Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, ενώ έλαβαν μέρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Στο τέλος τελέστηκε το κτιτορικό μνημόσυνο, ενώ ακολούθησε τρισάγιο στο κοιμητήριο του Ιερού Προσκυνήματος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε».
Στά τρία χρόνια τῆς δημοσίας ζωῆς του ἐλάχιστες εἶναι οἱ φορές κατά τίς ὁποῖες ὁ Χριστός ἀφήνει τούς μαθητές του, προκειμένου νά προσευχηθεῖ μόνος του. Μία ἀπό αὐτές μᾶς περιέγραψε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος.
Μετά τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων καί τόν χορτασμό τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό τούς μαθητές του νά μποῦν στό πλοῖο καί νά ἀπομακρυνθοῦν. Καί ὁ ἴδιος, ἀφοῦ περιμένει νά φύγει τό πλῆθος, ἀνεβαίνει στό ὄρος «κατ᾽ ἰδίαν προσεύξασθαι».
Ὁ Χριστός συνομιλεῖ μέ τόν Θεό-Πατέρα του, τήν ὥρα πού οἱ μαθητές του συνομιλοῦν μεταξύ τους μέσα στό πλοῖο. Τή συνομιλία τους ὅμως αὐτή τήν διαταράσσει ὁ ἄνεμος καί ἡ τρικυμία πού δημιουργεῖ καί τούς κάνει νά κινδυνεύουν μέσα στή νύκτα, πού τούς στεροῦσε κάθε ἐλπίδα νά βροῦν βοήθεια.
Καί ὅμως στήν πιό βαθειά νύκτα, στήν τετάρτη φυλακή τῆς νυκτός, ὅπως σημειώνει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής, τίς τελευταῖες ὧρες δηλαδή πρίν νά ξημερώσει, τή στιγμή πού ἀσφαλῶς οἱ μαθητές βίωναν τήν ἀπελπισία καί τήν ἀπόγνωση γιά τή σωτηρία τους, ἐμφανίζεται ὁ διδάσκαλός τους, ἐμφανίζεται ὁ Χριστός, καί μάλιστα «περιπατῶν ἐπί τήν θάλασσαν» καί τούς διασκεδάζει τόν φόβο λέγοντας: «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε». Μή φοβᾶσθε, ἐγώ εἶμαι, ἔχετε θάρρος.
Μία φωνή, μία παρουσία μέσα στό πιό πυκνό σκοτάδι, διώχνει τόν φόβο, διώχνει τήν ἀπελπισία, διώχνει τόν κίνδυνο. Καί ἡ φωνή δέν εἶναι ἄλλη παρά τοῦ Χριστοῦ. Καί ἡ παρουσία δέν εἶναι ἄλλη παρά τοῦ Σωτῆρος καί λυτρωτοῦ τῶν ἀνθρώπων, πού ἐμφανίζεται κατά τήν τετάρτη φυλακή τῆς νυκτός καί καταπαύει τόν κλύδωνα τῶν κυμάτων καί σώζει τούς μαθητές του.
Ὁρισμένοι ἑρμηνευτές θεωροῦν ὅτι ἡ νύκτα συμβολίζει τήν ἐπίγεια πορεία τῆς ἀνθρωπότητος μετά τήν ἔξοδό της ἀπό τόν κῆπο τῆς Ἐδέμ.
Ἡ πρώτη φυλακή τῆς νυκτός εἶναι ἡ περίοδος κατά τήν ὁποία ζοῦσαν οἱ ἄνθρωποι μακριά ἀπό τόν Θεό, μέσα στήν ἁμαρτία πού ὁδήγησε στόν κατακλυσμό τοῦ Νῶε. Ἡ δεύτερη φυλακή εἶναι ἐκείνη πού φθάνει μέχρι τή στιγμή πού ὁ Θεός ἔδωσε τίς ἐντολές του στόν προφήτη Μωϋσῆ γιά νά βοηθήσει τούς ἀνθρώπους νά ἀποφύγουν τήν ἁμαρτία. Ἡ τρίτη φυλακή τῆς νυκτός εἶναι ἡ πορεία τῶν ἀνθρώπων πού, ἄν καί εἶχαν τόν Μωσαϊκό νόμο, δέν ἀκολουθοῦσαν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ τετάρτη φυλακή τῆς νυκτός εἶναι αὐτή κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός ἔρχεται στόν κόσμο γιά νά σώσει τούς ἀνθρώπους, καί σώζει ὅσους θέλουν νά τόν ἀκολουθήσουν, ὅπως ἔσωσε καί τούς μαθητές του.
