Είναι προφανές πως οι άνδρες και οι γυναίκες αντιδρούν διαφορετικά στο στρες. Η εξήγηση μπορεί να βρίσκεται στα γονίδια καθώς και στην ιστορική εξέλιξη του ανθρώπου. Όταν λοιπόν, για παράδειγμα, έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα άγριο θηρίο, ο οργανισμός του άνδρα απαντούσε με την αντανακλαστική αντίδραση fight or flight, πάλη ή φυγή, σύμφωνα με την οποία η πίεση του αίματος αυξάνεται και το αίμα μεταφέρεται στους μυς για να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη.
Από την άλλη, η γυναίκα είχε τον ρόλο του προστάτη που έμενε με τα παιδιά και τα φρόντιζε. Είναι, επομένως, αναμενόμενο ο οργανισμός της να είχε μια πιο ήπια απάντηση σε στρεσογόνους παράγοντες.
Σήμερα η επιστημονική κοινότητα κατανοεί ότι ένα μοναδικό γονίδιο, ένα τμήμα χρωμοσώματος, μπορεί να είναι υπεύθυνο για αυτές τις διαφορές. Η πρωτεΐνη SRY, η οποία βρίσκεται στο Ψ χρωμόσωμα που καθορίζει το αρσενικό φύλο, φαίνεται να είναι ένας ρυθμιστικός παράγοντας για την απελευθέρωση των χημικών ουσιών και των ορμονών που εμπλέκονται στην απάντηση στο στρες.
Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο συμπεριφέρονται άνδρες και γυναίκες όταν βρίσκονται σε κατάσταση στρες μπορεί να αντανακλά γενετικές διαφορές. Οι ειδικοί, όμως, επισημαίνουν ότι η πιο επιθετική αυτή απάντηση των ανδρών στο στρες μπορεί να επιβαρύνει περισσότερο την υγεία τους σε σχέση με την πιο ήπια απάντηση των γυναικών. Τονίζεται, μάλιστα, ότι σήμερα οι στρεσογόνοι παράγοντες έχουν αλλάξει, αλλά η απάντηση στο στρες δεν φαίνεται να έχει προσαρμοστεί εντελώς.
Αν παρατηρήσει κανείς άνδρες και γυναίκες οδηγούς αντιμέτωπους με κυκλοφοριακή συμφόρηση, έναν σύγχρονο στρεσογόνο παράγοντα, θα δει ότι οι άνδρες είναι συνήθως πολύ νευρικοί και δείχνουν ότι δεν έχουν τις δεξιότητες να διαχειριστούν την κατάσταση, ενώ οι γυναίκες παραμένουν ήρεμες αποδεχόμενες μια κατάσταση που δεν μπορούν να ελέγξουν εκείνη τη στιγμή.
Είναι πολύ πιθανό η διαφορά αυτή ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες να εξηγεί εν μέρει και τη διαφορά που ακόμα υπάρχει ανάμεσα στα δύο φύλα ως προς το προσδόκιμο ζωής.
Πηγή-boro.gr
