Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Ήρθε η Μήδεια και απ΄ ότι φαίνεται θα μας κατσικωθεί για αρκετό καιρό. Χιόνια, παγετός και πολύ κρύο. Κανονικά θα έπρεπε, τουλάχιστον για αυτήν την τετραετία, τα διάφορα καιρικά φαινόμενα να μην επισκέπτονται την χώρα μας. Έχουμε πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη, μας φτάνει ένα κακό. 4 χρόνια, όσο δηλαδή αυτός θα διοικεί, δεν πρόκειται να βγούμε από τα σπίτια μας. Τι χειρότερο κακό δηλαδή. Εμείς δεν θα βγούμε από τα σπίτια μας γιατί αυτός….. κώλο δεν έβαλε κάτω...

Στην Πάρνηθα απλά έκανε προπόνηση, στα Τρίκαλα περιοδεία για να λύσει προβλήματα και στην Ικαρία….δεν πήγε για να φάει «ντολμάδες γιαλαντζί» όπως είπε στον Παπαχελά.

Αν έφαγες τόσο κράξιμο για 5 ντολμαδάκια τότε...πολύ λυπάμαι. Και αυτός ο βουλευτής από την Ικαρία…. σκοτώθηκε. Η μάνα μου για να κάνει ένα τραπέζι στη θεία μου τη Λαμπρινή ανοίγουν τα σφαγεία και αυτός με «ντολμαδάκια γιαλαντζί» ξεγέλασε ολόκληρο πρωθυπουργό. Γι΄ αυτό έχουν λεφτά, το σκατό τους παξιμάδι το κάνουν. Πάντως Κυριάκο μου, την έκανες την πατάτα. Δεν το σκέφτηκες έξυπνα. 50 άτομα, τόσα σκαλιά για 5 ντολμάδες; Ας τους κατέβαζες κάτω σε τάπερ να τους τρως όταν σε έκραζαν στο δρόμο οι κάτοικοι του νησιού. Γιατί έφαγες πολύ κράξιμο Κυριάκο μου, μη κοιτάς που δεν το έδειξαν τα δελτία. Ευτυχώς υπάρχει το internet.

Και άντε, ας το καταπιώ και αυτό. Πρώτη φορά πρωθυπουργός που πήγε σε αυτά τα νησάκια, πείνασε, έφαγε, ντεφ να γίνει. Την μαντινάδα τη σωστή γιατί δεν μας την δείξατε; Ναι, καλά κατάλαβες. Άλλη σου είπε ο μπάρμπας και άλλη εσείς και το επιτελείο σας μας δείξατε. Καλά που υπάρχει το Καρπούζι και θα βγει η αλήθεια στο φως. Οι κάτοικοι των συγκεκριμένων νησιών μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού έβγαλαν ένα δελτίο τύπου που έλεγε ξεκάθαρα ότι, προκειμένου να τους ξαναεπισκεφθεί πρωθυπουργός προτιμούν να προσχωρήσουν στην ιδιοκτησία της Τουρκίας. Ο λόγος ακούει στο όνομα…… 4,1.

Και από τη μια γκαντεμιά πάμε στην άλλη. Δεύτερος καβγάς μέσα σε λίγες μέρες στο δημαρχείο μας. Αντιδήμαρχος εναντίον προέδρου επιχείρησης. Ο λόγος, τα αυτοκίνητα της επιχείρησης που ο εν λόγω αντιδήμαρχος ήθελε να περιέλθουν σε αυτόν γιατί πολύ απλά …..τα χρειάζεται. Αντιδήμαρχος είναι, έτσι είθισται.

Επικράτησε πανικός και απειλές του στυλ «θα σε διώξω από τη θέση σου». Σπυριά έβγαλε ο Γκυρίνης. Ο παππούς μου Δήμαρχε μου έλεγε δύο σοφά πράγματα. Πρώτον, μην εμπιστεύεσαι κοντό άνθρωπο, έχει κόμπλεξ και θα σου τη φέρει. Και δεύτερον, μην δίνεις εξουσία σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη για να φανούν. Δεν ξέρουν πώς να την χειριστούν και θα σε κάνουν ρεζίλι. Εκτός και αν επίτηδες το κάνεις για να «ξεβρομίσεις» τον τόπο από στοιχεία που ίσως στο μέλλον σου σταθούν εμπόδιο. Δεν ξέρω, απλά υποθέτω.

Ένα θα σας πω μόνο, η εξουσία είναι σαν το βιολί. Την πιάνεις με το αριστερό και την παίζεις με το δεξί. Εξάλου οι τίτλοι είναι απλά για να προσδιορίζουν καταστάσεις και όχι να τις επισημοποιούν. Ο παππούς μου έλεγε (πολλές φορές τον ανέφερα, λόξιγκα θα έχει) «παιδί μου, είτε πόρνη, είτε ιερόδουλη είτε εταίρα την πεις, πάλι πουτ@ν@ θα είναι».

Και πάμε σε μία πρόταση από έναν άνθρωπο που εκτιμώ και σέβομαι. Να αποκτήσουμε δική μας γαστρονομική ταυτότητα, μας προτείνει ο Δημήτρης Ρωσσάκης μέσω της δημόσιας διαβούλευσης του υπουργείου τουρισμού. Η δημόσια διαβούλευση αποσκοπεί στη συλλογή χρήσιμων και εποικοδομητικών παρατηρήσεων, σχολίων κ.λ.π. εκ μέρους των εμπλεκόμενων φορέων, των ενδιαφερομένων πολιτών, των επαγγελματιών, της αυτοδιοίκησης, των δημόσιων και των ιδιωτικών φορέων, με ευρύτερο και μακρόπνοο στρατηγικό στόχο την αναβάθμιση της γαστρονομικής ταυτότητας της Ελλάδας και την ενσωμάτωση ολόκληρου του κλάδου της γαστρονομίας στον εθνικό σχεδιασμό τουριστικού μάρκετινγκ.

Μάλιστα ως ένα πρώτο βήμα για την γαστρονομική μας προβολή του Δήμου Αλεξάνδρειας, έχει ξεκινήσει πριν από αρκετά χρόνια με την "Γιορτή της Πίτας". Κάτι αντίστοιχο με τα κρητικά σκαλτσούνια, τους κουραμπιέδες Καρβάλης, τους Ακανέδες (λουκούμια) Σερρών, την Πουτίγκα Κατερίνης, τα τρίγωνα Πανοράματος Θεσ/νίκης, το Ρεβανί Βέροιας και πολλές άλλες περιπτώσεις. Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν τους μοναδικούς θησαυρούς του τόπου μας (αρχαία δεν έχουμε δυστυχώς). Ας γίνουμε γνωστοί έστω και για τις πίτες μας παρά για την ολική απραξία μας.

Η Νάουσα βουλιάζει κάθε χρόνο από κόσμο με τις Μπούλες και τους Γενίτσαρους. Τα δικά μας τα Ρουγκάτσια (μοναδικό έθιμο σε όλο τον κόσμο) είναι καταδικασμένα να αναβιώνουν μόνο σε τοπικό επίπεδο. Πολιτισμός δεν είναι τα διεθνή φεστιβάλ και η γνωριμία μας με την ξένη κουλτούρα μόνο. Πολιτισμός είναι η διάσωση και διάδοση της δικής μας πρώτα κληρονομιάς.

Πολιτισμός είναι να κάνεις την δεύτερη δόση του εμβολίου φορώντας κασκορσέ και κοιτώντας τον φακό με σιγουριά. Νίκο μου είσαι τυχερός που πρόλαβες. Λένε ότι στην χώρα μας μόνο 300.000 εμβόλια θα έρθουν τελικά. Οι υπόλοιποι μάλλον θα κάνουμε βεντούζες, δεν γ@μιέται.

Η μάνα μου δεν θέλει να το κάνει γιατί έχει μέσα…… έτσι λέει αυτή…… τσιπς. Να παραγγείλω ρε μάνα ένα με πακοτίνια άμα δεν σ΄ αρέσουν τα τσιπς, τι να πω. Θέλουν να μας ελέγχουν λέει γι΄ αυτό και βάλαν «τσιπς». Αυτό μάνα το κάνουν και με μεγάλη επιτυχία με δύο ριάλιτι και τρία δελτία ειδήσεων, δεν χρειάζονται ούτε τσιπς ούτε φοφίκο. Όταν τις είπα ότι ο Μπρουσκέλης έκανε και τις δύο δόσεις, πήρα την εξής απάντηση «αυτός και να αρχίσει να τρέμει, μην τον φοβάσαι, γυναίκα γιατρό έχει, θα τον κάνει καλά. Αλίμονο αν τρέμω εγώ και πέσω στα χέρια σου». Άντε τώρα να της εξηγήσω ότι η Βάνα είναι ωριλά και ασχολείται με αυτιά και στόματα. Να μη μιλήσω για την εμπιστοσύνη που μου΄ χει.

Και πάμε στα περί σεξουαλικής παρενόχλησης. Το θέατρο περνάει ίσως την χειρότερη κρίση του αλλά επιτέλους πρέπει να γίνει το ξεκαθάρισμα. Δεν ξέρω βέβαια αν το προσέξατε αλλά κανένας ωραίος άντρας δεν είναι μέχρι στιγμής ανάμεσα στους καταγγελλόμενους. Όλα τα ¨μπάζα¨ ξαφνικά την είδαν γαμ….. και ξετσουτσούρωσαν. Το θέμα όμως δεν είναι τι γίνεται στις κεντρικές σκηνές της Αθήνας αλλά τι γίνεται στα δικά μας, τα τοπικά. Δύο τα σενάρια.

ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ. Ο πρόεδρος της ΚΕΔΑ, Μανόλης Σταυρής να εκμεταλλευτεί τη θέση του και για να παρέχει τα αυτονόητα να ζητάει ως αντάλλαγμα……….

ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ. Επειδή λόγω περικοπών που επιβλήθηκαν στην ΚΕΔΑ (αυτό θα το αναλύσουμε όταν έρθει η ώρα) τα πράγματα δεν θα είναι όπως τα ξέραμε. Το μικρό μπάτζετ που έμεινε για τους συλλόγους δεν βοηθάει κανέναν. Θα πρέπει λοιπόν οι σύλλογοι να βρουν τρόπο να αποσπάσουν μεγαλύτερα κονδύλια από την ΚΕΔΑ με ….. άλλο τρόπο.

Μάνο μου, είτε έτσι είτε αλλιώς, καλά θα περάσεις, αυτό είναι το συμπέρασμα. Απλά πρόσεξε ποιοι θα σε καταγγείλουν. Από ….κάποιες δεν ξεμπερδεύεις με τίποτα. Αααααα και κάτι ακόμα, κάνε ένα μεγάλο δώρο στον Καρχαρία. Τι «ευχή» να σου έδωσε όταν σου παρέδιδε την ΚΕΔΑ, θα πεθάνω αν δεν την μάθω.

Όσο για το δικό μας το θέατρο….. τζίφος. Πήρα τηλέφωνο την Χρύσα την Αντωνίου και την ρώτησα ευθέως αν έκανε σεξουαλική παρενόχληση σε κανέναν ηθοποιό. Η απάντηση που πήρα ήταν πέρα για πέρα απογοητευτική. Εμ δεν δίνουν έτσι αβέρτα ρόλους Χρύσα μου, εσύ μου κάνεις, πάρτον. Τα κρεβάτια δεν μας τα έδωσε ο Θεός μόνο για ύπνο. Τζάμπα πίστευα τόσο καιρό ότι για να πάρει ο Βαγενάς πρωταγωνιστικό ρόλο στους Ηλίθιους κάτι έπαιξε.

Άσε, αίσχος. Δεν είναι θέατρο αυτό το δικό μας Χρύσα μου. Παρενόχληση μηδέν. Ούτε καν η "σαϊνογυναίκα" δεν βγήκε να σε κατηγορήσει, έστω για λεκτική παρενόχληση (όχι ότι δεν το περιμένω και αυτό από βδομάδα δηλαδή). Κάντε κάτι για να μας κρατάτε σε εγρήγορση και να είστε και επίκαιροι. Βγάλε την Κακαγιάννη να πει ότι την χαστούκισες επειδή δεν έκλεγε με λυγμούς όταν έψαχνε την «γελάδα της» στους Αναγκαίους Στόχους. Βγάλε τον αδελφό σου να πει ότι τον πίεζες να σηκώσει τις πολύ βαριές βαλίτσες στης «Μάνας σου τη σύνταξη» με αποτέλεσμα να πάθει ισχιαλγία. Κάνε κάτι, μας έφαγε το Εθνικό με τις ατασθαλίες του.

Και θα κλείσω με μια ερώτηση. Αν κάποιος σε πάρει τηλέφωνο και σου πει ότι αν ξανασχοληθείς μαζί του και με τον θεσμό που εκπροσωπεί θα σε γ@μ....., αυτό, θεωρείτε σεξουαλική παρενόχληση; Αν ναι, τότε είμαι και γω ένα σεξουαλικά παρενοχλημένο άτομο και να πάω να το καταγγείλω στη Φαίη. Ας με βοηθήσει κάποιος ειδικός.

Και θα κλείσω με κάτι….. έτσι….. για να μαθαίνουμε λέξεις. Μην το πάρετε ως απάντηση σε κάποιους απλά δείτε το ως μια προσπάθεια μου να ξεχωρίσουμε κάποιους ανθρώπους.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Σήμερα θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω πολύ διαφορετικά από κάθε άλλη φορά. Την άκουσα πρώτη φορά, πολύ μικρός το 1985 όταν έβγαλε το «Ποια θυσία». Νομίζω ήταν μια στιγμή που σημάδεψε και άλλαξε τελείως τα μουσικά μου ακούσματα. Πρώτη φορά την είδα από κοντά το 1990 όταν τραγουδούσε το Εσύ τι λες. Πλέον ήμουν σίγουρος ότι δεν έκανα λάθος. Πολύ καλύτερη στο live από το cd. Μετά οι δρόμοι μας πήγαιναν παράλληλα ή να το θέσω καλύτερα, δεν τραγούδησε κάπου που να μην πήγα (μόνο στην Αραβία δεν έφτασα).

