Ποιους κοροιδεύουν;», «Καλά δεν ξέρετε ότι στο διαμέρισμα μπορείτε να έχετε ένα ζώο το πολύ;», «Άμα πάρουμε ανάποδες, θα δείτε βρομοφιλόζωοι πως ξεβρομίζει ο τόπος από όλα τα κοπρόσκυλα», «Φίλε, τι τρελαίνεσαι με τις μουρλές και συγχύζεσαι; Η λύση είναι μία Furadan», «Τα ζώα πρέπει να αναπαράγονται. Έτσι προστάζει η φύση. Τα ρωτήσατε και τα στειρώνετε;
Καλύτερα να στειρώσουμε εσάς να σταματήσει να αναπαράγεται η ανοησία σας», «Αμολήστε τα ζώα στα βουνά. Εκεί και θα κυνηγούν για να φάνε και καμιά πηγή θα βρουν να πιούνε νερό και εμείς θα ξεβρομίσουμε από τη δυσωδία τους», «Τα αδέσποτα παλιόσκυλα δεν είναι κατοικίδια. Θέλουν φύση. Και όταν σας μπαίνουν εμμονές να τα εγκλωβίσετε, να μπαίνετε εσείς σε κλουβιά, να σας κλειδώνουν και όταν σας περνάνε να βγαίνετε ήρεμοι έξω», Όταν ένα ζώο στην Αφρική επιτίθεται το σκοτώνουν, για να μην πω το ξεκοιλιάζουν. Ενώ εδώ στην Ελλάδα, τα μαζεύετε τα αδέσποτα βρομιάρες για αυτοπροβολή», «Να τα θανατώσουν τώρα όλα, αν θέλουν να πιάσει τόπο η ψήφος μας στη νέα Διοίκηση. Αλλιώς στις επόμενες εκλογές εδώ είμαστε και ας τολμήσουν να έρθουν να παρακαλέσουν για ψηφουλάκια», «Οι κυνομαχίες τους πείραξαν. Μια χαρά ήταν! Απλά δε σκέφτηκε ποτέ κανείς να πετάξει και κανά αδέσποτο μέσα να το φάνε, μήπως και ελαττωθούν», «Συγκέντρωση όλων των αδέσποτων μπροστά σε μια πλατεία και μαζική θανάτωση όλων. Και όλους τους φιλόζωους δεμένους και με ταινία στο στόμα να βλέπουν να χαίρονται που μας γέμισαν τον τόπο από αυτά», «Ο πατέρας μου κάτι έλεγε και είχε δίκιο! Όταν βγαίνεις βόλτα με το δικό σου σκύλο να έχεις πάντα στο χέρι ένα ξύλο. Με το που πάει να σας πλησιάσει το αδέσποτο, δίνεις αστραπιαία μια κλωτσιά και με το ξύλο προσπαθείς να του ανοίξεις το κεφάλι»….. και ο κατάλογος ατελείωτος….
Τι είναι όλα αυτά; Τίποτα παραπάνω από σχόλια «ανώνυμων» αναγνωστών σε διάφορα blogs δυστυχώς και της περιοχής μας. Και όλοι αυτοί είναι πρόσωπα υπαρκτά και όλοι ζούνε ανάμεσά μας. Και είναι όλοι τους απόλυτα επικίνδυνοι. Ηθικοί αυτουργοί, δίνουν ιδέες, παρακινούν τους υπόλοιπους ψυχικά ασθενείς σε εγκλήματα σε βάρος των ζώων και παρενοχλούν και όλους εμάς ψυχολογικά που τα διαβάζουμε, τα ακούμε και καταπιεζόμαστε.
