Μετά την παραίτησή της για προσωπικούς λόγους, θα παραμένει φίλη, και αποφάσισα μετά από πολλή σκέψη και σύνεση να αναλάβω την προεδρεία του συλλόγου, καθώς σε τέτοιες περιόδους βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που στοχοποιούνται όλες οι αδύναμες ομάδες, οφείλουμε, όσο είμαστε ευαισθητοποιημένοι προς αυτούς, να είμαστε ενεργοί, καθώς αποτελούμε μέρος όλου αυτού του οικοσυστήματος και οφείλουμε να γίνουμε η φωνή όλων αυτών που φωνή δεν έχουν.
Ο σύλλογος αυτή τη στιγμή αριθμεί περίπου 85 μέλη που αυξάνονται συνεχώς σε συνάρτηση με την αυξημένη δραστηριότητα του συλλόγου μας και ευελπιστούμε καθημερινά ότι η πόλη θα αγκαλιάσει αυτή την κίνηση μας και θα συμπράξει στην προσπάθεια μας, καθώς η φροντίδα των αδέσποτων ψυχών είναι πλέον υποχρέωσή μας. Ένα από τα βασικότερα προβλήματά μας που αντιμετωπίζουμε συχνά είναι η παντελής έλλειψη παιδείας, πολιτισμού, ενσυναίσθησης και κοινωνικής αλληλεγγύης που οδηγεί σε μαζική θανατώση ζώων, κακοποίηση, εγκατάλειψη και αδιαφορία, κινήσεις που κάποια μέρα θα στραφούν και σε μας, αν δεν έχουν στραφεί ήδη.
Ο κόσμος άλλωστε ολοένα μεγαλώνει σε κακία και εγκλήματα όχι μόνο από όσους τα δημιουργούν, αλλά και από όλους εκείνους που τα βλέπουν και δεν κάνουν τίποτα.
Στόχος μας ήταν, είναι και θα παραμείνει η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού, ώστε να μάθει να συμβιώνει με όλες τις μορφές της ζωής, καθώς θα τον βοηθήσουμε να αντιληφθεί πως η γη δεν του ανήκει, αλλά είναι επισκέπτης όπως και όλα τα έμβια όντα.
Το φωνάζω καθημερινά διαδικτυακά, μέσα και από τα άρθρα μου στο Alexandriamou.gr, το ελεύθερο βήμα των πολιτών της πόλης μας, το αναφέρω όπου βρεθώ και όπου σταθώ, παίρνω την ευκαιρία να το βροντοφωνάξω και από τη θέση πλέον της προέδρου του συλλόγου Ε.Φ.ΑΛ:
Ο σύλλογός μας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΣΥΛΛΕΓΕΙ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΖΩΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟ 4039/2012 ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.
Εμείς, ως σύλλογος, δεν είμαστε υπάλληλοι κανενός, είμαστε εθελοντές που έχουμε συνείδηση που μάλλον απουσιάζει από πολλούς στις μέρες μας και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να βροντοφωνάξουμε για αγάπη. Κάθε αδέσποτο στα μάτια μας είναι η έλλειψη παιδείας μας και η αποποίηση των ευθυνών μας. Και η λύση δεν είναι η απαίτηση από τους πολίτες να τα μαζέψει το κάθε φιλοζωικό σωματείο, αλλά η ΣΤΕΙΡΩΣΗ και η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑ. Και εμείς είμαστε εδώ για να πούμε ΟΧΙ στους παράνομους εκτροφείς και στην εμπορική εκμετάλλευση ψυχών.
Για το θέμα της φόλας τι έχω να πω;; Σε κάθε της μορφή αποτελεί τον πιο φρικιαστικό θάνατο για τα καημένα αυτά αδύναμα πλάσματα! Φροντίστε να μάθετε τι γίνεται μέσα στο σώμα τους μέχρι να έρθει το τέλος! Τι πόνους, τι φρικτές ώρες περνούν!! Ποιος μπορεί να έχει τόση μεγάλη αναισθησία για να προκαλέσει ένα τέτοιο μεγάλο κακό σ' ένα οπουδήποτε πλάσμα. Και εδώ οφείλω να πω ότι θα με βρουν απέναντι τους όσοι το κάνουν. Αρκεί να πέσει στην αντίληψη μας έστω και ένας, Αυτό είναι η υπόσχεση μου για όσους θανάτους περάσαμε και είδαμε από δηλητηριασμό.
