Την Τρίτη 3 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων και Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας για την εορτή του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, προστάτου της Δικαιοσύνης.

 

 

Στο τέλος τελέστηκε αρτοκλασία για τα μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας και μνημόσυνο για τα αποβιώσαντα μέλη, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και νομικών.

 

 

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου δικαστικού έτους, ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων τέλεσε αγιασμό στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας, όπου εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς τιμήν των αποχωρούντων από την ενεργό υπηρεσία και των νεοδιορισθέντων δικηγόρων του Συλλόγου.

 

 

Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας κ. Στέργιος Σουροβίκης και εισήγηση με θέμα: «Η Συνθήκη της Λωζάνης» ανέπτυξε ο κ. Νικόλαος Τζίμπουλας.

 

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τήν οἰκουμένην ἐν δικαιο­σύνῃ».

 

 

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά κάθε πλάσμα του καί ἡ ἐπιθυμία του «πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» κάνει τόν Θεό νά ἐφευρίσκει γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο γιά νά τόν προσεγγίσει καί νά τόν καλέσει κοντά του. Γιατί κάθε ἄνθρωπος ἔχει τόν δικό του χαρακτήρα καί τή δική του προσωπικότητα καί ἑλκύεται ἀπό διαφορετικά πράγματα στή ζωή καί τήν καθημερινότητά του. Τό διαπιστώνουμε, ἄλλωστε, ὅλοι μας τόσο στόν ἑαυτό μας ὅσο καί στούς ἀνθρώπους τοῦ οἰκογενεια­κοῦ, ἐπαγγελματικοῦ καί κοινωνικοῦ περιβάλλοντός μας.

 

 

Ἡ πρόσκληση αὐτή πρός τούς ἀνθρώπους ἄλλοτε ἀπευθύνεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό, ὅπως συνέβη μέ τούς μαθητές τοῦ Κυ­ρίου μας ἤ μέ τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, καί ἄλλοτε μέσω τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν διακόνων της, πού κηρύττουν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί καλοῦν τούς ἀνθρώ­πους νά πιστεύσουν καί νά ἀκο­λου­θήσουν τόν Χριστό. Ὅμως καί πάλι, ὅπως μαρτυροῦν καί οἱ βίοι τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν ἑλκύονται ὅλοι ἀπό τά ἴδια θέ­ματα οὔτε ἑλκύονται ἀπό τήν πρώ­τη στιγμή πού θά ἀκούσουν τόν θεῖο λόγο. Τό βλέπουμε καί στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τίς Πράξεις τῶν ἀποστόλων, στό ὁποῖο ὁ ἱερός συγγραφέας, ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, μᾶς περι­γρά­φει τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου στήν Ἀθήνα.

 

 

Ὁ ἀπόστολος κηρύττει στόν Ἄρειο Πάγο, ὁμιλεῖ στούς Ἀθηναί­ους γιά τόν ἄγνωστο Θεό, στόν ὁποῖο εἶχαν ἀφιερώσει ἐκεῖνοι ἕναν βωμό. Τούς ὁμιλεῖ γιά τόν Χριστό καί τήν ἀνάσταση τῶν νε­κρῶν πού θά γίνει μετά τή μέλλου­σα κρίση, καί ἄλλοι ἀδιαφοροῦν σέ ὅσα λέγει, ἄλλοι χλευάζουν, ἄλλοι τοῦ λένε θά σέ ἀκούσουμε καί μέ κάποια ἄλλοι εὐκαιρία, καί μόνο λίγοι αἰσθάνονται ὅτι ἄγγιξε τήν ψυχή τους ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου, αἰσθάνονται τήν πρόσ­κλη­ση τοῦ Χριστοῦ νά τόν πιστεύ­σουν καί νά τόν ἀκολουθήσουν.

 

 

Εἶναι ὁ Ἀρεοπαγίτης Διονύσιος, ἡ Δάμαρις καί μερικοί ἀκόμη, ὅπως μᾶς πληροφοροῦν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Αὐτοί περίμεναν τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο νά τελειώσει τό κήρυγμά του γιά νά τοῦ ποῦν ὅτι πίστευσαν πώς ὁ Χρι­στός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός, ὁ Σω­τήρας καί Λυτρωτής τῶν ἀνθρώ­πων καί θέλουν νά τόν ἀκολουθή­σουν.

