Το απόγευμα της Τρίτης, 31^ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Νησίου, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθους πιστών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὅλην ἀποθέμενοι ἐν οὐρανοῖς τήν ἐλπίδα, θησαυρόν ἀσύλητον ἑαυτοῖς οἱ Ἅγιοι ἐθησαύρισαν».

Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας τή μνήμη δύο ἀναρ­γύρων ἁγίων της, τῶν ἁγίων Κο­σμᾶ καί Δαμια­νοῦ, δύο ἁγίων οἱ ὁποῖοι δέν ἐπε­δίωξαν νά συγκεντρώσουν πλούτη καί χρήματα καί ἐπίγειους θησαυ­ρούς, ἀλλά, ὅπως ψάλαμε προη­γουμένως «θησαυρόν ἀσύλητον ἑαυ­τοῖς ἐθησαύρισαν». Συγκέ­ντρω­­­σαν, δηλαδή, γιά τόν ἑαυτό τους θησαυρό πού κανείς δέν μπο­ρεῖ νά τόν συλήσει καί νά τόν κλέ­ψει. Συγ­κέντρωσαν ἕνα θησαυ­ρό πού δέν κινδυνεύει, ὅπως οἱ ἄλ­λοι ἀν­θρώπινοι καί ἐπίγειοι θη­σαυ­ροί, τούς ὁποίους, ὅπως λέγει καί ὁ Χριστός, «σῄς καί βρῶσις ἀφανίζει καί κλέ­πται διορύσσουσι καί κλέ­πτουσι», ἀλλά ἕναν θησαυρό πού παραμένει καί διατηρεῖται.

Ποιός εἶναι ὁ θησαυρός αὐτός; Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτή πού γέ­μιζε τή ζωή τους καί διά τῆς ὁποί­ας ἐπιτελοῦσαν τά θαύ­­ματα, θεραπεύοντας τούς πά­σχο­ντες ἀν­θρώπους. Καί ἡ χάρη αὐτή δέν ἔχει ὑλική ὑπόσταση, δέν ἐπηρεάζεται ἀπό ἐξωτερικές συν­θῆκες, δέν μπορεῖ νά κλαπεῖ ἀπό κακόβου­λους ἀνθρώπους. Παραμέ­νει στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου πού τήν ἔχει, γιατί εἶναι δωρεά τοῦ Θεοῦ, καί μά­λιστα αὐξάνεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος τήν διαχειρίζεται μέ ταπείνωση καί τήν ἀξιοποιεῖ γιά χάρη τῶν ἀδελφῶν του.

Καί πῶς ἀπέκτησαν αὐτόν τόν θη­σαυρό οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι;

Τόν ἀπέκτησαν μέ τίς πράξεις τους, τόν ἀπέκτησαν μέ τά καλά τους ἔργα καί μέ τήν προσφορά πρός τούς ἀδελφούς τους. Τόν ἀπέ­κτη­σαν ἀνταποκρινόμενοι μέ ὅλα αὐ­τά στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνταμείβει μέ τή χάρη του, ὅσους ἐφαρμόζουν τό θέλημά του.

Τόν ἀπέκτησαν ὅμως καί μέ ἕναν ἄλλο τρόπο, ὅπως γράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Τόν ἀπέκτησαν «ὅλην ἀποθέμενοι ἐν οὐρανοῖς τήν ἐλπίδα», ἐμπιστευόμενοι, δηλαδή, τήν ἐλ­πίδα τους στόν οὐρανό, στόν Θεό.

Ἡ ἐλπίδα εἶναι ἕνα μεγάλο δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄν­θρω­πο, γιατί τρο­φοδοτεῖ τή ζωή καί τήν ὕπαρξή του. Ἡ ἐλπίδα εἶναι αὐτή πού μᾶς κάνει νά ὑπο­μένουμε, ἀλλά καί νά προσδοκοῦ­με. Ἡ ἐλπίδα εἶναι αὐτή πού μᾶς δί­νει προοπτική γιά τό μέλ­­λον μας καί τή δύναμη νά ἐρ­γαζόμαστε γι᾽αὐτό. Χωρίς ἐλπίδα καμία προ­σπά­θειά μας δέν ἔχει νόημα καί κα­νέ­νας κόπος δέν ἔχει λόγο.

