Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου στην Αλεξάνδρεια - Χειροτονία πρεσβυτέρου (φωτο)

06 Φεβ 2017

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου, πρώτη Κυριακή του Τριωδίου, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας και τέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του εγγάμου διακόνου π. Πέτρου.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου αρχιμ. κ. Εφραίμ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ

«Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης, εἰδώς παρά τίνων ἔμαθες».

Ἀνάμεσα στίς προτροπές πού ἀπευθύνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν μαθητή του ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο εἶναι καί αὐτή πού ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. «Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης, εἰδώς παρά τίνων ἔμαθες». Μεῖνε σταθερός καί ἀμετακίνητος, τοῦ λέει, σέ αὐτά πού ἔμαθες καί πίστευσες ὅτι εἶναι ἀληθινά, γνωρίζοντας καλά ἀπό ποιούς τά ἔμαθες καί τά διδάχθηκες.

Κάποιοι θά μποροῦσαν νά ἰσχυρισθοῦν ὅτι ἡ προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν πρόοδο, τήν ἐξέλιξη καί τήν ἀλλαγή, ἐφόσον συστήνει τήν ἐμμονή στήν πίστη καί τήν παράδοση.

Ὅμως ἡ ἄποψη αὐτή εἶναι ἐπιπόλαιη καί αὐθαίρετη, γιατί ὁ Χριστός καί ἡ διδασκαλία του ἔφεραν τή μεγαλύτερη ἐπανάσταση στόν κόσμο, ἄλλαξαν τή ροή τῆς ἱστορίας καί κατήργησαν τά στερεότυπα πού καταδυνάστευαν τούς ἀνθρώπους. Καί αὐτό εἶναι ἐμφανές μέσα ἀπό τή ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, καί τό εἴδαμε νά ἐπιβεβαιώνεται καί σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ὅταν ὁ Χριστός ἐπαινεῖ καί προβάλλει τήν ταπείνωση τοῦ ἁμαρτωλοῦ τελώνου ἔναντι τῆς ὑπερηφανείας τοῦ δῆθεν εὐσεβοῦς Φαρισαίου, καί νά βεβαιώνει, ἀντίθετα ἀπό ὅ,τι θά πίστευε κανείς, ὅτι αὐτός πού δικαιώνεται δέν εἶναι ὁ Φαρισαῖος ἀλλά ὁ τελώνης.

Ἡ ἐμμονή, λοιπόν, στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μία στείρα καί φανατική ἐμμονή, διότι ἄλλωστε ἡ πίστη στόν Χριστό καί ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου δέν εἶναι ἀνθρώπινο δημιούργημα καί ἐφεύρημα, ἀλλά θεία ἀποκάλυψη, πού ἔχει ὡς σκοπό ὄχι νά ἐξυπηρετήσει ἀνθρώπινα συμφέροντα ἤ ἐγωισμούς, ὄχι νά αὐξήσει τόν ἀριθμό τῶν ὀπαδῶν της ἤ τῶν φίλων της, ἀλλά νά δείξει στόν ἄνθρωπο τόν Θεό καί τόν δρόμο πού θά τόν ὁδηγήσει σέ αὐτόν.

Καί σ᾽ αὐτόν τόν δρόμο δέν ὑπάρχουν, ἀδελφοί μου, ἀλλαγές καί ἐξελίξεις, ὅπως ἰσχυρίζονται ὁρισμένοι, γιατί ὁ Θεός εἶναι καί παραμένει ἀναλλοίωτος ἀνά τούς αἰῶνες καί κατά συνέπεια ἀμετάβλητος παραμένει καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά τόν γνωρίσουμε καί νά τόν προσεγγίσουμε. Ἄλλωστε ὁ δρόμος αὐτός, ὁ δρόμος τῆς πίστεως καί τῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι δοκιμασμένος καί ἐπιτυχής, καθώς τόν βάδισαν εἴκοσι αἰῶνες τώρα οἱ ἅγιοι, οἱ ὅσιοι, οἱ μάρτυρες καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἐμπειρία τους μᾶς καθοδηγοῦν γιά νά μήν περιπλανηθοῦμε καί πλανηθοῦμε.