 

 

Τόσοι ἄνθρωποι τόν ἄκουσαν καί ὅμως λίγοι ἔλαβαν τήν πρόσκλη­ση τοῦ Θεοῦ. Γιά τόν ἀνώτατο δικαστή Διονύσιο τόν Ἀρεοπαγίτη ἡ πρόσ­κληση ἦταν ἴσως ἡ ἀναφορά στή θεία δικαιοσύνη, αὐτήν τήν ὁποία θά ἀποδώσει ὁ Χριστός ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Γιά τόν ἄνθρωπο πού εἶχε ἀφιερώσει τή ζωή του στήν ἀπο­νομή τοῦ δικαίου καί πού γνώριζε ὅτι οἱ ἀνθρώπινοι νόμοι εἶναι ἀτελεῖς καί ἡ ἀπόδοση τῆς δικαιο­σύνης συχνά ὑποκειμενική, καθώς ὑπεισέρχονται τά ἀνθρώπινα κρι­τή­ρια καί οἱ ἀνθρώπινες ἀδυνα­μίες, ἡ κρίση καί ἡ ἀπόδοση δικαιο­σύνης ἀπό τόν Θεό τόν ἑλκύει. Γιατί ἡ δικαιοσύνη εἶναι συνάρτη­ση τῆς ἀρετῆς καί μόνο ὁ ἀναμάρ­τη­τος καί ἅγιος Θεός, τόν ὁποῖο κήρυττε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μποροῦσε νά κρίνει δίκαια τούς ἀνθρώπους.

 

 

Ἀντίθετα, οἱ θεοί τῶν εἰδώλων πού πίστευε μέχρι τότε, καθώς ἦταν γεμάτοι οἱ ἴδιοι ἀπό κακίες καί πάθη δέν ἦταν δυνατόν νά εἶναι δίκαιοι στίς κρίσεις τους ἤ νά ἀποδίδουν δικαιοσύνη.

 

 

Ἡ μέλλουσα κρίση τῶν ἀνθρώ­πων ἀπό τόν Θεό μέ κριτήριο τή θεία δικαιοσύνη, τήν ὁποία κά­ποιοι Ἀθηναῖοι θά εἰρωνεύθηκαν, εἶναι αὐτή πού ἀποτελεῖ τό κίνη­τρο γιά νά θελήσει ὁ εὐσυνείδητος δικαστής Διονύσιος νά πλησιάσει τόν Χριστό. Ἡ φράση τοῦ κηρύγμα­τος τοῦ ἀποστόλου εἶναι ἡ προσω­πική του πρόσκληση, καί ἀπό τότε, ἐγκαταλείποντας τήν ἄσκηση τῆς ἀνθρώπινης δικαιοσύνης ἀφιερώ­νε­ται στή σπουδή καί τήν ἄσκηση τῆς θείας. Τήν ζεῖ, τήν κηρύττει καί ἑλκύει καί ἄλλους μέσω αὐτῆς στόν Χριστό, ὡς ἐπίσκοπος Ἀθη­νῶν ἀλλά καί ὡς κήρυκας τοῦ Εὐ­αγγελίου σέ πολλές χῶρες τῆς Δυτι­κῆς Εὐρώπης, ἀποτελώντας μέ τή ζωή του συγχρόνως παράδειγμα δικαιοσύνης καί ἀρετῆς.

 

 

Αὐτό τό παράδειγμα τοῦ ἑορταζο­μέ­νου σήμερα ἁγίου ἱεράρχου τῆς Ἐκκλη­σίας μας, τοῦ ἁγίου Διονυ­σίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, ἄς προσπα­θοῦμε νά ἀκολουθοῦμε καί ἐμεῖς, καί πολύ περισσότερο ἐσεῖς οἱ δικα­στές, οἱ δικηγόροι, οἱ νομικοί καί ὅσοι δια­κονεῖτε τόν εὐαίσθητο χῶρο τῆς δικαιοσύνης καί τιμᾶτε τόν ἅγιο Διονύσιο τόν Ἀρεοπαγίτη ὡς προστάτη σας, γιά νά ἀντα­πο­κρίνεσθε μέ συνέπεια στά καθήκο­ντά σας καί νά προστατεύετε τούς ἀνθρώπους πού καταφεύγουν στήν κρίση σας, ἀλλά καί γιά νά ἔχετε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί στή ζωή σας καί στό πολύ σημαντικό λειτούργημά σας.