ρό­τητα τοῦ σώ­μα­τος καί τή λαμπρότητα τῆς ψυ­χῆς της ἐπέ­τυ­χε ἡ ἁγία Παρασκευή νά λάβει διπλό τόν στέφανο τῆς νίκης καί τῆς δόξης.

Παρ­θέ­νος καί μάρτυς, γνώρι­σε τόν Χριστό ἀπό τήν παιδική της ἡλι­κία καί τόν ἀγάπησε «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας» της, καί ἀφοσιώθηκε στήν πίστη καί τήν ἀγά­πη του.

Δέν περιορί­σθη­κε ὅμως μό­νο στή μία αὐτή ἐντο­λή, τήν ἐντο­λή τῆς ἀ­γά­πης στόν Χριστό, ἀλ­λά ἀκολού­θη­σε μέ χαρά καί τή δεύτερη, αὐτή τῆς ἀγά­πης πρός τόν πλησίον, γνω­ρίζοντας ὅτι κατά τή διαβεβαί­ω­ση τοῦ ἴ­διου τοῦ Κυρίου «ἐν ταύ­ταις ταῖς δυσίν ἐν­το­λαῖς ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέ­μαν­­ται».

Γι᾽ αὐτό καί μετά τόν θάνατο τῶν γονέων της διέ­νειμε ὁλόκληρη τήν πε­ριουσία της στούς πτω­χούς τῆς Ρώμης καί ἀφοσιώθηκε στό ἱερα­πο­στολικό της ἔργο, κη­­­ρύσσοντας καί διδά­σκοντας τήν πίστη στόν Χριστό στούς ἀν­θρώ­πους.

Ἡ δράση της ὅμως ἐξόργισε τόν ρω­μαῖο αὐτοκράτο­ρα, ὁ ὁ­ποῖος τῆς προσέ­φε­ρε κά­θε εἴδους ἀνταλ­λάγ­ματα γιά νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν Χρι­στό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ἀλλά τίποτε δέν ἦταν ἱκανό νά χωρίσει τή νεαρή χριστια­νή ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Προτίμησε τό μαρτύριο. Προτίμησε τά βασανιστήρια, μέσα ἀπό τά ὁποῖα ἔλαμψε ἡ καθαρότητα καί ἡ ἁγνότητα τῆς ψυ­χῆς καί τοῦ σώμα­τός της. Καί ἔλαμ­ψε σέ τέτοιο βαθμό πού ἔκανε τόν εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα νά χάσει τό φῶς του.

Ἔλαμψε ἡ νεαρή μάρτυς, γιατί μέ τήν καθαρό­τητα τῆς ψυ­­χῆς της καί τήν ἁ­γνότητα τῆς ζωῆς της εἶχε καταστεῖ δο­χεῖο τοῦ ἁγίου Πνεύμα­τος, ναός τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Αὐτή τήν ἁγία τιμᾶ σή­­­μερα ἡ Ἐκ­κλησία μας καί ἑορτά­ζου­με καί ἐμεῖς ἐδῶ στόν πανηγυρίζοντα ἱε­ρό ναό της. Καί τήν τιμοῦμε μέ τήν παρουσία τῆς ἱστορικῆς καί θαυ­ματουργοῦ εἰκόνος τῆς Πανα­γίας τῆς Δαμάστας, ἀπό τήν ὁμώ­νυ­μη Ἱερά Μονή Γενεσίου τῆς Θεο­τόκου, τήν ὁποία ὑποδεχθήκαμε μέ συγκί­νηση καί κατάνυξη πρίν ἀπό λίγο.

Γιά τήν εὐλογία αὐτή, νά ἔχουμε στήν πανήγυρη τῆς ἐνορίας μας αὐτή τήν χαριτόβρυτη εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εὐχαριστοῦ­με θερμότατα καί ἀπό καρδίας τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθι­ώ­τι­δος κ. Συ­μεών, μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ ὁποίου ἦλθε ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Δα­μάστας στήν ἐπαρ­χία μας, ἀλλά καί τόν κ. Γεώργιο Θωμαδάκη, ὁ ὁποῖος τήν συνόδευσε.