Το 1999 βγάζει τις Μαργαρίτες και έρχεται Θεσσαλονίκη στο τότε Αβαντάζ. Από τις 29 παραστάσεις που έδωσε έλλειπα μόνο στην μία γιατί είχα γρίπη (τάχα φοιτητής τρομάρα μου). Σε μια από εκείνες τις βραδιές με σηκώνει στην πίστα και τραγουδάμε μαζί το Σε Νίκησα Ζωή (δεν το είχε στο πρόγραμμα αλλά το έβαλε γιατί της το ζήτησα). Την φωτογραφία μας την έχω ακόμα κορνίζα στο δωμάτιο μου. Παρόλο που δεν ακούγομαι ούτε για πλάκα δεν μου πήρε το μικρόφωνο αλλά νομίζω μου έκανε και δεύτερες (δεν ντρέπομαι καθόλου). Μπορώ να μιλάω γι΄ αυτήν ώρες ατελείωτες. Έχω όλους τους δίσκους και τα cd της μέχρι και το πρώτο 45άρι δισκάκι που έβγαλε το 1979 στο οποίο της κάνει φωνητικά ο ΛεΠά.

Όλοι φυσικά καταλάβατε ότι μιλάω για την μία και μοναδικά Lady, την Άντζελα Δημητρίου. Το Καρπούζι πλέον αποκτά άλλο αέρα. Δείτε τι μου έστειλε (ευχαριστώ Σοφία και Όλγα). Ευχαριστώ Άντζελα.

Ας αφήσουμε την απόλυτη λαϊκή φωνή και ας πάμε στο απόλυτο πρόβλημα της χρονιάς. Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι ο κορονοϊός προήλθε από την Γιουχάν. Κινέζικο προϊόν δηλαδή. Αμ δε, ξεχάστε τα όλα. Επαναστάτησε ο κόσμος ενάντια στην κινέζικη πρωτιά. Όχι πάντα πρώτοι τα κιτρινοστρουμφάκια. Τώρα ιός και από τη Μεγάλη Βρετανία αλλά και από την νότια Αφρική (όπως λέμε Σαράφης και στα Τρίκαλα). Δεν μας φτάνει που χάσαμε έναν χρόνο της ζωής μας από τον ιό, ήρθαν και οι μεταλλάξεις. Και μάλιστα, ακούσατε ακούσατε, ο πρώτος που κόλλησε ήταν παπάς (που να μην είχε και τα κονέ από πάνω δηλαδή).

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ιερέας είχε νοσήσει πριν από δυο μήνες με κορονοϊό. Αφού αποθεραπεύθηκε, όλα τα τεστ, στα οποία υποβαλλόταν έβγαιναν αρνητικά. Όμως, κάνοντας ακόμα ένα τεστ, όχι μόνο βρέθηκε θετικός, αλλά ήταν θετικός στην μετάλλαξη από τη νότια Αφρική (να μη σας πω που πάει ο νους μου, θα με αφορίσουν). Αυτή η εξέλιξη προκαλεί πολλά ερωτήματα, για το πώς ένας άνθρωπος που έχει ήδη νοσήσει και έχει εμφανίσει αντισώματα -όπως λένε οι ειδικοί- τώρα, όχι μόνο αρρωσταίνει ξανά, αλλά εμφανίζει την νοτιοαφρικανική μετάλλαξη, που έχει τρομοκρατήσει όλο τον πλανήτη. Επίσης, προκαλεί ερωτήματα και κατά ποσό τα εμβόλια που εγκρίνονται το ένα πίσω από το άλλο, είναι ικανά να αντιμετωπίσουν και αυτή την μετάλλαξη.

Φοβάμαι ότι τα τεστ μάλλον είναι μούφα. Έχω, δεν έχω. Είμαι, δεν είμαι. Κάτι μου λέει ότι όλα αυτά τα τεστ είναι για να περνάμε την ώρα μας. Άχρηστα τελείως δηλαδή. Ένα μόνο είναι το σωστό και ανακαλύφθηκε πρόσφατα και μάλιστα στηρίχθηκε στην παιδιατρική. Ναι καλά διαβάσατε. Όταν ένα μωρό έχει πυρετό, που το βάζουμε το θερμόμετρο για να πάρουμε την θερμοκρασία; Πολύ σωστά καταλάβατε, στον ποπάκο του. Από κει λοιπόν θα πάρουμε και τα δείγματα για να δούμε αν έχουμε τον ιό ή όχι.

Στο κάτω κάτω όλοι οι ειδικοί για να βρουν το ιικό φορτίο, τα λύματα δεν εξετάζουν; Τι είναι τα λύματα; Άντε μπράβο να σας χαρώ εγώ. Ο κίνδυνος βέβαια για τον δειγματολήπτη είναι πολύ μεγαλύτερος γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι έφαγε ο ασθενής την προηγούμενη μέρα. Ότι μέτρα προστασίας και να πάρεις αν ο άλλος έφαγε φασολάδα νομίζω δε σε σώνει ούτε η στολή του αστροναύτη.

Γνωστή κάβα της πόλης μας κυκλοφορεί μια σειρά από οινοπνευματώδη που περιγράφουν με ακρίβεια την «παραμυθένια ιστορία» που ζούμε. Τα δύο πρώτα μπουκάλια το πρόβλημα και τα άλλα δύο….. την κατάσταση.

Βέβαια, για να κλείσουμε το θέμα, μπορεί η νότιο-αφρικάνικη μετάλλαξη να είναι θανατηφόρα αλλά δεν είναι αυτό που απασχολεί τους ειδικούς. Φοβούνται για μια άλλη μετάλλαξη που αν πραγματοποιηθεί τότε μιλάμε για αφανισμό όλης της ανθρωπότητας. Την ελληνική. Έτσι και περάσει η αναισθησία των Ελλήνων στο DNA του ιού τότε την βάψαμε όλοι. Έχουμε να στείλουμε μηνύματα στο 13033, ουυυυ ένα σωρό. Παρεμπίπτοντος, μία έρευνα έδειξε ότι το 90% αυτών που πάνε για τρέξιμο στέλνοντας το 6 πριν από ένα μήνα πήγαιναν στο περίπτερο με το αυτοκίνητο. Ας μπούμε από μόνοι μας στην «Μαύρη Λίστα» που λέει και η Άντζελα.

Και πάμε στο φλέγον θέμα της εστίασης. Εμένα δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι τον ιό τον δημιούργησαν τα ντελιβεράδικα για να κλέψουν την δουλειά από την εστίαση. Βρέξει χιονίσει αυτά είναι ανοιχτά. Δεν σας πονηρεύει τίποτα; Μόνο εμένα; Τέλος πάντων, ελπίζω να βγω ψεύτης...(χαχα) Και σαν να μην έφτανε το κακό που βρήκε όλους τους επιχειρηματίες έχουν και τον Άδωνη να λέει τα δικά του. Κλείστε λέει τα μαγαζιά και δώστε σε εκείνον τα κλειδιά. Μάλλον του έμεινε καμιά κούτα μπρελόκ από κείνα που έδινε δώρο με τα βιβλία που πουλούσε στην εκπομπή του και ψάχνει κλειδιά για κρέμασμα. Παλιά για να καταλάβεις αν κάποιος είναι ηλίθιος έπρεπε να κάνεις κουβέντα μαζί του. Σήμερα δεν μπαίνεις καν στον κόπο γιατί βγαίνει και τα λέει μόνος του.

Ένα θα σας πω για αυτόν (αφορά και κάποιους άλλους πολύ δικούς μας) και να με θυμάστε. Ο Άδωνης Γεωργιάδης είναι σαν τον απορροφητήρα της κουζίνας που τον κλείνεις και λες «επιτέλους, μας είχε ζαλίσει τα @ρχίδι@».

Από την άλλη όμως, να λέμε και του στραβού το δίκιο, καλά μας κάνει. Μια έρευνα έδειξε ότι οι έλληνες ήταν δυσαρεστημένοι με την εκλογή του Τραμπ  τότε. Ποιοι; Οι έλληνες, που έβγαλαν πρώτο σε ψήφους βουλευτή τον Άδωνη. Τι προκοπή περιμένετε μετά;

Αλλάζω θέμα και πάω πάλι σε μια άλλη ντροπή, αυτή τη φορά δική μας. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από το δρόμο Καβάσιλα- Π. Σκυλίτσι και από την στραγγιστική τάφρο του ίδιου χωριού. Πάρτε μια γεύση.

Δυστυχώς έχει καταντήσει ένας απέραντος σκουπιδότοπος! Υποτίθεται ότι οι στραγγιστικές τάφροι είναι για να δέχονται τα νερά των βροχών για να μην πλημμυρίζουν σπίτια, δρόμοι και αυλές. Εδώ οι κάτοικοι έχουν αναβαθμίσει την τάφρο να δέχεται σκουπίδια. Η έλλειψη παιδείας, η έλλειψη σεβασμού προς το περιβάλλον και την δημόσια υγεία, ο "ωχαδερφισμός" και το "σιγά μωρέ και τι έγινε", έχουν φέρει αυτά τα αποτελέσματα. Και όχι, για πρώτη φορά δεν θα πω ότι φταίει ο Δήμος γιατί δεν μπορεί να βρίσκεται πίσω από την ουρά του καθενός μας και να μαζεύει τα σκουπίδια μας (εδώ με το ζόρι μαζεύουν τους κάδους). Αφορά όλους και ΕΜΕΙΣ και μόνο είμαστε υπεύθυνοι για το χάλι αυτό. Ας γίνουμε επιτέλους ώριμοι πολίτες αυτού του κράτους κι ας προστατέψουμε το περιβάλλον και την υγεία μας (άντε Σαρακατσιάνε, την γλύτωσες πάλι)!!!

Και πάμε στον πίνακα της εβδομάδας.Old Fishermen από τον Csontvary Kosztka Tivadar. Ένας από το ακριβότερους πίνακες στην ιστορία. Δεν θα μπορούσα να τον δώσω όπου κι όπου. Αποφάσισα λοιπόν να τον δώσω στο διαμάντι του δήμου μας, στον άνθρωπο που εκλέγετε πάντα πρώτος, στον άνθρωπο που έχω στεναχωρήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Στον αντιδήμαρχο, Σάκη Κούγκα. Νομίζω του πάει γάντι. Ο συγκεκριμένος ηλικιωμένος ψαράς σκέφτεται ότι ήρθε η στιγμή «να κρεμάσει τα δίχτυα» και να δώσει την βάρκα του σε νέους ψαράδες. Ο δικός μας;

Ας αλλάξουμε θέμα και ας πάμε σε ένα κουίζ. Ποιος δημοτικός σύμβουλος που κατέχει θέση στη διοίκηση του δήμου το «έριξε λίγο παραπάνω έξω» και αντί να στρίψει με το αυτοκίνητο για το σπίτι του βρέθηκε σε ένα χωριό λίγο πριν το Πόζαρ να κοιμάται μέσα σε αυτό; Ελπίζω η φαντασία σας να καλπάζει.

Η παρακάτω τοποθέτηση αφορά το σχόλιο που έκανα στο προηγούμενο άρθρο μου για την ανακοίνωση του προέδρου της Εστίας Ρουμλουκιωτών.

«Και εγένετο το χάος... Η τοποθέτηση έγινε καθαρά και μόνο παίρνοντας υπόψη την ανάρτηση σας και μόνο αυτή... επαναλαμβάνω, η οποία δεν ήταν κατανοητή - όχι μόνο για μένα αλλά και για άλλους αναγνώστες σας. Επικοινώνησα όμως με τον πρόεδρο της Εστίας, ο οποίος με ενημέρωσε διεξοδικά σε ποια έξοδα του συλλόγου αναφερόταν που συσσωρεύτηκαν λόγω της πανδημίας και τα οποία δεν είναι κατανοητά με την πρώτη ανάγνωση στη συγκεκριμένη ανάρτηση. Η αναφορά μου όπως όλος ο κόσμος γνωρίζει μετά από τόσα χρόνια ήταν καθαρά χιουμοριστική και δεν είχε σκοπό να αφήσει κανενός είδους υπόνοιες απλά διατύπωνε απορίες».

Η ζωή θέλει χιούμορ. Τελεία και παύλα.

Το έχεις, περνάς καλά. Δεν το έχεις, θα σε φάει η μαρμάγκα.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Θυμάστε που κάποτε ξεκινούσα το Καρπουζάκι λέγοντας «Καρπουζάκια μου καλημέρα»; Νομίζω ότι θα κάνω πολύ καιρό να ξαναπώ αυτά τα λόγια. Λένε πως πάμε για τρίτο lockdown. Λες και βγήκαμε ποτέ από το δεύτερο για να πάμε στο τρίτο. Δύο lockdown για έναν ιό και ένα τρίτο για έναν μεταλλαγμένο. Αν ήξερα ότι θα ήταν έτσι το 2021 θα ζητούσα να δω το τρέιλερ πριν το ζήσω. Τουλάχιστον να είχα μια ιδέα τι με περιμένει. Ρε μπας και μας πάνε για σφάξιμο και μας έχουν τόσους μήνες μέσα για πάχυνση;

Το σίγουρο είναι ότι κάνουμε με επιτυχία τον μ@λ@κ@ στη χώρα των κρουσμάτων. Πεθύμησα να πιω έναν καφέ ρε παιδιά έξω. Να βλέπω τον κόσμο να περνάει και να κουτσομπολεύω. Έχω στείλει τόσα εξάρια για να βγω που αν είχαμε ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα είχα περάσει γυμναστική ακαδημία χωρίς εξετάσεις. Σα να ζούμε το σενάριο μιας ταινίας μου φαίνεται (βρείτε μου τον σεναριογράφο να του δώσω συγχαρητήρια). Εν τω μεταξύ, πριν λίγο καιρό αν έλεγες σε ψυχίατρο ότι υπογράφω μόνος μου χαρτί για να βγω από το σπίτι, ένα φαρμακάκι το τσίμπαγες στάνταρ. Σήμερα αυτό είναι φυσιολογική καθημερινότητα.