Από πού να αρχίσω και πού να καταλήξω; Από το ότι όσοι κατηγορούν τους φιλόζωους ότι ταΐζουν τα ζώα και αφήνουν ανθρώπους να πεινάνε, ουδέποτε τάισαν οτιδήποτε σε οργανισμό ζωντανό; Το ότι σε πολλές χώρες με τη λογική τους, κλέβεις σου κόβουν το χέρι, απατάς σε λιθοβολούν, σκοτώνεις σου επιβάλλουν θανατική ποινή και στην Ελλάδα κλέβεις, σκοτώνεις, απαγάγεις, βιάζεις, βασανίζεις και το πολύ να βγεις σε καμιά 25αριά χρονάκια; Και έγινε η Ελλάδα Φαρ Ουέστ επειδή τόλμησαν ορισμένοι ευσυνείδητοι να επικηρύξουν όσους έριξαν φόλες δίπλα σε πάρκο που παίζουν μικρά παιδιά; Οι άλλοι εν έτη 2015 ακόμη πιστεύουν ότι τα ζωοφιλικά σωματεία καρπώνονται ευρωπαϊκά κονδύλια και όχι ότι είναι μόνο μια «χούφτα» κορόιδα που τρέχουν να περισώσουν την ανευθυνότητα και την ατέρμονη ανοησία των άλλων.
Ο άλλος πάλι παρακινεί σε χρήση Furadan, εντομοκτόνου που απαγορεύτηκε και η χρήση του συνιστά προφανώς λαθρεμπόριο και τιμωρείται με χρηματική ποινή και φυλάκιση. Για τη δε στείρωση καμία επαφή με την επιστημονική κοινότητα, καμιά επαφή με το περιβάλλον. Και σίγουρα κανένας σεβασμός στους νόμους όπου πλέον το λέει ξεκάθαρα «ΔΕ ΣΤΕΙΡΩΣΕΣ ΤΟ ΖΩΟ ΣΟΥ; ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ; ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙΣ».
Τα ζώα αναφέρει ο άλλος με στόμφο είναι για να ζούνε ελεύθερα στο βουνό και είναι εκείνες οι στιγμές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί να εξελίχθηκαν τελικά ορισμένες «φυλές» από το ανθρώπινο είδος. Άλλοι πάλι ακόμη εξακολουθούν να θεωρούν ότι περισυλλέγουμε και φροντίζουμε ζώα για αυτοπροβολή. Ότι ξοδεύουμε όλο το μισθό μας, όλο τον ελεύθερο χρόνο μας, δεν έχουμε καμιά κοινωνική ζωή, αγχωνόμαστε να τα δώσουμε για υιοθεσία, παρακαλάμε για συνεισφορά από το κοινωνικό σύνολο και όλα αυτά για τη δική μας προβολή. Σε ποιους;
Υπάρχουν και εκείνοι που έδωσαν την ψήφο τους στις εκλογές ως ψήφο θανατικής ποινής σε όλα τα αδέσποτα. «Ή τα καθαρίζεις όλα με συνοπτικές διαδικασίες ή δε σε ξαναψηφίζουμε…..», ενώ άλλοι πάλι έχουν και ακραίες σαδιστικές διαθέσεις θέλοντας να αλυσοδέσουν χέρια, πόδια και στόμα όλων των φιλόζωων συμπολιτών και να τους φέρουν μπροστά σε μια πλατεία να βλέπουν το «θέαμα» της θανάτωσης όλων των αδέσποτων ζώων. Άλλοι βρήκαν τι θα τρώνε τα έρμα τα pit bull στις κυνομαχίες και ενώ άλλοι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους με μουσική και θέατρο υπάρχουν την ίδια στιγμή και γονείς που εξηγούν τη χρησιμότητα ενός ξύλου στη βόλτα με ένα σκύλο. Βέβαια εδώ δε λένε και όλη την αλήθεια. Το ξύλο θα χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως.
Σαφώς για να λιώσεις το κρανίο του αδέσποτου που τόλμησε να σε πλησιάσει και έπειτα για να δώσεις και καμιά στο σκύλο σου που αμφιβάλλω αν πάντα έχει πρόβλημα να συναναστραφεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα με έναν περιπλανώμενο σκύλο! Και φυσικά είναι άπειροι όλοι αυτοί οι «νταήδες» που έχουν τη λύση για όλα και είναι πρόθυμοι να μοιράσουν «κοκτέιλ» τελευταίας τεχνολογίας σε όλα τα άμοιρα αδέσποτα.