Ἦλθε, λοιπόν, ἡ Ὑπεραγία Θεοτό­κος γιά νά τιμήσει καί Ἐκείνη μαζί μας τήν καλλιπάρθενο νύμφη τοῦ Υἱοῦ της, τήν ἁγία με­γα­λομάρτυρα Παρασκευή, ἡ ὁποία βάδισε στή ζωή της στά ἴχνη τῆς Παναγίας μας.

Ἀγωνίσθηκε, ὅπως εἴπαμε, γιά νά διατηρήσει τήν κα­θαρότητα καί τήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός της ἀμώ­μητη, ὅπως ἀκρι­βῶς καί ἡ Κυρία Θεοτόκος. Διατή­ρησε τήν παρθενία της ἄσπιλη μέχρι τέλους, χωρίς νά ἐνδώσει στίς προκλήσεις καί τούς πειρα­σμούς τοῦ κόσμου καί τοῦ ἡγεμό­νος. Ἀφο­σιώθηκε ἀπόλυ­τα στόν Χριστό καί στήν ἀγάπη του, ὥστε τίποτε ἄλλο νά μήν τήν ἐν­δια­φέρει περισσότερο ἀπό τό πῶς νά ἐφαρ­μόσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή της καί νά εὐαρε­στήσει στόν Χρι­στό.

Αὐτό, ἄλλωστε, ἔκανε στή ζωή της καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ ὁποία προ­τρέπει καί ἐμᾶς νά κά­νουμε τό ἴδιο, νά κάνουμε δηλαδή τό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, ὅπως εἶχε συστήσει καί στούς ὑπηρέτες στόν γάμο τῆς Κανᾶ, ἀλλά καί ὅπως ἔκανε καί ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς καί ἀθληφόρος Παρασκευή, τήν ὁποία τιμοῦμε σήμερα καί τῆς ὁποίας ἐκ­ζητοῦμε τίς πρεσβεῖες καί τή χάρη, ὅπως τήν ζητοῦμε καί ἀπό τή θαυ­μα­τουρ­γό ἱερά εἰκόνα τῆς Πανα­γίας τῆς Δαμάστας.

Τά θαύματα τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας πού ὑποδεχθήκαμε ἀπό­ψε, ἀλλά καί τά θαύματα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς πού ἑορτάζουμε ἀποδεικνύουν τή χάρη πού ἔχουν ἀπό τόν Θεό καί τήν ὁποία διανέμουν μέ ἀγάπη στούς ἀνθρώπους πού τήν ζητοῦν μέ πί­στη καί εὐ­λά­βεια, ἀλλά κυρίως σέ ἐκείνους πού ἀγω­νίζονται νά δια­τη­ροῦν τήν κα­θαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώ­ματός τους, μένοντας μακριά ἀπό τήν ἁμαρτία καί προ­σέχοντας νά μήν παρασυρθοῦν ἀπό τούς πειρα­σμούς τοῦ κόσμου καί ἀπομακρυν­θοῦν ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς τή χάρη τόσο τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκό­νος τῆς Πανα­γίας τῆς Δαμάστας ὅσο καί τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευ­ῆς, γιά νά μᾶς ἐνισχύουν στόν ἀγώ­να μας ἀλλά καί γιά νά μᾶς ἀπαλ­λάσσουν ἀπό τίς ψυχικές καί σω­μα­τικές μας ἀσθένειες.

Την Τετάρτη 26 Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μελίκης.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν ὑπό νόμον ἐ­φρου­ρούμεθα …· ἐλ­θού­σης δέ τῆς πί­στεως οὐκέτι ὑπό παι­δαγωγόν ἐσμεν».

Δύο καταστάσεις συγ­κρίνει στό σημερι­νό ἀποστολικό ἀνά­γνω­σμα, ἀπό τήν ἐπι­στολή του πρός τούς χριστιανούς τῆς Γα­λα­τίας, ὁ πρω­το­κορυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦ­­λος: τήν κατά­στα­ση πρίν ἀπό τήν ἔλευ­ση τοῦ Χριστοῦ καί αὐτή μετά τήν ἐνανθρώπησή του.

Στήν πρώτη ὁ ἄν­θρωπος ἦταν δέ­σμιος τοῦ νόμου, στή δεύ­τερη εἶναι ἐλεύ­θερος ἐν Χριστῷ.

