Το εσπέρας της Πέμπτης, 31ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Νησίου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πηγήν ἰαμάτων ἔχο­ντες, ἅγιοι Ἀνάργυροι, τάς ἰάσεις παρέχετε πᾶ­σι τοῖς δεομένοις».

Ἀρκετές φορές μέσα στή διάρκεια τοῦ χρό­νου ἡ Ἐκκλησία μας τι­μᾶ, δυ­ά­δες ἁγίων, τούς ὁποί­ους συν­δέει ἕνα κοινό ὄνομα, ὄνομα πού προ­έρχεται ἀπό μία βασική ἰδιότη­τα πού χαρακτή­ριζε τή ζωή τους. Ὀνο­μά­ζονται «ἀνάρ­­γυ­ροι», ἄν­θρω­ποι δηλαδή πού δέν εἶχαν σχέ­ση μέ τά χρήματα καί δέν ἦταν προσκολλημένοι σέ αὐτά, ἄνθρω­ποι πού προσέφεραν τήν ἴαση καί τή θεραπεία στούς συνανθρώπους τους δω­­­­ρεάν.

Τά ὀνόματά τους διά­φο­­ρα· καί ἀνάμεσά σ᾽ αὐ­τούς καί οἱ δύο ἀνάρ­γυροι ἅγιοι πού τιμοῦμε σή­με­ρα, οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός. Δύο θαυ­ματουργοί ἰατροί, πού θε­ρά­­­πευ­αν ὄχι μόνο ἐν ζωῇ τίς ἀσθέ­νειες τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά συνε­χίζουν καί μετά θάνα­τον νά θαυ­μα­τουργοῦν ἀπαλλάσσοντας τούς αἰ­­­­τουμένους ἀπό τίς ἀ­σθένειές τους, ὅπως χα­­ρακτηριστικά σημει­ώ­νει ὁ ἱερός συναξα­ρι­στής: «Εἰ καί παρῆκαν γῆν Ἀνάργυροι δύω, πλη­ροῦσιν ὡς πρίν καί πάλιν γῆν θαυ­μάτων».

Τήν αἰτία τῶν πολλῶν τους θαυ­μά­των μᾶς ἀπο­­καλύπτει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος στό τροπά­ριο πού ἀκούσαμε προηγουμένως: «πη­γήν ἰαμάτων ἔχον­τες ... τάς ἰάσεις παρέ­­χετε». Καί ἡ πη­γή τῶν ἰαμά­των δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἔχουν πλούσια οἱ ἅγιοι.

Σέ αὐτή τήν χάρη ἀνα­φέρεται ὁ ἴδι­ος ὁ Χρι­στός λέγο­ντας: «ὁ πι­στεύων εἰς ἐμέ ... ποτα­μοί ἐκ τῆς κοι­λίας αὐ­τοῦ ρεύσουσιν ὕδα­τος ζῶντος».

Αὐτή ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πρόξενος τῶν ἰαμάτων πού ἐκπη­γάζουν ἀπό τά ἱερά λεί­ψανα τῶν ἁγίων Ἀναρ­γύρων. Ἡ χάρη τοῦ Θε­οῦ εἶναι αὐτή πού θαυ­μα­τουργεῖ διά τῆς ἐπι­κλή­σεως τοῦ ὀνόματός τους.

Ἴσως κάποιοι ὅμως ρω­­τήσουν: Μόνο αὐτοί οἱ ἅγιοι ἔχουν τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί θαυμα­τουρ­­γοῦν καί θεραπεύ­ουν; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ὅλοι οἱ ἅγιοι ἔχουν τή χάρη, ἀλλά καί ἀκόμη ὅλοι ὅσοι πιστεύουν στόν Θεό ἔχουν τή χά­ρη του, κατά τή δια­­­­βε­βαί­ωση τοῦ Κυ­ρίου μας. Ὅ­μως δέν ἔχουν ὅλοι τήν ἴδια χάρη, διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει «κα­τά τό μέτρον τῆς δω­ρεᾶς». Ἀνά­λο­γα, δηλα­δή, μέ τήν πίστη, τή ζωή, τήν ἄσκηση ἤ τό μαρ­τύ­ριο λαμβά­νουν οἱ ἄν­θρω­ποι καί οἱ ἅγιοι τή χά­ρη τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό εἶναι τό πρῶτο ση­μεῖο πού διαφορο­ποι­­εῖ τή μία καί κοινή χά­ρη τοῦ Θεοῦ πού δί­δεται καί ὑπάρ­χει στούς ἁγίους καί κατ᾽ ἐπέ­κτα­ση στούς πιστούς.

Τό δεύτερο σημεῖο εἶ­ναι ὅτι ἡ χά­ρη δέν ἐ­νερ­­γεῖ σέ ὅλους μέ τόν ἴδιο τρόπο. Ὁ ἀπόστο­λος Παῦλος μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ὁ κάθε ἕνας πού ἔχει λάβει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ἔχει λάβει γιά διαφορετικό λόγο. Ὁ Θεός τήν δίδει πρός τό συμφέρον τῶν ἀνθρώπων καί τῆς Ἐκκλησίας. Γι᾽ αὐτό καί ἄλλος λαμβάνει τή χάρη τῶν ἰαμάτων καί ἄλλος τῆς σοφίας καί τῆς διδασκαλίας καί τῆς προφητείας.

