Την Κυριακή 11 Αυγουστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων υποδέχθηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξάνδρειας την ιερά Εικόνα της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας (14ου αιώνος) από το κειμηλιαρχείο της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία θα συμπανηγυρίσει με την Παναγία Αλεξανδρινή και θα παραμείνει στην ενορία μέχρι και την Κυριακή 18 Αυγούστου.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Σύ δέ ὡς Μήτηρ ἄχραντε πρός τόν Υἱόν ἀπαίρουσα ... χριστιανῶν ὑπερεύχου τῶν πίστει σε ἀνυμνούντων».
Παραμονές τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί οἱ καρδιές ὅλων μας στρέφονται πρός τή γλυκυτάτη Μητέρα μας καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί Δέσποινα τοῦ κόσμου. Στρέφονται μέ λαχτάρα, γιά νά τήν ἀποχαιρετήσουν, καθώς καί αὐτή ἀποχαιρετᾶ τή γῆ καί ἀνεβαίνει στόν οὐρανό. Στρέφονται ὅμως μέ λαχτάρα καί γιά νά τήν ἐπευφημίσουν, γιατί ἡ Παναγία μας δέν ἀκολουθεῖ τόν δρόμο τῆς φυσικῆς φθορᾶς, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά τόν δρόμο τῆς ἀφθαρσίας καί τῆς ἀθανασίας, καθώς ὑψώνεται ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό καί γίνεται συμπάρεδρος στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της. Γίνεται μεσίτρια γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων. Γίνεται μητέρα ὅλων ἐκείνων στούς ὁποίους ὁ Υἱός της ἔδωσε τή χάρη νά ὀνομάζονται ἀδελφοί του. Γίνεται προστάτις καί ὑπέρμαχος ὅλων τῶν ἀνθρώπων τούς ὁποίους ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός στή στοργική μητρική της μέριμνα.
Καί στά χείλη ὅλων τῶν πιστῶν, στά χείλη ὅλων μας, μαζί μέ τούς αἴνους καί τούς μακαρισμούς πρός Ἐκείνη, στό πρόσωπο τῆς ὁποίας νικήθηκαν γιά πρώτη φορά οἱ ὅροι τῆς φύσεως γιά χάρη τῆς δικῆς μας σωτηρίας, ἀνεβαίνουν λέξεις διάπυρης ἱκεσίας καί προσευχῆς, σάν αὐτές πού τόσο ὡραῖα συνοψίζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος: «Σύ δέ ὡς Μήτηρ ἄχραντε πρός τόν Υἱόν ἀπαίρουσα ... χριστιανῶν ὑπερεύχου τῶν πίστει σε ἀνυμνούντων».
Ἡ ζωή τοῦ καθενός μας εἶναι σάν μία πορεία μέσα στόν κόσμο, εἶναι σάν ἕνα ταξίδι μέσα στό πέλαγος τῆς ζωῆς. Καί ὅπως κάθε ταξίδι καί ὅπως κάθε πορεία ἔχει ἕνα σκοπό, ἔχει ἕνα τέλος, ἔτσι καί ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ζωή τοῦ καθενός μας ἔχει ἕνα σκοπό καί ἕνα τέλος, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό αὐτό πού προσδιόρισε ὁ Θεός κατά τή δημιουργία μας, εἶναι ἡ ὁμοίωση μαζί του, γιά νά ἐπιστρέψουμε κοντά του στήν ἐπουράνια Ἱερουσαλήμ, ἐκεῖ πού μᾶς περιμένει ἡ χαρά τῆς αἰωνίου ζωῆς πού ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά ὅλους μας.
Ὁ οὐρανός, λοιπόν, εἶναι ὁ δικός μας σκοπός καί στόχος. Ὁ οὐρανός εἶναι ἡ δική μας Ἰθάκη. Καί ἐάν τό ταξίδι τοῦ Ὀδυσσέα γιά τήν ἐπίγεια Ἰθάκη ἦταν τόσο δύσκολο καί τόσο περιπετειῶδες, κατά μείζονα λόγο τό δικό μας ταξίδι, τό ταξίδι τῆς ζωῆς μας πρός τή μέλλουσα πόλη, τήν ὁποία ἐπιζητοῦμε, πρός τήν Ἰθάκη τῆς ψυχῆς μας, τήν οὐράνια Ἱερουσαλήμ, εἶναι γεμάτο δυσκολίες καί πειρασμούς. Γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε ἰδιαίτερη ἀνάγκη ἀπό βοήθεια σέ αὐτό τό ταξίδι, βοήθεια πού μόνο ἐν μέρει μποροῦν νά μᾶς προσφέρουν οἱ ἄνθρωποι, γιατί καί αὐτοί εἶναι συνοδοιπόροι μας στό ἴδιο ταξίδι καί δέν ἔχουν φθάσει καί αὐτοί στό τέλος.
Χρειαζόμαστε οὐράνια βοήθεια· βοήθεια σάν αὐτή πού μᾶς προσφέρουν οἱ «τόν δρόμον τελέσαντες καί τήν πίστιν τηρήσαντες» ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Χρειαζόμαστε ἀκόμη περισσότερο τή βοήθεια καί τή μεσιτεία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία νύκτα καί ἡμέρα προσεύχεται ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων, προσεύχεται ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πού ἀγωνίζονται γιά νά ζήσουν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της, πού ἀγωνίζονται γιά νά ἐναρμονίσουν τή ζωή τους μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔκανε καί ἡ ἴδια ἡ Παναγία μας κατά τήν ἐπίγεια ζωή της.
Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς δέν παραλείπουμε ποτέ νά παρακαλοῦμε καί νά ἱκετεύουμε τήν Παναγία μας, ὄχι μόνο στίς ὧρες τῆς ἀνάγκης καί τῆς δυσκολίας, ἀλλά πάντοτε, καί ἰδιαιτέρως αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου, πού εἶναι ἀφιερωμένες στή χάρη της, νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς εὐλογεῖ, νά πρεσβεύει γιά χάρη μας στόν Υἱό της καί νά μεσιτεύει διαρκῶς γιά τή σωτηρία μας.
Ζητοῦμε τήν προστασία καί τή βοήθειά της καί μέσω τῶν ἱερῶν εἰκόνων της, διά τῶν ὁποίων οἱ προσευχές μας διαβαίνουν πρός τό ἱερό της πρόσωπο.
Καί μία τέτοια εἰκόνα, ἱστορική καί θαυματουργή, ἡ ὁποία ἐπί αἰῶνες ἀκούει τά αἰτήματα τῶν εὐλαβῶν τέκνων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μεταφέραμε σήμερα στήν Ἀλεξάνδρεια καί τήν ὑποδεχθήκαμε νωρίτερα μέ σεβασμό καί κατάνυξη.
Εἶναι ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Χρυσοπολίτισσας, τοῦ 14ου αἰῶνος, ἡ ὁποία φυλάσσεται στό Κειμηλιαρχεῖο τῆς Μητροπόλεως καί τήν μεταφέραμε γιά νά λάβετε αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου, κατά τίς ὁποῖες πανηγυρίζει ἡ Ἀλεξάνδρεια καί ὁ ἱερός αὐτός ναός τῆς Παναγίας, καί τή δική της χάρη καί εὐλογία της, καί νά ἐναποθέσετε στήν ἀγάπη της ὅλα τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν σας, ψάλλοντας μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο: «Σύ δέ ὡς Μήτηρ ἄχραντε πρός τόν Υἱόν ἀπαίρουσα ... χριστιανῶν ὑπερεύχου τῶν πίστει σε ἀνυμνούντων».
