-πράγματα την ίδια στιγμή. Συνέλθετε, αν θέλαμε παλιό μίξερ θα κρατούσαμε τον Γκιόνογλου. Δεν υπάρχει «δεν μπορώ» υπάρχει μόνο «δεν θέλω». Και πάνω απ΄ όλα υπάρχει «συγνώμη, αλλά δεν μπορώ». Δηλαδή, ευγένεια.
Πας να τους ζητήσεις μια πληροφορία για να γράψεις και σε κοιτάνε όπως κοιτάει ο ψαράς τους πελάτες την σαρακοστή.
- Πόσο το χταπόδι;
- 15 ευρώ το πλοκάμι.
- Ρε φίλε να το φάμε θέλουμε, δεν το θέλουμε για μεταμόσχευση…
Έτσι και αυτοί, πήρανε από έναν τίτλο και νομίζουν ότι θα σου μιλάνε ανάλογα με τα κεφάκια τους. Άσε που κάποιοι υψώνουν και φωνή και το παίζουν Γιώργος Φούντας. Αν δεν αντέχεις σταμάτα να το παίζεις πρόεδρος και ανέλαβε το κυλικείο. Ή καλύτερα θυμίσου πως εμείς πάντα είμαστε εκεί που εσείς μας ζητάτε. Ή αν και αυτό δεν σε γεμίζει, τι καλύτερο από το να κάτσεις σπιτάκι σου ή να ξεκινήσεις μποξ για να σου περάσουν τα νεύρα. Ή μπορεί κάποιος να σου μιλήσει για το sex. Ξέρεις, τα τελευταία 200 χρόνια το sexδεν γίνετε μόνο όταν είναι να κάνεις παιδί. Βουρ, το ξέρω, αν θέλεις μπορείς. Και να θυμάσε, Το ότι καλύτερο σεξ το κάνεις μετά από έναν μεγάλο τσακωμό είναι η μισή αλήθεια… το ότι δεν το κάνεις με τον άνθρωπο που τσακώθηκες είναι η άλλη μισή…
Αυτός που φωνάζει πρέπει να έχει και έναν λόγο για να το κάνει. Αν όχι, τότε κάτι φταίει. Ίσως η άνοιξη. Και μιας και είπα άνοιξη, 7 μέρες που μπήκε η άνοιξη και ήδη ξεκίνησαν στο facebook οι ξέκωλες φώτο..Τον Άυγουστο τι θα βάζετε; Ακτινογραφίες??..
Παραδέχομαι ότι δύο είναι τα μεγαλύτερα άγχη στη ζωή μου!
1. Να προλάβω να βάλω στη σακούλα τα πράγματα του σούπερ μάρκετ ενώ η ταμίας συνεχίζει να χτυπάει.
2. Να βρω φόρμα να βάλω την ώρα που ο ντελιβεράς είναι έξω από την πόρτα για να μην του ανοίξω με το βρακί.
Γι΄ αυτό δεν δέχομαι με τίποτα να με αγχώνετε και σεις. Όταν σας παίρνουμε τηλέφωνο για να σας ρωτήσουμε μια πληροφορία που ενδιαφέρει τον κόσμο να απαντάτε ευγενικά. Μη με φορτώνετε με τα προβλήματα σας. Αυτό τον ρόλο τον παίζει πολύ καλά μόνο η μάνα μου. Πάω στη σπίτι της και με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ . . .Ξυπνάω και νοιώθω ακινητοποιημένος.. τρεις κουβέρτες και ένα πάπλωμα!! Φτάνει τόσο «φόρτωμα», πνίγομαι κύριε πρόεδρε.
Προσπάθησε να μας πείσεις ότι κάνεις έργο με ηρεμία. Μη ξεχνάς πως η ηρεμία δηλώνει σιγουριά. Μην κάνεις και συ το λάθος που έκανε το Skip. Τόσα χρόνια δεν μπόρεσε να πείσει άλλον κατασκευαστή πλυντηρίων….στους 29 έμεινε.Και μόνο με 29 δεν ξαναγίνεσε πρόεδρος.
Και επειδή ίσως να σε στεναχώρεσα, το παρακάτω ανεκδοτάκι σου το αφιερώνω .
Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα ένας τύπος χτυπάει την πόρτα και λέει:
– Ρε φίλε, μπορείς να έρθεις να με σπρώξεις;
– Ξέρεις τί ώρα είναι; 5 και τέταρτο! Περίμενε όμως να ντυθώ και έρχομαι, γιατί και εγώ το έχω πάθει.
Βγαίνει ο άνθρωπος σε δύο λεπτά, κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, δεν βλέπει κανένα αυτοκίνητο.
Την ώρα που είναι έτοιμος να ξαναμπεί, ακούει μία φωνή:
– Φίλε εδώ! Στις κούνιες…