Γι΄ αυτό, χωρίς να θέλω να σας πικράνω, ανοίξτε την ντουλάπα με τα ανοιξιάτικα και πείτε δυνατά «Μένουμε ντουλάπα». Μόνο έτσι θα εμπεδώσετε (ίσως) ότι θα μας φάει η μαρμάγκα. Επίσης πάρτε και καμιά μπάλα στο σπίτι. Μας βλέπω σε λίγο καιρό να της μιλάμε σαν τον Τομ Χανκς για την άνοιξη που δεν ζήσαμε. Κουράγιο συμπολίτες μου, κι ότι ο θάνατος θα ήταν Made in China κανένας δεν το φανταζόταν. Τουλάχιστον θα είναι φθηνός.

Πολλές καταγγελίες έφτασαν ...και αφορούν το παζάρι και ειδικότερα τον τρόπο που διεξάγεται η όλη διαδικασία. Συγκεκριμένα μιλούν για «καλές θέσεις» που δίνονται με ψηφοθηρικές σκοπιμότητες αλλά και για κάποιους που συμμετέχουν κάθε βδομάδα ενώ οι περισσότεροι είναι ένα Σάββατο ανάμεσα. Δεν ασπάζομαι την άποψη τους αλλά από την άλλη δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια σε αυτά που μου λένε οι άνθρωποι. Μια γρήγορη ματιά που έριξα στις λίστες είδα όντως κάποια ονόματα να επαναλαμβάνονται. Ίσως όμως και να υπάρχει μια καλή δικαιολογία για αυτό. Όλα γίνονται βάσει μορίων μου είπαν κάποιοι άλλοι. Αφήστε λίγο να το ψάξω και τα λέμε πολύ σύντομα. Καλό είναι να μη γίνονται διακρίσεις...

Ας επιστρέψω στην καραντίνα και στα κατάλοιπα της. Αυτές τις μέρες οι καταπιεσμένες γυναίκες (λόγω Μπεκατώρου) έχουν την τιμητική τους. Έτσι η μία αλλιώς η άλλη. Κανένας όμως δεν τολμά να μιλήσει για τους καταπιεσμένους άνδρες. Αν έλεγες σε έναν άνδρα τι προτιμάς, 24 ώρες μέσα στο σπίτι λόγω καραντίνας ή σεξουαλική παρενόχληση στη δουλειά σου, να είστε σίγουροι ότι θα διάλεγε το δεύτερο. Ο λόγος είναι ότι την παρενόχληση την αντέχεις αλλά την γυναικεία καταπίεση …. με τίποτε. Και έτσι εγένετο ο……

Με μόνο 2 ευρώ συμμετοχή μπορείς να βρεθείς με ομοιοπαθείς και να βγάλεις τα σοψυχά σου. Να πεις τις αγωνίες σου και να ψάξετε όλοι μαζί για λύση (δεν υπάρχει αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία). Αυτή η ομάδα έχει μια πολύ μεγάλη και σημαντική ιδιαιτερότητα. Και ενώ ο καθένας θα πίστευε ότι η γυναίκα θα αποτελούσε μόνο αντικείμενο συζήτησης, εδώ ανατρέπονται τα πάντα. Η κυρία Ματίνα Παγώνη, πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών είναι και πρόεδρος της ομάδας. Ναι καλά διαβάσατε. Φοράει και το μπλουζάκι με το λογότυπο.

Βέβαια ο ρόλος της είναι πολύ ειδικός για να λέμε και όλη την αλήθεια. Δεν παρεμβαίνει στην κουβέντα, ούτε μετράει η άποψη της. Η παρουσία της αφορά μόνο την συνταγογράφηση διαφόρων χαπιών που χρειάζονται για να καταφέρουν οι άνδρες να ξεπεράσουν το τέλμα στο οποίο βρέθηκαν άθελα τους. Μόνο αν την έκαναν πρόεδρο θα το κατάφερναν αυτό. Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν να γίνει μέλος στον σύλλογο Σ.ΚΑΤ.Α ας επικοινωνήσει με το Καρπούζι για να του δώσω τα στοιχεία. Κουράγιο παλικάρια, μπορεί να μην φαίνεται ακόμη φως στο τούνελ αλλά που θα πάει, θα τελειώσει το γ@μημένο.

«Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που δείξατε ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ το ενδιαφέρον σας και με διάφορους τρόπους, ώστε να μπορεί να στέκεται ακόμη όρθιος ο σύλλογός μας ,και για όσο συνεχίζεται η πανδημία που στερεί και τα αναγκαία έσοδα για την συντήρηση του όπως ενοίκια ,τηλέφωνο,internet ,ρεύμα, νερό ,έξοδα συντήρησης των ενδυμασιών και εξοπλισμού κλπ.». Με αυτά τα λόγια ευχαριστεί ο πρόεδρος της Εστίας Ρουμλουκιωτών όλους όσους αγόρασαν το ετήσιο ημερολόγιο τους. Τι γλυκά και μέσα από την καρδιά λόγια είναι αυτά. Θα μου πείτε τώρα και θα έχετε δίκιο «Μάκη έβαλες αυτό το κείμενο για να πεις εσύ καλά λόγια;». Με μάθατε μπαγάσικα και αυτό είναι που με ανησυχεί.

Και όμως θα σας την σπάσω, δεν θα πω κακά λόγια γιατί δεν χρειάζεται. Τα λέει ο ίδιος ο πρόεδρος πιο κάτω. Δηλαδή λέει και ξελέει. «Την οικογένεια και κληρονόμους του αειμνήστου "Νικολάου Κατή" που ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ πεισματικά να εισπράξουν έστω και αυτό το συμβολικό μίσθωμα του χώρου που μας διαθέτουν για όσο διαρκεί η κρίση». Είδατε, δεν φταίω εγώ. Από την μία θέλει λεφτά για τα ενοίκια και από την άλλη ευχαριστεί τους ιδιοκτήτες που δεν παίρνουν λεφτά για το ενοίκιο. Εκτός κι αν μαζεύει λεφτά από τώρα για όταν λήξει η καραντίνα να έχει να πληρώνει. Αν είναι έτσι να του προτείνω να βγάλει και λαχεία για το Πάσχα για όταν αυξηθούν τα παιδάκια στον σύλλογο να έχει λεφτά να τους κάνει κατσούλια. Άμα είσαι προνοητικός πρόεδρος βλέπεις πολύ μπροστά. Πόσο όμως... δεν μας λες!!!

Ένα βράδυ μου ήρθε ένα mail με κάποια αποσπάσματα από κάποιες σελίδες που φιλοδοξούσαν να γίνουν βιβλίο. Κάποια κείμενα που αφορούσαν γυναίκες, έλεγαν τις ιστορίες τους. Πρέπει να σας ομολογήσω ότι δεν μου αρέσει το διάβασμα. Δεν κατάφερα ποτέ ούτε το ζώδιο μου να τελειώσω. Για έναν παράξενο λόγο όμως αυτά τα κείμενα τα διάβασα και μάλιστα με ευχαρίστηση. Γνώριμες ιστορίες που κάπου άκουσα, που μου αφηγήθηκαν, που μου ψιθύρισαν. Αυτές λοιπόν οι ιστορίες έγιναν βιβλίο. Σκέψεις Γυναικών.

Το Μαράκι το είπε και το έκανε. Θα το δοκιμάσω μου είπε και ότι βγει. Η Μαρία Παπαϊωαννίδου είναι φίλη μου και μάλιστα καλή. Είναι ένα κορίτσι καθημερινό όπως και οι ιστορίες της. Σίγουρα θα βρείτε μια ηρωίδα που να σας μοιάζει. Και αυτό, γιατί αυτό το βιβλίο έχει καθαρά άρωμα γυναικείο. Κι αν είσαι άντρας που αγαπά τις γυναίκες μη διστάσεις. Θα μάθεις τόσα όσα ο χρόνος δεν κατάφερε να σου διδάξει. Μαράκι μου καλοτάξιδο.

Τον Νίκο τον Λιολιόπουλο τον γνωρίζετε. Είναι από τους λίγους που αυτοσαρκάζεται σε σημείο που να λες ότι δεν τρέφει καμιά εκτίμηση για τον εαυτό του. Αυτό είναι που θαυμάζω σε αυτόν. Τον τελευταίο καιρό παρουσιάζει μια live εκπομπή μέσα από τη σελίδα του στο FB. Σχολιάζει την επικαιρότητα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Άλλοτε καυστικός και άλλοτε λιγάκι υπερβολικός. Αλλά αυτός είναι ο Νίκος και αυτό πρεσβεύει. Δεν προλαβαίνω να τον παρακολουθώ συνέχεια αλλά αυτό που είδα τελευταία θεωρώ ότι το τερμάτισε.

Γέλασα με δάκρυα. Η αναπαράσταση του πρωθυπουργού σε έκδοση Σειρηνάκη ήταν ότι καλύτερο έχω δει τελευταία. Βέβαια πρέπει να πω ότι το internet εκείνη την ημέρα δεν ήταν έτοιμο να δεχθεί τόσα κιλό-byte. Κόντεψε να πέσει. Δικαιωματικά Νίκο μου σου ανήκει ο πίνακας της εβδομάδας. Όταν ο Daniel Lambert ζωγράφιζε τον πίνακα «fat men» δεν είχε ως σκοπό να απεικονίσει έναν χοντρό άντρα. Ήθελε απλά να μας δείξει ότι ένας τέτοιος άντρας «χωράει» παντού. Και συ το απέδειξες περίτρανα.

Αύριο, Κυριακή 31 Ιανουαρίου το Alexandriamou.gr κλείνει 7 χρόνια στον αέρα τoy Δήμου μας, της Ημαθίας, στον αέρα του κόσμου ολόκληρου. 7 χρόνια υπέροχα αλλά και σκληρά. Ειδικά όταν στο τιμόνι υπάρχει μια γυναίκα. Πολλοί πίστεψαν ότι «θα την βάλουν σε ένα τρυπάκι», ότι δεν θα αντέξει, ότι λίγα τα ψωμιά της. Έπεσαν όλοι έξω ή μάλλον διάλεξαν λάθος καμπούρα να ξυθούν.

Η Έφη Καραγιάννη απέδειξε για άλλη μια φορά ότι ήρθε για να μείνει. Χρόνια πολλά Alexandriamou. Τα «7 χρόνια φαγούρας» πέρασαν. Τώρα τίποτα δεν μας σταματά.

Το Καρπουζάκι σήμερα κλείνει 300 κείμενα. 300 άρθρα στον αέρα του alexandriamou. Όσα τα κιλά δηλαδή που κοντεύουμε να γίνουμε από την πολύ κλεισούρα. Και τι δεν έκανα όλες αυτές τις μέρες. Ζύμωσα ψωμί, έκανα φιλετάκια μπουργκινιόν, έκανα ρεβανί, έκανα….. Αυτό που ζούμε δεν είναι καραντίνα λόγω κορονοϊού να μου το θυμηθείτε. Μας κλειδώσανε στο Master Chef και δεν μας το έχουν πει.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Και εκεί που λέω ότι όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, έρχονται τα πάνω κάτω και το αναιρώ. Ξέρετε πως λέγετε αυτός που θεωρεί τον θεσμό που υπηρετεί ως τον μοναδικό θεσμό που υπάρχει; Που δεν σέβεται άλλους θεσμούς και συμπεριφέρεται αυταρχικά; Που δεν αποδέχεται κριτική και φέρεται ως αλάθητος; Που δεν διστάζει να σηκώσει το τηλέφωνο και να απειλήσει Θεούς και δαίμονες; Που κατηγορεί άλλους για τα δικά του λάθη, τις δικές του αδυναμίες; Που δεν δέχεται κριτική; Αλαζονικός ή για να είμαι πιο συγκεκριμένος…… Eπικίνδυνος.

Ο χώρος της παιδείας είναι ένας χώρος πολύ ευαίσθητος. Ένας χώρος που κρίνει το μέλλον αυτής της χώρας. Ένας χώρος που εκτός από το να μοιράζει γνώσεις πρέπει να παρέχει και ασφάλεια. Κάτι για το οποίο δεν είναι υπεύθυνοι μόνο οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αλλά και οι δημοτικές αρχές. Και την ασφάλεια δεν την επιτυγχάνεις αφήνοντας μόνο 5 σακιά αλάτι έξω από κάθε σχολείο. Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία δεν χωράει άλλος ένας Κιμ Γιονγκ Ουν. Εγώ θα πω σε όλους αυτούς που πιστεύουν ότι ψηφίστηκαν για να κάνουν ότι τους καπνίσει ότι όλα είναι στο μυαλό, μόνο η κυτταρίτιδα είναι στον κώλο. Συνεχίζεται...αφού το γνωμικό λέει...Μην διορθώσεις ποτέ έναν ¨που κάνει ότι τα ξέρει όλα¨ γιατί θα σε μισήσει...διόρθωσε έναν σοφό γιατί θα σε εκτιμήσει...