Καί τούς λόγους τοῦ ἀποστόλου Παύλου τούς ἐπι­βεβαιώνει τό πα­ρά­­­­δειγμα τῶν δύο γυ­ναικῶν πού προ­βάλ­­λει σήμερα ἡ Ἐκ­κλη­σία μας.

Ἡ πρώτη εἶναι ἡ αἱ­μο­ροοῦσα γυ­ναίκα τῆς εὐαγγελικῆς πε­ρι­­κοπῆς. Μιά γυναίκα πού ξεπερνᾶ τά στε­ρε­­ό­τυπα καί τίς δε­σμεύ­σεις τίς ὁποῖες ἐπέ­βαλε ἡ κοινωνία τῆς ἐποχῆς της καί πλησιάζει τόν Χριστό μέ τήν πίστη ὅτι θά θεραπευθεῖ ἀπό τήν ἀσθένεια πού τήν τα­λαιπωροῦσε καί μόνο ἐάν ἄγγιζε τό κράσπε­δο τοῦ ἱματίου του.

Ἡ γυναίκα τοῦ εὐ­αγ­γελίου ὑπερ­βαί­νει μέ τήν πίστη της τόν νόμο καί ὄχι μόνο ἀπολαμβάνει τή θε­ρα­­πεία της, ὄχι μόνο ἀπαλλάσσεται ἀπό τά δεσμά τῆς ἀσθενείας της, ἀλλά ἀκούει καί τόν ἔπαινο τοῦ Χρι­στοῦ: «θυγάτηρ, ἡ πί­στις σου σέσωκέν σε».

Ἡ δεύτερη γυναίκα τήν ὁποία προ­βάλλει σήμε­ρα ἡ Ἐκκλησία μας εἶ­ναι ἡ ἁγία με­γαλο­μάρτυς καί ἀ­θλη­­φό­ρος Παρα­­­σκευή, ἡ προστάτις τῆς ἐνορίας σας.

Εἶναι μία νέα γυ­ναί­κα πού διέθετε ὅμως μεγάλη πίστη. Καί αὐ­τή ἡ πίστη ἔγινε δύ­ναμη γιά νά ὑπερνι­κή­­­σει τά ἐμπόδια, τούς πειρασμούς, τίς δοκιμασίες, τά βασα­νι­στήρια καί τόν ἴδιο τόν θάνατο, προκει­μέ­νου νά ἐκφράσει αὐ­­­τή τήν πίστη της στόν Χριστό.

Ἡ ἁγία μεγαλομάρ­τυς Παρασκευή εἶναι μία γυναίκα, τῆς ὁ­ποί­ας ἡ πίστη στόν Χρι­στό τήν ἀπελευθε­ρώ­νει ἀπό τούς περι­ο­ρι­σμούς πού ἐπέβα­λε ἡ γυναικεία της φύ­ση, καί τήν κά­νει νά στέκεται θαρ­ρα­λέα ἐνώ­πιον τοῦ κρι­τη­ρί­ου τῶν εἰδω­λο­­λα­τρῶν διωκτῶν της.

Εἶναι μία νέα γυναί­κα τῆς ὁποίας ἡ πίστη στόν Χριστό τήν κά­νει τόσο δυνατή, ὥ­στε νά ἱεραρχεῖ τήν ἀγά­πη της πρός αὐ­τόν πάνω ἀπό τήν ἀ­γά­πη της γιά τίς τι­μές καί τούς θησαυ­ρούς τοῦ κόσμο, πάνω ἀπό τήν ἀγάπη γιά τόν ἑαυτό της καί τή ζωή της. Γι᾽ αὐτό καί δέν ἀρνεῖται νά τή θυσιά­σει γιά χάρη τοῦ Χρι­στοῦ· γι᾽ αὐτό καί δέν ἀρνεῖται νά ἐπιλέξει τό μαρτύριο.

Ἡ πίστη εἶναι, λοι­πόν, τό κοινό χαρα­κτη­­ριστικό τῆς αἱμο­ρο­­ούσης γυναίκας καί τῆς ἁγίας μεγαλο­μάρ­­τυρος Παρασκευῆς. Μία πίστη σταθερή καί ἀκλόνητη, πού δέν ἐνοχλεῖται οὔτε ἀπό τόν κόσμο πού συνωθεῖται γύρω της, οὔτε ἀπό τά σχόλιά τους. Μία πίστη στα­θερή καί ἀκλό­νητη, πού δέν λυγίζει οὔτε ἀπό τίς ἀπειλές, οὔτε ἀπό τίς ὑποσχέσεις.

