Χειροτονία Διακόνου στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού Ημαθίας ^Κύριο

Την Παρασκευή 7 Ιουλίου το πρωί πανηγύρισε η Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού Ημαθίας. Την πανηγυρική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος τέλεσε και της εις Διάκονο χειροτονία του Μοναχού π. Νικηφόρου Γιαννόπουλου.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

«Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτί­σθη­­­­τε, Χριστόν ἐνεδύσασθε».

Τιμᾶ καί γεραίρει σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας τή μνήμη μιᾶς νεαρῆς μάρτυρος, τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυ­ρος Κυριακῆς, στήν ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη ἡ Ἱερά αὐτή καί πανηγυρίζουσα Μονή.

Τιμᾶ καί γεραίρει μία νεαρή κο­πέλα, ἡ ὁποία ἀντί νά ἀκολουθήσει τό παράδειγμα τῶν συνομιλήκων της ἐπέλεξε τόν δύσκολο δρόμο τῆς χριστιανικῆς πίστεως, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χριστό ὁδηγοῦσε ἀπό τή ζωή στόν θάνατο, ὁδηγοῦσε στό μαρτύριο, γιατί ἦταν ἀπαγορευμένη ἀπό τούς Ρωμαίους αὐτοκράτορες τῆς ἐπο­χῆς ἐκείνης.

Ὅμως τό ἐνδεχόμενο ἑνός μαρτυ­ρι­κοῦ θανάτου λόγω τῆς πίστεώς της στόν Χριστό δέν ἦταν κάτι πού φόβιζε τήν νεαρή χριστιανή, τήν Κυριακή, διότι αὐτή εἶχε κατά νοῦ τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­­­στόλου Παύλου, τόν ὁποῖο ἀκού­σαμε πρό ὀλίγου καί ὁ ὁποῖος μᾶς λέγει: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβα­πτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε». Ὅσοι δηλαδή ἔχετε βαπτισθεῖ στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἔχετε ἐνδυθεῖ τόν Χριστό.

Ἐνδεδυμένη τόν Χριστό ἀπό βρέ­φος ἡ ἁγία Κυριακή, θεωροῦσε ὅτι ἡ παρουσία του στήν ὕπαρξη καί τή ζωή της ἦταν ὅ,τι πολυτιμότερο διέθετε καί δέν ἤθελε νά ἀνταλλά­ξει τόν Χριστό μέ ὁτιδήποτε ἄλλο στόν κόσμο, ἀλλά καί δέν ἤθελε νά ἀμαυρώσει τό θεῖο αὐτό ἔνδυμα τῆς ψυχῆς της μέ κακίες ἤ ἁμαρ­τί­ες. Γι᾽ αὐτό καί ὄχι μόνο ἀγω­νι­ζό­ταν νά διατηρεῖ τήν ψυχή της κα­θα­ρή ἀπό κάθε κηλίδα ἁμαρτίας, ἀλλά προτίμησε καί νά θυσιάσει τή ζωή προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί ἀπεκδυθεῖ τή χάρη του ἀπό τήν ψυχή της.

«Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτί­σθη­­τε, Χριστόν ἐνεδύσασθε».

Καί ἐάν ὁ πιστός ἐνδύεται τόν Χρι­στό μέ τό ἱερό μυστήριο τοῦ βα­πτίσματος, τόν ἐνδύεται κατά μεί­ζονα λόγο μέ τή χάρη τῆς ἱερω­σύ­νης, τόν πρῶτο βαθμό τῆς ὁποίας θά λάβεις σέ λίγο διά τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπισκόπου σου, ὥστε νά γίνεις διάκονός του, διάκονος τῶν θείων μυστηρίων του.

