ζωοφιλικά όσο και φιλανθρωπικά.
Και πάντα θα συγκινούμαι όταν παρουσιάζω τους συνεργάτες της στο ταξίδι της αυτό! Μιας δασκάλας που από την πρώτη της μέρα σε τάξη όπου και αν υπηρέτησε, επιμένει μέχρι και σήμερα σε καιρούς τόσο δύσκολους να λειτουργεί και να μοιράζει απλόχερα τόση αγάπη. Πάντα ήθελε να φέρει την αλλαγή στα ελληνικά πράγματα, αλλά με τη μεγάλη δύναμη της μουσικής και της τέχνης που τόσο πολύ υπηρέτησε και αγαπά.
Και θα θυμάμαι με τόση συγκίνηση τη μέρα που μου είπε πως βρήκε επιτέλους δύο τραγούδια που άγγιξαν τόσο την ψυχή της κάνοντας την να πιστέψει πως μέσω της θετικής επιρροής τους όλα αυτά τα παιδιά θα μάθαιναν τον τρόπο για να αγαπούν άδολα, αληθινά και παντοτινά. Ακούγοντας τα, εντυπωσιάστηκα από τη δύναμη των στίχων τους, και θέλησα να γνωρίσω καλύτερα τον δημιουργό τους, που είναι ένας πολύ νέος άνθρωπος με πολλές ευαισθησίες που είμαι σίγουρη πως επίσης πέρα από μουσικά, δρα αθόρυβα τόσο φιλανθρωπικά όσο και φιλοζωικά.
Διαβάζοντας τη συνέντευξή του, «αντίκρισα» έναν πολύ αξιόλογο νέο καλλιτέχνη, με εξαιρετική σεμνότητα και ήθος, με πολύ δομημένο και σκεπτόμενο λόγο, ο οποίος έχει σίγουρα σημαντικό πολύ παρόν αλλά και ένα σπουδαίο μέλλον, μιας που η χώρα έχει πλέον ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους που ενώ όλα δείχνουν να υπολειτουργούν, εκείνοι επιμένουν να προχωρούν μόνοι τους, συνεπαίρνοντας και άλλους στο διάβα τους και όλοι μαζί να προσπαθούν με ήθος και δύναμη να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο.
Τα τραγούδια του δίσκου του, όλα τους, το καθένα για τους δικούς του λόγους μοναχά αρκεί να κλείσεις τα μάτια και σε ταξιδεύουν! Αξίζει λοιπόν, να προσπαθήσετε όπως λέει και ο ίδιος για να βρείτε αυτό τον δίσκο!
Η να τον ακούσετε από κοντά το Σάββατο 9 Απριλίου στη Μυστίλλη(Φράγκων 2-4) στις 10μμ στη Θεσσαλονίκη με τη μπάντα του τους BouKouNta, όπου θα τραγουδήσουν και για τις Ζω.Ε.Σ!
Αφήνοντας σας, να διαβάσετε αυτή τη συνέντευξη που εμένα προσωπικά με ανακούφισε με την ιδέα πως ο Στέργιος που ανήκει στη Νέα Γενιά, είναι εδώ «μάχιμος» με όπλα το ήθος και την απέραντη αγάπη για τους γύρω του και όλα όσα ονειρεύεται να κάνει, πιστός στο όραμά του, θα ήθελα να συμπληρώσω μόνο τα λόγια της Κατερίνας, όταν μου πρωτοπαρουσίασε το συνεργάτη της, Στέργιο Νταουσανάκη στις Ζω.Ε.Σ στο μουσικό τους κομμάτι: «15 χρόνια μετά και κάνοντας όλα αυτά τα χρόνια ενημερώσεις μέσα στα σχολεία κάθε φορά θα τις ξεκινώ με την ίδια συγκίνηση, και την ίδια ελπίδα.
