Την πρώτη κιόλας χρονιά, πάνω από 2000 άνθρωποι κινητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν τα αδέσποτα και εκδηλώσεις οργανώθηκαν σε 15 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Φέτος 35 χώρες συμμετέχουν κάνοντας στις πόλεις τους ανάλογες δράσεις, ώστε να ευαισθητοποιήσουν και να συγκινήσουν όσους περισσότερους μπορούν στο θέμα των αδέσποτων ζώων.
Η πόλη μας είναι μία από αυτές και είμαι πολύ περήφανη που μόλις 8 μήνες μετά τη σύσταση του συλλόγου μας, εγώ και η μεγάλη ομάδα μου, οργανώσαμε για σήμερα μια μεγάλη γιορτή με συμπεριφοριστές ζώων, κλόουν, ζωγράφους, ηθοποιούς χρώμα και μουσική στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης.
Το νούμερο από τα αδέσποτα ζώα στον κόσμο φαντάζει πραγματικά σοκαριστικό, όταν 600.000.000 περίπου ζώα καθημερινά βρίσκονται σε ένα μόνιμο φλερτ με το θάνατο.
Η εικόνα της Ελλάδας, αλλά και πάρα πολλών χωρών στον κόσμο είναι αδιανότητα λυπητερή.
Καταφύγια χωρίς πόρους να παλεύουν να φροντίσουν τα αδέσποτα, χωρίς κρατική επιχορήγηση, Δήμοι να δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση, ιδιοκτήτες να εγκαταλείπουν τα ζώα τους γιατί μεταναστεύουν στο εξωτερικό, νεογέννητα ζώα να πετιούνται στα σκουπίδια και άλλα να εγκαταλείπονται δεμένα σε πάρκα, έξω από σχολεία και αυλές με το μπολ τους και τα λουριά και σε ειδικές περιπτώσεις ακόμη και με σημείωμα για τους μελλοντικούς ευαίσθητους ιδιοκτήτες που θα τα λυπηθούν και θα τα πάρουν.
Οι περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα οδήγησε και σε περικοπές στην αγάπη και τη φροντίδα για τους πιο πιστούς μας φίλους.
Οι δε κακοποιήσεις, σε έναν κόσμο που ζούμε και βρίθει ανισορροπίας, όπου άνθρωποι παλεύουν με πολλές ψυχικές νόσους, βρίσκονται για ακόμη μια χρονιά στο ζενίθ όπου η φόλα πλέον δείχνει σοκαριστικά να φαντάζει η πιο απλή λύση…….με ζώα να πυροβολούνται, να καίγονται ζωντανά, να χτυπιούνται με ξύλα, να βιάζονται, να πετιούνται με δεμένα πόδια στα ποτάμια ή ακόμα και να κρεμιούνται ζωντανά στα δέντρα……
Θλίψη για τα ζώα πρώτα από όλα και έπειτα για τον άνθρωπο που βυθισμένος στην κατάθλιψή του που όλη αυτή η οικονομική κατάσταση του έχει προκαλέσει, καταλήγει να τα βάλει με τον πιο αδύναμο.
Ξεσπά στο ζώο, γιατί θέλει να πολεμήσει το γείτονα, το αφεντικό του στη δουλειά, τη γυναίκα του και ακόμη και τα ίδια τα παιδιά του. Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος θα πούνε πολλοί, για το πλήγμα που έχει δεχθεί ο αγώνας να περιοριστούν τα αδέσποτα, από την οικονομική κρίση. Ακόμα και οι Δήμοι που υλοποιούσαν προγράμματα περισυλλογής, στειρώσεων, εμβολιασμού και ηλεκτρονικής σήμανσης έχουν «παγώσει» και μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού….
Είναι λογικό λένε, αφού οι Δήμοι έπαψαν να χρηματοδοτούνται από το 2009 και μια απόφαση χρειαζόταν να περάσει από το Εσωτερικών, μετά από το Οικονομικών, να γυρίσει στο Αγροτικής Ανάπτυξης και να ξαναφύγει για το Εσωτερικών, ενώ 9 μέρες χρειάζεται για να ανεβεί έναν όροφο!!!!!!.......
Το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα, καθώς ο άνθρωπος γενικά έχει παρανοήσει την «επιστροφή στη φύση» που πρότεινε ο Ζαν- Ζακ Ρουσό, καθώς αυτό δεν αφορά τα κατοικίδια μιας και ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, ο σκύλος χρειάζεται την παρουσία και την αρωγή του αφεντικού του, ενώ η εγκατάλειψή του από τον άνθρωπο τον αναγκάζει να επιβιώσει σε άθλιες, επικίνδυνες και ανθυγιεινές αγελαίες συνθήκες.
Το φαινόμενο της εγκατάλειψης είναι παγκόσμιο και εξαρτάται από τις τοπικές πολιτιστικές ιδιαιτερότητες.
Οι πρόσφατες κοινωνικές αναταραχές στον αραβικό κόσμο και την Ευρώπη αλλά και η οικολογική καταστροφή από το σεισμό και το τσουνάμι στην Ιαπωνία, οδήγησαν χιλιάδες κατοικίδια στο δρόμο.
Στη Βρετανία, για παράδειγμα, στη χώρα την παραδοσιακά ευαίσθητη σε ό,τι αφορά τα κατοικίδια, οι Αρχές πρόσφατα συγκέντρωσαν πάνω από 130.000 αδέσποτους, σκύλους ενώ 1 στους 20 θανατώθηκαν καθώς δε βρέθηκαν «ανάδοχα» αφεντικά γι΄αυτούς.
Στις Η.Π.Α επίσημα στοιχεία εμφανίζουν τα «καταφύγια» αδέσποτων να υποβάλλουν σε ευθανασία ποσοστό 50% των ζώων που φιλοξενούνται σε αυτά.
Προκαλώντας την οργή των φιλοζωικών οργανώσεων σε όλο τον κόσμο, το Κοινοβούλιο της Ρουμανίας ψήφισε νομοσχέδιο που καθιστά νόμιμη τη θανάτωση αδέσποτων σκύλων από τις δημοτικές αρχές, ενώ η διοργάνωση του Euro 2012 από την Ουκρανία έφερε το πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων στην επιφάνεια και ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρεία να «λύσει» το πρόβλημα αυτό με τον καθιερωμένα δυστυχώς παραδοσιακό τρόπο…..την εύκολη λύση….τη θανάτωσή τους.
Στην ίδια χώρα πληροφορίες θέλουν το Δήμο Λιζιτσάνικ να έχει κατασκευάσει κινητό κρεματόριο, στις φλόγες του οποίου τα σκυλιά πετιούνται ζωντανά. Δε θα ξεχάσει κανείς το μαγικό τρόπο που εξαφανίστηκαν τα αδέσποτα από την Αθήνα εν μία νυκτί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ενώ ρίγη και οργή προκαλεί η επιχείρηση εξόντωσης αδέσποτων σκύλων στο Σότσι εν όψει της έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, όπου ιδιωτική εταιρεία προσελήφθη για τις μαζικές δολοφονίες των ζώων λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα των Αγώνων, και ενώ ο δήμος είχε δεσμευτεί πως θα δημιουργήσει καταφύγια για τα χιλιάδες αδέσποτα.
Αν γυρίσουμε τη ματιά μας και τα προσέξουμε είναι παντού.
Και είναι πολλά και είναι πολύ ταλαιπωρημένα σωματικά και ψυχικά. Και ζητιανεύουν ένα κομμάτι φαγητό, λίγο νερό, ένα χάδι, λίγη προσοχή.
Υποφέρουν σιωπηλά, δε μιλάνε, αλλά μπορούμε και διαβάζουμε αυτά που λένε. Και μπορούμε να τα βοηθήσουμε.
Και γιατί είναι τόσα πολλά;
Γιατί φταίει η νοοτροπία και η παιδεία μας, φταίει η ανευθυνότητά μας και οι γρήγορες αποφάσεις μας, φταίει πλέον η απανθρωπιά μας. Φταίνε οι παράνομες εισαγωγές πάρα πολλών ζώων από χώρες του ανατολικού μπλοκ, οι εκτροφείς χωρίς καμιά άδεια που μας περιτριγυρίζουν και οι ανεύθυνοι κυνηγοί που τα παρατάνε, μόλις τους «χαλάσουν» .
Φταίει η Πολιτεία που δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της και οι νόμοι που είναι επιεικείς και επιβάλλονται σπάνια.
Η ευθύνη για τα αδέσποτα έχει περάσει στους ήδη χρεοκοπημένους Δήμους, αλλά η αδειοδότηση των καταστημάτων πώλησης παραμένει στην εποπτεία του υπουργείου, μη βάζοντας φρένο στο παράνομο εμπόριο.