Για το θέμα των δεσποζόμενων;; Πώς να μιλάμε για πολιτισμό, να μιλάμε για λύσεις των αδέσποτων όταν κάποιοι που έχουν δεσποζόμενα ζώα δεν τα φροντίζουν όπως πρέπει και τα έχουν παρατημένα σε αυλές και σε μπαλκόνια;
Τα αδέσποτα δεν έπεσαν από τον ουρανό!! Είναι πλάσματα παρατημένα στους δρόμους από τα δήθεν αφεντικά τους, γιατί για οποιοδήποτε λόγο δεν τα θέλουν πια!! Αποτελεί αυτό υπευθυνότητα;; Είναι υπεύθυνο το να γεννούν τα δεσποζόμενα μας και η λύση για να τα ξεφορτωθούμε να είναι ο κάδος απορριμμάτων ή ο δρόμος;; Όχι!!!! Αυτό πρέπει να σταματήσει!! Αναλάβετε τις ευθύνες και στειρώστε τα!! Δεν μπορείτε;; Φροντίστε όταν είναι περίοδος γονιμοποίησης να μην έρθουν σε επαφή με άλλο ζώο!!! Χαρίστε τα σε ανθρώπους που θα τα προσέχουν!! Αλλά μη τα παρατάτε στο έλεος των δρόμων!
Καθαριότητα! Τα πατέ τη βόλτα τους, για τις ανάγκες τους! Μπράβο σας!! Πάρτε ένα σακουλάκι μαζί σας και μαζέψτε τα!! Γιατί να υπάρχουν και τα περιττώματα των δεσποζόμενων εκτός των αδέσποτων!! Αυτά δεν έχουν οικογένεια για να τα φροντίσει!
Και για μια ακόμη φορά μέγιστη μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου παράκληση. ΣΤΕΙΡΩΣΤΕ!!! Φαύλος κύκλος εμείς να εμβολιάζουμε, να στειρώνουμε, και από πίσω να έρχονται δεκάδες γέννες αδέσποτων!! Πώς να επιβιώσουν όλα αυτά τα πλάσματα;; Πόσα να φροντίσουμε και να δώσουμε προς υιοθεσία;;;!!! Πάλι η όψη των δρόμων γεμάτη ταλαιπωρημένα ζώα θα είναι η ίδια!
Από τα μέλη μας θα ζητούσα όσο γίνεται πιο ενεργή βοήθεια!! Φροντίζουμε πολλά αδέσποτα. Μπορούμε ως σύλλογος να προμηθεύσουμε με τροφές, ώστε να ταίζει ο καθένας σας στη γειτονιά του. Τρέχουμε έξω στην πόλη και χωριά αν χρειαστεί για οποιοδήποτε περιστατικό! Καθημερινά! Βοηθήστε μας!! Δεν πρόκειται ποτέ να απαξιώσω κανέναν σας γιατί ο καθένας προσφέρει με τον τρόπο του. Θα ήθελα όμως να το σκεφτείτε και να έρθετε μόνοι σας να προσφερθείτε για περισσότερα. Αφιερώστε στο σκοπό μας έστω και 1 ώρα της εβδομάδας σας. Οι περισσότεροι από εσάς μπορείτε και είμαστε σίγουροι ότι θα πετύχουμε το τετραπλάσιο έργο. Απλά κάντε το !! Αποφασίστε το γιατί το έχουμε όντως ανάγκη!!
Λυπάμαι εάν γίνομαι σκληρή και καυστική πολλές φορές, άλλα έχουμε περάσει πολλά και πρέπει να λέγεται η πραγματικότητα και να μη καλύπτεται από ευγένειες!!!
Σε όλους εκείνους που μας επαινούν καθημερινά και μας στηρίζουν στο έργο μας θέλω να τους ευχαριστήσω και να τους υποσχεθώ πως θα σταθώ αντάξια της θέσης που αποφάσισα με πάθος και υπευθυνότητα να υπηρετήσω. Να είστε σίγουροι πως ποτέ σε θα υποπέσω σε φιλοζωικές ακρότητες, αλλά και με όσα οικονομικά μέσα διαθέτουμε στο ταμείο μας, θα στηρίξουμε και οικογένειες που έχουν ανάγκη, ενώ το Σεπτέμβριο θα αναλάβουμε τη σίτιση 2 παιδιών από το Ειδικό Σχολείο Αλεξάνδρειας, όπως δεσμευτήκαμε.
Στους υπόλοιπους που καθημερινά μας τηλεφωνούν για να κάνουμε το «μπόγια», το αρνούμαστε ευγενικά και μας «στολίζουν» και ως ανώνυμοι αναγνώστες παίρνουν βήμα από τοπικά blogs για να αραδιάσουν ένα σωρό δικαιολογίες, με ένα κατεβατό υβριστικά σχόλια από κάτω, που θα πρέπει σύμφωνα με τη γνώμη τους να μας οδηγήσουν σε διάλυση 2 πράγματα έχω να πω με μεγάλο σεβασμό και αγάπη:
Πρώτον, σας θερμοπαρακαλώ, εγκαταλείψτε την επανάσταση του καναπέ και την ιντερνετική διαμαρτυρία και μη κρίνετε τόσο επιφανειακά κάτι που δεν έχετε γνωρίσει και δεύτερον, επιτρέψτε μου για πρώτη και τελευταία φορά, να παρουσιάσω τα μέλη του Δ.Σ του συλλόγου μας και το ως τώρα έργο μας.
Η Ολυμπία, η μέχρι πρότινος πρόεδρος του συλλόγου που είχε και τη σύλληψη της αρχικής ιδέας, ζει με 2 σκυλιά εδώ και 3 σε κοντινό χωριό. Υιοθέτησε ένα αδέσποτο που μεγαλώνει μαζί με έναν σκύλο που πήρε πριν λίγα χρόνια από το Κυνοκομείο της Βέροιας και έτρεχε σε κάθε περιστατικό, ενώ περιέθαλψε με τεράστια υπευθυνότητα και αγάπη πέρα από πολλά ζώα και την Wednesday, την ανάπηρη σκυλίτσα που περισυλλέξαμε πυροβολημένη από το Νησί Ημαθίας και τελικά κατέληξε, ενώ νοσηλευόταν 1 μήνα στην Κτηνιατρική Πανεπιστημιακή Κλινική Θεσσαλονίκης. Η Έυα, ζει με 2 σκυλιά που βρέθηκαν αδέσποτα σε κοντινά χωριά της περιοχής και ως ταμίας του συλλόγου, κατάφερε ως τώρα να κρατήσει τα οικονομικά σε μια σταθερή βάση πολύ προσεκτικά και υπεύθυνα.
Σιτίζει πολλά αδέσποτα καθημερινά και τρέχει σε όποιο περιστατικό χρειαστεί. Η Πάττυ, ζει με πολλά ζώα, υιοθέτησε ένα αδέσποτο σκυλάκι το οποίο δυστυχώς απεβίωσε από χτύπημα αυτοκινήτου, πήρε ένα κουτάβι πεταμένο σε ένα κανάλι στην περιοχή μας και έχει φιλοξενήσει πολλές φορές ζώα που βρίσκονταν σε ανάγκη. Η Αλεξία, ζει με έναν γάτο και μια αδέσποτη σκυλίτσα, της οποίας τη μητέρα είχε περιθάλψει μαζί με τα κουτάβια της και αν και ζει στην Κέρκυρα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, μας βοηθάει όπως και όσο μπορεί ακόμη και από κει. Η Μαρία, που ζει και αυτή με 2 σκυλιά, αν και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ήταν ενεργό μέλος μέχρι και την τελευταία στιγμή, ξοδεύοντας πολύ μεγάλο μέρος από τον ελεύθερο της χρόνο. Εγώ, ζω εδώ και 32 χρόνια με αδέσποτο ζωο μέσα στο σπίτι, το οποίο έχω περισυλλέξει είτε από κάδους σκουπιδιών είτε από οπουδήποτε αλλού.
Σήμερα ζω με τη Διώνη που το 2011 τη μάζεψα ετοιμοθάνατη, μαχαιρωμένη και πυροβολημένη, με τον Πόθο που τον βρήκα τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς 2 μηνών σε μια σακούλα σκουπιδιών στην αυλή του απέναντι σπιτιού και τον Άξελ που μια νύχτα τον Νοέμβριο τον μάζεψα από μια αγέλη 15 σκύλων και λόγω τεράστιας επιθετικότητας από την κακοποίηση του δρόμου, αναγκάστηκε να μείνει σε πανσιόν φιλοξενίας 7 ολόκληρους μήνες. Και θα ζούσα και με τον Άμλετ, αν τον Οκτώβριο του 2013 δεν ξεψυχούσε από φόλα.