Μία τέτοια πίστη εἶ­ναι αὐτή στήν ὁποία ἀναφέρεται σήμερα ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος. Μία τέτοια πίστη εἶναι αὐτή πού χρει­α­ζόμα­στε ὅλοι γιά νά ἀπο­­λαύσουμε τήν ἐν Χρι­στῷ ἐλευθερία μας, τήν ὁποία κα­τέ­κτη­σε καί ἀπολαμ­βά­νει καί ἡ αἱμορ­ροοῦσα γυναί­κα καί, βεβαίως, ἡ ἁ­γία μεγαλομάρτυς Πα­­­ρασκευή.

Καί μπορεῖ πολλές φο­ρές νά νο­μί­ζουμε ὅτι δια­θέ­τουμε πίστη, θά πρέ­πει ὅμως νά ἐξε­τά­σουμε ἄν εἶναι ἡ πί­­στη μας αὐτή νά ἔχει τό χαρακτηρι­στι­κό τῆς πί­στεως τῆς γυ­­ναικός τῆς εὐαγ­γε­λι­κῆς περικο­πῆς, τό χα­ρακτηρι­στι­κό τῆς πί­στεως τῆς ἁγίας Πα­­­ρα­σκευ­ῆς. Θά πρέ­πει νά ἔχει σταθε­ρό­τη­τα, ὥστε νά μήν ἐπη­ρεάζεται ἀπό ἐξω­τε­ρι­κούς παράγοντες, νά μήν ἐπηρεά­ζεται ἀπό τό τί λένε οἱ ἄλ­λοι γύρω μας, ἀπό τό ἄν πιστεύ­ουν ἤ δέν πι­στεύουν, ἀπό τό ἄν εἰ­ρωνεύονται ἤ ὄχι τήν πίστη μας, ἀπό τό ἄν μᾶς ἐπι­­τρέ­πουν νά τήν ἐκ­φρά­σουμε ἤ ὄχι.

Ἄν ἐπιθυμοῦμε νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τόν λόγο τοῦ Ἰησοῦ, «ἡ πίστις σου σέσω­κέν σε»· ἄν ἐπιθυμοῦ­με ὄντως τή σω­τηρία μας, ἕνας μόνο ἀσφα­λής δρόμος ὑπάρχει, ἡ πίστη. Ἡ σταθερή πίστη στόν Ἰησοῦ, ἡ ἀκλό­νητη πίστη στή θεία του φύση καί στή δύναμή του.

Ἄν ἔχουμε ἀμφι­βο­λίες, τότε δέν πιστεύ­ουμε, τότε δέν μπο­ροῦμε οὔ­τε νά τόν πλη­σιά­σου­με, οὔτε νά ἐγ­γί­σουμε τό κρά­σπε­δο τοῦ ἱματίου του, οὔτε πολύ περισσό­τε­ρο νά κά­νουμε ὁποι­α­δή­πο­τε θυσία γιά χάρη του.

Ἄν δέν αἰσθανό­μα­στε τήν πίστη νά γα­ληνεύει τήν ψυχή μας μπρο­στά στίς δυ­σκολίες καί στά ἐμπό­δια πού συναντοῦμε στήν καθημερινή μας ζωή, τότε δέν ἔχουμε τήν πίστη πού ἀπαι­τεῖται, τήν πίστη πού μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός γιά νά μᾶς χαρίσει τή σω­τηρία.

Ἄς ἐξετάσουμε, λοι­πόν, τόν ἑαυτό μας καί ἄς ζητήσουμε σή­μερα ἀπό τήν ἑορ­τα­ζομένη ἁγία μεγα­λο­μάρ­τυρα καί ἀθλη­φό­ρο Παρασκευή νά πρεσ­βεύει στόν Θεό γιά νά μᾶς προσθέσει τήν πίστη πού χρεια­ζό­μαστε καί νά γί­νου­με καί ἐμεῖς μέ­το­χοι τῆς σωτηρίας, τήν ὁ­ποία ἐκείνη ἀπο­λαμ­βάνει.

