πλατεία της συνοικίας ΑΚ - ΜΠΟΥΝΑΡ της πόλης του ΑΙΓΙΝΙΟΥ
Για το έθιμο της καμήλας οι πληροφορίες και το υλικό που υπάρχουν οφείλονται στους γεροντότερους της περιοχής .
Κάποτε όπως, εξιστορούν οι γεροντότεροι, ο Άγιος Βασίλειος από την Καππαδοκία γύριζε με τις καμήλες και μοίραζε τρόφιμα και ρούχα στους φτωχούς ανθρώπους. Φυσικά δεν φορούσε κόκκινα ρούχα ούτε είχε έλκηθρο με ελάφια. Αυτόν τον Άγιο, πληθυσμοί που ήρθαν στα μέρη της βόρειας Θράκης από την Καππαδοκία και την μικρά Ασία για να υπηρετήσουν σαν στρατιώτες του βυζαντίου από τον 4ο έως και 7ο αιώνα μετά Χριστού τον τιμούσαν και τον γιόρταζαν , όπως ήξεραν στα μέρη τους .
Επειδή όμως η καμήλα ήταν ένα από τα κύρια μέσα μεταφοράς στην οθωμανική αυτοκρατορία κυρίως στις ανατολικές περιοχές αλλά και στην Θράκη έκαναν γιορτή με ομοιώματα καμήλας.
Έτσι την ξύλινη καμήλα την κουβαλούσε ένας γεροδεμένος νέος στους ώμους του, και την οδηγούσε ο ντιβιτζής δηλαδή ο καμηλιέρης στο ρόλο του Αγίου Βασιλείου , μάζευαν τρόφιμα , ρούχα καθώς και φιλοδωρήματα τα όποια μοίραζαν στους φτωχούς στο γλέντι που γινόταν μετά την εκκλησία ανήμερα του Αγίου Βασιλείου για να περάσουν χαρούμενα τις αγίες ημέρες.
Το έθιμο τελειώνει με ατελείωτο χορό - ζωναράδικο - που ονομαζόταν ΚΑΜΗΛΙΤΙΚΟΣ.