Ὁ Θεός ἐπιτρέπει δηλαδή ἡ χά­ρη του νά ἐνεργεῖ μέ δια­φορετικό τρό­πο σέ κάθε ἄνθρωπο, ὥστε νά ἐκ­πλη­ρώνεται τό σχέδιό του, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τή σωτηρία μας.

Ὁ Θεός δέν προσφέρει τή χάρη του στούς ἀν­θρώπους γιά νά μᾶς ἐν­τυ­­πω­σιάσει ἤ γιά νά μᾶς κα­τα­πλή­ξει. Ὁ Θε­ός ἐπι­τρέ­πει ἡ χάρη του νά δρᾶ διά τῶν ἐκλε­κτῶν του δούλων καί τῶν ἁγί­ων αἰσθητά, ὥστε νά γίνεται ἀντι­ληπτή ἀπό τούς ἀν­θρώ­πους, διότι ἀπώ­τερος σκοπός τῆς θείας χά­ρι­τος εἶναι ἡ σω­τηρία τοῦ ἀνθρώ­που, καί σ᾽ αὐ­τήν ἀπο­βλέπει ἡ ἔκφρασή της μέ ποι­κίλους τρό­πους, καί στή συγκε­κρι­μένη περίπτωση τῶν ἁγίων Ἀναρ­γύρων, διά τῶν θαυ­μάτων.

Πῶς ὅμως ἐπιδροῦν οἱ ἰάσεις τῶν ἁγίων Ἀναρ­γύρων στή σωτηρία μας; Καί γιά ποιόν λόγο ἡ Ἐκκλη­σία μᾶς ὑπεν­θυ­μίζει μέ τίς πανηγύ­ρεις τους τή χάρη τῶν ἰα­μάτων πού ἔχουν λάβει ἀπό τόν Θεό;

Ἀσφαλῶς ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού μεταδίδεται διά τῶν ἁγίων ἐπιδρᾶ μέ διαφορετικό τρόπο σέ κάθε ἄν­θρωπο ἀνάλογα μέ τή ψυχική του κατά­σταση. Ἐπιδρᾶ ὅμως σέ ὅλους μας σέ δύο, θά μποροῦσα νά πῶ, κα­τευ­­θύνσεις.

Ἡ πρώτη εἶναι ὅτι μᾶς ὑπεν­θυ­μίζει τήν παρουσία καί τήν ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας. Ὁ Θεός δέν εἶναι ἀπών. Δέν εἶ­ναι κά­ποι­ος ἀπό­μακρος κύριος, ὁ ὁποῖος μόνο θά μᾶς κρί­νει. Μᾶς ἀγαπᾶ σάν ἀλη­θι­νός πατέρας καί φροντίζει νά μᾶς ἀνα­κου­φίζει καί ἀπό τούς πόνους τῆς παρού­σης ζωῆς.

Ἡ δεύ­τερη κατεύθυν­ση εἶναι ὅτι μᾶς θυμίζει πώς αἰ­τία τῶν ἀσθε­νει­ῶν καί τῶν πόνων πού ὑφι­στά­μεθα εἶναι ἡ ἁ­μαρ­­τία· καί ἀπό αὐτήν μπο­­ρεῖ νά μᾶς θερα­πεύ­σει μόνο ὁ Θεός, ὁ ὁ­ποῖ­ος μᾶς θε­ραπεύει διά τῶν ἁγίων του καί ἀπό τίς σωμα­τικές νόσους.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς τι­μώντας καί ἑορτά­ζο­ντας τούς ἁγί­ους Ἀναργύ­ρους, πού εἶναι καί οἱ προστάτες τῆς ἐνορίας σας, ἄς τούς παρακαλέ­σουμε νά μᾶς χαρίσουν μαζί μέ τήν ἴαση τῶν σωμα­τι­κῶν μας πόνων καί ἀσθε­­νειῶν καί τήν ἴαση τῶν ψυχικῶν μας ἀσθε­νει­ῶν, πρεσβεύ­οντας στόν Θεό πάντοτε γιά τή σω­τηρία μας.

Την Τρίτη 5 Νοεμβρίου στις 6:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας θα τελεστεί, όπως κάθε Τρίτη, ο Αρχιερατικός Εσπερινός και η Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος.

Μαζί με το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά θα τεθούν σε προσκύνηση τεμάχια Ιερών Λειψάνων των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, με την ευκαιρία της εορτής τους.

Τα Ιερά Λείψανα των ομότεχνων θαυματουργών Αγίων θα τεθούν σε προσκύνηση μόνο κατά τη διάρκεια της Ιεράς Ακολουθίας, ενώ η ακολουθία θα μεταδοθεί απευθείας από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

 Την Δευτέρα 1 Ιουλίου o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στο Νησί Ημαθίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ζηλοῦτε τά χαρίσματα τά κρείτ­τονα».

Χθές ἑορτάσαμε τή Σύναξη τῶν ἁγίων ἀποστόλων καί μαθητῶν τοῦ Κυρίου μας ἀλλά καί τήν ἑορτή πάντων τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἄν ρίξει κανείς μία ματιά στή ζωή τόσο τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ὅσο καί στή ζωή τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν θά δυσκο­λευ­θεῖ νά διαπιστώσει πόσο διαφορε­τικές προσωπικότητες εἶχαν, πόσο διαφορετική πορεία χάραξαν στή ζωή τους, πόσο διαφορετικό ἦταν τό ἔργο τους, ἡ ὁμολογία ἤ ἀκόμη καί τό τέλος τῆς ζωῆς τους.

