Συγκεκριμένα το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου στις 23 Απριλίου 2016 μια ομάδα από νεαρά κορίτσια του συλλόγου και του Ειδικού Σχολείου, βρέθηκαν στον Μητροπολιτικό Ιερό
Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και μια δεύτερη ομάδα στο Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου.
Αφού πήραν ευχή, το προαύλιο γέμισε με νεαρές κοπέλες που τραγούδησαν χορεύοντας τα Λαζαριάτικα τραγούδια. Στη συνέχεια οι Λαζαρίνες επισκέφθηκαν κάποια σπίτια και
μετέπειτα οι όμορφες φωνούλες τους αντήχησαν στην οδό Βετσοπούλου στην πόλη της Αλεξάνδρειας.
Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια
Ήρθ’ η Κυριακή που τρών’ τα ψάρια.
Σήκου Λάζαρι μ’ κι μην κοιμάσι
ήρθ’ η μάνα σου απού την Πόλη,
σούφιρι χαρτί κι καλαμάρι,
γράφτει Θόδουρι, γράφτει Δημήτρη,
γράφτει Λιμουνιά κι Κυπαρίσση.
Τώρα λάλησιν πουλί κι αηδόνι,
Τώρα λάλησιν κι χιλιδόνι.
Κι απ’ τ΄χρόν’.
Έθιμα όπως οι Λαζαρίνες έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Σωζόμενα έως και την όψιμη αρχαιότητα, μεταδόθηκαν στον κοινό βυζαντινό πολιτισμό και στο χριστιανισμό όλης
της Βαλκανικής. Το έθιμο των Λαζαρίνων συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Το γεγονός ότι επικρατεί το γυναικείο στοιχείο στο
έθιμο έχει σχέση με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία των αγρών.
