Ἐπέτειο ἐπιτελοῦμε σήμερα ἡμερᾶς λαμπρᾶς καί πανηγύρεως εὐφροσύνου, τήν ἡμέρα τῶν Ἐλευθερίων τῆς πόλεως μας, τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία στά σκιαγμένα ἀπό τή φοβερά καί τή μακροχρόνια σκλαβιά πρόσωπα τῶν πατέρων μας ἔλαμψε ἡ χαρά τῆς ἐλευθερίας, ἔλαμψε ἡἀγαλλίαση γιά τόν πόθο αἰώνων πούἔγινε στίς ἡμέρες τους ἐπιτέλους πραγματικότητα.
Ἡἀπελευθέρωση ἀπό τόν τουρκικό ζυγό ἦταν πλέον γεγονός. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἄκουσαν τίς προσευχές τους καί τίς προσευχές τῶν πατέρων τους καί τούς χάρισε τό πολύτιμο δῶρο τῆς ἐλευθερίας. Ἄκουσε τίς μεσιτεῖες τῶν ἁγίων προστατῶν τους καί συγκατένευσε. Καί τό θαῦμα ἔγινε. Οἱἀγῶνες τῶν ἡρώων πού θυσίασαν τή ζωή τους γιά χάρη τῆς ἐλευθερίας τῆς πατρίδος καρποφόρησαν. Τά τίμια αἵματα τῶν ἁγίων νεομαρτύρων πού προτίμησαν νά μαρτυρήσουν παρά νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη στόν Χριστό, δυνάμωσε καί ἐνίσχυσε τό φρόνημα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ἐλευθερίας, ὥστε νά μή δειλιάζουν μπροστά σέ κανέναν ἐχθρό. «Οὗτοι ἐν ἅρμασιν καί οὗτοι ἐν ἵπποις ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ μεγαλυνθησόμεθα».
Καί πράγματι, ἀδελφοί μου, ὁ Θεός μᾶς ἐμεγάλυνε καί μᾶς ἐδόξασε χαρίζοντάς μας τή νίκη ἔναντι ἐχθρῶν ἰσχυρῶν καί ὑπερηφάνων, χαρίζοντάς μας τήν ἐλευθερία ἀπό τόν βαρύ καί πολυώδυνο ζυγό τῆς δουλείας. Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς σήμερα μεγαλύνουμε τόν Θεό καί δοξολογοῦμε τό παντευλόγητο ὄνομά του. Τόν ὑμνοῦμε καί τόν εὐχαριστοῦμε, γιατί μᾶς ἀξίωσε καί πάλι νά ἀπολαμβάνουμε τό μεγάλο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, τό ὁποῖο ἡἀγάπη του χάρισε σέ κάθε ἄνθρωπο καί τό ὁποῖο καί ὁἴδιος σέβεται καί τιμᾶ. Τόν εὐγνωμονοῦμε καί τόν δοξάζουμε, γιατί μᾶς ἔδωσε καί πάλι τή δυνατότητα νά τόν τιμοῦμε καί νά τόν λατρεύουμε ἐλεύθερα, νά μιλοῦμε τή γλῶσσα μας, νά διδασκόμαστε τήν ἱστορία τῶν πατέρων μας καί νά διδάσκουμε στά παιδιά μας τήν πίστη στόν Χριστό, τόν ἐλευθερωτή καί σωτήρα μας.
Συγχρόνως ὅμως τιμοῦμε καί ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί πρός τούς πατέρες μας, σέ ὅλους ἐκείνους, ἄνδρες καί γυναῖκες, πού ἀγωνίσθηκαν γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι. Ὅλους ἐκείνους πού μέ θυσίες πολλές κράτησαν ἀναμμένη τή λαμπάδα τῆς πίστεως καί διατήρησαν ζωντανή τή γλῶσσα καί τήν ἐθνική μας συνείδηση, γιατί χωρίς ὅλους αὐτούς δέν ὑπήρχαμε ὡς Ἔθνος, χωρίς ὅλους αὐτούς δέν θά μπορούσαμε σήμερα νά ἀπολαμβάνουμε τήν ἐλευθερία.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἡἐλευθερία δέν εἶναι μόνο μία ἰδέα• εἶναι καθημερινή πράξη, εἶναι καθημερινός ἀγώνας, τόν ὁποῖο ἔχουμε χρέος καί καθῆκον ἔναντι τοῦ Θεοῦἀλλά καί τῶν ἀγωνιστῶν προγόνων μας πού μέ τή θυσία τους μᾶς χάρισαν τή νίκη καί τήν ἀπαλλαγή ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, νά συνεχίζουμε, ἀγωνιζόμενοι γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό ὅλα ἐκεῖνα πού μᾶς δεσμεύουν μέσα μας, πού δεσμεύουν τήν ψυχή μας καί μᾶς ἀναδεικνύουν ἀναξίους τῆς ἐλευθερίας• νά τόν συνεχίσουμε γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό ὅλα ἐκεῖνα τά ὁποῖα ὁδήγησαν τήν πατρίδα μας στή σημερινή κρίση• νά τόν συνεχίσουμε γιά νά ὑπερβοῦμε ὅλα ἐκεῖνα πού δέν μᾶς ἐπιτρέπουν ὡς ἄτομα καί ὡς Ἔθνος, ὡς κοινωνία καί ὡς πατρίδα νά εἴμαστε ἀντάξιοι τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ἐλευθερίας μας, καί νά κατέχουμε τή θέση πού ἀξίζουμε ὡς Ἔθνος μέ ἱστορία καί προσφορά στήν ἀνθρωπότητα ἀλλά καί μέ δυνάμεις ἀκατάλυτες πού μποροῦν, ἄν τίς ἀξιοποιήσουμε σωστά, νά μᾶς ὁδηγήσουν στήν πρωτοπορία.
Ἀδελφοί μου, «θέλει ἀρετήν καί τόλμη ἡἐλευθερία», λέει ὁ ποιητής. ΟἱἝλληνες ἀποδείξαμε πολλές φορές ὅτι διαθέτουμε καί ἀρετή καί τόλμη. Ἄς τό ἀποδείξουμε καί σήμερα. Ἄς τολμήσουμε μέ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό πού πιστεύουμε καί ὁὁποῖος ὑπερασπίζεται πάντοτε τό δίκαιο καί τό σωστό, νά ἀγωνισθοῦμε γιά τά δίκαια τῆς πατρίδος μας, τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί γιά τά δίκαια τῆς Μακεδονίας μας, τιμῶντας μέ τόν τρόπο αὐτό τούς ἥρωες προγόνους μας καί ἀποδεικνυόμενοι ἀντάξιοι τῆς ἐλευθερίας τήν ὁποία ἐκεῖνοι μέ τή θυσία τους μᾶς χάρισαν.