Καί παρά τίς τόσες διαφορές εἶχαν καί οἱ ἀπόστολοι ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι ἕνα κοινό στοιχεῖο. Εἶχαν τήν πίστη στόν Χριστό. Καί αὐτό τό κοινό στοιχεῖο, ἡ πίστη, τούς βοή­θησε νά ἀξιοποιήσουν τά διαφο­ρε­τικά χαρίσματα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ὅπως ἀκούσαμε νά μᾶς λέγει σήμερα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στο­λος Παῦλος. Μέ αὐτό τόν τρόπο ἐπέτυχαν τόν ἴδιο στόχο, ἐπέτυχαν νά φθάσουν στό ἴδιο σημεῖο, πού εἶναι τό τέρμα τῆς διαδρομῆς τοῦ κάθε πιστοῦ. Ἐπέτυχαν δηλαδή τόν ἁγιασμό τους καί ἔφθασαν στόν Θεό, πού μᾶς ἀναμένει ὅλους γιά νά μᾶς ἀποδώσει τόν μισθό τῶν κόπων καί τῆς προσπαθείας μας.

Ἄν δέν εἶχαν τήν κοινή πίστη οἱ ἅγιοι, ὄχι μόνο δέν θά μποροῦσαν νά φθάσουν στόν ἁγιασμό τους, ἀλλά δέν θά μποροῦσαν οὔτε νά ἀποτελοῦν μία ὁμάδα, νά εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Διότι ἀντί νά ἀσχολοῦνται μέ τό νά ἀξιοποιή­σει ὁ καθένας τό προσωπικό χάρισμα πού ἔλαβε ἀπό τόν Χριστό, ἀντί νά ἐπιδιώκει νά χρησιμοποιήσει τήν ἰδιαιτερότητα τῆς προσωπικότητος καί τοῦ χαρακτῆρος του ὄχι μόνο γιά δικό του ὄφελος ἀλλά καί γιά τό καλό τῶν ἀδελφῶν του καί τῆς Ἐκκλησίας, θά διαμαρτυρόταν καί θά παραπονεῖτο γιατί δέν ἔχει λά­βει τό χάρισμα πού ἔλαβε κάποιος ἄλλος.

Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε, ὅπως λέγει καί πάλι ὁ ἀπόστολος Παῦλος, τά διά­φορα χαρίσματα «εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ», γιά τήν ὠφέλεια δηλαδή ὅλων τῶν ἀδελ­φῶν μας. Ἑπομένως δέν ὑπάρχει λόγος νά ζηλεύουμε τά χαρίσματα πού ἔχουν οἱ ἄλλοι ἀδελφοί μας ἤ νά πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε ἀδικη­μένοι, ἐπειδή δέν μᾶς τά ἔδωσε ὁ Θεός. Ἐάν θέλουμε ὅμως νά ζη­λεύουμε κάτι, τότε ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συστήνει τί πρέπει νά ζηλεύουμε: «Ζηλοῦτε», μᾶς εἶπε σήμερα, «τά χαρίσματα τά κρείττονα». Νά ἐπιδιώκετε δηλαδή μέ ζῆλο ἀνώ­τερα χαρίσματα, ὄχι αὐτά πού ἔχουν οἱ ἄνθρωποι γύρω σας, ἀλλά ὅ,τι μπορεῖτε νά ἀποκτήσετε μέ τήν προσπάθειά σας καί ὅ,τι σᾶς ἀνυψώνει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ποιό εἶναι αὐτό τό χάρισμα; Μᾶς τό ἐξηγεῖ στή συνέχεια τοῦ ἀπο­στολικοῦ ἀναγνώσματος ὁ μέγας ἀπόστολος. Εἷναι ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία ὀφείλουμε νά ἐπιδιώκουμε ὅλοι, ἀφενός γιατί εἶναι ἡ μεγα­λύ­τερη ἀρετή πού μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε καί ἀφετέρου γιατί εἶναι αὐτή ἡ ὁποία μᾶς βοηθᾶ νά ἀξιοποιήσουμε ὅποια χαρίσματα ἔχουμε, θέτοντάς τα στή διακονία τῶν ἀδελφῶν μας καί καθιστώ­ντας μας μέ τόν τρόπο αὐτό εὐά­ρεστους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Διότι ὁ Θεός, ὅπως γνωρίζουμε ἀπό τήν παραβολή τῶν ταλάντων, περιμένει ἀπό ἐμᾶς νά καλλιεργή­σουμε καί νά αὐξήσουμε τά τάλα­ντα πού μᾶς ἔδωσε, ἀλλά καί ἔχει ὁρίσει ὡς πρώτη καί μεγάλη ἐντο­λή, μέ βάση τήν ὁποία θά μᾶς κρίνει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρί­σεως, τήν ἀγάπη.

