Και κάπως έτσι το 2008 στις 24 Ιουλίου 2008 από ανθρώπους που ήθελαν ανιδιοτελώς να προσφέρουν στο συνάνθρωπό τους, και ειδικότερα προς μία κατηγορία πολιτών που η μη προσβασιμότητα των υποδομών της χώρας μας τους έβλαπτε καίρια.
Η Ιωάννα Γκέρτσου ψυχολόγος και υποψήφια διδάκτωρ Ιατρικής που ήταν χειρίστρια της Λάρα ενός μαύρου λαμπραντόρ σκύλου – οδηγού τυφλών, η Ευθαλία Σταβοράβδη που ξεκίναγε εκείνο τον καιρό την εκπαίδευση ως εκπαιδεύτρια σκύλων-οδηγών στη Σχολή VBΜ της Ελβετίας, ο Ιωάννης Μπασδέκης διδάκτωρ ηλεκτρονικής προσβασιμότητας και επικεφαλής έργων του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας για προσφορά ψηφιακών υπηρεσιών σε άτομα με αναπηρία και ο Χρήστος Γεωργιόπουλος ασφαλιστικός πράκτορας με γνώση εξιδεικευμένων ασφαλιστικών προϊόντων για πολίτες με αναπηρία.
Οι τέσσερίς τους μαζί με τους Γιώργο και Αιμιλία Σταβοράβδη που διευκόλυναν τη διοικητική γέννηση της Σχολής, ίδρυσαν την Ελληνική Σχολή Σκύλων-Οδηγών Τυφλών «Λάρα» που πήρε το όνομά της από ήδη τον 1ο πιστοποιημένο σκύλο – οδηγό τυφλών στην Ελλάδα την Λάρα.
Πρόκειται για μια μη κερδοσκοπική εταιρία, που αποτελεί μάλιστα δόκιμο μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκύλων-Οδηγών (International Guide-Dog Federation)και μέλος του European Guide Dog Federation, που έχοντας ως αρχές την προάσπιση της ίσης μεταχείρισης και την υποστήριξη της αυτόνομης διαβίωσης και της καθολικής πρόσβασης στα κοινά όλων των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία, σε συνάρτηση με τη αγάπη και το σεβασμό προς τα ζώα, κύριο έργο της είναι να εκπαιδεύει και να παρέχει σκύλους-οδηγούς σε άτομα με ολική ή μερική απώλεια όρασης εντελώς δωρεάν.
Δεν ιδρύθηκε ούτε με τηλεμαραθώνιους, ούτε με τυμπανοκρουσίες και ούτε με δακρύζουσες κυρίες της φιλανθρωπίας, όπως αναφέρει και η πρόεδρος της Ιωάννα- Μαρία Γκέρτσου. Και ιδρύθηκε κυρίως κόντρα στο κατεστημένο των τυφλών συνδικαλιστών, που δεν ήθελαν να ασχοληθούν οι ιδιώτες με τους τυφλούς, κόντρα στα στερεότυπα περί επικινδυνότητας των σκύλων για τη δημόσια υγεία και στα ταμπού για την συνθήκη της απώλειας όρασης αλλά και στην παντελή έλλειψη παιδείας, σχετικής με τους σκύλους-οδηγούς.
Κόντρα στην ελληνική οικογένεια που θέλει το τυφλό μέλος της να είναι πάντα υπό την απόλυτη προστασία της και κόντρα περισσότερο σε όλους εκείνους που φώναζαν πως δε θα τα καταφέρουν και παρέθεταν επιχειρήματα πως τάχα ότι σε μια χώρα με τόσο κακή ρυμοτομία και τόσα πολλά εμπόδια, οι σκύλοι-οδηγοί δε θα μπορέσουν να δουλέψουν. Κόντρα τέλος σε όλους εκείνους τους διαδικτυακούς αναλυτές που μιλούν λες και τα ξέρουν όλα, μην έχοντας καμιά ιδέα για το σπουδαίο έργο αυτής της σχολής, που μόνο τύχη μπορούμε να νιώθουμε για την ύπαρξη της στην Ελλάδα
. Είχε όμως «οδηγό» την Ιωάννα, έναν άνθρωπο με φωτεινό άστρο πάνω στο κεφάλι της, που φυσικά δε βρήκε το δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα και ανοιχτές όλες τις πόρτες, αλλά «έπαιξε» τη δουλειά της, τα χρήματά της και τη ζωή της όλη για τη «Λάρα» μιας και έπρεπε να φωτίσει το δρόμο για να τολμήσουν να πάρουν και άλλοι σκύλο οδηγό.