Και ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχει και μια χειρότερη «ράτσα». Οι επαναστάτες του καναπέ. Όλοι εκείνοι που χωρίς να σηκωθούν λεπτό από τον καναπέ τους, πίνουν το καφεδάκι τους κουκουλωμένοι με την κουβερτούλα τους, άνεργοι εκ πεποιθήσεως, μιας που καμιά δουλειά δεν ανταμείβεται για τα προσόντα τους και κριτές των πάντων. Είναι οι ίδιοι που πετάνε το φαγητό στα σκουπίδια και τα ρούχα τους επίσης, την ίδια στιγμή που εμείς τρέχουμε να τοποθετήσουμε κάτω από μια βρύση που τρέχει κάποια γλάστρα, μαζεύουμε καπάκια για να αγοράσουνε συνάνθρωποι μας αναπηρικά αμαξίδια και ανακυκλώνουμε τα πάντα. Και είναι είμαι σίγουρη αυτοί οι περισσότεροι «πρεσβευτές» όλων αυτών των ανώνυμων σχολίων που παρακινούν στο έγκλημα. Και είναι με απόλυτη βεβαιότητα οι ηθικοί αυτουργοί και δε θα τιμωρηθούν, μιας που αυτοί θα αρνηθούν να σηκώσουν το όπλο και το μαχαίρι. Και οι «ιδιοκτήτες» αυτών των διαδικτυακών μέσων συνένοχοι στο έγκλημα.
Δώσε στον Έλληνα βήμα και θα σε «ξεσκίσει»……Το έλεγε και τόσα χρόνια πριν ο Καζαντζάκης….. «O άνθρωπος είναι χτήνος! Του 'καμες κακό; Σε σέβεται και σε τρέμει. Του 'καμες καλό; Σου βγάζει τα μάτια»…….Και όλοι εμείς που «διασώζουμε» τα ζώα είμαστε η «διευκόλυνσή» τους, μιας που επιμένουν να ζούνε όλοι τους με κλειστά τα μάτια και να μην τους αγγίζει τίποτα πέρα από την καλοπέρασή τους.
Είναι απόλυτα εμμονικός ο τρόπος με τον οποίο ο σημερινός άνθρωπος «ηδονίζεται» διαβάζοντας τέτοιες καταστάσεις. Και ευτυχώς που υπάρχουν και αρκετά site & blogs που ανασύρουν τέτοια εγκλήματα, μιας που η τηλεόραση χρόνια τώρα αρνείται να τα προβάλλει.
Όχι γιατί δεν πουλάνε, αλλά μάλλον γιατί είναι ένα μέρος του «σχεδίου» να ζούμε βυθισμένοι στο σκοτάδι μας. Και σίγουρα δεν είναι λύση οι απαντήσεις των φιλόζωων πολιτών που ωθούν σε πράξεις αυτοδικίας αλλά και εκφράζουν το μίσος για το ανθρώπινο γένος. Η μόνη λύση είναι να σπάσεις τη σιωπή σου και να κινηθείς πια νομικά εναντίον όποιου επιτρέπει τέτοιου είδους σχόλια είτε στην καθημερινή ζωή είτε στο διαδίκτυο. Σε οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, είσαι και εσύ ξεκάθαρα συνένοχος.
Το πιο σοβαρό από όλα τα παραπάνω είναι πως όλοι αυτοί ζούνε ανάμεσα μας και είναι πιο επικίνδυνοι, πιο επιζήμιοι, πιο βλαβεροί και από το «τέρας» της οικονομικής κρίσης. Και δεν είναι φαινόμενο σημερινό, δυστυχώς. Ο Μιχαήλ Μητσάκης ηθογράφος της Αθήνας τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, αναφέρει για ένα ανελέητο μέχρι θανάτου πετροβόλημα σε ένα γατάκι που σπαραχτικά ξεψυχούσε μπροστά στα μάτια των γονιών τους….. Απλά σήμερα έχει λάβει εντυπωσιακή εξάπλωση. Και όλοι όσοι αγαπάμε τα ζώα και σεβόμαστε τη φύση που απλόχερα μας έχει χαριστεί για πολλούς νοητικά είμαστε σαλεμένοι.
Το θέμα έχει βαθύτερες ρίζες, μιας που ο άνθρωπος αν και «εξημέρωσε» το σκύλο δεν αντιλήφθηκε ότι θα έπρεπε και να τον θρέφει. Πέρασαν δηλαδή χιλιάδες χρόνια και ακόμη αναρωτιούνται οι άνθρωποι τι δουλειά έχουν οι σκύλοι στις πόλεις και στα χωριά και πόσο μάλλον οι αδέσποτοι. Τρώνε από τα γεύματα που τους ετοίμασαν φιλεύσπλαχνοι μισότρελοι για πολλούς ζωόφιλοι, των οποίων η καρδιά αφοσιώθηκε στα ζώα, αφού γνώρισε πρώτα την «ηλιθιότητα» ορισμένων ανθρώπων. Περπατάνε, κυνηγούν τις απολαύσεις τους και κοιμούνται είναι η απάντηση. Ότι και εμείς δηλαδή. Ως συμπολίτες μας μόνο που «απολαμβάνουν» τη μόνιμη χρόνια ταξική διαίρεση. Ως πολίτες ενός κατώτερου Θεού. Μήπως και οι άνθρωποι με οποιουδήποτε είδους αναπηρία έτσι δεν αντιμετωπίζονται;
Και αν πολλοί ισχυρίζονται πως ο σκύλος έρχεται κοντά σου μόνο για το κόκκαλο τότε από αρχαιοτάτων χρόνων γιατί….. «Αργον δ’ αυ κατά μοίρα λάβεν μέλανος θανάτοιο…Αυτίκ’ ιδόντα Οδυσύα εεκοστώ ενιαυτώ….», μοίρα δηλαδή είχε και ο Άργος, το μαύρο θάνατο, είκοσι χρόνια περίμενε…..
Ο μοναδικός λόγος που αγαπώ τόσο πολύ τα ζώα άλλωστε όπως πολύ εύστοχα αναφέρει σε άρθρο του και ο Νίκος Δήμου, και κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου στο μέτρο που μπορώ να τα βοηθήσω είναι «γιατί στέκονται πάντα δίπλα μας βράχοι τελειότητα και σιγουριάς. Και είναι κοντά στη φύση, την ίδια στιγμή που ο άνθρωπος είναι ενάντια, είναι η γέφυρα που μας ενώνει με τη ζωή πριν από τη γνώση, ίσως και με τη ζωή μετά τη γνώση. Γιατί παρέχουν απλόχερα σταθερότητα, εμπιστοσύνη, δεν ταλαντεύονται συναισθηματικά, δεν παλινδρομούν, δεν αμφιβάλλουν ούτε αμφισβητούν, δεν έχουν άγχος ούτε ζωής ούτε θανάτου και ζούνε τη ζωή τους με μια αγάπη διαυγής, σταθερή, χωρίς προυποθέσεις, ούτε διαθέσεις ούτε διακυμάνσεις. Το ζώο είναι απλά η υπέρβαση της ιστορίας, αλλά ανήκει στη φύση και η παρουσία του για τον άνθρωπο είναι το βάλσαμο για τις οδύνες της ύπαρξης….».
Αφιερώνω το παραπάνω άρθρο σε ένα σκύλο που δεν είναι πια ανάμεσα μας, αλλά ξόδεψε το χρόνο του διαδηλώνοντας με κίνδυνο τη ζωή του, ανάμεσα σε χημικά, πολύ περισσότερες φορές από ότι ο Ελληναράς παρόλο που του πήραν το σπίτι, του έκοψαν το ρεύμα και το νερό, έχασε τη δουλειά του, έφυγαν μετανάστες τα παιδιά του και ζει σήμερα σε συνθήκες που σχεδόν αγγίζουν την αθλιότητα από όλες τις απόψεις…….Και υποκλίνομαι σε όλους εκείνους που, αν και η ζωή τους χάρισε πολλά μερίδια στην ευτυχία, ευγνώμονες αποφάσισαν να πορευτούν χαρίζοντας με τη σειρά τους, έστω και ένα σε όλους εκείνους που δυστυχώς……δυστυχούν…..
Παπαποστόλου Κατερίνα,
Εκπαιδευτικός & Υπεύθυνη Ομάδας Ζω.Ε.Σ