Αὐτό ἔκαναν καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυ­ροι, τούς ὁποίους ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε σήμερα, οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός. Ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς ἰάσεως καί τῆς θεραπείας τῶν ἀσθενειῶν τῶν ἀν­θρώπων. Καί αὐτό τό χάρισμα δέν τό χρησιμοποίησαν γιά νά πλουτί­σουν, οὔτε τό θεώρησαν ὑποδεέ­στερο ἀπό ἐκεῖνα πού εἶχαν ἄλλοι ἄνθρωποι στό περιβάλλον τους. Τό ἀξιοποίησαν καλλιεργώντας ἐκ πα­ραλλήλου τήν ἀρετή τῆς ἀγά­πης. Ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία ἐπεδίω­ξαν καί κατέκτησαν μέ τόν ἀγώνα τους, ἀκολουθώντας τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, τούς παρακίνησε νά θέσουν τό χάρισμα τῆς ἰάσεως τῶν ἀνθρώπων στή διακονία τῶν ἀδελ­φῶν τους, τούς ὁποίους θεράπευαν δωρεάν. Ἔτσι ὄχι μόνο ἀξιοποίη­σαν τό χάρισμα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ἀλλά καί κατέκτησαν τό μεῖζον χάρισμα τῆς ἀγάπης, ὥστε νά λάβουν τόν μισθό τῶν πιστῶν δούλων τοῦ Θεοῦ καί νά εὐφραί­νονται τώρα στόν οὐρανό κοντά στόν Θεό, ἀλλά καί νά συνεχίζουν νά μᾶς εὐεργετοῦν μέ τά θαύματά τους.

Τιμώντας σήμερα τή μνήμη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμια­νοῦ, ἄς παραδειγματισθοῦμε ἀπό τή ζωή τους καί ἄς ἀγωνισθοῦ­με καί ἐμεῖς νά καλλιεργοῦμε τά χαρίσματα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, θέτοντάς τα στή διακονία τῶν ἀδελ­φῶν μας, ἀλλά κυρίως ἄς ἐπιδιώκουμε τό μέγα χάρισμα τῆς ἀγάπης, γιά νά εὐαρεστήσουμε στόν Θεό καί νά ἀξιωθοῦμε τῆς βασιλείας του.

Το απόγευμα της Τρίτης, 31^ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Νησίου, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθους πιστών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὅλην ἀποθέμενοι ἐν οὐρανοῖς τήν ἐλπίδα, θησαυρόν ἀσύλητον ἑαυτοῖς οἱ Ἅγιοι ἐθησαύρισαν».

Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας τή μνήμη δύο ἀναρ­γύρων ἁγίων της, τῶν ἁγίων Κο­σμᾶ καί Δαμια­νοῦ, δύο ἁγίων οἱ ὁποῖοι δέν ἐπε­δίωξαν νά συγκεντρώσουν πλούτη καί χρήματα καί ἐπίγειους θησαυ­ρούς, ἀλλά, ὅπως ψάλαμε προη­γουμένως «θησαυρόν ἀσύλητον ἑαυ­τοῖς ἐθησαύρισαν». Συγκέ­ντρω­­­σαν, δηλαδή, γιά τόν ἑαυτό τους θησαυρό πού κανείς δέν μπο­ρεῖ νά τόν συλήσει καί νά τόν κλέ­ψει. Συγ­κέντρωσαν ἕνα θησαυ­ρό πού δέν κινδυνεύει, ὅπως οἱ ἄλ­λοι ἀν­θρώπινοι καί ἐπίγειοι θη­σαυ­ροί, τούς ὁποίους, ὅπως λέγει καί ὁ Χριστός, «σῄς καί βρῶσις ἀφανίζει καί κλέ­πται διορύσσουσι καί κλέ­πτουσι», ἀλλά ἕναν θησαυρό πού παραμένει καί διατηρεῖται.

Ποιός εἶναι ὁ θησαυρός αὐτός; Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτή πού γέ­μιζε τή ζωή τους καί διά τῆς ὁποί­ας ἐπιτελοῦσαν τά θαύ­­ματα, θεραπεύοντας τούς πά­σχο­ντες ἀν­θρώπους. Καί ἡ χάρη αὐτή δέν ἔχει ὑλική ὑπόσταση, δέν ἐπηρεάζεται ἀπό ἐξωτερικές συν­θῆκες, δέν μπορεῖ νά κλαπεῖ ἀπό κακόβου­λους ἀνθρώπους. Παραμέ­νει στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου πού τήν ἔχει, γιατί εἶναι δωρεά τοῦ Θεοῦ, καί μά­λιστα αὐξάνεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος τήν διαχειρίζεται μέ ταπείνωση καί τήν ἀξιοποιεῖ γιά χάρη τῶν ἀδελφῶν του.

Καί πῶς ἀπέκτησαν αὐτόν τόν θη­σαυρό οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι;

Τόν ἀπέκτησαν μέ τίς πράξεις τους, τόν ἀπέκτησαν μέ τά καλά τους ἔργα καί μέ τήν προσφορά πρός τούς ἀδελφούς τους. Τόν ἀπέ­κτη­σαν ἀνταποκρινόμενοι μέ ὅλα αὐ­τά στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνταμείβει μέ τή χάρη του, ὅσους ἐφαρμόζουν τό θέλημά του.

Τόν ἀπέκτησαν ὅμως καί μέ ἕναν ἄλλο τρόπο, ὅπως γράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Τόν ἀπέκτησαν «ὅλην ἀποθέμενοι ἐν οὐρανοῖς τήν ἐλπίδα», ἐμπιστευόμενοι, δηλαδή, τήν ἐλ­πίδα τους στόν οὐρανό, στόν Θεό.

Ἡ ἐλπίδα εἶναι ἕνα μεγάλο δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄν­θρω­πο, γιατί τρο­φοδοτεῖ τή ζωή καί τήν ὕπαρξή του. Ἡ ἐλπίδα εἶναι αὐτή πού μᾶς κάνει νά ὑπο­μένουμε, ἀλλά καί νά προσδοκοῦ­με. Ἡ ἐλπίδα εἶναι αὐτή πού μᾶς δί­νει προοπτική γιά τό μέλ­­λον μας καί τή δύναμη νά ἐρ­γαζόμαστε γι᾽αὐτό. Χωρίς ἐλπίδα καμία προ­σπά­θειά μας δέν ἔχει νόημα καί κα­νέ­νας κόπος δέν ἔχει λόγο.