 Tο Σάββατο 25 Ιουλίου 2020 πραγματοποιήθηκε μια ιδιαίτερη Εκδήλωση προς τιμήν της Αγίας Παρασκευής στην Κυψέλη Ημαθίας.

Συγκεκριμένα ο Πολιτιστικός - Λαογραφικός Σύλλογος Κυψέλης Ημαθίας ¨Η Μέλισσα¨ σε συνεργασία με την Τοπική Κοινότητα  Κυψέλης

ανέλαβε  μια αξιέπαινη πρωτοβουλία και πραγματοποίησε Παραδοσιακή Έκθεση με φωτογραφικό υλικό που αφορούσε χρονικά την περίοδο 1902 μέχρι 1980.

Τo Σάββατο 25 Ιουλίου 2020 στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κορυφής τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός στα πλαίσια της πανήγυρης

προς τιμήν της Αγίας Παρασκευής.

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη ημέρα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Εκπολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Κυψέλης με τη συμμετοχή παιδικών τμημάτων, το βράδυ της Παρασκευής 25 Ιουλίου 2019. στον προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου.

Στην έναρξη της εκδήλωσης ο τοπικός Σύλλογος βράβευσε τον ιερέα π. Νικόλα σε κλίμα συγκίνησης, για το έργο που διατέλεσε επί 40 χρόνια στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Κυψέλη καθώς και τον δάσκαλο ζωγραφικής κ. Χολέβα.

Στη συνέχεια ο Σύλλογος νέων Αγκαθιάς ¨Ο Αστήρ¨ ζωντάνεψε τη βραδιά με μουσική, τραγούδια και φρεσκάδα . Ακολούθησαν τα παιδικά τμήματα του Μορφωτικού Συλλόγου Κυψέλης που χόρεψαν Ρουλμουκιώτικους χορούς, έπειτα τη σκυτάλη πήρε το εφηβικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγινίου «Η Δήμητρα» με χορούς από την νατολική Θράκη. Ο Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Παλαιού Προδρόμου συμμετείχε με το παιδικό τμήμα του με χορούς από το Ρουμλούκι ενώ την όμορφη βραδιά έκλεισε ο Σύλλογος Ποντίων Αλεξάνδρειας.

Πλήθος κόσμου έδωσε το παρόν στην εκδήλωση και χειροκρότησε θερμά τους μικρούς χορευτές για τις ικανότητες τους.

Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται σήμερα το βράδυ με την χοροθεατρική παράσταση "Ζώντας με τις Μούσες".

Την Πέμπτη 25 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μελίκης. 

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Τήν σπουδήν σου τῇ κλήσει κα­τάλληλον, ἐργασαμένη φερώ­νυμε, τήν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κα­τοι­κίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή ἀθλο­φόρε».

Στή χορεία τῶν ἁγίων μαρτύρων, ὁσιομαρτύρων καί μεγαλομαρ­τύ­ρων τῆς Ἐκκλησίας μας ξεχωριστή θέση κατέχει ἡ ἑορταζόμενη ἁγία προστάτις τῆς ἐνορίας σας ἁγία ὁσιομάρτυς Παρασκευή, μία μεγα­λο­μάρτυς καί θαυματουργός ἁγία, τῆς ὁποίας ἡ ζωή, τό μαρτύριο καί τά θαύματα ἀποδεικνύουν τήν ἀγάπη της στόν Χριστό ἀλλά καί τό μεγαλεῖο καί τή δύναμη τῆς πί­στεως. 

Ὁπλισμένη μέ αὐτή τή δύναμη τῆς πίστεως ἀκολού­θησε ἡ ἁγία Παρασκευή τήν κλήση πού τῆς ἀπηύ­θυνε ὁ Χριστός ἀπό τή νεα­νι­κή της ἡλικία. Kαί παρότι γνώ­ριζε τίς τιμωρίες μέ τήν ὁποῖες ἀπει­λοῦ­σε ὁ αὐτοκράτορας ὅσους προσπα­θοῦσαν νά μεταδώσουν σέ ἄλλους τήν πίστη στόν Χριστό καί νά τούς κάνουν νά πιστεύσουν καί νά βαπτισθοῦν, ἐκείνη δέν δίστασε, ἀλλά ἀφοσιώθηκε μέ ζῆ­λο στήν ἱερα­ποστολή, ἀγωνιζό­με­νη μέσα στήν ἴδια τή Ρώμη νά με­τα­δίδει τήν πίστη στόν Χριστό στούς συμ­πο­λίτες της καί νά τούς ἑλ­κύει κοντά του.