Αὐτόν τόν δρόμο τῆς πίστεως καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως πού γνώρισες καί ἔζησες καί σύ ὡς λαϊκός καί ὡς διάκονος, καλεῖσαι ἀπό σήμερα, πού ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ θά σέ ἐνδύσει ἐντός ὀλίγου διά τῶν χειρῶν τοῦ ἐπισκόπου σου μέ τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης καί θά σοῦ ἐμπιστευθεῖ τήν παρακαταθήκη τῶν θείων της μυστηρίων γιά νά τήν φυλάξεις «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, ὅτε μέλλεις ἀπαιτεῖσθαι αὐτήν», ὄχι μόνο ἀκέραιη καί ἀκαινοτόμητη, ἀλλά καί γιά νά ὁδηγήσεις σ᾽ αὐτήν τούς ἀνθρώπους πού θά σοῦ ἀναθέσει ἡ Ἐκκλησία νά διαποιμάνεις.

Ἡ εὐθύνη πού ἀναλαμβάνεις μέ τήν εἰς πρεσβύτερον χειροτονία σου εἶναι μεγάλη, διότι εἶναι εὐθύνη ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Εἶναι εὐθύνη ἔναντι τοῦ Θεοῦ πού σέ περιβάλλει μέ μία τόσο μεγάλη τιμή. Εἶναι εὐθύνη ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀνέδειξε ἀνά τούς αἰῶνας χορεία ἁγίων καί μαρτύρων κληρικῶν, πρεσβυτέρων καί ἐπισκόπων, εἰς διαδοχήν τῶν ὁποίων χειροτονεῖσαι καί σύ σήμερα.

Εἶναι ὅμως καί εὐθύνη ἔναντι τῶν ἀνθρώπων πού θά ποιμαίνεις καί τῶν ψυχῶν τους, τίς ὁποῖες θά πρέπει νά καθοδηγεῖς ὄχι σύμφωνα μέ τή δική σου ἄποψη ἤ γνώμη, ἀλλά σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, σύμφωνα μέ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, σύμφωνα μέ τή ζωή τῶν ἁγίων της.

Καί γι᾽αὐτό θά πρέπει πρῶτα ἐσύ νά ζεῖς μέ πιστότητα καί ἀκρίβεια τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ἡ ὁποία δέν εἶναι μία κατάσταση στατική, ἀλλά εἶναι ἕνας διαρκής ἀγώνας ταπεινώσεως, ὑπακοῆς, ὑπομονῆς, καθάρσεως τῆς ψυχῆς καί ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά προσέρχεσαι στό ἱερό θυσιαστήριο καί νά διακονεῖς τόν Θεό «ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως», ἔται ὥστε καί ἐσύ νά ἁγιάζεσαι καί τούς πιστούς νά ἁγιάζεις.

Μή λησμονεῖς σέ ὅλη σου τή ζωή τή σημερινή προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, καί «μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης», ὄχι μόνο στούς λόγους σου ἀλλά καί στά ἔργα σου καί στήν καθημερινή σου ζωή, ὥστε νά εὐαρεστεῖς τόν Θεό καί νά ἔχεις ἔτσι τήν εὐλογία του καί τή χάρη του καί στήν ἱερατική σου διακονία καί στή ζωή σου, τήν προσωπική καί τήν οἰκογενειακή.

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτή πού πρωτίστως καί κυρίως θά σέ ἐνισχύει στή νέα σου ζωή, στήν ὁποία θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ πατρικές εὐχές μου καί ἡ προσευχή καί ἡ ἀγάπη ὅλων τῶν πατέρων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως ἀλλά καί τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου, πού συμπροσεύχονται σήμερα στή χαρά τῆς χειροτονίας σου, καί ἀκόμη οἱ εὐχές τῶν οἰκείων σου καί τῆς συζύγου σου, πού μέ χαρά δέχθηκε τήν ἐπιλογή σου νά ἀφιερωθεῖς στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας.

Καί εὔχομαι ἀπό καρδίας νά σέ ἀξιώσει ὁ Θεός νά τόν διακονεῖς πάντοτε εὐαρέστως πρός σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων καί δόξα τοῦ ἁγίου ὀνόματός του.