Πολλοί ἄνθρωποι στη­ρίζουν τήν ἐλπίδα τους σέ ἀν­θρώπους. Ἄλλοι τήν στηρίζουν στά χρήματα ἤ στήν ὑποστή­ρι­ξη τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κό­σμου, καί δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι πού βλέ­πουν τίς ἐλπίδες τους νά συντρί­βονται καί τίς προσδοκίες τους νά γκρε­μί­ζονται, γιατί δέν ἄκουσαν τήν προειδοποίηση πού μᾶς ἀπευ­θύνει ὁ Θεός διά τοῦ προ­φητά­να­κτος Δα­βίδ: «μή πεποίθατε … ἐπί υἱούς ἀνθρώπων οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία».

Ποῦ μποροῦμε, λοιπόν, νά ἀναθέ­τουμε τήν ἐλπίδα μας, ὥστε νά μήν ἀποτυγχάνουμε καί νά μήν δια­ψευ­­δόμεθα; Μποροῦμε νά τήν ἀνα­θέ­τουμε στόν οὐρανό. Μποροῦμε νά τήν στηρίζουμε στόν Θεό, ὅπως ἔκα­ναν οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι Ἀνάρ­­γυροι.

Δέν στή­ριζαν τήν ἐλπίδα τους στούς ἀν­θρώπους οἱ Ἅγιοι. Δέν ἀπέ­βλεπαν στίς ἐπι­δοκιμασίες τους καί στήν ἀμοι­βή τους. Δέν ἐξαρ­τοῦσαν τίς ἐπι­λο­­­­γές τῆς ζωῆς τους, τήν προσ­φορά τους στόν συνάν­θρω­πό τους, τίς πράξεις τους καί τή φιλαν­θρω­πία τους ἀπό τούς ἀν­θρώ­­πους, ἀπό τούς ἰσχυ­ρούς τῆς γῆς. Εἶχαν ἀπό­λυτη ἐμπι­στοσύνη στόν Θεό, στήν ἀγάπη του καί τήν πρόνοιά του. Σέ αὐτές εἶχαν στη­ρί­ξει τήν ἐλπίδα τους καί ἔτσι προ­χωροῦσαν στή ζωή τους καί ἐργα­ζόταν τά ἔργα τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐποιΐας, ἀξιο­ποιώντας τή δωρεά πού εἶχαν λά­βει ἀπό τόν Θεό καί διατηρώντας στήν ψυχή τους τόν ἀσύλητο θησαυρό τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο δέν στερεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο οὔτε καί ὁ θάνατος. Καί τό ἀποδεικνύουν αὐτό τά θαύμα­τα τῶν ἁγίων μας, τά ὁποῖα εἶναι ἀπο­τέ­λεσμα τῆς ἐνεργείας τῆς θείας χάριτος.

Πολλοί βεβαίως ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας δέν πιστεύουν στόν πνευ­ματικό πλοῦτο καί ἀμφισβη­τοῦν τήν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων, ἀμφισβητοῦν τή σημασία τῆς χάρι­τος τοῦ Θεοῦ, καί στρέφουν τήν προσοχή καί τό ἐνδιαφέρον τους μόνο στή συγκέ­ντρω­ση ὑλικῶν ἀγα­θῶν, στά ὁποῖα ἀποθέτουν τήν ἐλπίδα τους γιά τό μέλλον.

Ὅμως ἀπατῶνται καί πλανῶνται οἰκτρά, γιατί τίπο­τε δέν εἶναι πιό ἀσταθές καί πιό ἀβέβαιο ἀπό τόν ὑλικό πλοῦτο, καί τίποτε δέν εἶναι πιό ἀσφαλές ἀπό ὅ,τι ἡ ἐμπιστο­σύ­νη στόν Θεό.

Γι᾽ αὐτό ἄς μήν ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα ὅσων ἐμπιστεύονται τήν ἐλπίδα τους σέ πρόσωπα καί ὑλικά πράγματα καί συγκεντρώ­νουν ὑλικό πλοῦτο καί τόν ἀποτα­μι­εύουν στά ἐπίγεια θη­σαυροφυ­λάκια. Ἄς ἀκολουθοῦ­με τό παρά­δειγ­μα τῶν ἁγίων Ἀναρ­γύρων καί ἄς ἀναθέτουμε τήν πᾶσαν ἐλπίδα μας στόν Θεό, φρον­τίζοντας νά συλ­λέγουμε πλοῦτο ἀγαθῶν καί καλῶν ἔργων, ὁ ὁποῖος θά μᾶς συνοδεύει καί σ᾽ αὐτή τή ζωή ἀλλά καί στή μέλ­λου­σα, καί ὁ ὁποῖος θά ἐξασφαλίζει καί σέ μᾶς τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά κατευθύνει τή ζωή μας.