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνεδύθης τό μοναχικό ἔνδυμα, ἀπεκδυόμε­νος τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου. Σήμερα θά ἐνδυθεῖς μέ τή χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία θά κατέλθει γιά νά θεραπεύσει τά ἀσθε­νῆ καί νά ἀναπληρώσει τά ἐλ­λείποντα, ὥστε νά μπορεῖς «ἀκα­­ταγνώστως καί ἀπρο­σκό­πτως» νά προσεγγίζεις τό ἱερό θυ­σιαστήριο καί νά διακονεῖς τόν Ἐπίσκοπο καί τούς ἱερεῖς στήν τέλεση τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί κυρίως τοῦ μυ­στη­ρίου τῶν μυστη­ρίων, τῆς θείας Εὐ­χαριστίας.

Γνωρίζεις ὅτι ἡ τιμή πού σοῦ κά­νει ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς Χριστός κα­θι­στώντας σε διάκονό του εἶναι μεγάλη καί ὑψηλή, ἀλλά δέν εἶναι χωρίς εὐθύνες. Διότι ὡς διάκονος τοῦ Χριστοῦ, θά πρέπει ἡ ζωή σου, ἡ ἀναστροφή σου, οἱ σκέψεις σου, οἱ ἐπιθυμίες σου νά εἶναι σύμφω­νες μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου σου, στόν ὁποῖον στό ἑξῆς θά ἀνήκεις καί τόν ὁποῖον θά διακονεῖς μέ τήν ὑπακοή σου πρός τήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπό σου.

Θά λάβεις σέ λίγο, ὅπως εἶπα, τή θεία χάρη, ἡ ὁποία θά σέ καταστή­σει διάκονο τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά δέν ἀρκεῖ νά τήν λάβεις, χρειάζεται ἀγώ­νας καί γιά νά τήν διατηρήσεις καί γιά νά τήν αὐξήσεις. Καί ὁ ἀγώ­νας αὐτός εἶναι δύσκολος, εἶναι πολ­λές φορές ὀδυνηρός, για­τί καί οἱ πειρασμοί εἶναι πολλοί, ἀλλά καί οἱ ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μᾶς κάνουν συχνά εὐάλωτους στούς πει­­ρασμούς. Γι᾽ αὐτό ἀπαιτεῖται πρωτί­στως ταπείνωση, ἡ ὁποία ἑλκύει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἀγώνας γιά τήν καθαρότητα καί τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι σωμα­τι­­κά καί ψυχικά καθαρός.

Ἀγωνίζου, λοιπόν, γιά νά διατη­ρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό ἀπό τοῦ κόσμου μέ τήν ὑπακοή, ἡ ὁποία προ­φυλάσ­σει τήν ψυχή ἀπό τίς πτώ­σεις καί ἀπό τούς ρύπους τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τήν ὁποία κινδυ­νεύει ὅποιος ἀκολου­θεῖ τό ἴδιον θέλημα.

Ἀγωνίζου μέ ζῆλο καί προθυμία ἀλλά κυρίως μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό πού σέ ἀξιώνει σήμερα αὐτῆς τῆς μεγάλης τιμῆς. Φρόντιζε νά διακονεῖς μέ συνέπεια, μέ φόβο Θεοῦ καί μέ τή συναίσθηση τῆς ἀνθρωπίνης ἀναξιότητος ἐνώπιον τοῦ Παναγίου Θεοῦ, ὥστε νά εἶσαι πάντοτε «σκεῦος εὔχρηστον εἰς διακονίαν». Καί εὔχομαι πατρικά μέ τή βοή­θεια καί τή συμπαράσταση καί τή δική μου καί τοῦ πνευματικοῦ σου καί τῶν συμπροσευχομένων σήμε­ρα πατέρων καί ὅλων τῶν πατέ­ρων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως καί τίς εὐχές τῶν γονέων καί τῶν οἰκείων σου καί ὅλων ὅσων σέ ἀγα­ποῦν, ἀλλά καί διά πρεσβειῶν τοῦ προστάτου σου ἁγίου Νικηφό­ρου τοῦ λεπροῦ καί τῆς ἁγίας μεγα­λομάρτυρος Κυριακῆς νά εὐαρε­στεῖς τόν Θεό καί νά εἶσαι πάντοτε πιστός καί ἀγαθός διάκονός του.