έκρυβες Δημητριάδη), πολλαπλασίασε τα «ανοιχτά μέτωπα» και το μόνο που κράτησε ίδιο ήταν …. η διαίρεση των ποδιών.
«Ζητείται 60χρονος με πείρα στο Δημαρχιλίκη να με περάσει από την 1ηχρονιά στη 2η στο Δήμο Αλεξάνδρειας γιατί έχω κολλήσει ένα χρόνο τώρα και δεν έχω και το manual.» Το σύνθημα λοιπόν αλλάζει και μαζί του αλλάζει και όλο το πολιτικό σκηνικό του δήμου μας.
Και τι δεν ακούσαμε τη (πολιτική) χρονιά που πέρασε. Στη ΔΕΥΑΛ βγήκαν τα κουμπούρια. Ο Μπασδεκόπουλος να τον φάει τον Τζίλα δεν χορταίνει. «έκοψες από την AVIN ένα κάρο λεφτά, αντί για 200 πήρες 2 χιλιάρικα» για να πάρει απάντηση «κάνε πολιτική και όχι αντιπολίτευση». Χαχαχαχα, πάνε πάρτα εσύ ρε μάγκα αν σου βαστάει.
Ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Τόκας προήχθη στο βαθμό του «Γκουρού» σύμφωνα με την άποψη του Ισαάκ Χαλκίδη ο οποίος υποβιβάστηκε στη θέση του απλού και ταπεινού δημοτικού συμβούλου. Ο Νίκος Αλεξόπουλος παραιτήθηκε με αποτέλεσμα η θέση του αντιδημάρχου οικονομικών να παραμένει ως σήμερα ….χήρα. Η προεκλογική καμπάνια που έκανα για να αναλάβει τη θέση ο Κιρκιλιανίδης δεν έπιασε τόπο. Η αλήθεια είναι πως είναι ένα δύσκολο πόστο.
Εσύ πρέπει να βρεις ποιοί χρωστάνε, εσύ πρέπει να στείλεις τα χρέη τους στην εφορία, εσύ πρέπει να φας τα μπινελίκια. Όλα εσύ. Οπότε, από εδώ και πέρα, δεν ψάχνουμε απλά αντιδήμαρχο αλλά πολυμηχάνημα. Όπως έγραφε και η κορυφαία αγγελία «ΖΗΤΕΙΤΑΙ γάιδαρος που ζευγαρώνει μόνος του!!!»
Χαλκίδης και Αλεξόπουλος μας κούνησαν το μαντήλι με τον Δήμαρχο να το παίζει κριτής στο X-Factor.
Δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν από τους δύο. Ο Αλεξόπουλος όμως μου κάνει λίγο πιο οικείος. Μου θυμίζει τον καλό παππούλη που θα καθίσει δίπλα στο τζάκι για να πει παραμυθάκια στα εγγονάκια του. Προτείνω λοιπόν κύριε Δήμαρχε, να τον κάνετε εκπρόσωπο τύπου του δήμου μας. Άλλα θα ρωτάνε οι δημοσιογράφοι, αυτός θα τους λέει για τα 3 γουρουνάκια και όλοι θα φεύγουν με μια νιρβάνα, δήθεν ικανοποιημένοι ότι πήραν τις απαντήσεις που ήθελαν.
Οι πολιτικοί είναι παντού οι ίδιοι. Υπόσχονται να χτίσουν γέφυρες ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν ποτάμια. Ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος είπε κάποτε «η πολιτική μοιάζει με βιβλιοθήκη. Στα πιο ψηλά ράφια βάζουμε τα πιο άχρηστα βιβλία».
Θα μου πείτε, τι μας τα λες όλα αυτά τώρα, έγιναν εκλογές, ότι έγινε …έγινε. Έλληνες είμαστε, ας μη το ξεχνάμε. Δεν ξέρω τι γίνετε αλλού, στην Ελλάδα πάντως οι εκλογές γίνονται για δύο λόγους.Πρώτον, για να δούμε αν είναι σωστές οι δημοσκοπήσεις και δεύτερον γιατί όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλλίτερο, αλλά δυστυχώς δεν είναι ποτέ υποψήφιος. Τον Μάϊο του 2014 ψηφίσαμε τον καλλίτερο; Πόσος χρόνος πρέπει να περάσει για να καταλάβουμε αν κάναμε ή όχι λάθος; Κόψατε βασιλόπιτες, φορέσατε αδιάβροχα, κατεβάσατε Αλβανούς από τα κεραμίδια, φέρατε παγοδρόμιο, θα φέρετε τον Ρέμο ….πριτς κοκό. Ρέμος καπούτ, νιέντε, να ζήσουμε να τον θυμόμαστε.
Ένα «μόνο μη μου πεις πως μ΄ αγαπάς» θέλαμε να ακούσουμε αλλά τζίφος. Στην ΚΕΔΑ πάντως κάνουν αγώνα δρόμου για να βρουν «μεγάλα» ονόματα. Η Αλεξίου και ο Νταλάρας δυστυχώς δεν θα μπορέσουν γιατί έκλεισαν για λουτρά στην Αιδηψό. Άντε βρε, πάλι εγώ θα σας σώσω. Φέρτε Τσίλα να τραγουδήσει «Μαύρη μου΄ χεις κάνει τη ζωή» αφιερωμένο σε Χαλκίδη – Αλεξόπουλο. Φέρτε τον Κατέλη με το αξεπέραστο «δως μου, δως μου, δως μου, το φιλί σου, θέλω, θέλω να΄ μαι ο εραστής σου» να πάει η ρετσίνα σύννεφο. Θα το ξαναχτίσετε το αμφιθέατρο την άλλη μέρα. Όλος ο κόσμος θα χυθεί στους δρόμους για να πάει να τους δει. Και μια και είπα δρόμους. Απρίλιος 2014.
Μόνο τα περιστέρια λείπουν από τη φωτό και είναι σα να βλέπεις τους τίτλους αρχής της Λάμψης του Φώσκολου. Η Βίρνα, ο Γιάνγκος, ο Αλέξης, ο αστυνόμος Θεοχάρης, η Σελ…. Που πήγε η Σελήνη ρε παιδιά;
Και σα να μη μας έφταναν όλα αυτά έχουμε και το topmodelΚωσταντίνο να μην αφήνει πολιτιστικά διήμερα, δημιουργώντας την νέα τάση της μόδας (λίγο σε άφησαν χαλαρό οι φιλοζωικές και το΄ ριξες στα σούλτα φέρτα). Παραμονή της γιορτής σας φορέστε ανοιχτόχρωμο σακάκι στα χρώματα του γκρι ή του πάγου ενώ ανήμερα της γιορτής σας σκουρύνετε τις αποχρώσεις για να δώσετε έμφαση στο πανηγυρικό της ημέρας. Ο άνθρωπος που διαθέτει τα πιο ¨ευήκοα ώτα¨ του δήμου, τιμά (και είναι προς τιμήν του) τις περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται χωρίς να υπάρχουν απαραιτήτως…… κάμερες και φωτογραφικές μηχανές.
Μη στεναχωριέστε καλοί μου φίλοι, κανένας δεν έχει ποτέ παραπονεθεί γιατί δεν άνοιξε το αλεξίπτωτό του: «καλή μας ελεύθερη πτώση».
