σκότουρτα* (το Χριστόψωμο του Ρουμλουκιού - Στο Ρουμλουκι, τα Χριστόψωμα ονομάζονται σκότουρτες ή ξώτουρτες, από τα κομμάτια ξερών σύκων που είναι στολισμένα.
Ψήνονται μέσα σε βαθιά ταψιά, όπως οι νιβάτες και είναι λιτά, στολισμένα με κομμάτια ξερών σύκων, σταφίδες και καρύδια, σφραγίζονται με το σφραιστερό και πασπαλίζονται με σουσάμι.
Από το βράδυ της προπαραμονής, οι νοικοκυρές προετοιμάζονταν για το ζύμωμα τους. Μέχρι τα ξημερώματα, έπρεπε να είναι ήδη ψημένες, για να τις μοιράσουν στα γειτονικά και συγγενικά σπίτια. Τις τεμάχιζαν σε μεγάλα κομμάτια και μόνες ή με τη συνοδεία των συζύγων, λόγω του σκότους, τις μοίραζαν.
Στη συνέχεια η ομάδα των φουστανελοφόρων του Ομίλου Τα Ρουγκάτσια αφού πήραν την ευλογία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου βγήκαν στο κέντρο της Αλεξάνδρειας χόρεψαν, σταύρωσαν με τα σπαθιά τους τα σπίτια και τα καταστήματα και ευχήθηκαν Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο.
Σταθμός των φουστανελοφόρων το Δημαρχιακό Μέγαρο όπου τους υποδέχτηκαν εγκάρδια και αντάλλαξαν ευχές οι Αντιδήμαρχοι Νάλμπάντης, Δριστάς, Τόκας, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Αλεξάνδρειας κ. Μπρουσκέλης, ο Πρόεδρος του ΟΠΑΚΟΜ κ. Παντόπουλος και ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Κιρκιλιανίδης.
(Ένα από τα ωραιότερα και παλιότερα έθιμα των Χριστουγέννων, που τελείται ως και σήμερα στα χωριά του Ρουμλουκιού είναι τα "Ρουγκάτσια". Το έθιμο αυτό συναντιέται και σε άλλες περιοχές του Βορειοελλαδικού χώρου, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, δηλώνοντας τις μεταμφιέσεις ανδρών κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου και την περιοδεία τους σε κοντινές πολιτείες και χωριά. Οι μεταμφιέσεις αυτές αλλού παίρνουν την μορφή ζώων (αρκούδα, λύκος, τράγος, καμήλα) και αλλού φορούν ρούχα οπλισμένων αντρών, όπως στο Ρουμλούκι.)