Πολλοί ἄνθρωποι στη­ρίζουν τήν ἐλπίδα τους σέ ἀν­θρώπους. Ἄλλοι τήν στηρίζουν στά χρήματα ἤ στήν ὑποστή­ρι­ξη τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κό­σμου, καί δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι πού βλέ­πουν τίς ἐλπίδες τους νά συντρί­βονται καί τίς προσδοκίες τους νά γκρε­μί­ζονται, γιατί δέν ἄκουσαν τήν προειδοποίηση πού μᾶς ἀπευ­θύνει ὁ Θεός διά τοῦ προ­φητά­να­κτος Δα­βίδ: «μή πεποίθατε … ἐπί υἱούς ἀνθρώπων οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία».

Ποῦ μποροῦμε, λοιπόν, νά ἀναθέ­τουμε τήν ἐλπίδα μας, ὥστε νά μήν ἀποτυγχάνουμε καί νά μήν δια­ψευ­­δόμεθα; Μποροῦμε νά τήν ἀνα­θέ­τουμε στόν οὐρανό. Μποροῦμε νά τήν στηρίζουμε στόν Θεό, ὅπως ἔκα­ναν οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι Ἀνάρ­­γυροι.

Δέν στή­ριζαν τήν ἐλπίδα τους στούς ἀν­θρώπους οἱ Ἅγιοι. Δέν ἀπέ­βλεπαν στίς ἐπι­δοκιμασίες τους καί στήν ἀμοι­βή τους. Δέν ἐξαρ­τοῦσαν τίς ἐπι­λο­­­­γές τῆς ζωῆς τους, τήν προσ­φορά τους στόν συνάν­θρω­πό τους, τίς πράξεις τους καί τή φιλαν­θρω­πία τους ἀπό τούς ἀν­θρώ­­πους, ἀπό τούς ἰσχυ­ρούς τῆς γῆς. Εἶχαν ἀπό­λυτη ἐμπι­στοσύνη στόν Θεό, στήν ἀγάπη του καί τήν πρόνοιά του. Σέ αὐτές εἶχαν στη­ρί­ξει τήν ἐλπίδα τους καί ἔτσι προ­χωροῦσαν στή ζωή τους καί ἐργα­ζόταν τά ἔργα τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐποιΐας, ἀξιο­ποιώντας τή δωρεά πού εἶχαν λά­βει ἀπό τόν Θεό καί διατηρώντας στήν ψυχή τους τόν ἀσύλητο θησαυρό τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο δέν στερεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο οὔτε καί ὁ θάνατος. Καί τό ἀποδεικνύουν αὐτό τά θαύμα­τα τῶν ἁγίων μας, τά ὁποῖα εἶναι ἀπο­τέ­λεσμα τῆς ἐνεργείας τῆς θείας χάριτος.

Πολλοί βεβαίως ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας δέν πιστεύουν στόν πνευ­ματικό πλοῦτο καί ἀμφισβη­τοῦν τήν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων, ἀμφισβητοῦν τή σημασία τῆς χάρι­τος τοῦ Θεοῦ, καί στρέφουν τήν προσοχή καί τό ἐνδιαφέρον τους μόνο στή συγκέ­ντρω­ση ὑλικῶν ἀγα­θῶν, στά ὁποῖα ἀποθέτουν τήν ἐλπίδα τους γιά τό μέλλον.

Ὅμως ἀπατῶνται καί πλανῶνται οἰκτρά, γιατί τίπο­τε δέν εἶναι πιό ἀσταθές καί πιό ἀβέβαιο ἀπό τόν ὑλικό πλοῦτο, καί τίποτε δέν εἶναι πιό ἀσφαλές ἀπό ὅ,τι ἡ ἐμπιστο­σύ­νη στόν Θεό.