Αν όλα αυτά δε σας λένε κάτι, εμένα μου λένε πάρα πολλά για το ήθος και την πορεία των ανθρώπων που πρόκειται να συνεργαστώ με το ίδιο πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας, ώστε να δώσουμε στο σύλλογο την αίγλη που του αρμόζει. Θα παραμείνουν για πάντα φίλοι καρδιάς, είναι άνθρωποι που ο καθένας τους ξεχωριστά έχουν σημαντική θέση στη ζωή μου και ξέρω πως θα με στηρίξουν με όλο τους το είναι στην τεράστια ευθύνη που αναλαμβάνω.
Ο σύλλογος μας τώρα στο σύνολό του, εκτός από το γεγονός ότι απαρτίζεται από αξιόλογα μέλη που μένουν εδώ, στη Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα τι έχει κάνει ως τώρα; Στον ένα χρόνο δηλαδή σχεδόν από τη μέρα της σύστασης του;
Μια πολύ μεγάλη εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο Αλεξάνδρειας με ομιλίες και live μουσική, ενημέρωση των πολιτών την Παγκόσμια Μέρα των Ζώων και ένα υπέροχο πάρτυ για παιδιά με κλόουν και παραμυθάδες, μουσική και ζωγραφική την Παγκόσμια Μέρα Αδέσποτων Ζώων.
Περίπου 8 μπαζάρ χειροποίητων δημιουργιών και χρηστικών αντικειμένων, μια βραδιά αφιερωμένη στην Wednesday σε καφέ της πόλης μας,
μπαζάρ σε καφέ στη Θεσσαλονίκη, παρουσίαση σε καφέ των προιόντων Αλόης που είναι και για τα ζώα όπου τα έσοδα διατέθηκαν στο σύλλογο, σεμινάρια από συμπεριφοριστή- θετικό εκπαιδευτή σκύλων πάνω στα θέματα της συμπεριφοράς και της ψυχολογίας των ζώων και το πιο σημαντικό για το οποίο νιώθω τεράστια συγκίνηση και περηφάνια, την άνοιξη ξεκίνησε το πρόγραμμα φιλοζωικών ενημερώσεων στα σχολεία «Μιλώντας στα παιδιά για τη φιλοζωία….Μια κλωτσιά και ένα φιλί», που θα «ταξιδέψει» σε όλα τα σχολεία του Δήμου Αλεξάνδρειας από το φθινόπωρο.
Τελειώνοντας, η υπάρχουσα κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σαφώς και αποτελεί τροχοπέδη για να ευδοκιμήσουν τέτοιες προσπάθειες, αλλά αν καταφέρουμε και αντιληφθούμε πως είναι και μια ευκαιρία για εσωτερική ενδοσκόπηση και για να επιστρέψουμε στα σημαντικά και στα ουσιώδη που είναι η υποστήριξη της ζωής, η κοινωνική οργάνωση για ανθρωπιστικούς σκοπούς και η κοινωνική αλληλεγγύη σε όποιον το έχει ανάγκη, θεωρώ πως τέτοιες προσπάθειες θα ευδοκιμήσουν, πόσο μάλλον όταν έχουν σχέση με τη φιλοζωία, όπου δε εμπλέκονται πολλά από αυτά που μας διαχωρίζουν στις υπόλοιπες εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής.
Η αγάπη έχει χρώμα και γράφεται πάντα με Α κεφαλαίο, όπως και η αγνότητα, η ανακούφιση, η απλότητα, η αλληλεγγύη, η ασφάλεια και η ανάγκη.
Τα περιστατικά δυστυχώς είναι πολλά, τα χέρια λίγα, εμείς έχουμε σαφώς τις μόνιμες δουλειές μας, αλλά διαθέτουμε ασχολίες για όλα τα γούστα, ανάλογα με τις δεξιότητες, τα χόμπι και τα ενδιαφέροντα του καθένα. Από λίγο να βάλει ο καθένας, όλοι μαζί θα παράγουμε έργο. Πρακτικά μια μεγάλη παρέα είμαστε που υπηρετούμε τις αρχές της φιλίας, της φιλοζωίας, του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης και σύνθημα μας θα παραμένει πάντα…..
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΜΗΝ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ.
ΑΝ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΤΑΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΝΕΡΟ, ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΑΠΛΑ. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΣ.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΟΖΩΟΣ, ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΩΛΥΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ.
Σας εύχομαι ολόψυχα ένα γεμάτο αξέχαστες αναμνήσεις καλοκαίρι, ώστε να οπλιστούμε όλοι μας με δύναμη και αντοχές για έναν ακόμα ίσως δύσκολο χειμώνα. Εις το επανιδείν!!!!
Με εκτίμηση
Παπαποστόλου Κατερίνα
Πρόεδρος Ε.Φ.ΑΛ