Η οποία θεωρώ πως πήρε σάρκα και οστά μέσω της μουσικής και των στίχων του Στέργιου και για αυτό άλλωστε και τον επέλεξα, ανάμεσα σε πάρα πολλούς που με προσέγγισαν, ζητώντας του να με στηρίξει σε αυτό, σαν τον μοναδικό και βασικό μου συνεργάτη στο μουσικό κομμάτι για την ομάδα. Πάντα πίστευα στη δύναμη της μουσικής σε αυτή τη δράση. Νιώθω πως τα παιδιά έχουν ανάγκη να εκφραστούν.
Να σηκωθούν να τραγουδήσουν και να χορέψουν. Και όταν τους λες «ελάτε να χορέψουμε για να γεμίσουμε αγάπη τον κόσμο και έτσι να τον αλλάξουμε», τα βλέπεις πως θέλουν να γίνουν μέρος αυτής της αλλαγής. Τα δύο αυτά τραγούδια, όπως και γενικότερα οι στίχοι του Στέργιου μου θυμίζουν αυτό που από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα αυτό το ταξίδι είχα πάντα στο μυαλό μου.
Εκείνος λέει για το τραγούδι του «Τράπουλα» που αμφιβάλλω αν έχει γραφτεί κάτι άλλο ανάλογο τόσο δυνατό στη γενιά του που θα μείνει ανέπαφο στο χρόνο:« Σημαδεμένη η τράπουλα και τα ζάρια πειραγμένα.......Πόσες ελπίδες έχεις να κερδίσεις; Αντέχεις όμως κ συνεχίζεις.
Σημασία έχει να μην κάνεις πίσω. Όσο κ αν έχει ρημαχτεί η ζωή σου παίξε....συνέχισε......ρίσκο είναι όλα... Χωρίς ρίσκο δεν έχει ζωντάνια η ζωή. Και αν χάσεις θα έχεις απολαύσει το ταξίδι ..το παιχνίδι....τη διαδρομή.......
Αν δεν παίξεις ίσως να μην χάσεις, αλλά δε θα μάθεις ποτέ αν θα κέρδιζες ή θα έχανες!..», ενώ εγώ θα πω και πάλι πως παρόλο τον «πόλεμο» που δέχομαι μέχρι και σήμερα για κάτι τόσο αγνό και ηθικό,ξυπνώ το πρωί, χαμογελώ που είμαι υγιής και για όσα πολλά ή λίγα έχω, μένω ακλόνητη στο στόχο μου, κοιτάω τα σκυλιά μου που χτυπηθήκαμε όλοι μαζί με το θάνατο και τον νικήσαμε, και τους ανθρώπους της ζωής μου με τους οποίους αποφάσισα να πορευτώ στο ταξίδι αυτό, να αντιπροσωπεύουν τα ιδανικά και τις αξίες μιας ζωής μέχρι τώρα και πάντα θα λέω: «Όταν βλέπεις μπροστά σου άδικα τα «εμπόδια», γυρνάς πίσω, παίρνεις φόρα, κοιτάς μόνο μπροστά και μακριά, τα χτυπάς, τα σπας και τότε χαράζεις νέους δρόμους.
Δεν περπατάς στους παλιούς και πάνω στα κατάλοιπα του παρελθόντος. Τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία τις ξεκίνησαν πάντα οι λίγοι και ουδέποτε από την τηλεόραση και τον καναπέ.
Είναι τεράστια η τιμή μου να ανήκει και αυτός ο εξαιρετικός άνθρωπος στις Ζω.Ε.Σ. Μου δίνει τη δύναμη να συνεχίζω παρέα με όλους τους υπόλοιπους αγωνιστές συνοδοιπόρους μου. Αλλά και την πεποίθηση πως θα νικήσουμε. Με αγάπη. Μόνο.» (Έφη Καραγιάννη)
1. Πες μου λίγα λόγια για τον εαυτό σου. Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική και το τραγούδι;
Άρχισα να τραγουδώ στην παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου και από τα 10 μου χρόνια έμπλεξα με παραστάσεις και συναυλίες όπως η ''Μελωδία της ευτυχίας'' με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ''Σκηνές του δρόμου'' του Σταμάτη Φασουλή, ενώ αργότερα πρωταγωνίστησα στο Grease με μια ομάδα νέων ηθοποιών τότε και εκεί γνώρισα και τον φίλο μου Πέτρο Μπουσουλόπουλο με τον οποίο 14 χρόνια μετά είμαστε ακόμα φίλοι και έχουμε και μπάντα μαζί, τους ''BouKouNta'' !!! Δε μου αρέσει να μιλάω πολύ για όσα έχω κάνει που ευτυχώς είναι μπόλικα, μου αρέσει πάντα να πηγαίνω παρακάτω και συνέχεια να κάνω νέα αρχή και να μη βαλτώνω!