Σήμερα η Σχολή διοικείται από πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο η Ιωάννα - Μαρία Γκέρτσου είναι η Πρόεδρος, ο Δρ. Ιωάννης Μπασδέκης Γραμματέας, ο Χρήστος Γεωργιόπουλος Ταμίας, και η Μαρίνα Κυριλλοπούλου που είναι η υπεύθυνη ομάδας εθελοντών και ο Τζουζέπε Ματτέι ως Μέλη.
Στο έργο του ΔΣ συνδράμει το Επιστημονικό Συμβούλιο όπου ο Δρ. Ιωάννης Μπασδέκης είναι ο Πρόεδρος και μέλη οι Αλεξάκη Σοφία, Δρ. Λέντζης Δημοσθένης και Σταβοράβδη Ευθαλία.
Δε θα μιλήσωγια την Ιωάννα, πρόεδρο της σχολής, ψυχολόγο και υποψήφια Διδάκτωρ Ιατρικής και το «βιογραφικό» της, γιατί μιλά το έργο της και η πορεία της ως τώρα γι’ αυτό. Έχοντας ολοκληρώσει ανώτερες σπουδές στην ψυχολογία και πιστεύοντας στους ορίζοντες που ανοίγει η κοινωνία της πληροφορίας, εργάστηκε στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας.
Στη ζωή βάζεις στόχους και κυνηγάς τα όνειρά σου. Και εγώ στόχευσα αυτούς τους Ανθρώπους να τους γνωρίσω. Με την Ιωάννα συναντήθηκαν οι δρόμοι μας διαδικτυακά, πριν λίγο καιρό, στις Ευρωεκλογές που φάνταζε σαν όαση στην έρημο η υποψηφιότητά της. Ένα μήνυμα στο facebook, όπου της ευχόμουν «καλή επιτυχία», ένα ευχαριστώ ως Ελληνίδα για το σπουδαίο έργο της «Λάρα» και μια σχέση ζωής μεταξύ μας που φάνταζε να ξεκινάει.
Είχαμε τόσα πολλά κοινά τελικά. Λίγο καιρό μετά θα έπαιρνε μέρος σε μια έκθεση στην Αθήνα και γω χωρίς σκέψη δεύτερη αποφάσισα να πάω να τη συναντήσω. Και τελικά δεν ήταν όπως τη φανταζόμουν. Ήταν ακόμη καλύτερη…. Ένα αερικό με πνοή και αέρα οραματίστριας ανάμεσα σε ανθρώπους.
Ένας άνθρωπος που εξέπεμπε παντού στους γύρω του φως…… πριν 1 μήνα ταξίδεψα στην Αθήνα και στο bazaar του stray.grγια να έχω την τύχη να τους γνωρίσω καλύτερα. Την Ιωάννα και όλους τους ανθρώπους που απαρτίζουν τη «Λάρα». Τον κύριο Πάρι Διαμαντίδη, το μοναδικό Έλληνα εκπαιδευτή σκύλων οδηγών τυφλών και κινητικότητας και μια από τις πιο ευγενικές και ήρεμες προσωπικότητες που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Έναν άνθρωπο που δε σταματά ποτέ να «εκπαιδεύεται» και ταξίδεψε πριν λίγες μέρες για αρκετό καιρό στην Αμερική, δουλεύοντας ώρες ατελείωτες πάνω σε σκύλους οδηγούς.
Τι να πεις για έναν εκπαιδευτή σκύλων που τον είδα πολλές φορές στους σκύλους αυτούς να υποκλίνεται και να τους μοιράζει απλόχερα αγάπη, αλλά και που γίνεται το «μέσο» για να μάθει ο σκύλος να χαρίσει τα μάτια του σε έναν τυφλό συμπολίτη μας.
Τον κύριο Γιάννη Μπασδέκη, μέλος του Δ.Σ της «Λάρα» και ιδρυτικό της μέλος μαζί με την Ιωάννα, που 2 μέρες αγωνιούσε αν είμαστε καλά όλοι, και εμείς και οι σκύλοι και ήταν πρόθυμος να ακούσει νέες ιδέες που θα προχωρήσουν μπροστά τη σχολή. Την κυρία Κυριλλοπούλου Μαρίνα, επίσης μέλος του Δ.Σ που δεν είχα την τύχη από κοντά να τη συναντήσω, αλλά μιλώντας της ατελείωτες ώρες στο Διαδίκτυο και τηλεφωνικά, υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής της, ενός ανθρώπου που έχει συνεισφέρει τόσα πολλά σε έναν αγώνα ζωοφιλικό σε όλη την Ελλάδα.
