Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Αυτή η εναλλαγή του καιρού από κρύο σε ζέστη έκανε κάποιους να τα χάσουν λιγάκι. Όχι ότι αυτοί οι κάποιοι μας είχαν συνηθίσει σε φιλοσοφικές συζητήσεις αλλά νομίζω τώρα παράγινε. Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε, ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Κουτσαμπασόπουλος ξέσπασε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σχετικά με την είσοδο του στο κτίριο ως άτομο με κινητικά προβλήματα. Η ράμπα ανάβασης αιωνίως χαλασμένη και αυτός είναι υποχρεωμένος να περιμένει μέσα στην βροχή, το χιόνι και τον ήλιο να φανεί κάποιος για να τον βοηθήσει να ανέβει. Είναι ο μοναδικός δημοτικός σύμβουλος που δεν είδε ποτέ τον δεύτερο όροφο του δημαρχείου γιατί το ασανσέρ που έταξε η Ώρα Ευθύνης δεν έγινε ποτέ.

Και αντί όλοι να αναλάβουν την ευθύνη τους και να κατεβάσουν τα κεφάλια γιατί δεν νοείτε στον 21^ο αιώνα τα άτομα με ειδικές ικανότητες να ζουν στο περιθώριο, πετάχτηκε ο Σταυρής να κάνει τον συνήγορο του διαβόλου. «γιατί θυμήθηκες τώρα να επισημάνεις τη βλάβη αφού και ο ίδιος αποτελείς κομμάτι της Δημοτικής αρχής» ρώτησε. Ένα θα σας πω, χωρίς να είμαι παρών, ντράπηκα. Τι θέλει να μας πει ο κύριος Σταυρής, ότι τη θέση πάρκινγκ που παραχωρήθηκε στον Κουτσαμπασόπουλο, τη σκέφτηκε αυτός; Παρακολουθώ τα δημοτικά συμβούλια από τις αναρτήσεις του alexandriamou.gr και έχω ακούσει τον κύριο Κουτσαμπασόπουλο να διαμαρτύρεται αμέτρητες φορές για το συγκεκριμένο θέμα και λιγότερες εσένα Μανώλη μου να εισηγείσαι για οποιοδήποτε άλλο. Το ότι είμαστε άχρηστοι να παρέχουμε στους συνανθρώπους μας με αναπηρία έναν καλύτερο τρόπο ζωής δεν φταίει η στιγμή που επιλέγει να διαμαρτυρηθεί Μανώλη μου. Φταίει το γεγονός ότι βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα δικά μας «πόδια». Εδώ βλέπουμε μπάρες αναπήρων στα πεζοδρόμια και νομίζουμε πως είναι μπάρες για να ανεβαίνουν τα μηχανάκια και συ Γιώργο μου περιμένεις ασανσέρ. Ούτε δίχτυ δεν είμαστε ικανοί να κρεμάσουμε, όπως στα Μετέωρα.

Και θύμωσε μετά ο παπάς στον Καθεδρικού Ναού του Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα γιατί τα παπαδοπαίδια έβαλαν μαριχουάνα στο θυμιατήρι του για πλάκα. Τι θυμώνεις πάτερ; Όλοι οι ενορίτες σου έφυγαν χαμογελαστοί από τη λειτουργία. Πάρε το θυμιατό σου και έλα να κάνεις κανένα ευχέλαιο στο δημαρχείο μας, μπας και δούμε καμιά χαμογελαστή μέρα.

Και όταν τελειώσεις πάτερ μου από το δημαρχείο πάνε και λίγο στο Ζαχάρεως που όπως φαίνεται βάζει λουκέτο λόγω υπερχρέωσης. Θα γίνω λίγο κακός αλλά δεν πειράζει. Το ότι κλείνει το εργοστάσιο δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, φταίνε αυτοί που υπέρ-τιμολογούσαν τα φορτία, αυτοί που έπαιρναν τους παχυλούς μισθούς, αυτοί που ζύγιζαν και ξανά- ζύγιζαν πλατφόρμες…… Το κακό είναι ότι αυτοί χόρτασαν λεφτά ενώ οι εργάτες έμειναν χωρίς δουλειά. Όλη μέρα στριμώχνονται στο ΑΤΜ να δουν αν μπήκε κανένα φράγκο. Τους βλέπεις να αργούν μπροστά στο ΑΤΜ και σου έρχεται να τους ρωτήσεις σε ποια πίστα έφτασαν. Κάποια μέρα θα γινόταν και αυτό γιατί όταν βλέπουμε δεν μιλάμε.

Σιγά σιγά οι υποψήφιοι φανερώνονται και ξεκινούν τον αγώνα τους. Να οι κάρτες, να τα φυλλάδια, να οι φωτογραφίες χωρίς ρυτίδες με το photoshop να κάνει πάρτι. Το κακό αγαπητοί υποψήφιοι είναι ότι ακολουθείτε μια πεπατημένη (και όχι περπατημένη κύριε Κυτούδη μου) που πλέον είναι παλιακιά. Βάζετε το όνομα σας και το όνομα και σύνθημα του συνδυασμού που κατεβαίνετε. Τι είχες Γιάννη΄μ ….. Ο προεκλογικός αγώνας θέλει όραμα και φαντασία. Δείτε κάρτα υποψηφίου στον δήμο Αγρινίου και πείτε μου αν αυτόν τον άνθρωπο τον ψηφίζατε. Εγώ πάντως, μονοσταυρία.

Ανεξαρτητοποιήθηκαν και επίσημα πλέον από την ¨Ώρα ευθύνης¨ οι δημοτικοί σύμβουλοι, Γιάννης Κιρκιλιανίδης και Μόσχος Κυτούδης. Οι πληροφορίες μου λένε ότι οι παραιτήσεις τους ήταν καιρό τώρα στο συρτάρι του δημάρχου ο οποίος έκρινε ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Οι πάλαι ποτέ συνυποψήφιοι παίρνουν διαζύγιο από τον Γκυρίνη και προχωρούν σε νέα σχέση, ο ένας με τον Ναλμπάντη και ο άλλος με τον Χαλκίδη. Και εδώ δημιουργούνται τα προβλήματα. Τόσα χρόνια μαζί και τώρα αναγκάζονται να πάρουν διαζύγιο. Άτιμη πολιτική, τσακίζεις τα πάντα. Προς το παρών, απολαύστε τον καθαρό αέρα της ανεξαρτητοποίησης και μέχρι τον Μάιο έχουμε καιρό.

Το δεύτερο και μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιουργήθηκε από αυτούς τους δύο είναι…. δεν χωράμε πια. Ναι, ναι καλά διαβάσατε. Τα έδρανα της αντιπολίτευσης τιγκάρισαν και δεν χωράνε τίποτα άλλο. Για πρώτη φορά στην ιστορία, σε έναν δήμο, η αντιπολίτευση έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Θα τρελαθούμε τελείως. Η φωτογραφία της αντιπολίτευσης μου θυμίζει το στόμα ενός 20χρονου που έχει όλα τα δόντια του ενώ της διοίκησης το στόμα του παππού μου, με ένα δόντι μπροστά για τις μπύρες και δύο πίσω για να κρατάνε την πάνω γνάθο. Έζησα να το δω και αυτό.

Και επειδή την Πέμπτη που μας πέρασε ήταν του Αγίου Βαλεντίνου, θα σας δείξω κάποια ζευγάρια που μπορεί να φαίνονται εχθρικά αλλά κατά βάθος δεν μπορεί ο ένας χωρίς τον άλλον.

Γκυρίνης και Χαλκίδης. Αν αυτό που λένε ότι μετά από έναν μεγάλο καυγά γίνετε το καλύτερο sex, είναι αλήθεια, τότε αυτοί οι δύο θα βάλουν φωτιά στα παπλώματα. Όποιον κι αν στήριξε ο Χαλκίδης σε παλιότερες εκλογές (Καρέλη- Γκυρίνη) τώρα τον κατηγοράει. Και μάλιστα έχει και το θράσος να λέει ότι «κ. Δήμαρχε με κατηγορείτε διότι ως βουλευτής του νομού φρόντισα οι αγρότες να αποζημιωθούν για υπαρκτές ζημίες της περιόδου εκείνης!» όταν στην ομιλία του δήλωσε δημόσια ότι ¨ανακάλυψε¨ την ασθένεια «κηλιδοτός υιός» για να πάρει λεφτά από το δημόσιο ταμείο.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά ζητάει και ντιμπέιτ μεταξύ αυτού και του Γκυρίνη. Να πεις τι καλέ μου, ότι και ο συνεταιρισμός του χωριού σου σε κατηγορεί ότι πήγες να τον κάνεις τσιφλίκι σου; Ότι σκύλιασες, όπως λέει ο Καρέλης να μη γίνει το κολυμβητήριο στη Μελίκη; Δεν τα λέω εγώ Μιχάλη μου, αυτοί που στήριζες και υποστήριζες τα λένε. Ντιμπέιτ θέλεις, ντιμπέιτ θα έχεις, χαλάω εγώ χατήρι.

Και δικαίως βγαίνει και ο Γκυρίνης και σου λέει «Αντί λοιπόν να ζητάει δημόσιες «κοκορομαχίες», καλό θα ήταν να απολογηθεί στους δημότες της Μελίκης γιατί δεν έχουν σήμερα κολυμβητήριο τα παιδιά τους». Εδώ όμως Παναγιώτη μου αλλάζει το πράγμα. Άλλο το ντιμπέιτ και άλλο οι κοκορομαχίες. Το δεύτερο περιλαμβάνει και βία και όπως όλοι ξέρουμε η βία πουλάει. Και επειδή το Καρπούζι ποτέ δεν μασούσε τα λόγια του, ψηφίζει κοκορομαχίες. Όλοι στην αρένα.

Μοσχοπούλου και Γκυρίνης. Σε αυτόν τον «έρωτα» θα παραθέσω μόνο τα στοιχεία και τα συμπεράσματα δικά σας. Σκοτώθηκαν για τις αποζημιώσεις (ή κάτι τέτοιο) των εργαζομένων με αποτέλεσμα η πρώτη να δηλώνει πως αν την δούμε στο ψηφοδέλτιο Γκυρίνη να την χαστουκίσουμε. Όλες οι πληροφορίες δείχνουν πως τελικά θα είναι μαζί του. Παναγιώτη μου τελικά είσαι μεγάλος καταφερτζής, στο αναγνωρίζω. Μόνο όμως που το πάθημα δεν σου έγινε ακόμα μάθημα. Είδες τι έπαθες με το πισωγύρισμα του Ισαάκ Χαλκίδη μετά τα όσα σου είπε. Δύο φορές το ίδιο λάθος σημαίνει………

Ναλμπάντης και Δελιόπουλος. Οι πάλε ποτέ σύντροφοι έγιναν οχτροί. Η σχέση τους πνέει τα λοίσθια (και όχι τα Ίσθμια που έγραψα στο προηγούμενο άρθρο, σιγά μη πνέει και τα Πόρθμια τρομάρα μου). Κύριοι, εγώ προσωπικά χαίρομαι για τους εχθρούς μου. Με κράζουν σαν κοκόρια αλλά με χαιρετούν σαν κότες. Ο ένας υποψήφιος δήμαρχος και ο άλλος μελλοντικός υποψήφιος δήμαρχος. Για να δούμε ποιος από τους δύο θα είναι ο κόκορας στο κοτέτσι και ποιος θα κάνει το αβγό.

Με αυτά τα ζευγάρια που σας έβαλα θα μου πείτε που κολάει ο Άγιος Βαλεντίνος; Πάντα βιαστικοί. Αυτά τα ζευγάρια τα έβαλα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση. Προς μίμηση έχω το καλύτερο. Σε λίγες μέρες θα ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας (ακόμα δεν με κάλεσαν και απορώ γιατί) και θα ενωθούν με τα δεσμά του γάμου. Το Καρπούζι σας εύχεται βίον ανθόσπαρτο και να έχετε περισσότερο χιούμορ στη ζωή σας. Ααααα, να μη το ξεχάσω, και γερό στομάχι.

Πάντως, εδώ που τα λέμε, της πλάκας γιορτή είναι του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν έχει ούτε ένα πανηγύρι να πάμε. Χώρια που οι περισσότερες κοπέλες τον μπερδεύουν με τον Άγιο Φανούριο. Λοιπόν κορίτσια για να τελειώνει το θέμα, στον Άγιο Φανούριο κάνουμε πίτα, στον Άγιο Βαλεντίνο πί…….. Καλά κάνω εγώ και προτιμώ την Τσικνοπέμπτη.

Στις 14 Φεβρουαρίου, το 2014 έστειλε ο Γκυρίνης γράμμα στον Άγιο Βαλεντίνο να του δώσει έναν δήμο όμορφο σαν την Ζιζέλ. Τι εννοείτε δεν είναι Αϊ Βασίλης; Είναι άγιος ή δεν είναι;

Τον δικό της Βαλεντίνο αντάμωσε στα Γιαννιτσά η Νίκη Καρατζούλια. Ότι έκαψε έστω και 10 ευρώ βενζίνη για να πάρει αυτό το χαμόγελο….. τι να πω, περί ορέξεως. Νίκη μου θέλω μία χάρη. Μπορείς να μεσολαβήσεις στον Κυριάκο να πει στον μπαμπά του να με δαγκώσει για να γίνω αθάνατος; Πέθανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Άντε καλέ, μην πιστεύεις τέτοια χαζά, πεθαίνει ο δράκουλας;

Έκοψε και η AVON την βασιλόπιτα της και μαζεύτηκαν όλες οι κυρίες για να ενημερωθούν και να δώσουν ευχές. Είχε τόσο ενδιαφέρον η ομιλία που η υπεύθυνη της παρουσίασης, η Έλενα, έστειλε ευχές και μηνύματα σε όλους τους φίλους της που είχαν γενέθλια. Πάλι καλά που δεν τις εξέτασε μετά να δούνε τι θυμούνται.

Δεν πειράζει κορίτσι, δεν ξέρω τι έμαθες από όλα όσα δεν άκουσες αλλά αυτό που έμαθες σίγουρα είναι ότι θα πρέπει να φυλάγεσαι όταν καραδοκεί το Καπρουζάκι.

Ο τόπος μας έχει πλέον ανάγκη από μεγαλοφυΐες. Ναι καλά διαβάσατε. μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Μεγαλοφυΐα είναι αυτός που σε ένα στρατόπεδο γυμνιστών θυμάται πρόσωπα. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ο καιρός ακόμα δε λέει να στρώσει και μεις έχουμε την ελπίδα ότι, έστω για μία φορά, ότι θα έχουμε στρωμένη προεκλογική περίοδο. Αμ δεν. Αυτές φέτος δεν είναι εκλογές. Είναι συλλογικό iq test. Πάντα μας θεωρούσαν πρόβατα ή ψηφοφόρους με μνήμη χρυσόψαρου. Πάντα πίστευαν και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι μπορούν με το χρήμα τους να μας αγοράσουν. Και ξέρετε πιο είναι το κακό; Ότι έχουν δίκιο. Όλοι μας έχουμε μια τιμή (και όταν λέω όλοι εννοώ αυτούς που το έχουν κάνει σύστημα και περιμένουν τις εκλογές για να ζήσουν) την οποία όταν πρόκειται για χρήμα την ξεπουλάμε. Άντε λοιπόν προβατάκια μου, πάμε να τους κάνουμε για άλλη μια φορά μάγκες.

Την πρώτη του μεγάλη συγκέντρωση έκανε και ο Μιχαλιός. Μαζί με αυτήν έκανε και το πρώτο του μεγάλο λάθος, κατ΄ εμέ φυσικά. Δεν μπορείς να κατεβαίνεις για δήμαρχος Αλεξάνδρειας και να κάνεις την πρώτη σου ανοιχτή συγκέντρωση στη Μελίκη. Εκεί είναι η βάση του θα μου πείτε, από εκεί πρέπει να ξεκινήσει. Και γω που είμαι από τον πρώην δήμο Πλατέος πως θα με πείσει ότι θα είμαι στις προτεραιότητες του υποψηφίου δημάρχου; Κάποτε είχαμε το «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα» κύριε Μιχάλη μου. Δήμος Αλεξάνδρειας δεν είναι μόνο η Μελίκη. Θα μου πείτε, μίλησε και στον Μάνθο και στον Πράσινο Κήπο. Μπισμπιζέ μίλησε αγαπητοί μου. Για την Μελίκη όλη μέρα γύριζε το αυτοκίνητο με την ντουντούκα. Άλλο το μνημόσυνο στο επισκοπείο και άλλο το «έλα να πιεις ένα καφέ στο σπίτι να σχωρέσεις». Κάνω λάθος;

Δεν θα μιλήσω για τον κόσμο, πολύς και αναμενόμενος. Δεν θα μιλήσω για τις παρουσίες, μέχρι και τον Φωτιάδη ανέστησαν. Θα σταθώ σε κάνα δυο πραγματάκια που είπε. Δηλαδή αυτά που είπε και στον Μάνθο (το ξενοδοχείο). Ένα ευρώ από τον καθένα μας για να πάρει ασθενοφόρα και περιπολικά και το ότι θα στείλει δωρεάν διακοπές τους ηλικιωμένους και τους ΑΜΕΑ. Τίποτα καινούριο.

Θα μου πείτε, δυο ώρες στο μικρόφωνο, τι έλεγε; Θύμιζε στον κόσμο τι τους έκανε όλα αυτά τα χρόνια για να του είναι και υποχρεωμένοι. Τους είπε για αποζημιώσεις που μεσολάβησε να πάρουν χωρίς να τις δικαιούνται (και μεις αναρωτιόμαστε γιατί μπήκαμε στο ΔΝΤ). Για την ασθένεια «κηλιδοτός υιός» που σκαρφίστηκε για να μπορέσει να δώσει λεφτά στους αγρότες. Μιχάλη μου, υπάρχει και μια αρρώστια πολύ χειρότερη από αυτήν και ακούει στο όνομα «επαγγελματίας πολιτικός». Δε νομίζω πια ότι έχουμε ανάγκη από τέτοιους, μπουχτίσαμε. Καλύτερα τα ροδάκινα με μουνίλια και πεσμένα για απόσυρση παρά ένας δήμος τσιφλίκι.

Και επειδή είχε πολύ κόσμο και ο κόσμος πάρκαρε όπου έβρισκε, πήγε και η αστυνομία και μοίραζε κλήσεις. Εδώ να δείτε μαγκιά και υπεροψία. «Θα πάω εγώ στον διοικητή να τις σβήσω όλες». 1500 χρόνια πριν. Η πλήρης απαξίωση δημόσιας αρχής. Η αστυνομία Μιχάλη μου δεν είναι πιόνι κανενός δημάρχου. Άμα έχεις τέτοια πρόσβαση δεν λες τον διοικητή να δώσει και στον Γιάννη το δίπλωμα πίσω γιατί το παιδί είναι ντηλιβεράς και έχει μείνει χωρίς δουλειά;

Εμένα, αυτή η ομιλία με γύρισε 50 χρόνια πίσω. Είπαμε, πολιτικός παλιάς κοπής αλλά όχι και έτσι. Βάλτε να δείτε την ομιλία του και στο καπάκι βάλτε την ελληνική ταινία με τον Μαυρογυαλούρο. Διαφορές; Καμία. Ο δήμος μας είναι ήδη τόσα χρόνια πίσω, αν το πας και συ Μιχάλη μου άλλα 50, μπορεί να δούμε καμιά μέρα στη Βετσοπούλου κανένα δεινόσαυρο να περπατάει. Έλεος.

Για τους συνυποψήφιους του είπε τα καλύτερα. Μέλι ο στόμας του. Περιληπτικά, Γκυρίνης ο άχρηστος, Ναλμπάντης ο μαχητής (καρέκλα μου μυρίζει) και Πανταζόπουλος το πιόνι. Αυτά άκουσε και Γκυρίνης και άστραψε και βρόντηξε. Τον χαρακτήρισε «φερέλπι». Καινούρια λέξη, καινούρια νοικοκυρά στο jet. Είχα να ακούσω τέτοια λέξη από τότε που σκοτώνονταν ο Κιρκιλιανίδης με τον Γκιουρτζή. Φερέλπις λοιπόν, για να μην κάψετε ότι εγκεφαλικό κύτταρο σας έχει μείνει, είναι ο ελπιδοφόρος, αυτός που φέρει την ελπίδα. Δεν ξέρω ποιος σου τις λέει αυτές τις λέξεις Παναγιώτη μου αλλά είμαι σίγουρος ότι εσύ δεν την γνώριζες. Εσύ και γω, Χάρη με Πάτση γωνία ένα πράγμα.

Τι ότι έβαλε μέσα τα ταμεία του ΕΛΓΑ με τις κουτσουκέλες του, τον κατηγόρησε. Τι το ότι χάθηκε η αξιοπιστία των αγροτών εξαιτίας του. Τι ότι στην ΝΔ τον έχουν για φτύσιμο γιατί από την στιγμή που παραιτήθηκε άρχισε να χτυπάει πόρτες συμπολιτών μας, υπέρ των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Φωτιά πήρε το επιτελείο του Γκυρίνη. Αυτό όμως που δεν κατάλαβα και μου φάνηκε λίγο παράξενο ήταν το παρακάτω δήμαρχε μου. «Άλλωστε, το ‘’πίσω’’ είναι μια κατεύθυνση που την γνωρίζει καλά ο συγκεκριμένος». Δεν ξέρω τι εννοείς Παναγιώτη μου αλλά δεν είναι σωστό να ακούγονται τέτοια πράγματα. Όπως τι βρίσκει κανείς.

Και θα κλείσω το θέμα με μία φωτογραφία. Στην συγκέντρωση Χαλκίδη παρευρέθη και το παλιό καλό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ. Είτε ως υποψήφιο, είτε ως θεατής. Πίστη στα ιδεώδη. Αξία ανεκτίμητη.

Την πρωτοχρονιάτικη πίτα του έκοψε και ο ΣΥΡΙΖΑ Αλεξάνδρειας. Μαζεύτηκαν στο γραφείο (και σε κοτέτσι χωρούσαν) και έκοψαν την πίτα του Αγίου Βασιλείου με την ευχή, το 2019 να βρει ο καθένας από ένα κόμμα να χωθεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πνέει τα λοίσθια. Να είμαστε γεροί να τον θυμόμαστε. Και μόλις αυτή η συνεστίαση ανέβηκε στα ΜΜΕ, οι «ευχές» έπεσαν βροχή. Το τι μπινελίκι έφαγαν, δε λέγετε. Κατ΄ εμέ το πιο έξυπνο και στοχευόμενο ήταν το παρακάτω.

Αν υπάρχει πιρούνι και κουτάλι είναι ικανοί να κόψουν και την πίτα των Αγίων Πάντων Γιώργο μου. Τέλος πάντων, καλή χρονιά να έχουν και γρήγορα να βρουν κάπου να ριζώσουν.

Και μιας και πριν μίλησα για το παλιό καλό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ πριν, θέλω να κάνουμε ένα rewind και να θυμηθούμε την εποχή που το κόμμα μεσουρανούσε.

Σας γύρισα 38 χρόνια πριν γιατί είδα κάτι προχθές και αναστατώθηκα. Την πρώτη ανοιχτή ομιλία του πραγματοποίησε ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με το ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ) Χρήστος Παπαστεργίου στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου στο δημαρχείο της Αλεξάνδρειας. Δεν το κρύβω και το έχω γράψει πολλές φορές. Πάντα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ μέχρι τη στιγμή που τόλμησε ο Γιωργάκης να βάλει υποψηφιότητα. Μας πήρε η κάτω βόλτα. Πίστευα όμως ότι δεν εξαφανιστήκαμε, απλά κρυβόμασταν ή δεν το λέγαμε, όπως οι εβραίοι από τους Γερμανούς. Πόσο λάθος έκανα τελικά. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ είναι είδος προς εξαφάνιση, ακόμη πιο σπάνιο και από αυτό του κολεοπτέρου του Αμαζονίου.

Ίσως να φταίνε οι διάφορες προσμίξεις που έγιναν, όπως η παρακάτω. Με καρδιά πράσινη και λογική μπλε το μόνο που καταφέρνεις είναι η ανωμαλία στο DNA του κόμματος.

Επίσης είναι και το σύνδρομο, που εγώ ονομάζω «σύνδρομο Νόπη». Του έδωσα το όνομα της μάνας μου, να ακούσει και αυτή το όνομα της γιατί από εγγόνι δεν το βλέπω. Όσο υπάρχει ΠΑΣΟΚ ή κάποιο παράγωγο αυτού το ψηφίζουμε δαγκωτό. Η γιαγιά μου, όταν έβρεχε έβγαζε την αφίσα του Ανδρέα από την κολώνα για να μην κρυώσει και βραχεί και την άλλη μέρα που είχε ήλιο την ξαναέβαζε με πινέζα. Από αυτό το σύνδρομο πάσχει και ο Γιάννης Κιρκιλιανίδης. Ο Γιάννης είναι εκεί, βρέξει χιονίσει. Με όποιον αρχηγό και με όποιο ποσοστό.

Μόλις τελείωσε λοιπόν η ομιλία του υποψηφίου για την περιφέρεια, αυτοί οι λίγοι και καλοί ήρθαν εκεί που δουλεύω για να πιούνε καφεδάκι. Ξέρετε, μετά από κάθε κηδεία συνηθίζεται ένας καφές. Πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια είδα τόσο ΠΑΣΟΚ μαζεμένο. Τρελάθηκα. Να κοιτούσα μήπως βγει και η Φώφη από την κουζίνα αλλά δεν. Τελικά, το μόνο που κατάφερα ήταν να βγω μια selfie με μια γυναίκα μαχητή, που εκτιμώ και σέβομαι, την Φιλιώ Καρανικολοπούλου (υποψήφια με τον Ναλμπάντη). Φιλιώ μου, πες στον Ναλμπάντη ότι αφού έβγαλε ανακοίνωση για την παγκόσμια ημέρα υγροτόπων, στις 13 Φεβρουαρίου είναι η παγκόσμια ημέρα προφυλακτικού. Να περιμένω και για εκείνη τη μέρα κάτι; Κρίμα, 5 Φεβρουαρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής. Μάλλον το πήρε αψήφιστα.

Και πάμε στη πιο πετυχημένη κοπή βασιλόπιτας, ever. Ο Σύλλογος Κολινδρινών Αλεξάνδρειας "Ο Παυσίλυπος" έκοψε την βασιλόπιτά του το βράδυ του Σαββάτου 2 Φεβρουαρίου 2019 στην ταβέρνα «Μάκης» στο Βρυσάκι παρουσία του Δ.Σ., μελών και φίλων του συλλόγου. Η βραδιά είχε τα πάντα. Λαμπερές παρουσίες, ευχάριστο κλίμα και καλή διάθεση. Όπως κάθε πετυχημένη εκδήλωση όμως έτσι και αυτή είχε τα «μελανά» της σημεία. Η πρόεδρος του συλλόγου, κομψή και πρόσχαρη πήρε το μικρόφωνο και καλωσόρισε τον κόσμο. Απλά. Πολύ απλά. Χωρίς συστάσεις αυτή τη φορά. Χωρίς Πλατσά, το γένος Μπράβου και σύζυγος Πλατσά από μητέρα Μπράβου. Γιατί Κατερίνα μου, γιατί; Όλοι εμείς, που δεν είμαστε Κολινδρινοί και ερχόμαστε στους χορούς σας, αυτό λατρέψαμε από εσένα. Πέρυσι έμαθα από πού κρατάει η σκούφια της Αντωνίας Μπράβου καλύτερα από την δική μου. Φέτος γιατί μου το στέρησες; Γιατί δεν μας είπες για το γενεαλογικό δέντρο του Αντώνη Σταμάτη ας πούμε; Από τα χείλι σου κρεμόμουνα αλλά…. τζίφος.

Επίσης, αυτό που δεν μου άρεσε ή μάλλον δεν μου ακούστηκε καλά ήταν η εισήγηση του ταμία σας ότι εσείς, είστε πετυχημένοι οικογενειακά και επαγγελματικά. Κανένας δεν αμφισβήτησε την επαγγελματική σας πορεία αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αναδεικνύουν οι πελάτες σας και όχι εσείς. Ξέρω ότι ειπώθηκε για να δείξει ότι παρότι ήρθατε από κάπου αλλού τα καταφέρατε και σταθήκατε επάξια. Παρόλα αυτά ακούστηκε κάπως.

Στην εκδήλωση παρευρέθη σύσσωμη και η οικογένεια Αντωνόπουλου ή αλλιώς, οι καλύτεροι πελάτες γνωστής κινητής εταιρίας. Δικαιολογημένη η απορία- έκπληξη του αρχηγού της οικογένειας. Αχ Κώστα μου, όλα αυτά τα μεγκαμπάιτ αν τα κάνεις σε γκαζόζες, δεν σου φτάνει ολόκληρο τον Καλότση να πουλήσεις

Και ήρθε η ώρα να γίνει η κλήρωση των δώρων. Και αντί η κληρωτίδα να βγάλει δώρο, έβγαλε….. δήμαρχο. Αλήθεια σας λέω, δεν κλήρωσαν ταξίδια αλλά την δημαρχιακή καρέκλα. Να, δείτε για να καταλάβετε.

Αντί για μια απλή γυάλα κουβάλησαν ολόκληρη κάλπη εκλογών. Πάντα large αυτοί οι κολινδρινοί.

Τέλος πάντων, το καλό ήταν ότι περάσαμε υπέροχα και σίγουρα θα είμαστε δίπλα τους σε κάθε τους εκδήλωση. Η πρόεδρος του συλλόγου για άλλη μια φορά απέδειξε πόσο καλή οικοδέσποινα είναι γι΄ αυτό και το καρπούζι της απονέμει τον τίτλο της βασίλισσας των Κολινδρινών. Μεγαλειοτάτη, τα σέβη μου.

Και θα κλείσω με κάτι το οποίο όταν το είδα σοκαρίστηκα. Μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις (ίσως η μεγαλύτερη) που εδρεύει στον δήμο μας και δίνει δουλειά σε αρκετό κόσμο της περιοχής, ο Βεζύρογλου, έχει το χειρότερο οδικό δίκτυο που είδα ποτέ μου. Δεν ξέρω αν αυτό το χάλι είναι λάθος του δήμου ή της περιφέρειας ή και γω δεν ξέρω ποιανού αλλά δεν μπορούμε να ρίχνουμε άσφαλτο ακόμα και σε αυλές σπιτιών και να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι γι΄ αυτό. Θα το ψάξω το θέμα και σύντομα θα σας ενημερώσω πιο αναλυτικά.

Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας και καλό μήνα σε όλους. Τα μάθατε τα νέα; Ο κάποτε μεγάλος και τρανός παράγοντας της διοίκησης Δημητριάδη, ο Βενιόπουλος, ρίχνει λέει τα μούτρα του και πηγαίνει στον Πανταζόπουλο. Κοκκαλώσατε; Καλά κάνατε γιατί αυτό έπαθα και γω. Βέβαια ακόμα τίποτα δεν είναι σίγουρο αλλά όπου υπάρχει καπνός...... Είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα κάνει η Μοσχοπούλου τώρα που και κολλητή του Βενιόπουλου είναι και κάτω από τον Πανταζόπουλο δεν θέλει να πάει γιατί τον θεωρεί, να μην πω δεύτερο και ακουστεί άσχημα, θα πω νεότερο. Τέτοιο δίλημα δεν είχε ούτε ο Ιούδας όταν πρόδωσε τον Χριστό. Τι περίεργες που θα είναι οι φετινές εκλογές, τι περίεργες.

Δεύτερη τρανταχτή είδηση το Ανοιχτό κέντρο εμπορίου (Open Mall) που θα πραγματοποιήσουν ο Δήμος Αλεξάνδρειας και ο Εμπορικός σύλλογος. Βαρέθηκα να ακούω μεγάλα λόγια και να βλέπω μικρά έργα. Εδώ το Πνευματικό δεν μπορείτε να ανοίξετε, θα κάνετε και Open Mall. Ένα θα σας πω, όλα τα mall του πλανήτη ενώθηκαν και σας χειροκροτάνε. Ένα θα σας πω αγαπητοί κύριοι, αν βρω τον πελαργό που σας έφερε στην Ελλάδα, την έβαψε. Και άντε, ας υποθέσουμε ότι το έργο θα γίνει, τη δήλωση του προέδρου του εμπορικού την ακούσατε; Πάρτε ανάσα και πάμε.

«Στοχεύοντας στην αισθητική ομοιομορφία των επιχειρήσεων της επιλέξιμης περιοχής θα βελτιωθεί αισθητά η προβολή τους τόσο σε τοπική όσο και σε εθνική βάση και θα δημιουργηθεί μια αίσθηση ενιαίας και κοινής ταυτότητας με το αγοραστικό κοινό. Ο επαναπροσανατολισμός του κοινού προς στα τοπικά καταστήματα, η συγκράτηση και ενίσχυση της πιστότητάς του αποτελεί κύριο στόχο μας».

γο μου, όλο το βράδυ που κοιμάσαι να σου βάλω ακουστικά και να ακούς όλα αυτά που υποτίθεται είπες, είμαι σίγουρος ότι το πρωί δεν θα θυμάσαι τίποτα. Προς Θεού, δεν λέω ότι είσαι αμόρφωτος αλλά αυτό που υποτίθεται ότι είπες, δεν το είπες. Το διάβασες. Πιθανολογώ πως το τσίρκο είναι ταχύρυθμο μάθημα για να καταλάβει ένα παιδί τι το περιμένει όταν βγει στην κοινωνία. Γι΄ αυτό κόψτε τις παραστάσεις.

Και μιας και μιλάω για παραστάσεις, αυτό με τους χορούς των λυκείων παραέγινε. Δεν εννοώ να σταματήσουν, προς Θεού, τα παιδιά χρειάζονται τα χρήματα για τις εκδρομές τους. Πρέπει να μπει αστυνομία μόδας έξω από κάθε μαγαζί που φιλοξενεί τέτοιους χορούς. Το τι φοράνε όλα αυτά τα κοριτσάκια, κυρίως, δε λέγεται. Τουαλέτες. Είναι 17 χρονών και όλα μοιάζουν με 40. Έλεος. Βάψιμο νύφης, μαλλί επίσης νύφης και φορέματα <διαθέσιμης σαραντάρας>. Δηλαδή, τι δεν καταλαβαίνετε; Το τριώδιο αργεί ακόμα. Κοριτσάρες μου, ένα πράγμα να θυμάστε. Οι μ@λ@κίες είναι σαν τις σακούλες. Πληρώνονται.

Χαμός με τα σκουπίδια στο Καψοχώρι. Γέμισαν λέει οι κάδοι και φοβούνται για λοιμώξεις. Καλά, σιγά μη σας αφήσει ο Γκιουρτζής να πάθετε τέτανο. Κυριολεκτώ και εξηγούμε. Μπορεί να του έχω σούρει τα χίλια μύρια αλλά έφτασε η στιγμή να του αναγνωρίσω και κάτι. Είναι ο μοναδικός αντιδήμαρχος καθαριότητας που ξέρω, που κυνηγάει τους εργαζόμενους για να δει αν δουλεύουν. Προχθές σταμάτησε μπροστά στο μαγαζί που δουλεύω και έπαιρνε μάτι τον μπάρμπα που σκούπιζε. Δεν ξέρω αν σταμάτησε επίτηδες μπροστά μου αλλά και έτσι να είναι η πράξη μετράει και όχι η πρόθεση

Εγώ πάντως, κοιτώντας πιο καλά τα σκουπίδια των Καψοχωρινών κατέληξα στα εξής συμπεράσματα. Πίνουν συγκεκριμένη μάρκα νερού και ψωνίζουν από δύο συγκεκριμένα super market. Άρα όλα τα άλλα super market μην μπαίνετε στον κόπο να στείλετε φυλλάδια προς τα εκεί. Και επίσης Στέφανε Γκιουρτζή μερίμνησε να τα μαζέψεις γιατί είδα κάτι γλάρους να κάθονται στην περίφραξη.

Ο πρόεδρος του Κλειδίου μου ψιλοθύμωσε για αυτά που έγραψα την προηγούμενη φορά. Προεδράρα μου το ξέρεις πόσο σε συμπαθώ αλλά όλα μέσα στη ζωή είναι. Διασκέδασε το όπως το διασκέδασε και ο άλλος. Μπες στο προφίλ του να δεις τι ανέβασε και δες και τα σχόλια. Εγώ ακόμα γελάω. Και μη μου θυμώνεις γιατί του χρόνου θα στολίσω εσένα τόσο γρήγορα που σου ανάβουν τα λαμπάκια.

Πάντως Μπάμπη μου, συνεχίζω με σένα, φέτος έπεσε πολύ λιτότητα στο Κλειδί-κανό. Τζάμπα οι επικίνδυνες αποστολές με το καλάθι του δήμου. Τρεις γραμμές λαμπάκια.... μόνο. Ούτε καν 5, μία για κάθε χρόνο που είσαι πρόεδρος. Αν το έβλεπε ο Αβραμόπουλος θα άλλαζε εθνικότητα. Υποσχέσου πως του χρόνου που θα είσαι και πάλι πρόεδρος, αυτό στο υπόσχομαι εγώ, ότι θα το στολίσεις το δεντράκι όπως πρέπει. Λυπήσου τον Αβραμόπουλο, όχι εμένα.

Τα Χριστούγεννα στην Πόλη ήρθαν, πέρασαν και τελείωσαν. Αυτό ήταν για φέτος. Πάπαλα, άλλο δεν έχει, τι δεν καταλαβαίνετε; Οι πιο φτωχές γιορτές που έγιναν ποτέ. Θα μου πείτε και τότε που γινόταν πιο πολλές, ο κόσμος που ήταν. Δίκιο έχετε αλλά όταν κάτι το αφήνεις, σε αφήνει και αυτό. Γιατί συνεχίζουμε να ψηφίζουμε όταν κανένας από αυτούς που εκλέγουμε δεν κάνει τίποτα; Σταματήσαμε να πηγαίνουμε στις κάλπες; Όχι. Τόσο μας κόβει. Το να τινάξουμε την άχνη από τον κουραμπιέ Στέφανε μου, δεν σημαίνει πως κάνουμε και δίαιτα.

Οι ONIRAMA ήρθαν, γέμισαν τον χώρο, τραγούδησαν και ξεσήκωσαν το κοινό. Εμένα προσωπικά δεν μου άρεσαν και πολύ, ίσως μεγάλωσα για τέτοια ακούσματα. Χάρηκα όμως όταν είδα τις συμμαθήτριες μου να ψάλλουν κάλαντα. Ναι, ναι για το ΚΑΠΗ λέω που άνοιξε την εκδήλωση. Το τι γουναρικό ανέβηκε στη σκηνή, δε λέγετε. Μια στιγμή πίστεψα ότι χορηγός της βραδιάς ήταν ο Χουντάλας. Πάντως ήταν όλες κοκέτες. Το μαλλί λάχανο, νυχάκι βαμμένο κόκκινο, χειλάκι ασορτί και η μασέλα η καλή, αυτή για τη βόλτα, όχι του φαγητού. Μπράβο κορίτσια, κάνατε το κόκκινο σακάκι του Μαραντίνη να μοιάζει σα λάθος κόμπος σε σεμέν, όλο τσιγκελάκι.

Γκιορτζής, Μπαρτζώκας, Τόκας και Δριστάς έδωσαν το παρών στη συναυλία. Τόση προσέλευση δημοτικών συμβούλων δεν ξαναείδα. Επίσης το μάτι μου πήρε και τον Κιρκιλιανίδη αλλά δεν τον βρήκα σε φωτογραφία. Ανάθεμα και αν ήξερε κανένας από αυτούς έστω και έναν στίχο από τα τραγούδια. Ευκαιρία ήταν όμως να μπλέξουν με τον κόσμο, κάτι που έπρεπε να γίνει 4 χρόνια πριν. Να πω κάλλιο αργά..... όχι δεν θα το πω. Θα πω μόνο είναι αργά πια..

Επίσης κάτι δεν μου άρεσε στην παρουσίαση της εκδήλωσης. Ο Δελιόπουλος ήταν πιο λιτός και πιο αφαιρετικός από ποτέ. Μόνο 30 δεύτερα χαιρετούρα. Τι έγινε Στέφανε, αλλιώς μας είχες συνηθίσει; Αφαιρετικές οι φετινές γιορτές, αφαιρετικός και ο λόγος σου; Ποιος σε φρέναρε φέτος να του βγάλω τα μάτια; Ποιος;

Εκτός από τους άντρες φαν είδα και δύο κυρίες να δίνουν το παρόν. Μιλάω φυσικά για τις <έβαλα 4 λακ και βγήκα> Όλγα Μοσχοπούλου και Βίκυ Δρίζη. Η Βίκυ μιλούσε συνεχώς στο κινητό και μάλιστα μου φάνηκε και λίγο θυμωμένη. Βίκυ μου καλά που βγαίνουμε καμιά φορά εκτός εαυτού και λέμε ότι κάπου πήγαμε. Ένα θα σας πω αν και δεν το είχα σκοπό. Εκείνο το βράδυ ανέβηκα σε εκείνα τα τρισδιάστατα με την εικονική πραγματικότητα που έχει στην αυλή του πνευματικού. Ρεζίλη έγινα οφείλω να πω, τα χρειάστηκα. Το κακό είναι ότι το όλο σκηνικό καταγράφηκε σε κινητό, το οποίο αν ποτέ θέλω να το παίξω σοβαρός, πρέπει να το βρω και να το εξαφανίσω. Σε ποιον ανήκει το κινητό; Στην Κική Αμοιρίδου. Αν με δείτε ποτέ υποψήφιο στο ψηφοδέλτιο του Γκυρίνη, μην απορήσετε γιατί το έκανα.

Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και στα Τρίκαλα. Η πρόεδρος, πρώτη διδάξας αυτών των εκδηλώσεων, μεγαλούργησε και φέτος. Αν και δεν μπόρεσα να πάω, έμαθα όμως ότι ήταν καλύτερα από κάθε άλλη χρονιά. Ο δήμαρχος με την παρέα του σε μια μεριά με αυτό το παγωμένο χαμόγελο <τι με χρειαζόταν και ήρθα>. Εμ, ο καιρός που είχε τα 3 μεγάλα χαρτιά στο χέρι του πέρασε ανεπιστρεπτί, έτσι είναι αυτά. Από την άλλη ο Κιρκιλιαννίδης ήταν σαν να ζούσε χρόνια στην Βραζιλία και τον έφερες πρώτη φορά κάπου που έχει κρύο. Με τα χέρια στην τσέπη σαν τον μπάρμπα Τζόλα που περιμένει στην Αγροτική να πάρει τις αποζημιώσεις για το χαλάζι. Γιάννη τα προσέχουμε αυτά, για μια εικόνα ζούμε.

Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και μια εκδήλωση που πραγματικά αξίζει και δεν πρέπει να την χάσουμε. Κάποιες προσπάθειες αξίζουν όσο τίποτε άλλο.

Πολλά έγραψα πάλι. Τον ασταμάτητο έχω. Το επόμενο Καρπούζι θα είναι εορταστικό και με πολλές εκπλήξεις. Άσε που λέω να μοιράσω και δώρα. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Πριν 2 ημέρες (22 Νοεμβρίου) το Καρπούζι έκλεισε 4 ολόκληρα χρόνια ζωής και αισίως μπήκε στον πέμπτο. Όλο αυτό το διάστημα κάναμε καλή παρέα, είτε με χαμόγελα, είτε με απειλές και εξώδικα, είτε με «μπράβο, λες όλα όσα θα θέλαμε εμείς να πούμε». Σε αυτό το άρθρο εγώ γράφω μόνο τον πρόλογο. Το κυρίως κείμενο το γράφεται εσείς οι ίδιοι, οι αναγνώστες «θύματα» του Καρπουζιού. Ζήτησα λοιπόν από κάποιους ανθρώπους που ασχολήθηκα κατά καιρούς μαζί τους (είτε ευχάριστα, είτε όχι) να γράψουν τη γνώμη τους για τη στήλη με την υπόσχεση να μην αλλάξω τίποτα από όσα θα γράψουν. Και την κράτησα την υπόσχεση μου. Βέβαια, άλλοι δέχτηκαν με χαρά να το κάνουν, άλλοι ακόμα δεν μπορούν να ξεπεράσουν αυτά που τους έχω σούρει. Στη ζωή μου έχω ένα μότο. Τα πάντα έρχονται σε αυτόν που ξέρει να περιμένει. Δεν είχα αλλάξει την ώρα στο αμάξι για 6 μήνες και τσακ, δεν χρειάστηκε. Επανήλθε. Ο λόγος σε σας.

ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, Ραδιοφωνικός Παραγωγός

Από τα τέσσερα χρόνια του καρπουζιού, τα πρώτα δύο τα πέρασα περιφρονώντας το! Κάτι με είχε στραβώσει στα πρώτα άρθρα, κάτι που δεν θυμάμαι ! Μάλλον θα ήταν κάποια ...Συριζίλα που απέπνεε τότε ! :) Αργότερα όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική ( για κάνα δυο φεγγάρια) του έριξα μια ματιά και είδα ότι ήταν καλούτσικο!

Βδομάδα με την βδομάδα γινόταν όλο και πιο αγαπημένο μου ώστε να έχω περάσει κάμποσα βράδια πηγαίνοντας προς τα πίσω να διαβάζω παλιότερα άρθρα. Προφανέστατα το είχα αδικήσει τότε.Η αλήθεια είναι πως τις φορές που με 'περιέλαβε' το έκανε με πολύ αγάπη που το απόλαυσα. Το είπα και το ξαναλέω, τώρα που δεν ασχολούμαι με την πολιτική ενεργά, αν κάτι μου λείπει είναι η αναφορά του σε εμένα! Τώρα, έχοντας γνωρίσει από κοντά τον χαρακτήρα με το πηγαίο χιούμορ και τη ζωντάνια του δημιουργού του, είναι πλέον η αγαπημένη μου συνήθεια κάθε Σάββατο.

Εύχομαι να τα εκατοστίσει τα χρόνια του και να παραμένει το ίδιο έξυπνο, επίκαιρο και εύστοχο !

Υ.Γ. μάθε επιτέλους ποτέ βάζουμε 'Ε' και πότε 'ΑΙ', δεν αντέχω άλλο!

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΙΔΟΥ, Πρόεδρος Τοπικής Ενότητας Τρικάλων

Θέλω να ομολογήσω ότι το αγαπημένο φρούτο μου είναι το ροδάκινο αλλά για κάποιο λόγο κάθε Σάββατο πρωί θέλω καρπούζι και μάλιστα μούφα που το ταιριάζω με τον πρωινό μου καφέ. Αγαπημένε φίλε για να συνεχίζεις να γράφεις για 4 ολόκληρα χρόνια, για πολιτικούς, συλλόγους, για τον κάθε Χ και Ψ γνωστό και άγνωστο, πάπα και βασίλισσα, πρέπει να είσαι σαδομαζοχιστής που γουστάρει να μαστιγώνει και να αυτό- μαστιγώνεται. Συνέχισε, δεν πειράζει γιατί έχεις τους φίλους σου κοντά να σε στηρίζουν.

Με αγάπη, η πρόεδρο- βασίλισσα με τον ανεμιστήρα στα μαλλιά.

ΟΛΓΑ ΚΑΣΤΑΝΑ, Δημοτική Σύμβουλος

Όταν διαβάζω τη στήλη Μούφα το Καρπούζι έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα να οδηγεί ο Μάκης Φιλιππόπουλος ένα αγροτικό με καρότσα φορτωμένο καρπούζια στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο ...Και να έχω αγωνία για το ποιο θα πέσει και θα ""σκάσει """

Είναι μια στήλη καλαίσθητη χιουμοριστική εύστοχη και ομορφαίνει την μικρή κοινωνία μας ..την έχουμε ανάγκη γι αυτό την στηρίζουμε ..έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τα γκρίζα ...λαμπερά και τα ανάποδα ...ίσια και αυτή την ικανότητα την έχει ο φίλος μου Μάκης Φιλιππόπουλος με την μάτια του , την πένα του και το αστείρευτο χιούμορ του.

Όποιος η ότι πέσει στην αντίληψη του, αποκτά παλμούς τρελούς .....προκαλεί αντιδράσεις όπως θυμό, θαυμασμό,αγωνία, γέλιο ....ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ ΜΑΚΗ ΜΟΥ και όλα τα πρόσωπα που φιλοξένησες στο Καρπούζι τυχερά ήταν... διότι πήραν λίγη από την λάμψη σου !!!

Καλή συνέχεια!!!!

Αθανάσιος Τζίκας, Τοπικός Σύμβουλος Αλεξάνδρειας

...Και κει που ζούσαμε την χαμηλών τόνων ζωή μας όμορφα κι ωραία, έρχεται ο Μάκης ο Φιλιππόπουλος - ναι... ναι καλά καταλάβατε, αυτή η ψωνάρα - ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης ο νεότερος, ( γιατί τον Αρκά ) τον... ξεπέρασε από καιρό, να ταράξει τα νερά. Να γράψουμε λέει κάτι γι αυτόν(???)... Έβαλε και σέλα τώρα στο καλάμι που καβάλησε!!!. Κάτι δηλαδή σαν το " Iamwhatiam?" by Τάκης Ζαχαράτος (πέρασε και δεν ακούμπησε). Εγώ Μάκη μου αν κάτσω να γράψω για σένα, δεν φτάνουν ούτε ένα καλοκαίρι καρπούζια (ξέρεις εσύ), και άσε τώρα που σε έπιασαν τα... επετειακά σου τάχα μου. Εγώ θα πω, ότι μάλλον τα υπαρξιακά σου σε πιάσανε και ότι οι τύψεις άρχισαν να σε επισκέπτονται συχνά πυκνά τελευταία, για οοολα αυτά που έχεις γράψει για τον κοσμάκη. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα πάρε δώσε που άρχισες να έχεις το τελευταίο τρίμηνο με τους παπάδες και τις εκκλησίες. Ποιός;;; Εσύ, ο πρώτος ξάδερφος του "Έξω από δω". Αυτό που μένει είναι να σε δω κάτω από κανένα πετραχήλι να ξομολογιέσαι....

Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι η σάτιρα γεννήθηκε για να προβληματίζει και ίσως να διαμορφώνει και συνειδήσεις. Να σε οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα. Αυτή πιστεύω είναι και η τέχνη της. Αυτό την έκανε και μοναδική μέσα σε ό,τι μπορεί να λέγεται κωμωδία εντός του δράματος που βιώνει ο κάθε λαός...

Προσωπικά λοιπόν, σε ευχαριστώ πολύ Μάκη μου γι αυτό που μας προσφέρεις τα τελευταία χρόνια και σου εύχομαι πολλά πολλά καρπούζια και ό,τι καλύτερα για σένα και την... πένα σου!!!

ΕΦΗ ΜΠΑΝΤΗ, Ιδιοκτήτρια Σ.Ε. ΔΙΑΣ SECURITY

"Μούφα το καρπούζι" μια στήλη που ξεκίνησε δειλά δειλά όχι όμως λιγότερο καυστικά στο alexandriamou, με κύριο ένοχο το Μάκη Φιλιππόπουλο, έναν άνθρωπο ταλαντούχο με χιούμορ που το ξύλο το γλίτωσε μόνο από τύχη. Γιατί η αλήθεια είναι πικρή και εκθέτει όταν λέγεται! Έτερον εκάτερον όμως. Εκεί που όλοι φοβόντουσαν μην τους "πιάσει" στο στόμα τους άρχισαν να αποζητάνε να μπουν στη στήλη γιατί έτσι θ ανέβαιναν και οι μετοχές τους.

Και μπορώ να το παινευτώ ότι κι εμένα με έπιασε η "μπόρα" διότι και καθότι είμαι ενεργό μέλος αυτής της πόλης και είτε ως laracroft, είτε ως Βεατρίκη με τίμησε ιδιαίτερα στη στήλη του. Μάκη μου συνέχισε έτσι και χειροτέρα,weloveyouanyway!

ΚΙΚΗ ΓΛΥΚΟΥ, Γρ. Διοίκησης στην OlympiaElectronics

ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ!!! με νέα δροσερά σαν το καρπούζι αλλά και καυτά σαν την λάβα!!! Τι να πει κανείς για τον αξιαγάπητο και μοναδικό Μάκη Φιλιππόπουλο, που με το αστείρευτο χιούμορ του σχολιάζει εύστοχα τα «καλώς & και τα κακώς κείμενα» του Δήμου μας!!! Μάκη μου, το μοναδικό σου στυλ σε καθιέρωσε και εύχομαι πραγματικά να συνεχίσεις να παρουσιάζεις τις καταστάσεις και τα γεγονότα με τον τρόπο που γνωρίζεις καλά: αμερόληπτα και δίκαια αλλά και «με το γάντι», όπου χρειάζεται!!! Χρόνια πολλά σε εσένα και στο ΚΑΡΠΟΥΖΑΚΙ!! Με υγεία πάνω από όλα και με ευ-διάθεση!!!

Α.Σ, Αναγνώστρια (από τις πιο φανατικές)

"Μασάει ο Μάκης τον Γιδά;....φτύνει και τα κουκούτσια...."...αυτή η φράση μου ήρθε όταν διάβασα το πρώτο άρθρο στο "Μούφα το Καρπούζι"... Ζώντας σε μια πόλη που την αγαπώ κι ας με παιδεύει, σε μια πόλη που νομίζω ότι τα είδα όλα και κάθε μέρα είτε η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε έρχεται κάτι καινούριο και λέω "όπα, μόνο στην Αλεξάνδρεια γίνονται αυτά", σε μια πόλη όπου είναι τιμή μου να είμαι Γιδιώτης και κατάρα να είμαι Αλεξανδρινός , χρειάζεται μια στήλη που να εξιστορεί τα δρώμενα καυστικά και με χιούμορ. ...Το "Μούφα το καρπούζι" πέρα από την πλάκα μας προβληματίζει.... προβληματίζει όποιον το διαβάζει, είτε τον αφορά ονομαστικά είτε όχι...ταυτόχρονα όμως σου δίνει μια τρελή ευχαρίστηση όταν διαβάζεις αυτά που δεν μπορείς εσύ να πεις και βλέπεις να τα λέει κάποιος άλλος... σαν το δάχτυλο στη μύτη ένα πράγμα....δε θες να το κάνεις σε κοινή θέα για να μην σε κρίνει κανείς όμως το γουστάρεις τρελά όταν γίνεται και καθαρίζεις...έτσι και με το καρπουζάκι μας....σπάνια κάποιοι κάνουν like (ενώ όλοι το διαβάζουν) διότι "τί θα πει ο κόσμος;"... λοιπόν εύχομαι τα 4 χρόνια να γίνουν 54....Μάκη να είσαι γερός και να γράφεις ότι σε φωτίζει ο Θεός...γιατί στην χώρα που δεν μας έφαγε η πολλή δημοκρατία αλλά η πολλή φιλοσοφία χρειαζόμαστε γλωσσοπλάστες κι όχι μυθοκλάστες...(αλήθεια τι δώρο γενεθλίων να κάνω σε ένα καρπούζι;....)   Α.Σ.

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΟΥΣΤΑΜΠΑΣΙΔΗΣ, Επιχειρηματίας

Λοιπόν Μάκη μου σε κακολογούν πολλοί συμπολίτες μας, το ξέρεις , λίγοι μπορούν να καταλάβουν το ιδιαίτερο χιούμορ σου,σε πολλούς δεν αρέσει όταν πιάνεις την πέννα σου αλλά ένα θα σου πω , σε διαβάζουν και μετά σε ξανά βρίζουν .... τώρα δυο είναι τα τινά, ήεσύ γράφεις μ@λ@κιες και σε βρίζουν ή αυτοί που σε βρίζουν είναι μ@λ@κες ....

Εγώ προσωπικά όπως και να έχει σε διάβαζα από την αρχή που δεν σε ήξερα αλλά εσύ με ήξερες ....και τώρα τα τελευταία χρόνια που με πλησίασες και γίναμε φιλαράκια (για τις χορηγίες τα lada και τα cayenne ) ξέρεις τι λέω , θα συνεχίσω να σε διαβάζω και να συνεργάζομαι μαζί σου !

Υγ. Για αυτούς που σε κακολογούν.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, Λαογράφος

"Αγαπητό μου καρπουζάκι : 4 χρόνια δημιουργικής γραφής και εποικοδομητικής κριτικής για όλα τα δρώμενα της πόλης και του Δήμου,χωρίς να αφήσεις κανέναν "παραπονεμένο" και κυρίως να μην θίξεις και προσβάλεις κανέναν. Αυτό θέλει τέχνη γραφής και μεγαλείο ψυχής! Καλή συνέχεια σε μια περίοδο που θα παίρνεις καθημερινά πολύ "τροφή" για τα σχόλιά σου, αλλά και έντονη κριτική για τις θέσεις σου. Σου εύχομαι φίλε μου να εξακολουθήσεις να ισορροπείς ανάμεσα στα Αριστοφανικά σου σχόλια και πειράγματα, που συνδέονται βέβαια αρμονικά με τον Ρουμλουκιώτικο αυτοσαρκασμό και στην έμφυτη αστική σου ευγένεια ".

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΚΑΓΙΑΝΝΗ, Μέλος Θεατρικής Ομάδας

Λοιπόν !!! Πριν από 4 χρόνια περίπου, είδα την σελίδα που γράφει ο Μάκης ο καρπουζάκης!!!!.. Στην αρχή ψιλόαδιάφορη... στην πορεία όμως άρχισαν οι εκπλήξεις!!!!.. ''δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω'' που λεν και στο χωριό μου!!!! Βέβαια οφείλω να τονίσω ότι πάντα ότι γράφει το στολίζει με το αστείρευτο χιούμορ του και φυσικά αφήνει το δικό του τσαχπίνικο υπονοούμενο ... και όποιος κατάλαβε... κατάλαβε..... Τι συλλόγους, τι πολιτικούς, τι θεατρικές ΟΜΑΔΑΡΕΣ..... ''όλοι υπό την πέννα του''... Αχ Μακούλη, τώρα σε θέλω!!!! Που ασχολιέσαι με συλλόγους και θεατρικέςομάδες!!!!! Πουλάκι μου δεν θα σε αφήσω έτσι!!!! Θα έρχομαι στις πρόβες σου και τότε....... θα με παρακαλάς!!!!!!! Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ στο ''μούφα το καρπούζι '' να τα εκατοστίσει ... και στο φίλο μου το Μάκη ''μείνε όπως είσαι, μην αλλάζεις τίποτα''. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε ότι κι αν κανείς!!!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΗ, Πρόεδρος Π.Σ. Καμποχωρίου

Η αλήθεια πολλές φορές ενοχλεί,όμως αρέσει σε πολλούς αρκεί να την λένε άλλοι.Ο Έλληνας από την φύση του, του αρέσει η σάτιρα αρκεί να μην θίγει τον ίδιο.Όμως το "Μούφα το καρπούζι " κατάφερε πολλές φορές να μας κάνει να γελάσουμε και να πει πράγματα που θα θέλαμε να πούμε κι εμείς.Εύχομαι να εξελιχτεί και να πάει πιο ψηλά και να καυτηριάζει με τη γνωστή πλέον σάτιρα του ακόμα πιο πολλά κακώς κείμενα του τόπου μας.!!!

ΕΦΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Επιχειρηματίας, Δημοσιογράφος(Ιδιοκτήτρια alexandriamou.gr), Εμπνεύστρια και πάνω από όλα... νονά του "Καρπουζιού"

4 χρόνια για τη ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΣΤΗΛΗ του alexandriamou.gr ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ από το Μάκη Φιλιππόπουλο βασισμένη σε μια δική μου ιδέα...που προσπαθούσα πολιορκώντας...όχι την Τροία αλλά τον Μάκη Φιλιππόπουλο να ¨ενδώσει¨
ώστε να ξεκινήσει το εγχείρημα τουλάχιστον για ένα τρίμηνο...αφού μου έλεγε ότι δεν είναι αυτός για τέτοια πράγματα...τραβάτε με κι ας κλαίω δηλαδή...
Θυμάμαι ότι δεν υπήρχε επιχείρημα που να μην χρησιμοποίησα...¨Θα σε μάθουν όλοι στο Ρουμλούκι και όχι μόνο¨, ¨θα γίνεις ψυχοθεραπεία για πολλούς¨, ¨θα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους...αλλά αλλιώς¨΄, ¨θα γίνεις ο πιο αγαπητός για κάποιους και ο πιο μισητός για άλλους¨ και άλλα πολλά...Μέχρι που δέχθηκε... και αναπολώντας το ξεκίνημα μόνο γέλια μέχρι δακρύων έχω να θυμηθώ... φίλους αγαπημένους που σχολίαζαν τα πάντα και στιγμές αλησμόνητες και αγαπησιάρικες που όσο και να θέλεις δεν πρόκειται να τις ξεχάσεις ποτέ...   

Γνώριζα από την αρχή ότι θα σας άρεσε, αλλά ότι θα γινόταν η συνήθεια του Σαββάτου σας και θα είχε τόση απήχηση δεν μπορούσα πραγματικά να το φανταστώ!
Το ¨ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ¨ πήρε μια θέση στην καρδιά σας και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ γι΄ αυτό!
Το αγαπήσατε, το αγκαλιάσατε, το πολυδιαβάσατε, γελάσατε, προβληματιστήκατε, υποψιαστήκατε, αναρωτηθήκατε, μάθατε γεγονότα και καταστάσεις από άλλη ματιά..
Τίποτε όμως δεν θα έπαιρνε σάρκα και οστά χωρίς το ευρηματικό μυαλό, το αστείρευτο και καυστικό συνάμα χιούμορ και την πολύπλευρη, ευρηματική, πολυτάλαντη προσωπικότητα του αρθρογράφου του alexandriamou.gr!
Μάκη Φιλιππόπουλε, ευχαριστώ από καρδιάς για την συνεργασία μας και για τη φιλία μας!

Η σατιρική στήλη «ΜΟΥΦΑ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ»  που αγαπήθηκε από όλους από τις πρώτες κιόλας μέρες που
κυκλοφόρησε κλείνει  4 χρόνια ¨πετάγματος¨ στον ελεύθερο και ανεξάρτητο ¨αέρα¨  του alexandriamou.gr.
Μια στήλη που άλλαξε την καθημερινότητα μας και κατάφερε, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, να μας κάνει να χαμογελάσουμε και να προβληματιστούμε, ΑΠΗΧΕΙ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ, σχολιάζει ότι συζητάτε με την παρέα σας ή με την οικογένειά σας, θίγει τα κακώς κείμενα, μεταφέρει τη δυσαρέσκεια του κόσμου και δεν κάνει προπαγάνδα για κανέναν...και ίσως να λέει και κάποια πράγματα που θα θέλατε και εσείς οι ίδιοι να πείτε αλλά....

Η αναγνώριση και η αναγνωσιμότητα της στήλης αποτελεί προσωπική μου δικαίωση και ως προς το πρόσωπο αλλά και ως προς την ιδέα...αφού συγκρούστηκα με πολλούς και ...¨υψηλά ιστάμενους¨ κατ΄ επανάληψη...και το γνωρίζουν καλά...
λόγω και των επερχόμενων εκλογών το Μούφα  ¨θα δροσίσει¨ μερικούς...την ώρα που πρέπει!!!

Χρόνια πολλά λοιπόν Μάκη μου...σατυρικά μεν... αληθινά και ευρηματικά δε...αφού Θεού θέλοντος και μόνο...πάντα θα χαμογελάμε...κόντρα σε όλους και σε όλα...ακόμη και όταν όλα πάνε στραβά...θα χαμογελάμε στραβά... αφού όλα δείχνουν ότι Πρώτα σε ΑΓΝΟΟΥΝ, μετά σε ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ, μετά σε ΠΟΛΕΜΟΥΝ και μετά τους ΝΙΚΑΣ όπως έλεγε και ο Γκάντι!

Καρπουζάκια μου πολύ καλημέρα σας. Ένα θα σας πω, η ελληνική τηλεόραση νομίζω είναι η χειρότερη όλων. Μάζεψαν όλα τα σούργελα, τα έβαλαν σε όλες τις ζώνες και ψάξε εσύ τώρα να βρεις να δεις κάτι χωρίς να σου ανέβει η πίεση. Η άλλη προχθές ρωτούσε τι φυτό είναι το «λογοκρίνω». Δεν μας λυπάστε μια στάλα ρε; Από την άλλη, όσες πιο πολλές εκπομπές υψηλής γαστρονομίας βλέπω τόσο πιο πολύ μου αρέσουν οι τηγανιτές πατάτες. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως ή μου τελειώνει η υπομονή ή αυξήθηκαν οι ηλίθιοι. Τελικά, δεν βοηθάει η γιόγκα σε όλες τις καταστάσεις παιδιά. Πρέπει να ρίχνουμε και κανένα μπινελίκι ενίοτε.

