Δυσλεξία- δυσαναγνωσία- δυσαριθμησία- ειδική διαταραχή γραπτής έκφρασης:για πολλούς από μας οι λέξεις αυτές είναι απλά δύσκολες λέξεις, σε κάποια παιδιά όμως κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Πρόκειται για διαταραχές νευρολογικές, ψυχολογικές και εκπαιδευτικές που αποκαθίστανται με διορθωτική αγωγή. Το ποσοστό παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες ανέρχεται στο 10 % των μαθητών (ή ένας στους 10 μαθητές στις ευρωπαϊκές χώρες και ΗΠΑ) και τείνει να αυξάνεται συνεχώς(AmericanPsychiatricAssociation). Στην Ελλάδα το ποσοστό δεν είναι γνωστό λόγω έλλειψης επιστημονικών δεδομένων.
Αυτές οι σοβαρές «αδυναμίες» ή «δυσκολίες» αναγνωρίζονται επίσημα σε παιδιά κυρίως στη δεύτερη τάξη του δημοτικού και τα συντροφεύουν σε όλες τις τάξεις, σε όλους τους τομείς, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Η αντιμετώπιση του παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες αποτελεί ένα σύνθετο έργο. Ο μαθητής έχει ανάγκη από ειδική εκπαιδευτική προσέγγιση από παιδαγωγό και λογοθεραπευτή, και η επιτυχής αξιολόγηση απαιτεί τη διαρκή συνεργασία παιδιού, γονιού και ειδικού παιδαγωγού. Πρόκειται για αδυναμίες που αντιμετωπίζονται στη σύγχρονη εποχή με μεγάλη επιτυχία όμως δεν θεραπεύονται γιατί δεν είναι ασθένειες.
Το γεγονός ότι οι μαθησιακές δυσκολίες ακολουθούν το παιδί συνήθως σε όλη τη σχολική ζωή του καθιστά απαραίτητο ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διδασκαλίας από το δάσκαλο αλλά και τον καθηγητή του γυμνάσιου και του λυκείου, κυρίως φιλόλογου(λόγω του πλήθους των θεωρητικών μαθημάτων).
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που να προετοιμάζει τους παιδαγωγούς για τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (παρά μόνο για την Ειδική Αγωγή). Γι αυτό το λόγο, το βάρος πέφτει τόσο στην καλή προαίρεση του καθηγητή για επιμόρφωση και ενημέρωση στα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα, όσο και στην ενεργητική στάση του γονέα.
Ο τρόπος προσέγγισης από γονείς και δασκάλους, οι απαιτήσεις και προσδοκίες επιδόσεων των γονέων μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την εξέλιξη του παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες. Συχνά το παιδί αναπτύσσει άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση ή εχθρική συμπεριφορά. Επομένως οι γονείς δεν πρέπει να ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια. Όπως σε όλες τις δυσκολίες η έγκυρη, έγκαιρη διάγνωση προσυπογράφουν το θετικό αποτέλεσμα. Κανένα πρόβλημα δε μένει άλυτο όταν γνωρίζουμε πώς να το προσεγγίσουμε.
Μπαμπίνα Μαντώ
Φιλόλογος