Στο πρώτο κύμα covid κανένας μας δεν είχε κανένα γνωστό που να κόλλησε. Στο δεύτερο όμως γινόταν χαμός. Όταν ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί έγινε το ίδιο. Μόνο κάτι ξεκάρφωτους βλέπαμε να κάνουν το εμβόλιο. Μετά όμως άρχισαν να έρχονται και οι γνωστοί. Ένας από τους πιο τολμηρούς και ο Νίκος Μπρουσκέλης. Μάλιστα, την ίδια μέρα που ο Νίκος έκανε το εμβόλιο του στη Θεσσαλονίκη, η Βέροια εγκαινίαζε το εμβολιαστικό της κέντρο κάνοντας το πρώτο εμβόλιο στο θείο του Νίκου. Σύμπτωση ή είναι ατρόμητο το Μπρουσκελέϊκο;

Εγώ θέλω να κάνω κάποιες ερωτήσεις στον κύριο Μπρουσκέλη (έτσι μωρέ, μπας και πάρουμε το θάρρος και το κάνουμε και μεις). Νίκο μου, λένε ότι το ένα το εμβόλιο έχει μέσα τσιπάκι, το άλλο κάρτα μνήμης και το άλλο κάρτα γραφικών. Αλήθεια, όταν πήγες σπίτι έπαιξες PlayStation χωρίς χειριστήριο ή είναι όλα π@π@ριές; Σίγουρα δεν είσαι πάνω από 85 για να πήρες σειρά. Το έκανες με την ιδιότητα σου ως γιατρός, έχοντας προτεραιότητα. Η Βάνα το έκανε σαν γιατρός που είναι και αυτή ή περιμένει να δει πως θα αντιδράσει σε σένα; Ποιας εταιρίας το εμβόλιο έκανες; Ρωτάω γιατί άκουσα ότι ετοιμάζουν και οι Γερμανοί να βγάλουν ένα στην αγορά και φοβάμαι πως αν το κάνω θα ξυπνήσω με ενσωματωμένη την κάλτσα στο πέδιλο.

Πάντως Νίκο μου σε είχα για πιο έξυπνο. Δεν περίμενες λίγο να δεις αντιδράσεις και παρενέργειες ρε παιδί μου. Οκ, αντέξατε δύο καραντίνες με την Βάνα που συνεπάγεται ότι είστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον, αλλά η Βάνα γιατί δεν το έκανε το εμβόλιο; Αυτό το «μαζί στη ζωή και στο θάνατο» που ορκιστήκατε ενώπιον Θεού γιατί δεν το σεβάστηκε; Μήπως είχε κάτι κατά νου……….

Άλλα 2 εμβολιαστικά κέντρα για Covid-19 προστέθηκαν για την καλύτερη διεξαγωγή της όλης διαδικασίας και είναι στο Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρειας. Περιμένω λοιπόν να δω όλους αυτούς που σκίζονται να κάνουμε το εμβόλιο να δώσουν το καλό παράδειγμα. Μην περιμένετε να σας πιάσει το όριο ηλικίας για να πάτε. Εδώ άλλα και άλλα δεν τα υπολογίζεται, τώρα θα θυμηθείτε το γράμμα το νόμου; Θα με ρωτήσετε τώρα και θα έχετε και δίκιο. Δηλαδή ρε Μάκη αν δεις τον Γκυρίνη, τον Πανταζόπουλο ή τον Δελιόπουλο να κάνουν το εμβόλιο, θα πας να το κάνεις και εσύ; Μέχρι τώρα πίστευα ότι πρέπει να μείνει κάποιος πίσω για να ανάβει τα καντηλάκια αλλά μετά από αυτό ίσως να αφήσω άλλον στο πόδι μου.

Πας λοιπόν να κάνεις το εμβόλιο και σου δίνουν ένα ερωτηματολόγιο να συμπληρώσεις το οποίο δεν το ελέγχει γιατρός αλλά «επαγγελματίας υγείας». Προσοχή, δεν είμαι αρνητικός στο εμβόλιο απλά θέλω να είμαι απολύτως σίγουρος πριν το κάνω και αν μπορώ να το κάνω.

• Αλήθεια εάν κάποιος πολίτης - εξεταζόμενος απαντήσει ΝΑΙ σε κάποια από τις παρακάτω ερωτήσεις ΤΟΤΕ ο ""επαγγελματίας Υγείας"" ΤΙ θα του απαντήσει και τι απόφαση θα πάρει? Και αν αρχίσει και λέει ο εξεταζόμενος ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ τι κάνει ο "επαγγελματίας υγείας"" ?

• Μπορεί σε κάποιο ""Σεμινάριο " να μάθει ο "επαγγελματίας Υγείας " αυτά που μαθαίνουν οι ΙΑΤΡΟΙ σε ( 6 χρόνια ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ + 6 χρόνια ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ + 2 χρόνια ΕΞΕΙΔΊΚΕΥΣΗ = 12 χρόνια τουλάχιστον) έτσι για να τα λέμε στην Ελλάδα του 2021. Αλήθεια θα δώσει έγκριση να γίνει το εμβόλιο ? Τι ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ θα υπάρξουν σε περίπτωση επιπλοκών του εμβολιαζόμενου ( που ίσως και να μην έπρεπε να εμβολιαστεί) και Σε ΠΟΙΟΝ, στον επαγγελματία Υγείας ή στο Υπουργείο Υγείας ?

Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι δικά μου. Ανήκουν στην κυρία Αγγελική - Ινέτζη Δημητρακάκη, Καρδιολόγος, Εντατικολόγος, Εκλέκτορας ΠΙΣ ( Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου).  Ξέρει ο «επαγγελματίας υγείας» να μου πει τι πρέπει να κάνω ή θα γίνει η ρώγα μου δαμάσκηνο πριν καν το καταλάβω;

Και πάμε σε ένα θέμα που πραγματικά αποτελεί μελανό σημείο. Η υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου άνοιξε πολλά στόματα που μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να μιλήσουν. Αν και είμαι υπέρ του να κατακεραυνώνεις το κακό στην αρχή του και όχι χρόνια μετά αλλά παρόλα αυτά δεν μπορώ να κρίνω κανέναν και δεν μπορώ να μπω στην ψυχοσύνθεση του. Μπράβο λοιπόν στην ολυμπιονίκη μας που τόλμησε να ανοίξει έναν δρόμο που πολλές περπάτησαν αλλά ντρεπόντουσαν να το πούνε. Αίσχος όμως για τα ΜΜΕ. Τα μεγάλα κανάλια και ραδιόφωνα. Πριν τη Μπεκατώρου υπήρξε η Μυρτώ που την άφησε ανάπηρη ανώμαλος, βάρβαρος, μωαμεθανός λαθρομετανάστης από το Πακιστάν, αφού την βίασε και της χτύπησε το κεφάλι στα βράχια. Η είδηση πέρασε στα .... ψιλά.

Δεν την κάλεσε καμιά πρόεδρος της Δημοκρατίας και ούτε της χορήγησαν 150 ευρώ για το αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν ξέρω αν η αξία της ζωής μετριέται με τα πόσα χρυσά μετάλλια έχεις. Σίγουρα η κυρία Μπεκατώρου δεν το βλέπει έτσι. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω πρώτη είδηση στα κανάλια. Με ενδιαφέρει να με υπολογίζουν σαν ίσο και ας μην έχω χρυσά μετάλλια παρά μόνο έναν έπαινο από το κατηχητικό.

Δεν ξέρω αν τα μάθατε για το χοντρό καβγαδάκι της Παρασκευής; Εγώ είμαι εδώ και μη μασάτε. Δύο αντιδήμαρχοι σήκωσαν ένα δημαρχείο στο πόδι. Ο πρώτος κατέχει ρεκόρ σταυρών και ο δεύτερος ρεκόρ φιαλών τσίπουρου. Διαφώνησαν για κάτι που είχε σχέση με το παζάρι (να μην μπω σε λεπτομέρειες) και έγινε το ...έλα να δεις. Ποιος είδε τον πρώτο και δεν τον φοβήθηκε (και δεν του το είχα). Άστραψε και βρόντηξε με αποτέλεσμα όταν το θέμα έφτασε στον δήμαρχο αυτός να πάρει τo μέρος του. Ο δεύτερος βέβαια δε νομίζω να ίδρωσε καθόλου το αυτάκι του αλλά το σίγουρο είναι πως έγινε η αφορμή να δούμε και ένα άλλο πρόσωπο του πρώτου. Λέτε αυτό να είναι το πρώτο βήμα προς..........;

Δύο τα παράξενα που συμβαίνουν αυτό το διάστημα. Πρώτον, με όλα όσα στραβά και ανάποδα γίνονται δεν μπορώ να βρω ούτε έναν που να παραδέχεται ότι ψήφισε τον Κούλη από προχθές. Τι στο καλό έγινε, ψήφισαν και αυτοκτόνησαν; Μήπως κρύβονται για να μην τους επιρρίψουμε ευθύνες; Φανερωθείτε ρε χαζούλικα, μη μασάτε. Ζήσαμε πολέμους, σ΄ αυτό θα κολλήσουμε;

Το δεύτερο έχει ονοματεπώνυμο. Πάττυ Παράσχου. Η μούσα του Καρπουζιού ξαναχτύπησε. Η παρακάτω φωτογραφία υπέστη μοντάζ. Από τη μια το αυτοκίνητο, βαμμένο σα ξύλο ήταν παρκαρισμένο στην αυλή γνωστού super market (μάλλον δεν έχει καλοριφέρ και το έβαψε έτσι για να ξεγελιέται) της πόλης και η από την άλλη η Πάττυ έβαλε το νυφικό και βγήκε μέσα στα χιόνια (και να φανταστείς ότι ακόμα δεν έκανε το εμβόλιο).

Πάττυ μου, μετά από 3 μήνες εσώκλειστη στο σπίτι δεν θα μου φανεί παράξενο αν από βδομάδα βάλεις μπαλάκια στο πλυντήριο και αρχίσεις την κλήρωση του Τζόκερ. Καλύτερο από τρέχεις μέσα στα χιόνια ντυμένη «το προσκλητήριο μου έπεσε απ΄ τα χέρια». Κάνει κρύο χαζούλα.

Ας ζωντανέψουμε λοιπόν άλλον έναν πίνακα. Αυτή η εβδομάδα ανήκει δικαιωματικά στο ζεύγος Μπρουσκέλη. Ο πίνακας American Gothic του Grant Wood ζωντανεύει με το θάρρος και την τόλμη τους. Νίκο μου, με το που είπε ο Μητσοτάκης ότι θα εμβολιαστεί μεταλλάχτηκε ο ιός. Κράτα καλά το δεκράνι.

Αυτά για σήμερα. Ήθελα να σας πω και για το νέο- παλιό σύστημα των εκλογών αλλά ήδη ξέφυγα.

Είμαι ήδη ένα click away πριν τα ψυχοφάρμακα.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο και να θυμάστε, η κανονικότητα θα επιστρέψει σε αυτή τη χώρα όταν θα δείτε άντρες να περιμένουν έξω από τα Ζάρα.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Όσοι κοιμηθήκατε νωρίς την Πέμπτη το βράδυ δεν πήρατε χαμπάρι. Κατά τις 1 έριχνε πατσαβούρια. Στο χωριό μου χιόνιζε τόσο που δεν έβλεπες να έρθεις. Ωχ, προδόθηκα. Δεν γυρνούσα από βόλτα, προς Θεού, επίτηδες βγήκα για να κάνω έρευνα, τι νομίσατε. Άκουσα ότι θα μας χτυπήσει ο Λέανδρος και βγήκα να δω αν αληθεύει. Αυτό που κάθε σταγόνα που θα πέσει πρέπει να έχει ονοματεπώνυμο, ποτέ δεν το κατάλαβα. Μέχρι τώρα είχαμε τη Lila Pause, τώρα έχουμε και τα καιρικά φαινόμενα.

Διαλέξουν όμως οι κερατάδες κάτι τρανταχτά ονόματα που σε κάνουν να κρυώσεις πριν ακόμα δεις το χιόνι. Λέανδρος, επιβλητικό. Αν το έλεγαν Πιπίτσα σιγά μη το έπαιρνες στα σοβαρά, ούτε κασκορσέ δεν θα έβαζες. Τέλος πάντων, είδαμε λίγο χιονάκι και ελπίζω να μην ξαναδούμε άλλο (δεν το θέλω ντιπ). Ανακοίνωση έβγαλε ο δήμος μας ότι είναι σε ετοιμότητα με όλο τον στόλο του για να αντιμετωπίσει κάθε γεγονός που θα προκύψει. Εμένα αυτή η ανακοίνωση και με ηρεμεί αλλά και με τρομάζει λιγάκι. Πρώτον εδώ και λίγο καιρό, ξύπνησαν επιτέλους και μας ανακοινώνουν κάθε τι που κάνουν για να μαθαίνουμε επιτέλους ότι κινούνται (έστω και αυτό το λίγο) και κάπως με καθησύχασε ότι κάποιοι θα φροντίσουν για μας. Δεύτερον, δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά όλες τις ανακοινώσεις τις υπογράφει ο… δήμαρχος. Που είναι το κακό θα με ρωτήσετε. Κακό δεν είναι αλλά κάπως έτσι δεν ακυρώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες; Την ανακοίνωση για τα χιόνια δεν έπρεπε να την βγάλει η ΔΕΥΑΛ ή η αντιδημαρχία καθαριότητας στην οποία ανήκει και ο στόλος; Όταν μάζεψε τα σκυλιά από το αμφιθέατρο δεν έπρεπε να υπογράφει ο Σταυρής που είναι και υπεύθυνος; Για τα σχολεία….. που είναι ο Δριστάς;

Από τη μία τον δικαιολογώ γιατί «κάηκε από το γιαούρτι» πολύ πολύ νωρίς (βλέπε Αλεξόπουλο, Χαλκίδη, Ναλμπάντη….) και δεν θέλει ξανά τα ίδια. Και αν προσέξετε ποιους «βγάζει στην μπάντα» θα καταλάβετε ότι ξεκίνησε να παίζει το προεκλογικό παιχνίδι του από πολύ νωρίς. Από την άλλη όμως δεν μπορείς να ακυρώνεις ανθρώπους που ήταν μαζί σου από την αρχή (ως το τέλος δεν θα πω, επιφυλάσσομαι). Έμαθα δήμαρχε ότι μοίρασες αλάτι στα σχολεία. Τώρα που αερίζουν συχνά πυκνά τις αίθουσες, άσε το αλάτι και στείλε στα παιδιά ισπανικές κουβέρτες. Μπορεί τον covid να τον γλυτώσουν αλλά τις χιονίστρες και την πνευμονία δύσκολα το κόβω.

