ηττάται .
Γνωρίζει την απομόνωση και απομακρύνεται από το δεύτερο ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο επειδή υφίσταται εξοντωτικούς πειρασμούς.
Εκλογές λοιπόν.
Και οι εκλογές είναι ένας πειρασμός καθώς καλείται να κρίνει και να επιλέξει ο λαός.
Και ο λαός είναι τόσο μπερδεμένος που απαντά πως δεν θέλει εκλογές, αλλά προτιμά τον Τσίπρα.
Όμως Τσίπρας χωρίς εκλογές δεν γίνεται.
Στην δύσκολη ζωή του δεν επιθυμεί αλλαγές, γιατί φοβάται τα πολύ χειρότερα από αυτά που μέχρι τώρα έχει πάθει.
Γι αυτό δεν θέλει τους συγκυβερνώντες γιατί αυτοί του έκαναν τη ζωή δύσκολη.
Απεχθάνεται και ξορκίζει τον Ναζισμό αλλά βγάζει τριτοτέταρτο κόμμα τη “Χρυσή Αυγή” και την μπάζει στη βουλή έστω και με χειροπέδες.
Έβγαζε πρώτο σε δημοφιλία τον Κουβέλη αλλά τώρα τον στέλνει διαμέσου του σταυρού στο σπίτι του.
Μιλάει για μεταρρυθμίσεις αλλά φοβάται τις αλλαγές γιατί τις έχει συνδυάσει με απολύσεις, κόψιμο μισθών και περικοπές συντάξεων.
Θέλει να χώσει στη φυλακή τους πολιτικούς που τον εξαθλίωσαν αλλά αυτούς ψηφίζει ξανά και ξανά και ολημερίς τρέχει από πίσω τους για κανένα ρουσφέτι.
Ξέρει τι κάνει ο λαός, αλλά γενικά είναι μπερδεμένος. Διαλέγει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τους εκλεκτούς του, αλλά κανένας δεν επισημαίνει του λαού την ευθύνη του για τις επιλογές του.
Γιατί τους πολιτικούς ο λαός τους εκλέγει δεν παίρνουν τη θέση τους με το έτσι θέλω.
Μ αυτά και μ αυτά μην έχει κανένας καμία αμφιβολία για τα “νούμερα” που θα δούμε στις 26 Γενάρη στη βουλή, νούμερα που θα είναι εκτός κλινικής εικόνας, όπως αυτή του Χαϊ.... κάλη.
Ο λαός αγανακτεί αλλά στήνεται μπροστά στα ΜΜΕ και αυτά του χαϊδεύουν τα αυτιά επειδή ο λαός είναι εξαιρετική πελατεία.
΄Έτσι ο λαός αποφασίζει με πλήρη “συνείδηση” αλλά χωρίς γνώση και δεν μετανοεί για τις επιλογές του, αφού δεν καταλαβαίνει από αδιέξοδα.
Ο λαός πάντα ανακαλύπτει λύσεις αλλά χωρίς να το καταλάβει βγαίνει από αυτές, γιατί τα κόμματα που τις έταξαν δεν ήρθαν από παρθενογένεση.
Τα παλιά τα χρόνια ο λαός σφυριλατούσε τις αρχές του σε περιόδους πολέμου με κακουχίες και κρίσεις που η γενιά της περιόδου από τη δεκαετία του 50 και μετά δεν έζησε, αλλά κατά περίεργο τρόπο τις επικαλείται κινδυνολογώντας ότι θα ξαναζήσουμε εποχές μαρτυρικές.
Δεν υπάρχει καμιά απάντηση στο γιατί, αλλά όλοι ανακαλύπτουμε στους προγόνους μας μια σοφία η οποία δεν αντικαθίσταται από κανένα πτυχίο. Ίσως επειδή μέσα από εκείνες τις δυσκολίες μας κληροδότησαν μια καλύτερη Ελλάδα.
Μια Ελλάδα πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας, ευτυχώς με κοινό νόμισμα και δυστυχώς με κοινές υποχρεώσεις.
Κι αυτές οι υποχρεώσεις είναι που δεν αντέχονται, και εξαιτίας αυτού διαφοροποιούν το χρώμα του Ευρώ, ανάλογα με την απόχρωση που θέλει να πασάρει το κάθε κόμμα.
Έτσι ενώ όλοι-πλην του συνεπούς στις διακηρύξεις ΚΚΕ – συμφωνούν στο Ευρώ, υποτίθεται ότι διαφωνούν, χρεώνοντας με ιδιοτέλεια χιλίων κανταριών ο ένας στον άλλον μύρια όσα, σύμφωνα με τα οποία μια μεταλλαγμένη σοφία οδηγεί σε αδιέξοδα.
Όμως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν πως μια μεταλλαγμένη σοφία δεν οδηγεί σε αδιέξοδα αλλά σε τερατογενέσεις.
Τάσος Τασιόπουλος
ΥΓ1. Σε τερατογένεση είναι βέβαιο ότι οδηγούν η τιμωριτική ψήφος, τα εκτός πραγματικότητας φούμαρα και η καλλιέργεια της αλαζονείας που σήμερα έχουν κόμματα του 25% ενώ δεν είχαν τα παλιά τα χρόνια κόμματα του 45%.
ΥΓ2. Εξοντωτικός πειρασμός όμως που οδηγεί σε τερατογένεση είναι και το ότι ο σοφός λαός βρήκε τον ένοχο.
Και βέβαια δεν είναι κανένας από τους πρωθυπουργούς της κρίσης. Νε Παπαδήμος, νε Πικραμένος, νε Σαμαράς, νε Παπαντρέου.
Ο ένοχος είναι ένας κάποιος υπουργός.
Αλλά όταν σε τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις κουμάντο δεν κάνουν οι μαριονέτες πρωθυπουργοί αλλά ένας κακός υπουργός τότε ο σοφός λαός πρέπει να σκεφτεί αν είχε ανίκανους πρωθυπουργούς που χόρευαν όπως βαρούσαν τα νταούλια του υπουργού όπως θα έλεγε και ο ως μεσσίας ερχόμενος πέμπτος πρωθυπουργός που κι αυτός θα κάνει τα ίδια.
ΥΓ3. Πλάκα έχουν αυτοί οι Ιταλοί. Ψάχνουν για τον ένοχο του ναυαγίου και δεν βρήκαν ακόμη ότι φταίει κάποιος Βενιζέλος.
Όπως βέβαια ο Βενιζέλος θα φταίει που και ο πέμπτος πρωθυπουργός όποιος κι αν είναι πολιτική Βενιζέλου θα εφαρμόσει ό,τι κι αν γίνει.
ΥΓ4. Στον σημερινό πολιτικό αχταρμά, η συμμετοχή του Γιοβανόπουλου αποτελεί
ποιοτική αναβάθμιση του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας και αυτό το λέει
κάποιος που ψηφίζει άλλο κόμμα.
