ζηµίες που εξακολουθούν και συσσωρεύονται και πλέον ορατός κίνδυνος ανάκλησης και των 30 εκατ. ευρώ, που της δόθηκαν πέρυσι, µε πράξη νοµοθετικού περιεχοµένου, είναι ορισµένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα στην ΕΒΖ ΑΕ.
Η βιοµηχανία βρίσκεται µπροστά στο φάσµα της κατάρρευσης, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν και µε τη διοίκησή της να µοιάζει µε το ένα... πόδι εκτός, εισέρχεται από τη ∆ευτέρα σε ένα «διαβολικό» εικοσαήµερο, µέχρι και την 31η Ιανουαρίου, στη διάρκεια του οποίου θα κριθεί αν θα καταφέρει να βγει, έστω και προσωρινά, από την εντατική ή θα της τραβήξουν το σωληνάκι, που την κρατά στη ζωή.
Ο κλοιός των δυσθεώρητων υποχρεώσεων, χωρίς την αναγκαία ρευστότητα για την κάλυψή τους, έχει αρχίσει πλέον να σφίγγει ασφυκτικά γύρω από τη Ζάχαρη και πειστική λύση στον ορίζοντα που θα τη βγάλει από το αδιέξοδο, τουλάχιστον µέχρι στιγµής, δεν διαφαίνεται αν και προσπαθούν γι’ αυτή... λυτοί και δεµένοι.
Και σαν να µην έφταναν όλα αυτά, προ ηµερών φέρεται να έφτασε στα συναρµόδια υπουργεία ειδοποίηση από την Ε. Ε., µε την οποία ζητείται να αιτιολογηθούν οι λόγοι για τους οποίους δόθηκαν, πέρυσι τέτοιο καιρό στην ΕΒΖ, µέσω πράξης νοµοθετικού περιεχοµένου, τα 30 εκατ. ευρώ από τα αποθεµατικά της υπό εκκαθάρισης ΑΤΕ, επί απειλή ποινής παραποµπής στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, µε σκοπό την ανάκλησή τους.
Καµία υπόσχεση για πληρωµές
Το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στη ζαχαροβιοµηχανία διαφάνηκε στη συνάντηση που είχε την περασµένη Τρίτη 5 Ιανουαρίου, η διοίκηση µε τους τευτλοπαραγωγούς, στους οποίους συνεχίζει να χρωστά περίπου 8 εκατ. ευρώ για τα τεύτλα που παρέδωσαν στην ΕΒΖ µέχρι το τέλος Νοεµβρίου.
Αν κι υπήρξε δηµόσια παραδοχή από τη διοίκηση ότι η εξόφληση των αγροτών είναι η πιο πιεστική προτεραιότητα, στο ερώτηµα πότε θα επισυµβεί αυτή, η απάντηση του προέδρου της βιοµηχανίας, Γιώργου Κοκκινίδη – Κυπαρισσίδη, ήταν αφοπλιστική: «∆εν µπορώ να σας παραµυθιάζω. Πρέπει να σας εξοφλήσουµε σύντοµα, αλλά δεν είµαι σε θέση να σας υποσχεθώ το πότε, γιατί δεν έχω λεφτά. Αναγνωρίζω ότι είναι λίγα αυτά που σας δώσαµε την Παραµονή Πρωτοχρονιάς και θέλω να σας πως ότι το κάναµε µε ρίσκο για τη ρευστότητα του Ιανουαρίου, αλλά δεν έχουµε άλλα. Και δυστυχώς δεν έχω καµία ενηµέρωση ακόµη, για το αν θα δοθούν τελικά κάποια χρήµατα. Το µόνο που υπάρχει είναι µια παραδοχή του υπουργού Ανάπτυξης προς έναν εκπρόσωπό µας µε τον οποίο συναντήθηκε προ ηµερών, ότι η εταιρεία χρειάζεται µια γενναία χρηµατοδότηση για τα επόµενα δύο χρόνια».
Οριακή η κατάσταση, κόκκινη γραμμή για όλες τις πλευρές η 31η Ιανουαρίου
Η κατάσταση πλέον για τη ζαχαροβιοµηχανία είναι οριακή, κάτι που δεν έκρυψε και ο γενικός διευθυντής της ΕΒΖ, κ. Γιαννακίδης.
Έτσι, εκτός από την οφειλή στους τευτλοπαραγωγούς και στους µηχανάτορες, οι οποίοι δεν πήραν καν το 20% των απαιτήσεών τους, εκκρεµεί ταυτόχρονα χρέος 9 εκατ. ευρώ στη ∆ΕΠΑ, ενώ είναι απλήρωτη η ΤραινΟΣΕ και µέρος των µεταφορέων. Επιπρόσθετα η τρέχουσα χρήση θα κλείσει µε νέες (µικρότερες, µεν, αλλά) ζηµίες ύψους 15 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα τα ληξιπρόθεσµα δάνεια φτάνουν τα 145 εκατ. ευρώ, παρότι, όπως ειπώθηκε, µέσα στο 2015 πληρώθηκαν 25 εκατ. ευρώ στην τράπεζα.
Κίνδυνος πτώχευσης
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο κ. Γιαννακίδης ανέφερε ότι η 31η Ιανουαρίου είναι µια κόκκινη γραµµή και για την ίδια την εταιρεία, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν µπορεί να ξεπεραστεί.