Ανοίγει η αγορά τη Δευτέρα 18 Ιανουαρίου, με απαγόρευση μετακίνησης εκτός Δήμου για τα ψώνια. Θα στέλνουμε SMS 2 στο 13033 και θα έχουμε χρονικό όριο 2 ωρών για τις αγορές μας. Μας τρέλαναν με αυτά τα click. Εμείς πλέον δεν είμαστε πελάτες στα μαγαζιά, φωτογράφοι είμαστε. Ακούμε κλικ και γυρνάμε. Click και ντεφ να γίνεται λέω εγώ. Βέβαια για πόσο καιρό θα μείνουν ανοιχτά δεν ξέρω να σας πω γιατί τώρα τελευταία ακούμε και για το ….. τρίτο κύμα. Για ηρεμήστε λέω εγώ γιατί έτσι που το πάτε το τρίτο δεν θα είναι κύμα αλλά τσουνάμι και θα σας καταπιεί. Χαλαρώστε, καταντήσαμε σαν την Ελενίτσα από το Κωσταλέξι.

Προχθές και ενώ ήμουνα στο δωμάτιο μου άκουσα από έξω το σκουπιδιάρικο του δήμου. Τι έγινε ρε παιδιά, απόρησα. Και ενώ ήμουν σίγουρος ότι άκουσα σωστά σηκώθηκα να δω για να το επιβεβαιώσω. Αυτό που είδα με σόκαρε.

Σκουπιδιάρικο ανακύκλωσης συσκευών σε έναν δήμο που δεν ξέρει ούτε πως γράφεται η λέξη. Δεν ξέρω αν εσείς έχετε ξαναδεί το συγκεκριμένο όχημα αλλά για μένα ήταν η πρώτη φορά. Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκατσα στο κρεβάτι. Φώναξα τη μάνα μου να φέρει το πιεσόμετρο, μπας και ανέβηκε η ρουφιάνα και έχω παραισθήσεις. Τι το ήθελα; Από τη μια η μάνα μου να φωνάζει «κόψε το τσιγάρο, ανεβάζει την πίεση, δεν τρως κιόλας» και από την άλλη η εικόνα του σκουπιδιάρικου. 17 η μεγάλη, 9 η μικρή. Μ΄ έφαγες μπαμπέσικα Σαρακατσάνε, μ΄ έφαγες.

Δεν ξέρω αν το είδατε το νέο σήριαλ αλλά αν δεν το προλάβατε εδώ είμαι εγώ να σας πω το ρεζουμέ. Την Κυριακή 10 Ιανουαρίου ανεβάζει στο προσωπικό του προφίλ ο Στέφανος Δελιόπουλος ένα post στο οποίο μας προτρέπει όλους να κάνουμε το εμβόλιο. Λογικά ο άνθρωπος ανέβασε το post με την ιδιότητά του ως γιατρός αν και δεν ξέρω κατά πόσο η οδοντιατρική μπορεί να είναι τόσο εξειδικευμένη σε αυτά τα θέματα των λοιμώξεων. Εκτός κι αν όσοι είναι γιατροί έχουν το δικαίωμα να μιλούν για όλα όσα αφορούν την ιατρική. Αν είναι έτσι όταν με πονάει η κοιλιά να μην πάω σε παθολόγο αλλά να πάω στη Βάνα που είναι ωριλά και είναι και γνωστή μου. Κάτι θα ξέρει, γιατρός είναι.

Τέλος πάντων, δεν θα εξετάσω το γιατί αλλά θα πω μονάχα ότι ο άνθρωπος (με την καλή του την καρδιά) προσπάθησε να μας πει την άποψη του που κατ΄ εμέ είναι σεβαστή. Το τι ακολούθησε δεν έχει προηγούμενο. Εγώ πάλι, κατά έναν παράξενο λόγο θα συμφωνήσω με όλους. Στην συνομιλία που ακολουθεί έχω αλλάξει τα ονόματα των ομιλητών. Δείτε λοιπόν τη συνομιλία του Στέφανου με τον «Δημήτρη».

Δεν ξέρω αν υπήρξε ειρωνεία, αυτό θα το κρίνετε εσείς. Εγώ έχω να πω ότι τη ρήση «πάρε και μια δεύτερη γνώμη από έναν άλλον γιατρό» δεν την εφεύραμε εμείς αλλά μας την έμαθαν οι ίδιοι οι γιατροί. Θεωρώ ότι εν έτη 2021 όλοι μας έχουμε την ικανότητα να αντιληφθούμε λίγο πολύ τι παίζει. Από τη στιγμή που δεν είναι υποχρεωτικό ας κάνει ο καθένας αυτό που θεωρεί σωστό για τον εαυτό του.  Νομίζω φτάνει αυτό, ας μην επεκταθώ.

Βέβαια δεν τελειώνει εδώ. Τώρα αρχίζει το καλό. Κάποιοι ένιωσαν ότι ο Στέφανος βάλλεται από παντού και έσπευσαν να τον βοηθήσουν.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα ανατρέξετε να δείτε πια είναι η «δικηγόρος υπεράσπισης». Εγώ δεν θα μιλήσω, όχι γιατί δεν έχω κάτι να πω αλλά γιατί η παρακάτω κυρία τα είπε όλα. Πέθανα στο γέλιο. «Κούλα» μου, δεν σε ξέρω αλλά να σε έχει ο Θεός καλά. Χρόνια είχα να γελάσω τόσο.

Στείλε μου (Κούλα) σε παρακαλώ μήνυμα στο FB πότε να επικοινωνήσω μαζί σου. Θέλω οπωσδήποτε να σε πάρω μια συνέντευξη στις ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ. Μ΄ αρέσουν οι άνθρωποι που κάνουν το μπαμ με…… ευγένεια. Χίλια χρόνια να ζήσεις, γέλασα με δάκρυα.

Βέβαια γράφτηκαν πάρα πολλά, άλλα θετικά και άλλα όχι. Για μένα η κορυφή όλων είναι η πρόκληση και αυτό μόνο μία το κατάφερε. Αφήνω αυτούσια τη συνομιλία γιατί η Σοφία είναι φίλη μου και δεν έχει πρόβλημα (όχι ότι οι άλλοι έχουν, έτσι και αλλιώς δημόσια γράφτηκαν όλα).

Σοφάκι μου, δεν ξέρω αν θα το κάνει ο Στέφανος δημόσια αλλά μη σκας. Το Καρπουζάκι να είναι καλά. Θα σε βγάλω εγώ από την επιθυμία να τον δεις να κάνει το εμβόλιο στο πιτς φυτίλι. Δικό σου.

Στέφανε, ξέρω καλά ότι αυτό που ανέβασες δεν το έκανες για να πουλήσεις μούρη. Πρέπει όμως να ξέρεις ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μία φάση που δεν την επέλεξε και όλα και όλοι είναι στην τσίτα. Βαρεθήκαμε να ακούμε ότι πρέπει να κάνουμε αυτό και εκείνο. Οι μισοί γιατροί λένε ναι και οι άλλοι μισοί όχι. Βρείτε τα μεταξύ σας και μεις εδώ είμαστε. Και επίσης δεν είμαστε όλοι για όλα. Αν θέλω απονεύρωση δεν θα πάω στον Τσιόδρα.

Ζωντανεύουμε πίνακες, συνέχεια. Διάσημοι και μη έχουν επιδοθεί σε αυτό το «παιχνίδι» και κάποιοι με μεγάλη επιτυχία. Ο Sir Mr Bean, ο διάσημος άγγλος κωμικός είναι αυτός με τις περισσότερες πετυχημένες αναπαραστάσεις. Σήμερα την τιμητική του έχει ο Argy κατά κόσμο Αργύρης Πανταζόπουλος. Μια προσωπογραφία του 14^ου αιώνα, ένας πίνακας ανυπολόγιστης αξίας. Αφού τα κατάφερε ένας Sir γιατί να μη τα καταφέρει και ένας Chief !!!

Αυτά για σήμερα, νομίζω έγραψα πολλά. Το τι ακούγεται αυτήν την περίοδο δεν έχει προηγούμενο. Από το ότι ο Trump θα σώσει τον κόσμο μέχρι το ότι ο Τσιόδρας είναι στην εντατική μετά το εμβόλιο με άλλο όνομα. Δεν θα τα ψάξω ούτε θα τα αναλύσω. Νομίζω με κούρασαν όπως θέλω να πιστεύω και εσάς. Θέλω μόνο να πω ότι σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν οι έξυπνοι και οι κουτοί. Στους κουτούς δικαιολογούμε κάθε λάθος γιατί μέχρι εκεί τους φτάνει. Στους έξυπνους δικαιολογούμε τα πάντα εκτός από ένα.

Να νομίζουν ότι είναι οι μοναδικοί έξυπνοι που γεννήθηκαν σε αυτόν τον πλανήτη.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Αυτόν τον Kυριάκο δεν μπόρεσα να τον καταλάβω. Μας τρέλανε. Μια τα ανοίγει τα μαγαζιά και μια τα κλείνει. Κλείνει ξανά το λιανεμπόριο, τέλος το πολυδιαφημιζόμενο click away, κλειστά τα κομμωτήρια. Μπες, βγες, άνοιξε, κλείσε. Αυτό δεν είναι ωράριο ακορντεόν Κυριάκο, αυτό είναι ωράριο δύο έργα sex, η αίθουσα κλιματίζεται. Μια έχουμε κρούσματα και μια δεν έχουμε δηλαδή; Τάχα έπεσαν μας είπαν αλλά τώρα με τα ρεβεγιόν ξανανέβηκαν. Βρε άιντε λέω εγώ. Μας ζαλίσατε με αυτά και με εκείνα...

Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ, εκεί που με πείθουν να κάνω το εμβόλιο, έρχονται με αυτά που κάνουν, χωρίς κανένα σχέδιο και με ξε-πείθουν. Όλοι είχαμε καταλάβει ότι μετά το ρεβεγιόν θα μας έλεγαν ότι πάλι ανέβηκαν τα κρούσματα. Όλοι όμως. Τώρα μας λένε για μια βδομάδα ακόμα αυστηρά για να καταφέρουν να ανοίξουν τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά. Μου λένε δηλαδή να κάτσω μέσα για να μάθει το νήπιο το «φεγγαράκι μου λαμπρό» λες και αύριο μεθαύριο θα το δώσει στις πανελλήνιες. Άμα το πάμε έτσι Κούλη μου, μια βδομάδα για τα γυμνάσια, μια για τα λύκεια, μια για τα ΤΕΙ, τα πανεπιστήμια και βάλε, με βλέπω να βγαίνω από το σπίτι όταν θα έρθει ο καιρός να κάνω τα χαρτιά για τη σύνταξη.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά τόλμησε και είπε το «κλειστές οι εκκλησίες». Ποιος είδε τους παπάδες και δεν φοβήθηκε. Έκτακτη συνέλευση έκαναν  στο πιτς φυτίλι και σήκωσαν παντιέρα. Μέχρι στο συμβούλιο Επικρατείας έκαναν προσφυγή. Τα ράσα πήραν και άστραψαν. Με 25 άτομα είπαν θα κάνουμε τη λειτουργία, βρέξει χιονίσει. Έτσι είσαι λέει ο Κούλης, τώρα θα δεις. Και έβγαλε όλη την ελληνική αστυνομία έξω από τις εκκλησίες. Τόση αστυνομία στο δρόμο ούτε όταν έπεσε η χούντα δεν είδαμε.

Σε δίλλημα οι θιες. Να πάνε στην εκκλησία με κίνδυνο να «πληρώσουν» τον αγιασμό 300 ευρώ ή να κάτσουν σπίτι; Όποιες είχαν γνωστό που είχε γνωστό αστυνόμο τον έβαλαν να ρωτήσει σε ποια ενορία θα πάνε και αν θα ρίξουν καμπάνες. Μη το βγάλουν τσάμπα το ταγιέρ από τη ναφθαλίνη. Εγώ πάντως τους χάρηκα τους παπάδες, αυτή τη φορά. Τσαμπουκά στο φουλ και όχι σαν εμάς τα βόδια που ότι μας λένε κάνουμε.

