1. Να φροντίσουμε το παιδί μέσα μας, που χρειάζεται αγάπη και υπομονή. Αν συνεχώς το καταπιέζουμε και προσπαθούμε να το ‘πειθαρχήσουμε’, πώς θα καταφέρει ποτέ να οραματιστεί μια ‘γεμάτη’ ζωή και πώς θα αναπηδήσει από χαρά όταν τη βρει;
2. Να χαλαρώσουμε και να είμαστε και λίγο αφελείς καμιά φορά! Βοηθά στην καλύτερη, στην πιο ‘ανάλαφρη’ αντιμετώπιση των προκλήσεων, αν και συχνά παρεξηγημένη.
3. Να ασχοληθούμε με τα δικά μας και μόνο. Όσοι μας αποδέχονται είναι οι φίλοι μας. Δεν θα ’πρεπε να μας απασχολεί αν κάποιοι μας αποδίδουν ψευδείς χαρακτηρισμούς, ακριβώς επειδή είναι ψευδείς. Αν πάλι πρόκειται για κάτι που αληθεύει, ούτως ή άλλως αληθεύει. Άρα σε κάθε περίπτωση, δεν θα ’πρεπε να μας απασχολεί αυτό αλλά εκείνο που ο καθένας από μας αποφάσισε να γίνει.
4. Να σταματήσουμε τις συγκρίσεις. Όσο κρίνουμε και συγκρίνουμε τον εαυτό μας με φανταστικές εικόνες του τι θα μπορούσαμε ή θα θέλαμε να είμαστε, τόσο θα χειροτερεύουμε σε οτιδήποτε. Οι αρνητικές συγκρίσεις αποτελούν αντι-κίνητρο και εγκλωβίζουν τη δύναμή μας. Από την άλλη πλευρά όσο πιο πολύ αγαπάμε και αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, τόσο καλύτεροι γινόμαστε. Η αυτο-αποδοχή δημιουργεί συναισθηματική ελευθερία και έμπνευση για να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητές μας.
5. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε τώρα. Όσα έγιναν με λάθος τρόπο, οι αρνητικές εμπειρίες του παρελθόντος, δεν αλλάζουν. Άρα ας δούμε το τώρα και το μετά και ας αφήσουμε το πριν.
6. Να αριθμήσουμε τα θετικά που έχουμε έν προς ένα. Το να είμαστε ευτυχισμένοι δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε ακόμη περισσότερα, αλλά ότι είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε και περιμένουμε καρτερικά όσα θα έρθουν. Πολλές φορές δεν εκτιμούμε αυτά που έχουμε προσδοκώντας όσα πρόκειται να αποκτήσουμε. Ο ανόητος ψάχνει την ευτυχία μακριά, ο σοφός την καλλιεργεί εκεί που πατάει. Η ζωή μας είναι γεμάτη από επιτεύγματα και ‘δώρα’ που πρέπει να εκτιμούμε.
7. Να βοηθήσουμε και άλλους να γίνουν ευτυχισμένοι. Η ευτυχία δεν ‘κερδίζεται’ από τον εγωισμό αλλά από την αυταπάρνηση. Ό,τι κάνουμε επιστρέφει πίσω σ’ εμάς. Να χαμογελάμε, να δίνουμε κουράγιο και συμπαράσταση, να επισημαίνουμε την πρόοδό τους και να τους κάνουμε να χαμογελούν. Το χαμόγελο είναι μεταδοτικό. Όσο πιο πολύ βοηθάμε τους άλλους να είναι ευτυχισμένοι τόσο περισσότερο θα ευτυχισμένοι θα είμαστε κι εμείς.
8. Να σκεφτόμαστε πού έχουμε φτάσει. Κάθε θετικό αποτέλεσμα ακολουθεί μετά από μια θετική σκέψη. Έτσι σε κάποια δύσκολη στιγμή, όταν νιώσουμε ότι θέλουμε να παραιτηθούμε, ας σκεφτούμε πόσο έχουμε προχωρήσει. Ας αναλογιστούμε πόσο τυχεροί είμαστε και πόσο τελικά οδηγούμαστε προς την επίτευξη των στόχων μας. Συμβαίνει ήδη και όσο το παρατηρούμε τόσο πιο πολύ θα το συνειδητοποιούμε. Ας κρατήσουμε αυτό το αίσθημα ευγνωμοσύνης και τελικά θα φτάσουμε στον προορισμό μας χαμογελώντας.
9. Να οραματιστούμε το ιδανικό μονοπάτι. Ας κλείσουμε τα μάτια για λίγο και ας φανταστούμε τη ζωή μας στο μέλλον, πέντε χρόνια αργότερα, αν συνεχίσουμε ό,τι κάνουμε στο παρόν. Πού οδηγεί λοιπόν το μονοπάτι που ακολουθούμε; Δίνει αίσθηση ευτυχίας και πληρότητας; Αν ναι, τότε όλα είναι εκπληκτικά. Αν όχι, τότε τι μικρές αλλά σημαντικές αλλαγές μπορούμε να αρχίσουμε να κάνουμε προκειμένου να αλλάξουμε κάπως την πορεία των πραγμάτων;
10. Να επενδύσουμε χρόνο σε πράγματα που αγαπάμε. Το τι κάνουμε με τον χρόνο μας είναι μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις, διαφορετικά θα αναρωτιόμαστε «πώς πέρασε έτσι ο καιρός;». Άρα ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο μας για πράγματα που αγαπάμε. Έτσι δεν θα ‘χαθούμε’. Πάνω απ’ όλα ας ζήσουμε έτσι τη ζωή μας ώστε όταν πια γεράσουμε να μην αναλογιζόμαστε τι γίναμε και πόσο διαφορετικό ήταν αυτό από εκείνο που θα θέλαμε να είχαμε γίνει.
Πηγή : markandangel