Ελλάδα από πάντα είχαν χωριστεί σε δυο φατρίες δικομματισμού που εναλλάσσονταν σχεδόν ράθυμα σε τακτά χρονικά διαστήματα και έτσι κανένας δεν έμενε αδικημένος, αλλά και κανένας δεν ήταν απόλυτα ευχαριστημένος.
- Είναι επίσης βέβαιο ότι οι πολιτικές φατρίες του δικομματισμού έτειναν τόσο πολύ να μοιάζουν μεταξύ τους ως προς την πολιτική που ακολουθούσαν, που οι πολίτες είχαν αρχίσει να βαριούνται επειδή δεν είχαν αντίπαλο δέος.
- Η χώρα όμως είχε και έχει σοβαρά προβλήματα.
- Θα τα καταφέρει να μείνει στο ευρώ; θα υπογράψει πέμπτο μνημόνιο; θα δώσει κάποια προοπτική στην απελπισμένη νεολαία;
- Οι απαντήσεις αυτές δεν μπορούν να δοθούν γιατί απέχουν πολύ από την σωστή λειτουργία που απαιτεί “του μεν κράτους την καλήν διοίκησιν, του πολιτικού κόσμου την καλήν διάθεσιν, του δε λαού την γνησίαν θέλησιν”.
- Αντίθετα ο ανεμοστρόβιλος μέσα στον οποίο στριφογυρίζουν οι βουλευτές και ο κόσμος ονομάζεται “ρουσφετολογία”, κυριολεκτικά λέγεται “φαυλοκρατρία”, κομψότερα “μικροπολιτική” και επισημότερα “πολιτική συναλλαγή” και ενώ έπρεπε να αποτελεί στίγμα και ντροπή και ποινικό αδίκημα αποτελεί προτέρημα και έπαινο.
- Μια φορά έσπασε αυτό το κακό και αυτή ήταν η μέρα που οι Γάλλοι πολίτες τόλμησαν να κάνουν πολιτική και η μέρα αυτή ήταν η μέρα της Γαλλικής Επανάστασης.
- Μέρα όμως σαν αυτή, της Γαλλικής Επανάστασης, δεν επαναλαμβάνεται – ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η δική μας – όπου ο εγωκεντρισμός εκτός του ότι είναι ασυμβίβαστος αναπαράγεται και διαιωνίζεται μέσα στο ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό θεσμικό πλαίσιο.
- Για αυτό ίσως μερικές φορές δικαιούται κάποιος να αναρωτιέται αν μας κυβερνούν έξυπνοι που μας δουλεύουν ή ηλίθιοι που μιλούν σοβαρά, είτε ως αντιμνημονιακοί της αντιπολίτευσης είτε ως μνημονιακοί μουζαχεντίν όταν είναι στις κυβερνητικές καρέκλες, γι' αυτό επίσης όταν ψάχνουμε θαυματοποιό μας προκύπτει τσαρλατάνος που μαζί του συναλλάσσονται τυχοδιώκτες, αποτυχημένοι της ζωής και εθισμένοι στο πνεύμα της βίας.
- Στις εσωκομματικές εκλογές του εγχειρήματος της ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ το ζητούμενο δεν είναι η ηλικία ή το φύλο, αλλά η ικανότητα να τα καταφέρνουν, η αυτογνωσία, η αξιοπιστία, η σίγουρη πρακτική, το ήθος, το ύφος και προπαντός ο κυριολεκτικός λόγος.
- Μέχρι σήμερα πληγωμένος ο προοδευτικός δημοκρατικός πολίτης δεν ήξερε με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει γιατί έλειπε το προζύμι για μια συνένωση των δυνάμεων της ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ μέσα στις οποίες βρίσκονται οι δυνάμεις της λογικής και της πραγματικής προόδου και αποτελούν και σήμερα την αδρανούσα πραγματική πλειοψηφία η οποία ξεφεύγει από το περιθώριο της αυτοκαταδίκης και δημιουργεί την απαρχή ενός μπλοκ που θα ανταποκρίνεται στις σημερινές ζωτικές ανάγκες της χώρας.
- Βέβαια η πολιτκή πρέπει να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα και όχι η πραγματικότητα στην πολιτική, γι' αυτό και επειδή ανάλογα με την δομή και τον τρόπο σκέψης κάθε άτομο δημιουργεί την δική του πραγματικότητα είναι ευτυχής συγκυρία που κανένας από αυτούς που συμμετέχουν στην διαδικασία της δημιουργίας του πόλου της προοδευτικής παράταξης δεν φαίνεται να ταξιδεύει ξένοιαστος με μια μακάρια νηνεμία ανάμεσα σε ζούγκλες και αγκάθια.
Τάσος Τασιόπουλος
- ΥΓ1. Επειδή πολύς λόγος γίνεται κυρίως από αμήχανους της τηλεόρασης σχετικά με το ποιον θα συνεργαστεί η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ η απάντηση μπορεί να είναι η εξής :” Με τον ΣΥΡΙΖΑ με την προϋπόθεση ότι θα απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρόντος που συγκυβερνούν με τον ακροδεξιό ΚΑΜΜΕΝΟ”.
- ΥΓ2. Έσκασαν μύτη “επικοινωνιακοί Γόληδες” και άνοιξαν τις σπασμένες παλάμες προς κάθε κατεύθυνση.
Ανακάλυψαν στη μέση περίπου της θητείας της παρούσας δημοτικής περιόδου, από τώρα, κινήσεις για την νέα δημοτική αρχή και άρχισαν δειλά- δειλά να υμνούν – προφανώς με το αζημίωτο – αυτούς που μέχρι χτες ξεβάφτιζαν ως ανίκανους.
Άξιος ο μισθός τους!!!
- ΥΓ3. Όταν στην ερώτηση: “τι άλλαξε και υμνείτε τον δήμαρχο που μέχρι χτες βρίζατε πατόκορφα ως ανίκανο” η απάντηση είναι: “τι να κάνουμε από την εφημερίδα τρέφονται πολλές οικογένειες” ο καθένας καταλαβαίνει γιατί όποιον στηρίζει προεκλογικά “η εφημερίδα” αυτός χάνει τις εκλογές.
- ΥΓ4. Παραδέχεται ο δήμος Αλεξάνδρειας ότι “πλούτισε αδικαιολόγητα” στην εκ του δήμου ΑΝΤΙΓΟΝΙΔΩΝ περίπτωση ΠΑΤΣΙΟΠΟΥΛΟΥ και θα πληρώσει δικαίως και αυτόν, για έργο που “αδίκως” πλήρωσε και τον ΜΑΤΣΟΥΚΑ καθώς αυτός δεν έβαλε ούτε πέτρα στο συγκεκριμένο έργο; Αλήθεια ποιος πλούτισε αδικαιολόγητα; έχει πολλά λεφτά ο δήμος για να διπλοπληρώνει τα έργα του παρελθόντος;
- ΥΓ5. Μετά από κάποια χρόνια, κάθε κρίσης ευτυχώς εμφανίζεται μια ισχυρή προσωπικότητα που οδηγεί τα πράγματα στη χώρα μας.
Έτσι το 1906 μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897 παρουσιάστηκε ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ μετά την λήξη του εμφυλίου ο ΚΑΡΑΜΝΛΗΣ , μετά την πτώση της ΧΟΥΝΤΑΣ ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Μετά το τέταρτο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ποιός;
Μα αυτός που ξέρεις ότι σίγουρα θα βάλει τη σφραγίδα του, είτε τον λένε ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, είτε ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ είτε ΒΕΝΙΖΕΛΟ, είτε.........
