Καρπουζάκια μου, πολύ καλημέρα σας. Πέρασαν και τα φετινά Χριστούγεννα και το μόνο που μας έμεινε είναι κάτι επιπλέον κιλά που δεν είχαμε. Τα μελομακάρονα έφευγαν στο στόμα δυο, δυο σαν τα ζάναξ. Δεν ξέρω για σας αλλά εμείς στο σπίτι μας λες και είχαμε πόλεμο. Μπορεί να φάγαμε και τα δόντια του γουρουνιού χωρίς να το καταλάβαμε.
Όποιος τόλμησε να μπει ανάμεσα σε μας και στο πιρούνι μας σίγουρα δεν είχε αίσιο τέλος. Και έχω και μια θειά της υγιεινής διατροφής να μου λέει «να σε κεράσω έναν κουραμπιέ χωρίς λάδι, χωρίς βούτυρο με λάιτ άχνη».
Ναι ρε θεία, στείρωσε μας κιόλας. Να τον φας εσύ. Έχω μια ντουλάπα ρούχα και το μόνο που με χωράει πλέον είναι οι φόρμες. Πιάνω την μάνα μου και τις λέω «μέχρι την πρωτοχρονιά να φάμε λίγο υγιεινά μπας και χάσουμε κανένα δράμι και μπούμε σε κανένα παντελόνι». Δεν ξέρω τι ακριβώς κατάλαβε γιατί δυο μέρες τρώγαμε παστίτσιο, τη μία πίτες και την άλλη γιουβαρλάκια.
Τα δόντια μας πλέον έχουν γίνει σαν αυτά του λιονταριού. Μας πέταξες καρότο, μόνο θα το κοιτάμε. Καλό το φαί αλλά με μέτρο ρε παιδιά. Θα μου πείτε τώρα γιατί σας τα λέω όλα αυτά. Η απάντηση είναι μία. Κουράστηκα και αηδίασα να βλέπω και να διαβάζω κάθε χρόνο τέτοιες μέρες για τα γεύματα αγάπης.
Μαζεύουν 10 σακούλες, τις μοιράζουν και κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις...
όμως Άνθρωπος με Α κεφαλαίο δεν είναι αυτός που μία μέρα το χρόνο θα μαζέψει τρόφιμα για τους άπορους.
Άνθρωπος με Α κεφαλαίο είναι αυτός που δεν περιμένει τα Χριστούγεννα για να δώσει βοήθεια και ότι κάνει το κάνει για την ψυχή του και μόνο.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί θέλω να βλέπω σακούλες με τρόφιμα σε φωτογραφίες και τις υπόλοιπες 364 ημέρες.
Εκτός κι αν, μία μέρα μόνο το χρόνο πεινούν αυτές οι οικογένειες...
Και πάμε στο μέτωπο του Κορονοϊού. Καλά, έχουμε ξεφύγει τελείως. Μέτρα, μέτρα και πάλι μέτρα.
Ούτε οι μοδίστρες τόση δουλειά. Δύο μάσκες ή αλλιώς αυτή με τη μουσούδα, κομμένη η μουσική γιατί αυτή είναι τελικά η εστία του κακού, κλείσιμο στις 12 λες και πιο πριν γινόταν ο χαμός από κόσμο και τους φτάνει ως τις 12, να μην καλομαθαίνουν. Πότε η Ο να γίνει Ω να ησυχάσουμε...
Ο Κυριάκος πήγε ένα τριήμερο στην Ήπειρο να ηρεμήσει και να σκεφτεί τι νέα καταστροφή να μας φέρει και η Κρήτη χτυπήθηκε για άλλη μια φορά από σεισμό. Πάνε βρε αγόρι μου στο σπίτι σου και σου υπόσχομαι να σου κόβουμε έναν μηνιαίο μισθό που θα ζήλευε και ο Πάπας. Αφού το βλέπεις, όσο κάθεσαι τόσο τα πράγματα χειροτερεύουν.
Με λέει η μάνα μου προχθές «πάλι νέα μέτρα έβγαλε αυτός;». Όπου αυτός βάλτε τον Μητσοτάκη. Για την μάνα μου δεν έχει όνομα. Η μάνα μου ανήκει στο παλιό καλό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ. Η γιαγιά μου (η μάνα της) για να καταλάβετε κατέβασε την αφίσα του Ανδρέα από την κολώνα της ΔΕΗ γιατί έβρεχε και την έβαλε ξανά την επομένη με πινέζα.
Να μη βραχεί το παιδί. Συνεχίζω, ναι τις λέω έβγαλε, θες να στα πω; Να καθίσω μου λέει; Ξάπλωσε καλύτερα, όχι εκεί, να εδώ στο κουτί, της απαντάω. Βάλε και τα χέρια έτσι, σταυρωτά.
Επειδή πάχυνε είπα να την έχω έτοιμη αλλά αποδείχθηκε σκληρό καρύδι η κυρά Νόπη και άντεξε. Άλλαξαν τα πράγματα αγαπητοί μου. Από δεκαετία σε δεκαετία οι αλλαγές είναι τρομερές.
Ακόμα και στον τρόπο που πλησιάζουμε έναν άνθρωπο. Όλα πλέον έχουν σχέση με τον Κορονοϊό. Καλά, τα πράγματα βέβαια έχουν ξεφύγει. Κάποτε τις έπιανες το χέρι και μιλούσατε. Η επόμενη γενιά το έριχνε το γλωσσόφιλο χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις.Οι τωρινές γενιές πρώτα απαυτώνονται και μετά συστήνονται. Καλά που ήρθε ο κορονοϊός και θα επανέλθουν οι ηθικές αξίες.
Αααααχχχχ αυτός είναι τζέντλεμαν. Αξίες διαχρονικές.
Δεν σας είπα τίποτα για τις ευχές των πολιτικών μας γιατί κάποιοι μου λένε ότι έχω εμμονή μαζί τους και όλα μου φταίνε. Αποφάσισα λοιπόν να μην γράψω τίποτα για αυτούς σήμερα παρόλο που η φήμη ότι ο Δελιόπουλος θα κατέβει τελικά για δήμαρχος αναζωπυρώθηκε πάλι. Όχι, δεν θα μιλήσω, το υποσχέθηκα.
Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλους. Να έχουμε μια υγιή και χαρούμενη χρονιά.
Φροντίστε η χρονιά να σας μπει καλά γιατί όπως έλεγαν και οι παλιοί «όπως σας μπει έτσι και θα σας βγει».
Εύχομαι 2022 χαμόγελα να στολίσουν τα χείλη σας.
Καλή χρονιά σε όλους μας και μη ξεχνάτε…. Ελλάς, Detol και βόλτα ως το χωλ!