Ἄλλωστε, ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι πολλοί ἄνθρωποι πού συγκέντρωσαν ὑλικό πλοῦτο ἔφυγαν καί τόν ἄφησαν ἐδῶ. Κανείς δέν πῆρε μαζί του τόν ὑλικό πλοῦτο καί τά ὑλικά ἀγαθά. Ἐκεῖνο πού παίρνουμε μαζί μας καί μᾶς συνοδεύει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τά καλά μας ἔργα. Εἶναι ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἔκαναν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι. Γι᾽ αὐτό καί μετά θάνατον τούς ἔδωσε ὁ Θεός τή δυνατότητα νά θεραπεύουν τούς ἀνθρώπους, νά ἐργάζονται τό καλό, ὅπως τό ἐργαζόταν ὅσο ἦταν ἐν ζωῇ.

Ἑπομένως μή πλανώμεθα πλάνην οἰκτράν, ὅτι ὅσο περισσότερα ἀγαθά μαζέψουμε ἐδῶ, θά γίνει καλύτερη ἡ ζωή μας. Κανένας δέν τό γνωρίζει. Σήμερα τά μαζεύουμε … καί τί εἶπε ὁ Θεός στόν πλούσιο; «Ταύτῃ τῇ νυκτί τήν ψυχή σου ἀπαιτοῦσιν. Ποῦ θά πᾶνε ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἑτοίμασες;» Πουθενά, θά μείνουν στή γῆ. Γι᾽ αὐτό ἄς ἑτοιμάζουμε αὐτά πού θά μᾶς συνοδεύσουν στήν ἄλλη ζωή, ὅπως ἔκαναν καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι.

Τελέστηκε το απόγευμα της Παρασκευής 30 Ιουνίου 2023 ο Πανηγυρικός Εσπερινός και

η Ιερά Λιτανεία στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων στο Νησί Ημαθίας

για την εορτή των πολιούχων του χωριού παρουσία του ιερού κληρου και πλήθους κόσμου.

Παραβρέθηκαν ο Bουλευτής Ημαθίας Τάσος Μπαρτζώκας, η πολιτεύτρια της ΝΔ Λίνα Τουπεκτσή, o Δήμαρχος Αλεξάνδρειας Παναγιώτης Γκυρίνης,

ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Νησίου κ. Παναγιώτης Πατρίκας, μέλη της δημοτικής αρχής καθώς και του Πολιτιστικού συλλόγου Νησίου.

Oι Θρησκευτικές και Πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Νησί προς τιμήν των Αγίων Αναργύρων συνεχίζονται και αύριο:

Τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Νησίου.

Στο τέλος του Πανηγυρικού Εσπερινού προχείρησε σε πνευματικό τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Νικόλαο Γιοβάνο.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μεγάλων ἀξιωθέντες δωρεῶν, πανεύφημοι, ἐν ταπεινότητι βίου ἐν τῇ γῇ ἐπολιτεύσασθε».

Μέσα στή φράση αὐτή συμπυ­κνώ­νει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τό περιε­χό­μενο τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων Ἀναργύ­ρων, Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τή μνή­μη τῶν ὁποίων ἑορτάζουμε ἰδιαι­τέ­ρως στόν φερώνυμο ναό τῆς ἐνο­ρίας σας.

Ἦταν ἄνθρωποι σάν καί ἐμᾶς οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός. Καί ἔζη­σαν στή γῆ ὅπως ζοῦμε καί ἐμεῖς. Ἡ ζωή τους ὅμως εἶχε ἕνα ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό. Παρότι ἀπό τή νεαρή τους ἡλικία διακρι­νό­ταν γιά τή μεγάλη εὐφυΐα καί τά πολλά πνευματικά τους χαρίσμα­τα, τά ὁποῖα τούς βοήθησαν νά διαπρέψουν στίς σπουδές τους καί ἰδιαιτέρως στήν ἰατρική ἐπιστήμη στήν ὁποία ἐπιδόθηκαν μέ ζῆλο καί ἀφοσίωση, διακρινόταν καί γιά κάτι ἀκόμη. Διακρινόταν γιά τήν ταπείνωσή τους. Γιά τήν ταπείνω­ση μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπιζαν καί τίς γνώσεις καί τά χαρίσματά τους καί τή φήμη ἡ ὁποία τούς ἀκολου­θοῦσε καί τήν τιμή μέ τήν ὁποία τούς περιέβαλαν οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς τους. Δια­κρινόταν ἀκόμη γιά τήν ταπείνω­ση μέ τήν ὁποία συμπεριφερόταν στούς ἄλλους γύρω τους, ἀνεξάρ­τη­τα μέ τό ἄν ἦταν πλούσιοι ἤ πτωχοί, ἐπιφανεῖς ἤ ἁπλοί ἄνθρω­ποι, ἐλεύθεροι ἤ δοῦλοι. Διακρινό­ταν καί γιά τήν ταπείνωση μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπιζαν τήν ἐπάγγελ­μά τους, ἦταν ἰατροί. Δέν τό θεωροῦσαν ὡς μέσο προβολῆς καί πλουτισμοῦ, ἀλλά ὡς μέσο διακονίας τῶν πα­σχό­ντων ἀδελφῶν τους, γι᾽ αὐτό καί θεράπευαν τούς ἀσθενεῖς δω­ρεάν.

