Μια διαφορετική εκδήλωση έλαβε χώρα σήμερα στην Λέσχη Ποντίων Αλεξάνδρειας όπου, δημοτικά σχολεία της πόλης μας συγκεντρώθηκαν για να μάθουν και να τιμήσουν την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Την εκδήλωση, η οποία πραγματοποιείται για 4η συνεχόμενη χρονιά, συντόνιζε η υπεύθυνη διοργανώσεων του 1ου και 5ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας κ. Δέσποινα Αμαραντίδου, η οποία τόνισε τη σημασία που έχει η Γενοκτονία των Ποντίων, ευχαρίστησε τα σχολεία που συμμετείχαν, τον Σύλλογο Ποντίων Αλεξάνδρειας, τους δασκάλους αλλά και τους συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων που βοήθησαν για τη δημιουργία του γεγονότος.
Διάβασε στους μαθητές ένα σύντομο ιστορικό εξηγώντας τις δυσκολίες που βιώσαν οι τότε κάτοικοι του Εύξεινου Πόντου από τους Τούρκους, το σχέδιο εξόντωσης τους από τον Κεμάλ Ατατούρκ με τους νεκρούς να φτάνουν τους 353.000 και τέλος την ανταλλαγή πληθυσμών, όπου οι Πόντιοι έχασαν τα πάντα λέγοντας ένα ρητό που της έλεγε η γιαγιά ΤΗς, που έζησε τον ξεριζωμό: «3.000 χρόνια δεν ήταν αρκετά για να στεριώσουμε σε εκείνα τα χώματα, ήρθαμε σαν πρόσφυγες χωρίς λεφτά χωρίς τροφή αλλά οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να πάρουν τις ψυχές μας». Έπειτα δύο μαθήτριες διάβασαν λίγα λόγια για την Μονή της Παναγίας Σουμελάς και την σημασία που έχει στις καρδιές των Ποντίων.
Στη συνέχεια ο χοροδιδάσκαλος του τμήματος αρχαρίων του Συλλόγου Ποντίων Γιώργος Μητροπούλος παρουσίασε τις Ποντιακές φορεσιές στους μαθητές, όπου η αντρική αποτελείται από το πασλίκ (κεφαλόδεσμος), γιλέκ κι από μέσα ένα πουκάμισο, το ζίπκα (βράκα), το ζωνάρι και πάνω από το ζωνάρι τοποθετείται το σελάχ μαζί με τον καπνοσάκουλο και τα μαχαίρια ενώ η γυναικεία φορεσιά αποτελείται από τη ζιπούνα κι από μέσα το σπαλέρι, το λαχόρ (ζωνάρι), τη βράκα και στο κεφάλι την τάπλα.
Έπειτα εξήγησε από τι αποτελείται η Ποντιακή λύρα αστειευόμενος στους μαθητές ρώτησε με τι μοιάζει κι η σωστή απάντηση κέρδιζε έναν επιπλέον βαθμό στο μάθημα της ιστορίας. Κανείς δεν απάντησε ωστόσο κάποια παιδιά προσπάθησαν, η σωστή απάντηση είναι πως μοιάζει στον άνθρωπο. Τα κύρια κομμάτια της λύρας αποτελούνται από το κεφάλι, τα ωτία (αυτιά), το παλικάρι, το γαϊδούρι, τις χορδές και το σκάφος.
Τον λόγο μετά πήρε κ. Μυρτίλη Βάσω που διάβασε μια μαρτυρία από εκείνη την εποχή από αυτόπτη μάρτυρα του ξεριζωμού, συνεχίζοντας παρουσιάστηκε ένα σύντομο βίντεο με το όνομα «Της γιαγιάς μου τα δάκρυα» από την κ. Σιδηροπούλου σε τιμή των Ποντίων.
Μαθητές των σχολείων και μέλη του Ποντιακού συλλόγου χόρεψαν για τους συμμαθητές τους τον χορό «Ομάλ» και ενήλικα μέλη του συλλόγου παρουσίασαν τον πολεμικό χορό «Πυρρίχιον η Σέρα», είναι αρχαίος χορός της Ελλάδας και ήταν μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης των αρχαίων Ελλήνων. Διασώθηκε και εξελίχθηκε από τους Πόντιους, χορεύεται σε μία μορφή που πλησιάζει την πυρρίχη, με οπλισμό και μαχαίρι.
Στο τέλος κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή εις μνήμην των θυμάτων της Γενοκτονίας.