O ιερός Μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας άνοιξε τις πύλες τους για τους πιστούς, σύμφωνα με τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα χωρίς την παρουσία της Πολιτικής και Στρατιωτικής Ηγεσίας του τόπου μας. Παράλληλα, υπήρξε μέριμνα για τον αγιασμό (ο αγιασμός ήταν μέσα σε μπουκαλάκια) αφού από νωρίς το πρωί οι πιστοί βρίσκονταν έξω από τον Ιερό Ναό και περίμεναν με τη σειρά να μπουν μέσα για να παραλάβουν αγιασμό και αντίδωρο.

Και έρχομαι τώρα εγώ να ρωτήσω τα εξής: Α) γιατί δεν πήγε κανένας από την πολιτική ηγεσία; Επειδή διέταξε ο Κούλης ή απλά για να αφήσουν χώρο να πάνε περισσότεροι πιστοί; Και απαντώ, σούζα τα παιδιά, βλέπετε υπάλληλοι του Κυριάκου είναι, από εκεί πληρώνονται. Εξάλλου όταν δεν έχει πολύ κόσμο, ποιος θα τους δει; Β) ο αγιασμός δεν ήταν σε εκείνο το μεγάλο το «τσαγιερό» (δεν ξέρω πως λέγεται αυτό το σκεύος) που το βάζουν κάθε φορά αλλά το έβαλαν σε μπουκαλάκια. Και ρωτάω τώρα εγώ πάλι, από το δισκοπότηρο της Κοινωνίας δεν κολλάς μας είπατε, από το «τσαγιερό» κολλάς και το βγάλατε;

Για τα αντίδωρα δεν ρώτησα αν ήταν χύμα ή τα είχαν σαν σοκολατάκια τυλιγμένα για να μη συγχυστώ παραπάνω. Πάντως κανένας ιερέας δεν πήγε ούτε σε πισίνα, ούτε σε ποτάμι, ούτε σε θάλασσα να ρίξει το σταυρό στην Ημαθία τουλάχιστον. Πήραν φωτιά οι κολυμπήθρες και οι σουπιέρες. Φέτος ο Ιορδάνης ποταμός φαίνεται πως στέρεψε και ειλικρινά ντρέπομαι γι΄ αυτό. Εκκλησιές με 25 πιστούς και το σταυρό στη σαλατιέρα, είχαμε στη Σμύρνη λίγο πριν ο Κεμάλ την κάψει. Τότε είχαμε πόλεμο, τώρα;

Έγινε και ο ανασχηματισμός. Άλλαξε ο Μανωλιός δηλαδή και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Εγώ ένα ξέρω να πω, αν κάτι που θέλεις να καθαριστεί σωστά, δεν το αδειάσεις μια φορά καλά, ότι και να ρίξεις μέσα μετά...αλοίμονο... Για εκλογές το πάει ο Κυριάκος για να ανανεώσει το χρόνο του αλλά δεν μας το λέει ακόμα. Συνεχίζει να μας θεωρεί χαζούς. Καλά κάνει εξάλλου αφού δείχνουμε ότι είμαστε. Κάποια στιγμή θα πάρουν το μήνυμα ότι σε μια χώρα κουμάντο κάνει ο λαός και όχι αυτοί. Όλα μπορούν να αλλάξουν στο λεπτό. 58 υπουργοί και υφυπουργοί σε 19 υπουργεία έβαλε ο αθεόφοβος. Να τα παχιά τα μηνιάτικα, σιγά μη σκάσει. Έτσι τηρούνται οι προεκλογικές δεσμεύσεις...

Στο ερώτημα γιατί για άλλη μια φορά δεν επελέγη μικρό κι ευέλικτο σχήμα, αλλά ένα μεγάλο κι ενδεχομένως «βαρύ» υπουργικό συμβούλιο, από την κυβέρνηση απαντούν ότι έχει να διαχειριστεί πολλαπλές κρίσεις. Κρίσιμα χαρτοφυλάκια δεν μπορεί να τα έχει όλα μαζί ένας υπουργός, απαιτείται καταμερισμός της δουλειάς που πρέπει να γίνει. Ένα θα σας πω, η Γερμανία με 80 εκατομμύρια πληθυσμό έχει περίπου 80 από δαύτους. Μιλάμε για ένα κράτος με υποδομή και πολλά έργα. Εμείς με 10 εκατομμύρια, χωρίς υποδομή και χωρίς καν να ξέρουμε πως γράφεται η λέξη «έργα» έχουμε….. 58. Να την κάνω τώρα εγώ βαθιά την χωρίστρα ή να αφήσω τη φράντζα μέσα στα μάτια να μη βλέπω;

Και σα να μη φτάνει και αυτό, έχεις και τον Γκυρίνη να στέλνει αβέρτα επιστολές. Ναι, έστειλε επιστολές για να συγχαρεί κάποιους υπουργούς. Ναι βρε σας λέω, έστειλε. Ο ανεξάρτητος δήμαρχος της Ώρας Ευθύνης έστειλε συγχαρητήριες επιστολές στους υπουργούς της ΝΔ. Για θυμίστε μου λίγο, όταν έκανε ανασχηματισμό η κυβέρνηση την προηγούμενη τετραετία είχε στείλει και τότε ο «ανεξάρτητος» επιστολές;

Φτάνει με τα πολιτικά, συγχύστηκα. Τι λέτε, πάμε να ζωντανέψουμε ένα ακόμα πορτραίτο; Σειρά έχει το Portrait of Dora Maar του Picasso. Έψαχνα πόσο καιρό να δω ποιος θα ταίριαζε σε αυτόν τον πίνακα. Ποιος δηλαδή θα είχε το…. διπλό πρόσωπο της Maar. Κατέληξα σε έναν και σας τον παραδίδω. Έρχονται και καλύτερα.

Παράβαση για παράνομη μετακίνηση βεβαίωσαν οι αστυνομικοί των Μαλγάρων σε γιατρό ο οποίος πήγαινε προς το νοσοκομείο για εφημερία. Σχετική καταγγελία του Ιατρικού Συλλόγου Ημαθίας, αναφέρει «Η επίδειξη της ιατρικής ταυτότητας και του προγράμματος εφημεριών του νοσοκομείου Βέροιας δεν ήταν αρκετά». Ο άνθρωπος μένει Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε να πάει στη δουλειά του στο νοσοκομείο της Βέροιας και αντί να πάρει μεροκάματα βρέθηκε να χρωστάει και 300. Από τη μια δεν έχουμε γιατρούς να αντιμετωπίσουμε την «πανδημία» και από την άλλη πάρε να με θυμάσαι.

Από τη μία και οι αστυνόμοι τα έπαιξαν τελείως με όσα συμβαίνουν. Ποιον να πιάσουν και ποιον να αφήσουν. Κάθε μέρα και διαφορετικά τους λένε τους έρμους. Ώσπου να εμπεδώσουν τα χθεσινά έρχονται τα σημερινά. Μυαλό είναι όχι σκληρός δίσκος. Αλλά ο συγκεκριμένος νομίζω υπερέβαλε λιγάκι. Δηλαδή τι άλλο έπρεπε να κουβαλάει μαζί του ο γιατρός για να μη του κόψει κλίση; Κανέναν πεθαμένο από covid; Τέλος πάντων, επενέβησαν τα μεγάλα κεφάλια και όλα διευθετήθηκαν. Εμένα που μπορεί να τύχει, λέμε τώρα, να πάω να πιω έναν καφέ και να ξεχαστώ και να επιστρέψω μετά τις 9, υπάρχει κανένα μεγάλο κεφάλι να με σώσει ή τα δικά μου είναι όλα βρεφικά;

Και θα κλείσω με ένα κουίζ. Ποιος αρχηγός παράταξης επηρεασμένος ίσως από την καραντίνα, στέλνει από το FB «καλημέρες από την Αλεξάνδρεια στην εκπνοή του έτους» και «καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο, πρώτο του έτους από την Αλεξάνδρεια»; Αν ανακάλυψε τώρα το FB να τον δικαιολογήσω κάπως αλλά αν το κάνει για να μάθει ο κόσμος την Αλεξάνδρεια, να τον ενημερώσω ότι εδώ και πολλά χρόνια έχει ανακαλυφθεί το GPS και μπορούν όλοι να πάνε με μεγάλη ευκολία όπου θένε.  2021 αγαπητέ. Θύμισέ μου το άλλο Σάββατο να σου πω ότι πήγαμε και στο φεγγάρι. Ένα, ένα, μη σου κάτσουν και βαριά.

Για άλλη μια φορά Καλή Χρονιά σε όλους και ραντεβού το άλλο Σάββατο. 

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. "Μένουμε διαιτώμενοι εις την οικίαν μας, στραβοπατούντες από δωμάτιον εις δωμάτιον, ως ποταμιαία καβούρια, αλιβάνιστοι, ακοινώνητοι, με την ελπίδα ότι σύντομα θα ανθρωπέψουμε και πάλι". Έτσι είχε ευχηθεί ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για κάποια άλλα Χριστούγεννα, όταν είχε ενσκήψει ο λοιμός του 1853. Θα σας ματώσω το κεφάλι με τις ευχές που σας δίνω αλλά μη μασάτε. Έφυγε ο πιο γκαντέμης χρόνος της ζωής μας. Δεν ξέρω τι κερατάς είναι αυτός που ήρθε αλλά έχουμε ένα χρόνο μπροστά μας να τον βρίζουμε και αυτόν.

Τα μάθατε τα νέα, όχι για τη Βίσση και τη Βανδή, τα άλλα. Ήρθε το εμβόλιο και στην Ελλάδα. Μάλιστα για να μας πείσουν να εμβολιαστούμε, έβαλαν πρώτους να το κάνουν μια νοσοκόμα της εντατικής δηλαδή δημόσιο υπάλληλο και έναν ¨παππούλη¨.

Η πρώτη αν δεν το κάνει πάει σπίτι και ο δεύτερος «τι είχαμε, τι χάσαμε». Αφού είδαν ότι αυτό δεν έπιασε έβαλαν μπροστά τα μεγάλα μέσα. Η κουκουβάγια και ο γκαντέμης...έτσι λένε στα social. Όχι, δεν είναι τίτλος παραμυθιού, είναι η πρόεδρος της δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός μας. Και ενώ πείστηκα να το κάνω μου μπήκε άλλο δίλημμα. Δεξί χέρι ή αριστερό; Η πρόεδρος το έκανε στο αριστερό και ο Κυριάκος στο δεξί. Τι βάσανο και αυτό.

Τέλος, το πήρα απόφαση. Σε όποιο χέρι το κάνει ο Argy θα το κάνω και εγώ. Ναι, καλά διαβάσατε. Εμπιστεύομαι τον Αργύρη γιατί ξέρει να παίρνει… σωστές αποφάσεις. Εδώ σύμπραξε με την Ώρα Ευθύνης για το δικό μας καλό και όχι για να βολευτούν κάποιοι. Τελείωσε το θέμα, προκαλωωωώ τον Αργύρη Πανταζόπουλο να κάνει δημόσια το εμβόλιο για να δούμε όλοι πιο χέρι προτίμησε. Και επιτέλους τέρμα τα διλήμματα. Βγάλτε τους σωστούς ανθρώπους να δώσουν το παράδειγμα. Έλεος.

Και πάμε στο θέμα των ημερών. Αγαπήθηκαν η Βίσση με την Βανδή. Και τώρα αγαπημένη μου γιαγιά μπορείς να πεθάνεις ήσυχη. 25 χρόνια την κρατούσαμε σε καταστολή μέχρι να αγαπηθούν αυτές οι δύο. Δεν ήθελε να πεθάνει χωρίς να μάθει τι θα απογίνουν αυτά τα δύστυχα κορίτσια. Ευτυχώς ήρθε ο Κοκλώνης και έκανε το θαύμα του. Κα αυτές αγαπήθηκαν αλλά και η γιαγιά μου πήγε στον Άγιο Θόδωρο που τόσο πολύ αγαπούσε.

Και αφού αυτά τα Χριστούγεννα ξεκίνησαν με επανενώσεις που ακόμα και το Πάμε Πακέτο θα ζήλευε, είπα και γω να το παίξω Κοκλώνης και να κάνω μια προσπάθεια να ενώσω κάτι πιο…. δικό μας. Θυμάστε για μια κόντρα που σας έλεγα και για ένα επερχόμενο διαζύγιο; Δεν θα σας πω τους λόγους που έφεραν αυτή τη διαφωνία (έξυπνοι είστε, κάτι θα καταλάβετε), θα σας πω όμως ότι εδώ και 5 μήνες Γκυρίνης και Σταυρής δεν το τρώνε γλυκό. Φήμες λένε ότι δεν ανταλλάσσουν ούτε κουβέντα. 

Θα αφήσουμε λοιπόν να περάσουν 25 χρόνια (όπως Βίσση - Βανδή) για να τους τα ξαναφτιάξουμε; Με ειδοποιούν από το control ότι πρέπει να πάμε σε διαφημίσεις. Μόλις γυρίσουμε θα μάθουμε που θα οδηγήσει αυτή η διαφωνία. Στα… χειρότερα ή έρχονται καλύτερες μέρες. Σε πολύ λίγο κοντά σας.

Επιστρέψαμε από το διάλλειμα για να δούμε ποια θα είναι η κατάληξη της σχέσης Γκυρίνη – Σταυρή. Φήμες λένε ότι ο δήμαρχος εμμένει στην άποψη του λέγοντας «ή θα κάνεις ότι λέω εγώ ή αλλιώς …..». Ο Σταυρής από την άλλη δεν διαπραγματεύεται τίποτα όσον αφορά την εκτός δήμου δραστηριότητα του (δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής ακόμη). Και εδώ έρχεται ο πρώτος πίνακας που θα ζωντανέψει (συνεχίζω την παράδοση της Θέρως). The Beheading of John the Baptist ή αλλιώς ο αποκεφαλισμός του ….Μανώλη του επαναστάτη.

Βέβαια υπάρχουν και οι «ειρηνευτικές δυνάμεις» που προσπαθούν να φέρουν την ηρεμία στο…. Κοσσυφοπέδιο. Εγώ βέβαια έχω τις ενστάσεις μου αλλά δεν είναι του παρόντος (δεν ξέρετε πως με φαγουρίζει η γλώσσα μου αλλά δεν θα το κάνω ακόμα). Προκαλωωωώ λοιπόν τον Νίκο Κοκλώνη να κάνει ένα πολιτικό ντιμπέιτ μεταξύ αυτών των δύο ώστε να καταφέρει να μιλήσουν έστω και δια μέσω αυτού. Αν δεν πιάσει και αυτό τότε ας πάρει σάρκα και οστά ο πίνακας...

Κλείνω αυτό το θέμα προς το παρόν και πάμε μαζί να ζωντανέψουμε έναν ακόμη μεγάλο πίνακα. Frida kahlo και jardines botanicos με την υπέροχη ερμηνεία της Βέτας Πανταζοπούλου (ταμία του ΛΟΝΑΠ και πρώτη μούρη του περιπτέρου μπροστά στο δημαρχείο). Θα πω μονάχα αυτό, όταν η τέχνη έχει κέφια δημιουργεί αριστουργήματα.

Και μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα παραλίγο να ξεχάσω το πιο σημαντικό. Ο δήμος μας άνοιξε μια τρύπα στην οδό Πελοποννήσου. Μη βιαστείτε να πείτε ότι ανοίγει η γη και μας καταπίνει και ότι όλα αυτά είναι απλά κακοτεχνίες παλιών διοικήσεων. Αυτή η τρύπα ανοίχτηκε για να ρίξουμε μέσα, όσοι δεν προλάβαμε για την Πρωτοχρονιά, τα γράμματα για τον Άγιο Βασίλη για να μας φέρει δώρα των Φώτων. Αφού θα περνά που θα περνά από τους δρόμους με το έλκηθρο, θα τα πάρει και θα φύγει. Φανταστείτε να έπρεπε να πάει να τα πάρει από το δημαρχείο, τζάμπα χάσιμο χρόνου.

Χρόνια πολλά στον Αντώνη Σταμάτη και στη σύζυγό του Μαρία Τσιλιοπούλου που εδώ και έναν χρόνο εμπιστεύτηκαν το Καρπούζι με τα καταστήματα τους. Εύχομαι Αντώνη μου το 2021, τα ταμεία των μαγαζιών σου να ζήσουν εποχές Ανδρέα Παπανδρέου (αν και μικρός τότε κάτι θα θυμάσαι).

Οι δρόμοι σε διάφορες πόλεις παίρνουν, κυρίως το όνομα κάποιου συχωρεμένου. Ήρωα, γιατρού, πολιτικού δεν ξέρω αλλά συχωρεμένου σίγουρα. Υπάρχει ένας δρόμος στη Βέροια που λιγάκι με μπέρδεψε. Το όνομα του δρόμου μόνο σε κάποιον πετυχημένο επιστήμονα δεν με παρέπεμψε. Για να είμαι σαφής, από αυτόν που πήρε το όνομα, επιτυχημένος ήταν σίγουρα αλλά σε έναν κλάδο που δεν υπάρχει στα τεφτέρια των κατηγοριών για το Νόμπελ. Για πάρτε μια γεύση ………

Μάλλον οδός Σπαλιάρα ήθελαν να την πουν αλλά τελευταία στιγμή κώλωσαν. Εκτός κι αν ήταν κανένας μάγκας που δεν άφησε θηλυκιά γάτα απείραχτη και κάποιοι θέλησαν να τον τιμήσουν. Και καλά έκαναν έστω και έτσι. Εμείς, στο δικό μας δήμο τι κάνουμε; Κανένα κοκόρι εμείς δεν έχουμε να το κοτσάρουμε σε κανένα δρόμο ή μόνο σε επι-αποτυχημένους δημάρχους θα τους βγάζουμε; Ε, ρε τι σπίτια θα έκλειναν αν αλλάζαμε σε αυτό το στυλ τα ονόματα των δρόμων. Και για να είμαι ειλικρινής οι περισσότεροι δρόμοι θα είχαν….. γυναικεία ονόματα. Διαφωνεί κανείς; Εγώ πάντως έβγαλα μία μπας και……..

Αυτό ήταν το πρώτο Καρπούζι της νέας χρονιάς. Ήρεμο και χαλαρό για να μην κόψει την όρεξη κανενός. Εξάλλου έχουμε πολύ δρόμο μέχρι τον Αύγουστο για να τα λέμε. Καλή δημιουργική και τυχερή χρονιά σε όλους λοιπόν και να θυμάστε, γλεντήστε τώρα που έχετε τα μάτια ανοιχτά γιατί αν τα κλείσετε θα σας γλεντάνε άλλοι.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. «Η ανατολή της θεϊκής παρουσίας ας ταυτιστεί με την ελπίδα μας για το ξημέρωμα καλύτερων ημερών». Σας κούφανα; Δεν είναι δική μου η ευχή, την έκλεψα από τον Τάσο τον Μπαρτζώκα. Αλλά λέω, τι σου είναι ο άνθρωπος άμα γίνει βουλευτής!!! Ξεχνά αυτόματα το κλισέ «υγεία σε σας και την οικογένεια σας» και πάει σε κάτι πιο εκλεπτυσμένο, πιο ποιητικό. Τάσο μου, δεν ξέρω αν η ανατολή της θεϊκής παρουσίας ταυτιστεί με την ελπίδα για καλύτερες μέρες, ξέρω όμως με όσα συμβαίνουν γύρω μας ότι η δύση της παράταξης σας θα σηματοδοτήσει ίσως ένα πιο αισιόδοξο μέλλον γιατί μόνο εξωγήινοι δεν κατέβηκαν ακόμα (όχι ότι δεν το περιμένω από βδομάδα και αυτό) να γίνει εδώ της Αφροδίτης το κάγκελο.

Τα Χριστούγεννα πέρασαν κουτσά στραβά αλλά ότι σχέδια είχατε ή έχετε για πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν να τα ξεχάσετε. Η Ελληνική Αστυνομία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί θα είναι παντού και ιδιαίτερα κατά τις ώρες απαγόρευσης της κυκλοφορίας, δηλαδή 10 το βράδυ με 5 το πρωί. Άμα σε βαστάει βγες. Αλλαγή χρόνου θα κάνουμε στις 8 το απόγευμα όπως κάνουν στη Σαμόα και στα νησιά των Χριστουγέννων. Τι έπαθαν αυτοί τόσα χρόνια, τίποτα. Μετά ακολουθεί φαγοπότι ως τις εννιάμιση και τέλος γινόμαστε άφαντοι ώστε βαριά 10 να είμαστε σπίτι. Εγώ θα πω στη διοίκηση της Ελληνικής Αστυνομίας να προμηθεύσει γάντια όλους όσους θα βγάλει στους δρόμους γιατί θα κάνει ψόφο κρύο. Εδώ 10 πακέτα με τρόφιμα πήγατε να δώσετε στην εκκλησία για να μοιράσει στους άπορους και ...σαν να κρυώσατε!

Δεν θα πάμε σε ρεβεγιόν ούτε θα μαζευτούμε σε μεγάλες παρέες για να γιορτάσουμε, όπως τις άλλες χρονιές και πρέπει γύρω από το γιορτινό τραπέζι να μπορούν να συγκεντρωθούν δύο οικογένειες και μέχρι 9 άτομα. Και όλα αυτά καλά θα ήταν να τα κάνουμε μεσημέρι γιατί το βράδυ κολλάς. Ήθελα να ήξερα (ας μου απαντήσει κάποιος επιστήμονας) αυτόν τον Κορονοϊό, η Πάολα τον γέννησε; Όλοι μας πρέπει να είμαστε μέσα τη νύχτα εκτός από αυτόν; Η ανιψιά μου δεν κοιμάται αν δεν την κάνουν βόλτες με το αυτοκίνητο. Θα το αφήσουμε άυπνο το μικρό γιατί μετά τις 10 κυκλοφορεί αυτός ο αλήτης; Θα μας κοροϊδεύει και ο κόσμος, 2 χρονών σκ@τό με μαύρους κύκλους. Ντροπή.

Αλήθεια όμως, μόνο σε μας κολλάει αυτό το ρημάδι αν είμαστε πάνω από 9; Ρωτάω γιατί σε κάποιους άλλους δεν ισχύει αυτό. Θυμάστε που όταν πρωτοβγήκαν τα αυτοκόλλητα εντομοαπωθητικά τρέχαμε όλοι να κάτσουμε δίπλα σε αυτόν που τα φορούσε για να μην μας τσιμπάνε τα κουνούπια; Μάλλον κάτι τέτοιο φοράει και ο Μητσοτάκης γιατί αλλιώς δεν εξηγείτε. Εκτός κι αν το 9 για μας είναι….9 και το 9 για τον πρωθυπουργό είναι….13. (Σε μια φωτογραφία γιατί σε άλλες είναι 53...αχ, αυτή η γυναίκα του Καίσαρα,μυαλό δε βάζει)

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι κόπηκαν τα κάλαντα. Τα παιδιά φέτος δεν θα μπορέσουν να βγουν για τα κάλαντα, καθώς δεν προβλέπεται τέτοια μετακίνηση μέσα στις γιορτές. Για να βγει ο σκύλος να ξεσκάσει βάλατε το 6. Για να βγούνε τα παιδιά να ξεσκάσουν και να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι δεν σας περίσσευε το 7; Ξέρεις Κυριάκο μου πόσες οικογένειες βασίζονταν πάνω σε αυτό το χαρτζιλίκι; Ξέρεις πόσα ποδήλατα, play station, χάθηκαν με αυτή σας την απερισκεψία; Ξέρεις τι γινόταν τέτοιες μέρες στο χωριό μου (Κορυφή); Ορδές κατακτητών κατέφταναν από την διπλανή Παλιόχωρα, ανεξαρτήτου ηλικίας για να μας πουν τα κάλαντα. Σε κάθε στενό, σε κάθε μονοπάτι και ένας τροβαδούρος κατακτητής, είτε με τρίγωνο, είτε με στερεοφωνικό, είτε ακόμα ακόμα και με το χωνί στο αγροτικό. Θα τα ζήσουμε άραγε αυτά τα Χριστούγεννα ξανά;

Η θεατρική ομάδα Θέρως δημοσίευσε όλους τους πίνακες που… ζωντάνεψε. Μια προσπάθεια που τη ζήλεψα πραγματικά. Πως δεν το σκέφτηκα εγώ πρώτος, πως; Τέλος πάντων, για άλλη μια φορά δεύτερος. Ξεχώρισα λοιπόν για άλλη μια φορά δύο από αυτούς και τους ζωντάνεψα και γω με τον δικό μου τρόπο. Ο πρώτος είναι έργο του Rembrandt Harmenszoon van Rijn με τίτλο «Άνδρας με ανατολίτικη φορεσιά». Το πρωτότυπο ζωντάνεμα το έκανε ο Νίκος Τριανταφυλλόπουλος. Αν τον έβαζαν πάνω σε ένα άλογο και του έδιναν και μια χατζάρα, ίδιος ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπείς θα ήταν. Εγώ Νίκο μου το έκανα λίγο πιο γκλαμουράτο. Το επιτρέπουν και οι μέρες βλέπεις.

Ο δεύτερος πίνακας είναι λίγο πιο ανοιξιάτικος. Η Χρύσα Αντωνίου ζωντάνεψε τον πίνακα της June Valentine με τίτλο Another hat. Μια τρελή δηλαδή που έπαιζε με τα κραγιόνια και τις σκιές γιατί την παράτησε ο άντρας της για μια πιτσιρίκα. Κι όμως Χρύσα μου, πίσω απ΄ όλο αυτό το σκιαχτικό κρύβομαι εγώ.

Μπορεί αυτή η προσπάθεια της θεατρικής ομάδας να έλαβε τέλος (έτσι νομίζω δηλαδή) αλλά εγώ μπορεί να την συνεχίσω. Όχι όμως μόνο με τη δική μου μούρη. Ίσως να δείτε και κάποιον που να σας μοιάζει να ζωντανεύει κάποιον διάσημο πίνακα στο μέλλον.

Τι είναι τα Χριστούγεννα λοιπόν εκτός από μία γιορτή; Σαφέστατα είναι μια τρέλα. Μια τρέλα κυρίως για τις νοικοκυρές. Η μάνα μου έκανε 22 αλοιφές για να φάνε 4 άτομα. 9 κεφάλια σκόρδο στούμπισε για να κάνει τζατζίκι και μελτζανοσαλάτα. Όλους να σας φάνε οι βρυκόλακες, σε μας ούτε απ΄ έξω δεν θα περάσουν. Και να τα ψητά, και να τα λουκάνικα, και να οι τηγανιές. Αν μετά τα Φώτα τους πάω στην Αμοιρίδου, το ίδιο το γουρούνι λιγότερη χοληστερίνη θα έχει από αυτούς. Άσε τα γλυκά. Φάγαμε τόσο κανταΐφι που αν κάνουμε πως φτύνουμε θα βγάλουμε τριχόμπαλες σαν τα γατιά. Και όταν τις λέω «φτάνει ρε μάνα τόσο φαϊ» η απάντηση που παίρνω είναι «τουλάχιστον αν μας βρει ο κορονοϊός, να μας βρει χορτάτους». Λες και όταν πέρασε τη γρίπη ήταν νηστικιά. Ε ρε τι πόλεμος μας χρειάζεται...

Και μιας και είπα λουκάνικα, ξεχάστε τις μπάλες και τα λαμπάκια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Tre banal. Η μόδα πλέον επιτάσσει σαν το απόλυτο στολίδι….. μια θηλιά λουκάνικα.

Και αφού το στολίσαμε το δέντρο μας και φάγαμε ότι κυκλοφορεί σε γουρούνι, ας κάτσουμε κοντά στο τζάκι κι ας αφήσουμε τον Μπάμπη (Τσολάκη, Άξιο πρόεδρο Κλειδίου) να μας ταξιδέψει στο χωριό του Αϊ Βασίλη παίζοντας στο πιάνο την Τόσκα του Πουτσίνι.

Σήμερα όπως θα παρατηρήσατε ήμουνα καλό παιδάκι. Το απαιτούν και οι μέρες βλέπετε. Εύχομαι σε όλους «η ανατολή της γέννησης το Χριστού» να φέρει τον ήλιο στις ψυχές όλων μας.

Υγεία και τύχη. Ευτυχισμένο το 2021.

Ραντεβού του… χρόνου.

Καραντινιώτες και καραντινιώτισες καλημέρα. Η Ημαθία θρηνεί 138 νεκρούς (εύχομαι να μην ανέβηκαν κι΄ άλλο) από την «πανδημία». Έτσι τουλάχιστον λένε τα επίσημα στοιχεία.

”Εάν λέγεσαι Γρηγορόπουλος και σε σκότωσε μπάτσος, κάθε χρόνο θα καίγεται η χώρα στη μνήμη σου. Αν λέγεσαι Μυρτώ και σε βίασε Πακιστανός και μετά σου χτύπαγε το κεφάλι στα βράχια μέχρι να μείνεις φυτό, κάθε μέρα θα καίγεται μόνο η μάνα σου! Σε αυτή τη χώρα βλέπεις η αξία μιας δολοφονίας εξαρτάται από το ποιος ήταν ο δολοφόνος, όχι το θύμα! Ελλάδα...”

Καραντινιώτες και καραντινιώτισσες πολύ καλημέρα σας. Ξεκινάω σήμερα με ένα κείμενο που βρήκα στο FB. Πόση πολύ αλήθεια μόνο μέσα σε 5 σειρές. Πέθαναν τόσα νέα παιδιά αλλά μόνο αυτά που χάθηκαν από το «χέρι του νόμου» έγιναν ήρωες. Και το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι δεν το είχε ανάγκη, κανένας τους. Δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που θάβει τα παιδιά της αφού πρώτα η ίδια τα σκοτώσει.

Αλλά ας περάσουμε στο πολυπόθητο εμβόλιο. Πριν λίγες μέρες δόθηκαν οι πρώτες πληροφορίες για το πώς θα γίνει ο εμβολιασμός. Ο υφυπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης Γρηγόρης Ζαριφόπουλος ανέφερε πως θα στέλνουν στον πολίτη ένα sms ή mail όταν ξεκινήσει η διαδικασία στο οποίο θα απαντά αν δεχτεί ή όχι να κάνει το εμβόλιο και θα του κλείνουν αμέσως ραντεβού. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Καρπουζιού, για να κάνουν ακόμα πιο δελεαστικό το να πεις ναι, θα δώσουν στη δημοσιότητα και τις φωτογραφίες των νοσοκόμων που θα μας κάνουν το εμβόλιο. Το Καρπούζι βέβαια έχει την αποκλειστικότητα.

Θα έρθουν λοιπόν αυτά τα παιδιά να μας …. τρυπήσουν. Ο σύλλογος γεροντοπαλίκαρων και γεροντοκορών Ελλάδος απάντησε ήδη θετικά στην πρόσκληση να κάνει το εμβόλιο παρόλο που ήταν αρνητικοί στην αρχή. Επίσης οι σύλλογοι ζωντοχήρων, χήρων, εντελώς αγ@μητων και ανύπαντρων Ελλάδος κάλεσαν ήδη γενική έκτακτη συνέλευση των μελών τους για να ξανασκεφτούν το θέμα. Μετά τη θετική αυτή αντίδραση ο ΕΟΔΥ κάνει casting για να βρει καλλίγραμμους νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που θα κάνουν το εμβόλιο αφού οι περισσότεροι από τους υπάρχοντες είναι μόνο για να σου αλλάζουν τον καθετήρα.

Αρκετοί αρχηγοί κρατών και όχι μόνο, δέχτηκαν να κάνουν δημόσια το εμβόλιο για να παροτρύνουν τους πολίτες τους να το κάνουν και αυτοί. 22 δήμαρχοι στο Κολοράντο αποφάσισαν να κάνουν το εμβόλιο ταυτόχρονα στο δελτίο ειδήσεων μεγάλου καναλιού. Ο δικός μας ο δήμαρχος τι θα κάνει; Πάτησε το κουμπί, άναψε το δέντρο, τελείωσε. Αυτό μόνο; Το εμβόλιο θα το κάνει; Προκαλώ λοιπόν τον Παναγιώτη Γκυρίνη να κάνει δημόσια το εμβόλιο κατά του κορονοϊού αλλά όχι από τα χεράκια της Κικής. Εκεί το κάνω και εγώ. Ο δυνατός ο δήμαρχος τολμάει. Εσύ τολμάς Παναγιώτη μου;

Είδες, δεν θα στο κάνω το εμβόλιο μόνος, έφερα και ενισχύσεις. Αν κάτι πάει στραβά θα σε σώσει η Μοσχοπούλου (εδώ σε έσωσε από άλλα και άλλα, σε αυτό θα φοφηθεί). Και μη φοβάσαι, είμαι ελαφροχέρης. Εσύ μόνο ανάσα πάρε και τα άλλα άστα σε μένα.

Τι σου είναι η πολιτική ρε παιδάκι μου. Σε τρώει σιγά σιγά. Σαν το σαράκι ένα πράμα. Σε παίρνει κοντά της μπουμπούκι και σε παραδίδει…… ο Θεός μας γλύτωσε και δεν ανακατευθήκαμε. Ο Σάκης ο Παντόπουλος όμως είναι η εξαίρεση του κανόνα. Στις δύο παρακάτω φωτογραφίες δεν θα βρείτε μεγάλες διαφορές. Απλά στη δεύτερη λείπει το κολλαγόνο. Ίσως να φταίει ότι εδώ και ένα χρόνο δεν ασχολείται με τίποτα. Ίσως να φταίει ότι δεν «εμπλέκεται» πουθενά. Ίσως να τον κρατάει νέο η αναμονή για κάποια νέα θέση. Μια θέση που θα πρέπει να αναγκάσουν κάποιον να παραιτηθεί για να την πάρει (φήμες λένε). Ποιος ξέρει. Πάντως Σάκη μου τον δεκαπενταύγουστο που γιορτάζει ο δήμαρχος να του πας το καλύτερο δώρο. Σα να ήξερε και δεν σου έδωσε κάποιο πόστο και κρατάς το μάγουλο τσίτα. Το καλύτερο, μ΄ ακούς;

Και πάμε σε κάτι που το βλέπω να γίνεται εδώ και τόσο καιρό και πιστεύω ακράδαντα ότι τώρα ήρθε η ώρα να … ζωγραφίσω. Η θεατρική ομάδα Θέρως, συμμετέχει στο project "Αναπαράσταση ενός πίνακα" από το Θέατρο του Άλλοτε και τη Βαρβάρα Δουμανίδου. Τι κάνουν δηλαδή; Παίρνουν έναν διάσημο πίνακα και τον αναπαριστούν με τα δικά τους πρόσωπα. Μη με ρωτάτε γιατί, τέχνη είναι αυτή, όρια δεν έχει. Αυτή τη βδομάδα είδα την Χρύσα Αντωνίου να μεταμορφώνεται στον πίνακα της June Valentine (πολύ γνώστη η June, ξαδέλφη της April και ανιψιά της May) με τίτλο Another hat.

Έσκασα από τη ζήλια μου. Υποκριτικό ταλέντο δεν έχω να ανέβω στο σανίδι σκέφτηκα, αλλά σίγουρα μπορώ να μεταμορφωθώ και γω σε έναν πίνακα. Δεν χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο υπέθεσα. Έστρωσα τον απ΄ αυτό μου κάτω να βρω ποιον πίνακα θα αναπαραστήσω. Κάτι πολύ γνωστό όμως που να το ξέρουν όλοι και όχι αυτό που διάλεξε η Χρύσα που δεν το ξέρει ούτε η μάνα της ζωγράφου. Η Μόνα Λίζα (γνωστή και ως Τζιοκόντα) είναι η προσωπογραφία που ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι και που νομίζω ότι θα μου ταίριαζε απόλυτα. Τι λέτε λοιπόν;

Πίσω Θέρως και σ΄ έφαγα. Αυτά είναι διάσημοι πίνακες, όχι σαν αυτά που εσείς διαλέγεται. Άσε που βγαίνω και σε σοκολατάκι κιόλας. Θεωρώ ότι μετά από αυτό, θα κάνετε καλύτερες επιλογές. Βέβαια ο πίνακας που με τρέλανε είναι αυτός που αναπαρέστησε η Κατερίνα Ντελιοπούλου. Μια ψωνισμένη καταθλιπτική που την βάρεσε η καραντίνα κατακέφαλα και έβαλε μάσκα ομορφιάς μπας και αλλάξει κάτι. Κατερίνα μου, δεν άντεξα, μεγάλος ο πειρασμός. Ήταν ο πίνακας που ήθελα πιο πολύ από όλους όσους είδα να αντιγράψω…… και το έκανα.

Δεν ξέρω αν μετά από αυτό θα τολμήσει να πάει κανείς σε κέντρο αισθητικής. Θα μας κράζει όπου μας βρει ο κλάδος Κατερίνα μου. Αειά νιάτα ζηλευτά, νιάτα μου ζηλεμένα. Να σας πω όμως κάτι. Ωραία η κίνηση σας αλλά καθόλου πρωτότυπη. Ναι, καλά διαβάσατε. Καθόλου. Ο κόσμος θέλει να δει προσωπικότητες που κάνουν κάτι διαφορετικό. Όχι έβαλα ένα καπέλο, 5 βραστά ρολά και πιάσε τα πινέλα. Όχι, του κόσμου του αρέσει το εξωπραγματικό. Προκαλώ λοιπόν (άλλος Μουτσινάς σας βρήκε) τον Στέργιο Μίχο (μπορεί να μην είναι της θεατρικής αλλά είναι της τέχνης και αυτός) να αναπαραστήσει τον πίνακα Η Γένεση του Αδάμ του Μικελάντζελο με τον Θεό που αυτός πιστεύει. Ορίστε, αυτό κι αν είναι επιτυχία.

Συγνώμη αν σας στενοχώρησα αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Κάντε εικόνα την Αγγελική Κακαγιάννη στη Γέννηση της Αφροδίτης και την Ιουλία Ζωντανού ως Ολυμπία του Μανέ. Θρίαμβος. Ποια καπέλα και ποια μπικουτί, δώστε στο λαό την ποιότητα που του αξίζει.

Και αφού είπα τα τέρατα (καιρό είχα να ασχοληθώ μαζί τους, τους πεθύμησα) ας πούμε και κάποιες αλήθειες. Μπράβο στην ομάδα που δεν επαναπαύθηκε από την πλήρη απραξία των ημερών που ζούμε και δημιουργεί μοναδικές και πρωτότυπες εικόνες. Χρύσα μου ένα τελευταίο, αν σου λείπει κάποιο μοντέλο για κάποιον από τους επόμενους πίνακες που θα ζωντανέψετε, μη μασάς, εγώ είμαι εδώ.

Γιορτές έρχονται, πολύ διαφορετικές βέβαια αλλά έρχονται. Εγώ και το Καρπούζι σας έχουμε δύο δωράκια, που αν τα προσφέρετε σίγουρα θα ξεχωρίσετε. Το πρώτο απευθύνεται σε παιδάκια που δεν τρώνε το φαϊ τους. Μετά την Annabelle έρχεται η κούκλα που θα κάνει τα μωρά σας τα πιο φαγανά του κόσμου. Makibelle το όνομα της και έρχεται από τον κόσμο των ζωντανών νεκρών. Δεν θα την βρείτε σε κανένα κατάστημα παιχνιδιών αλλά μπορείτε να απευθυνθείτε στο Alexandriamou για να την προμηθευτείτε. Επίσης κάνει και για μεγάλα παιδιά που τρώνε πολύ (κόβει την όρεξη). Επίσης κάνει και για όλους τους δημοτικούς συμβούλους μπας και καταλάβουν ότι δεν έχουν να κάνουν με κούκλες αλλά με ανθρώπους.

Το δεύτερο δώρο είναι το καθιερωμένο ημερολόγιο της χρονιάς που θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα αποκλειστικά στο Καρπούζι. Οι εκλεγμένοι και οι εκλεγμένες του δήμου μας φωτογραφίζονται σχεδόν….. ντυμένοι και ξαναζωντανεύουν επαγγέλματα που χάθηκαν. Και ποια δεν θα ήθελε να δει την ημερομηνία γέννησης της ανάμεσα στα γυμνά μπουτάκια κάποιου…. Αντιδημάρχου.

Αυτά για σήμερα. Δεν ξέρω αν θα την βγάλουμε καθαρή ως το άλλο Σάββατο, αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι κάποιος πρέπει να μιλήσει για την ίντριγκα που παίζει εδώ και 3 μήνες περίπου μέσα στο δημαρχείο και που νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το κάνω. Ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό το «διαζύγιο» λοιπόν; Δώστε μου μονάχα μια βδομάδα ακόμα να το...ερευνήσω...

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.