Τήν ταπείνωσή τους ὅμως τήν δια­τήρησαν καί ὅταν ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό τή χάρη τῶν θαυμάτων, ὥστε νά θεραπεύουν τούς ἀνθρώ­πους ὄχι μόνο μέ τίς ἰατρικές γνώσεις πού εἶχαν καί τήν ἐπιστήμη τους ἀλλά καί μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, νά θεραπεύουν ἀκόμη καί ἀσθένειες πού δέν ἦταν δυνατόν νά θεραπευθοῦν μέ τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις. Καί ἔλαβαν αὐτή τή χάρη τῶν θαυμάτων οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι, γιατί ἀκριβῶς εἶ­χαν ταπείνωση, καί ὁ Θεός ὑπό­σχε­ται ὅτι «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν».

Καί οἱ δύο ἅγιοι ἀπέδειξαν μέ τίς πράξεις καί μέ τή ζωή τους ὅτι εἶχαν ὄντως αὐτή τή μεγάλη ἀρε­τή, τήν ὑψοποιό ταπείνωση, ἡ ὁποία ἀνεβάζει τόν ἄνθρωπο στά μάτια τοῦ Θεοῦ καί τόν ἐξυψώνει καί παρακινεῖ τόν Θεό νά τοῦ δώ­σει περισσότερη χάρη καί περισσό­τε­ρη εὐλογία καί δύναμη. Γιατί ὁ Θεός δίδει τή χάρη του καί προσφέρει τά χαρί­σματά του σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γνωρίζει ὅτι θά τά ἀξιοποιήσουν ὄχι γιά τό προσωπικό τους ὄφελος ἀλλά πρός τό συμφέρον τῶν συναν­θρώπων τους καί πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του. Αὐτό εἶναι τό κριτήριο μέ τό ὁποῖο δια­νέμει ὁ Θεός τά χαρίσματα στούς ἀνθρώπους.

Μᾶς τό λέγει, ἄλλωστε, καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. «Ὅστις γάρ ἔχει, δοθή­σε­ται αὐτῷ καί περισσευθήσεται». Ὅποιος, λέγει, χαρίσματα, σ᾽ αὐτόν θά δοθοῦν περισσότερα, ὥστε νά τοῦ περισσεύουν. Αὐτό βλέπουμε νά συμβαίνει καί στήν παραβολή τῶν ταλάντων, ὅπου ἐκεῖνος πού εἶχε τά πέντε τάλαντα καί τά δι­πλα­σίασε, ἔλαβε ὡς ἀνταμοιβή καί τό ἕνα τάλαντο ἐκείνου, ὁ ὁποῖος ἀδράνησε καί δέν τό ἀξιοποίησε. Αὐτό συνέβη καί μέ τούς ἁγίους Ἀναργύρους, τόν ἅγιο Κοσμᾶ καί τόν ἅγιο Δαμιανό τούς ὁποίους ἑορτάζουμε. Εἶχαν τό τάλαντο τῆς εὐφυΐας τό ὁποῖο καλλιέργησαν καί ἀπέκτη­σαν γνώσεις ἰατρικές, τίς ὁποῖες ὅμως δέν τίς κράτησαν γιά τόν ἑαυ­τό τους καί γιά τό δικό τους μόνο συμφέρον, ἀλλά τίς ἔθεσαν μέ ἀγάπη στή διάθεση τοῦ πλησίον. Εἶχαν καί τό τάλαντο τῆς ταπεινο­φροσύνης καί δέν ὑπερηφανευ­ό­ταν γιά τά ἐπιτεύγματα καί τίς ἐπιτυχίες τους, γιά τή φήμη καί τούς ἐπαίνους πού ἄκουαν ἀπό τούς ἀνθρώπους, γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός τούς ἔδωσε τή δύναμή του, γιά νά ἐνεργοῦν θαύματα, γιά νά σώζουν ἀνθρώπους, γιά νά θερα­πεύουν τίς ἀσθένειές τους καί νά ἁπαλύνουν τούς πόνους τους. Τούς τήν ἔδωσε, γιατί γνώριζε ὅτι μέ τήν ταπείνωσή τους θά ἦταν καλοί δια­χειριστές τῆς χάριτός του, ὅπως καί ἀπέδειξαν μέ τή ζωή τους. Γιατί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι συνέχισαν νά θεραπεύουν «ἀναργύρως», νά δια­νέ­μουν δηλαδή δωρεάν τή χάρη τοῦ Θεοῦ, «τήν πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσαν», στούς ἀνθρώπους, ὅπως τήν ἔλαβαν καί αὐτοί, καί διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἁγιάσθηκαν καί ἀξιώθηκαν νά ἐνεργοῦν θαύματα καί ἰάσεις σέ ὅσους τούς ἐπικαλοῦ­νται ἀκόμη καί σήμερα, δεκαεπτά περίπου αἰῶνες μετά τήν κοίμησή τους.

Αὐτό τό παράδειγμα τῆς ταπεινο­φρο­σύνης τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τό ὁποῖο ἀνα­δεικνύει καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος ψάλλοντας «Μεγάλων ἀξιωθέντες δωρεῶν, πανεύφημοι, ἐν ταπεινό­τητι βίου ἐν τῇ γῇ ἐπολιτεύσασθε», ἄς μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς. Ἄς μήν καυχώμεθα γιά ὅποια χαρίσματα μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός, ἀλλά καί γιά ὅσα μπορεῖ νά ἔχουμε ἐπιτύχει ἐμεῖς μέ τίς προσπά­θειές μας, γιατί καί αὐτά δέν θά εἴχαμε κατορθώσει νά τά ἀποκτή­σουμε χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Καί ἀκόμη ἄς θέτουμε ὅ,τι ἔχουμε στή διάθεση τῶν ἀδελφῶν μας μέ ἀγάπη καί μέ προθυμία, ἔχοντας πάντοτε ὑπόψη μας τό παράδειγμα τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, στή βοήθεια τῶν ὁποί­ων πάντοτε καί ἐμεῖς προστρέχου­με, ἀλλά καί ὅτι ὁ Θεός δίδει περισσότερη χάρη σέ ὅσους μέ ταπεί­νωση ἀξιοποιοῦν τά τάλαντα, τά χαρίσματα, πού τούς ἔχει δώσει, ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτά, μικρά ἤ μεγάλα, γιά νά βοηθήσουν τούς ἀδελφούς τους, δοξάζοντας τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ μέ τά ἔργα καί τή ζωή τους.

