Λίγες μέρες πριν τις εκλογές για την ανάδειξη δημοτικών αρχών σχεδόν όλοι βρισκόμαστε μπροστά στη συζήτηση για τις επιλογές προσώπων και αυτό πρέπει να το σκεφτούμε καλά γιατί τώρα είναι η στιγμή που αυτό που κάνουμε εξαρτάται από εμάς, καθώς μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ό,τι και αν γίνει δεν θα εξαρτάται από εμάς.
Ένα δημοτικό συμβούλιο δεν είναι μόνον ο υποψήφιος δήμαρχος που μπορεί να είναι ενάρετος ή διεφθαρμένος. Είναι και όλοι οι άλλοι υποψήφιοι καινούργιοι ή παλιοί που επίσης μπορεί να είναι εξίσου καλοί ή διεφθαρμένοι, ανεξάρτητα αν είναι παλιοί ή καινούργιοι.
Συνεπώς πρέπει να ξεσκαρταριστούν όσοι από τους παλιούς κούρασαν ή προκάλεσαν και ας νομίζουν ότι απέκτησαν δικαίωμα σε ενοικιοστάσιο κάποιας δημοτικής καρέκλας, ιδίως όσοι μετέτρεψαν το δημοτιλίκι σε προσοδοφόρο επάγγελμα που αποδίδει μέσω ενός δεύτερου ή τρίτου μισθού.
Πρέπει επίσης να παραμεριστούν όσοι νέοι ορέγονται να μπουν στις θέσεις των παλιών με σκοπό να τους αντικαταστήσουν στην ρεμούλα.
Έχει αποδειχτεί ότι στο δήμο μας η τετραετία που πέρασε ήταν της συγκάλυψης και της αδιαφάνειας και αυτό δεν οφείλεται μόνον στην απερχόμενη δημοτική αρχή αλλά και σε όσους ήταν υποχρεωμένοι εκ του λειτουργήματος τους να ελέγχουν την εξουσία και δεν το έκαναν.
Η αδιαφανής και καταστροφική διαχείριση δεν κοινοποιήθηκε ως τον τελευταίο δημότη διότι αυτό δεν συνέφερε.
Αυτό όμως σήμερα είναι παρελθόν και παρ’ ότι όποιος δεν γνωρίζει το παρελθόν δεν μπορεί να κτίσει ένα ελπιδοφόρο μέλλον φαίνεται πως οι ίδιοι αρχιτέκτονες λειτουργώντας με τα ίδια εργαλεία και στο όνομα των εντυπώσεων θυσιάζουν και την ψυχή τους.
Στην τελευταία αυτή κατηγορία εντάσσονται και όσοι βλέπουν κάθε φορά που γίνονται μικρές ή μεγάλες εκλογές το βάζο με το μέλι γεμάτο και τρέχουν να χώσουν μέσα όχι το δάχτυλο αλλά ολόκληρη την παλάμη.
Δυστυχώς αυτό γίνεται όχι μόνο σε πανελλήνιο επίπεδο αλλά και σε τοπικό.
Διαβάζεις σε περιθωριακή εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας που εξυμνεί τα κατορθώματα του ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ «ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 2 Μαΐου 2014 δίπλα – δίπλα να εξυμνεί και τα κατορθώματα των τάδε και τάδε δημάρχων της ακριτικής περιφέρειας.
Μακάρι να το κάνει δωρεάν επειδή έχει τόσο καλούς ανταποκριτές που φτάνουν από την Αρκαδία ως την Ημαθία, γιατί το Περιστέρι και Χαϊδάρι τους πέφτει κοντά.
Το βάζο με το μέλι το βλέπουν και όσοι χωρίς κανένα επιστημονικό, δεοντολογικό και κανονιστικό έλεγχο και δεδομένο θα αρχίσουν να αμολάνε δημοσκοπικά νούμερα, και ήταν απορίας άξιο πως δεν είχε σκάσει ακόμα κανένα πληρωμένο τέτοιο, όταν δημοσιοποιήθηκε ένα με ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ.
Το πόσο αξιόπιστη είναι μια κατά παραγγελία πληρωμένη μέτρηση που κοινοποιείται με τέτοιον τρόπο προφανώς είναι στην κρίση αυτών που χαίρονται.
Είδος δημοσκόπισης όμως είναι και οι προσωπικές κάρτες διάσπαρτες παντού.
Ένα είδος αναγκαίας επικοινωνίας που δεν στοιχίζει, καθώς η αμεσότητα της προσωπικής επαφής ή δεν είναι εύκολη – μεγάλωσε τόσο ο δήμος – ή μέσω δημοσιεύσεων – απ’ότι ακούγεται- είναι από πολύ ακριβή έως απαγορευτική με δεδομένο ότι αν όχι όλα, τα περισσότερα ΜΜΕ, δεν δέχονται καν να κόψουν τα αναγκαία τιμολόγια.
Όμως σε λίγες μέρες διενεργείται η πραγματική δημοσκόπιση στην κάλπη και εκεί τελειώνουν τα ψέματα για όλους.
Από αυτήν τη δημοσκόπιση θα προκύψει αν βρεθεί κάποιος τοπικός άρχοντας που θα διαχειριστεί τις ανάγκες της δοκιμαζόμενης κοινωνίας προς όφελος των πολλών, αφού οι αποτυχημένοι διαχειριστές συνήθως θέλουν και ικανοποιούν μόνον καπρίτσια μιας μερίδας άγονης κλίκας παρατρεχάμενων.
Τάσος Τασιόπουλος