Τον ευγενέστατο κύριο Τζουζέπε, που αποτύπωνε ακούραστα φωτογραφικά κάθε στιγμή της εκδήλωσης αλλά και τον κύριο Δημοσθένη Λέντζη, που ακούραστα επίσης, ήρθε από τη Θεσσαλονίκη για να στηρίξει το έργο της σχολής. Τη Βάσια, την Ντέμιαν και την Εύη, τρεις από τις πιο γλυκομίλητες κοπέλες που έχω γνωρίσει και τον ευγενέστατο Αλέξανδρο, εκπαιδευτή σκύλων και puppywalkerτου Richard, ενός ακόμη μελλοντικού σκύλου οδηγού τυφλού συμπολίτη μας.
Αλλά και όλους τους άλλους, μέλη του Δ.Σ αλλά και εθελοντές της «Λάρα» που έσπευσαν να ανοίξουν τη μεγάλη αγκαλιά τους και ως εθελοντές στην ομάδα τους να μας ενσωματώσουν. Τι να πω για τα σκυλιά της σχολής….. τα πιο ισορροπημένα και κοινωνικοποιημένα σκυλιά που έχω συναντήσει, που όταν εργάζονται, χαρίζουν στο χειριστή τους απόλυτη αυτονομία, αλλά και παράλληλα όλα εκείνα τα συναισθήματα ηρεμίας, γαλήνης, ελπίδας και αισιοδοξίας για την καλή πλευρά αυτού του κόσμου που σου χαρίζει η συνύπαρξη με έναν σκύλο.
«Σήμερα, 29 Απριλίου γιορτάζουμε με όλους σας την Παγκόσμια ημέρα σκύλων-οδηγών. Αρκετοί συμπολίτες μας με ολική ή μερική απώλεια όρασης, λόγω και της απροσπελασιμότητας των φυσικών υποδομών, βιώνουν καθημερινά τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι σκύλοι-οδηγοί τυφλών αποτελούν μία σημαντική βοήθεια στην καθημερινότητά τους για την υποστήριξη της αυτόνομης κίνησής τους και γενικότερα της ανεξάρτητης διαβίωσής τους.
Η Σχολή Σκύλων-Οδηγών "Λάρα" συνεισφέρει σε αυτό το παγκόσμιο κίνημα και με αφορμή αυτή την γιορτή εύχεται η χώρα μας να βελτιώσει την προσβασιμότητα των υποδομών της σύμφωνα με τις αρχές της Σχεδίασης για Όλους, μία πορεία που αφορά καίρια την συγκεκριμένη κατηγορία συμπολιτών μας, εν τέλει όμως αφορά όλους μας.….», ανακοίνωσε σήμερα η σχολή και με κάλυψε πλήρως.
Θα προσθέσω μόνο ότι σήμερα γιορτάζω και εγώ μαζί τους. Γιατί από τη μέρα που συναντήθηκα και άρχισα να συνδιαλέγομαι με την Ιωάννα και τους ανθρώπους της «Λάρα», λες και φωτίστηκε πνευματικά και άλλο η ζωή μου. Θα πω, πως θα αξιοποιήσω επικοινωνιακά όλες μου τις δυνάμεις, για να γίνει η σχολή και το έργο της γνωστό σίγουρα σε όλη την Ελλάδα. Έχουμε μεγάλα σχέδια για τη σχολή, γιατί όλοι όσοι ανήκουμε σ’ αυτήν, μέλη της και εθελοντές έχουμε δημιουργικότητα, έχουμε συναδελφικότητα, έχουμε αλληλεγγύη, έχουμε αγάπη, έχουμε πολιτισμό και παιδεία και κυρίως είμαστε ενωμένοι και απόλυτα αγαπημένοι για ένα κοινό σκοπό, μιας και έχουμε μπροστά μας ένα κοινό όραμα να ολοκληρώσουμε…..
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΝΑ «ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ» ΜΑΤΙΑ, ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ- ΗΡΩΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΜΑΓΙΚΟ ΓΕΜΑΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ……
Άνθρωποι της «Λάρα», αγαπημένοι πλέον φίλοι καρδιάς της μετέπειτα ζωής μου, καλή μας δύναμη, γιατί από το καλοκαίρι του 2015 ένα ακόμη «πρωτότυπο» ταξίδι μας για τη διάδοση του έργου της σχολής ξεκινάει…..Χρόνια πολλά σε όλους, μα πιο πολύ σε όλους εκείνους τους τετράποδους ήρωες που τάχθηκαν με απόλυτη προσήλωση και αγάπη στο πλευρό όλων εκείνων που ταξιδεύουν με της ψυχής τα μάτια…..
Θα τα πούμε από κοντά σύντομα!!!......