Γι᾽ αὐτό ἄς μήν ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα ὅσων ἐμπιστεύονται τήν ἐλπίδα τους σέ πρόσωπα καί ὑλικά πράγματα καί συγκεντρώ­νουν ὑλικό πλοῦτο καί τόν ἀποτα­μι­εύουν στά ἐπίγεια θη­σαυροφυ­λάκια. Ἄς ἀκολουθοῦ­με τό παρά­δειγ­μα τῶν ἁγίων Ἀναρ­γύρων καί ἄς ἀναθέτουμε τήν πᾶσαν ἐλπίδα μας στόν Θεό, φρον­τίζοντας νά συλ­λέγουμε πλοῦτο ἀγαθῶν καί καλῶν ἔργων, ὁ ὁποῖος θά μᾶς συνοδεύει καί σ᾽ αὐτή τή ζωή ἀλλά καί στή μέλ­λου­σα, καί ὁ ὁποῖος θά ἐξασφαλίζει καί σέ μᾶς τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά κατευθύνει τή ζωή μας.

Ἄλλωστε, ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι πολλοί ἄνθρωποι πού συγκέντρωσαν ὑλικό πλοῦτο ἔφυγαν καί τόν ἄφησαν ἐδῶ. Κανείς δέν πῆρε μαζί του τόν ὑλικό πλοῦτο καί τά ὑλικά ἀγαθά. Ἐκεῖνο πού παίρνουμε μαζί μας καί μᾶς συνοδεύει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τά καλά μας ἔργα. Εἶναι ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἔκαναν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι. Γι᾽ αὐτό καί μετά θάνατον τούς ἔδωσε ὁ Θεός τή δυνατότητα νά θεραπεύουν τούς ἀνθρώπους, νά ἐργάζονται τό καλό, ὅπως τό ἐργαζόταν ὅσο ἦταν ἐν ζωῇ.

Ἑπομένως μή πλανώμεθα πλάνην οἰκτράν, ὅτι ὅσο περισσότερα ἀγαθά μαζέψουμε ἐδῶ, θά γίνει καλύτερη ἡ ζωή μας. Κανένας δέν τό γνωρίζει. Σήμερα τά μαζεύουμε … καί τί εἶπε ὁ Θεός στόν πλούσιο; «Ταύτῃ τῇ νυκτί τήν ψυχή σου ἀπαιτοῦσιν. Ποῦ θά πᾶνε ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἑτοίμασες;» Πουθενά, θά μείνουν στή γῆ. Γι᾽ αὐτό ἄς ἑτοιμάζουμε αὐτά πού θά μᾶς συνοδεύσουν στήν ἄλλη ζωή, ὅπως ἔκαναν καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι.

Το εσπέρας της Τετάρτης, 26ης Ιουλίου, στο καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού, ημέρα κατά την οποία εορτάζει τα ονομαστήρια του ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Πριν την έναρξη του Πανηγυρικού Εσπερινού πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία κόμισε ο σεβαστός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Γαβριήλ, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Αποστολική μας Μητρόπολη.

Στον Εσπερινό που ακολούθησε χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων και συμμετείχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησαν οι Ιεροψάλτες κ. Θεμιστοκλής Στεργίου, κ. Θωμάς Μούτσιος, κ. Κωνσταντίνος Κωστόπουλος, κ. Χαρίσης Τουλάτος και κ. Στυλιανός Νικολαΐδης.  

Στο τέλος ο Ποιμενάρχης μας τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου κ. Αναστασίου Στάμου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχό Γεράσιμο, ενώ κηρύττοντας τον θείο λόγο και απευθυνόμενος προς τον νέο μοναχό ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀγῶνα καλόν ἠγωνίσω καί δρόμον τετέλεκας τοῦ μαρτυρίου σου, Μάρτυς Παντελεῆμον».

Τούς λόγους τοῦ πρωτοκορυ­φαίου ἀποστόλου Παύλου καί ἱδρυ­τοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας δανείζεται ὁ ἱερός ὑμνογρά­φος γιά νά σκιαγραφήσει τή ζωή τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλο­μάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεή­μο­νος. Λίγες οἱ λέξεις, κάθε μία ὅμως ἔχει βαρύνουσα σημασία.