Όταν δε περιγράφονται οι προδιαγραφές προγραμμάτων για τα αδέσποτα, μοιάζει να αναφέρονται σε άλλη χώρα ονειρική. Φταίνε όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, αλλά τα ζώα τα ίδια ποτέ για τίποτα δε φταίνε.
Αυτά πληρώνουν απλά τη ματαιοδοξία μας και την επιβολή της δύναμης μας, καθώς ως άνθρωποι, ξεχνάμε ποιανού δημιουργήματα είμαστε, και μετατρεπόμαστε σε μικρούς Θεούς που αποφασίζουμε για την τύχη των όντων που μας χαρίστηκαν για να μας κάνουν ευτυχισμένους. Τα ζώα που δεν πολυσυμπαθούν πολλούς ανθρώπους είναι να τα εμπιστεύεσαι, πολλές φορές πιο πολύ και από το ίδιο το ένστικτό σου.
Αφύπνιση, ενημέρωση, υιοθεσίες και στειρώσεις, λίγη τροφή και νερό, αλλαγή παιδείας στο σχολείο με ένταξη φιλοζωικών μαθημάτων, εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση ενηλίκων με μηνύματα κοινωνικού και φιλοζωικού χαρακτήρα, εφαρμογή των νόμων, καταγγελία κάθε κακοποίησης και εγκατάλειψης, έλεγχος των εισαγωγέων, των Pet Shop και κλείσιμο των παράνομων εκτροφέων και τότε μόνο θα αρχίσει να φαίνεται η ελπίδα.
Η μέρα η σημερινή, μέρα συμπόνιας, εκδήλωσης πρωτοβουλιών και ανάληψης δράσης.
Όσο και όπως μπορούμε….φιλοζωικές οργανώσεις, δίκτυα εθελοντών και καταφύγια παλεύουν καθημερινά να φροντίσουν και να προστατεύσουν τους αδέσποτους της χώρας.
Οι σκύλοι και οι γάτες που αναζητούν ένα σπίτι είναι χιλιάδες και είναι αυτό το όνειρο ζωής τους.
Η οικονομική κρίση φέρνει θύματα και ανθρώπους και ζώα……μας κάνει απάνθρωπους και οι κακοποιήσεις είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο….σκύλοι και γάτες που γλίτωσαν από αυτοκίνητα, φόλες, κρύο και πείνα, γίνονται θύματα των ψυχολογικών ελλειμμάτων που βασανίζουν το σύγχρονο άνθρωπο…..
Ας βγούμε από το σκοτάδι μας, ας διαχειριστούμε το θυμό μας και τη θλίψη μας, ας ενωθούμε όλοι μας για έναν κοινό σκοπό…..να κάνουμε ανθρώπους ευτυχισμένους και «ουρές» χαρούμενα να κουνιούνται….η φιλοζωία δε θέλει χρήματα, δε θέλει κόπο, δε θέλει πανεπιστημιακό τίτλο για να την ασκήσεις…..είναι στάση ζωής…..
Θα παραμείνω αισιόδοξα με τα μάτια κολλημένη στις φωτεινές εξαιρέσεις, στα λαμπρά παραδείγματα, στους ανθρώπους που υιοθέτησαν ζώα από το δρόμο κακοποιημένα, ζώα δίποδα, τυφλά, ζώα βασανισμένα και ετοιμοθάνατα. Ζώα που με λίγη αγάπη και φροντίδα, πέρασαν τη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο και αγκαλιά με τους ανάδοχους «γονείς» τους ατενίζουν πια το μέλλον με αισιοδοξία…..
Και εγώ ανήκω σ’ αυτούς και είναι κάτι που ειδικά σήμερα με κάνει να νιώθω πλήρης συναισθημάτων, πολύ τυχερή και περήφανη…..να ελπίζω σε ένα φωτεινότερο αύριο περισσότερο φιλάνθρωπο και φιλόζωο….και να πορεύομαι ολοένα πιο ώριμη και σοφότερη, κλείνοντας στην τεράστια αγκαλιά μου, ανθρώπους και ζώα που με έχουν ανάγκη….
Κατερίνα Παπαποστόλου
Εκπαιδευτικός
Αντιπρόεδρος Ε.Φ.Α.Λ.