2. Σε μια εποχή που αυτό που πλασάρεται στη νεολαία είναι τα γνωστά σε όλους μας μπουζούκια και το συγκεκριμένο είδος της μουσικής, όπου ο κόσμος εξακολουθεί να ραίνει με γαρίφαλα τους τραγουδιστές, την ίδια στιγμή που όλοι βιώνουμε την ανθρωπιστική κρίση και το προσφυγικό πρόβλημα, εσύ επιλέγεις να εμφανίζεσαι σε μικρότερες μουσικές σκηνές όπου υπάρχει άμεση επαφή με τον κόσμο και να ευαισθητοποιείς μικρούς και μεγάλους με τα τραγούδια σου. Μίλησέ μου λίγο, αν θέλεις για αυτό.
Δυστυχώς η εποχή μας είναι γεμάτη εύκολες μουσικές που μπουκάρουν από παντού μέσα στα σπίτια και στις ζωές μας. Μουσικές ξένες πολλές φορές και ήχοι φθηνοί με έτοιμο προκάτ στίχο που οδηγούν σε άμουσες μάζες και ρίχνουν τη μουσική παιδεία χαμηλά όπως και την παιδεία γενικότερα! Είναι ένα λάθος μας ακόμα σε μια λάθος εποχή που το μόνο που μας ενδιαφέρει τελικά είναι η επιβίωση με κάθε τρόπο και το χρήμα με κάθε κόστος, ακόμα και αν πατήσουμε σε κεφάλια άλλων ακόμα και αν δε μας νοιάζει τι μουσική ακούνε τα παιδιά μας γιατί δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε καν με αυτά.
Έτσι γλεντάμε με εύκολες σούπερ μάρκετ μουσικές. Δεν το κατηγορώ, σε κάποιους αρέσει και μαγκιά τους. Θα μπορούσα όμως να απαντήσω με στίχους τους Αγγελάκα ''ωραίο είναι το γλέντι σας μα τώρα λέω να πάω''.
3. Οι περισσότεροι σε γνωρίσαμε μέσω του Greek Idol το 2010. Οι περισσότεροι που λαμβάνουν μέρος σε τέτοιου είδους τηλεοπτικά σόου συνήθως «χάνονται» από τη δημοσιότητα. Εσύ πιστεύεις πως σε βοήθησε η συμμετοχή σου εκεί για τη μετέπειτα πορεία σου;
Το αν θα χαθείς από κάτι είναι στο δικό σου χέρι. Πώς γίνεται να χαθείς από κάτι που αγαπάς πολύ; Χάνονται ίσως τηλεοπτικά άνθρωποι σαν εμένα και νιώθω τυχερός που χάθηκα από την σάπια TV. Mε βοήθησε στο να ακούσει πιο πολύς κόσμος τη φωνή μου. Αυτός ήταν ο στόχος μου και ίσως τα κατάφερα, γιατί αρκετοί φίλοι έμειναν να με ακολουθούν ακόμα και σήμερα από τότε. Όμως άρχισα ξανά από το μηδέν. Δε βοήθησε σε τίποτα άλλο ένα τέτοιο show ούτε ήθελα να με βοηθήσει. Μοναδικός μου στόχος ήταν τότε να ακουστεί η φωνή μου. Σε μια κοινωνία που οι μεγάλοι δε βοηθούν τους νέους και οι νέοι ψάχνουν διεξόδους σε αυτά που αγαπούν, κάπως κάπου κάποτε κάποιο τρόπο πρέπει να βρεις για να προχωρήσεις!