Ἀγώνας ἡ πρώτη λέξη, γιατί ἀγώνας εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί πολύ περισσότερο τοῦ πιστοῦ. Ὄχι ὅμως ὁποιοσδήποτε ἀγώνας. Γιά τόν χριστιανό ὁ ἀγώνας εἶναι ἀγώνας καλός, γιατί δέν εἶναι γιά πράγματα ὑλικά καί πρόσκαιρα. Eἶναι ἀγώνας γιά τήν ἀρετή, γιά τήν ἁγιότητα, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀγώνας γιά νά ξεπε­ράσει τόν ἑαυτό του καί τίς ἀδυνα­μίες του καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Χρι­στό.

Ἡ δεύτερη λέξη εἶναι δρόμος, γιατί ἡ ζωή μας εἶναι καί δρόμος, ὄχι πλατύς καί ἄνετος, ἀλλά στε­νός καί τεθλιμμένος, καθώς «διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ὑμᾶς εἰσελ­θεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρα­νῶν». Εἶναι δρόμος, τόν ὁποῖο ὀφεί­λει ὁ χριστιανός νά μήν ἐγκα­ταλείψει, ἀλλά νά ὁλοκληρώσει μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Χρι­στοῦ, ἀκόμη καί ἄν χρειαστεῖ νά φθάσει μέχρι καί τό μαρτύριο.

Μαρτύριο ἡ τρίτη λέξη. Μαρτύριο καθημερινό γιά νά ὁμολογεῖ ὁ πι­στός τόν Χριστό, μέ τόν λόγο του, μέ τή στάση του, μέ τή ζωή του.

Μαρτύριο συνειδήσεως, γιατί ὁ ἀγώ­νας εἶναι διαρκής γιά νά νική­σει τόν παλαιό ἄνθρωπο καί νά μορφώσει στήν ψυχή του τόν Χρι­στό.

Μαρτύριο αἵματος γι᾽ αὐτούς πού εἶχαν τό προνόμιο νά θυσιάσουν τή ζωή τους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ, ὁ ὁποῖος θυσιάσθηκε γιά τή σωτηρία μας.

Ἀγώνας, δρόμος, μαρτύριο, καί στό τέλος ὑπάρχει ὁ στέφανος τῆς δικαιοσύνης ἀπό τά χέρια τοῦ Θεοῦ, αὐτόν πού κέρδισε ὁ ἑορ­τα­ζόμενος ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντε­λεήμων, πού ἐνῶ θά μπο­ροῦ­σε νά ἔχει μία ἄνετη καί πλού­σια ζωή, νά χαίρεται τή δόξα καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, νά ἀπο­λαμβάνει τίς τιμές τοῦ αὐτο­κράτορα, προτίμησε νά ἀκολουθή­σει τόν δρόμο τῆς πίστεως στόν Χριστό, πού τόν ἔφερνε ἀντίθετο πρός τόν αὐτοκράτορα καί τούς νόμους του, πού τόν ἔκανε νά ἀρ­νηθεῖ τόν πλοῦτο του γιά νά προσ­φέρει τίς ἰατρικές του ὑπηρεσίες ἀναργύρως στούς ἀνθρώπους, νά ἀγωνισθεῖ τόν καλό ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί νά φθάσει μέχρι τό μαρτύριο τῆς ζωῆς του, μιᾶς ζωῆς γεμάτης ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό, πού συνεχίζει τώρα στόν οὐρανό αἰώνια.

Ἀγώνας, δρόμος καί μαρτύριο ἦταν καί ἡ ζωή τοῦ νέου ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Γερασί­μου τοῦ Ὑμνογράφου, τοῦ Μικραγιαννανίτου, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἔλαβες σήμερα γιά νά σέ συνοδεύει μαζί μέ τή χάρη τοῦ ὁσίου Πατρός στή μονα­χι­κή σου ζωή.

Ἀγώνας διηνεκής ἦταν ἡ ζωή του στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στή Μικρή Ἁγία Ἄννα, μέσα στή μόνω­ση, στούς πειρασμούς, στήν πάλη σῶμα μέ σῶμα μέ τόν ἀρχέκακο διάβολο, μέσα στίς στερήσεις κάθε ἀνθρωπίνης χαρᾶς καί παρηγο­ρίας.