Τη μνήμη των Αγίων Αναργύρων και θαυματουργών Κοσμά και Δαμιανού γιορτάζουμε σήμερα Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020.

Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Ασία. Όταν η μητέρα τους Θεοδότη έμεινε χήρα,

αφιέρωσε κάθε προσπάθεια της στη χριστιανική ανατροφή των δυο παιδιών της, Κοσμά και Δαμιανού.

Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη.

Για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.

Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τούς αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες.

Τότε οι άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του

και ο αυτοκράτορας Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό.

Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να μεταστρέψουν τον ίδιο τον αυτοκράτορα,

αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους αγίους,

μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι άγιοι την θεράπευσαν με την προσευχή τους στον Χριστό.

Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας

τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους με μεγάλες τιμές.Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα,

οι άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τους είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη.

Γι' αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.

Χθες τελέστηκε Mέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στο Νησί Ημαθίας όπου υπάρχει το μοναστήρι που φέρει το Όνομά τους.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νησίου διοργάνωσε με επιτυχία το παραδοσιακό γλέντι του Συλλόγου που έγινε το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019 στην αίθουσα της κοινότητας προς τιμή των Αγίων Αναργύρων, ο κόσμος γλέντησε απολαμβάνοντας τους χορούς και το φαγητό.

Τελέστηκε το πρωί της Παρασκευής 1 Νοεμβρίου 2019 ο Όρθρος και η πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων στο Νησί Ημαθίας για την εορτή των πολιούχων του χωριού, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βέροιας, Ναούσης και Καμπανίας κ, Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Το παρόν έδωσε ο Αστυνομικός Διευθυντής Ημαθίας, Διονύσιος Κούγκας, ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αλεξάνδρειας Αντιπύραρχος Ιωάννης Αμανατίδης και πλήθος κόσμου.

Άγιοι Ανάργυροι: Οι Άγιoι Ανάργυρoι Κoσμάς και Δαμιανός, πoυ εoρτάζoυν την 1η Noεμβρίoυ, ήσαν αυτάδελφoι και κατάγoνταν από την Ασία. Υπάρχoυν όμως άλλα δύo ζεύγη αγίων Αναργύρων με τα ίδια oνόματα. Οι πρώτoι μαρτύρησαν στην Ρώμη και εoρτάζoυν την 1η Ιoυλίoυ και oι δεύτερoι κατάγoνταν από την Αραβία και εoρτάζoυν την 17η Οκτωβρίoυ.

Ήσαν όλoι τoυς γιατρoί, δεν είναι όμως oι μoναδικoί Άγιoι πoυ oνoμάζoνται Ανάργυρoι. Είναι και αρκετoί άλλoι, όπως oι Κύρoς και Ιωάννης, Σαμψών και Διoμήδης, Μώκιoς και Ανίκητoς, Θαλλελαίoς και Τρύφων κ.λ.π.

Ανάργυρoι oνoμάζoνται επειδή δεν αγαπoύσαν τα αργύρια, δεν ήσαν φιλάργυρoι, η καρδιά τoυς δεν ήταν πρoσκoλλημένη στα υλικά αγαθά και πρoσέφεραν τις ιατρικές τoυς υπηρεσίες αφιλoκερδώς.

Οι Άγιoι Ανάργυρoι Κoσμάς και Δαμιανός είχαν γoνείς ευσεβείς. Ο πατέρας τoυς όμως πέθανε όταν oι άγιoι ήσαν σε μικρή ηλικία, και την φρoντίδα τoυς ανέλαβε εξ oλoκλήρoυ η μητέρα τoυς, η αγία Θεoδότη, η oπoία τoυς γαλoύχησε με τα νάματα της Εκκλησίας και τoυς δίδαξε την αγάπη πρoς τoν Θεό και τoν άνθρωπo.

Η Αγία Θεoδότη πρέπει να απoτελή τo πρότυπo κάθε μητέρας πoυ θέλει τα παιδιά της να πρoκόψoυν.

Αλλά πρoκoπή δεν νoείται χωρίς την αγάπη, την ανιδιoτελή αγάπη πρoς όλoυς τoυς ανθρώπoυς αδιακρίτως.

Για να αγαπά όμως κανείς αληθινά τoυς ανθρώπoυς πρέπει πρώτα να αγαπά τoν Θεό, επειδή η αληθινή αγάπη είναι δώρo τoυ Θεoύ. Ο Απόστoλoς Παύλoς συμβoύλευε τoν μαθητή τoυ άγιo Τιμόθεo Επίσκoπoν Εφέσoυ, να μελετά καθημερινά τo Ευαγγέλιo και να ζη σύμφωνα με αυτό, για να πρoκόψη στην ζωή τoυ και η πρoκoπή τoυ να γίνη φανερή σε όλoυς.