4. Καταρχήν θα ήθελα να σε συγχαρώ για την απόφαση σου να στηρίξεις με τον τρόπο σου τις Ζω.Ε.Σ, την ομάδα Ζωοφιλικών Ενημερώσεων στα σχολεία που ίδρυσε μετά από 15 ολόκληρα χρόνια περισυλλογής υλικού η κ. Παπαποστόλου Κατερίνα. Θα ήθελα να μου πεις τα συναισθήματα σου, όταν βλέπεις στο διαδίκτυο, βίντεο από την ομάδα, όπου δύο σκύλοι πρώην και αδέσποτοι πολύ κακοποιημένοι, σώθηκαν και μοιράζουν σήμερα στα σχολεία χαρά αλλά και παιδικές φωνές μαζί τους να τραγουδούν και να χορεύουν τραγούδια σου;
Πιστεύω πάρα πολύ στους ανθρώπους ''φάρους'' που έρχονται στην διαδρομή κάποιου για να την φωτίσουν. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Κατερίνα μάλλον για εμένα, καθώς επέλεξε τις μουσικές μου για να κάνει αυτό που λατρεύει. Νιώθω πραγματικά υπέροχα για αυτό και φυσικά είναι τιμή μου. Αλλά ας μη μείνω σε τέτοια λόγια με ευχαριστίες κλπ, γιατί δεν τις έχουν ανάγκη οι δυνατοί άνθρωποι όπως η Κατερίνα και όπως όλοι όσοι δώσουν δύναμη στις ΖΩ.Ε.Σ !!! Θα πω απλά πως χαίρομαι που φτάνει η μουσική μου σε όμορφα αυτιά!!!
5. Το τραγούδι «Τα παιδιά του κόσμου», και το «Ένα λιμάνι» μετά από απόφαση της κ. Παπαποστόλου και αφού όπως μας είπε η ίδια επέλεξε από πάρα πολλά άλλα που της είχαν στείλει τόσο καλλιτέχνες όσο και συνθέτες, θα ανοίγει τις ενημερώσεις της ομάδας σε 11 σημεία στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο. Αν θέλεις μίλησε μου λίγο για τις ιστορίες ων δύο τραγουδιών αλλά και το πώς νιώθεις για αυτό;
Χάρηκα πάρα πολύ που η Κατερίνα διάλεξε αυτά τα δύο τραγούδια μου. Ξέρεις τι; Τα τραγούδια μου είναι και αυτά σαν παιδιά μου και χαίρομαι που κάποιος διάλεξε με αυτό να κάνει κάτι άλλο καλό και όμορφο όπως αυτό που κάνει η Κατερίνα. Το τραγούδι «Τα παιδιά του κόσμου» το έγραψα όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ για ημέρες από τους συνεχείς βομβαρδισμούς σε παιδάκια που οι τηλεοράσεις μας έδειχναν και μας δείχνουν όσο τρώμε ποπ κορν. Το «Ένα λιμάνι» το είχα γράψει όταν δούλευα επίκουρος 2 μήνες σε καράβι (μούτσος δηλ) και αν δεις λέει πως ψάχνω χαρτί και μολύβι, γιατί όντως μου ‘χε έρθει το τραγούδι και δεν έβρισκα πού να το γράψω! Λέει για τα όνειρά μας που δεν πρέπει να τα αφήνουμε στο λιμάνι....πρέπει να τα έχουμε μαζί μας!!!
Χαίρομαι πολύ τώρα που θα μπαίνουν και τα δύο μέσα σε σχολεία και θα τα ακούνε τα παιδιά. Τα παιδιά τα νιώθουν και τα γνωρίζουν όλα έτσι κ αλλιώς!
6. Το να γράψεις κάποια στιγμή ένα τραγούδι για τις Ζω.Ε.Σ και κατά συνέπεια για τα αδέσποτα ζώα των οποίων η ομάδα είναι η φωνή τους, στηρίζοντας αυτή την προσπάθεια, η οποία η αλήθεια είναι, αποτελεί μια από τις πιο υγιείς και στοχευμένες εθελοντικές δράσεις σε μια Ελλάδα που πολλές αξίες και ιδανικά καταρρέουν, πόσο κοντά είναι στα μελλοντικά σου σχέδια;
Μακάρι να μου έρθει έμπνευση και να γράψω ένα τέτοιο ξεχωριστό τραγούδι, απλά αυτό είναι κάτι που δε γνωρίζω. Δεν κάθομαι να γράψω ένα τραγούδι έτσι απλά με χαρτί και μελάνι. Γράφω μόνο όταν θα μου έρθει, σταματώ ό, τι και αν κάνω και γράφω το τραγούδι που μου ήρθε μουσική και στίχοι ταυτόχρονα. Έτσι έχω γράψει όλα μου τα τραγούδια ως τώρα. Θα χαρώ και εγώ ο ίδιος αν κάποια στιγμή μπορέσω και γράψω κάτι τέτοιο!!!
7. Ποια είναι η γνώμη σου για την ομάδα αυτή, όπου μια Δασκάλα αποφάσισε να «αφυπνίσει» κοιμισμένες φιλοζωικά και φιλανθρωπικά συνειδήσεις, ξεκινώντας εδώ και πολλά χρόνια και απόλυτα οργανωμένα τον τελευταίο χρόνο μια εκστρατεία ενημέρωσης μέσα από τα σχολεία, προσπαθώντας να διαμορφώσει τη Νέα Γενιά; Θεωρείς πως ένα τέτοιο εγχείρημα θα πετύχει; Αλλάζουν οι Έλληνες τα φιλανθρωπικά και φιλοζωικά τους αισθήματα;
Οι συνειδήσεις έχουν κοιμηθεί για καιρό σε αυτόν τον πανέμορφο τόπο δυστυχώς. Παντού άνθρωποι αλαζόνες, φιλοχρήματοι, χαραμοφαηδες και γελοίοι θα μπορούσα να πω. Σκουριασμένοι μέσα στην φθορά και την έλλειψη παιδείας ακόμα και για τα πολύ απλά θέματα, όπως είναι η φροντίδα, η αγάπη και ο σεβασμός στα ζώα. Αλλά πώς να περιμένεις από εκείνους που δεν αγαπούν και δε γνωρίζουν καν το εαυτό τους...να αγαπήσουν ζώα ή τον συνάνθρωπο;; Πώς περιμένεις από άβουλους κοιμισμένους και πολλές φορές θρονιασμένους να χαρίσουν πράξεις αγάπης;; Πολύ απλά δεν περιμένεις. Βάζεις τα παπούτσια σου και προχωράς εσύ...όπως η Κατερίνα ,όπως εσύ, όπως εσείς!
8. Σε μια δύσκολη εποχή για όλους μας, επέλεξες να βγάλεις ένα δίσκο και μάλιστα χωρίς τη στήριξη καμιάς δισκογραφικής εταιρείας. Από πού θα μπορούσε να προμηθευτεί κάποιος το δίσκο σου και γιατί επέλεξες αυτό τον τρόπο;
Δύσκολη εποχή, δύσκολο να έχεις και τον δίσκο μου στα χέρια σου. Πρέπει να το θέλεις αρκετά για να τον έχεις. Αν τελικά τον θέλεις τόσο, θα τον έχεις και μάλιστα μπορεί και δωρεάν...χαχα. Σε κάποια επιλεγμένα live μου υπάρχει....
9. Για ποιο λόγο θα σταματούσες κάποτε να γράφεις στίχους και μουσική;
Δε θα σταματούσα ποτέ...Σας ευχαριστώ για όλα!!!