Δρόμος ἀνάντης πρός τήν ἁγιότη­τα, τόν ὁποῖον ἀνέβαινε μέ ὁδηγό τήν ταπείνωση, τήν ὑπακοή, τήν προσευχή καί τήν ἀπόλυτη ἀφο­σίω­ση στόν Θεό.

Δρόμος μαρτυρικός, γιατί ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ εἶναι μαρτύριο, ὄχι αἵματος ἀλλά συνειδήσεως, μαρτύ­ριο πνευματικό, γιατί ὁ μοναχός μέ τήν αὐταπάρνησή του, μέ τήν ἀφιέ­ρωσή του στόν Χριστό, μέ τόν ἀγώνα του δίδει τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δίδει τή μαρτυρία ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, ὁ πνευματι­κός ἀγώνας, ἡ ἄσκηση, ἡ ταπείνω­ση, ἡ ὑπακοή δέν εἶναι ἔννοιες παρωχημένες καί ἐξωπραγματικές, ἀλλά εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ ὁ μοναχός ἀλλά καί ὁ κάθε πιστός νά ἐπιτύχει τόν σκοπό τῆς ζωῆς του, νά γίνει μιμητής τοῦ Χριστοῦ καί νά ζεῖ αὐτό πού ἔλεγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Αὐτό ζοῦσε καί ὁ ὅσιος Γεράσιμος, ζοῦσε ἀπό αὐτή τή γῆ καί στόν οὐρανό. Γιατί οὐρανός ἦταν γι᾽ αὐτόν ὄχι μόνο ὁ ναός τῆς Καλύβης του, ὅπου ἀξιώθηκε νά δεῖ τόν Χριστό, «λάμ­ποντα ὑπέρ χιλίους ἡλίους», καί νά βλέπει τήν Παναγία καί τούς ἁγίους, ἀλλά καί τό ταπεινό του κελί, ὅπου συνέθετε τούς θεόπνευ­στους ὕμνους του.

Αὐτό ζοῦσε καί ὁ ὅσιος Δαβίδ ὁ ἐν Εὐβοίᾳ, ὁ Γέρων, τοῦ ὁποίου τή θαυματουρ­γό καί χαριτόβρυτο κάρα εἴχαμε τήν εὐλογία νά ὑποδεχθοῦμε ἀπό­ψε, καί τήν ὁποία εἶχε τήν καλω­σύνη νά μεταφέρει ὁ καθηγούμε­νος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ καί στήν Ἱερά μας Μονή, γιά νά τήν προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη του. Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα νά τοῦ ἐκ­φρά­σω τή βαθύτατη εὐγνωμοσύ­νη μας.

Εὐχαριστίες καί εὐγνωμοσύνη ὀφείλω ὅμως νά ἐκφράσω καί πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιο καί ἀδελφό τῆς Μονῆς μας, ὁ ὁποῖος μᾶς τιμᾶ ἀπόψε μέ τήν παρουσία του, καθώς ἐπίσης καί ὅλους ἐκείνους τούς πατέρες οἱ ὁποῖοι ἦρθαν ἀπό μακριά γιά νά παρευρεθοῦν καί στή χαρά σου καί νά σέ συνοδεύσουν μέ τίς εὐχές τους στή νέα σου μοναχική ζωή, μαζί καί μέ τίς δικές μου πατρικές εὐχές καί τίς εὐχές τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ καί τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς καί ὅλων τῶν πατέ­ρων καί ὅλων τῶν ἀδελφῶν.

Ἀγωνίζου, λοιπόν, τόν καλό ἀγώ­να τῆς μοναχικῆς πολιτείας, μέ ὑπακοή, μέ ταπείνωση, μέ ζῆλο καί μέ ἀγάπη γιά τόν Χριστό, στόν ὁποῖο ἀφιερώνεις τή ζωή σου, καί μέ τή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου, τῆς ἐφόρου τῆς Μονῆς μας, τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλο­μάρτυρος Παντελεήμονος, τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ ἀλλά καί τοῦ προστάτου σου ἀπό σήμερα ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, εὔχομαι νά εὐαρεστήσεις τόν Θεό καί νά ἐπιτύχεις τόν σκοπό τῆς μονα­χικῆς ζωῆς, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἕνωση μέ τόν Θεό καί τή σωτηρία μας.