Και ενώ όλοι μπήκαν σε ρυθμούς προεκλογικούς, τα αδέσποτα κοντεύουν να γίνουν περισσότερα από εμάς. Όπου και να πας, όπου και να σταθείς θα τα δεις να σε κοιτάζουν με απορία σα να σου λένε «ποιον ρώτησες και περπατάς εδώ»;

Κύριε Τόκα μου (σε πεθύμησα ρε ψυχή αλλά δεν έχω παράπονο, σήμερα δίνεις ρεσιτάλ) για να πας στην Εθνική τράπεζα είναι σαν να περνάς από τον ζωολογικό κήπο της Καλιφόρνια. Η Μεγάλου Αλεξάνδρου κατάντησε σκυλόδρομος. Και χαίρονταν οι Τρικαλινοί για τους ποδηλατόδρομους τους. Σιγά την πρωτοτυπία. Σκυλόδρομο έχουν; Τόσα που έγιναν, αν τα δίνατε και δικαίωμα ψήφου να ξέρετε θα ήσασταν παμψηφεί διοίκηση και την επόμενη τετραετία. Μόνο που τα βλέπουμε να μας κοιτάνε, τρέχουμε. Θα μου πεις, το τρέξιμο κάνει καλό, χτίζουμε κορμιά. Πάλι για μας φροντίζεις Σωτήρη μου.

Και μιας και είπα κορμιά, σαν τον Ποσειδώνα μπήκε και βγήκε στα κρύα νερά ο πρόεδρος- πάπας του Κλειδίου, Μπάμπης Τσολάκης. Νόμιζα ότι μόνο ο Λιάγκας έμεινε χειμερινός κολυμβητής αλλά έπεσα έξω.

Το ΚΤΕΛ ήδη ξεκίνησε να βάζει λεωφορεία για όλες τις κυρίες που θέλουν να χαλβαδιάσουν τον πρόεδρο καθώς κάνει τα μπάνια του. Μπάμπη μου, κρύο κάνει πασά μου, θα την αρπάξεις. Το έκανες μία, το έκανες δύο, μη σου γίνει χούι. Η άλλη έπεσε στα γόνατα για να σαλιώσει τον φάκελο. Άτιμο πράγμα η συνήθεια.

Εγώ δεν θα γράψω για τα χάλια που έχουν οι στάσεις των λεωφορείων όπως έκαναν κάποιοι άλλοι και μετά θυμήθηκαν (ή τους θύμισαν) ότι τα παίρνουν από αυτούς που κατηγοράνε. Εγώ θα γράψω για τα στραβά και ανάποδα. Δείτε τι εννοώ.

Παύλου Μελά με Νικολάου Πλαστήρα γωνία. Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι στο STOP σταματάμε. Στο POTS τι κάνουμε; Ξέρει να μας πει κανείς; Η αστυνομία δεν τα βλέπει αυτά να ζητήσει την άμεση διόρθωσή τους; Μόνο να μας γράφεται ξέρετε μου φαίνεται.

Με ένα χάλκινο μετάλλιο επέστρεψε η αγωνιστική ομάδα του Α.Σ taekwondo Φίλιππου Αλεξάνδρειας από το παγκόσμιο τουρνουά G1 που έγινε στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Ο αθλητής της πόλης μας ΧΑΜΑΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ κατάφερε να ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρο. Το βραβείο του παρέδωσαν οι μάγισσες αδελφές που ήρθαν από το Σάλεμ ειδικά για την περίσταση.

Και πάμε σε κάτι που εμένα προσωπικά με συγκλόνισε. Στην τοποθέτηση "έξυπνων κάδων" που λειτουργούν πρωτοποριακά προχώρησε σε δύο σημεία της πόλης σήμερα ο δήμος Αλεξάνδρειας, υλοποιώντας μια πρωτοβουλία του αντιδημάρχου Σωτήρη Τόκα. Οι νέοι «έξυπνοι» κάδοι διαθέτουν φωτοβολταϊκό σύστημα που τους επιτρέπει να συλλέγουν ηλιακή ενέργεια και να ανοίγουν με το πάτημα ενός κουμπιού που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στον κάδο. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνονται άτομα με αμαξίδια ΑΜΕΑ. Ο κάθε κάδος διαθέτει σύστημα με ανεμιστήρα κατάλληλα προσαρμοσμένο στο καπάκι για την αποφυγή δυσάρεστων οσμών ενώ είναι χωρητικότητας 1.100 λίτρων.

Ανατριχιάσατε; Δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Αυτό που με τρέλανε είναι «με πρωτοβουλία του αντιδημάρχου Σωτήρη Τόκα». Ήξερε ο Τόκας τάχα μου ότι υπάρχουν τέτοιοι κάδοι και το έβαλε σκοπό της ζωής του να μας τους φέρει! Ε ρε καημένε ντουνιά τι σου΄μελε να ακούσεις! Επίσης ο κάδος αυτός διαθέτει και υψηλό iq. Έχει ανεμιστήρα για να μην μυρίζει. Ξέχασαν επίσης να μας πούνε ότι έχει wi-fi (κωδικός: smartkados-tokas) και πρίζα για να φορτίσεις το κινητό σου. Επίσης λέει ότι με το πάτημα ενός κουμπιού ανοίγει και μπορούν εύκολα οι ΑΜΕΑ να πετάξουν τα σκουπίδια τους. Το ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να περάσουν από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, να μπούνε σε μια δημόσια υπηρεσία δεν μας το λέει πουθενά.

4 έξυπνοι κάδου σε έναν δήμο 40 χωριών. Ένας κάδος δηλαδή ανά 10 χωριά. Αγαπητέ ΑΜΕΑ από το Κλειδί, έλυσες το πρόβλημα σου. Παίρνεις τα σκουπίδια παραμάσχαλα, ανεβαίνεις στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ, κατεβαίνεις στο παζάρι, πατάς το κουμπί, πετάς τα σκουπίδια σου, ξαναπαίρνεις το λεωφορείο και γυρνάς σπίτι σου. Πόσο πιο εύκολη περίμενες τη ζωή σου εν έτη 2018;

Ώρες ώρες πιστεύω ότι αυτοί που διοικούν τον δήμο είναι σαν τον πιτσιρίκο που του δίνει η μαμά του να ανοίξει τη συσκευασία με το αλεύρι. Με μία κίνηση και ο πάγκος της κουζίνας μετατρέπεται σαν το γραφείο του Εσκομπάρ.

Όσον αφορά το θέμα των ημερών για το αν πάψουν οι παπάδες να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, εγώ μόνο ένα έχω να πω. Το πρόβλημα το έχουν οι απλοί παπάδες και μόνο και ακούει στο όνομα Μητροπολίτης. Αν μιλήσεις με κάποιον παπά θα σου πει ότι ή ο ίδιος ή κάποιοι συνάδελφοί του έχουν ακούσει από τον Μητροπολίτη τους «αδελφέ έχεις το ελεύθερο να αναζητήσεις εκκλησία σε άλλη Μητρόπολη». Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει: Σε απολύω, δε σε θέλω στη Μητρόπολή «μου». Με το ισχύον καθεστώς, ο δημόσιος υπάλληλος – παπάς μπορούσε να αναζητήσει άλλη πνευματική στέγη αλλά αν δεν έβρισκε δεν έχανε τον μισθό του αφού αυτός ήταν κατοχυρωμένος εφόσον ήταν δημόσιος υπάλληλος. Κι ας μην είχε την εύνοια του παντοδύναμου Μητροπολίτη

Κατάλαβες τι φοβάται; Τον δικό του, τον Μητροπολίτη του φοβάται! Θα μπορεί έτσι να τον πάψει γιατί ο παπάς δεν είναι του περιβάλλοντος, της αρεσκείας ή δεν του κάνει τα χατίρια; Είναι μια εύλογη απορία! «Κι αν ο Μητροπολίτης μας φωνάξει και πει: Αδελφοί αυτόν τον μήνα η Μητρόπολή μας είχε πολλά κεσάτια, οπότε θα φάτε μόνο τα αντίδωρα που περισσεύουν και θα πληρωθείτε τον άλλο μήνα…», μου είπε ένας ιερέας. «Εμείς τι θα κάνουμε»; Κατάλαβες τι φοβούνται; Δεν φοβούνται τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας, το κράτος ήταν η ασφάλειά τους απέναντι στο σινάφι τους.

Μετά την αποκάλυψη ότι ο Μπουτάρης θα ντυθεί ξωτικό στην φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου της Θεσσαλονίκης, πανικός επικράτησε τόσο στο δημαρχείο μας όσο και στα γραφεία της ΚΕΔΑ. Γκυρίνης και Δελιόπουλος ψάχνουν στολές για να εντυπωσιάσουν όσο γίνεται περισσότερο. Το Καρπούζι για άλλη μια φορά σας παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη, τις επικρατέστερες ιδέες.

Ο Δήμαρχος θα ντυθεί ο Καλικάντζαρος των παραμυθιών και θα διαβάζει παραμύθια, κάθε μέρα 6 με 8 δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Όσο για τον πρόεδρο της ΚΕΔΑ αφού φέτος δεν θα φέρει παγοδρόμιο, ζήτησε από τους συνεργάτες του να ρίχνουν νερό από το μεσημέρι μπροστά στο πνευματικό ώστε ως το βράδυ να παγώσει για να βγει αυτός να κάνει κόλπα ντυμένος χιονάνθρωπος.

Έρχονται τα καλύτερα. Ραντεβού το άλλο Σάββατο.