Με τις ροές των παράνομων μεταναστών να είναι ιδιαίτερα αυξημένες στα νησιά του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, η μεταφορά αυτών προς την ενδοχώρα και δη σε χώρους υποδοχής και ταυτοποίησης που βρίσκονται κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Θεσσαλονίκη και άλλες περιοχές της Βόρειας Ελλάδα, θεωρείται μονόδρομος.
Τα στοιχεία των εισόδων παράνομων μεταναστών και προσφύγων είναι συγκλονιστικά, καθώς από την αρχή του έτους έως το τέλος Οκτωβρίου εισήλθαν στην Ελλάδα περίπου 50.000 άτομα, ενώ το 2023 είχαμε 44.000 παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες.
Μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο, 2 και 3 Νοεμβρίου, έφτασαν στα νησιά του Αιγαίου 860 παράνομοι μετανάστες, ενώ η κατάσταση ειδικά στην Ρόδο είναι πλέον ανεξέλεγκτη, καθώς στο νησί δεν λειτουργεί καμία δομή φιλοξενίας ή ταυτοποίησης. Επιπλέον, από τον Έβρο εισήλθαν παράνομα φέτος περί τα 6.100 άτομα.
Με μαθηματική ακρίβεια όπως αναφέρουν στελέχη ΜΚΟ που ασχολούνται εδώ και χρόνια με το μεταναστευτικό/ προσφυγικό, σύντομα πολλοί εκ των μεταναστών θα μεταφερθούν σε δομές στη Θεσσαλονίκη, την Αττική κ.α.
Στη Θεσσαλονίκη αρκετές δομές φιλοξενίας (camps) έχουν ήδη αναβαθμιστεί σε Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης (Κ.Υ.Τ.) που σημαίνει ότι αφενός μπορούν να δεχτούν παράνομους μετανάστες που μόλις εισήλθαν στην χώρα και αφετέρου ότι είναι άγνωστη η χρονική παραμονή τους σε αυτά, καθώς οι διαδικασίες κυλούν αργά.
«Δομές για πρόσφυγες και μετανάστες γύρω από τη Θεσσαλονίκη είναι τα Λαγκαδίκια, τα Διαβατά, τα οποία κιόλας έχουν μεγαλώσει κι έχουν γίνει κέντρο πρώτης υποδοχής αντίστοιχο αυτών που έχουμε στα νησιά (σ.σ. Κ.Υ.Τ.) και έχουμε και το Βαγιοχώρι. Αυτά είναι τα πιο κοντινά στη Θεσσαλονίκη. Μετά έχουμε δομές στη Βέροια, στην Αλεξάνδρεια, στο Κιλκίς, στις Σέρρες, τα οποία συνεχίζουν να λειτουργούν και να φιλοξενούν άτομα» είπε στην «Κ» ο διευθυντής προγραμμάτων της ΜΚΟ «Solidarity Now», Νίκος Ράγκος.
Στα camp φιλοξενίας και στα ΚΥΤ το τελευταίο διάστημα, όπως ανέφερε, υπάρχει τεράστιο ζήτημα με τους διερμηνείς, οι οποίοι λόγω γραφειοκρατικού προβλήματος δεν πληρώνονται και κατά συνέπεια σταμάτησαν να εργάζονται, με αποτέλεσμα όμως να μην προχωρούν και οι διαδικασίες ταυτοποίησης, ασύλου κλπ.
«Το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει σήμερα παντού σε όλες τις δομές και δυσκολεύει το σύστημα της υποδοχής είναι ότι δεν υπάρχει διερμηνεία στις υπηρεσίες ασύλου. Είχε βγάλει το αρμόδιο υπουργείο ένα έργο για να «τρέξει» για διερμηνεία πανελλαδικά για τις υπηρεσίες ασύλου, δηλαδή να πάνε διερμηνείς και να δουλεύουν μαζί με τους ελεγκτές της υπηρεσίας, το πήρε το έργο ένας πάροχος, όμως το υπουργείο δεν έχει πιστώσεις και πλέον οι διερμηνείς σταμάτησαν να δουλεύουν. Αυτό σημαίνει ότι η υπηρεσία ασύλου για τα αιτήματα ασύλου δεν μπορεί να κάνει συνεντεύξεις και να εξετάζει τα αιτήματα», ανέφερε ο κ. Ράγκος.