Ὁ Θεός νά σέ στηρίζει καί ἡ Παναγία νά σέ ἐνισχύει μέ τίς εὐχές τῶν ὁσίων Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου καί Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ.

Πανηγυρικός εσπερινός μετά Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος καθώς και

λιτάνευση της Ιεράς εικόνας τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου

στο Πλατύ Ημαθίας, το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019 παρουσία του ιερού κλήρου και πλήθους κόσμου.

Την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου το απόγευμαο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Ραψομανίκης.

Μετά το πέρας του Εσπερινού στο προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού έλαβε χώρα χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που διοργάνωσε η ενορία. Την εκδήλωση άνοιξε η βυζαντινή χορωδία του κ. Ανέστη Κεφαλά ψάλλοντας Χριστουγεννιάτικους ύμνους. Στην συνέχεια το Σπίτι της Βέροιας «Πρωτοβουλία για το Παιδί», ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ξεχασμένης «Γεώργιος Σεφέρης» και οι μαθητές των δημοτικών σχολείων Κεφαλοχωρίου, Ξεχασμένης, Επισκοπής και Ραψομανίκης χόρεψαν και τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα και παραδοσιακά τραγούδια. Την εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος συνεχάρη τους διοργανωτές και μοίρασε σε όλα τα παιδιά από μία εικόνα της Γεννήσεως του Κυρίου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Το απόγευμα της Δευτέρας 22 Ιανουαρίου 2018 στο Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου πραγματοποιήθηκε Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄αρτοκλασίας προς τιμή του

Το απόγευμα της Τρίτης 5 Δεκεμβρίου 2017, παραμονή της εορτής του Αγίου Νικολάου,  στον ομώνυμο Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μελίκης  τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ΄αρτοκλασίας χοροστατούντος του

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελασσώνος κκ. Χαρίτωνος και συμπροσευχούμενου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κκ. Παντελεήμονος, παρουσία Ιερού Κλήρου, πιστών, του Βουλευτή Ημαθίας κ. Βεσυρόπουλου, του Δημάρχου Αλεξάνδρειας κ. Γκυρίνη, του Αντιδημάρχου κ. Σαρακατσιάνου, δημοτικών συμβούλων κά.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης Βεροίας, καλωσόρισε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ελασσώνος που παρευρέθηκε στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τα θυρανοίξια του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Μελίκης.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων στο θείο λόγο του μίλησε για τις αρετές του Αγίου Νικολάου, την μνήμη του οποίου τιμά η εκκλησία μας αύριο Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου.

Το πρωί της Τετάρτης 6 Δεκεμβρίου, θα τελεστεί Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο επί τη εορτή του Αγίου Νικολάου Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης κκ. Γεωργίου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κκ. Παντελεήμονος και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ελασσώνος κκ. Χαρίτωνος.

Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας θα πραγματοποιηθεί ομιλία του Ιστορικού-Λαογράφου Γιώργη Μελίκη για την ιστορία του κτισίματος του Ιερού Ναού κατά το έτος 1917.

Θα ακολουθήσει Αρχιερατικό Μνημόσυνο στην μνήμη των αειμνήστων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Παρθενίου Βαρδάκα και Νικολάου Λούση.
Επίσης θα μνημονευτούν οι αείμνηστοι χτιστάδες του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Μελίκης καταγόμενοι από την Πυρσόγιαννη Ιωαννίνων.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στον προαύλειο χώρο του Ιερού Ναού, μέλη του Λαογραφικού Ομίλου Μελίκης θα χορέψουν παραδοσιακούς χορούς προς τιμή των παρευρισκομένων.

Την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017 τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου και Αγίας Ιερουσαλήμ Καμποχωρίου Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ΄αρτοκλασίας και

Την Τρίτη 15 Αυγούστου 2017 το απόγευμα τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξάνδρειας Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός