Τον Κρασοπούλη μας, τον αρχαίο Άσκορδο, οι αρχαίοι μακεδόνες, όρισαν ως φυσικό ανατολικό όριο της Χώρας των Αιγών. Το Εθνογραφικό μας Κέντρο είχε πάρει μια πρωτοβουλία τον Γενάρη του 2015 να κηρύξουμε τη χρονιά εκείνη ως έτος Κρασοπούλη! Τότε, σε σχετικό δελτίο τύπου γράφαμε.
«Πιστεύοντας ότι τόπος είναι οι άνθρωποι και ότι το κάλλος της φύσης είναι δώρο θεού, αλλά η προστασία του περιβάλλοντος έργο των ανθρώπων, το Εθνογραφικό μας Κέντρο, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του προγραμματίζει το έτος αυτό 2015 να ανακηρυχθεί ως « Έτος Κρασοπούλη».
Σκοπός μας να προστατέψουμε το αγαπημένο μας ποτάμι, τον αρχαίο Άσκορδο -φυσικό σύνορο της Χώρας των Αιγών- από επιπόλαιες ανθρώπινες απροσεξίες και παρεμβάσεις και να το αναδείξουμε με σεβασμό και αγάπη για το περιβάλλον και τον πολιτισμό μας.
Με την συνεργασία όλων, Δήμου, Περιφέρειας, Μητρόπολης, κατοίκων, φορέων, σχολείων-μαθητών και ιδιωτών, αλλά και την παρουσία επιστημόνων, περιβαλλοντολόγων, αρχαιολόγων και ιστορικών να ορίσουμε τους άξονες δράσης.
Για αρχή θα κληθούμε να βρεθούμε και να συμφωνήσουμε όλοι για την σημασία της δράσης μας και στη συνέχεια να συντάξουμε ψήφισμα- διακήρυξη για την ιστορική, γεωγραφική, περιβαλλοντική, ζωτική και πολιτιστική σημασία του Κρασοπούλη μας.
Σίγουρα θα είναι καλύτερη η χρονιά αυτή 2015 με έναν Κρασοπούλη καθαρό για μας, για τα παιδιά μας, για τις γενιές που έρχονται.
Η Αγγελική Κοτταρίδη έγραψε:
«Ο Κρασοπούλης, ο αρχαίος Άσκορδος, ήταν το ανατολικό σύνορο της «χώρας» των Αιγών, τώρα είναι το όριο Κήρυξης του αρχαιολογικού χώρου που συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Πιστεύω ότι αξίζει να στηρίξουμε όλοι την ωραία πρωτοβουλία του Εθνογραφικού μας Κέντρου».
Τότε, τον Γενάρη του 2015!
Σήμερα με όλη αυτή την απειλή και τον θόρυβο δεν βρίσκετε ότι η πρόταση εκείνη που ναυάγησε ή μπορεί και να τορπιλήθηκε μπορεί και βρει κάποιους ώστε να την στηρίξουμε;
Το έργο αυτό του αναχώματος είναι το μεγαλύτερο έργο που έγινε ποτέ στον τόπο μας. Στα 1932 οι παππούδες μας με τα βουβάλια και τους κασμάδες άνοιξαν ένα σωτήριο έργο πνοής και ανάπτυξης στη Μελίκη. Σήμερα με τους φορτωτές και τα φορτηγά και με τους τόνους τα σκουπίδια το καταστρέψαμε. Γιατί τρομάζουμε; Γιατί κινδυνολογούμε ρίχνοντας μόνο ευθύνες στις όντως κοντόφθαλμες πολιτικές των πολιτευτών του τόπου μας;
Τόπος είναι οι άνθρωποι! Ή μήπως είμαστε οι άνθρωποι που αυτό μας αξίζει;