Μέ τήν ἴδια πίστη ἀνταποκρί­θη­κε ὅμως ἡ ἁγία Παρασκευή καί στή δεύτερη κλήση τοῦ Χριστοῦ, αὐτή τοῦ μαρτυρίου, ὅταν οἱ στρατιῶτες τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος Ἀντω­νίνου τήν συνέλαβαν καί τήν ὁδή­γησαν ἐνώπιόν του, προκειμένου νά τήν πείσουν νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδω­λα.

Ὅμως ἐκείνη ὄχι μόνο ὁμολό­γη­σε θαρραλέα τήν πίστη της καί παρέμεινε ἀκλόνητη σέ αὐτήν ὑπο­μένοντας μέ καρτερία  καί γεν­­ναιότητα τά βασανιστήρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν, ἀλλά καί ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Ἀντωνίνος θέλοντας νά δοκιμάσει γιατί ἡ ἁγία Παρασκευή παρέμενε ἀνέ­πα­φη ἀπό τό καυτό λάδι καί τήν πίσ­σα μέσα στήν ὁποία τήν εἶχαν βά­λει, πλησίασε καί τυφλώθηκε, τότε ἡ μάρτυς τόν θεράπευσε ἐπι­κα­­λού­μενη τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι αὐτός ἦταν πράγματι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός. 

Μέ τόν τρόπο αὐτό ἀνταπο­κρίθη­κε ἀπόλυτα καί στήν κλήση τοῦ μαρτυρίου ἡ ἁγία Παρασκευή καί ἀξιώθηκε νά λάβει τόν στέφανο τῆς νίκης καί νά εὐφραίνεται στόν οὐρανό κο­ντά στόν Χριστό, μέ τή χάρη τοῦ ὁποίου συνεχίζει νά ἐπι­τελεῖ ἀκόμη καί σήμερα θαύματα σέ ὅσους τήν ἐπικαλοῦνται.

Ἡ σημερινή μνήμη καί πανήγυρη τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Παρα­σκευ­­­­ῆς ἀποτελεῖ μία ὑπόμνηση σέ κάθε πιστό, ἀλλά ἰδιαιτέρως σέ ὅλους ἐμᾶς πού συγκεντρωθήκαμε στόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό της γιά νά τήν τιμήσουμε καί σέ ὅλους ἐσᾶς οἱ ὁποῖοι τήν ἔχετε μόνιμη προ­στάτιδα τῆς ἐνορίας σας καί τῆς πόλεώς σας, ὅτι ἔχουμε χρέος νά ἀκολουθοῦμε καί ἐμεῖς τήν κλή­ση πού ἀπευθύνει στόν καθένα μας ὁ Χριστός. 

Γιατί σέ ὅλους μας ἀπευθύνει μία προσωπική κλήση, μία κλήση πού ἀρχίζει μέ τό μυ­στή­­ριο τοῦ ἁγίου βαπτίσματος, τό ὁποῖο ὅλοι λά­βα­με, καί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κατά τόν ἀπό­στο­λο μία κλήση γιά νά ἐνδυ­θοῦμε τόν Χρι­στό, καθώς «ὅσοι εἰς Χρι­στόν ἐβα­πτίσθητε, Χριστόν ἐνε­δύ­σα­σθε», ἀλλά καί συνεχίζει μέ διάφορες κλήσεις τίς ὁποῖες μᾶς κάνει ὁ Χριστός, στόν καθένα μας ξεχω­ρι­στά, ἀνάλογα μέ τίς δυ­νάμεις καί τίς δυνατότητές μας.