Ἄς προσέξουμε τόν συμβολισμό. Ὁ Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησή του δέν βγάζει τούς ἀνθρώπους, ἀκόμη καί αὐτούς πού τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν, ὅπως οἱ μαθητές του, ἀπό τή νύκτα οὔτε τούς ἀπαλλάσσει ἀπό τούς κινδύνους καί τούς πειρασμούς πού ἐλλοχεύουν σ᾽ αὐτήν. Εἶναι ὅμως παρών πάντοτε γιά νά βοηθήσει καί νά σώσει ὅσους τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν. Εἶναι παρών γιά νά τούς ἀπευθύνει, ὅπως καί πρός τούς μαθητές του τό «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε».
Αὐτή τήν ἐνθαρρυντική προτροπή ἀπηύθυνε ὁ Χριστός καί στούς πατέρες καί τούς προγόνους μας, τούς μοναχούς καί τούς ἡγουμένους τῆς ἱστορικῆς μονῆς τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, πού ἐπί αἰῶνες τήν διακονοῦσαν καί τήν διατηροῦσαν ὡς καταφύγιο γιά ὅλους τούς Ποντίους.
Τήν ἴδια ἐνθαρρυντική προτροπή ἀπηύθυνε καί πρός τόν ἱερομόναχο Ἀμβρόσιο Σουμελιώτη, ὁ ὁποῖος μετέφερε τή θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας ἀπό τό παλαιό μοναστήρι της στόν Πόντο, ἀλλά καί πρός τούς πρώτους ἱδρυτές τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ» καί κτίτορες τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Προσκυνήματος, τούς μακαριστούς Φίλωνα Κτενίδη καί Παναγιώτη Τανιμανίδη καί τούς συνεργάτες τους, οἱ ὁποῖοι ἔστησαν ἐδῶ τό νέο κατοικητήριο τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ.
«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε».
Αὐτήν τήν προτροπή ἐπαναλαμβάνει καί πρός ἐμᾶς ὁ Χριστός σήμερα, γιά νά μᾶς ἐνθαρρύνει καί νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μας, ἀλλά καί γιά νά ὑπομείνουμε τίς δοκιμασίες πού προκαλεῖ ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καί ὅσα ἄλλα ἀνησυχητικά συμβαίνουν στόν κόσμο.
Ἄς ἔχουμε πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, ἄς ζητοῦμε τή βοήθειά του καί ἄς προσπαθοῦμε νά εἴμεθα κοντά του καί νά μήν τόν ἐγκαταλείπουμε. Καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι καί Ἐκεῖνος, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Σουμελιωτίσσης, θά μᾶς προστατεύσει καί θά μᾶς σώζει πάντοτε ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε κακό.
Εὐχαριστῶ ἰδιαιτέρως τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, τόν Γέροντα Πριγκηποννήσων καί τόν Σεβασμιώτατο Κίτρους, οἱ ὁποῖοι σήμερα ἦλθαν νά συμπροσευχηθοῦν μαζί μας, καθώς θά τελέσουμε τό μνημόσυνο τῶν ἀειμνήστων κτιτόρων, καί νά ζητήσουμε ὅλοι μαζί, καί πρῶτοι οἱ Ἀρχιερεῖς, ἀπό τήν Παναγία τή Σουμελιώτισσα, νά κρατᾶ αὐτό τό προσκύνημά της μακριά ἀπό τούς πειρασμούς καί ἀπό τίς δυσκολίες, νά δίδει δύναμη σέ αὐτούς πού διακονοῦν μέ ἀφοσίωση τήν Παναγία καί ὅλους ἐμᾶς πού ἐρχόμεθα νά προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τή χάρη τῆς Παναγίας.
Εὔχομαι αὐτή ἡ χάρη νά εἶναι πλούσια πρωτίστως στούς Ἀρχιερεῖς, πού διακονοῦν τόν Θεό ἀλλά καί τόν ἄνθρωπο καί ἰδιαίτερα σέ αὐτές τίς ἡμέρες πού εἶναι τόσο δύσκολες, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς διακονητές καί σέ ὅλους μας. Ἐπαναλαμβάνει ὁ Κύριος καί διά τῆς Κυρίας Θεοτόκου τῆς Σουμελιωτίσσης, «μή φοβεῖσθε, ἐγώ εἰμί»· καί ὅλα θά κατευθύνονται πάντοτε μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου καί τίς εὐχές τῆς Παναγίας μας εἰς τό ἀγαθό. Ἀμήν.