Το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου προβλήματος που αφορά τα προγράμματα προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που τα προηγούμενα χρόνια ήταν χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ και όπως επισήμανε ο κ. Ράγκος πλέον είναι συγχρηματοδοτούμενα και από ελληνικά κονδύλια. Αυτό σημαίνει ότι πολλά προγράμματα «φρενάρουν» γραφειοκρατικά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, παρότι τα κονδύλια υπάρχουν.
Οι συλλήψεις οδηγούν στη δημιουργία ΠΡΟΚΕΚΑ
Οι παράνομες διελεύσεις και οι συλλήψεις στην ενδοχώρα οδήγησαν τη μετατροπή των camps όπως αυτό στα Διαβατά σε Κ.Υ.Τ. προκειμένου να προχωρά η διαδικασία της ταυτοποίησης. Αυτή η μετατροπή όμως οδηγεί αναπόφευκτα και στη δημιουργία ΠΡΟΚΕΚΑ, δηλαδή προαναχωρησιακών κέντρων κράτησης στα οποία στέλνονται υπήκοοι τρίτων χωρών, σε βάρος των οποίων έχουν εκδοθεί αποφάσεις απέλασης ή επιστροφής έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αναχώρησης.
Ένα τέτοιο ΠΡΟΚΕΚΑ -που λειτουργούν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Αστυνομίας- φαίνεται να σκέφτεται σοβαρά να δημιουργήσει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε πρώην καπναποθήκες στο Ζαγκλιβέρι Λαγκαδά, αφού οι ανάγκες για την κατασκευή του σε περιοχή κοντά στη Θεσσαλονίκη είναι αυξημένες λόγω της αύξησης των ροών αλλά και των πολλών συλλήψεων παράνομων μεταναστών.
Η τοπική κοινωνία στο Ζαγκλιβέρι, όπως ανέφερε στην «Κ» η δήμαρχος Λαγκαδά, Νίκη Ανδρεάδου, δεν συμφωνεί καθόλου με την κατασκευή ΠΡΟΚΕΚΑ στην περιοχή και σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοΐδη του μετέφερε τη διαφωνία της αλλά και τις αντιρρήσεις της τοπικής κοινωνίας.
Εκτός από τις εμπόλεμες περιοχές που προκαλούν προσφυγικές ροές, προστίθενται και οι ροές εξαιτίας της κλιματικής κρίσης κυρίως από τις αφρικανικές χώρες. Έτσι, ενώ η Ελλάδα από τη μία μάχεται στη φύλαξη των συνόρων της, τα οποία αποτελούν και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την άλλη μάχεται για να διαχειριστεί τον τεράστιο αριθμό των προσφύγων και μεταναστών που πρέπει να ταυτοποιηθούν, να φιλοξενηθούν και είτε να πάρουν άσυλο, εφόσον διαθέτουν τις προϋποθέσεις και άρα να ενταχθούν στην χώρα ή να πάνε σε άλλη, είτε να απελαθούν.
Οι χώρες… θύματα της ΕΕ για το μεταναστευτικό
Η Ευρώπη όμως όπως αναφέρει στην «Κ» η Επίτιμη Γενική Επιθεωρήτρια της Αστυνομίας Αλλοδαπών και Συνόρων, Αντιστράτηγος ε.α. Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, δεν έχει μια ολιστική στρατηγική για να διαχειριστεί το θέμα, ενώ επισήμανε ότι με το νέο σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου δεν υπάρχει καμία αλληλεγγύη από άλλα ευρωπαϊκά κράτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία, η Ισπανία και η Μάλτα.
Η τακτική της ΕΕ, όπως λέει η κ. Τσιριγώτη, να δίνει κονδύλια σε χώρες όπως η Αίγυπτος και η Λιβύη μπορεί απλώς να «φρενάρει» για λίγο χρονικό διάστημα τις ροές των μεταναστών, μέχρι οι χώρες να αποφασίσουν ότι θέλουν κι άλλα κονδύλια για να διαχειριστούν το θέμα στον τόπο τους.