Δέν ἀπευ­θύ­νει σέ ὅλους μας τίς ἴδιες κλήσεις, οὔτε τίς ἀπευθύνει μέ τόν ἴδιο τρό­πο, γι᾽ αὐτό καί δέν μᾶς καλεῖ ὅλους νά γίνουμε μάρ­τυρες καί νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά χάρη του, γιατί γνωρίζει ὅτι εἶναι δύ­σκολο γιά τίς δικές μας ἀσθενεῖς δυνάμεις. Οὔτε ἀκόμη μᾶς καλεῖ ὅλους νά γίνουμε ἀπό­στολοι καί ἱεραπόστολοι, γιατί γνω­ρίζει ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς δέν μποροῦμε νά ἀνταπο­κρι­θοῦμε σέ τέτοιες ἀπαιτητικές καί δύσκολες κρίσεις. 

Ὅμως ἀπό τόν καθένα μας ζητᾶ κάτι, στόν καθένα μας ἀναθέτει μία ἀποστολή, μικρότερη ἤ μεγα­λύ­τερη στήν ὁποία μᾶς καλεῖ νά ἀντα­ποκριθοῦμε, ὥστε νά δείξου­με καί ἐμεῖς ὅτι κάναμε κάτι γιά τήν ἀγάπη του, κάναμε κάτι προ­σπαθώντας νά βαδίσουμε στά ἴχνη τῶν ἁγίων καί τῶν μαρ­τύρων πού τιμοῦμε, στά ἴχνη τῆς ἁγίας μεγα­λομάρτυρος Παρα­σκευ­ῆς πού ἑορτάζουμε σήμερα. 

Καί αὐτή τήν κλήση ἤ τίς κλήσεις τοῦ Θεοῦ θά πρέπει νά προσπα­θοῦ­με νά ἀνακαλύπτουμε μέσα ἀπό τά γεγονότα καί τίς συνθῆκες τῆς ζωῆς μας, μέσα ἀπό ὅσα μᾶς ζητοῦν μερικές φορές οἱ συνάν­θρω­­­ποί μας, οἱ ἀδελφοί μας· διότι ὅλα αὐτά εἶναι κλήσεις τοῦ Θεοῦ πού ἄν δέν τίς ἀκούσουμε, πού ἄν δέν τίς προσέξουμε, πού ἄν δέν τίς ἀποδεχθοῦμε, τότε δέν θά ἔχουμε ἀνταποκριθεῖ στό χρέος μας ἔνα­ντι τοῦ Θεοῦ, τότε ἡ τιμή πού νο­μί­ζουμε ὅτι ἀποδίδουμε στούς ἁγίους καί τούς μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν ἔχει κανένα ἀντίκρυσμα, γιατί ἐάν θέλουμε νά τιμοῦμε τούς μάρτυρες καί τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, θά πρέπει, κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, νά τούς μιμούμεθα.

Ἄς φροντίσουμε, λοιπόν, νά ἀντα­ποκρι­νό­με­θα καί ἐμεῖς στίς κλή­σεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔκανε ἡ ἁγία με­­γαλο­μάρ­τυς Παρα­σκευή, ὥστε νά τήν τι­μοῦμε ἀλη­θινά καί νά ἔχου­με πάντοτε τή χάρη καί τήν εὐλογία της.

Η Εκκλησία τιμά σήμερα 26 Ιουλίου τη μνήμη της Αγίας Παρασκευής. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση η Αγία Παρασκευή είναι προστάτιδα των ματιών και σε αυτήν προσεύχονται όσοι έχουν πρόβλημα με την όρασή τους

Για ποιο λόγο, όμως, η Αγία Παρασκευή θεωρείται προστάτιδα των ματιών;

Σύμφωνα με τον βίο της Αγίας ένα από τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν αυτό της πυρακτωμένης περικεφαλαίας.

Της τοποθέτησαν δηλαδή στο κεφάλι μια περικεφαλαία την οποία προηγουμένως είχαν πυρακτώσει.

Πρόκειται για ένα από τα σκληρότερα βασανιστήρια εκείνης της εποχής που είχε σαν αποτέλεσμα αργό και βασανιστικό θάνατο.

Σύμφωνα με τους βιογράφους της, η Παρασκευή δεν έπαθε το παραμικρό.

Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα.

Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε.

Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους.

Γι αυτό και τα περισσότερα τάματα που βρίσκονται κρεμασμένα στις εικόνες της Αγίας σε όλους τους Ορθόδοξους ναούς, είναι χρυσά ή ασημένια μάτια.

προς τιμήν της Αγίας Παρασκευής ,