«Έως τότε πρέπει να έχουν ληφθεί αποφάσεις όχι µόνο για την πληρωµή σας, αλλά και για το µέλλον της ΕΒΖ, καθώς η βιωσιµότητά της είναι επισφαλής», είπε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι «εάν δεν βρεθούν κεφάλαια κίνησης, ένα ποσό κοντά στα 13 –14 εκατ. ευρώ, για να φτάσουµε τουλάχιστον µέχρι την επόµενη καµπάνια, δεν ξέρω, είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση. ∆εν συµφέρει κανέναν να πάµε σε πτώχευση -αν και βάσει του νόµου θα έπρεπε να έχει γίνει- και δεν νοµίζω να φτάσουµε έως εκεί, αλλά θα το δούµε».
Στο µεταξύ, το καµπανάκι του κινδύνου, για το ενδεχόµενο λουκέτου στη βιοµηχανία, έκρουσε µε δήλωσή του στην Agrenda και ο πρόεδρος της ΕΒΖ, Γιώργος Κοκκινίδης – Κυπαρισσίδης, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «χωρίς χρηµατοδότηση, δεν βλέπω άλλη λύση».
Νέα σενάρια για το κτήριο της Κουντουριώτη
Η ωµή, πλην όµως ειλικρινής, οµολογία του προέδρου της ΕΒΖ για τη δεινή χρηµατοοικονοµική κατάσταση της επιχείρησης αν και δεν εξέπληξε, εντούτοις, φούντωσε την αγανάκτηση των τευτλοπαραγωγών, η οποία δεν έσβησε στο ελάχιστο ούτε και όταν παρενέβη πυροσβεστικά ο γενικός διευθυντής της ΕΒΖ ΑΕ, ∆ηµήτρης Γιαννακίδης.
Εν µέσω τεταµένης ατµόσφαιρας το ανώτατο διοικητικό στέλεχος της ΕΒΖ είπε πως «σε επικοινωνία που είχα το πρωί µε το υπουργείο Ανάπτυξης, ενηµερώθηκα ότι η οµάδα εργασίας που έχει συσταθεί για να λύσει το πρόβληµα της Ζάχαρης θα έχει παραδώσει έως την Παρασκευή (σ. σ. χθες) το οριστικό της business plan, το οποίο τροποποιείται διαρκώς τις τελευταίες ηµέρες για να φτάσουµε σε έναν κοινό τόπο µε την πιστώτρια τράπεζα. Ως εκ τούτου, εκτός απροόπτου, έως το τέλος της επόµενης εβδοµάδας θα έχουµε µάλλον ένα ξεκάθαρο πλάνο πληρωµών για την εξόφλησή σας».
Ο κ. Γιαννακίδης έκανε, επίσης, γνωστό ότι η βιοµηχανία εξετάζει εναλλακτικά και την αξιοποίηση του ηµιτελούς κτηρίου της Κουντουριώτη, προκειµένου να αποκτήσει πρόσβαση σε ρευστότητα. Για αυτό το ακίνητο, όπως είπε, το υπουργείο Εθνικής Οικονοµίας έχει διαθέσιµα 6-7 εκατ. ευρώ, µε σκοπό να στεγάσει την Παρευξείνια Τράπεζα, που έχει την έδρα της στη Θεσσαλονίκη και είναι στην τελική ευθεία να λυθεί το πρόβληµα της άρσης της προσηµείωσής του από την πιστώτρια τράπεζα, ώστε να προχωρήσει η συναλλαγή και να πιστωθούν τα χρήµατα στην ΕΒΖ.
Στόχος συνάντηση µε Τσίπρα-Σταθάκη
∆εδοµένης της οριακής κατάστασης, ο πρόεδρος της ΕΒΖ αποκάλυψε, πως εντός της εβδοµάδας θα επιδιώξει να δει στην Αθήνα τον κ. Γ. Σταθάκη κι αν τα καταφέρει ίσως και τον πρωθυπουργό, για να πιέσει για πολιτική παρέµβαση στο πρόβληµα. Στις συναντήσεις του αυτές, δεν αποκλείεται να τον συνοδεύσουν και τευτλοπαραγωγοί..
Παραιτήσεις επί θύραις
Αν, παρ’ ελπίδα, δεν προκύψει λύση και χρηµατοδότηση της επιχείρησης, θα πρέπει να θεωρείται περισσότερο από βέβαιο ότι τόσο ο κ. Κοκκινίδης – Κυπαρισσίδης, όσο και ο κ. Γιαννακίδης, θα υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους και δεν θα περιµένουν να είναι οι τελευταίοι που θα... κλείσουν την πόρτα. Πράγµα που θα συµβεί, επίσης, και στην περίπτωση κατά την οποία δεν ανανεωθεί, έως την 31η Ιανουαρίου, η ασφάλιση για αστική ευθύνη στην εταιρεία, διότι έτσι θα µείνουν όλα τα στελέχη της εκτεθειµένα σε κίνδυνο όχι µόνο να χάσουν τις προσωπικές τους περιουσίες, αλλά και έναντι ποινικών ευθυνών. Και φυσικά τέτοιο ρίσκο δεν προτίθενται να το πάρουν.