«Το νέο σύμφωνο για την μετανάστευση και το άσυλο έτσι όπως το έχουμε αποδεχτεί, εννοώ η κυβέρνηση, αυτό που προμηνύει είναι να γίνει η χώρα μας ένα απέραντο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης και ένα απέραντο κέντρο κράτησης, γιατί οι προϋποθέσεις κράτησης πλέον διαφοροποιούνται από πριν και το μόνο που θα κάνουν, επειδή δεν θα υπάρχει τρόπος διεξόδου προς άλλα κράτη, διότι δεν υπάρχει η έμπρακτη αλληλεγγύη για τον καταμερισμό βαρών και μετεγκαταστάσεις σε άλλες χώρες, αναγκαστικά όλοι θα μένουν εδώ», τόνισε η κ. Τσιριγώτη προσθέτοντας ότι υπάρχει δυσκολία και στις απελάσεις, καθώς η Τουρκία, όπως είπε, δεν τις δέχεται.
—————————————————-
Άρθρο της Υφυπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Βουλευτή Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών και δημοσιογράφου, Σοφίας Βούλτεψη
Μεταναστευτική κρίση: Η Ελλάδα δίνει μάχη σε δύο μέτωπα
Η εμπειρία έχει δείξει πως κάθε αρνητική γεωπολιτική εξέλιξη – πόλεμοι, εμφύλιες συγκρούσεις, κλιματική κρίση που πάντα οδηγεί σε επισιτιστική – οδηγεί και σε μια νέα προσφυγική κρίση και αύξηση των μεταναστευτικών ροών.
Με τρεις ενεργούς πολέμους στην περιοχή μας, με το μεσανατολικό σε μια από τις χειρότερες ιστορικά στιγμές του και τον πόλεμο να εξαπλώνεται στον καθημαγμένο Λίβανο, με την ανάπτυξη μιας «κουλτούρας διακίνησης» και τα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών να «επενδύουν» σε ταχύπλοα και θαλαμηγούς, με την Αφρική σε πλήρη αποδιοργάνωση, βαριά χτυπημένη από την κλιματική αλλαγή και παραδομένη στους τζιχαντιστές και στον ρωσικό ιδιωτικό μισθοφορικό στρατό Βάγκνερ, δεν θα μπορούσε να υπάρξει εξαίρεση από τον κανόνα.
Η Ελλάδα, ως χώρα πρώτης γραμμής που πιέζεται και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την φύλαξη των συνόρων της, με εμπεδωμένη την πεποίθηση ότι το μεταναστευτικό είναι ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας.
Παρακολουθούμε στενά όλες τις εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα, καθώς κάθε φορά που ένα νέο πολεμικό μέτωπο κάνει την εμφάνισή του, αυτόματα αναζωπυρώνονται και όλα τα υπόλοιπα.
Από την άλλη πλευρά, η πατρίδα μας έχει να αντιμετωπίσει δύο μέτωπα – στα σύνορα που φυλάσσονται νυχθημερόν για την αποτροπή των ροών και στο εσωτερικό όταν κάποιοι καταφέρνουν να φθάσουν στη χώρα μας.
Θεωρώ εξίσου σημαντικά και τα δύο μέτωπα. Η προστασία των συνόρων αποτελεί την κορωνίδα της πολιτικής μας. Αλλά εξίσου σημαντική είναι και η προστασία της κοινωνικής ειρήνης στο εσωτερικό, όπου οι προσπάθειές μας επικεντρώνονται στην ασφάλεια, την αποτελεσματική ταυτοποίηση και καταγραφή των εισερχομένων, την αποτροπή της εγκληματικότητας και της εργαλειοποίησης – κυρίως των νέων και των ασυνόδευτων ανηλίκων – από το οργανωμένο έγκλημα και τη ριζοσπαστικοποίηση.
Είναι ένας διαρκής αγώνας που μας υποχρεώνει να βρισκόμαστε σε διαρκή επιφυλακή, προσπαθώντας να βελτιώνουμε τις επιδόσεις μας στα σύνορα και τις καλές πρακτικές μας στο εσωτερικό.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA
