Την Παρασκευή 10 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στη Β’ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο όρος Βέρμιο.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων έψαλλε τη Β’ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου ενώπιον της θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της «Κυράς» του Πόντου, της Παναγίας της Σουμελλιώτισας και ευχήθηκε η Μητέρα του Κυρίου μας να έχει ως στοργική μητέρα στη μέριμνα της τα παιδιά, που τόσο πρόωρα στερήθηκαν τη μητρική αγκαλιά, αλλά και εκείνα που έμειναν τόσο άδικα χωρίς το τρυφερό χάδι της μητέρας τους εξαιτίας του πρόσφατου τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών.

Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλαν μαζί με τους Ιεροψάλτες του Ιερού Προσκυνήματος, μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου Δράμας υπό τη διεύθυνση του πρωτοψάλτου κ. Νικολάου Στεφανάκη και του κ. Κωνσταντίνου Παυλίδη, ενώ τους νέους συνόδευσαν οι καθηγητές κ. Λεω­νί­δας Μαρκόπουλος και κ. Ελέ­νη Ερίκη.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας· χαῖρε, ἐξ ἧς ρέει μέλι καί γάλα».

Ἐνώπιον τῆς περιπύστου καί θαυ­ματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, ἐνώπιον τοῦ πολυ­τίμου αὐτοῦ καί ἱεροῦ θησαυρίσμα­τος τῆς πίστεως καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ψάλαμε ἀπόψε τή δεύτερη στάση τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ἀειπάρθενο Κόρη καί τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας. Ψάλαμε πρός τήν Ἀνύμφευτη Νύμ­φη καί Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας τά ἀσίγητα «χαῖρε», τά ὁποῖα αἰῶνες τώρα ἀναπέμπουμε οἱ Ὀρθόδοξοι σέ ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς, ὑμνώντας τήν Ὑπε­ραγία Θεοτόκο ἀλλά καί ἀνα­θέ­τοντας στήν ἀγάπη της ὅλα τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας.

Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ θεοκίνη­τος κάλαμος τοῦ ἀγνώστου ποιη­τοῦ τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, μέ ὁδη­γό τή βαθύτατη εὐλάβειά του πρός τήν Κυρία Θεοτόκο, ἐπέλεξε ἀπό τόν λειμώνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς τίς πιό θεσπέσιες μεταφορές γιά νά συνθέσει ὕμνο ἀντάξιο πρός τίς ἀρετές καί τό μεγαλεῖο τῆς Κεχαρι­τωμένης Νύμφης καί Πανάγνου Παρ­θένου καί συγχρόνως νά σκια­γραφήσει τόν πλοῦτο τῶν χαρίτων καί τῶν δωρεῶν, τόν ὁποῖο ἔλαβε ἀπό τόν Θεό καί ἐκ τοῦ ὁποίου προσφέρει σέ ὅποιον τήν ἀγαπᾶ καί τήν εὐλαβεῖται, σέ ὅποιον τήν πλη­σιάζει καί αἰτεῖται τή χάρη καί τήν προστασία της.

«Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας· χαῖ­ρε, ἐξ ἧς ρέει μέλι καί γάλα», τῆς εἴπαμε πρό ὀλίγου. Γιατί ὅμως ὁ ἱερός ὑμνογράφος ἐγκωμιάζει τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὡς γῆ τῆς ἐπαγ­γελίας;

Γῆ τῆς ἐπαγγελίας εἶναι ἡ γῆ πού ὑποσχέθηκε ὁ Θεός στόν πατριάρ­χη Ἀβραάμ, ἡ γῆ ἡ ὁποία θά ἐκ­πλήρωνε ὅλες τίς ἐπιθυμίες του καί θά ἀντικαθιστοῦσε, κατά τό ἀνθρώπινο, τήν ἀπώλεια τοῦ κή­που τῆς Ἐδέμ. Γῆ τῆς ἐπαγγελίας εἶναι ἡ Παναγία μας, διότι αὐτή εἶναι ἡ γῆ, ἀπό τήν ὁποία θά βλα­στή­σει «εὐφορίαν οἰκτιρμῶν», ὅπως ὁμολογήσαμε τήν περασμένη Παρασκευή, κατά τήν πρώτη στάση τῶν Χαιρετισμῶν, λέγοντάς της: «Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐ­φο­ρίαν οἰκτιρμῶν». Εἶναι γῆ τῆς ἐπαγγελίας ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, γιατί ἀπό αὐτήν προῆλθε ὁ Σω­τή­ρας καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός, ἡ ἔλευση τοῦ ὁποίου στή γῆ γιά τή σωτηρία τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου ἀποτελοῦσε ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι γῆ τῆς ἐπαγγελίας ἡ Παναγία Παρθένος, γιατί ἀπό αὐτήν προῆλθαν καί συνεχίζουν νά προέρχονται ὅλα τά καλά τά ὁποῖα ἀπολαμβάνει ὁ ἄνθρωπος, καθώς Ἐκείνη συνοδεύει τή ζωή τῶν πιστῶν της τέκνων μέ τήν ἀκοίμητη πρεσβεία της στόν Υἱό της καί τήν ἀδιάλειπτη ἱκεσία της ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας.

Εἶναι ὅμως ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος γῆ τῆς ἐπαγγελίας, διότι, ὅπως ἀπό τή φυσική γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ἀπό τή γῆ, τήν ὁποία ὑποσχέθηκε ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ, ἔρρεε μέλι καί γάλα, ἔτσι καί ἀπό τή νοητή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, τήν Παναγία Παρθένο καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, ρέει μέλι καί γάλα.

Καί πῶς ρέει μέλι καί γάλα; Ρέει διά τοῦ Υἱοῦ της, τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ μας, τόν ὁποῖο Ἐκείνη ἔφερε στόν κόσμο.

Μέλι εἶναι ὁ λόγος καί ἡ διδα­σκαλία του, ἡ ὁποία κατά τόν προ­φητικό λόγο τοῦ ψαλμωδοῦ Δαβίδ εὐφραίνει τίς ψυχές τῶν ἀκροα­τῶν του «ὑπέρ μέλι καί κηρίον». Μέλι εἶναι ἡ ἀγάπη του, ἡ ὁποία χαρίζει τήν ἄφεση στούς ἀνθρώ­πους καί θεραπεύει τά τραύματά τους. Μέλι εἶναι ὅμως καί ἡ στορ­γική ἀγάπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου πρός ὅλα τά εὐσεβῆ τέκνα της, πρός ὅλους ὅσους πιστεύουν στόν Υἱό της καί Κύριό μας καί ἀγαποῦν καί εὐλαβοῦνται τήν ἴδια, μέ τήν ὁποία μᾶς προστατεύει καί μᾶς προφυλάσσει ἀπό παντός κακοῦ, ἀλλά καί μεσιτεύει στόν Χριστό γιά τή σωτηρία μας.

Μαζί μέ τό μέλι ὅμως ρέει καί γά­λα ἀπό τή νοητή γῆς τῆς ἐπαγγε­λίας, τήν Παναγία μας, ἡ ὁποία «γάλακτι ἐξέθρεψε», κατά τόν ποιη­τή τοῦ κανόνος τοῦ Ἀκα­θίστου, «νεύματι τόν τρέφοντα τήν οἰκουμένην ἅπασαν», τόν Κύριό μας. Καί τό γάλα πού μᾶς προσφέ­ρει εἶναι ὁ λόγος τοῦ Υἱοῦ της, ὁ ὁποῖος τρέφει τίς ψυχές ὅσων τόν ἀκοῦν καί πολύ περισσότερο ὅσων τόν ἐφαρμόζουν στή ζωή τους. Διότι γι᾽ αὐτό μᾶς τό προσφέρει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά προοδεύσουμε πνευ­μα­τικά, νά προοδεύσουμε στήν ἐν Χριστῷ ζωή, ὑπακούοντας στίς ἐντο­λές τοῦ Υἱοῦ της, ὅπως ἔκανε καί Ἐκείνη.

Ἄς μήν μείνουμε ἀπαθεῖς καί ἀδιά­φοροι στήν προσφορά της, ἀλλά ἄς τήν ἀξιοποιήσουμε γιά νά μπορέσουμε νά ἀπολαύσουμε τήν ἀληθινή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, τόν οὐρανό, τόν ὁποῖο ἀπολαμβάνει καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, δίπλα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της.

Ἄς παρακαλέσουμε ὅμως ἀπόψε τή γλυκυτάτη Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν ἀνθρώ­πων, καθώς ὁ πόνος ἀπό τό πρόσ­φατο τραγικό δυστύχημα εἶναι πο­λύς καί οἱ καρδιές ὅλων μας, ἀλλά ἰδιαιτέρως τῶν ἀδελφῶν μας οἱ ὁποῖοι στερήθηκαν πρόσωπα ἀγα­πη­μένα, παιδιά, μητέρες, συζύγους, ἐγγόνια, φίλους, εἶναι βαθειά πλη­γωμένες, νά μαλακώσει μέ τό γάλα τήν ὀδύνη πού φλογίζει τίς ψυχές τους καί νά γλυκάνει μέ τό μέλι της τήν πίκρα τους. Καί νά τήν πα­ρα­καλέσουμε νά ἔχει ὡς στοργική μητέρα στή μέριμνά της τά παιδιά μας, πού τόσο πρόωρα στερήθηκαν τή μητρική ἀγκαλιά, ἀλλά καί ἐκεῖνα πού ἔμειναν τόσο ἄδικα χωρίς τό τρυφερό χάδι τῆς μητέρας τους, καί νά μᾶς παρηγορήσει ὅλους μέ τή μητρική της ἀγάπη γιά νά τήν ὑμνοῦμε καί νά τήν δοξά­ζουμε πάντοτε.

Ἀπόψε εἴχαμε τή χαρά νά ὑμνή­σουμε τήν Παναγία μας μαζί μέ τούς μαθητές, τίς μαθήτριες καί τούς καθηγητές τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Δράμας, τούς ὁποίους καί εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας θερμά γιά τήν παρουσία τους καί τίς μελωδικές φωνές τους. Ἰδιαι­τέ­ρως εὐχαριστοῦμε τόν πρωτοψάλ­τη κ. Νικόλαο Στεφανάκη καί τόν κ. Κωνσταντίνο Παυλίδη, καί τούς συ­νοδούς καθηγητές, τόν κ. Λεω­νί­δα Μαρκόπουλο καί τήν κ. Ἑλέ­νη Ἑρίκη, καί εὔχομαι νά σᾶς προστατεύει καί νά σᾶς εὐλογεῖ ἡ Παναγία μας. Καί νά τήν ψάλλετε ὅσο ὑπάρχετε. Εἶναι μεγάλη εὐλογία νά ἔχουμε τή δύναμη νά ψάλλουμε τήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία μας. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία νά εἶναι μαζί σας.